Genti Tavanxhiu hap ekspozitën ‘Pranverë e shenjtë’ në Itali

Artisti shqiptar Genti Tavanxhiu jeton në Itali prej 28 vitesh dhe njihet për sukseset e tij ndërkombëtare në fushën e skulpturës monumentale. Tavanxhiu ka studion e tij artistike në kodrat Piceno në Itali, një vend magjepsës, ku ai i jep jetë punimeve të tij.

Artisti shqiptar preferon materiale të qëndrueshme për të bërë skulpturat e tij. Ai shquhet për stilin e tij abstrakt minimalist. Duke përdorur simbole dhe vija, duke ruajtur thjeshtësinë e formave. Vitet e fundit ai gjithashtu i është përkushtuar mjaft artit figurativ, duke treguar ndjeshmërinë e tij si artist në disiplina të ndryshme. Karriera e tij artistike e ka çuar kudo nëpër botë, ku ka krijuar vepra publike, ekspozita personale, ngjarje kulturore, duke marrë çmime të ndryshme dhe tituj njohjeje.

Ai ka marrë pjesë në simpoziume të shumta ndërkombëtare. Skulpturat e tij monumentale janë të pranishme në shumë vende publike në SHBA, Shqipëri, Gjermani, Spanjë, Portugali, Zvicër, Itali, Francë, Rumani, Mal të Zi, Qipro, Turqi, Emiratet e Bashkuara Arabe, Kinë, Japoni, Egjipt, Siri, Iran, Izrael dhe Tajvan.

Portali italiani “TM Notizie” i ka dedikuar një shkrim artistit të njohur shqiptarë, i cili  e çeli më 31 tetor ekspozitën e tij në Castignano në Itali, ku artisti jeton prej vitesh.

“Ver Sacrum – Primavera sacra” (Pranverë e shenjtë) është ekspozita e katërt personale e artistit Genti Tavanxhiu gjatë vitit 2020. Artisti shqiptar Genti Tavanxhiu do të prezantojë koleksionin e tij të ri të vjeshtës 2020 që është një seri e punëve të pabotuara dhe interesante, një cikël e veprave që kapërcejnë emocionin dhe shpirtëroren.

Këtë herë, udhëtimi ynë ju çon në Castignano, në kodrat Picene, për të vizituar qendrën muzeale të artit të shenjtë, fryt i koleksionistit Don Vincenzo Catani, themelues dhe kurator i Muzeut. Në Castignano (AP) duke filluar nga 31 Tetori do të gjeni dy surpriza që nuk i prisni. Njëri është kompleksi muze i cili përmban një seri veprash arti të rralla dhe të çmuara, përfshirë një Tabernakull të çmuar që daton që nga viti 1570, dekorimi piktorik i të cilit i atribuohet piktorit të madh El Greco.

Duke u nisur nga një pikturë nga El Greco, artisti shqiptar Genti Tavanxhiu gjeti frymëzimin për të krijuar një vepër të re të tij. Koopertina e El Greco e krijuar nga artisti Genti Tavanxhiu, do të prezantohet për publikun krahas asaj të EL Greco. Ky është hapi ynë i parë drejt ekspozitës së artit “Ver Sacrum”.

Më pas shikojmë punët e tjera si  vepra Madona në Shkodër, ku artisti i bën homazhe qytetit të tij të lindjes duke rishikuar plotësisht formën dhe përmbajtjen e imazhit ku zhvillohet një skemë e tij me koncepte estetike krejtësisht të reja dhe revolucionare në artin figurativ, dhe vazhdon me Magdalenën një pikturë e koduar plot simbolikë, duke përfunduar me një seri veprash me temë me madhësi dhe forma të pazakonta.

Ndikimi vizual i këtyre punimeve në madhësi është sigurisht i fortë pasi është një shpërthim ngjyrash. Konceptuar dhe dizajnuar për një arsye specifike që rikthen vëmendjen tek Arti i Shenjtë me një prirje bashkëkohore, duke aplikuar një regjistër krejtësisht personal të një karakteri mesdhetar. Duke parë detajet që duken të vështira në shikim të parë, zbulon vëmendjen e artistit për detajet shpirtërore të veprës.

