Beqir Cikaqi është një nga tre mësuesit në Shkollën Shqipe të Mësimit Plotësues “Nëna Tereza”, në Treviso të Italisë.

Punën e mësuesit të gjuhës shqipe, në diasporë, ai e bën vullnetarisht që nga viti 2004, kur fillimisht ai thotë se ishte angazhuar në një shkollë shqipe në Bassano, para se të zhvendosej në Treviso.

Aktualisht, në shkollën ku është i angazhuar, e që nuk është e vetmja në këtë qytet, mësimin plotësues në gjuhën shqipe e ndjekin 24 nxënës. Por, Cikaqi nuk është i kënaqur me këtë numër, pasi sipas tij, përkundër shtimit të shkollave, të rinjtë që duan të ndjekin mësimin plotësues në gjuhën shqipe po pakësohen.

Vetëm dy vjet më parë, ai thotë se ka pasur 48 nxënës. Për uljen e numrin të nxënësve ai një pjesë të përgjegjësisë ua hedhë një pjese të prindërve, të cilët sipas tij, arsyetohen duke thënë se dygjuhësia po ua vështirëson zhvillimin fëmijëve të tyre.

“Në krahasim më numrin e bashkatdhetarëve tanë, që sipas statistikës zyrtare, qytetarët nga Kosova në Treviso janë të dytët me 10 për qind, pas rumunëve, nga numri i të huajve, numri i nxënësve që vijojnë mësimin plotësues është shumë pak ose simbolik mund të them. Përderisa para dy vjetësh kemi pasur 48 nxënës, këtë vit kemi vetëm 24. Fajtori është gjithmonë jetim, është vështirë të gjendet, por unë konsideroj se në këtë drejtim rol të madh kanë prindërit të cilët nuk tregojnë një arsyetim. Disa prej tyre arsyetohen se dygjuhësia ua humbë suksesin në shkollë, por duhet kuptuar se mësimi plotësues nuk ka qëllim zëvendësimin e mësimit në gjuhën italiane, por plotësimin e shkollimit”, thotë Cikaqi.

Radio Evropa e Lirë