Libër i ri në gjuhën gjermane për Gjergj Kastriot Skënderbeun

Libër i ri në gjuhën gjermane për Gjergj Kastrioti Skënderbeun.

Autori dhe studiuesi shqiptar Gjon Keka vjen me një libër të ri në gjuhën gjermane mbi jetën dhe veprën e Gjergj Kastriotit.

Në këtë libër i cili përkon edhe me vitin e Skënderbeut, të shpallur nga qeveria shqiptare, studiuesi Keka ka bërë një përmbledhje të dokumenteve dhe fakteve e kronikave nga arkivat e ndryshëm evropian dhe autorëve që kanë shkruar për veprën e Gjergj Kastriotit.

Në këtë vepër që ka një rëndësi të madhe, për arsye se libri i autorit Keka vjen në gjuhën gjermane, libri flet më botën dhe i rrëfen të vërtetën e Kastriotit të madh.

“Në këtë libër kam sjellë fakte të reja, dhe kam qëllim varrosjen e tezave tendencioze për ta shtrembëruar apo njollosur figurën e Gjergj Kastriotit ose përvetësuar atë. Në këtë libër Gjergj Kastrioti del të jetë jo vetëm një arbnor i madh e inteligjent, por edhe një evropian i madh” pohon studiuesi Keka.

Ky është libri i shtatëmbëdhjetë me radhë i Kekës. Libri mund ta gjejnë lexuesit edhe në Kosovë në Librarinë Dukagjini dhe Librarinë Universitare Artini. / Përgatiti Valter Koxhaj

“Moj Hatixhe n’shami t’kuqe”, këngë për gruan apo për robërinë (VIDEO)

Bashkimi i zërave të Hamide Sadikut dhe Qazim Berishës e sjellë këngën e njohur “Moj Hatixhe, moj n`shami t’kuqe”.

Një këngë e njohur në origjinal e Hamide Sadikut, mund të pëlqehet sot por në fakt e paraqet një realitet të hidhur të kohës kur u publikua kënga, rreth viteve 70-të.

Gratë dhe robëria që e përjetonin brenda familjeve të tyre, më pas bënte që ato të martoheshin, shpesh pa dëshirë dhe në një familje tjetër ku nuk kishte dashuri.

https://www.youtube.com/watch?v=dw-K29tW1J0&feature=youtu.be

Kënga është folklorike dhe mbetet një trashëgimi e muzikës shqiptare, e cila më pas është interpretuar edhe nga të tjerë këngëtarë dhe ka dalë në versione të ndryshme.

Madje, një prej komentuesve tek kënga në Youtube e ka quajtur realitetin e asaj kohe si realitet shtazor.
Duke lënë anash rrethanat, Hamide Sadiku dhe Qazim Berisha e kanë shkrirë këtë këngë e cila edhe sot dëgjohet me ëndje dhe pëlqehet nga moshat e ndryshme.

Moj Hatixhe moj n’shami t’kuqe,
T’i ngjyn nana moj flokt e kuqe.
Flokt e kuqe t’i shitoftë zana,
A po t’dhimen-o baba e nana?
Baba e nana, moj dy vllaznia,
Shkoj te burri po m’merr pleqnia.
Shkoj te burri po m’merr pleqnia,
Per kanaci po m’rrokin fmija.
Per kanaci po m’rrokin fmija,
Dy herë n’ditë-e o-do fshi shpia.
Dy herë n’ditë-e o-do fshi shpia,
Dy herë n’ditë-e do mushë buria.
Dy herë n’ditë-e do mushë buria,
Máll i kam-moj teshat e mija.
Máll i kamo-o teshat me’i veshë,
Nuk guxoj pej burrit me keshë.
Máll i kam-o teshat e mira,
Lypin bukën-o argatshtia.
Lypin bukën-o argatshtia,
Shumë-e hangrën, iu raftë tërpia!

t’shitoftë zana – mallkim.
kanac – pështjellak, përparëse.
argatshti – argatët bashkërisht.

Qeveria ndan 500 mijë euro për ‘Vitin e Skënderbeut’

Në mbledhjen e sotme qeveria ndau 500 mijë euro për aktivitetet e “Vitit të Skënderbeut” në 550 vjetorin e vdekjes së tij.

Qeveria ndau sot 500 mijë euro për aktivitetet që do të shënojnë Vitin e Skënderbeut në kohën kur po bëhen 550 vjet nga vdekja e tij.

> Fatos Qerimi Emërohet Sekretar në Ministri > Miratohet Koncept-Dokumenti për Pagat > Kalimi i Pakos së Ligjeve në Kuvend, Jetik për Sundimin e Ligjit > Miratohet Deklarata për Demarkacionin si Aneks-Marrëveshje
Kryeministri Ramush Haradinaj propozoi ndarjen e 943 mijë eurove.

“Një numër i aktiviteteve të parapara ndër shqiptare megjithatë propozoj që të ndahen 943 mijë euro prej të cilave 250 mijë do të përdoren për restaurimin e kishës në Prizren”, tha Haradinaj.

Por ministri Bedri Hamza tha se paratë nga rezervat e shtetit po shkojnë drejt fundit dhe u bëri thirrje pjesëtarëve të kabinetit qeveritar që me kohë kërkesat buxhetore t’i paraqesin nëpër ministri.

“E para për të gjitha ngjarjet që do të ndodhin i lus të gjithë ministrat që t’i planifikojnë dhe t’i vendosin me kohë në buxhetin e ministrisë së tyre. E dyta nga çdo njëri prej neve që ka nevojë për rezerva të respektohet afati dhe e treta duhet me pas kujdes për kërkesat e ardhshme për shkak se gjendja e rezervës është duke shkuar nga fundi”, tha Hamza.

Ai kërkoi pastaj që të ndahen vetëm 500 mijë euro për “Vitin e Skënderbeut”.

“Deri në 500 mijë euro ne kemi ardhë me përkrah. Propozimi i Ministrisë së Financave është që të ndahen 500 mijë euro 250 mijë për restaurim të kishës e 250 mijë për zhvillimet e tjera. Pra totali 500 mijë”, tha Hamza.

Pastaj kabineti qeveritar miratoi propozimin e Hamzës. / Kallxo.com / KultPlus.com

NETFLIX me dokumentar mbi sulmet terroriste në Francë

Vëllezërit Jules dhe Gedeon Naudet sjellin dokumentar për sulmet e 13 shtatorit, në Francë.

Vëllezërit Naudet, të cilët kanë realizuar dokumentar për 11 shtatorin, rrëzimin e kullave binjake në New York, do të rikthen për të sjellë një dokumentar mbi sulmin në Francë që ndodhi më 13 shtator në vitin 2015.

Filmi do të lansohet në platformën online të filmave – Netflix, shkrun KultPlus.

Personat të cilët kanë përjetuar sulmet e 13 shtatorit në Francë, që lanë 130 të vdekur dhe 413 të plagosur, tashmë janë të gatshëm që të flasin. Netflix ka lidhur partneritet me vëllezërit Jules dhe Gedeon Naudet dhe do të publikojnë tri episode të dokumentarit “13 Novembre: Fluctuat Nec Mergitur”, nga mesi i këtij viti.

Në dokumentar do të dëgjohen historitë e 20-të dëshmitarëve: të mbijetuarve të sulmit, atyre që kanë qenë afër vendeve të sulmit, zjarrfikësve, policëve dhe të tjerëve. Vëllezërit Naudet gjithashtu kanë intervistuar edhe disa politikanë, duke përfshirë edhe kryetaren e Komunës së Parisit, Anne Hidalgo dhe ish-Presidentin e Francës, François Hollande.

