Memoriali me gabime drejtshkrimore

Pllaka memoriale në nderim të ushtarëve të KFOR-it që kanë rënë gjatë shërbimit në Kosovë, është përuruar sot në sheshin “Nënë Tereza” në Prishtinë.

Në pllakën memoriale janë tri gabime drejtshkrimore.

Fjalia me drejtshkrim është dashur të shkruhej: “Në kujtim të burrave dhe grave që kanë shërbyer me partnerët e tyre në KFOR dhe kanë dhënë jetën si rezultat i shërbimit të tyre. Ne nderojmë dhe përkujtojmë sakrificën e tyre”.

Pllakata e përuruar ka të shkruar gabimisht fjalën “si rezultat i shërbimit të tyre” pasi është e shkruar bashkë “si rezultati shërbimit të tyre”.

Përveç këtij gabimi, në pllakatë fjala “sakrificën” është e shkruar “sakrificen”, pra, në vend të shkronjës “ë” aty është vendosur “e”-ja.

Autorët e këtij memoriali kanë bashkuar edhe dy fjalë në gjuhën serbe. Në këtë pllakatë të bashkuara janë fjalët “Rezultatnjihove”. / KultPlus.com

James Blunt, kapiteni i cili këndoi e luftoi në Kosovë (VIDEO)

James Blunt mbetet një prej atyre këngëtarëve që janë të dashur për publikun shqiptar.

Sidomos për shqiptarët në Kosovë, James Blunt është emër i njohur për faktin se ai shërbeu në Kosovë gjatë kohës së luftës së fundit në Kosovë.

Kënga “No Bravery” është e shkruar gjatë kësaj kohe, kur artisti ishte në Kosovë. Gjatë kësaj kohe ai kishte marrë me vete në mision edhe kitarën e tij, me të cilën performonte ndonjëherë për shqiptarët dhe për shokët e tij të trupës së NATO-s.

Videoklipi i të njëjtës këngë ka pamje nga Kosova e kohës së luftës, të cilat vetë këngëtari i ka realizuar në Kosovë dhe më pas i ka transmetuar në televizione të njohura si BBC.

Blunt ka shitur rreth 20 milion kopje nëpër tërë botën. 44 vjeçari nga Anglia i ka disa hite, mes tyre “You are beautiful”, “Goodbye my Lover” dhe “1973”.

Këtë muaj kur po kujtojmë përvjetorin e luftës në Kosovë, e cila përfundoi me 11 qershor 1999, po e sjellim në mendje edhe artistin i cili një pjesë të mirë të punës së tij edhe humanitare e ka sjellë në Kosovë, duke ndihmuar në forma të ndryshme. / KultPlus.com

Shpallen projektet fituese nga thirrja e parë e programit “Kultura për ndryshim” 2018

Thirrjes për projekt-propozime nga programi “Kultura për ndryshim” për vitin 2018, i janë përgjigjur 200 organizata, institucione, grupe jo-formale e artistë individual.

Ekipi vlerësues, i përbërë nga Krenar Gashi, Garentina Kraja, Anamari Repić, Sven Skoric (Goethe Institute) dhe Jeton Neziraj (Qendra Multimedia) kanë hartuar listën përfundimtare të projekteve fituese. Kjo listë e projekteve është miratuar zyrtarisht nga Zyra e BE-së në Kosovë.

Juria vlerësimet i ka bazuar në kriteret e përcaktuara në pakon e “Thirrjes për aplikim” të projektit “Kultura për ndryshim”.

Për shkak të numrit të madh të aplikacioneve të pranuara dhe shumës së limituar pë grante (230,000 EUR), të gjitha organizatat dhe individët që janë shpërblyer me grante, kanë marrë shuma ma të vogla se sa që kanë kërkuar në aplikacionin e tyre.

Në tërësi, në këtë cikël të grant-dhënjes janë shpërblyer 42 orgnaizata, institucione, gurpe jo-formale e artistë individual, prej tyre 4 i takojnë Lotit 1, 19 i takojnë Lotit 2 dhe 19 Lotit 3.

