Napoleon Bonaparta: Njeriu i vërtetë nuk urren askënd.

Napoleoni, ishte lider i madh, ishte njeriu vizionar, luftëtar, ndonjëherë dhe kontravers, që sipas historianëve kishte aftësinë të joshte turmat dhe të sfidonte rendin ekzistues. Lexoni 50 aforizma të strategut të madh

Napoleon Bonaparti është cilësuar si strategu më i madh ushtarak që ka pasur bota. Por edhe si një njeri që ndryshoi rrënjësisht rendin dhe historinë e Evropës.

Në kulmin e pushtetit të tij, Napoleon Bonaparti kontrollonte një pjesë të madhe të Evropës, nga Gadishulli Iberik në perëndimderi në Poloninë e ditëve të sotme në lindje.

Napoleoni, ishte lider i madh, ishte njeriu vizionar, luftëtar, ndonjëherë dhe kontravers, që sipas historianëve kishte aftësinë të joshte turmat dhe të sfidonte rendin ekzistues. Lexoni 50 aforizma të strategut të madh.

·        Mos e ndërpre kurrë armikun tënd kur është duke bërë një gabim

·        Duhet të qeshim me njeriun që të mos qajmë për të.

·        Nuk duhet të luftoni shumë shpesh me një armik, përndryshe do t’jua mësojë të gjitha marifetet e luftës.

·        Aftësia nuk ka shumë vlerë pa mundësinë.

·        Historia është versioni i ngjarjeve të kaluara për të cilat njerëzit kanë vendosur të bien dakord.

·        Në politikë, absurditeti nuk është handikap.

·        Njerëzit e famshëm e humbasin dinjitetin kur i sheh nga afër.

·        Kushtetuta duhet të jetë e shkurtër dhe e paqartë.

·        Një lider është një tregtar me shpresë.

·        Një njeri do të luftojë më shumë për interesat se sa për të drejtat.

·        Froni është vetëm një stol i mbuluar nga kadifeja.

·        Njeriu duhet të luftojë më shumë për interesat e tij se për të drejtat e tij.

·        Një pikturë ka më shumë vlerë se mijëra fjalë.

·        Njeriu i vërtetë nuk urren askënd.

·        Aftësia nuk është asgjë pa mundësinë.

·        Të gjitha religjionet janë krijuar nga njerëzit.

·        Në mes atyre që nuk iu pëlqen të shtypen janë shumë që duan të shtypin.

·        Njeriu nuk duhet të ndalë kurrë diçka që nuk ka fuqi ta ndalë.

·        Çdo ushtri marshon mbi stomakun e saj.

·        Trimëria është si dashuria; ajo duhet të ushqehet me shpresë.

·        Vdekja nuk është asgjë, por të jetosh i mundur dhe i palavdishëm është sikur të vdesësh përditë.

·        Gazetave armiqësore duhet t’iu druhesh më shumë se një mijë bajonetave.

·        Franca ka më shumë nevojë për mua se kam unë nevojë për Francën.

·        Kush ka frikë se do të pushtohet e ka të sigurtë humbjen.

·        Kush di të lajkatojë di edhe të gënjejë.

·        Historia është një tërësi gënjeshtrash për të cilat është rënë dakord.

·        Historia është version i ngjarjeve të së shkuarës për të cilat njerëzit kanë vendosur të bien dakord.

·        Unë nganjëherë jam dhelpër, nganjëherë luan. I gjithë sekreti i të qeverisurit është të dish kur duhet të jesh dhelpër dhe kur luan.

·        E adhuroj pushtetin. Por e adhuroj atë si një artist. E adhuroj siç e adhuron një artist violinën e tij, për të prodhuar prej saj tingujt, akordet dhe harmonitë.

·        Nëse do më duhej të zgjidhja një fe, dielli si dhënës universal i jetës do të ishte zoti im.

·        Nëse dëshiron që gjërat të bëhen mirë, bëji vetë.

·        Nëse dëshiron të kesh një sukses, mos premto asgjë, mos shpall asgjë.

·        E pamundura është një fjalë që mund të gjendet vetëm në fjalorët e budallenjve.

·        Për të qeverisur nuk do të thotë të zbatosh një teori, por të ndërtosh me çfarëdo materiali që ke në duar.

