Makfire Ademi

përhumbur pa dashje në të padukshmen
shpirt çiltërsie që sheh përtej
qiell i kaltër! 
pa re, pa vranësira që turbullojnë
sy drejtuar qiellit 
të heshtur, në pritje…
si Toka që pret shiun
Tokë që përcëllon nga afshi
nga mallëngjimi për shiun
që kur t’bie shuan gjithçka
etjen.., afshin.., zjarrin 
ai i bashkon plasaritjet, që janë të hapura prej kohe
pikojnë…
nuk mbyllen…
përveçse me shi! / KultPlus.com