“Nuk është as një hetim dhe as raportim. Ne do të përdorim sa më pak imazhe të asaj nate. Ne luftojmë kundër sensacionales. Kjo është një histori e cila tregon virtytet më të larta të njerëzve, flet për mënyrën se si në rimarrim veten”, kanë theksuar ata. Ata kanë treguar se platforma Netflix ka qenë më e përshtatshmja pasi që publiku do të ketë mundësi që të marrë kohën që i duhet, gjatë shikimit të dokumentarit.

“Natën e 13 shtatorit, një komb i tërë është sulmuar. Çdokush është prekur nga kjo ngjarje. Është e rëndësishme të flasim për të. Njerëzit të cilët i kemi intervistuar kanë pasur fjalë mjaftë të mençura dhe shpresëdhënëse për të thënë”, kanë treguar dy vëllezërit regjisorë. / KultPlus.com

Fotografi Armend Nimani, në mesin e të nominuarve për Joop Swart Masterclass

Armend Nimani i nominuar për masterklasën që organizohet nga World Press Photo.

Në mesin e 216-të të nominuarve për të marrë pjesë në masterklasën Joop Swart, që organizohet nga Fondacioni për Fotografi World Press, është edhe fotografi kosovar Armend Nimani.

World Press Photo ka publikuar listën e plotë të të nominuarve për këtë masterklasë, aty është edhe fotografi nga Kosova Armend Nimani. Kurse në fazën e ardhshme, do të bëhet përzgjedhja e 12-të finalistëve nga një juri e pavarur dhe profesionale. Finalistët do të ftohen në Amsterdam për një masterklasë në fund të këtij viti.

Përzgjedhja e finalistëve do të bëhet gjatë Festivalit World Press Photo, i cili do të mbahet me 13 dhe 14 prill në Amsterdam.

Masterklasa Joop Swart organizohet nga World Press Photo çdo vit që nga viti 1994 dhe mbahet si një nga ngjarjet më të rëndësishme të këtij lloji të masterklasës. Qëllimi është që të bëjë së bashku individë të cilët kanë eksperiencë për realizimin e fotolajmeve me fotografët e rinj, për të ndarë njohurit dhe përvojat e tyre.

Armend Nimani është ndër fotografët më të mirë shqiptarë. Nimani gati çdo javë ka fotografitë e tij të publikuara në El Paisin spanjoll, në The Guardian dhe në mediat tjera kryesore. / KultPlus.com

Mos u dashuro

Poezi nga MARTHA RIVERA GARRIDO / Përktheu Aida Baro

Mos u dashuro pas një gruaje që lexon,
pas një gruaje fort të ndjeshme,
pas një gruaje që shkruan.
Mos u dashuro pas një gruaje të mençur,
magjistricë, të krisur, të marrë.
Mos u dashuro pas një gruaje që mendon,
që e njeh botën,
e zonja për të marrë krahë.
Pas një gruaje besimplotë në vetvete.
Mos u dashuro pas një gruaje që qesh
a qan tek bën dashuri, që di
të shndërrojë shpirtin e saj në mish,
sidomos pas një gruaje që dashuron poezinë
(ato janë më të rrezikshmet),
a pas një gruaje që mund
të rrijë gjysmë ore para një tabloje e s’jeton dot pa muzikë.
Mos u dashuro pas një gruaje energjike, të hareshme,
të kthjellët, rebele, moskokëçarëse.
Mos të qëlloftë të dashurohesh pas një kësi gruaje,
se kur dashurohesh pas një gruaje të tillë,
në qëndroftë apo jo pranë teje,
në të dashtë apo jo,
një grua të tillë, s’e harron dot më.
Kurrë!

Vesna Vulović, historia e stjuardesës që i shpëtoi rrëzimit të aeroplanit jugosllav

Vesna Vulović nuk ishte grua e zakonshme pasi ajo u përcoll për në varreza 44 vite pasi i kishte mbijetuar rënies më të lartë pa parashutë, përcjellë KultPlus.

KultPlus ju sjellë të plotë historinë e pazakontë të kësaj gruaje.

“Ajo, një ditë do të jetë e vetmja e mbijetuar nga rrëzimi i aeroplanit” , nuk është një fjali që sot prindërit e thonë për fëmijët e tyre. Vesna Vulović , si një fëmijë ishte një fanse e madhe e muzikës perëndimore ndërsa ndjente një simpati të veçantë për “The Beatles” dhe ndërkohë shkoi për të jetuar në Mbretërinë e Bashkuar në mënyrë që ta përmirësonte anglishten e saj. Vesna pastaj u zhvendos në Suedi, megjithatë prindërit e saj nuk ishin të lumtur për tërë këtë lëvizje të saj dhe së shpejti i kërkuan asaj që të kthehej në Jugosllavi.

Vesna Vulović do të kthehej në Beograd, atje ku do të ndjente nevojën për të gjetur një punë. Ajo kishte kaluar disa vite jashtë vendit të saj dhe gjetja e punës në një shoqëri socialiste nuk ishte gjëja më e lehtë. Vulović ishte këmbëngulëse dhe si e tillë nuk mbeti shumë gjatë pa punë.

Një mik i saj po punonte për JAT, linja ajrore kombëtare e Jugosllavisë dhe Vesna do t’u bashkohej së shpejti.

Rrëzimi i aeroplanit

Ka një arsye pse ata individë që kryejnë punën e tyre në aeroplanë rrallë bëjnë lajmet. Vesna Vulović kishte gjasa të ishte pjesë e miliona administratorëve anonimë dhe stjuardesave sikur të mos ishte pjesë e tragjedisë së tmerrshme të Fluturimit 367 të JAT, një avion që po barte pasagjerët nga Stokholmi për në Beograd. Rreth 28 vetë ishin në bordin e fluturimit të janarit të vitit 1972, duke përfshirë edhe ekuipazhin. Gjithçka po shkonte mirë derisa aeroplani po fluturonte mbi Gjermaninë Lindore.

Një bombë shpërtheu në bordin e aeroplanit, duke bërë që avioni të ndahej në gjysmë dhe të dilte dhunshëm nga kontrolli. Ai shumë shpejt do të lëvizte drejt tokës derisa do të rrëzohej në një fshat që në atë kohë ishte pjesë e asaj që njihej si Çekosllovaki. Mund ta cilësosh si mrekulli, fat apo si të doni por Vesna Vulović ishte e vetmja që i mbijetoi rrëzimit të aeroplanit. Si ia doli ajo të mbijetojë, as sot nuk është krejtësisht e qartë, por teoria mbizotëruese është se një karrocë ushqimi e mbështeti atë në anën e pasme të aeroplanit duke e ndalur kështu rënien e saj nga aeroplani, duke kryer kështu funksionin e rripit të sigurimit më të efektshëm në botë.

Fati i saj nuk mbaron këtu.

