“Ti mund të thuash se jam një ëndërrimtar, por unë nuk jam i vetmi. Shpresoj se një ditë do të na bashkohesh. Dhe bota do të jetojë pastaj si një e vetme.”
“Llogarite kohën tënde përmes miqve që i ke dhe jo përmes viteve. Llogarite jetën përmes qeshjeve dhe jo përmes lotëve.”
“Janë dy forca bazike motivuese: dashuria dhe frika. Kur kemi frikë, ne tërhiqemi nga jeta. Kur jemi të dashuruar, me pasion, ngazëllim dhe miratim hapemi përballë gjithçkaje që na e ofron jeta. Kemi nevojë që fillimisht të mësojm ta duam veten, me të gjithë lavdinë dhe papërsosmërinë tonë. Nëse nuk mund ta duam veten, nuk mund të hapemi plotësisht ndaj aftësisë sonë për t’i dashur të tjerët ose ndaj potencialit tonë për të krijuar. Evolucioni dhe të gjitha shpresat për një botë më të mirë, qëndrojnë mbi guximin dhe vizionin zemër-hapur të njerëzve që e përqafojnë jetën.”
“Kur isha 5 vjeçar, nëna gjithmonë më thoshte se lumturia është çelësi i jetës. Kur shkova në shkollë, ata më pyetën se çfarë dëshiroja të bëhesha kur të rritesha. Unë e shkrova: “I lumtur”. Ata më thanë se nuk e kisha kuptuar detyrën dhe unë ju tregova se ata nuk e kuptonin jetën.”
“Një ëndërr që e ëndërroni i vetëm, është thjeshtë një ëndërr. Një ëndërr që e ëndërroni bashkë me të tjerët është realitet.”
“Jeta është e lehtë, kur e jeton me sy të mbyllur.”
“Në fund gjithçka do të jetë në rregull. Nëse nuk është në rregull, atëherë nuk është fundi.”
“Kur bëni diçka fisnike dhe të bukur dhe askush nuk e vë re, mos u mërzit. Edhe dielli çdo mëngjes e ofron një spektakël të bukur mirëpo prap pjesa më e madhe e audiencë është në gjumë.”
“Zoti është një koncept përmes së cilit ne e masim dhimbjen tonë.”
“Dashuria është një lule që duhet ta lësh të rritet.”
“Jetojmë në një botë në të cilën për të bërë dashuri duhet të fshihemi, përderisa dhuna manifestohet përgjatë gjithë ditës.”
“Ndershmëria ndoshta nuk do të u’a sjell miqt më të mirë, po gjithmonë do t’i sjell ata të duhurit.”
“Nuk ka rëndësi se kë e dashuron, ku e dashuron, pse e dashuron, kur apo si e dashuron. Rëndësi ka që dashuron.”
“Roli im në shoqëri, apo roli i artistit apo poetit në shoqëri është të provojë ta shpreh atë që ne të gjithë e ndjejm. Jo për tu treguar njerëzve se çfarë të ndjejn. Jo si një predikues, jo si një lider, por si një reflektim i gjithë neve.”
“Nëse e dëshiron paqe, nuk do ta marrësh atë me dhunë.”
Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja ishte në Muzeun Kombëtar “Shtëpia me Gjethe,” ku së bashku me studentët e Fakultetit të Historisë dhe Filologjisë zhvilloi një diskutim mbi ngjarjet e 8 Dhjetorit 1990.
Gonxhja u shpreh se 8 Dhjetori 1990 ishte “një moment historik që ndryshoi drejtimin e Shqipërisë, duke na kujtuar vlerën e shpresës dhe përpjekjeve për të ardhmen, pa harruar rëndësinë e reflektimit”.
“Ky bashkëbisedim ishte një mundësi për të ndarë mendime, kujtime dhe për të frymëzuar brezat e rinj të mbajnë të gjallë frymën e demokracisë. Sepse guximi për të vepruar është forca që sjell ndryshimin dhe e ardhmja i përket atyre që nuk hezitojnë të ndërmarrin hapa përpara”, nënvizoi Gonxhja./ KultPlus.com
Shumë studiues, besojnë që ne nuk jemi qytetërimi i parë i përparuar që ka ekzistuar në Tokë. Ata pretendojnë se në prehistori, historinë e paregjistruar, mund të kenë ekzistuar, lulëzuar, rënë dhe humbur një ose më shumë civilizime të përparuara. Ndërsa ky është një koncept i çuditshëm për shumicën e njerëzve, nuk është dhe aq i çmendur sa duket në pamje të parë, shkruan Listverse.
Sidomos nëse kemi parasysh se ajo që mund të ndodhë me ne, mund të shpaloset pa ndonjë paralajmërim. Shanset janë, që nëse jeta fillon përsëri, askush nuk do të mbante mend që ne kishim ekzistuar ndonjëherë. Nëse është kështu, atëherë, kush mund ta thotë se siguri se nuk kanë ekzistuar qytetërimet e përparuara mijëra vjet para historisë sonë të regjistruar?
Stacionet energjitike do të mbyllen shpejt
Nëse bota do të prekej nga një virus i papritur super-ngjitës, do të goditej befas nga meteor, një shpërthim diellor, një luftë bërthamore, apo edhe një pushtim alien, jeta do të zhdukej. Sidoqoftë, shumë prej nesh nuk e kuptojnë se sa e paqëndrueshme është ekzistenca jonë këtu në Tokë.
Le të themi, që shumica dërrmuese e jetës njerëzore do të zhduket, nga ndonjë nga situatat hipotetike të përmendura më lart. Por me siguri që do të kishte të mbijetuar, apo jo? Dhe ata nga do e merrnin energjinë e nevojshme? Meqë nuk do të ketë asnjë person që do të kujdeset për to, stacionet e energjisë, dhe bashkë me të, furnizimi me energji elektrike në botë, do të ndërpritej relativisht shpejt.
Në fakt, shumë prej tyre do të fikeshin për të shmangur ndonjë katastrofë tjetër. Sidoqoftë, me askënd që t’i mbikëqyrte këto procedura, termocentralet bërthamore, ujërat e tyre ftohëse, do të shkonin drejt një shkrirje. Skenarët e llojit të Çernobilit, do të shiheshin kudo përreth planetit.
Të gjitha objektet e krijuara nga njeriu do të zhdukeshin, dhe mbijetonin vetëm objektet e lashta prej guri
Shumica e objekteve të bëra nga njeriu, qoftë nga druri, plastika, metali, ose ndonjë gjë tjetër përveç gurit thjesht do të zhduken. Madje edhe në rrugët që do të pushtohen nga bimësia brenda disa dekadash. Brenda vetëm 10.000 vjetësh, nga të gjitha mbjetjet do të ekzistojnë vetëm ato prej guri.
A është ndonjë çudi që strukturat që kemi trashëguar nga bota e lashtë janë ndërtesat, monumentet dhe statujat e gdhendura nga guri? Por sa prej strukturave tona moderne mund t’i mbijetojnë mijëra, madje qindra mijëra vjetëve në të ardhmen? Ironikisht, do të ishin më së shumti ndërtesat që nga antikiteti, ato që do të mbijetonin ende.
Mitet dhe legjendat
A ka pasur vërtet një përmbytje të madhe, edhe pse vetëm në formën e disa episodeve të përmbytjeve të lokalizuara por të konsiderueshme, që mund të kenë zhdukur tërësisht komunitete të tëra? Fatkeqësi të tilla natyrore, do të dukeshin me siguri si fundi i botës për ato qytetërime që i përjetonin ato.
Dhe çfarë lidhje kanë ato me tregimet e “perëndive” – qenie më të larta me një teknologji të përparuar që sunduan mbi njerëzimin? A janë të vërteta këto legjenda? Apo mund të ketë ndonjë të vërtetë për histori të tilla? Më pak fjalë, do të shohim mundësinë e të mbijetuarve, nga një situatë e tillë e “fundit të botës’.