·        Në politikë…kurrë mos u tërhiq…kurrë mos u tërhiq…kurrë mos prano një gabim.

·        Është kauza, nuk është vdekja ajo që e bën martirin.

·        Njerëzit udhëhiqen më mirë nëpërmjet veseve të tyre se nëpërmjet virtyteve të tyre.

·        Njerëzit nxiten vetëm nga dy shtysa: frika dhe interesi vetjak.

·        Njerëzit i vlerësojnë vetëm nevojat – kurrë aftësitë.

·        Muzika është zëri që na tregon se raca njerëzore është më e madhe se kujton.

·        Fuqia është dashnorja ime. Unë jam përpjekur aq shumë që ta pushtoj atë sa të mos lejoj askënd të ma largojë.

·        Opinioni publik është termometri të cilin një monark duhet ta shikojë rregullisht.

·        Pasuria nuk ështët ë kesh thesare, por të dish t’i përdorësh ata.

·        Zakonisht betejat i fitojnë ushtarët, gjeneralët marrin lavdinë.

·        Dhjetë njerëz që flasin bëjnë më shumë zhurmë se një mijë njerëz që heshtin.

·        Mënyra më e sigurtë për të mbetur i varfër është të jesh i ndershëm.

·        Fitorja i takon atij që këmbëngul më shumë.

·        Lufta është biznesi i barbarëve.

·        Mënyra më e mirë për ta mbajtur fjalën është të mos e japësh atë./PortaliShkollor/KultPlus.com

Proust: Bota nuk u krijua një herë, por sa herë që vinte një artist origjinal

Aforizma nga Marcel Proust

  • Ne duhet të jemi mirënjohës ndaj njerëzve që na bëjnë të lumtur. Ata janë kopshtarët e zhytur në mundime dhe mendime, që e bëjnë shpirtin tonë të lulëzojë.
  • Muzika është ndoshta shembulli më unik i asaj që mund të ketë qenë hyjnore, nëse nuk do të kishte ardhur shpikja e gjuhës, formimi i fjalëve, analiza e ideve, komunikimi i shpirtrave.
  • Lumturia është e dobishme për trupin, por është dhimbja që zhvillon fuqitë e mendjes.
  • Shpesh është mungesa e imagjinatës që e ndalon njeriun të vuajë shumë. Mos ndaloni së kërkuari atë dëshironi ose do të përfundoni duke dashur atë që arrini të gjeni.
  • Në realitet, çdo lexues është çfarë ai po lexon, lexuesi i vetvetes.
  • Puna e shkrimtarit është thjesht një lloj instrumenti optik, i cili i ofron lexuesit të mundësojë që ai të dallojë se çfarë është ai, pa këtë libër.
  • Bota nuk u krijua një herë, por sa herë që vinte një artist origjinal.
  • Ne punojmë vazhdimisht për të formuar jetën tonë, por pavarësisht nga vetë kopjimi, ne dizejnojmë tiparet e personit që jemi dhe jo atij që do të donim të ishim.
  • Në dashuri nuk mund të ketë qetësi, sepse përparësia e fituar nuk është gjë tjetër veçse një pikënisje e re për dëshirat e reja.
  • Librat e vërtetë duhet të jenë fëmijë jo të dritës dhe mashtrimit, por të errësirës dhe heshtjes.
  • Leximi na mëson të rrisim vlerën e jetës, një vlerë që ne nuk kemi qenë në gjendje ta vlerësojmë dhe madhështinë e së cilës e realizojmë vetëm falë librit.
  • Ju nuk e doni askënd kur jeni i dashuruar.
  • Gjithmonë përpiquni të mbani një copë parajse mbi jetën tuaj.
  • Le t’ua lëmë gratë e bukura burrave pa imagjinatë.
  • Leximi është ajo mrekulli e frytshme e komunikimit në mes të vetmisë.
  • Ne vuajmë nga vuajtjet vetëm duke e provuar atë në mënyrë të plotë.

Përzgjodhi dhe përktheu: Albert Vataj /KultPlus.com

Aforizma nga John Churton Collins

John Churton Collins (1848 – 1908) ishte kritik letrar, eseist dhe gazetar anglez.

Gjeni më poshtë disa nga aforizmat e tij më të spikatura:

Sekretin e suksesit në jetë e dinë vetëm ata që nuk kanë pasur sukses.