Vesna Vulović kishte rënë nga 10.160 metra lartësi dhe arriti të mbijetonte por ajo ishte e vetmja e mbijetuar që vazhdoi të rrinte e shtrirë në rrënojat e shtrembëruar të një aeroplani komercial. Ajo u gjet atje nga Bruno Henke, i cili për fat të mirë kishte qëlluar të jetë një ish-mjek në Ushtrinë Gjermane. Henke ishte në gjendje të kujdeset për të sëmurën Vulović derisa ajo të ishte në gjendje të shkonte në spital. / KultPlus.com

John William Bills / Culture Trip

Teksti i Ismail Kadaresë, nga data 13 mars në Francë

Nga data 13 e deri me 18 mars, Théâtre le Colombiers në Francë do të mirëpresë një tekst shqiptar.

Adaptuar nga romani i Ismail Kadaresë – ‘Ura me tri harqe’, dhe përkthyer nga Jusuf Vrioni, nën interpretimin e Arben Bajraktarajt, Rexhep Mitrovicës dhe Cinzia Menga do të jepet shfaqja “Le Pont”.

Tre personazhe që së bashku marrin pjesë në një mit për të bashkuar historiken, legjendaren dhe universalen. Një urë është gati të ndërtohet, por gjithmonë sabotohet puna e saj, dhe fshati futet në keqkuptim, në fascionim dhe frikë. Një botë e burrave që janë të obsesionuar me vdekjen, shfaqja është një përrallë moderne ku interesat politike lidhen me Ballkanin.

Regjia e shfaqjes është realizuar nga Simon Pitaqaj ndërsa për muzikën është përkujdesur kompozitori dhe muzikanti Liburn Jupolli.

Premiera e shfaqjes vjen me 13 mars në “Theatre “Le Colombier” – 20 rue Marie – Anne Colombier, 93170 Bagnolet.

“Le Pont” është dhënë edhe në vitin 2015-të, shkruan KultPlus.

Romani – ‘Ura me tri harqe’ është konsideruar si një reagim shqiptar ndaj fituesit serb të Çmimit Nobel – Na Drini ćuprija, të Ivo Andriqit.
‘Ura me tri harqe’ është botuar për herë të parë më 1978 në Tiranë. / KultPlus.com

Mesazhi prekës i nënës së Diana Kastratit kur e pa billbordin me emrin e vajzës së saj

Në Prishtinë dje janë vendosur billborde me moton “Edhe sa thirrje të humbura”, pjesë e së cilave ishte edhe emri i Diana Kastratit. Ndërhyrja artistike ka ndodhur nga HAVEIT.

E këtë veprim e ka komentuar edhe nëna e Dianës, Makfire Kastrati. Ajo në Facebook, ka treguar se ka kaluar pranë këtij posteri dhe nuk e kishte vërejtur emrin e së bijës.

Ndër të tjera ajo ka ndarë edhe disa momente që i kishte kaluar bashkë me Dianën. Në vitin 2011-të, Diana Kastrati u vra në pikë të ditës nga bashkëshorti i saj. / KultPlus.com

Pjella mizore si ai

(Mbi rastin e Zejnepe Berishës)

Dëgjo,
E para, ti nuk ke faj për asgjë,

Nuk është fajësia jote ndjenja e nënës,
as ndjenja e një gruaje që bota iu përmbys,
as loti që sa e sa herë e ke derdhur e ne tjerët jemi cjerrë prej gëzimit të paditunisë,
as fati që të ra hise prej perëndisë.

Sa herë netëve je lutur të vdesësh,
ti, para se viktima ti shohësh përpëlitur fëmijët e tu,

Dëgjo mirë, Zejnepe,
Ti je grua, e grua është fatkeqësi në botën e burrave me mëngët lart.
Ti je nënë,
E nëna është mizori për burrat si ai, që mos e pafshin kurrë dritën e jetës, kanë zemër prej guri.
Ti je grua, e grua është e tmerrshme për burrat e ringut të boksit në familje.
Ti je nënë,
E nënat kurrë nuk kanë dashur ti rrisin këto pjella mizore si ai.

Ti je grua,
E për burrat si ai, që besa i kemi plot, një grua do të jetë fshisë elektronike përgjithmonë.
Dhe ishalla shiu i botës bie furishëm mbi ta,
mbi sytë e mbi fjalët e mbi kokat e tyre.
Ti Zejnepe, na shiko nga lartë e duartrokit me komedinë tonë.
Ti je ankthi që do t`i kthehet atij në ëndrra.
Ti je ëndrra që, nëse ka drejtësi pa gjyqtarë e çekanë, do të kthehet në ankthin e burrave si ai.

Dëgjo Zejnepe,
Je e padenjë në këtë kafene ku jetojnë burrat me mendime shpellare.
Njëjtë, si ai.
Nuk ke ti faj që 20 herë dashni tu kthyen shuplakë për 20 goditje thikë.

Unë, të kërkoj falje në emër të perëndisë,
nënës natyrë,
sepse kaq i padrejtë është rendi i burrave si ai.
Kjo botë u dha fuqi burrave, si ai, të mendojnë se preja e tyre është zemra e nënës së dikujt, vajzës së dikujt, si ti.
Lotët e nënës tënde u bëfshin bekimi yt,
e palumturia e tij.
Zejnepe, çfarë sy të përvuajtur këta tutë,

Të vësh dorë mbi ty është si të vësh dorë mbi të shenjtën,
mbi shpirtëroren,
mbi nënën e harruar, që qëndron si ushtar në këmbë sa herë sulltani futet në dhomë,
ai që ka guxuar të pështyjë mbi ty, e mbi të tjerat si ti
ka mallkuar veten, ka thirrë hyjnitë ta godasin me rrufe shpirtin e tij,

Të vësh dorë mbi ty,
është jo legjitime, nuk matet me letër e me laps,
as me ligje, as me fjalë, as me farë e me fis,
as me kokë fëmijësh, as me kanun e as me plis
as me shpirtngurtërsi, shpirtngushtësi,
as me dobësi nuk matet, as me fjalë burrnie që na shpifin erë stërvine.
Zejnepe, nuk ja pate borxh botës një burrë që ta copëtoi dritën e syve.

A.Selmani – prill 2017

“Shtëpia e Shqiptarit”, gjuha shqipe mbërrin edhe në Kanada

Shqiptarët në Kanada kanë në projektin e tyre ndërtimin e “Shtëpisë së Shqiptarit”, e cila do t’u kushtohet aktiviteteve kulturore dhe hapjes së klasave të mësimit të gjuhës shqipe.

Kjo u bë e ditur në takimin e Ministrit të Shtetit për Diasporën, Pandeli Majko me përfaqësuesit e Shoqatës Shqiptare të Hamiltonit.

Në takim, ku ministri Majko shoqërohej nga homologu i tij nga Kosova Dardan Gashi dhe ambasadorët e të dyja vendeve, u njoh me punën dhe potencialin e shoqatës, raporton ATSH.

Përfaqësuesit e shoqatës informuan ministrin Majko lidhur me projektin e ngritjes së “Shtëpisë së Shqiptarit”, siç do të quhet qendra që do t’i kushtohet aktiviteteve kulturore shqiptare, si dhe kurseve të gjuhës shqipe, u tha në takim.

Duke e cilësuar diasporën në Kanada si një fenomen, për shkak të përfshirjes së madhe të intelektualëve, ministri Majko i informoi të pranishmit lidhur me hapat e ndërmarrë në bashkëpunim me Kosovën, për ta trajtuar komunitetin shqiptar si një të tërë.

“U fol për marrëveshjet dypalëshe lidhur me diasporën, si ato për hapjen e qendrave të përbashkëta kulturore në të gjithë botën dhe për fushën e arsimit. Për Ministrin, arsimi ka një rëndësi të veçantë. Nëse nuk do të kujdesemi për identitetin tonë, do të humbasim mijëra të rinj pa bërë asnjë luftë”, ishte komenti i ministrit Majko.

