Zbulim befasues në Mount Vernon/ Arkeologët gjejnë dy shishe të vulosura që datojnë që nga koha e George Washington

Arkeologët zbuluan së fundmi dy relike të jashtëzakonshme nën dyshemetë e rezidencës së George Washington në Mount Vernon. Këto shishe të vulosura, të ruajtura për më shumë se dy shekuj, janë fshehur nën një dysheme me tulla që është vendosur fillimisht në vitet 1770. Zbulimi ofron një vështrim të rrallë dhe të paçmuar në Amerikën para-revolucionare, duke hedhur veçanërisht dritë mbi praktikat dhe jetën e përditshme të atyre që banonin në pronë. Sipas Popular Mechanics, shishet pritet të ofrojnë njohuri të rëndësishme historike që do të rrisin kuptimin tonë të epokës. Ky zbulim thekson rëndësinë e përpjekjeve të tilla arkeologjike në zbulimin e aspekteve të harruara të historisë.

Zbulimi ndodhi gjatë një projekti rivitalizimi në Mount Vernon, ku arkeologët hoqën një dysheme me tulla që ishte instaluar në vitet 1770. Poshtë dyshemesë, ata zbuluan një gropë të vogël që përmbante dy shishe qelqi me ngjyrë jeshile të errët, krejtësisht të paprekura dhe të mbyllura.

Pasi nxorën me kujdes përmbajtjen e lëngshme, ekspertët u habitën nga aroma e pagabueshme e luleve të qershisë, duke ofruar një të dhënë rreth përmbajtjes së tyre. Këto shishe, me shumë gjasa të prodhuara në Evropë gjatë viteve 1740 ose 1750, u vendosën në gropë para instalimit të dyshemesë në vitet 1770, gjë që i bën qershitë brenda të jenë ndoshta frut i periudhës para-Revolucionare.

Thirty Five Glass Bottles Containing Preserves Were Discovered In The Cellar Of George Washingtons Mount Vernon Mount Vernon Ladies Association 1200x750

Rikuperimi i këtyre shisheve të vulosura konsiderohet një “zbulim i jashtëzakonshëm”, siç është vënë në dukje nga Doug Bradburn, president dhe drejtor ekzekutiv i Mount Vernon.

“Jo vetëm që gjetëm shishe të paprekura dhe të vulosura, por ato përmbanin materiale organike që mund të na ofrojnë një pasqyrë dhe perspektivë të vlefshme mbi jetën e shekullit të 18-të në Mount Vernon”, tha Jason Boroughs, arkeologu kryesor i Mount Vernon.

Shishet kanë mbetur të paprekura, duke ruajtur një pamje të jetës në Mount Vernon shumë kohë para Luftës Revolucionare.

Pas shqyrtimit të mëtejshëm, arkeologët zbuluan se shishet ishin të mbushura me qershi, duke përfshirë kërcejtë dhe bërthamat e tyre. Ky zbulim shkon përtej vetë shisheve, pasi materiali organik brenda ofron të dhëna rreth metodave të ruajtjes së shekullit të 18-të.

Përmbajtja e shisheve ofron një pasqyrë të teknikave të ruajtjes së ushqimit, ku frutat si qershitë ruheshin në mënyra që i lejonin ato t’i mbijetonin kohës. Siç shpjegon Boroughs,

“Ekzistojnë rrëfime të shekullit të 18-të që flasin për mënyrat e duhura të ruajtjes së frutave dhe perimeve. Një nga më të zakonshmet, veçanërisht për manaferrat, është tharja e tyre sa më shumë që të jetë e mundur… vendosja e tyre në një shishe të thatë, mbyllja e tapës… dhe pastaj groposja.”

Kjo metodë ruajtjeje ishte një praktikë e zakonshme në shekullin e 18-të përpara frigoriferimit, duke lejuar që frutat të ruheshin për përdorim të mëvonshëm në gatim ose pjekje. Ruajtja e jashtëzakonshme e qershive pas më shumë se 250 vjetësh dëshmon për efektivitetin e këtyre metodave.

