Promovimi i romanit të ri “Dremit Lyhnidi në vezullim” të Elvi Sidherit

Të mërkurën, më datë 22 qershor, në orën 19.00, në mjediset e KultPlus Caffe Gallery, do të promovohet romani i ri “DREMIT LYHNIDI NË VEZULLIM”, i shkrimtarit dhe përkthyesit shumëgjuhësh Elvi Sidheri.

Ky promovim, gjithashtu synon të shndërrohet në një bashkëbisedim të hapur kulturor, me pjesëmarrjen e disa të ftuarve specialë, kushtuar kulturës, letërsisë dhe gjuhëve në rajonin tonë, duke biseduar për pikëtakimet e shumta historike midis popujve të gadishullit tonë, mes shqiptarëve dhe popujve të tjerë fqinjë, pikërisht si tematika e shpërfaqur në faqet e këtij romani, ku shtjellohen imtësisht e kaluara, shtegtimet dhe pleksjet e shumta shekullore, të shqiptarëve të vjetër vendas ortodoksë të qytetit të lashtë të Ohrit, në periudha dhe kontekste të ndryshme historike, gjer në ditët e sotme.

Përmes një rrjedhe ngjarjesh që zhvillohet në disa kohë dhe disa periudha të ndryshme historike, përfshirë Luftën e Dytë Botërore dhe Konfliktin e vitit 2001 në Maqedoni, teksa gjithçka sidoqoftë gjen burim në udhëzat e gurta të Ohrit të moçëm në fundin e viteve 30 të shekullit XX, në faqet e këtij romani përvijohen ngjarjet, jeta, andrallat, guximi dhe mërgimet e njëpasnjëshme të shqiptarëve drejt Lindjes, që i patën shpënë ata nga Bullgaria në Bosfor, nëpër trojet rumune, Besarabi, e deri buzë detit të largët Azov, ku sot viset ukrainase janë përflakur nga lufta heroike kundër agresionit të pashembullt rus./KultPlus.com

‘Të dua me mish e me shpirt’

Jaime Sabines

Të dua qysh në dhjetë të mëngjesit

Të dua qysh në dhjetë të mëngjesit, edhe në njëmbëdhjetë,
edhe në dymbëdhjetë të mesditës. Të dua me mish e me shpirt, ndonjëherë, edhe në pasditet me shi.

Por, në orën dy të drekës, edhe në orën tre, kur nis të mendoj
për ne të dy, ndërsa ti mendon për gatimin, ose angaritë e ditës,
ose për argëtimet e munguara, filloj të të urrej neveritshëm,
kurse gjysmën e urrejtjes ia kushtoj vetes time.

Paskëtaj të dua sërish, kur biem në shtrat së bashku dhe e ndiej se je bërë veç për mua, kushedi si ma thonë gjuri dhe barku yt, duart e mia më bindin plotësisht, se nuk ka vend tjetër në botë për vajtje-ardhjet e mia, më të mirë se trupi yt. Ti, që vjen kaq e plotë pranë meje, e të dy në çast zhdukemi dhe përfundojmë në gojën e Hyjit, gjersa të them se jam i uritur, përgjumem.

Përditë të dua, të urrej pareshtur.

Por ka edhe ndonjë ditë, ndonjë orë syresh, kur nuk të njoh fare, kur bëhesh krejt e huaj, porsi gruaja e tjetërkujt. Më angështojnë meshkujt e tjerë, vetë tromaksem, hutohem nga dhembja. Mbase nuk mendoj ca kohë për ty. E shikon pra. Kush tjetër do të të dashuronte më pak se unë, e dashura ime?

Përktheu: Elvi Sidheri / KultPlus.com