Ai e cilësoi përfshirjen e mësimit të gjuhës shqipe në sistemin e brendshëm shkollor, si një prej arritjeve më të rëndësishme dhe shtoi se do të përpiqej që të nxiste shtrirjen e këtij standardi edhe në rajone të tjera.

Shoqatës Shqiptare të Hamiltonit që prej 23 vitesh vepron për promovimin e kulturës dhe vlerave kombëtare, si dhe për integrimin e komunitetit shqiptar në Kanada. / KultPlus.com

‘Kjo dorë që tundi djepin, gjithë botën e sundon’ (VIDEO)

Parashqevi Simaku është një këngëtare e njohur shqiptare ndërsa repertori i saj përfshin një numër të madh këngësh e interpretimesh.

Ajo sot më së miri kujtohet më këngën “E duam lumturinë”, shkruan KultPlus.

Kënga “E duam lumturinë” është një këngë e kompozuar nga Pirro Çako. Këngëtarja Parashqevi Simaku, me po këtë këngë në vitin 1988 fitoi çmimin e parë te Festivali i 27-të i Këngës në RTSH. Kjo këngë për shkak të tekstit e interpretimit të fuqishëm është bërë një himn i dashurisë dhe sakrificave të nënave për fëmijët.

Kjo këngë fillon me një interpretim të këndshëm nga një kor që përbëhet nga fëmijët për të vazhduar më pas me interpretimin e këngëtares Parashqevi Simaku.

KultPlus ju sjellë tekstin dhe videon e kësaj kënge.

Kur një zog, një pëllumb ne shikojmë
duam krahë si ata të fluturojmë
zemra jonë tik e tak kur troket
me zemrat flet

Në çdo stinë kudo janë pranverojnë
dhe në sy ata mbajnë jetën tonë
dashurinë, lumturinë e pafund
me ëndrra shumë

Kanë një botë me ëndrra
janë të vegjël shumë
mos lëndoni nënat
syrin e pagjumë

(2 herë)
Të gjitha do i dhuroja
kaq të lumtur ti shikoja
dhe fëmijët në gjithë globin
anembanë

Mos ja u prishni lumturinë
mos iu prekni dashurinë
as kërrkush mos ta provojë
se nënat s’ju lejojnë

Fjala “Nënë” kudo në botë
zgjon në zemra dashurinë
mirëmëngjes jetës i thotë
se nëna e lind njerinë.

Kjo dorë që e tundi djepin
gjithë botën e sundon oooooooooo ooooooo oooooo

Mos ja u prishni ëndrrat
janë të vegjël shumë
Mos lëndoni nënat
syrin e pagjumë

(2 herë)
Të gjitha do i dhuroja
kaq të lumtur ti shikoja
dhe fëmijët në gjithë globin
anembanë

Mos ja u prishni lumturinë
mos ja u prekni dashurinë
as kërrkush mos ta provojë
se nënat s’ju lejojnë

Fjala “Nënë” kudo në botë
zgjon në zemra dashurinë
mirëmëngjes jetës i thonë
se nëna e lind njerin

Kjo dorë që e tundi djepin
gjithë boten e gëzon oooooooooo ooooooo oooooo

Mora lule sot…

Poezi e shkruar nga Paulette Kelly.

Nuk ishte ditëlindja ime ose ndonjë rast special.
Patëm zënkën e pare mbrëmë.
Ai tha shumë gjëra të këqija që më lënduan.
E di që i vjen keq dhe që nuk i mendon ato që tha.
Sepse ai më solli lule sot.

Mora lule sot.
Nuk ishte përvjetori ynë apo ndonjë rast special.
Mbrëmë, ai më përplasi pas murit dhe më goditi.
Dukej si makth.
Nuk mund ta besoja se ishte reale.
U zgjova e lënduar në mëngjes dhe me të nxira.
E di që atij duhet t’i ketë ardhur keq.
Sepse ai më solli lule sot.

Mora lule sot.
Nuk ishte Festa e Gruas ose ndonjë rast special.
Mbrëmë, ai më rrahu sërish.
Dhe ishte më keq se herën e kaluar.
Po e lashë atë, çfarë do të bëj?
Si do të kujdesem për fëmijët e mi?
Po për para’ si do ja bëj?
Por e di që atij duhet t’i ketë ardhur keq.
Sepse ai më solli lule sot.

Mora lule sot.
Sot ishte një rast special.
Ishte dita e funeralit tim.
Mbrëmë, më në fund ai më vrau.
Më rrahu për vdekje.
Sikur të kisha patur aq kurajë dhe forcë për ta lënë,
Nuk do të kisha marrë lule… sot.

Kreatorja Besarta Deshishku prezanton koleksionin e saj të parë (FOTO)

Gili Hoxhaj

Prishtinës nga sonte iu shtua edhe një dyqan mode. Besarta Deshishku është emri premtues në dizajnin e modës që sonte prezantoi brendin e saj ndërsa përuroi edhe lokalin e ri, ku vizitorët mund të shkojnë dhe të gjejnë veten në kreacionet e saj.

Sonte në mesin e të afërmve e vizitorëve ajo shënoi një moment të rëndësishëm në rrugëtimin e saj prej kreatoreje. Veç kësaj, kjo datë shënon tri arsye feste për Besarta Deshishkun, në ditën e gruas dhe në ditëlindjen e saj ajo po shënon një sukses të madh duke sjellë koleksionin e saj të parë me emrin “Besarta Deshishku”.

Ky koleksion përmban veshje të ndryshme për gratë, që nga ato më elegante e deri tek ato më të përditshme, e kjo reflektohet edhe nga ngjyrat e këtyre veshjeve, që nga ato me ngjyrë më të errët, shumëngjyrëshe e deri tek ato më të ndritshme dhe me elemente vezulluese. Xhamat transparent të këtij lokali e muzika që vinte prej aty ishin një ftesë për të hyrë dhe për ta gjetur stilin tënd në stilin e veçantë të kreacioneve të Besarta Deshishkut.

Babai i saj, Hashim Deshishku ishte ai që hapi këtë mbrëmje dhe tha se ndihet tejet i lumtur që Besarta sonte arriti ta jetësojë ëndrrën e saj, ndërsa i uroi edhe më tutje suksese në punën që do ta prezantojë. Me duartrokitje dhe urimet më të mira e përcollën edhe të pranishmit e tjerë, që kishin ardhur për t’u njoftuar me lokalin dhe kreacionet e Besartës.

Besarta Deshishku sonte në ditëlindjen e saj solli koleksionin e parë, por dëshira dhe pasioni për modën e kishin përcjellë në shumë vite e ditëlindje të mëhershme.

Tek ajo me vite ishte rritur dashuria dhe pasioni për modën dhe artin, derisa si fëmijë vizatonte fustane. Ajo tregoi për KultPlus se është rritur në një familje ekonomistësh, ndërsa edhe ajo kishte filluar ta ndjek këtë traditë familjare. Për ta ushqyer pasionin e saj, ajo fillon ta ndjekë një kurs mode, i cili ia kishte dëshmuar që ajo ishte e lindur për këtë punë. Këtij profesioni ajo iu përkushtua edhe më shumë me studimet të cilat i përfundoi në “Accademia Italiana – Art, Fashion & Design” në Romë të Italisë.

