Poezi e shkruar nga Rexhep Krasniqi.
Të ndjeja
i përpëlitur, në ankth
Makthe, të dridhura pa djersitje
Ishe afër, të dëgjoja frymëmarrjen
por nuk mund të të prekja.
Të ndieja në thellësi,
pa mundur të të vë dorën
Makth, ankth
Më shtrive dorën,
Doja vetëm një herë të ta përkëdhelja…
Vuaja deri në trishtim,
ndjeva aromën e trupit tënd,
u ngjize në lëkuren time
Ike, u trete ashtu duke qeshur edhe kur duhej të qaje
edhe ndjenjat po të më lenë, do të ndiej…