Po sikur “zotat” e së kaluarës, të ishin të mbijetuarit e një qytetërimi edhe më të vjetër të përparuar? A mund të shpjegojë kjo fuqinë (apo teknologjinë e përparuar) të Zotave? Apo njohuritë e përparuara të perëndive? Sigurisht që ky është një koncept interesant.
Egjipti i lashtë
Nëse shohim egjiptianët e lashtë, është krejtësisht e dukshme dhe madje e pranuar nga dijetarët kryesorë, se ata e kanë nisur qytetërimin e tyre tashmë në kulmin e fuqisë së tyre, dhe më pas pësuan një rënie të përhershme. Për disa studiues, të cilët janë mënjanuar nga shumica e ekspertëve kryesorë, kjo sugjeron që egjiptianët “morën” mbetjet e një qytetërimi të lashtë, “të humbur”.
Nga këto lloje teorish, përgjithësisht pranohen pretendimet e mëtejshme se struktura të tilla të lashta si Piramidat e Gizës, kanë më shumë gjasa të jenë monumente dhe ndërtesa të një shoqërie të tipit Atlantease, në krahasim me punën e vetë egjiptianëve.
Të mbijetuarit, do të reduktoheshin në njerëz të shpellave
Tani, le ta pranojmë që disa njerëz i kanë mbijetuar katastrofës hipotetike të botës moderne. Çfarë do të bëhet me ta? Ata me gjasë nuk do të merren me rikuperimin e teknologjisë së dikurshme, apo gjërave të asaj natyre. Shanset janë, që pasi sistemi të jetë zvogëluar dhe energjia të jetë jashtë funksionit, ata të shqetësohen vetëm për mbijetesën e tyre.
Ata nuk do të jenë më në krye të zinxhirit ushqimor. Pa ndihmën e bollëkut modern të pajisjeve teknologjike dhe ndërtesave të përparuara, shumë njerëz të mbijetuar do të jenë një pre e lehtë për kafshët e egra të uritura. Çdo i mbijetuar, do të ishte i preokupuar me gjuetinë dhe grumbullimin e çfarëdolloj ushqimi, që mund të gjente dhe për strehimin e tij.
Ndërsa brezat zëvendësojnë njëri-tjetrin, do të rikthehej lidhja e njerëzimit me botën “e vjetër”. Nga brezi i tretë dhe i katërt, shanset janë që kujtimet për katastrofën para Tokës, nuk do të qenë të ndryshme nga ajo që mitet dhe legjendat janë për ne tani. Shkurt, jeta do të fillonte sërish nga e para.
Teknologjia e lashtë e avancuar
Shumë nga historianët e mirënjohur, nuk e pranojnë konceptin se shumë nga qytetërimet e lashta, përfshirë egjiptianët dhe sumerët e lashtë, në një moment në të kaluarën e largët, kanë pasur një teknologji të përparuar. Megjithatë, ky koncept mbështet nga shumë dëshmi. Ne mund të shohim në pajisje të tilla si “Bateria e Bagdadit’ ose gjurmët e acideve në tunelet e brendhshme të Piramidës së Gizës, që sugjerojnë një lloj brezi të energjisë elektrike.
Po ç’mund të thuhet për sitet e shumta arkeologjike në mbarë botën, që thuhet se tregojnë shenja të shpërthimeve bërthamore në të kaluarën e largët? Një shembull i shquar është Mohenjo-Daro, të cilin disa studiues, sidomos Dejvid Davenport në librin e tij “Shkatërrimi atomik 2000 vjet Para Krishtit”, kanë vënë në dukje se armët bërthamore janë ndërtuar dhe përdorur shumë kohë më parë. Kjo natyrisht, do të sugjeronte, siç thotë Davenport, se ekzistonte një qytetërim shumë i avancuar./ KultPlus.com
Sot, në Ditën Kombëtare të Rinisë, Presidenti i Republikës, Bajram Begaj përkujtoi lëvizjen studentore antikomuniste të Dhjetorit ’90, që shënoi fillimin e vendosjes së pluralizmit në Shqipëri.
Në një mesazh të posaçëm, Presidenti Begaj nderon të gjithë të rinjtë që 34 vjet më parë u ngritën kundër regjimit diktatorial dhe frymëzuan lëvizjen popullore, e cila çoi në rrëzimin e komunizmit.
Presidenti Begaj vlerëson guximin e atij brezi studentësh me vizion perëndimor, që kërkonin liri e demokraci, ndërsa shprehet se “sot festojmë shpirtin rinor të brezave që do ta çojnë gjithnjë përpara Shqipërinë”.
“Sot, – shkruan Presidenti i Republikës, – të gjithë frymëzohemi nga akti qytetar dhe politik i dhjetorit ‘90 për të bërë realitet aspiratën e shprehur në thirrjen epike: “E duam Shqipërinë si gjithë Evropa!”
“34 vjet më parë, studentët progresistë shqiptarë ndryshuan rrjedhën e historisë së Shqipërisë. Lëvizja popullore, që rrëzoi diktaturën dhe çoi në lindjen e pluralizmit, nisi dhe u frymëzua nga studentët. Lëvizja e Dhjetorit ‘90 ishte ndezja e flakës së një populli në kërkim të lirisë, demokracisë dhe vlerave perëndimore”, thuhet në mesazhin e Presidentit të Republikës, Bajram Begaj.
“Më 8 Dhjetor, Ditën Kombëtare të Rinisë, ne nderojmë lëvizjen e brezit të studentëve që rrëzuan diktaturën dhe festojmë shpirtin rinor të brezave që do ta çojnë gjithnjë përpara Shqipërinë”, shkruan Begaj.
“Sot, të gjithë frymëzohemi nga akti qytetar dhe politik i dhjetorit ‘90 për të bërë realitet aspiratën e shprehur në thirrjen epike: “E duam Shqipërinë si gjithë Evropa! Nder përjetë!”, përfundon mesazhi i Presidentit të Republikës, Bajram Begaj./ KultPlus.com
Dashuria fillon në shtëpi, dhe nuk është se sa bëjmë ne … është sa dashuri vendosim në çdo veprim
Gëzimi i thellë i zemrës është si një magnet që tregon rrugën e jetës
Vuajtjet tona janë përkëdheljet e mira të Zotit, duke na thirrur që t’i drejtohemi Atij dhe të na bëjnë të pranojmë që nuk jemi ne që kontrollojmë jetën tonë, por është Zoti që kontrollon dhe ne mund t’i besojmë plotësisht
Unë nuk kërkoj ar për sukses, kërkoj lumturi
Falja është një vendim, jo një ndjenjë, sepse kur falim nuk e ndiejmë më ofendimin, nuk ndiejmë më inat. Fal, duke falur do ta kesh shpirtin tënd në paqe dhe ai që të ofendoi do ta ketë atë
Nëse i gjykoni njerëzit, nuk keni kohë t’i doni
Ne e dimë shumë mirë se ajo që po bëjmë është veç një pikë në oqean. Por nëse ajo pikë nuk do të ishte atje, oqeanit do t’i mungonte diçka
Ju kurrë nuk do të jeni aq të zënë sa të mos mendoni për të tjerët
Dashuria, për të qenë autentike, duhet të na kushtojë
Jetoni thjesht që të tjerët të jetojnë thjesht
Nuk mund të ndaloj së punuari. Unë do të kem gjithë përjetësinë për të pushuar
Ka gjëra që do të dëshironit të dëgjonit dhe nuk do t’i dëgjoni kurrë nga personi që dëshironi t’i dëgjoni prej tyre. Por mos u bëj aq i shurdhër sa të mos i dëgjosh nga ai që i thotë nga zemra e tij
Ne nuk duhet të lejojmë që dikush të largohet nga prania jonë pa u ndjerë më mirë dhe më të lumtur
Revolucioni i dashurisë fillon me një buzëqeshje. Buzëqeshni pesë herë në ditë dikujt me të cilin vërtet nuk doni të buzëqeshni. Ju duhet ta bëni atë për paqe
Për të bërë një llambë është gjithmonë e ndezur, ne nuk duhet të ndalemi së vendosuri vaj mbi të
Mos i jepni vetëm të tepërtat, jepni zemrën tuaj
Paqja fillon me një buzëqeshje
Çdo punë e dashurisë, e kryer me gjithë zemër, gjithmonë do t’i sjellë njerëzit më pranë Zotit
Gëzimi është forcë
Në dashuri është vendi ku gjendet paqja
Jepni derisa të dhemb dhe kur ju dhemb jepni edhe më shumë
Nuk mund ta ndryshoj botën vetëm, por mund të hedh një gur nëpër ujë për të krijuar shumë valëzime
Dhënia e dashurisë për dikë nuk është kurrë një garanci se ai do të të dojë edhe ty; Por mos prisni që ata t’ju duan, thjesht shpresoni që dashuria të rritet në zemrën e tjetrit. Dhe nëse nuk rritet, jini të lumtur sepse u rrit në tuajat
Gëzimi është një rrjet dashurie në të cilin mund të kapen shpirtrat
Uria për dashuri është shumë më e vështirë të eleminohet sesa uria për bukë
Nëse nuk mund të ushqeni njëqind njerëz, ushqeni vetëm një
Fryti i heshtjes është lutja. Fryti i lutjes është besimi. Fryti i besimit është dashuria. Fryti i dashurisë është shërbimi. Fryti i shërbimit është paqja
Nëse nuk kemi paqe në botë, është për shkak se kemi harruar që i përkasim njëri-tjetrit, se ai burrë, ajo grua, ajo krijesë është vëllai ose motra ime.
