Etiketë: Poezi nga James Joyce

Poezi nga James Joyce

Shiu mbi Rahun bie butë, butësisht bie,
Mbi tokën ku i dashuri im i shkretë shtrihet
I trishtë zëri i tij më thërret mua, thirrje e trishtë,
Si një hënë e lindur ngjyrë gri.

Dashuri, dëgjomë
Kaq butë, kaq pikëllueshëm zëri i tij kurrë s’ka qënë,
Kurrë papërgjigje, dhe i terrët shiu si tani,
Asnjëherë s’ka rënë.

Terr zemrat tona, oh dashuri, lermë të shtrihem e ngrirë
Si zemra e tij pikëllueshëm është shtrirë
Nën gjembat e hënës gri, mykut të zi
Dhe ankimeve të shiut nëpër dhëmbë./ KultPlus.com

Poezi nga James Joyce

N’heshtje ajo âsht tu u krehë
Tu i kreh flokët e gatë
N’heshtje dhe me nur
Në nji atmosferë me t’u kând’ 

Dielli n’gjethet e shelgut bie
Dhe mbi barin me ngjyra,
Dhe ajo flokët e saj të gatë
I kreh te pasqyra. 

Po t’lutem, ndalu e mos i krih,
Mos i krih flokët e tu të gatë
Për to kam dëgju’ nji magji
Nën nji atmosferë me t’u kând’. 

Që e len ashtu dashnorin
as n’qëndrim as n’ikje
gjithçka e mirë, n’atë atmosferë
Dhe me plot shpërfillje.

Shqipëroi: Orjela Stafasani/ KultPlus.com

Poezi nga James Joyce
Shqipëroi Orjela Stafasani

N’heshtje ajo âsht tu u krehë
Tu i kreh flokët e gatë
N’heshtje dhe me nur
Në nji atmosferë me t’u kând’ 

Dielli n’gjethet e shelgut bie
Dhe mbi barin me ngjyra,
Dhe ajo flokët e saj të gatë
I kreh te pasqyra. 

Po t’lutem, ndalu e mos i krih,
Mos i krih flokët e tu të gatë
Për to kam dëgju’ nji magji
Nën nji atmosferë me t’u kând’. 

Që e len ashtu dashnorin
as n’qëndrim as n’ikje
gjithçka e mirë, n’atë atmosferë
Dhe me plot shpërfillje./ KultPlus.com