Sytë që ju shikojnë kondensojnë në mënyrë të vendosur krijojnë ndjesinë e afërsisë me veprën. Figurat, në veçanti ato në koopertinën e El Greco, të përbërë nga natyra të ndryshme, të tilla si engjëlli i së mirës, ​​të ndriçuar nga thyerja e ngjyrave, në të cilat tiparet e përmbledhura janë zbehur me qëllim për të treguar më mirë natyrën e çështjes, dhe pastaj zbresin në anën tjetër, ku engjëlli i së keqes i përbërë nga ngjyrat e një kozmosi në kaos, duke rënë në trishtim, përshkruan në imagjinatë dy anët e kundërta me figurën dramatike dhe qendrore të Jezusit, të zbuluar nga kompozimi, gati për t’u shndërruar në një dimension hyjnor, por akoma të fuqishëm, i hartuar me shenja të dhunshme për të përshkruar më mirë atë që ndodhi, me një pikë qendrore vizuale të pranive përmes një loje shikimesh.

Prania e një entiteti qendror si një udhëheqës vizual përfshin një reflektim të thellë. Të pasura me misticizëm, marrëdhënie të një gjeometrie të shenjtë, lutje që nxisin procesin e punës në shpirtërore dhe më pas shkojnë me imagjinatë drejt botës magjike Platonike, “Timaeus”, e përbërë nga dy botë, e sipërmja me ide dhe e poshtmja e materies në një konflikt shumëvjeçar, i drejtuar me mjeshtëri nga Demiurgos, figura qendrore e krijuesit që i është referuar gjithmonë Artistit.

Një çlirim nga kanunet për një estetikë të re devocionale, imazhe që lidhen me emocione të lashta dhe aktuale, një hapësirë ​​piktoreske që merr erë përsiatjeje, art që bëhet shprehje e dashurisë, na lejon të gjejmë veten dhe të humbasim në mënyrë të pashpjegueshme në të njëjtën kohë. Arti është unik dhe na bën ta shohim botën nga një këndvështrim tjetër. Na zhvillon imagjinatën dhe në fund na dhuron një moment lumturie.

“Fragmente, pjesë të vogla, ëndrra, emocione, ankthe, module, pjesë të një mozaiku të madh të kompozuar me kalimin e kohës, formojnë një komplot që udhëton midis dy brigjeve të Adriatikut të populluar nga mite dhe legjenda. Megjithëse karriera ime artistike ka kapërcyer globin, gjithmonë ka pasur një tërheqje për magjinë e vendeve.

Trajtimi i materies si fenomenologji është një akt që i përket një perëndie më të vogël, por dikush vazhdon të ecë në një shteg në kërkim të një entiteti me shpirt të pastër, duke u ngritur në qiej përmes një sulmi të heshtur dhe të ngadaltë. Një rrugë shumë e vështirë, rruga në krijimtarinë artistike, vazhdon të jetë një sfidë e fuqishme. Ka qenë në të gjitha udhëtimet e mia, një akumulim i kulturës që ka gjeneruar një formë të përzier të shprehjes.

Pjesërisht për shkak të një lloj shkëmbimi, të perceptuar përmes natyrës vizuale dhe nga ana tjetër, pa ndjenja ka modeluar natyrën e punës sime duke punuar në një formë fenomenologjike. Me kalimin e kohës kërkimi është amplifikuar, duke më detyruar të shkoj më thellë për të kuptuar më mirë se çfarë është. Përfundimet janë të një natyre artistike-krijuese, stimuluese për një prodhim gjithnjë të ri, diçka që qëndron në metamorfozë. Ndonjëherë enden plotësisht në errësirë, të tjerët .. shfaqin shkëndija”. – shpjegon artisti shqiptar Genti Tavanxhiu.

Ekspozita do të qëndrojë e hapur për publikun deri më 8 janar 2021. Ju kujtojmë se kushdo që dëshiron të takojë artistin dhe autorin e punëve të ekspozuara do të jetë i pranishëm në disa pasdite. Të kalosh kohë mes bukurisë së artit të bën mirë për zemrën, të mbush me emocione dhe shërben për të qetësuar shpirtin, sidomos në këto kohë të errëta që po kalojmë.

Ne kemi nevojë për ngjyra. Ne kemi nevojë të fluturojmë më tej me imagjinatën, si kur ëndërrojmë me sytë midis faqeve të një libri. Kultura do të ndryshojë botën, kultura nuk ndalet, dhe ne fillojmë me vendin tonë të vogël, kudo që të jetë. /diasporashqiptare/ KultPlus.com