Ajo që kërkon vite për t’u ndërtuar mund të shkatërrohet brenda natës; le të ndërtojmë gjithsesi.
Shumë herë mjafton një fjalë, një vështrim, një gjest për të mbushur zemrën e atij që duam
Paratë mund të blejnë vetëm gjëra materiale, të tilla si ushqim, veshje dhe strehim. Por duhet diçka më shumë. Ka të këqija që nuk shërohen me para, por vetëm me dashuri
Ka shumë njerëz të gatshëm të bëjnë gjëra të mëdha, por ka shumë pak njerëz të gatshëm të bëjnë gjëra të vogla.
Dashuri derisa të dhemb. Nëse dhemb është një shenjë e mirë
Nëse jeni i përulur, asgjë nuk mund t’ju dëmtojë, as lavdërimi, as turpi, sepse ju e dini se çfarë jeni
Unë mund të bëj gjëra që ju nuk mund t’i bëni, ju mund të bëni gjëra që unë nuk mund t’i bëj; së bashku mund të bëjmë gjëra të mëdha
Mungesa e dashurisë është varfëria më e madhe
Ekzaminimi ynë i ndërgjegjes është pasqyra në të cilën ne shohim arritjet dhe vështirësitë tona. Kjo është arsyeja pse ne duhet ta përballojmë atë me sinqeritet dhe dashuri
Shkenca më e madhe në botë, në qiell dhe në tokë; eshte dashuri
Dashuria është virtyti më i mirë i një personi
Jini besnikë ndaj gjërave të vogla, pasi në to qëndron forca
Ekziston një gjë shumë e bukur: ndarja e gëzimit të dashurisë
Puna pa dashuri është skllavëri
Dashuria nuk mund të mbetet në vetvete. Nuk ka kuptim. Dashuria duhet të marrë masa. Ky aktivitet do të na çojë në shërbim
Le të takohemi gjithnjë me buzëqeshje, buzëqeshja është fillimi i dashurisë
Ne nuk kemi nevojë për armë dhe bomba për të sjellë paqe, ne kemi nevojë për dashuri dhe dhembshuri
Ajo që ka rëndësi është sasia e dashurisë që ne i kushtojmë punës që bëjmë
Që dashuria të jetë e vërtetë, duhet të na kushtojë. Duhet të na dëmtojë. Duhet të na zbrazë nga vetja
Dashuria është një frut që piqet në të gjitha stinët dhe është brenda mundësive të të gjitha duarve.
Disa njerëz vijnë në jetën tonë si bekime. Disa vijnë në jetën tonë si mësime
Pemët, lulet, bimët rriten në heshtje. Yjet, dielli, hëna lëvizin në heshtje. Heshtja na jep një perspektivë të re
Disiplina është ura midis qëllimeve dhe arritjeve
Fjalët e mira mund të jenë të shkurtra dhe të lehta për tu thënë, por jehonat e tyre janë vërtet të pafundme.
Unë jam vetëm një laps i vogël në dorën e shkrimeve të Zotit
Përhap dashurinë kudo që të shkosh
Ne mësojmë përmes përulësisë, të pranojmë poshtërimet me gëzim
Ne nuk mund të bëjmë gjithnjë gjëra të mëdha, por gjithmonë mund të japim diçka nga vetja
Ndonjëherë mendojmë se ajo që bëjmë nuk ia vlen. Por gjithmonë është dikush që do ta vlerësojë atë.
Si mund të ketë shumë fëmijë? Kjo është si të thuash se ka shumë lule
Dashuria është një fryt sezonal në të gjitha kohërat dhe brenda mundësive të të gjitha duarve
Ne kurrë nuk do të dimë të gjitha të mirat që mund të bëjë një buzëqeshje e thjeshtë./ KultPlus.com
Një jetë e kushtuar pikturës. Është historia e piktorit vlonjat Avenir Troqe. Gjithçka ka nisur që kur ai ishte i vogël. Është rritur duke parë të atin, i cili ishte mjek me profesion, por pikturën e kishte pasion. E ajo që filloi si një dëshirë për artin është kthyer në një punë gati 40-vjeçare.
Thotë se Vlora e frymëzon dhe e vlerëson si një nga qytetet më të bukura në Shqipëri. Por nuk harron të përmendë as fshatin ku ka lindur, Tragjasin.
40 vite pasion për pikturën nuk janë pak. Dhe artin e hedhjes në telajo e ka ushtruar në disa teknika. Disa prej tyre normalisht i ka edhe më të preferuarat.
Ajo që nisi fillimisht me skica, tani është shtrirë edhe te skulptura. Aveniri na tregon se çdo vit merr pjesë në aktivitete të ndryshme dhe panaire që zhvillon në qytetin bregdetar. Për veprat ka interes kryesisht nga vizitorët e veçanërisht të huajt të cilët vijnë në Vlorë për të pushuar.
Pasioni dhe puna e tij në pikturë i kanë kaluar kufijtë. Ai ka përfaqësuar vendin tonë edhe në organizime në Kinën e largët.
Shprehet se i vjen keq për brezin e ri të cilët i shikon larg nga arti. Aveniri është i mendimit se autoritetet duhet të bëjnë më shumë për të nxitur të rinjtë që të merren me art e veçanërisht me pikturën.
Piktori vlonjat thotë se nuk do të ndalet dhe do ta vijojë punën në art në studion që ka ngritur në qytetin bregdetar./KlanNews/ KultPlus.com
Shënohet sot 8 dhjetori, Dita Kombëtare e Rinisë. E shpallur prej vitit 2009 nga Kuvendi i Shqipërisë, kjo datë përkujtohet si festë kombëtare në nderim të të gjithë studentëve të dhjetorit 1990 dhe gjithë rinisë shqiptare.
Më 8 dhjetor 1990, një grup studentësh e pedagogësh të Universiteteve të Tiranës, u bënë iniciatorë e protagonistë të kthesës së madhe historike, protestave paqësore që sollën rënien e sistemit komunist dhe lindjen e demokracisë.
Me shprehjen “E duam Shqipërinë si gjithë Evropa”, ata kërkuan ngritjen e sistemit të vlerave perëndimore dhe të shtetit të së drejtës; integrimin në Evropë dhe garantimin e pluralizmit politik si bazë kryesore për një shoqëri të lirë e demokratike.
Lëvizja Studentore e vitit 1990 është e vetmja lëvizje paqësore që ndryshoi historinë e Shqipërisë.
Akti i tyre publik, sa qytetar aq edhe politik, i dha fund në mënyrë paqësore epokës të gjatë të vetizolimit dhe të sundimit ideologjik, duke i hapur kështu rrugën e ekonomisë së tregut dhe shoqërisë së hapur.
