Një prej këngëtareve më të mira që shqiptaria ka dëgjuar e ka parë, Luçie Miloti ka çuditur gjithmonë publikun me fuqinë e saj hyjnore të vokalit.
Luçie Miloti lindi në një familje me tradita muzikore. Për herë të parë ka dalë në skenë në moshën 12-vjeçare dhe çuditi spektatorët shkodranë duke kënduar përkrah me Bik Ndojën, File Gjeloshin, Pjetër Gjergjin etj.
![](https://www.kultplus.com/wp-content/uploads/2017/11/LucieMiloti2.jpg)
Në vitin 2004, dy vite para se të vdiste, ajo flet me Sanije Gashin në librin “Ecje nëpër kujtesë”, ku tregon për jetën e saj, për pesimizmin e saj edhe pse thotë se nga jashtë duket e lumtur, por është e zbraztë. Luçia sot nuk jeton më por megjithatë, këngët e saj flasin vetë për talentin dhe trashëgiminë që ajo i la shqiptarëve.
Po e sjellim këtu një pjesë nga libri i Sanije Gashit, ku flet edhe Luçie Miloti dhe vajza e saj Nora.
Thonë se për të depërtuar në botën shpirtërore të Luçies, duhet ta njohësh për së afërmi, se ka huqet e saj, është shumë e ndjeshme… sit ë gjithë artistët.
“Është e njohur si tip me temperament të panënshtruar, por e çiltër, zor del nga natyra e vet” – do të shkruajë me një rast muzikant I I njohur Ramadan Sokoli. Luçia pati jetë të ndërthurur me shqetësime, zhgënjime, vuajtje, dhimbje, kundrejt gëzimeve të pakta, por gjeti forcë në vetvete për ti përballuar.
Luçies i pëlqen ti përmendë këngëtarët me të cilët kaloi vitet më të bukura të jetës, që shumë prej tyre tani nuk janë më në jetë.
Uh, mos ma përmend Fitnete Rexhën e ndjerë, e kam pasur shumë shoqe… me Bik Ndojën nuk kontaktojmë, por dëgjohemi ndonjëherë përmes telefonit, se ai jeton në Shkodër, flet mallëngjyeshëm, sikurse edhe për qytetin e saj të lindjes.
Shkodrën e kujtoj me mall të madh, aty jam lindur, jam rritur, aty kam filluar me File Gjeloshin, me Pjetër Gjergjin, me Bik Ndojën. Skam më shëndet, forcë të shkoj – thotë. Luçia këndoi shumë këngë, por pak kanë mbetur të incizuara. Sot, herë pas here, dëgjohen në valët e Radio Tiranës 3-4 sosh.. E bija Nora është përkujdesur që ti mblidhte disa dhe të botonte një kasetë. Kaq.
Luçia me të bijën, mbrëmjeve shpesh ia thonë këngës, “duete për qejf, kemi sa të duash” – qeshet Nora tek i kthehet së ëmës: “T`ia falim një këngë Sanijes, hë?”. – Pa fije nazesh, që të dyja formojnë një duet që u shkon bukur, nisin këngën “Syrin tënd larush, moj cikë”… Pyetjes se ka ndonjë këngë që në çastet kur ndihet e mallëngjyer, do ta këndonte me qejf, Lucia i përgjigjet pa u kujtuar: “Kam. “Në Zaman t`njasaj furie” është jare, përpunim shumë i mirë i Çesk Zadesë”, shpjegon.
Këngëtarja tani e ndien veten të mënjanuar, të harruar, të lodhur nga jeta. Është diçka e brendshme që e ngacmon të flasë: “Nuk kam shoqëri, nuk dal, jam e mbyllur, si të them, më janë prerë këmbët, ndonëse më merr malli. Jam shumë pesimiste, ani që së jashtmi dukem alegro. Rri në penxhere, shikoj lulet shoh zogjtë. Jeta kalon”… / KultPlus.com
![](https://www.kultplus.com/wp-content/uploads/2017/11/2748.jpg)
https://www.youtube.com/watch?v=734xlCMTJoc