Në një spital psikiatrik

Poezi e shkruar nga ILNISA AGOLLI

I lypte dashuri natës
dhe lyhej si prostitutë
Ndonjëherë, e harronte emrin
cigaret poshtë kroskotit dhe getat i griseshin gjithmonë shkallëve prej unazës që në fakt;
nuk i pëlqente shumë.
Ditët i humbte kofshëve si burrat
pa ndierë asgjë
Si rolet që nuk luajti kurrë
dhe ndonjëherë harronte të vishte mbathje.
Pasdite flinte me gojë hapur
jargët, ca lot dhe djersë
e zgjonin të palumtur
si dikur në shtratin martesor.

Ndonjëherë ishte e gëzuar
Hante biskota,
pastaj më kërkonte një shkrepëse dhe dilte në oborr
Më thoshte s’e po shkonte në kishë
s’e do të ndizte një qiri për Shekspirin.
Por, ajo nuk e kuptoi kurrë se Romeo ishte një idiot
që harronte emrin në stacion
dhe Zhulieta një kurvë e lumtur
që epshin si thonjtë ,mbase,
në ndonjë dhomë teatri lëmon!
– dëshmoi infermierja ndërsa
aktores i mbuluan trupin lakuriq.
Ishte mbytyr me geta dhe
nga duart i kishin rënë tre biskota
I pëlqenin ato me fiq