Hiperrealizmi dhe rëndësia e të qenit alternativ

3 Qershor, 2019 - 2:30 pm

Fotorealizmi, siç e dimë, ka lindur në fund të viteve 60 në SHBA. 
Kjo lëvizje ka thyer rregullat e artit të shekullit XX, duke e rikthyer realizmin në epokën moderne dhe duke përshkruar një periudhë historike të vendosur mirë. Në këtë mënyrë, duke ndjekur konceptet e Pop art-it, jeta e përbashkët amerikane u bë protagoniste e artit me tema tipike, si
ushqimi, dritaret e dyqaneve, ushqimet dhe makinat e asaj periudhe. Shikimi i një vepre arti fotorealiste është si të kthehemi në kohë, ne mund të shohim qartë një seksion “kryqëzimi” të jetës së atyre viteve.

Që atëherë, bota ka pësuar transformim komplet në Çdo fushë të saj: ndërsa në atë kohë krijimi i një vepre hiperrealiste ishte e pabesueshme dhe e rrallë, sot, me të gjitha avancimet teknologjike dhe përhapjen e internetit, mund të shohim shumë artist që përpiqen të arrijnë një efekt hiperrealist dhe ne po ndihmojmë në evoluimin natyror dhe përmirësimin e nivelit mesatar teknikologjik.

Çdo lëvizje artistike nuk mbetet e njëjtë gjatë viteve, por duhet të evoluojë drejt drejtimeve të reja.

Tashmë për disa vite, shumë artistë filluan të punonin në një vizion të ri të Hiperrealizmit, duke luajtur me një teknikë realiste për të realizuar diçka që nuk ishte parë më parë; ne mund të themi edhe se një version i ri i Hiperrealism-it është tashmë i lindur. Midis gjeneratës së re, ka shumë pionierë të këtij evolucioni që punojnë në një mënyrë shumë personale dhe unike, duke hedhur themelet për një interpretim alternativ të realizmit bashkëkohor.

Ne mund të shohim qartë këtë hulumtim personal në veprat e Robin Eley, i cili përdor një teknikë hiperrealiste si një mjet për të shprehur vizionin e tij unik duke krijuar seri të reja, gjithnjë e më të reja të pikturave absolutisht origjinale, si në vitin 2017 “Humbje / më pak” (Loss / Less) ku krijoi portrete të dekompozuara duke u dhënë atyre një efekt glitching për të përfaqësuar mendimin e tij për humbjen e identitetit në epokën e internetit.

“It’s Paradise On One Hand/Sort of Weirdly Postmodern” / Robin Eley

Nuk është shembulli i vetëm i pikturave alternative nga Eley, i cili e nisi karrierën e tij me një vepër arti origjinale të titulluar “Bibliografi“: një portret realist i pikturuar në mbulesat e disa librave.

Ne gjithashtu mund të flasim për Alyssa Monks, e cili në serinë e saj të fundit të quajtur “Pika e Thyerjes“, tërësisht e shtrembëron konceptin hiperrealist nga i cili ka filluar, duke i dhënë jetën skenave vizionare: transparencat dhe mbivendosjen e imazheve që përfaqësojnë sintezën e përsosur të realizmit dhe abstraktes. Alyssa është në gjendje të marrë një efekt të pabesueshëm optik duke përdorur shenja të forta në panelin e sipërfaqes: të vëzhguara nga larg, pikturat e saj japin përshtypjen e foto-manipulimeve të përpunuara me filtra fotografik, duke u bërë gjithnjë e më shumë abstrakte teksa i afroheni.

“Elpis” / Alyssa Monks

Shumë herë në historinë e artit lëvizjet e ndryshme janë bashkuar njëra me tjetrën, duke krijuar forma të reja, dhe kjo po ndodh edhe sot.
Për shembull, surrealizmi tashmë ka kontaminuar Hiperrealizmin, thjesht mendoni për Joel Rea ose Jeremy Geddes të cilët janë dy raste të surrealistëve të jashtëzakonshëm / Hiperrealistëve.

Në kontekste të tjera, Brad Kunkle krijon vepra arti të pazakonta realiste me një atmosferë simbolike, ku një ikonografi personale dhe e paqartë ngjall skenarët me ëndrra dhe sugjerime me fletë ari dhe argjendi si zotërit e së kaluarës.
Këto janë vetëm disa shembuj të asaj që është një agim i një epoke të re për artin bashkëkohor, ku gjithnjë e më shumë artistë po përpiqen të krijojnë diçka të re, duke lënë gjurmë të tyre personale.

”Eidolon” / Brad Kunkle

Pavarësisht se Hiperrealizmi tashmë ka  më shumë se 50 vjet, ne guxojmë ta konsiderojmë atë në fillimet e tij: ka kaq shumë mundësi dhe elementë të pazbuluara ende, gjithçka që duhet është çlirimi i mendjeve tona nga skemat e krijuara në lëvizjet e mëhershme të artit.
Ne do të donim të bashkonim të gjitha këto interpretime të pazakonta të Hiperrealizmit nën përkufizimin e “Realizmit Alternativ“, duke i dhënë gjithnjë hapësirë ​​më të madhe në revistën tonë.
Pse ky emër? Si në muzikë, përkufizimi i “alternativës” është fjala që bashkon të gjitha dallimet e zhanrit të muzikës rock, të zakonshme, në të njëjtën mënyrë, ne mund të konsiderojmë si alternativë e të gjitha varianteve të ndryshme të Hiperrealizmit që devijojnë nga fotorealizmi klasik. / KultPlus.com

Të ngjajshme