Ekipi i projektit ka informuar secilin aplikant individualisht mbi rezultatet e vlerësimit dhe kushtet e grantit.

Në dokumentin më poshtë mund të gjeni listën e plotë të fituesve të Thirrjes së parë për grante të projektit Kultura për Ndryshim për vitin 2018.

Elina Duni vjen me videoklipin e ‘Let Us Dive In’

Elina Duni ka publikuar videoklipin e këngës “Let Us Dive In”.

Kjo këngë është pjesë e albumit të saj të fundit “Partir”, të cilin e kishte publikuar më 27 prill.

Videoklipi është bërë me regji të Kleidi Eskit, të cilin Elina Duni e ka falënderuar përmes një postimi në Facebook.

Në videoklip performojnë edhe Rosella Pellicciotti dhe Robert Nuha.

“Faleminderit Kleidi Eski për talentin tënd të jashtëzakonshëm, dhe faleminderit Anima Pictures për mbështetjen e çmueshme dhe faleminderit për vallëzimin Rosella e Robert”, ka shkruar Elina Duni.

Ermal Meta la pas një katastrofë njerëzore

Alma Nikolli

Disa nga fëmijët më të lumtur në 1 Qershorin e djeshëm ishim ne të rriturit që po meziprisnim daljen e Ermal Metës në skenë. Nata e mbrëmshme ishte e nxehtë dhe e ngrohtë. E nxehtë nga temperaturat dhe e ngrohtë nga ndjesitë. Kështu, për t’i lehtësuar pak të dyja këto njerëzit në shesh pinin birra apo ujë.

Ermali këndoi për rreth 2 orë, luajti piano e disa kitara. Deshi dhe e deshën. Disa u kënaqën, kurse të tjerë panë shtrembër disa që kënaqeshin. Telefonët nëpër ajër filmuan shumë fragmente që u shijuan më pak për faj të ekraneve të vogla që na pengonin të shikonim kaçurrelat e Ermalit, ama zërin nuk ia pengonte dot asgjë. Futej direkt në kokat dhe zemrat e kujdo që deshën ta dëgjonin.

Pak pa mbaruar 1 Qershori, Ermali këndoi të fundit këngë dhe festa mbaroi. Pa të shtyra, njerëzit filluan të largohen. Sa më shumë zbrasej sheshi aq më plot dukej. Plot e përplot me mbeturina. Kanaçe birrash e shishe uji të flakura në secilën pllakë a gur të ardhur nga çdo cep i Shqipërisë. Katastrofike!

E tillë ka qenë pamja në mëngjesin e një 13 qershori në kishën e “Shën Ndout” në Laç. Qindra njerëz kishin kaluar natën mbi gurë, por me të lindur dielli çdo lutje u zbeh. Mbeturina të gjithëfarëllojshme i tundte një erë e lehtë nëpër ajër, e unë lutesha që këta lutës të ishin pak më të drejtë me natyrën. Lutesha për një mrekulli…ajo mrekulli nuk ndodhi. E pashë edhe mbrëmë në Tiranë, kishte marrë formën e katastrofës. “Haram” kultura, muzika, dukja, celularët…turp të na vijë!

ReMusica sonte me Korin e Filarmonisë së Kosovës përmbyllë edicionin e 17-të

Alberina Haxhijaj

Sonte bëhet mbyllja e edicionit të 17-të të festivalit “Remusica” i cili në bashkëpunim me Korin e Filharmonisë së Kosovës do të sjellin një natë korale me vepra të cilësuara si emblematike për muzikën shqiptare korale.

Koncerti do të ketë vepra të kompozitorëve të njohur si Gjergj Danush Llapacaj, Jan Kukuzeli, Rexho Mulliqi, Mendi Mengjiqi, Thoma Simaku, Feim Ibrahimi, Memli Kelmendi, Rafet Rudi, Kushtim Gashi, Lorenc Antoni, për ta mbyllur me kompozitorin Jake Runestad.

Drejtori i Filarmonisë së Kosovës, Baki Jashari, u shpreh se ky koncert veçohet pikërisht për shkak të programit dhe veprave me të cilat kori është prezantuar fuqishëm edhe në Londër.

