Këto dy vajza kosovare i shpëtoi gazeta gjermane në vitin 1999, ja si duken sot

30 Nëntor, 2018 - 11:31 pm

Në vitin 1999, lotët e tyre prekën gjithë planetin. Fotografia e tyre u bë një simbol i luftës së egër të Kosovës.

Njëzet vite më parë, Albenita (22) humbi prindërit e saj, babai i vrarë nga ushtarët serbë, ndërsa nëna e zhdukur.
Kur fotografia e vajzës që qante (atëbotë trevjeçare) nga fshati Bukosh i Kosovës u përhap në tërë botën, më 7 prill 1999, gazetarët e BILD-it shkuan në kërkim të saj, informon Albinfo.ch.

Dhe ata e gjetën fëmijën në Shqipëri vetëm pak kohë më vonë. Atje, Albenita kishte ikur me motrën Albiona (atëbotë njëvjeçare) dhe gjyshen e saj. Me mbështetjen e organizatës humanitare të BILD-it, “Një zemër për fëmijë”, të tretë u sollën në Gjermani, më 10 prill.

Në Hamburg, motrat u pranua nga një familje, të pajisura me rroba të reja dhe shpresën për një jetë të qetë. BILD-i gjithashtu e ndihmoi Albenitën me letra me vlerë.

“Më kujtohet vetëm pak, por e di se nuk kisha frikë më në Gjermani pasi ishim të mirëpritura ngrohtësisht. U ndjeva shumë mirë “, thotë Albenita sot, kur BILD-i e vizitoi atë në shtëpinë e saj të re në Itali.

Me gazetarët gjermanë, Albenita e shfletoi një album të vjetër me fotografi. Aty gjendeshin fotot e saj si një vogëlushe dhe fotot e dasmës së prindërve të saj. Madje edhe ftesën e manifestimit nga “Një zemër për fëmijë” të vitit 2001, Albenita e kishte ruajtur: “Unë ende nuk mund ta kuptoj se sa shumë kishin marr pjesë gjermanët gjatë transmetimit të rrëfimit tim. Pa ‘Një zemër për fëmijë’, ndoshta nuk do të kishim mbijetuar”.
lus.com/wp-content/uploads/2018/11/3-w-993-q-high-c-0-bild_1543612590-1762766-300×169.jpg” alt=”” width=”300″ height=”169″ class=”alignnone size-full wp-image-85313″ />
Ajo me motrën e saj, jeton pesëdhjetë kilometra në veri të Venedikut, tek halla e saj, informon Albinfo.ch. Vajzat u vendosën këtu në vitin 2003, pas vdekjes së gjyshes së tyre.

Jo vetëm historia e jashtëzakonshme e shpëtimit që e ndërlidhë rrëfimin me motrat. Albiona vuan nga një formë e rëndë e epilepsisë. Gjatë gjithë kohës, Albenita kujdeset për të: “Unë jam motra, nëna dhe shoqja e saj më e mirë, kështu edhe duhet të qëndrojë”. /KultPlus.com

Të ngjajshme