Parlamenti Evropian ka miratuar rezolutën ku thuhet se marrëveshja përfundimtare midis Kosovës dhe Serbisë duhet të “bazohet në njohjen të ndërsjellë”.
Kjo është hera e parë që në një dokument të institucioneve evropiane përmendet njohja reciproke. Pesë shtete të BE-së nuk e njohin Kosovën, por PE-ja është institucioni i vetëm që e trajton Kosovën si shtet.
Megjithatë, rezolutat e miratuara nuk janë dokumente obliguese për shtetet e BE-së.
Në seancën e PE-së u miratuan raportet për Kosovën, Serbinë dhe Bosnjë e Hercegovinën. Në tri raportet u bë thirrje për mbështetje të perspektivës evropiane të këtyre vendeve.
“Raportet me Serbinë duhet të normalizohen përmes marrëveshjes e cila duhet të bazohet në njohjen e ndërsjellë”, tha deputetja gjermane, Viola von Cramon, e cila ka hartuar raportin për Kosovën.
Në raportin për Kosovën sërish bëhet thirrje për liberalizimin e vizave.
“Vota e sotme dëshmon përkushtimin e Parlamentit për integrimin e Kosovës në BE dhe jep një udhëzime se si mund të zbatohen standardet evropiane në Kosovë. Kosova ka dëshmuar në vazhdimësi përkushtimin për të avancuar në reformat e lidhura me BE-në dhe është pozicionuar qartë si një partner i besueshëm, i fuqishëm i lidhur me aleancën evropiane dhe transatlantike. Për fat të keq, BE-ja ka dështuar që të sigurojë lëvizjen pa viza për qytetarët e Kosovës. Unë shpresoj vërtetë se ky është raporti i fundit ku përmendet dështimi i liberalizimit të vizave”, tha Viola von Cramon.
Votimi i raporteve për Kosovën, Serbinë dhe Bosnjë e Hercegovinën pason debatin e mbajtur një ditë më parë për këto dokumente./REL / KultPlus.com
Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani e ka mirëpritur vendimin e Kuvendit të Kosovës për miratimin e Rezolutës në mbështetje të Ukrainës.
Ajo tha se sot Kuvendi i Kosovës foli me një zë, teksa ka falënderuar të gjithë deputetët për votimin.
Osmani tha se Kosova qëndron me Ukrainën, sepse qëndron në anën re lirisë.
“Sot, Kuvendi i Kosovës foli me një zë. U dëshmua se përballë hegjemonive që cenojnë liritë më fundamentale njerëzore e që shkelin të drejtën e një populli për të jetuar i lirë, sovran e në përputhje me vlerat demokratike, ne gjithmonë qëndrojmë të bashkuar dhe në anën e drejtë të historisë. Falënderoj të gjithë deputetët të cilët e fuqizuan edhe mëtej qëndrimin tashmë të shprehur nga Kosova lidhur me dënimin e agresionit rus në Ukrainë, sanksionet ndaj Rusisë dhe hapjen e dyerve për refugjatët nga Ukraina. Kosova qëndron me Ukrainën, sepse Kosova qëndron në anën e lirisë! #WeStandWithUkraine”, ka shkruar Osmani në një postim në “Facebook”. / KultPlus.com
Masakra e Reçakut përfundimisht e përjashtoi mundësinë e një marrëveshjeje për paqe në bisedime të drejtpërdrejta shqiptaro-serbe, siç ishte propozuar për disa vite me radhë.
Pas kësaj masakre u rrit aktiviteti diplomatik në relacionin
Uashington-NATO-Bruksel-Grup i Kontaktit, ku dhe të gjithë kishin arritur
pajtimin se ideja për organizimin e një konference duhej të kishte prioritet
ndaj politikës së ultimatumeve.
Më 29 janar 1999 Grupi i Kontaktit, i takuar në Londër në Pallatin
Lancaster House, në afërsi të Pallatit Mbretëror St.James, doli me deklaratën
historike për mbajtjen e Konferencës në Rambuje, dhe miratoi parimet e
panegociueshme, mbi të cilat duhej të ndërtohej Marrëveshja Kalimtare për
Kosovën.