“Ky koncert është përgatitur disa muaj dhe lirisht mund të themi se një pjesë e këtij programi që prezantohet sonte në koncert është prezantuar suksesshëm edhe në Londër ku në fillim të muajit të kaluar kemi realizuar një turne koncertesh e ku kori ka pasur tri paraqitje”, tha ai.

Dirigjent i kësaj mbrëmje do të jetë dirigjenti Rafet Rudi i cili u shpreh se koncerti veçohet për nga shtrirja historike e veprave të cilat mund të konsiderohen si veprat më emblematike në muzikën shqiptare.

“Programi i sotëm është sajuar në atë mënyrë që të ketë një përfaqësim apo prezantim të krijimtarisë së mirëfilltë të autorëve shqiptarë, kosovarë natyrisht, me theks të posaçëm në veprat që ne i konsiderojmë emblemike për muzikën tonë korale. Pra përgjithësisht është një shtrirje e muzikës sonë korale që do ta prezantojmë në këtë rast”, tha ai.

Ai po ashtu theksoi se është shumë i rëndësishëm bashkëpunimi i Filarmonisë me festivale të tilla si ReMusica por dhe me festivalet e fundit që u mbajtën në Prishtinë. Sipas tij përmes këtyre bashkëpunimeve Filarmonia po e realizon programin e saj të rregullt dhe në anën tjetër festivalet po sjellin solistë apo instrumentistë të cilët po i bëjnë më të veçanta këto paraqitje.

Koncerti do të mbahet sonte duke filluar nga ora 20:00 në kishën “Shën Ndou”, në Ulpianë. / KultPlus.com

Jurij Hudolin, mbi letërsinë në Kosovë dhe shpirtin e vdekur jugosllav

Alberina Haxhijaj

Libraria dhe Galeria “Monet” ka mirëpritur dje shkrimtarin slloven Jurij Hudolin i cili diskutoi më shumë për punën e tij.

Shkrimtari Jurij Hudolin njihet nga publiku në Kosovë dhe Shqipëri nga dy librat e tij të publikuar nga Qendra Multimedia – “Revulocionarët e ri” përkthyer nga Fadil Bajraj dhe “Thjeshtri” përkthyer nga Nikollë Berishaj. Hudolin ka qenë edhe pjesëmarrës në disa festivale letrare në Shqipëri e Kosovë.

Në fillim të diskutimit shkrimtari tregoi se kur kishte filluar të shkruante është ndjerë si poet ndërsa tash e ka më shumë ndjesinë e një prozatori.

“Është vështirë ta kalkuloj dozën e autobiografisë në punimet e mia por mbi të gjitha e shoh të nevojshme që në të gjitha punimet e mia të shkruaj edhe autobiografinë dhe mundohem të shikoj nga prizma kulturore në punimet e mia. Po ashtu nëpër veprat e mia shkruaj edhe nga aspekti im personal filozofik. Mbi të gjitha më duhet të kaloj nëpër disa faza në jetë dhe ti përjetoj disa gjëra në jetë në mënyrë që krijimtaria ime apo e shkrimtarit brenda meje të jetë më konkrete”, tha ai.

Sipas Jurij Hudolin gjeneratat e reja në të gjitha trevat e ish-Jugosllavisë janë duke u rinovuar, çka nënkupton se edhe kontaktet do të rinovohen e ripërtërihen.
“Gjeneratat e reja nuk mbajnë mend asgjë rreth luftës. Mirëpo, gjenerata ime është gjenerata e fundit e cila e mbanë mend aromën e Jugosllavisë. Shpirtin e njëjtë e kam vërejtur edhe gjatë qëndrimit në Prishtinë duke filluar nga fakti se të rinjtë në Prishtinë flasin më mirë anglisht se unë dhe nuk i njohin fare gjuhët e ish-Jugosllavisë. Po ashtu për këto gjenerata shpirti i Jugosllavisë ka vdekur”, tha ai.

