Ajo

Poezi nga Shpëtim Selmani

Vjen dhe shtrihet

Prane meje

E dorezuar

Teresisht e imja

Si mijera here

Teresisht i saj

Ne mes fragmenteve 

Tona gjithe ajo pasiguri 

Ai zemerim

Dhe perseri duke 

Shpetuar permes 

Organeve te njeri tjetrit

Ne mes nesh

Gjithe ai ankth

Ato ulerima

Dhe perseri

Duke e care gojen

E njeri tjetrit

Ate goje te saj

Qe mijera here 

Me tha gjera

Te papelqyeshme

Gojen time qe mijera 

Here e beri te heshtur

Ne mes nesh kaq fjale

Te hedhura shkujdesshem

Qe shperthenin ne cast

Dhe perseri duke u

Perpelitur ne krevat

Pa te kaluara

Pa frike

Pa medyshje

Me gjithe ate egersi

Une ajo dhe bryan ferry

Duke lyer lekuren e

Henes

Me lengun e luleshtrydheve

Te hershme

Pranverore. / KultPlus.com

M

‘Më shkoi mendja të ja fus një grusht turinjëve, por në vend të kësaj i thashë a dëshiron një akullore’

Shpëtim Selmani

Po haja

Akullore dhe shihja
Libra të vjetër në njërën
Nga rrugët e Tiranës

Që ishin të mbështjellura
E të ruajtura si sytë e
Ballit

Marr Majakovskin në duar
Dhe e pyes shitësin
Sa kushton

Thotë pesëqind lekë
Dhe duke e ditur se
Ma ngulin i them shtrenjtë

Po pra se ti e ke mendjen
Te Stoma
A e di çfarë do të thotë

Stoma nga greqishtja
Do të thotë gojë
Aty e ke mendjen

E ndërron Majakovskin
Për një akullore
Mos më fajëso mua

Fajëso kapitalizmin
Dhe këtë dreq
Nxjerre celularin dhe e godet

Ju dëshironi të ja shihni
Bythën Shakirës
Nuk e keni mendjen te Majakovski

Më tha çdo gjë pasi kisha
Mbetur i ngrirë duke e
Shikuar

Çuditërisht më shkoi mendja
Të ja fus një grusht
Turinjëve

Por në vend të kësaj i
Thashë a dëshiron
Një akullore

Nuk hahet akullorja në
Mbrëmje më tha dhe
Përsëri Stoma Stomaaaa. / KultPlus.com

‘Nëse dëshironi hidhni ato bomba muti mbi trupat tanë’

Shpëtim Selmani

Artistët

Kanë pushtuar çdo gjë
Jashtë asaj që kanë pushtuar
Politikanët

Të dyja palët
Duan dominim në
Shpirtin njerëzor

Që ka trashëguar
Traumën dobësinë
Vetëdijen fatale

Nëse dëshironi hidhni ato
Bomba muti mbi
Trupat tanë

Pasi të jeni strehuar në
Bunkerët e juaj
Antibërthamor

Nëse dëshironi shpëtoni
Epokën tonë të dhunës
Me veprat e juaja të çfarëdoshme

Simone Weil thotë
Edhe komedia është e
Pamundur

Sa për mua vetëm pyetjet
E fëmijëve drejtuar zotit
Kanë kuptim. / KultPlus.com

‘Çdo vjershë e mësuar harrohet’

Shpëtim Selmani

Të gjithë

Kemi humbur diçka
Dhe jetojmë nën
Pushtetin e mallit

Asnjëri nga ne
Nuk është i paprekur
Nga brutalitetet

Nga aksidentet
Nga rastësitë
Që kanë një autor

Të habitur kryejmë
Detyrat e caktuara
Prej shekujsh

Dhe në fund
Askush nuk i kontrollon

Çdo vjershë e mësuar
Harrohet

Dyert e shkollës mbyllen
Furishëm
Brraaam

Sall vuajtja luan me top. / KultPlus.com

‘Për vdekjen, nuk është e nevojshme asnjë poezi’

Shpëtim Selmani

Për

Kapitalistët dhe problemet e tyre le të shkruajnë
Poetët kapitalist,
Për të varfërit dhe hallet e tyre le të shkruajnë
Poetët e varfër,
Për epshin e ushtarit në frontin e lindjes
Le të shkruajë poeti me snajper në duar,
Për artin bashkëkohor dhe rruazat ne penjë,
Le të shkruajnë vetë ata,
Për paqen dhe rrezikun e përjetshëm,
Le të shkruajnë poetët e paqes, nëse ka,
Për dashurinë, le të shkruajnë kërmijtë
E ngjitur njëri me tjetrin,
Për politikën, jo faleminderit, nuk ka nevojë,
Për kuptimin e jetës, ndonjë fjalë aty këtu
Nga secili prej nesh,
Për seksin le të shkruajnë lisat e pranverës
Që gjallërohen,
Për vdekjen, nuk është e nevojshme asnjë poezi,
Le të shkruajnë të gjithë për atë që është e tyrja,
Nuk ka nevojë të ngatërrohen gjërat dhe
Të shqetësohen kot,
Ka mjaft preokupime të vërteta
Për secilin prej nesh,
Mjafton ta gjeni atë dhe të jeni
Si një nëndetëse që ulërin nëpër
Ujëra. / KultPlus.com

Në Tiranë

Shpëtim Selmani

Në Tiranë

mbi të gjitha kënaqem
kur gjej tituj librash të lezetshëm

p.sh. Natalia Ginzburg
apo shkrimtar të panjohur
me kalorës në kopertinë

shitësit në të shumtën e rasteve
janë serioz
të mbyllur dhe agresiv

nëse ju thua se je nga Kosova
sillen mirë dhe të thonë eja
prapë

kënaqem kur shoh tituj të
lezetshëm e ekzemplarë të rrallë
shkrihem nga qejfi

por Ben Andoni më thotë në
vesh shsh mos ju thuaj se janë
kopje të rralla

mbi të gjitha kënaqem
në Tiranë kur gjej libra të rrallë,
kur Xhevat Caushi ma ngul në çmim
dhe kur shoh gruan time
se me sa pasion ha akulloren
me arra gjysmë të karamelizuar
pa ja ndier fare
për letërsinë. / KultPlus.com