Poezi nga Linditë Ramushi – Dushku
N’vjeshtën e harrume
nisen me ra t’kuqrremtat gjethe
tu ia shtu tokës ngjyrën
tu e njoftë mallin e dashnisë tem
që ka qit avull prej zjarrmisë
t’kuqrremtat gjethe t’parat vijnë e kallxojnë
për udhtë e rinueme
për melhemet
fjalët qi t’ngjallin frymën
duer qi t’prekin e t’nijnë se je afrue
hala pa t’prekë e pa t’pa n’sy
me t’kallxu mendjes sa je vonue shkretetinave t’idhnimit
se t’zezën e ka ba m’u dokë e bardhë
…toka vazhdon kuqrremet me krejtë gjethet qi u hargjuan degësh
tu e rinue udhën tande
drejtë ernash qi janë harrue ikjesh t’pa andrrueme
po, t’pa andrrueme
se andrra âsht e bamja e gjysmës
deri n’takim forcash qi e bojn t’prekshme t’plotë çdo gja./ KultPlus.com
