Poezi nga Taras Shevchenko

Ukraina

Ishte një kohë në Ukrainë
Armët gjëmuan
Kishte një kohë, Kozakët
Jetonim dhe festuam.

Të festuar, të minuar
Lavdi, vullnet i lirë,
Gjithçka ka kaluar, ka mbetur
Vetëm tuma në fushë.

Ato tuma të larta
Aty ku shtrihet, varroset
Trupi i Kozakëve të Bardhë
Me kokë të thyer.

Dhe ato tuma errësohen,
Si pirgje në një fushë
Dhe vetëm me erën shtegtare
Duke pëshpëritur për lirinë.

Lavdi erës së gjyshit
Ajo përhapet në të gjithë fushën.
Nipi do të dëgjojë, do të lëshojë një këngë
Dhe këndon dhe kosit.

Ishte një kohë në Ukrainë
Kishte pikëllim në pamje;
Dhe verë e mjaltë me bollëk,
det deri në gju!

Po, jeta dikur ishte e lavdishme,
Dhe tani do të mbani mend:
Do të bëhet disi më e lehtë për zemrën,
Do të dukeni më të gëzuara. / KultPlus.com

круглосуточно займ на карту