Ai po ashtu bisedoi edhe për përkrahjen që marrin shkrimtarët në Slloveni nga Agjencioni Slloven i Botimit, pjesë e të cilit është edhe ai.
“Agjencioni Publik Slloven ka arritur progres deri në atë masë sa nëse e sheh se ka interes që ta përkthejë edhe një autor të jashtëm atëherë atë do ta bëjë. Unë e vlerësoj mënyrën e përkrahjes së tyre duke marrë parasysh që Sllovenia është një shtet i vogël njëjtë sikur Kosova dhe ky agjencion e ka paraqitur një anë të kulturës sllovene” shtoi Hudolin.

Shkrimtari Hudolin njihet edhe për përkthimin e shkrimtarëve të rinj shqiptarë në sllovenisht. Kështu ai zbuloi më shumë se çfarë i karakterizon ata të cilët i ka përkthyer dhe të veçantat e tyre.

“Edhe kur kam qenë i ri kam thënë se arti nuk ka barriera gjuhësore. Kuptohet se edhe letërsia shqiptare i ka zenitet e veta sepse ne si njerëz nuk mund ti shmangemi kulturës me të cilën jemi rritur apo formësuar. Mirëpo si anëtar i një kulture tjetër e shoh në letërsinë kosovare një karakter të veçantë për dallim nga shkrimet e ish-Jugosllavisë apo edhe të Ballkanit. Ajo e ka një dozë të fortë, një rezistencë. Në anën tjetër, e ndjej edhe një lloj keqardhje pikërisht për autorët kosovarë sepse e shoh një padrejtësi nga ana e Bashkimit Evropian e cila e trajton Kosovën sikur një koloni të fundit. Është e pashmangshme dhe vërehet ky ndikimi politik”, tha ai duke shtuar se personalisht nuk ka asnjë lidhje me politikën.

Jurij Hudolin (1973) është poet, shkrimtar dhe përkthyes slloven. Ka botuar një numër të përmbledhjeve me poezi dhe disa romane. Është i njohur për gjuhën e pasur që përdor dhe për qëndrimin e tij rebel dhe refuzues ndaj botës.
Vepra e tij është përkthyer në anglisht, gjermanisht, kroatisht, maqedonisht dhe në disa gjuhë të tjera. Në vitin 2015 ka botuar përmbledhjen me poezi “Ditari i Prishtinës” gjatë qëndrimit të tij në Prishtinë si pjesë e rezidencës letrare “Prishtina nuk ka lum”. / KultPlus.com

Apartamenti i Titos në New York shitet për një shumë marramendëse

Apartamenti dykatësh në New York në pronësi të ish-Jugosllavisë do të shitet me vlerë prej 12.1 milionë dollarë ndërsa paratë nga shitja do të ndahen mes vendeve të ish Jugosllavisë, ka bërë të ditur Ministria e Punëve të Jashtme të Serbisë.

Apartamenti i cili ka gjashtë dhoma gjumi dhe katër banjo është shfrytëzuar nga ambasadorët jugosllavë në SHBA e në të ka qëndruar dhe ish kryetari Josip Broz Tito gjatë vizitave në New York.

Apartamenti, sipas Zhurnal.mk i cili nga viti 1992 qëndron i zbrazur është blerë në vitin 1975 në shumë prej 100 mijë dollarë, shpenzimet për mirëmbajtje i ka paguar deri më sot Serbia andaj kërkon 40% nga shitja. / KultPlus.com

‘Copë Copë’ solli në Beograd zërat e të mbijetuarave të dhunës

Gili Hoxhaj

Shfaqja “Copë Copë” kishte mbledhur publikun në Qendrën për Dekontaminim Kulturor, aty kur për tri ditë radhazi publiku nga Beogradi është takuar me artin dhe kulturën e Kosovës, në kuadër të edicionit të pestë të Festivalit “Mirëdita, Dobar Dan”.

Në një formë më të pazakontë shfaqja mblodhi njerëzit rreth vetes.

