Charlotte Salomon është harruar nga historia. Megjithatë, shkrimtarët e studiuesit e ndryshëm kanë provuar ta rikthejnë gjenialitetin e saj, që ai të mos harrohet.

Vajza e vetme dikur hebreje e regjistruar në Akademinë e Arteve të Bukura në Berlinin nazist, lindi në Berlin dhe më pas vdiq në Aushvic, në kampin e përqendrimit. Charlotte, një piktore e rrallë, para se të vdiste në vitin 1943 i la veprat e saj të ruajtura në një kasafortë e cila do të hapej më pas për të treguar të vërtetën e punëve të saj.

Ajo ishte 23 vjeç kur bëri një pikturë përballë fytyrës së saj – pa emër, pa shtetësi, një fytyrë hebreje.

Sharlota në atë kohë, po jetonte si një refugjate nga nazizmi në Villenfrache dhe sapo kishte bërë një zbulim befasues; tetë anëtarët e familjes së saj, një nga një, përgjatë viteve, kishin kryer vetëvrasje.

Me këtë zbulesë traumatike në mendje, ajo arriti në çfarë ajo e quante “Pyetje: nëse të merrej me jetën e saj, apo të ndërmerrte diçka të çuditshme, dhe të çmendur”. Diçka “ të çuditshme dhe të çmendur” doli të jetë një vepër arti në më shumë se shtatëqind skena, pikturuar gjatë një viti, 1941-1942, pasuruar me dialogë, citime, referenca muzikore, organizuar në akte dhe skena, me titull “Jetë? apo Teatër?”, shkruan KultPlus.

E dashuruar pas artit dhe vetë jetës, Sharlota rritet, edukohet dhe dashurohet marrëzisht në Gjermaninë e fillimit të nazizmit. Përkeqësimi i ndjeshëm i gjendjes, e shtyn atë drejt arratisjes në Francë, ku në vetminë më të thellë, përjeton ethshëm kujtimin e dashurisë e të braktisjes dhe krijon një sërë veprash autobiografike (imazhe, fjalë dhe referenca muzikore), të cilat rrëfejnë gjithë historinë e jetës së saj.

Ekspresioniste, Sharlota dikur vazhdon të shkruajë mesazhe të ndryshme në pikturat e saj.

Që nga viti 1992, një shkollë fillore në Berlin mban emrin e saj, ndërsa në vitin 2006 një rrugë u emërua sipas saj. Me 21 prill të vitit 2012-të, një bllok në rrugë në tokë i kushtohet asaj, në shtëpinë e saj dikur në Wielandstraße 15. / KultPlus.com