Miqtë të njohin ty, kur ty të shkon mbarë. Kur ty të shkon ters, ti i njeh ata.

Mos i beso kurrë atij që flet mirë për të gjithë.

Çfarë na tërheq në një femër rrallëherë na lidh me të.

Gjysma e gabimeve tona në jetë vijnë nga ndjenja aty ku duhet të mendojmë dhe mendimi aty ku duhet të ndiejmë.

Shpesh ka më pak rrezik në gjërat që kemi frikë sesa në gjërat që dëshirojmë.

Nëse do të dinim sekretet e njëri -tjetrit, çfarë ngushëllimesh duhet të gjejmë.

Mos i besoni gjithmonë një vartësi që kurrë nuk gjen faj tek eprori i tij. / KultPlus.com

“E mira duhet kërkuar, e keqja vjen pa kërkuar”

Aforizma dhe shprehje popullore shqiptare

“Lumturia është si një flutur: po vrapove pas saj – nuk e kap dot; po qe se ndalon për një çast, të vjen vetë në duar.”

“E sotmja e qesh të djeshmen.”

“Armiku me i rrezikshëm është ai që harrohet.”

“Ç’pret nga ai që trembet nga hija e tij.”

“Barku me barna, si këmisha me harrna.”

“Kur fjalosen dy gra, shajnë shoqen e tyre.”

“Fëmija të fut në shpellë të gjarpnit.”

“Amanetin as deti nuk e mban, e qet ne lëndinë.”

“Dhelpnës me dhelpni, ujkut me trimni.”

“Fusha ka sy, mali ka vesh.”

“Kam inat po skam takat.”

“Dora e huej s’din ku të kruen.”

“Budalla ka fat vetëm në përralla.”

“Ashtin e thate kurrkush s’e lëpin.”

“Burri i mirë din çka flet – budalla flet çka din.”

“Delen e mplakë frika nga ujku e gërshëra.”

“Grueja e bukur e vena e amël janë helm për zemër.”

“Frika nuk e len lepurin me u majtë.”

“Gjersa të mendohet i mençuri, i marri mbaron punën.”

“Ai që i mbështetet pemës së madhe, gjen hije çdo here.”

“S’hahet në vend të djathit.”

“Buka e botës s’të ngop.”

“Dasëm pa mish nuk ka.”

“I zoti ia sheh plagën kalit, nën samar, se qiraxhiu, ngrihet e shkon.”

“Jeton bleta majë malit, jeton dhe miza nën bisht të kalit.”

“Kush fërkon pulën, ha edhe vezën.”

“Kush rri në pemë, ha edhe kokrrat.”

“Nuk zihet pleshti me dorashka.”

“Gazi i madh, kthehet në helm.”

“Kur s’di not mos u fut në ujë.”

“Po fole shumë, sikur xhevahire të thuash, kakërdhi bëhen.”

“Të falurit e shumtë i vjen rëndë dhe Perëndisë.”

“Atje ku fle ujët, atje është më thellë.”

“E ke zogun në dorë, mbaje.”

“Jo si cjapi te kasapi.”

“Kujto qenë e bëj gati shkopin.”

“Mos shko si breshka te nallbani.”

“Nata është me barrë, s’dihet ç’pjell.”

“Nji shkëndi ndez nji mal.”

“Shkon një herë, bëhen gjurma; dy tri herë bëhet udhë.”

“Esapi i shtëpisë nuk del në pazar.”

“Nuk i varen ujkut mëlçitë në qafë.”

“Kam qeshur të tjerë, më mbiu në derë.”

“Le gomari që na ngordhi, po s’na lënë as mizat rehat.”

“Peshku në det, kripa në tokë, po bashkohen në tigan.”

“Ai që lë arën e vetë, nget arën e huaj.”

“Gjeli në pleh të tij këndon më mirë.”

“Gjuha ruhet atje ku shkruhet.”

“Mace e botës vjen në shtëpi, për të përmbysur tenxheret.”

“Fshati që duket s’do kallauz.”

“Gjarpri ecën dhe fshin gjurmët me bisht.”

“Po të lavi, të levi dhe bishtin t’a krevi, hap sytë se të gënjevi.”

“Qeni tund bishtin për të mbajtur miqësinë.”