Vlerat e kësaj dite bëhen gjithnjë e më shumë vlera kombëtare, sepse ndryshe nga ngjarjet e tjera 8 dhjetori nuk pati dy palë, një fituese dhe një të humbur./ KultPlus.com
Presidentja e Kosovës Vjosa Osmani ka postuar një fotografi në Facebook, ku shihet mes presidentit të zgjedhur të SHBA’së, Donald Trump, dhe presidentit të Francës, Emanuel Macron.
“Aleanca euroatlantike”, ka shkruar Osmani.
Ajo ka marrë pjesë në rihapjen e katedrales Notre Dame në Paris./ KultPlus.com
”I just shot John Lennon” (”Sapo kam qëlluar John Lennon”), ishin fjalët të shqiptuara me ton të ftohtë dhe cinik, më 8 dhjetor 1980, nga Mark David Chapman, i cili i dha fund jetës së ish-Beatles.
Lennon kishte mbushur 40 vjeç vetëm dy muaj më parë, më 9 tetor.
Dhe 44 vjet më parë vdekja e tij tronditi botën dhe veçanërisht një brez, e cili ishte rritur duke u ushqyer me idealet e paqes, që gjithashtu frymëzoi albumin e tij më të suksesshëm ”’Imagine”’ (1971), kënga me të njëjtin titull i të cilit u shndërrua në një himn ndërkombëtar të pacifizmit.
Natën e 8 dhjetorit 1980, Lennon ishte në shoqëria e bashkëshortes, Yoko Ono, pasi të dy po ktheheshin në banesën e tyre, brenda ndërtesës ”Dakota”, përballë njërës prej hyrjeve në Parkun Qendror, në rrugën 72.
Atë mëngjes fotografja e famshme e portreteve, Annie Leibovitz kishte qenë në shtëpinë e çiftit për të bërë një set fotografik për kopertinën e revistës ”Rolling Stone” dhe kishte realizuar foton e famshme në të cilën Lennon krejtësisht i zhveshur përqafon dhe puth Onon, e veshur plotësisht në të zeza.
Rreth orës 22:50, Chapman u afrua në hyrje të ndërtesës ”Dakota”.
Pas hyrjes së Lennon me Ono, ai nxori një pistoletë të kalibrit 0,38 milimetra dhe gjuajti me pesë fishekë.
Katër prej tyre kapën Lennon në shpinë, ndërsa një shpoi aortën. Ish-Beatle mezi shqiptoi fjalën ”Më qëlluan…”, para se të ndërronte jetë.
Ai u dërgua menjëherë nga një patrullë policie në spitalin ”Roosevelt”, ku u shpall i vdekur në orën 23:15.
Në 1969 Lennon kishte thënë se ”nuk kam frikë të vdes”.
Sidoqoftë, 40 vjet më vonë, miti i John Lennon vazhdon të frymëzojë brezat.
Ai mbetet një nga ikonat më të fuqishme ndonjëherë prodhuar nga kultura popullore, një njeri që falë muzikës dhe angazhimit për paqen ndryshoi botën. / KultPlus.com
Antropologia dhe albanologia e njohur amerikane, Janet Reineck, do të jetë mysafire e radhës e programit të ligjëratave dhe takimeve shkencore “Leksione albanologjike”
Instituti Albanologjik i Prishtinës, Dega e Etnologjisë, vazhdon organizimin e ligjëratave dhe takimeve shkencore “Leksione albanologjike”.
Tema e ligjëratës së saj do të jetë: “Antropology and Activism: My Kosova Journey 1980s, 1990s, and Now”.
Ligjërata do të mbahet më 9 dhjetor nga ora 11:00 në Sallen e konferencave të Insitutit Albanologjik./ KultPlus.com
“Kur të mbush 33 vjeç, do të dal në pension. Nuk mund të jesh një yll rocku gjatë gjithë jetës tënde”, thoshte Mick Jagger, në mënyrë sfiduese, në fillim të viteve shtatëdhjetë. Një auto-profeci që duhej të ishte realizuar në vitin 1976, por gjërat shkuan ndryshe, ashtu si për Who e Roger Daltrey dhe Pete Townshend, të cilët në himnin e tyre rebel të vitit 1965, My Generation, thërrisnin: “Shpresoj të vdes para se të plakem.
“Është më mirë të digjesh se sa të venitesh ngadalë” këndonte më vonë Neil Young në këngën e famshme Hey Hey, My My (Into the black), por më pas, megjithëse me disa pauza për shkak të problemeve shëndetësore, në moshën 80-vjeçare, ai ende vazhdon e udhëton në shoqërinë e kitarës elektrike.
Ata shkruajnë këngë të reja, bëjnë disqe, hipin në aeroplan dhe shkojnë në turne, ndërsa ende argëtohen, duke sfiduar kohën, abuzimet e së kaluarës dhe ligjet e fizikës (sprintet dhe kërcimet e Mick Jaggerit në skenë në moshën 81-vjeçare nuk kanë të ngjashme). Ata janë të guximshmit e rock and roll-it, një klub ekskluziv i shtatëdhjetëvjeçarëve dhe tetëdhjetëvjeçarëve që ende mbushin arena, stadiume dhe teatro.
Dhe jo vetëm për para, sepse sigurisht që ato nuk u mungojnë. Në ato fytyra të shenjuara pashmangshmërisht nga rrudhat është historia e rock-ut, një zhanër që këtë vit mbush të shtatëdhjetat dhe mbi të ardhmen e të cilit hidhen shumë hije.
Pas AC/DC që mbledh njëqind mijë spektatorë për koncert, pas David Gilmour që mbushi plot gjashtë herë Circus Maximus në Romë dhe katër herë Madison Square Garden në Nju Jork, pas Bob Dylan (83 vjeç) që mban vazhdimisht koncerte në çdo cep të globit ose Guns N’ Roses që mblodhën turma të mëdha me hitet e tyre të publikuara në vitet Tetëdhjetë dhe Nëntëdhjetë, ekziston një nga levat më të fuqishme të tregut: nostalgjia.
Gjë që përkthehet në dëshirën për të dëgjuar Paul McCartney-n të këndojë edhe një herë Hey Jude, për të shijuar një copëz të Led Zeppelin në shfaqjet e jashtëzakonshme solo të Robert Plant ose për të ringjallur plotësisht emocionet e The Wall nëpërmjet Roger Waters. Skena e sotme e rock-ut paraqet një panteon përbindëshash të shenjtë, dëshmitarë të epokës së artë të një mënyre për të bërë art: ata janë muzikë klasike e destinuar të mbetet përgjithmonë.
Nuk mund të thuhet e njëjta gjë për gjeneratat e reja, grupe që kanë një ndjekje jo vetëm të zbehtë, por që nuk ka forcën dhe kreativitetin e atyre që ishin para tyre. Nuk ka Rolling Stones të ri, por as Metallica, Deep Purple, U2, apo ndonjë të afërt me David Bowie dhe Lou Reed.
Për shumë arsye. E para është se ka mungesë nxitjeje nga publiku më i ri, i cili sot tërhiqet kryesisht nga tingujt e muzikës pop, kërcimi dhe sharmi i metrikës së repit dhe hip hopit. Zhanret, këto të fundit, që jetojnë më shumë me rima dhe fjalë sesa me muzikë, ndaj djali që i bie kitarës është “më pak i lezetshëm” se ai që bën diss.
Pastaj është faktori kohë: ndërtimi i karrierës së një grupi ose një artisti rock kërkon muaj, vite, javë provash dhe studio regjistrimi. Këto kosto janë pothuajse të papajtueshme me modelin e sotëm të biznesit. Sot duhet një single që funksionon menjëherë, që ka ndikim në mediat sociale. Pas të gjithë emrave klasikë që përmendëm, ekziston një alternim i dështimeve dhe sukseseve globale, i përpjekjeve të dështuara dhe intuitave të shpejta.
Kur Rolling Stones u përpoqën të imitonin Beatles, duke regjistruar një album jashtëzakonisht eksperimental të bazuar në psikideli, beats, mellotron dhe ide të çuditshme etnike, ata u përplasën me një nga lëvizjet më fatkeqe të karrierës së tyre. Ishte viti 1967, dhe pavarësisht Their Satanic Majesties Request, ata janë ende në qarkullim. Nëse do t’i ndodhte një grupi sot, do të ishte fundi i gjithçkaje.