Rëndësia e këtij zbulimi nuk kufizohet vetëm te objektet fizike të gjetura. Përmbajtja e shisheve – qershitë – zbulon zgjuarsinë e teknikave të ruajtjes së ushqimit gjatë shekullit të 18-të. Këto metoda, të tilla si tharja dhe mbyllja e frutave në shishe për t’i mbrojtur ato nga elementët, ishin thelbësore për njerëzit që jetonin pa luksin e frigoriferëve modernë. Sipas arkeologut Jason Boroughs:

“Këto shishe kanë potencialin për të pasuruar rrëfimin historik dhe jemi të emocionuar që përmbajtja do të analizohet në mënyrë që ta ndajmë këtë zbulim me studiues të tjerë dhe publikun vizitor.”

Ruajtja e qershive në një mjedis kaq të mbyllur ofron jo vetëm një lidhje unike fizike me të kaluarën, por edhe një vështrim në praktikat bujqësore dhe kulinare të kohës.

Ky zbulim ofron një pasqyrë të vlefshme të jetës së përditshme në Mount Vernon, duke nxjerrë në pah mënyrat se si njerëzit e asaj epoke mbështeteshin në burimet e disponueshme për të ruajtur dhe ruajtur ushqimin për një kohë të gjatë.

Ndërsa George dhe Martha Washington njiheshin për shijen e tyre si adhurues të qershive, nuk ka gjasa që ata të kenë pasur në dorë këto shishe specifike. Në kohën e vdekjes së Washington, Mount Vernon strehonte mbi 300 individë të skllavëruar, dhe shishet mund të jenë përgatitur dhe varrosur prej tyre, si pjesë e punës së tyre të përditshme. Kjo i shton një shtresë shtesë kompleksiteti rrëfimit historik, pasi zbulimi ofron një pamje të jetës si të familjes Washington ashtu edhe të skllevërve që jetonin dhe punonin në pronë.

Ky zbulim nënvizon kontributet shpesh të anashkaluara të individëve të skllavëruar në Mount Vernon, të cilët luajtën një rol vendimtar në ruajtjen e operacioneve bujqësore të pronës. Zbulimi gjithashtu hedh dritë mbi kontekstin historik të ruajtjes së ushqimit, i cili ishte kritik për mbijetesën në shekullin e 18-të, dhe na jep një lidhje të prekshme me të kaluarën./balkanweb/ KultPlus.com

Arkeologët zbulojnë një anije të mbytur 2,000-vjeçare me thesar të ruajtur në mënyrë të përsosur pranë brigjeve të Turqisë

Një zbulim i jashtëzakonshëm në brigjet e Adrasanit, Turqi, ka zbuluar një anije të mbytur që daton 2,000 vjet më parë, që përmbante një ngarkesë të paprekur me mallra qeramike. Anija e mbytur u gjet në një thellësi prej 120 deri në 150 metrash dhe është e jashtëzakonshme jo vetëm për ruajtjen e ngarkesës së saj, por edhe për rregullimin e kujdesshëm të qeramikës. Tasat, pjatat dhe enët e vendosura njëra mbi tjetrën, të vendosura me kujdes në pozicionet e tyre origjinale, ofrojnë një pamje të rrallë të tregtisë, prodhimit dhe teknikave të paketimit të lashtë detar. Zbulimi është i rëndësishëm si për arkeologët ashtu edhe për historianët, pasi ofron një pamje të pashembullt të praktikave të lashta tregtare, dhe ruajtja e saj e shkëlqyer është pjesërisht për shkak të një teknike të pazakontë mbrojtëse – qeramikat ishin të veshura me argjilë të papërpunuar, e cila i mbrojti ato nga degradimi gjatë shekujve.