“Siç na dinë – qofshim, siç jemi – mos qofshim.”

“Ç’i do qeni brekët.”

“Hesapi nuk bëhet pa hanxhinë.”

“Mos fol si e ëma e Zeqos në majë të thanës.”

“Mos shit qen të blesh këlyshë.”

“Sa të mbledhësh ti rrusht, tjetri ka ngrënë një kosh.”

“Të bënin mizat mjaltë, do t’i kishim qypat plot.”

“Vajtëm për lesh e dualëm të qethur.”

“E mjel sa e mjel lopën pastaj i bie me këmbë dhe e derdh.”

“Këlyshi sado të lehë nuk të kafshon.”

“Mendjemadhi niset me kalë, kthehet me këmbë.”

“Në portën e të shurdhit mos trokit.”

“Njeriu sido që të bëjë, nuk e kapërcen dot hijen e tij.”

“S’ka lezet në kokën e zgjebur, shamia e mëndafshtë.”

“Bëni si them unë, e mos bëni si bëj unë.”

“Kur të gjen një vdekje, të ngushëllojnë; po kur të gjen turpi, ç’të thonë?”

“Në të humbi unaza, gishti ta ka fajin.”

“Bukuria nuk vlerësohet nga pasqyra, por nga virtyti!”

“Çka ka në dushk kallxon zagari e çka ka në shpi kallxon budalla!”

“Dheu i zi e ban kollomoqin të bardhë!”

“E mira duhet kërkuar, e keqja vjen pa kërkuar.”

“Faqe e ndere humbin veç njëherë!”

“Flejë pa darkë, po çohu pa borxh!”

“Gjarpri ecën dhe fshin gjurmët me bisht!”

“Gruaja fut shejtanin në shishe!”

“Bora është e bardhë derisa ta pshurrin qentë!”

“Kalit të mire shtoi tagjinë!”

“Ku është besa aty është dhe shpresa!”

“Kur ban goja llap e llap, të ban shpina dap e dap!”

“Lum ai njeri që jeton me krahët e tij!”

“Mendja e madhe e krenaria e çojnë njerin ne punë të këqija!”

“Vdiq veziri, mbeti i biri!”

“Ujkun plak e tallin zagarët!”

“Toskë e gegë, pemë nga nji degë!”

“Sa bahet mushkëria jani, aq bahet katundari zotni!”

“Rrugën për te miku, mos e le të zë bar!”

“Ma mirë sokol njihere, se sorrë gjithherë!”

KultPlus.com

“Një shkrimtar nuk duhet ta lejojë veten që të shndërrohet në institucion”

Në vitin 1964, Jean-Paul Sartre u nderua me Çmimin Nobel në letërsi, për punën e tij plot ide të mbushur me frymën e lirisë në kërkim të së vërtetës, duke ushtruar ndikim shumë të gjerë në epokën tonë. Shumë njerëz u çuditën, kur Sartri e refuzoi çmimin, duke thënë se ai gjithmonë i ka mohuar nderimet zyrtare dhe se një shkrimtar nuk duhet ta lejojë veten që të shndërrohet në institucion.

Ne po ju sjellim disa nga aforizmat më të famshëm që sot e kësaj dite janë aktuale.
– Jeta nuk ka kuptim në momentin që ju humbisni iluzionin e të qenit të përjetshëm.
– Çdo gjë, çdo gjë do të ishte më mirë se agonia e mendjes, kjo dhimbje që të gërryen, por që nuk dhemb kurrë mjaftueshëm.– Ferri janë njerëzit e tjerë.
– Ne nuk dimë çfarë duam dhe përsëri jemi përgjegjës për atë që jemi.
– Çdo gjë është zbuluar përveç faktit se si jetojmë.
– Çdo gjë që ekziston është lindur pa arsye, përzgjatet në gjendje të dobët dhe vdes rastësisht.
-Ne duhet të zbulojmë pasionin tonë përpara se ta ndjejmë atë.
– Zoti është mungesa. Zoti është vetmia e njeriut.
– Njeriu është një pasion i kotë.
– Njeriu është i dënuar për të qenë i lirë, sepse sapo hidhet në botë, ai është përgjegjës për çdo gjë bën.
– Fjalët janë pistoleta të mbushura. /KultPlus.com