Krahasuar me të tashmen ekziston përjashtimi i Måneskin: nga koncertet në rrugët e Romës, te X Factor, te Sanremo, te shitjet në mbarë botën. Por është një përjashtim. Siç janë Muse, Linkin Park ose Arctic Monkeys. Në të kundërt, Radiohead, i lindur si një grup mjaft tradicional rock, por i aftë rekord pas rekordi për të shpikur një gjuhë të re muzikore, duke e projektuar veten përpara si askush tjetër. Një paraqitje e shkurtër e realitetit mbi të ardhmen e rrokut ofrohet nga nominimet shumë të fundit në kategorinë “Albumi më i mirë Rock” për çmimet Grammy 2025 Midis shtatë të nominuarve janë… Rolling Stones, Green Day (me 32 vjet karrierë), Pearl Jam (albumi i parë u publikua në 1991), Black Crowes (grupi u formua në Atlanta në 1984), kitaristi-kompozitor Jack White (49 vjeç) dhe, më në fund, Fontaines D.C. (rreth vitit 2014) dhe Idles (2009). Gjithçka e qartë.
Teknologjia ka ndryshuar muzikën, por edhe mënyrën se si ne e shijojmë atë. Artistët e “shkollës së vjetër” shtyheshin, promovoheshin, futeshin nëpër shtëpi e në veshët e publikut me punë të përpiktë, gati artizanale. Sot, muzika, me përjashtim të emrave të konsoliduar, tenton të jetë zhurma e dhjetëra mijëra këngëve të reja që pushtojnë platformat e transmetimit çdo javë: është shumë e ndërlikuar që një grup rock të shfaqet, të zgjidhet, të bëhet një pikë referrimi. Dhe jo vetëm sepse prapa janë hijet e gjigantëve të zhanrit.
“Dëshira për të qenë të famshëm ka zënë vendin e bukurisë, të madhështisë. Regjistrohen këngë për të shkuar në Tik Tok”, thotë Jimmy Iovine, një nga producentët më të rëndësishëm të muzikës të të gjitha kohërave (John Lennon, Bruce Springsteen, Patti Smith, Dire Straits, U2)
Prandaj, asgjë nuk është përgjithmonë, madje as rock and roll, i lindur shtatëdhjetë vjet më parë dhe i sjellë me forcë në krye të top-listave amerikane dhe angleze në vitin 1954 nga Rock Around the Clock, i regjistruar me nxitim nga Bill Haley & The Comets në Phythian Temple Studios në Nju Jork. Fillimisht ishte pjesa B e një kënge tjetër që u konsiderua shumë, shumë më e fortë, por që askush nuk e mori: Trembëdhjetë Gra (dhe vetëm një burrë në qytet). Pas disa muajsh, ajo anë B e kasetës u përfshi në titullin e hapjes së filmit “blackboard Jungle”. Dhe asgjë nuk ishte më si më parë./bota.al/ KultPlus.com
Charles Bukowski ka shkruar romane, tregime dhe poezi për një total prej mbi 60 veprash. Përmbajtja e veprave të tij i përket më tepër jetës personale, varësisë me alkoolin dhe marrëdhënieve me personat e tjerë, të shprehura këto në mënyrë tepër realiste dhe pa shumë eufemizma.
Krijimi i mëposhtëm i tij është ndër më të bukurit që mund të jenë shkruar. Bëhet fjalë për përshkrimin e një femre nga një mashkull që e dashuronte atë. Është përshkrimi thuajse i çdo femre të pavendosur, por edhe tepër të fortë në të njëjtën kohë. Është përshkrimi i çdo femre që ekziston, në gjithë dimensionet e saj, ndaj jemi të sigurtë se të gjitha femrat duhet ta lexojnë një krijim të tillë.
“E ke dashur, apo jo?”, – psherëtiu ajo
“Si mund të të përgjigjem? Ajo ishte e çmendur”, – tha ai duke kaluar dorën në flokë, – “Edhe pse ishte e çmendur, çdo ditë ishte një femër ndryshe. Një herë plot guxim, një herë e stepur. Një herë e nxituar dhe herë tjetër e ndrojtur. E pasigurtë dhe e vendosur. E ëmbël dhe arrogante. Ajo ishte mijëra femra të bashkuara në një të vetme, por parfumi i saj ishte përherë i njëjti. Ai nuk mund të ngatërrohej. Parfumi i saj ishte siguria ime e vetme. Më buzëqeshte duke ditur si të luante me mua përmes buzëqeshjes së saj. Kur ajo qeshte, unë nuk kuptoja më asgjë. Nuk dija më si të flisja, apo të mendoja. Asgjë, zero. Në atë moment ishte vetëm ajo. Ishte e çmendur, e gjitha e çmendur. Disa herë qante. Thuhet se në ato çaste femrat duan vetëm një përqafim, ndërsa ajo jo. Ajo nevrikosej, nëse e përqafoje. Nuk e di ku ndodhet tashmë, por vë bast se është në kërkim të ëndrrave.
Ajo ishte e çmendur, totalisht e çmendur, por e kam dashur çmendurisht”. / KultPlus.com
Pas dy netëve gjysmëfinale, sonte në Pallatin e Kongreseve do të mbahet finalja e “Këngës Magjike”.
Pas një votimi nga Juria, artistët pjesëmarrës dhe publiku, sonte në skenën e madhe të Kënges Magjike do të ngjiten 23 finaliste, që do të interpretojnë sërish live, kësaj here në garë për trofeun kryesor.
Do të ketë tre çmime të para dhe do të shpallet Top 10 më e mirë e edicionit “Kënga Magjike 2024”.
Ashtu si dy netët e kaluara edhe sonte nuk do të mungojnë surprizat./klanhd/ KultPlus.com
NASA ka shtyrë misionin kyç në programin e saj “Artemis”, i cili synon të kthejë astronautët në Hënë.
Misioni “Artemis II” me ekuipazh, i planifikuar fillimisht për në shtator 2025, tani është caktuar të zhvillohet pas prillit 2026.
Në mënyrë të ngjashme, misioni “Artemis III”, i cili përfshin një ulje të planifikuar hënore, është shtyrë deri në vitin 2027.
Administratori i NASA-s, Bill Nelson shpjegoi se vonesat rrjedhin nga problemet me mburojën e nxehtësisë së kapsulës Orion, të identifikuara gjatë fluturimit testues “Artemis I” në 2022.
Nelson theksoi se nevojitet më shumë kohë për të siguruar që anija kozmike mund të mbajë në mënyrë të sigurt astronautët në misionet e thella në hapësirë.
NASA po kryen gjithashtu teste të gjera për të adresuar çdo rrezik me të cilin mund të përballen astronautët, veçanërisht në lidhje me anijen kozmike dhe pajisjet e astronautëve.
Programi “Artemis” është i fokusuar në dërgimin e astronautëve në polin jugor të Hënës, ku besohet se është i pranishëm akull uji, duke ofruar burime të mundshme për misionet e ardhshme.
Faza e parë e programit Artemis, “Artemis I”, përfundoi me sukses në dhjetor 2022, duke shënuar një moment historik të madh me një fluturim testues pa ekuipazh./ KultPlus.com
Platforma e rrjeteve sociale në pronësi kineze, TikTok, ka pësuar një humbje në betejën e saj kundër një ligji në Shtetet e Bashkuara që kërkon shitjen apo ndalimin e këtij aplikacioni popullor.
Gjykata e Apelit në Uashington tha se legjislacioni për shitjen e TikTok-ut është i ligjshëm.
Tani, i vetmi opsion për TikTok-un është që t’i drejtohet Gjykatës Supreme të Shteteve të Bashkuara.
