34 vite nga koha kur Nelson Mandela u lirua nga burgu

Nelson Mandela konsiderohet një prej figurave më të shquara dhe frymëzuese të shekullit të kaluar. Ai ishte një luftëtar për të drejtat civile dhe lider i dalluar i Afrikës së Jugut, i cili bëri të pamundurën për të fituar lirinë dhe barazinë për popullin e tij. Kujtimi i tij ende gjallëron në zemrat e njerëzve të gjithë botës si një ikonë e paepur e luftës për drejtësi dhe paqe.

Nelson Rolihlahla Mandela u lind më 18 korrik të vitit 1918 në qytetin e Mvezo, në rrënojat e një shoqërie të ndarë prej apartheidit. Nëpërmjet arsimit të tij të lartë dhe përkushtimit të pashoqëruar ndaj shërbesës së të tjerëve, ai u bë një avokat i të drejtave të njeriut dhe një zë i fuqishëm i luftës kundër ndarjes së races.

Mandela shkëlqeu për herë të parë në skenën botërore gjatë viteve të 1940, kur filloi të drejtojë organizata kundër apartheidit dhe të ngrinte zërin për një Afrikë të Jugut të bashkuar dhe të lirë. Këto përpjekje i sollën atij burgun në vitin 1962, ku ai do të qëndronte për 27 vjet. Në këto vite, ai vazhdoi të mbajë flakët e shpresës dhe të rezistencës, duke u bërë një simbol i përhershëm i rezistencës kundër padrejtësisë.

Me rrëzimin e apartheidit në vitin 1994, Nelson Mandela u shpall Presidenti i parë i një Afrike të Jugut të bashkuar, duke i dhënë fund një periudhe të errët dhe të dhimbshme të historisë së këtij vendi. Ndërsa në pushtet, ai mbrojti vlerat e demokracisë, paqes dhe bashkëpunimit, duke ndihmuar vendin të shërbejë si shembull i frymëzimit për kombet e tjera të kërkojnë barazi dhe paqe.

Nelson Mandela u nderua me Çmimin Nobel për Paqe në vitin 1993, një tërheqje e përkushtimit të tij ndaj pajtimit dhe harmonisë ndërkombëtare. Ai e la këtë botë në vitin 2013, por trashëgimia e tij jetojë me të madhe nëpërmjet institucioneve të paqes dhe të drejtave të njeriut që mbajnë emrin e tij.

Edhe pas vdekjes, Mandela mbetet një udhërrëfyes i thellë për më shumë barazi, paqe dhe mirëkuptim mes njerëzve. Përvjetori i lindjes së tij shënohet me respekt dhe nderim nga miliona njerëz në të gjithë botën. Kujtimi i tij na inkurajon të kërkojmë vlera të larta, të mos dorëzohemi përpara sfidave dhe të punojmë nëpër bashkëpunim për një botë më të drejtë dhe më të qëndrueshme.

Në këtë ditë të veçantë, kujtojmë dhe nderojmë jetën e Nelson Mandela, një shembull i rrallë i humanizmit dhe sakrificës për të mirën e të gjithë njerëzve. Le të marrim frymëzim nga jeta dhe veprat e tij, për të vazhduar të ndërtojmë një botë më të përbashkët dhe më të drejtë për të gjithë. / KultPlus.com

“Falja çliron shpirtin”

Shprehjet briliante të Nelson Mandelës.

Madibe ishte emri me të cilin njihej Nelson Mandela në vendin e tij, politikani afrikanojugor, i pari president i zgjedhur pas fundit të aparteidit në vitin 1994 dhe fituesi i çmimit “Nobel” për paqen.

Ja disa prej shprehjeve të tij më të njohura:

“E ndërmora këtë rrugëtim të gjatë drejt lirisë i sforcuar për mos të hezituar, kam bërë dhe hapa fals në jetën time, por zbulova se pasi ngjit një mal ka të tjerë që duhen ngjitur gjithashtu”.

“Edukimi është motori i madh për zhvillimin e personalitetit. Vetëm përmes edukimit e bija e një fermeri mund të bëhet mjeke, i biri i një minatori mund të bëhet drejtues i një miniere, që i biri i një punëtori mund të bëhet president i një kombi të madh. Është pikërisht ajo që bëjnë nga ajo që kemi dhe jo nga ajo që na jepet që dallon një person nga një tjetër”.

“Një fitues është thjesht një ëndërrimtar që nuk është dorëzuar kurrë”.

“Bashkohuni! Mobilizohuni! Luftoni! Përmes kudhrës së aksionit në masë dhe çekiçit të luftës duhet të asgjësojmë aparteidin”.

“Nuk ka asnjë rrugë të lehtë për lirinë”.

“S’ka asgjë tjetër veçse kthimi në vende që kanë mbetur të pandryshuara për të kuptuar se sa kemi ndryshuar”.

“Falja liron shpirtin, heq frikën. Dhe pikërisht për këtë, falja është një armë e fuqishme”.

“Askush nuk lind me urrejtje për njerëzit për shkak të racës, fesë ose klasës që i përkasin. Njerëzit mësojnë të urrejnë dhe nëse mësojnë të urrejnë mund të mësojnë edhe të duan, sepse dashuria, për zemrën, është më natyrale se urrejtja”.

“Nëse flet me një person në një gjuhë që e kupton, do të arrish në kokën e tij, por nëse i flet me gjuhën e tij, do të arrish në zemër e tij”.

“Lavdia më e madhe në jetë nuk është mos të biesh kurrë, por të ngrihesh sa herë që bie”./botimeshqip /KultPlus.com