Mes të bardhës e të kuqes aktorja ecën në hapësirë e lëvizjet i përcjellë pa zë. As kur mundohet të flasë nuk arrin të dëgjohet pasi nuk arrin të nxjerrë zërin. Pas hapave të saj publiku futet brenda për të ndjekur lojën e aktoreve në skenë. “Copë Copë” me tekst të Blerta Zeqirit e regji të Zana Hoxha Krasniqit, ishte një ndeshje e zërave të grave që janë përballur me forma të ndryshme të dhunës, nga njerëz të ndryshëm të familjes dhe jashtë saj. Dhuna psiqike manifestohet edhe përmes zërit të nënës që bijës ia kujton martesën. Meli Qena në personazhin e nënës rri pranë Anisa Ismajlit që vjen në personazhin e së bijës që mbi fytyrë e trup mban një rrjetë të zezë, prej të cilës mundohet të zhveshet. Për nënën martesa nënkupton asgjë më shumë e as më pak se rahatinë e bijës.

Premierën e parë e pati në vitin 2015 dhe si e tillë në çdo reprizë nga atëherë është rifreskuar. Bashkime Sylejmani me rrëfim personal rri pranë aktoreve Anisa Ismaili dhe Qëndresë Kajtazi, Meli Qena, Donikë Ahmeti, Albina Kelmendi.

Në tryezën e rrumbullakët, Anisa Ismajli që vihet në rolin e psikologes ka mbledhur gratë të cilat mes performancës, këngëve të kënduara fuqishëm nga Albina Kelmendi, e rrëfimeve në interaktivitet me njëra tjetrën shpalosin rrëfimet dhe mënyrën se si i kanë mbijetuar dhunës në familje. Bashkime Sylejmani, e mbijetuara e dhunës rri mes aktorëve, me një komunikim origjinal kthen sytë tek përjetimet personale.

Pasi që Zana Hoxha- Krasniqi mes duartrokitjesh u bashkua me aktoret në skenë, ato ndajnë falënderime në tri anët ku ndodhej publiku, mes vete ndajnë dhe përqafime. Zana Hoxha- Krasniqi tha se është ndjerë shumë e vlerësuar nga mirëpritja në Beograd, për të ishte hera e dytë që e sjellë një shfaqje në Beograd kurse hera e parë që prezantohet në Festivalin “Mirëdita, dobar dan”.
“Shfaqja “Copë Copë” paraqet fatet e ndryshme të grave kosovare të cilat me rrëfimet e tyre universale të mbijetesës nga dhuna komunikojnë përtej gjuhës së folur duke komunikuar edhe emocionalisht me publikun. Është një vepër e cila evulon por performohet çdo herë me të njëjtin intensitet sikurse para tre viteve kur është prezentuar fillimisht”, tregoi regjisorja Zana Hoxha Krasniqi.

Anisa Ismajli e cila edhe e nisë e përfundon shfaqjen tha se gjithnjë ndihet mirë në këtë skenë ku ajo ka luajtur për katër herë. Ndërsa tha se ndihet tejet e lumtur që përmes kësaj shfaqje edhe është bërë pjesë e Festivalit “Mirëdita, Dobar Dan”.

”Kjo shfaqje është punuar në proces, janë vizituar strehimoret në Kosovë dhe janë marrë rrëfimet e grave dhe ato janë gërshetuar në këtë shfaqje. Sa herë e japim këtë shfaqje duket sikur premierë pasi që është shumë emocionale dhe sa herë këndon Albina ne rrëqethemi dhe hyjmë në rol”, u shpreh Ismajli për KultPlus.

Albina Kelmendi tha se ndihet e lumtur që edhe mbrëmë arritën t’i përcjellin emocionet e shfaqjes tek publiku.

Pjesëmarrja në këtë shfaqje thotë se i dhuron një eksperiencë krejt tjetër.
“Jam shumë me fat që unë si këngëtare jam zgjedhë që të jem pjesë e kësaj drame që ka bërë bujë të madhe. Unë jam mësuar që ta përjetoj ngjarjen aty për aty ndërsa bashkëpunimi me aktorët ka qenë një ndjenjë shumë e mirë. Jemi munduar t’i zgjedhim disa këngë që nuk janë shumë të dëgjuara por kanë vlerë shumë të madhe”, tregoi Kelmendi për KultPlus.