Platforma në pronësi të kompanisë kineze, ByteDance, argumentoi në padi se ligji shkelë lirinë e fjalës së garantuar në Kushtetutën amerikane. Megjithatë, gjykata theksoi se ligji është në përputhje me praktikat dhe rregulloret që janë në fuqi për një kohë të gjatë dhe që Kongresi amerikan nuk ka pasur për qëllim të shtypë liri të caktuara.
Sipas ligjit, që hyri në fuqi në prill, ByteDance ka rreth një vit kohë për të shitur aksionet e tij që ka në TikTok para se aplikacionit të ndalohet në të gjitha dyqanet e aplikacioneve në SHBA. Ligji thirret në rrezikun që Kina mund të ketë qasje në të dhënat amerikane dhe përmes tyre të ushtrojë ndikim politik.
Në padinë e TikTok-ut, mes tjerash u tha se ndarja nga ByteDance, siç propozohet në ligjin amerikan nëse ky aplikacion dëshiron të ketë qasje në SHBA, “thjesht nuk është i mundur: as në aspektin komercial, as në atë teknologjik e as në aspektin ligjor”.
Fillimisht, ligji i kishte dhënë ByteDance 270 ditë kohë që të shesë aksionet që ka në TikTok. Presidenti amerikan, Joe Biden, mund të zgjasë afatin për tre muaj të tjerë nëse ka përparim në bisedimet për shitjen e aksioneve. Megjithatë, TikTok ka deklaruar se nga perspektiva e kompanisë, kjo gjë nuk do të ndodhë.
“Nuk ka dyshim, ky ligj do të detyrojë mbylljen e TikTok-ut deri më 19 janar 2025, duke heshtur 170 milionë amerikanë që përdorin platformën për të komunikuar në mënyra që nuk mund ta bëjnë me aplikacione të tjera”, u tha në padinë e kompanisë.
Më 20 janar, republikani Donald Trump do të marrë detyrën e presidentit të SHBA-së. Gjatë mandatit të tij presidencial, administrata e tij kishte dështuar që përmes gjykatave të detyronte shitjen e TikTok-ut.
Gjatë fushatës zgjedhore për presidencialet e këtij viti, ai është shprehur kundër ndalimit të platformës. Megjithatë, ai nuk mund ta tërheqë ligjin.
ByteDance konsiderohet kompani kineze nga të dyja partitë kryesore në SHBA.
TikTok-u argumenton se afër 60 për qind e aksioneve në ByteDance janë të investitorëve perëndimorë. Selia e kompanisë është në Ishujt Kajman në Karaibe.
Por, politikanët amerikanë kanë argumentuar se themeluesit kinezë kanë kontroll, për shkak të drejtës së tyre të votës në bord pasi kanë 20 për qind të aksioneve, duke shtuar se selia kryesore e ByteDance është në Pekin, ku kompania nuk mund t’i ikë ndikimit të autoritete. /REL/ KultPlus.com
Shqipëria do të mikpresë në vitin 2025 për herë të parë Konferencën Vjetore të Organizatës Ndërkombëtare të Mbikëqyrësve në Sigurime (IAIS), eventin më të rëndësishëm global në fushën e sigurimeve, ku pritet të marrin pjesë përfaqësues nga mbi 150 autoritete mbikëqyrëse dhe rregullatore, si dhe përfaqësues të industrisë së sigurimeve.
Në mbledhjen e Përgjithshme Vjetore të IAIS-it, zhvilluar këtë javë në Cape Town, drejtoresha e përgjithshme ekzekutive e autoritetit, Mimoza Kaçi, prezantoi platformën dhe vizionin e autoritetit për organizimin e këtij eventi vitin e ardhshëm në Shqipëri.
Në fjalën e mbajtur, Kaçi theksoi marrëdhënien e shkëlqyer me IAIS, dëshmi e angazhimit të vazhdueshëm të Autoritetit për bashkëpunim ndërkombëtar dhe harmonizim të praktikave mbikëqyrëse me standardet ndërkombëtare në sigurime.
Gjatë vitit 2024, bazuar në rekomandimet e “Raportit të vlerësimit të përputhshmërisë” të IAIS, janë hartuar dhe propozuar ndryshimet përkatëse, si në ligjin e sigurimeve dhe risigurimeve, ashtu edhe në ligjin “Për Autoritetin e Mbikëqyrjes Financiare”, me qëllim forcimin e kuadrit ligjor dhe rregullator.
“Qëndroj sot përpara jush si dëshmitare e transformimit të jashtëzakonshëm të vendit tim, Shqipërisë, të cilën do ta quaja thesari i vogël në zemër të Europës. Trashëgimia jonë kulturore është po aq e pasur, sa dhe unike. Ne jemi vendlindja e Nënë Terezës, shpirti i së cilës vazhdon të na frymëzojë dhe udhëheqë. Dëshiroj të jemi të gjithë bashkë vitin e ardhshëm për të përjetuar magjinë e vendit, që do të lërë gjurmë dhe do të mbetet gjatë në mendjen tuaj”, tha Kaçi në fjalën e saj.
Konferenca Vjetore IAIS 2025, do të mbledhë në Tiranë mbi 500 drejtues të nivelit të lartë nga autoritetet mbikëqyrëse dhe tregu i sigurimeve nga mbarë bota, për të diskutuar mbi zhvillimet dhe sfidat në fushën e sigurimeve. Njëkohësisht, ky event do të jetë një mundësi e shkëlqyer për të promovuar Shqipërinë, si një destinacion të ri në fushën e turizmit. Pjesëmarrësit në aktivitet, shprehën interes të lartë, ndërsa vizituan stendën promovuese të Shqipërisë./atsh/ KultPlus.com
Ministria e Arsimit, Shkencës, Teknologjisë dhe Inovacionit, ka njoftuar se ka zhvilluar disa materialedidaktike për edukatorë/mësimdhënës dhe këshilla e udhëzime për nxënës e prindër, prandaj kërkojmë që rreziqet online dhe edukimi për përdorimin e sigurt e të dobishëm të internetit, të trajtohet me efikasitet në shkolla dhe shtëpi.
MASHTI tha se janë të shqetësuar si pasojë e rasteve të lëndimeve të nxënësve.
“Sa u përket materialeve didaktike, ka kohë që MASHTI ka hartuar pakon e udhëzuesve ”Udhëtimi nëpër internet” (2 udhëzuesit për nxënës, 1 për mësimdhënës dhe 1 për prindër), me të cilën ofrohen alternativat e përdorimit të internetit në mënyrë të dobishme e të përgjegjshme, duke trajtuar këtë tematikë me qasje ndërkurrikulare, ekstrakurrikulare dhe me mësim zgjedhor”, thuhet në njoftim./ KultPlus.com
Ekspozita “Mediterraneo” e gazetarit dhe folësit të lajmeve në Top Channel, Ilir Paço është çelur në qytetin e Pogradecit.
35 grafika të realizuara mbi fletët e lajmeve përgjatë kohës kur ai përcjell informacionin për publikun vijnë si një ditar vizatimesh me tematika të ndryshme.
Mes tyre qëndrojnë të vendosura disa ekrane ku shfaqen në mënyrë të përsëritur momente kur Ilir Paço është në transmetimin e lajmeve të Top Channel.
Tematika e grafikëve është e shumëllojshme por në qendër vendos dashurinë e tij për Ballkanin
Në ditën e parë të çeljes, pjesëmarrësit tregojnë se ekspozita që vjen si një arratisje shpirtërore e gazetarit nga presioni i zhvillimeve të lajmeve është shumë interesante
Ekspozita do të qëndrojë e hapur gjatë gjithë muajit të festave kur edhe qyteti i Pogradecit ashtu si në gjithë vendin ka ndezur dekorin festiv dhe mirëpret vizitorët./Topchanel/ KultPlus.com
Koalicioni i OJQ-ve për Mbrojtjen e Fëmijëve – KOMF i cili përfaqëson 35 organizata jo qeveritare, shpreh shqetësim për përhapjen e lojës së rrezikshme që po qarkullon në TikTok “Superman challenge”, ku deri më tani janë raportuar disa raste të nxënësve që kanë pësuar lëndime fizike nga përfshirja në këtë lojë.