Sot është dita kur Besarta e kurorëzon gjithë punën e saj intensive për gjashtë muaj. Ajo tregon se pas studimeve për një kohë të gjatë ka ndaluar në fushën e dizajnit, për t’iu përkushtuar familjes, ndërsa thotë që as vetë nuk e ka pritur që puna drejt hapjes së lokalit do të ecën me një ritëm kaq të shpejtë dhe do të finalizohet në këtë mënyrë siç u prezantua sonte.

“Pas studimeve nuk kam qenë shumë e përkushtuar pas punës, për shkak se iu kam përkushtuar më shumë rritjes së djalit. Edhe pse nuk e kam menduar që hapja e lokalit do të ndodhë kaq herët, tashmë mendoj se është momenti i duhur dhe shpresoj që edhe tregu të jetë i kënaqur me mua dhe po ashtu dhe unë me tregun”u shpreh kreatorja e re Besarta Deshishku.

Brendi i saj momentalisht përmban vetëm veshje për gra dhe vajza ndërsa aty gjejmë veshje të stinës së pranverës dhe verës, ndërsa më të shpeshta janë veshjet pranverore. Besarta tregon se së shpejti do t’i shtohen edhe më shumë veshje verore. Veçantia e saj si kreatore është se në veshjet e saj përveç fustaneve, mund të gjenden edhe shumë veshje me të cilat mund të nisesh në ngjarje më të zakonshme e deri në ato më glamuroze.

“Pavarësisht që i dua shumë edhe fustanat, unë jam përkushtuar edhe në veshje të zakonshme pasi që momentalisht kemi shumë dizajnerë të fustaneve. Unë jam e dhënë më shumë pas veshjeve të zakonshme dhe që kanë punë pak më shumë”, tregon ajo.

Besarta Deshishku është një adresë ku çdokush mund të shkojë dhe të gjejë stilin e vet pasi veshjet e saj janë të dizajneve të ndryshme. Lokali i saj gjendet në Prishtinë, me konkretisht në lagjen “Tophanja”, në rrugën Murat Mehmeti nr.58 . / KultPlus.com

Historitë e grave të suksesshme frankofone zbarkuan sot në Prishtinë

Alberina Haxhijaj

Olymp de Gouge, Louise Labe, Marie Curie, Alexandra David-Neel, Iris von Roter, Simone Veil, Camille Claudel, George Sand, Coco Chanel, Suzanne Borel dhe Simone de Beauvoir erdhën sonte në Prishtinë përmes interpretimit që u bë në Qendrën Universitare Frankofone. Këto gra i njohim, i respektojmë, reflektojmë mbi suksesin dhe fuqinë që patën.

Kjo qendër sonte mirëpriti gratë të cilat kanë profesione të ndryshme por që të përbashkët e kanë gjuhën frënge, duke sjellë kështu në po këtë gjuhë biografi, tekste, thënie të 11-të grave frankofone të cilat ato i kishin përzgjedhur.


Simone de Beauvoir

Cecile Fisteberg nga Ambasada e Francës solli fillimisht para të pranishmëve Olymp de Gouges, e cila ishte një dramaturge dhe aktiviste politike francez, me plot shkrime feministe prapa saj.

Pastaj erdhi historia e poetes Louise Labe, e cila veçohej pasi që ishte veshur edhe si burrë dhe kishte luftuar si kalorësit. Poetja të cilën e kanë quajtur edhe si “La Belle Amazone” erdhi nga Aroma Demiri, nga Ministria e Punëve të Jashtme.

Tutje erdhi historia e Marie Curie, i vetmi person që deri sot ka fituar dy çmime Nobel, atë për Kimi dhe atë për Fizikë.

Kjo shkencëtare sonte erdhi e paraqitur nga Fikrije Pallashniku nga Ambasada Franceze kurse Alexandra David-Neel erdhi nga Cecile Sangare nga Ambasada e Francës. Iris von Roter, një nga avokatet e para në Zvicër, e cila më pas punoi si shkrimtare e pavarur, gazetare dhe ishte edhe feministe e denja erdhi nga Anita Schluchterr nga Ambasada e Zvicrës.

Interpretueset kishin zgjedhur me kujdes edhe veshjet e tyre në mënyrë që të përshtateshin me personazhet jetën e të cilave po e paraqisnin para audiencs.

Një që të tillë e kishte bërë edhe profesoresha e letërsisë franceze në Departamentin e Frëngjishtes në Universitetin e Prishtinës – Nerimane Kamberi. Ajo kishte shushuritur flokët dhe rreth qafës kishte vendosur një jakë të gjerë e të bardhë e cila i ngjante asaj të cilën e kishte mbajtur Camille Claudel në një nga fotografitë e saj.
“Ajo e ka ndryshuar historinë e artit, historinë e skulpturës mirëpo nuk është pranuar kurrë edhe për shkak të stilit të jetës së saj edhe për talentin e saj, ajo ka qenë nën hijen e skulptorit Auguste Rodin. Claudel e ka kaluar gjysmën e jetës së saj në çmendinë, kurse unë jam veshur sikur ajo edhe për të hyrë në personazhin tim” u shpreh Kamberi për KultPlus.


Marie Curie


Camille Claudel

Ajo tregoi se përmes përzgjedhjes kanë sjellë gra të cilat ndoshta edhe nuk janë kuptuar në kohën kur kanë jetuar por që sot janë shembull i arritjeve dhe emancipimit shoqëror të gruas.

“Jemi munduar të kemi një llojllojshmëri prezantimesh, tekstesh, biografi të grave të cilat vërtetë duhet të na frymëzojnë dhe të cilat edhe i frymëzojnë gratë sot. Këto personazhe erdhën nga ne, që jemi me profesione të ndryshme, por që jemi mikesha të cilat si pikë të përbashkët e kemi frëngjishten”, u shpreh ajo duke theksuar se edhe pse kanë profesione të ndryshme ato e përkrahin njëra-tjetrën dhe pikërisht kjo përkrahje ndihmon edhe në emancipimin e gruas.

Simone Veil erdhi nga Salome Duhoo nga Ambasada e Francës. George Sand u prezantua nga Krenare Luma nga Universiteti i Prishtinës, nga Teuta Blakqori pjesë e stafit të Universiteti të Prishtinës erdhi Coco Chanel. Kurse Suzanne Borel erdhi nga Magbule Gerxhaliu nga Ambasada e Francës.
Koordinatorja e Qendrës Universitare Frankofone, Valbona Gashi-Berisha, qendër e cila është hapur para një muaji, u shpreh e lumtur që pikërisht ky organizim ishte i pari për këtë qendër. Ajo gjithashtu para të pranishmëve solli historinë e Simone de Beauvoir, shkrimtares së “Seksit të dytë”.

“Sonte kemi përzgjedhur disa personalitete të cilat kanë qenë pioniere, kësaj radhe të gjitha kanë qenë frankofone, mirëpo në vazhdim do të sjellim edhe histori të grave të tjera. Sonte po ashtu patëm më shumë studentë dhe kjo do u shërbejë atyre. Ata edhe gjatë studimeve mund të hasin në këto figura, sidomos ato letrare. Ne kemi studentë shumë të mirë, sidomos viti i parë, prandaj shpresoj që kjo lidhshmëri e qendrës sonë me organizimet në kuadër të frankofonisë të vazhdojnë edhe më tej dhe frankofonia të lulëzojë sa më shumë në Kosovë”, u shpreh ajo për KultPlus.