Performanca është produksion i Qendrës për Art dhe Komunitet – Artpolis, ndërsa është përkrahur nga CFD.
Festivali “Mirëdita, Dobar Dan” sonte mbyllë edicionin e pestë të festivalit me ekspozitën e artistes Eliza Hoxha.
Si frymëzim për themelimin e festivalit ka shërbyer Bekim Fehmiu, aktor i ndjerë shqiptar, kosovar, beogradas, jugosllav dhe botëror, simbol i së kaluarës së përbashkët, së bashku me të gjitha sfidat, arritjet dhe keqkuptimet.

Festivali organizohet nga Integra (Kosovë) dhe Nisma e të Rinjve për të Drejtat e Njeriut (Serbi) në partneritet me Fondacionin Kosovar për Shoqëri të Hapur (KFOS), dhe Iniciativat Qytetare (Serbi). / KultPlus.com

Leonora Jakupi do ta përfaqësojë Kosovën në Eurovizionin turk

Këngëtarja Leonora Jakupi do të përfaqësojë Kosovën në Eurovizionin turk – ose Turkvision Song Contest 2018.

Datat dhe vendi i saktë ku do të mbahet gara nuk dihen ende, por ky do të jetë edicioni i katërt i garës muzikore që është inspiruar nga Eurovizioni.

Në festival këndohet kryesisht në gjuhën turke ndërsa kanë të drejtë të marrin pjesë vendet ku flitet gjuha turke. Suedia, Moldavia, Austria, Polonia, Holanda e Rusia do të bëjnë këtë vit debutimin.

Në faqen e festivalit shkruhet se Leonora Jakupi – këngëtare e njohur nga Kosova, do ta përfaqësojë shtetin në këtë garë.

Leonora është këngëtare e njohur e estradës muzikore shqipe. Deri tash 43 regjione ku flitet gjuha turke kanë konfirmuar pjesëmarrjen.

Në tri edicionet e kaluara në festival kanë fituar përfaqësuesit nga Azerbajxhani, Kirgistani dhe Kazakistani. / KultPlus.com

Lidija Dimkovska në rezidencën letrare ‘POETEKA-Tirana in Between’

Pas suksesit të muajit Maj, me autoren boshnjake Emina Žuna, Programi READING BALKANS vijon në muajin Qershor me poeten e shquar maqedonase Lidija Dimkovska.

Ky Programin i shkrimtarëve në rezidenca letrare të rajonit organizohet nga POETEKA me mbështetje nga Programi Creative Europe i Bashkimit Europian dhe TRADUKI.

Lidija Dimkovska (Shkup, Maqedoni, 1971) është poete, romanciere, eseiste dhe përkthyese. Ajo ka botuar 6 libra me poezi dhe tre romane, të cilat janë përkthyer në më shumë se 20 gjuhë. Ka merituar çmimin për debutimin e poezisë maqedonase, çmimin gjerman poezia “Hubert Burda,” çmimet rumune poezi Poesis dhe “Tudor Arghezi”, Çmimin Europian për të Poezisë “Petru Krudu” (2016). Librat e saj poezi janë përzgjedhur deri në finale për çmimin gjerman letrar “Brücke Berlin,” për çmimin letrar amerikan “Çmimin libri më i mirë i përkthyer” dhe për për çmimin letrar polak “Poeti Europian i Lirisë”.

Të dy romanet e saj “Kamera e fshehur” (2004) dhe “A Spare Life” (2012) morën çmimin e Lidhjes së Shkrimtarëve të Maqedonisë si librat më të mirë të prozës të vitit. Romani “A Life Spare” marri gjithashtu Çmimin e Bashkimit Europian për Letërsinë (2013) si dhe çmimin për librin më të mirë të përkthyer në vitin 2017 (botuar në anglisht Two Lines Press, SF, 2016).