Zbulimi i qeramikës së lashtë nuk është vetëm një triumf arkeologjik; ai gjithashtu përmban informacione të paçmuara rreth teknikave të lashta të prodhimit dhe transportit. Veshja me argjilë të papërpunuar, një metodë ruajtjeje e panjohur më parë, i mbrojti qeramikat dhe i mundësoi atyre të ruanin shumë nga ngjyrat dhe tiparet e tyre origjinale. Ky zbulim është i pari i këtij lloji, duke u ofruar arkeologëve një pasqyrë kritike mbi paketimin dhe transportin e mallrave në të gjithë botën e lashtë. Mijëra prej këtyre qeramikës, shumë prej të cilave janë të paprekura, ofrojnë një vështrim të jashtëzakonshëm në ndërlikimet e rrugëve të lashta tregtare, që ka të ngjarë të lidhin rajonet në Mesdhe dhe më gjerë.

Ekspertët sugjerojnë se anija e mbytur po transportonte këto mallra qeramike si pjesë të një rrjeti më të madh tregtar. Grumbullimi i kujdesshëm i qeramikës tregon se ngarkesa ishte paketuar me kujdes, ndoshta me qëllim që mallrat të mbaheshin të paprekura gjatë tranzitit. Ky detaj, i kombinuar me ruajtjen e jashtëzakonshme të qeramikës, sugjeron një nivel të lartë sofistikimi në praktikat e lashta të transportit detar të Mesdheut.

Kjo anije e mbytur, së bashku me të tjera të gjetura në rajon, së shpejti do të jetë pjesë e një Muzeu të ri të Arkeologjisë Nënujore Mesdhetare. Ndërtimi i këtij muzeu, i cili do të fillojë këtë verë, shënon një hap të rëndësishëm përpara në ruajtjen dhe ekspozimin e trashëgimisë nënujore. Muzeu do të strehojë një sërë objektesh nga anije të ndryshme të mbytura, duke u dhënë vizitorëve një kuptim më të thellë të kulturave të lashta detare. Pas gërmimeve, një pjesë e vendit të mbytur do të hapet për turizmin e zhytjes, duke ofruar një mënyrë gjithëpërfshirëse për publikun për të përjetuar këtë vend të rëndësishëm arkeologjik.

Hapja e muzeut është një hap vendimtar si në ruajtjen ashtu edhe në angazhimin publik me arkeologjinë nënujore. Ai do të shërbejë si një qendër si për kërkimin akademik ashtu edhe për edukimin publik, duke hedhur dritë mbi kompleksitetin e tregtisë së lashtë mesdhetare dhe teknikat e përdorura për të mbrojtur mallrat e vlefshme për transport afatgjatë.

Image 2 1200x800

Arkeologët zbulojnë gjysmën e humbur të statujës së Ramses II në Egjipt

Gati një shekull më parë, pjesa e mbetur e statujës që përshkruan Ramses II, një nga sundimtarët më të rëndësishëm të Egjiptit të lashtë, u zbulua në të njëjtin vend.

Gjysma e sipërme e një statuje të faraonit egjiptian Ramses II është zbuluar nga arkeologët në Egjiptin jugor.

I zbuluar në vendin e El Ashmunein, fragmenti i gurit gëlqeror 12.5 metra i gjatë u gjet nga një përpjekje bashkëpunuese midis Këshillit të Lartë të Antikiteteve të Egjiptit dhe Universitetit të Kolorados, të udhëhequr nga Bassem Gehad dhe Ivonna Trnka.

Statuja përshkruan kokën, shpatullat dhe bustin e sipërm të mbretit Ramses II, i njohur gjithashtu si Ramses i Madh, i stolisur me një kurorë të dyfishtë dhe një mbulesë koke mbretërore me majë kobra (një ureus).

Hetimi i mëtejshëm zbuloi se pjesa e gurit gëlqeror plotëson një pjesë të poshtme të zbuluar nga arkeologu gjerman Gunther Roeder, pothuajse një shekull më parë në vitin 1930.