Ky aktivitet u realizua në kudër të organizimit “Javët e Frankofonisë” që do të sjellë aktivitete të ndryshme gjatë tërë muajit mars, duke promovuar kështu kulturën dhe artin francez. / KultPlus.com

11 librat që e ndryshuan historinë e njerëzimit

“Fabulat e Ezopit” nga Ezopi

Origjinën e botimit besohet se e ka në mes viteve 620 dhe 560 para Krishtit
Libri “Fabulat e Ezop-it” është një koleksion i tregimeve që tregojnë një mësim të përjetshëm. Fabulat i janë referuar shpesh një njeriu të lashtë grek dhe tregimtari të quajtur Ezop (edhe pse origjina e tij mbetet e diskutueshme). Historitë janë ende mësime të rëndësishme morale dhe kanë pasur një ndikim të gjerë mbi letërsinë dhe thëniet e përbashkëta, duke përfshirë “Ujku me lëkurë deleje”, “Djali që thirri ujkun”, “Pata që bëri vezën e artë”, dhe shumë të tjerë.

“Anne Frank: Ditari i një vajze të re” nga Anne Frank
Botuar në vitin 1947

Libri është një përmbledhje e shkrimeve të Ditarit të Anne Frank, një vajzë që ishte fshehur me familjen e saj për dy vjet gjatë pushtimit nazist të Hollandës. Familja u zbulua në vitin 1944, dhe Frank vdiq nga tifoja në kampin e përqendrimit të zonës Bergen-Belsen. Që nga botimi i tij, “Anne Frank: Ditari i një vajze të re” është përkthyer në më shumë se 60 gjuhë dhe mbetet një nga dokumentet më të famshme dhe me ndikim në Evropë gjatë Luftës së Dytë Botërore.

Kur’ani
Origjinën e ka në vitin 610

Teksti qendror fetar i Islamit, i cili është ndiqet nga 1.6 miliard myslimanë në mbarë botën. Kurani ose Kur’an-i, është shkrimi i shenjtë i fesë islame, i cili siç besojnë myslimanët, përmban fjalë për fjalë zbulesën e Zotit (arabisht: Allahut) ndaj profetit Muhamed nëpërmjet engjëllit Gabriel. Përkthimi i kuranit konsiderohet nga teologjia tradicionale islame si i pamundur, pasi çdo përkthim mbart njëkohësisht edhe një interpretim. Prandaj leximi i kuranit sugjerohet të bëhet në tekstin origjinal arabisht.

“Ese” nga Michel de Montaigne
Botuar në 1580

Descartes René, Blaise Pascal, Jean-Jacques Rousseau, Ralph Waldo Emerson, Friedrich Nietzsche, Stefan Cvajg, Eric Hoffer, Isaac Asimov, Jean-Jacques Rousseau dhe mendimtarë të mëdhenj të botës janë ndikuar nga përmbledhja masive e eseve të Motaigne-së. Aftësia e shkrimtarit dhe burrit të shteti francez për të përzierë pyetjet serioze morale me anekdotat rastësore, ishte një vepër “vetëtoleruese”, por në ditët e sotme konsiderohet si një pjesë e literaturës më të rëndësishme që vjen nga Rilindja Franceze.

“Folio i parë” nga William Shakespeare
Botuar në 1623

Në 1623, një koleksion i dramave të Shekspirit është botuar nga miqtë e tij John Heminges dhe Henry Condell, i njohur si “Dorëshkrimi i Parë”. Këtu përfshihen “Romeo dhe Xhuljeta”, “Mbreti Lear”, “Hamleti”, etj. Kontributi i Shekspirit mbi letërsinë dhe teatrin ka mbetur i pashembullt, dhe ndikimi i tij në zhanër, komplot dhe gjuhë, vazhdon të ndihet nga gjeneratat e ardhshme të artistëve.

“Si jeton gjysma tjetër” nga Jacob Riis
Botuar në 1890

Në fund të shekullit 19, Nju Jorku nuk ishte një vend i mirë për punëtorët industrialë. Ata jetonin në ndërtesa shumëkatëshe të rrënuara, dhe Riis, një gazetar, e nisi misionin e tij, duke treguar çdo ditë, me përshkrime grafike, skica, statistika, dhe fotografi, klasat e sipërme dhe të mesme. Duke vënë në dukje kushtet e rrezikshme me të cilat përballen të varfrit. “Si jeton gjysma tjetër”, jo vetëm që frymëzoi ndryshim të ndjeshëm nëpër shkolla, dyqane ëmbëlsirash dhe ndërtesa, por ishte edhe bazë për të ardhmen e gazetarisë.

“Për lirinë”, nga John Stuart Mill
Botuar në 1859

Ese-ja e shkurtër nga filozofi britanik Mill u bë një nga librat më të famshëm mbi utilitarizmin e shoqërisë dhe shtetit. Mill theksoi rëndësinë e individualitetit si dhe pavarësinë nga qeveria. “Për Lirinë”, vazhdon të ketë një ndikim të madh në shkencat politike dhe filozofi, dhe pyetjet e saj në lidhje me natyrën e lirisë individuale në një shoqëri demokratike, mbeten po aq të ngutshme dhe të rëndësishme.

“Mbi origjinën e specieve” nga Charles Darwin
Botuar në 1859

Darwini udhëtoi për në ishujt Galapagos, ku ai identifikoi një nga zbulimet më të rëndësishme shkencore të shekullit të 19, evolucionin. Sot, pothuajse të gjithë e dinë emrin e tij, çfarë bëri, dhe pse vlerësohet kaq shumë. Duke respektuar natyrën në të gjitha format e saj – Darwin pa se të gjitha qeniet janë të lidhura. Çdo gjë e gjallë ndan një prejardhje, dhe arriti në përfundimin se, shumëllojshmëria e jetës në Tokë rezulton nga proceset në punë gjatë miliona vjetëve, dhe ende në punë sot. Shpjegimi i Darvinit për këtë shpalosje kaq të gjerë të jetës në kohë – teoria e evolucionit nëpërmjet seleksionimit natyror – transformoi të kuptuarit e botës së gjallë – ashtu si idetë e shkencëtarëve Galileo, Newton, dhe Ajnshtajn ndryshuan të kuptuarit e universit fizik. E thjeshtë por njëkohësisht e diskutueshme, keqkuptuar, keqpërdorur për qëllime sociale, thonë studiuesit, teoria e Darwinit mbetet e pakundërshtueshme si koncepti qendror i biologjisë, duke ndihmuar mikrobiologë e gjenetistë të panumërt.

“Seksi i dytë”, nga Simone De Beauvoir
Botuar në 1949

“Seksi i Dytë” është cilësuar nga shumë kritikë si libri që inauguroi lëvizjen feministe të kohës moderne. “Seksi i Dytë” është puna e një mendje brilante që shquhet për mprehtësi në disiplina të tilla si filozofia, psikologjia, ekonomia dhe historia. Simone De Beauvoir shkruan se “nuk lindim gra; po bëhemi të tilla”. Libri vazhdon të ketë një ndikim të madh në lëvizjet e grave në mbarë botën.

