Etiketë: Picasso

Një pikturë për të cilën prokurorët rumunë të shtunën kishin thënë se mund të ishte vepra e Pablo Picassos që ishte vjedhur më 2012, sipas raportimit të mediave holandeze me gjasë është një mashtrim thjesht për publicitet. Transmetuesi publik NOS citon autorin Frank Westerman, i cili ndihmoi në lokalizimin e pikturës në Rumani, në qarkun Tulcea pas një informacioni anonim duke bërë që piktura të kthehet të shtunën në policinë rumune, transmeton “Koha Ditore” raportimin e Reutersit.

Westerman i ka treguar NOS-it të shtunën se ai ka marrë një e-mail nga një kompani teatrore nga Belgjika, e cila po organizon një shfaqje rreth një falsifikuesi të njohur të artit. Ai ka thënë se piktura duket se ka qenë një falsifikim si pjesë e një mashtrimi të eleboruar.

Në anën tjetër, një ish-kurator i muzeut që posedonte “Tête d’Arlequini” të Picassos i ka thënë televizionit holandez që në bazë të fotove që kishte parë nga piktura që u gjet, duket se ishte një falsifikim. Prokurorët rumunë, të cilët të dielën kishin thënë se po përpiqeshin të verifikonin autenticitetin e veprës, nuk kanë qenë në gjendje të japin komente pas rrethanave të reja.

Kompania teatrore “Berlin” në Antwerp të Belgjikës, që është duke përgatitur një shfaqje për falsifikimin, me disa fjalë të kujdesshme ka shkruar se ajo e kishte “kthyer”, “Tête d’Arlequin” në një kornizë të re.

Në faqen e saj të internetit thuhet se do të “kthehet me më shumë detaje mbi këtë çështje brenda ditëve të ardhshme” dhe me lajmet e listuara për raportet e zbulimit të pikturës.

Piktura e vërtetë e Picassos është vjedhur nga një ekspozitë në Rotterdam në një nga grabitjet më dramatike në botën e artit. Pikturat e tjera të marra ishin “La Liseuse en Blanc et Jaune” e Matisses, “Waterloo Bridge, London” dhe “Charing Cross Bridge, London” të Monet, “Femme devant une fenêtre ouverte” e Gauguin, “Autoportreti” i Meijer De Haan dhe vepra e Lucian Freud, “Woman with Eyes Closed”.

Një burrë rumun dhe disa bashkëpunëtorë u dënuan për vjedhje në vitin 2013, por asnjë prej veprave artistike nuk u gjet. Ekspertët rumunë besonin se të paktën tri prej tyre u dogjën në një përpjekje për të shkatërruar provat.

“Më kanë akuzuar se kam kryer shumë mëkate: por akuza më e rreme është se unë paskam si qëllim kryesor të punës sime prirjen për të kërkuar. Kur pikturoj, qëllimi im është të tregoj atë që kam gjetur dhe jo atë që po kërkoj. Në art qëllimet nuk janë të mjaftueshme dhe, siç themi ne në Spanjë, dashuria duhet të tregohet me vepra dhe jo me argumente.

Vlerë ka ajo që bëjmë dhe jo ajo që synojmë të bëjmë.
Të gjithë e dimë se arti nuk është e vërteta. Arti është një gënjeshtër që na ndihmon të realizojmë të vërtetën, së paku të vërtetën që na është dhënë të kuptojmë. Artisti duhet të dijë mënyrën me të cilën do t’i bindë të tjerët për të vërtetën e gënjeshtrave të tij.

Nëse nëpërmjet punës së tij ai arrin të na tregojë vetëm faktin se ka kërkuar dhe rikërkuar mënyrën e realizimit të gënjeshtrave të tij, ai kurrë nuk do mund të arrijë diçka.

Shpeshherë ideja e kërkimit e ka nxjerrë pikturën nga udha, ndërsa artistin e ka bjerrë nëpër stërhollime mendore. Ndoshta ky ka qenë gabimi kryesor i artit modern. Shpirti i kërkimit i ka helmuar ata që nuk i kanë kuptuar plotësisht të gjithë elementët pozitivë dhe përmbyllës të artit modern dhe i ka bërë të përpiqeshin të pikturonin të padukshmen, pra të papikturueshmen.

Për mua, në art nuk ka të shkuar apo të ardhme. Nëse një vepër arti nuk mund të jetojë përngahera në të tashme, nuk duhet të merret në konsideratë. Arti i grekëve, i egjiptianëve, i piktorëve të mëdhenj që jetuan në kohë të tjera, nuk është art i së shkuarës. Mbase sot është më i gjallë nga ç’ka qenë ndonjëherë.

Arti nuk evoluon vetvetiu, idetë e popujve ndryshojnë e bashkë me to ndryshojnë edhe mënyrat e shprehjes. Kur dëgjoj të flitet për evoluimin e ndonjë artisti, më duket sikur njerëzit e shikojnë atë në këmbë midis dy pasqyrave që riprodhojnë shëmbëlltyrën e tij në sasi të panumërt – e që kundrojnë edhe shëmbëlltyrat vijuese të pasqyrës tjetër si të ardhmen e tij- teksa shëmbëlltyra e tij e vërtetë ndodhet në të tashme.

Ndryshimi nuk do të thotë evolucion. Nëse një artist ndryshon ekspresionin e tij, kjo do të thotë se ai ka ndryshuar vetëm mënyrën e tij të të menduarit, gjë që mund të jetë për më mirë ose për më keq. Mënyrat e shumta që kam përdorur unë nuk duhet të konsiderohen si një evolucion apo si shkallë që çojnë drejt një ideali të panjohur të pikturës. Gjithë ç’kam bërë ka qenë gjithnjë për të tashmen, me shpresën e të mbeturit përherë në të tashmen.”\albertvataj / KultPlus.com

– Pablo Picasso
(Përktheu: Shpëtim Kelmendi)