Po bëhen përpjekje për të pastruar dhe përgatitur statujat për një shfaqje të mundshme të ribashkimit./euronews/ KultPlus,com

Arkeologët gjejnë afreskun e Pompeit që përshkruan mitologjinë greke

Në qytetin e lashtë romak të Pompeit, arkeologët kanë zbuluar një afresk që përshkruan vëllezërit e motrat mitologjike greke Phrixus dhe Helle.

Gabriel Zuchtriegel, drejtori i Parkut Arkeologjik të Pompeit, e përshkroi gjetjen si një pasqyrim prekës të historisë që shpaloset edhe një herë.

“Historia është përsëritur”, tha Zuchtriegel, ndërsa dha një përditësim mbi punën e gërmimit dhe restaurimit. “Është një afresk e bukur në gjendje të shkëlqyer konservimi. Miti i Phrixus dhe Helle është i përhapur në Pompei, por është gjithashtu aktual. Ata janë dy refugjatë në det, një vëlla dhe motër, të detyruar të ikin sepse njerka e tyre dëshiron t’i shpëtojë dhe ajo e bën këtë me mashtrim dhe korrupsion. Helle ra në ujë dhe u mbyt.”

Afresku shfaq ngjyra të gjalla dhe mjeshtëri të hollë, me Hellen e përshkruar në prag të mbytjes, me fytyrën e errësuar nga dallgët teksa i afrohet vëllait, shkruan The Guardian, transmeton Klankosova.tv.

Qyteti antik i Pompeit u shkatërrua në vitin 79 pas Krishtit nga një shpërthim që vrau më shumë se 2000 njerëz. Rrënojat janë bërë një nga vendet më të vizituara arkeologjike në botë.

Qyteti, i cili tërheq pothuajse 4 milionë vizitorë në vit, ka bërë një rrugë të gjatë që nga viti 2013, kur UNESCO kërcënoi ta vendosë atë në listën e vendeve të trashëgimisë botërore në rrezik nëse autoritetet italiane nuk përmirësojnë ruajtjen e tij.

Surprizat e zbuluara muajt e fundit përfshijnë 13 statuja të stilit të Lindjes së Krishtit që siguruan dëshmi të traditave rituale pagane në qytetin e lashtë romak dhe, qershorin e kaluar, një afresk të mrekullueshëm të natyrës së qetë që i ngjan një pice që përfshin një artikull që duket në mënyrë të dyshimtë si një ananas./KlanKosova/KultPlus.com

Arkeologët zbulojnë rrënojat e tempullit antik të Athinës

Arkeologët në Italinë jugore kanë gërmuar rrënojat e një tempulli 2500-vjeçar, si dhe objekte nga një betejë e madhe detare të ruajtura në vendin e shenjtë.

Tempulli iu kushtua Athinës, perëndeshës së mençurisë, dhe u zbulua në parkun arkeologjik Paestum në jug të qytetit të Salernos, sipas një deklarate nga Ministria e Kulturës.

Struktura, e cila ishte afro 18 metra e gjatë dhe 7 metra e gjerë, ofron një pasqyrë të fazës më të vjetër të Paestum, dikur një qytet i madh grek që u themelua nga kolonistë nga Azia e Vogël, sipas deklaratës.

Reliket nga beteja detare e Alalia-s, e cila besohet të ketë ndodhur midis 540 pes dhe 535 pes, ishin brenda tempullit, tha drejtori i përgjithshëm i Muzeve Italiane, Massimo Osanna.

Midis gjetjeve ishin dy helmeta. Sipas Osanna, pritet të kryhet një ekzaminim laboratorik për të zbuluar nëse në to fshihen mbishkrime që mund të japin informacion për identitetin e ushtarëve që i mbanin.

Studiuesit supozojnë se tempulli është ndërtuar pas betejës detare, për të cilën historiani i lashtë grek Herodoti tha se u zhvillua në bregun lindor të ishullit mesdhetar të Korsikës./ KultPlus.com