Më 30 janar Këshilli i NATO-s e ripërtëriu vendimin e marr në tetorin e
vitit të kaluar, duke vendosur kështu kornizë diplomatike për Konferencën.
Fryma e deklaratës së Grupit të Kontaktit nuk la vend dyshimi në
vendosmërinë për të gjetur një zgjidhje e për të negociuar para pranverës.
Është gati ultimatum, do të shprehej në librin e tij Paskal Milo.
Në Beograd natyrshëm deklarata e Grupit të Kontaktit nuk është pritur mirë.
Shqipëria zyrtare nëpërmjet ambasadorit të saj në Francë, Luan Rama kishte
kërkuar nga këshilltari i posaçëm i Vedrinit, i ngarkuari për Kosovën, që
Shqipërisë t’i jepej statusi i vëzhguesit, gjë që nuk u pranua.
Si arsyetim, këshilltari Fushe do të deklarojë se nuk do të ketë vëzhgues
të tjerë nga Ballkani, dhe se në Rambuje nuk do të ketë konferencë ndërkombëtare
si ajo e Parisit për Bosnjën.
Vendosmëria për ndërhyrje ushtarake Grupi i Kontaktit i përkrahur nga
Këshilli i Sigurimit të OKB-së, bashkë me NATO-n tanimë ishin pjesë e lojës.
Qeveria amerikane në veçanti kishte filluar të bënte trysni për aksion të
mundshëm ushtarak për ta ndalur represionin në Kosovë.
Kërcënimi i përdorimit të forcës në raport me Kosovën nga SHBA-ja ishte
bërë që nga viti 1992.
“Në rast të konfliktit në Kosovë, i cili do të shkaktohej nga veprimi i
Serbisë, SHBA-ja do të ishte e gatshme të përdorte forcën ushtarake kundër
serbëve në Kosovë dhe në vetë Serbinë”, i kishte shkruar kryetari i atëhershëm,
George Bush, Sllobodan Millosheviqit, kërcënim ky që u përsërit nga
administrata e Bill Clinton.
Kurse Javier Solana, sekretari i përgjithshëm i NATO-s kishte deklaruar se
Aleanca, në përpjekjet e veta për ta përkrahur bashkësinë ndërkombëtare që të
arrihej një marrëveshje e negociuar, kishte “….rishikuar planifikimin ushtarak
për një vistër mundësish që të ndalej dhuna dhe të krijoheshin kushtet për
negociata. Këto e përfshijnë edhe përdorimin e forcave tokësore e ajrore, e
posaçërisht një vistër të gjerë opsionesh për përdorimin vetëm të forcës
ajrore. Këto sigurojnë që NATO-ja të mund të vepronte me shpejtësi dhe në formë
efikase po të shfaqej nevoja”.
Këshilli i Sigurimit i OKB-së, kishte miratuar edhe rezolutat 1160 (1998),
sipas së cilës Beogradi duhej të ndërpriste të gjitha veprimet luftarake, si
dhe 1199 (1998), që ishin të bazuar në kapitullin e VII të Kartës së OKB-së. Një
rezolutë e cila merret duke u mbështetur në Kapitullin e VII të Kartës së
OKB-së, çmohet si hap i parë drejt masave më të ashpra të ndërmarra nga KS, të
cilat mund të shkojnë deri tek intervenimi ushtarak.
Në bazë të kapitullit VII të Kartës së OKB-së, keqësimi i gjendjes në
Kosovë u cilësua si “rrezik për paqe dhe siguri në rajon”. Edhe ministri i
Jashtëm rus Ivanov, votoi pro Rezolutës 1199, çka nënkupton një tërheqje nga
pozicioni i saj i fortë në mbështetje të Beogradit.
Para opinionit publik, si justifikim rusët do të theksojnë se kjo rezolutë do të shërbejë si impuls për dialog të drejtpërdrejtë midis Beogradit dhe Kosovës. / KultPlus.com