KOMF iu është drejtuar të gjithë nxënësve, se kjo nuk është një “lojë” dhe nuk është as “sfidë”.
“Luajtja e kësaj loje, ju dëmton fizikisht dhe mund të keni pasoja për shëndetin tuaj”, thuhet në njoftimin e KOMF-it.
KOMF u ka bërë thirrje të gjithë nxënësve që të raportojnë tek prindi apo mësimdhënësi, nëse kanë informacion se shokët apo shoqet janë të përfshirë në këtë lojë, dhe që të përfshihen në lojëra që i ndihmojnë të rriten të fortë e të shëndetshëm, duke ju bërë thirrje dhe një herq që të qëndrojnë larg këtyre mashtrimeve.
KOMF i bën thirrje prindërve:
-Monitoroni fëmijët gjatë qëndrimit të tyre në internet dhe flisni me fëmijët për “lojrat” apo “sfidat” e papërshtatshme, rreziqet dhe dëmet që sjellin ato.
KOMF i bën thirrje mësimdhënësve:
-Mbani sesione informuese dhe vetëdijësuese me nxënësit mbi pasojat që mund të kenë nga lojrat e papërshtatshme dhe se si të zëvendësohen ato me lojëra argëtuese e të shëndetshme;
-Siguroni mbikëqyrje të nxënësve në klasë, gjatë pushimeve dhe në ambiente të tjera të shkollës për të parandaluar rreziqet e tilla;
-Keni vëmendje dhe kujdes të shtuar për të parandaluar raste të reja të fëmijëve që mund të manipulohen nga kjo lojë;
-Siguroni koordinim intensiv dhe të vazhdueshëm me nxënësit dhe prindërit për këtë çështje.
“Heshtja”, “Gjurmë”, “Mbështetja”, “Karroca”, “Labirinthi”, ishin emrat e disa prej punimeve grafike të ekspozitës që u hap mbrëmë në hapësirat e KultPlus Cafe Gallery. Kjo ekspozitë shënon edicionin e dytë, me kurator Basri Mekolli.
Ekspozita “Grafika bashkëkohore e grafistëve të rinjë kosovar” u hap nga drejtoresha e KultPlus, Ardianë Pajaziti, bashkë me kuratorin Mekolli. Ajo u shpreh se kjo ekspozitë do të qëndrojë e hapur për dy javë, për të gjithë ata që duan ta shijojnë.
Rezultatet e praktikave të këtij hulumtimi ishin të shumëfishta duke i përfshirë, por jo i ku- fizuar vetëm me vështrimet “brenda” proceseve artistike, por edhe duke hulumtuar dimensionet socio-kulturore, produktet e reja artistike, identitetet, narrativat, transformimet, hapësirat, kohët dhe relacionet ndërmjet tyre.
Kuratori Mekolli u shpreh se në këtë edicion të ekspozitës janë përfshirë 24 grafist me punime të ndryshme, të cilat janë të punuara me mjeshtëri dhe me përkushtim. Ai tha se ky projekt i ka marrë rreth 3 muaj kohë.
“Me këtë projekt jam marrë që nga shtatori, me hulumtimin e grafistëve, përzgjedhjen e punimeve dhe prezantimin e tyre. I kam përzgjedh dhe seleksionu grafikat më të suksesshme”, tha ai për KultPlus.
Tutje, Mekolli shtoi se ka pasur artistë që është dashur me qenë të pranishëm me punimet e tyre në këtë ekspozitë, por që për arsye të caktuara kanë ndërruar mendje dhe i kanë tërhequr punimet që t’i prezantojnë në ekspozitat personale jashtë shtetit.
Sa i përket vazhdimësisë së edicioneve edhe më tutje, ai u shpreh se është shumë e vështirë sepse është zvogëluar numri i artistëve dhe se ka edhe vështirësi financiare.
“Është vështirë me zgjat edicione sepse duhet gjithmonë të ketë artistë të rinjë, tani është zvogëluar numri i artistëve grafist dhe ata që studiojnë në Fakultetin e Arteve po i lënë studimet dhe po ikin jashtë shtetit. Sfidë në vete është edhe aspekti ekonomik, sepse është profesion shumë i shtrenjtë dhe materialet janë që gjenden vetëm jashtë shtetit. Kjo po ndikon në punën e grafistëve”, shtoi Makolli.
“Botën jo lëndore të këtij abstraksioni më së miri e paraqesin grafikat “Në Mes” të autorit Adhurim Maliqi; Ardiana Vishi me grafikën “Dëshprimi”, dhe autorja e grafikës “Kompozicion”, Miradije Morina. Besime Haxha me grafikën “Figurat në Hapësirë”, Berat Bajrami me grafikën “Malet e Kujtesës” dhe shumë grafistë tjerë gjithashtu prezantohen me mënyrën abstraksioniste të të shprehurit, por që në vete bartin pamjet me primesa asociative. Në mesin e grafistëve të rinjë, gjithashtu dallohet autorja e grafikave, Arbenita Kuliqi me fletëgrafikat “Labirinthi” dhe “Rilindje e Egër” e cila shpërfaq botën psikologjike të mveshur me petkun e revoltës personale ndaj dukurive të rrethit shoqëror, brenda së cilës ndodhet edhe vet ajo”, është shprehur Mekolli në hyrje të katalogut që është realizuar për këtë ekspozitë.
Teknikat e përdorura në këtë edicion janë kryesisht teknikat e shtypit të thellë: xhilpërës së thatë, monoshtypit, bakërshkrimit, akuatintës dhe shtypit të depërtueshëm.
Ndërsa, njëri nga 24 pjesëmarrësit e ekspozitës, Festim Matoshi, tregoi se ka marrë pjesë me dy punime të tij, të cilat janë punuar gjatë vitit 2016. Ai tha se punimet e tij quhen “Heshtja” dhe “Gjurmë”, për të cilat është frymëzuar nga dashuria e tij për natyrën.
“Jam pjesëmarrës në edicionin e dytë, marr pjesë me dy punime të ndryshme të teknikave të ndryshme. Unë kam përzgjedh formën e shtypit të depërtueshëm që është formë e grafikës dhe është vështirë e realizueshme dhe në pubil quhet seriografi. Njëra quhet “Heshtja” dhe tjetra “Gjurmë”, janë punuar në vitin 2016 me ngjyra të ndryshme. Punimet paraqesin kompozicion të veçantë, zakonisht natyren e kam për qejfi por brenda asaj e zhvilloj edhe një temë tjetër të heshtur, të fshehtë”, u shpreh Matoshi për KultPlus.
Ekspozita do të qëndrojë e hapur për dy javë./KultPlus.com
E shkatërruar nga një zjarr në vitin 2019, Notre-Dame de Paris, një kryevepër e artit gotik, rihap dyert sot.
Një ngjarje e shumëpritur globale, pas më shumë se pesë viteve të një projekti kolosal restaurimi, i financuar nga një fluks i paprecedentë donacionesh.
Presidenti i sapo zgjedhur i Shteteve të Bashkuara Donald Trump, presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky apo princi William në emër të Mbretërisë së Bashkuar do të jenë në këto festime, ku priten rreth 40 krerë shtetesh dhe qeverish.
Presidenti francez, Emmanuel Macron, në vështirësi pas mocionit të mosbesimit të qeverisë së tij, e ka marrë shumë seriozisht këtë ngjarje, e ngritur në gradën e krenarisë franceze, njësoj si Olimpiada e Parisit këtë verë.
Ceremonitë do të nisin në orën 19:00, me hapjen e dyerve të katedrales nga kryepeshkopi i Parisit, Laurent Ulrich.
Ato do të vazhdojnë në ambiente të mbyllura, dhe jo jashtë, siç ishte planifikuar fillimisht, për shkak të motit me erë.
Në veçanti, është planifikuar një fjalim i Macron, i cili kishte vendosur sfidën e çmendur të një restaurimi në pesë vjet pas zjarrit, një shërbim fetar në prani të 1 500 të ftuarve dhe leximin e një mesazhi nga papa Françesku.
Natën e 15 prillit 2019, pamjet e çatisë së Notre-Dame të përpirë nga flakët dhe shembja e majës së saj tronditën të gjithë botën.