“Libri i rrugës drejt fuqisë” Lao Tzu
Shkruar midis 600 dhe 400 para erës sonë

Taoizmi është një fe kombëtare kineze që daton në shekullin e dytë para erës sonë. Lao-Tzu, themeluesi i shkollës taoiste në dinastinë e hershme Qin, nderohet si babai i taoizmit dhe vepra e tij kryesore “Libri i rrugës drejt fuqisë” përbën bazën e kësaj feje. Për taoizmin ka, gjithashtu, edhe shume vepra letrare si dhe një seri doktrinash të plota dhe të thella.

“Varrose zemrën time në gjurin e plagosur” nga Dee Alexander Brown
“Varrose zemrën time në gjurin e plagosur” zbulon historinë e amerikanëve vendas në fund të shekullit 19, sidomos padrejtësitë dhe tradhtitë e kryera nga qeveria e SHBA dhe zhvendosja e tyre e detyruar. Është ndër librat më të shitur dhe i përkthyer në 17 gjuhë. Nëpërmjet të dhënave të qeverisë, Brown zbuloi masakrën e një populli të tërë në përpjekje për të “fituar” Perëndimi amerikan.

Hyrie Hana: Kur më futën në burg, ia krisa këngës!

Hyrie Hana njihet si grua që hoqi shumë nga UDB-ja serbe.

Një prej aktoreve të para të Teatrit Krahinor të Prishtinës, ajo kujton se rolet e saj ishin të mira por gjithçka binte nën hijen e regjimit asokohe, i cili edhe e dënoi dhe e burgosi. Ajo ishte edhe spikerja e parë e Radios së posapahur në Prizren, në vitin 1945 dhe më pas edhe në Radio Prishtinë, në vitin 1946.

Këtu, ajo kujton se si përfundoi në burg.

Nga Kujtimet: “Gjykimi im ishte caktuar për 12 tetor 1961, në Gjyqin e Qarkut në Prishtinë. Një ditë para se të mbahej seanca, më sollën në burgun e Prishtinës. Po atë mbrëmje gardiani më zbriti në një dhomë gjysmë të errët ku ndodheshin hetuesit dhe im shoq, Aliu. Në prani të organeve të burgut, Aliu ma zgjati dorën, ndërsa unë e përqafova. Kisha rënë shumë nga shëndeti, prandaj edhe i thashë: Aq e dobët dukem, saqë nuk po më afrohesh? – Asnjëherë nuk je dukur më bukur se sonte! – ma ktheu Aliu. Nesër e ke gjykimin, më tha. – E di – ia ktheva. Nesër është dita e dasmës sime, prandaj, të lutem, ma sjell fustanin e kuq kadife dhe kostumin e zi – e porosita.
Në atë gjykim Hyria kishte rastin që publikisht ta akuzonte pushtetin aktual për të gjitha që kishte përjetuar dhe kishte parë për krimet e kryera nga serbo-malazezët menjëherë pas luftë, për vrasjen e të vëllait – Xheladinit, për dëbimin me dhunë të shqiptarëve në Turqi dhe shumë të zeza tjera…
Në sallën e Gjykimit ndodheshin e ëma, Gjija, i shoqi Aliu dhe motra, Sanija. Hyries, e cila nuk pranon asgjë, “në emër të popullit” i shqiptohet dënimi me pesë vjet burgim të rëndë. E ëma mbahet mirë, ndërsa së motrës i rrjedhin lotët. E kthejnë në burgun e Prishtinës, e cila tregon: “Posa hyra në korridorin e burgut, ia krisa këngës!”.

Burimi: Sanije Gashi – Ecje nëpër kujtesë

Anesa e Rina Lipa, dhe supergratë tjera në jetën e Dua Lipës

Këngëtarja Dua Lipa e cila është bërë inspirim për shumë vajza e gra, sot ka ndarë disa urime për Ditën e Gruas, ndër të tjera ajo edhe ka publikuar disa fotografi të grave që e kanë përkrahur dhe inspiruar rrugëtimin e saj, shkruan KultPlus.

Dua Lipa sot ka publikuar rreth dhjetë fotografi të këtyre grave me të cilat ka qenë vazhdimisht gjatë ndërtimit të karrierës së saj, në mesin e tyre edhe nëna e saj Anesa Lipa dhe motra e saj Rina Lipa.

“Disa nga supergratë në jetën time. Pa to nuk do të mund të arrija këtu. Ju dua të gjithave dhe do doja të kisha më shumë fotografi për t’i treguar botës se sa të mrekullueshme, inspiruese dhe përkrahëse jeni ju”, ka shkruar këngëtarja shqiptare Dua Lipa.

Ajo po ashtu sot më herët ka ndarë një fotografi ku ka qenë më e vogël derisa në ditëlindjen e saj ishte e rrethuar me dy vajza të nacionaliteteve të tjera. Në përshkrimin e kësaj fotografie ajo ka shkruar:

“Urime Dita e Grave! Duajeni njëra-tjetrën, kujdesuni dhe përkrahni njëra-tjetrën. Jo vetëm sot por çdo ditë”, ka shkruar Dua në këtë fotografi. / KultPlus.com

Vargjet e Ali Podrimjës për gruan e tij Fitoren

NË XHAMIN E ERRËT IMAZH I SË NESËRMES

Fitore Podrimjes

e bukura veshur kish rrobat për mejdan
këmishë qëndisur nga gjuhët e flakes
rreth qafe m’i kishte hedhur duart plot dhé e rrënjë
seç pëshpëriste lutje të moçme majë klithmave
Mali i Borërave hijonte mbi shpirtra
nën një dru mijëvjeçar thithja gishtërinjtë
tek kapërcente bjeshkë zjarre ujëra
kapsoll syri im i tretë
gjallë a dekë të takoheshim i lutesha të madhit
nuk mund të ekzistoj pa të as pa mua ajo
mes trupave lëshonte shtat e nesërmja
nën një çati të Iliridës zog i qiejve
më kishte zgjuar
kur trupin e saj ia kishte mbështjellë tymi
rrobat e mejdanit a i rrinë mirë
me sa lule qëndisur këmisha nga gjuhët e flakës
të thara buzët e tej Malit të Borërave
frymon Kosova e frikshme dhe e bukur
vezullimë e verbër kish shkrepur e në xhamin
e errët imazh i së nesërmes vijëzohej
na duhen lotët edhe për gëzim grua e dashur

Ali Podrimja (Tetovë, 30.3.1999)

Amanet

Poezi nga Yllka Domi

Amanet ju le nëse nuk pritoni
të ma shkruani emrin në rërën e detit,
dhe dy vargje mi shkruani me shkrimin e saj.
Në krahët e valëve të ketë epope te pambaruar
dhe arena e kafazit të jetë e hapur.

Përmendore nuk dua…
Nëse në kurrizin e qytetit gjeni një shkop
vendosni afër kokës sime.
Amanet nënshkrimet e juaja mos i lini,
mund të komunikoni fshehurazi
deri në sosjen e emrit tim.
Atje poshtë e lart, pa skena të zbehta
nën mbrëmjen, nën qiellin e pastërt
ju krijoni trupa të rinj.

Ibe Palikuqi, njëra prej grave në ‘Heroinat e Jugosllavisë’

Në ditën e 8 Marsit, Dita Ndërkombëtare e Gruas, një projekt interesant po nderon heroinat e Jugosllavisë.
Zoran Cardula ka zgjedhur 91 gra nga Jugosllavia, luftëtare të cilat e paguan edhe me jetën e tyre luftën kundër fashizmit dhe shtypësit.