E rindërtuar në mënyrë identike me atë të projektuar nga arkitekti i shekullit XIX, Eugène Viollet-Le-Duc, katedralja rrezaton nga brenda një shkëlqim të panjohur në kujtesën e gjallë.
E verdha e gurëve të saj të pastruar, ngjyrat verbuese të dritareve pjesërisht të restauruara dhe ato të dekorimeve të pikturuara të kapelave rriten nga një ndriçim i ri i përmbajtur dhe i rregullueshëm.
Piktura nga mjeshtra të shekullit XVII, skulptura mjeshtërore laike dhe objekte arti janë riinstaluar.
Aksi qendror i rafinuar, ku qëndrojnë mobilIet e reja liturgjike minimaliste në bronz, i japin masën e plotë ndërtesës, e ndërtuar në shekujt XII dhe XIII, me gjatësi gati 150 metra dhe gjerësi rreth 50 metra.
Një mijë e pesëqind karrige të reja lisi të lehta janë gjithashtu të destinuara për të akomoduar 14 deri në 15 milionë vizitorët që priten çdo vit.
Në programin e festimeve të rihapjes është përfshirë edhe transmetimi i një filmi që tregon rindërtimin e katedrales më shumë se 860-vjeçare dhe parakalimin e 160 zjarrfikësve dhe ndërtuesve zejtarë.
Vëllezërit Renaud dhe Gautier Capuçon, violinist dhe violonçelist, do të performojnë “La passacaille” nga Handel, të aranzhuar nga Johan Halvorsen.
Në përfundim të ceremonive republikane dhe liturgjike, rreth orës 20:40, do të ofrohet një darkë në Elysee nga Emmanuel dhe Brigitte Macron për krerët e shteteve, qeverive dhe organizatave ndërkombëtare.
Moti i paparashikueshëm ka ndërprerë edhe programin muzikor të mbrëmjes dhe koncerti i planifikuar më pas do të transmetohet me vonesë.
Ai do të nxjerrë në pah muzikën klasike me Maîtrise Notre-Dame de Paris dhe Orkestrën Filarmonike të radiostacionit publik francez Radio France, të drejtuar nga maestroja venezuelian Gustavo Dudamel.
Aty do të jenë edhe pianisti virtuoz kinez Lang Lang, sopranoja afrikano-jugore Pretty Yende dhe tenori franko-zviceran Benjamin Bernheim.
Krahas tyre, për një prekje me muzikë pop, do të jenë francezja Clara Luciani dhe Vianney, kanadezja Garou dhe franko-beninezja Angélique Kidjo.
Emrat e Paul McCartney dhe Pharrell Williams gjithashtu janë përmendur, por nuk janë konfirmuar.
Të dielën janë planifikuar dy mesha, në orën 10:30 dhe 18:30.
E para, në prani të Emmanuel Macron, krerëve të shteteve dhe qeverive, si dhe figurave fetare, do të shenjtërojë altarin.
E dyta është e hapur për publikun.
Një sistem i jashtëzakonshëm sigurie, i frymëzuar nga ai i Lojërave Olimpike, është planifikuar në një kontekst të “nivelit shumë të lartë të kërcënimit terrorist”, sipas selisë së policisë, me 6 000 policë dhe xhandarë të mobilizuar.
Projekti i rindërtimit dhe restaurimit mobilizoi 250 kompani si dhe 2 000 zejtarë.
Dhe kushtoi afro 700 milionë euro, financuar nga 846 milionë donacione nga e gjithë bota./atsh/ KultPlus.com
Festivali i Këngës në RTSH, një nga ngjarjet më prestigjioze muzikore në Shqipëri, ka hapur sot një tjetër kapitull. Të 30 këngët që do të garojnë në edicionin e 63-të të festivalit u publikuan sot me një koncept vizual shumë modern, tejet të kuruar nga regjisori i festivalit Redi Treni, në kanalin zyrtar të RTSH-së në YouTube, duke i dhënë publikut një mundësi për t’i dëgjuar plotësisht para netëve të Festivalit.
Lajmi u konfirmua së pari gjatë ditës së sotme nga drejtuesja artistike e këtij edicioni, këngëtarja e njohur Elhaida Dani. duke theksuar se këngët do të publikoheshin në formatin e tyre të plotë, me qëllim krijimin e një lidhje më të fortë mes këngëtarëve, kompozitorëve dhe publikut.
Në këtë edicion marrin pjesë 30 artistë, të cilët përfaqësojnë një gamë të gjerë stilesh muzikore, nga baladat te ritmet moderne. Publikimi i këngëve në YouTube jo vetëm që i jep publikut mundësinë për t’i dëgjuar paraprakisht, por edhe për t’u familjarizuar me krijimtarinë muzikore që ata do të vlerësojnë gjatë netëve të festivalit.
Festivali i Këngës në RTSH, i cili këtë vit organizohet nga 19-22 dhjetor, është një pikënisje e rëndësishme për artistët shqiptarë, jo vetëm për të garuar për çmimin e madh, por edhe për të fituar mundësinë për të përfaqësuar Shqipërinë në Eurovision Song Contest 2025. Me këngët në platformën online, pritet që fansat të fillojnë diskutimet për favoritët e tyre. RTSH ka krijuar këtë hapësirë për të ofruar transparencë dhe për të nxitur një lidhje të re mes artistëve dhe publikut.
Të gjithë adhuruesit e muzikës janë të ftuar të ndjekin kanalin e RTSH-së në YouTube për të dëgjuar këngët dhe për të filluar një udhëtim të ri muzikor drejt natës së madhe të finales së Festivalit të 63-të. Atmosfera është ndezur dhe emocionet vetëm sa kanë filluar!
Këngët e Festivalit të 63-të në RTSH:
Këngët e Festivalit të 63-të në RTSH Algert Sala – Bosh Kompozimi: Algert Sala Teksti: Algert Sala Orkestrimi: Kejdi Musta
Alis – Mjegull Kompozimi: Alban Kondi & Alis Teksti: Alban Kondi & Alis Orkestrimi: Eugen Herri
Atraksionet turistike të qarkut të Gjirokastrës u prezantuan ditët e fundit në Janinë, Greqi, me qëllim promovimin dhe zhvillimin e turizmit dhe hartimin e një pakete të përbashkët.
Në këtë takim morën pjesë përfaqësues të Prefekturës së Janinës dhe hotelerisë, ndërsa nga pala shqiptare, përfaqësues të institucioneve nga Qarku Gjirokastër, Dhomës së Tregtisë, bizneseve dhe operatorëve turistikë.
Në këtë aktivitet bashkia Libohovë prezantoi gjithë potencialin turistik të saj, në katër stinët e vitit.
Aktivitete dhe eksperienca ku mund të përfshihen vizitorët, sitet arkeologjike, monumentet e natyrës, historinë, objektet e kultit, trashëgiminë kulturore, gastronominë, mikpritjen libohovite me bujtinat e fermat të çelura rishtazi.
Në prezantim nuk mungoi as lugina e bukur e Zagorisë, që shtrihet mes malesh, me 10 fshatrat piktoreskë të saj, të vendosur në zemrën e natyrës së egër, me shtëpitë e gurta, urat mesjetare, manastiret e kishat me një bukuri të pashoqe.
Një vend të veçantë pati në prezantim edhe Parku Natyror i Zagories i pasur në florë dhe në faunë, e si për të plotësuar gjithë ngjyrat e kësaj tabloje natyrore të pikturuar nga dora e Zotit.
Nuk mund të mungonte edhe ujëvara e Doshnicës, lumi që gjarpëron luginën për t’ju bashkuar ansamblit gurgullues të Vjosës.
Në përfundim të takimit Dhoma e Tregtisë Gjirokastër dhe Shoqata e Hotelerisë të Janinës nënshkruan një marrëveshje bashkëpunimi.
Qarku i Gjirokastrës është një nga zonat më të pasura turistike të Shqipërisë, si në atraksione, në kulturë, histori, kulinari, natyrë dhe mikpritje./atsh/ KultPlus.com