Pas rënies së Jugosllavisë, një pjesë e tyre mbeten të harruara kjo me tendencë që të minimizohet lufta dhe përpjekja e tyre.

Për këtë projekt janë përdorur vizatimet e mrekullueshme të Zdenko Svircic.

Në mesin e portreteve janë edhe heroinat e reja Fana Kocovska dhe Ibe Palikuqi, të cilat iu bashkuan partizanëve në moshën 14 e 15 vjeçare, apo edhe Darinka Radovanovic – dy vajzat e saj u vranë para syve të saj dhe ajo prapë refuzoi të tregonte ku fshiheshin partizanët.

Ibe Palikuqi u lind në qytetin e Dibrës. Që nga 1942 shtëpia e saj u bë bazë shokësh ilegalë dhe ajo vetë propagandiste trime e ideve të luftës çlirimtare. U arrestua së bashku me nënën dhe u burgos (1943). Pasi doli nga burgu, vijoi veprimtarinë revolucionare. U rreshtua në batalionin partizan të Dibrës dhe me organizimin e Brigadës XVIII S (1944) u caktua zëvendëskomisare kompanie. Në të gjitha luftimet u shqua për guxim e trimëri të rrallë. Ra heroikisht në luftë kundër nazistëve gjermanë dhe tradhtarëve për çlirimin e Kërçovës në Maqedoni, më 23 shtator 1944.

Në këtë listë është edhe Lepa Radic, dhe më pas edhe Danica Milosavljevic, një infermiere e cila ndërroi jetë para pak ditësh, pjesë e Brigadës së Parë të Proletariatit.

“Jam i mahnitur nga historitë e këtyre grave, nga guximi i tyre. Lavdi e madhështi për punën e tyre” shkruan vetë krijuesi i projektit “Heroinat e Jugosllavisë”, përcjellë KultPlus.

“Në këtë kohë kur shovinizmi e nacionalizmi po marrin frymë në këtë pjesë të regjionit, dua që me anë të këtij projekti të tregoj sakrificën e tyre grave” tregon më pas Cardula.
Majda Slic, Majda Vrhonic, Dragica Pravica, Anka Berus, Vera Anceva, Nada Naumovic janë në mesin e këtyre 91 grave të përmbledhura në këtë projekt. / KultPlus.com

Ç’do të thotë të jesh grua?

Poezi nga Jehuda Amihai.

Ç’do të thotë të jesh grua?
Si ndihesh vallë me
boshllëkun mes kofshëve,
syrin kureshtar nën fustan – kur behari fryn –
e të pacipë ndër vithe?

Burri s’ka ç’i bën traut të çuditshëm
që ka mes këmbëve. “Nga cila anë
dëshironi ta mbani?” më pyeste rrobaqepësi hijerëndë
teksa maste pantallonat e mia.
Si ta shpreh diçka tërësore që s’copëzohet?

Si mund të vishesh e zhvishesh
mes rrëshqitjesh të mefshta dhe ledhatimesh
si të mbathësh vaj ulliri,
t’i derdhësh trupit petka puplash,
prej mëndafshi, mërmërime dhe një hiçi trëndafili a kaltërimi?

Burri vishet me vrazhdësinë e
e grisjes mbytur në tharti,
të thepisur dhe kockore, që shkelmon ajrin.
Era i korkolepset mes qerpikësh.

Si ndihesh kur je grua,
kur vetë turpi yt të ëndërron.
Gjurmë gruaje mbi trupin tim mashkullor
dhe mbresa burrnore mbi tëndin femëror –
janë kasnecët e skëterrës
që po vlon për ne
e për vdekjen tonë të ndërsjellë.

(shqip: Edon Qesari)

Gratë të cilat lexojnë janë të rrezikshme

Të mbytura në një botë plot burra dhe ku ato supozohej të mbeteshin pasive, gratë e gjetën mënyrën për tu aktivizuar.

E përdorën letërsisë. Dhe kësisoj, gratë që nisën të lexonin e të zgjeronin kufijtë e tyre. U bënë të rrezikshme.
Stefan Bollman ka përmbledhur në një libër historinë e grave që lexojnë. Gratë në piktura të ndryshme janë duke lexuar libra, duke mos e çarë kokën për asgjë tjetër, duke lënë pas burrat e fëmijët shpesh për të lexuar, për tu koncentruar.


Franz Eybl, Lesendes Mädchen

Libri në gjuhën spanjolle është fantastik, dhe për ata që e kuptojnë këtë gjuhë do të ishte një fillim i mirë për të kuptuar shoqëritë dhe gratë që nisën të lexonin.


Felix Vallotton, Young Lady Reading

Bollman ka hulumtuar mungesën e medieve dhe gratë, se si atë e përdorën letërsinë për të ushqyer tek të tjerët rrezikun. Ato u bënë të rrezikshme, pasi morën informacionin e duhur prej librave.
Esther Tusquets ka shkruar: Që nga Sheherzadja e deri te gjyshet e nënat tona, gratë kanë ndryshuar historinë dhe kanë qenë tregimtaret gjeniale të historisë.


Friedrich heinrich füger / magdalena

Në libër shkruhet se burrat duan që gratë të bëjnë sa më pak gjëra, dhe mundësisht ato që ata i kanë dëshirë. Në vitin 1532, humanisti Juan Luis Vives i këshillonte burrat që të mos i lejonin gratë e tyre të lexonin, sepse gratë nuk duhet të krijojnë gjykimin e tyre.


“Jeune décadente” – Ramon Casas

Po e sjellim këtë libër sot, i cili mund të lexohet online, . Dhe në kontekstin e mirë, po, gratë që lexojnë janë të rrezikshme, sepse mund ta ndryshojnë mendësinë, dhe janë kundër patriarkalitetit. / KultPlus.com

Gratë që ishin viktima të diktaturës komuniste

Sot për 8 mars, në Ditën Ndërkombëtare të Gruas, Instituti për Demokraci, Media dhe Kulturë (IDMC) në partneritet me Platformën Evropiane për Kujtesë dhe Ndërgjegjësim, kanë rikujtuar miliona gra të cilat kanë qenë viktima të diktaturës komuniste në Evropën Lindore dhe Qendrore, shkruan KultPlus.

Ata kanë sjellë në vëmendje të publikut brutalitetin e regjimit komunist ndaj grave, të cilat për arsye politike u ekzekutuan me apo pa gjyq, u vranë në përpjekje për t’u arratisur nga Perdja e Hekurt, u mbyllën në burgje dhe kampe internimi, ku shumë prej tyre humbën jetën, u torturuan, iu mohua dinjiteti dhe u persekutuan në mënyra të ndryshme. Edhe pas rënies së regjimit, gratë e mbijetuara nga persekutimi komunist e kanë pasur më të vështirë se burrat të flisnin për traumat që vuajtën. Në përkujtim të këtyre grave sot është mbajtur një minutë heshtje në ora 12:00.

Ky aktivitet është zhvilluar në Tiranë, Pragë, Talin, Riga, Vilnius, Varshavë, Berlin, Dresden, Bratislava, Ljubljana, Bukuresht dhe Kiev. Ndërsa për të gjetur fotografi të grave të cilat kanë qenë viktimë e komunizmit në Shqipëri ka ndihmuar “Vendi i Dëshmisë dhe Kujtesës”.

Bashkëngjitur gjeni fotot e disa prej grave të dënuara me pushkatim gjatë komunizmit në shekullin e 20-të./ KultPlus.com