Romanet e shkrimtares Lidija Dimkovska kanë pasur shumë botime në anglisht, polonisht, sllovakisht, sllovenisht, serbisht, bullgarisht, italisht, çekisht dhe hungarisht. Ajo ka qenë editore e një antologjie të poezisë të ri të Maqedonisë, një antologji e poezisë bashkëkohore sllovene në gjuhën maqedonase dhe një antologjie të pakicave dhe emigrantëve në Slloveni. Në fushën akademike ajo ka Ph.D. mbi letërsinë rumune në Universitetin e Bukureshtit, ku punoi si pedagoge e gjuhës dhe letërsisë maqedonase. Tani jeton në Lubjanë, Slloveni dhe përkthen letërsi rumune dhe sllovene në gjuhën maqedonase.

Lidija Dimkovska ka marrë pjesë në festivale të shumta letrare ndërkombëtare dhe shkrimtare në rezidencë në Iowa, Londër, Berlin, Vjenë, Graz, Salzburg, Krems, Cortanovci, Split dhe së fundmi edhe në Tiranë.

Programi READING BALKANS” mirëpret dhe bashkon në një platformë të vetme poetë, eseistë dhe dramaturgë nga Europa Juglindore (Shqipëria, Bosnjë-Hercegovina, Bullgaria, Kroacia, Kosova, Maqedonia, Mali i Zi, Rumania, Serbia dhe Sllovenia).

‘Skenderbeu: Manuskripti i Marlout’ i Ag Apollonit

Doli nga shtypi libri më i ri i shkrimtarit Ag Apolloni, i titulluar “Skenderbeu: Manuskripti i Marlout”. Kjo dramë vjen si homazh për “Vitin e Skenderbeut” dhe na sjell një histori të shkruar sipas poetikës postmoderne të dorëshkrimit, pra si gjetje e një drame elizabetiane të shekullit 16 e cila konsiderohet dramë e humbur.

“Skenderbeu: Manuskripti i Marlout” është ndërtuar si një rrjet intertekstual me tekste historike, letrare, kinematografike dhe teatrore, duke krijuar kështu besueshmërinë e rrëfimit dhe duke na prezantuar një hero të dualizuar, që perveçse mit, shfaqet edhe si një njeri i thjeshtë.

Drama është e përbërë nga dy pjesë, të ndara në skena. Skenderbeu i Apollonit është një Skenderbe postmodern, që aq sa i afrohet historisë, po aq i largohet asaj, duke u shfaqur si një hero që i flet më së miri lexuesit të ditëve të sotme.

“Skenderbeu: Manuskripti i Marlout” nuk tenton të jetë një paraqitje strikte e fakteve historike, por synon të jetë një tekst që shfaq erudicionin e autorit dhe e largon këtë figurë historike nga patetizmi romantik. Ag Apolloni, në këtë dramë, nuk sjell risi vetëm artistike, por prish edhe funksionin mimetik të dramës, duke inkorporuar në tekst narratorin, që i mvesh dramës edhe statusin diegjetik.

Drama “Skenderbeu: Manuskripti i Marlout” plotëson kushtin që parashihte Horaci për letërsinë, “dulce et utile”, pasi përveçse përcjell vlera estetike, i paraqet lexuesit një hero që nuk mund të qëndrojë i distancuar nga ana njerëzore.

Drama ka 287 faqe dhe është botuar nga Shtëpia Botuese OM, dega e Tiranës. / KultPlus.com

Ermal Meta i emocionuar: Vendi im faleminderit, nuk kam për ta harruar!

Këngëtari Ermal Meta sot ka mbajtur koncert në Tiranë ku ka argëtuar fansat e tij shqiptarë në sheshin Skënderbej.

Përmes rrjeteve sociale ai ka treguar se çfarë emocione ka pasur.

“Vendi im faleminderit, nuk kam për ta harruar”, ka shkruar Meta, që përfaqësoi Italinë së fundmi në Eurovision, ndërsa është një nga këngëtarët më të pëlqyer në Itali.

https://www.youtube.com/watch?v=zl91y85WVLw

Sa vlen një shqiptar?!

Ben Andoni

Nëse nuk do të ishin kriteret rreptësisht matematike përdorur nga institucione të ndryshme ekonomike ndërkombëtare me anë të të cilave përcaktohen matrica rritje dhe mirëqenie, vlera e jetës së një shqiptari nuk do të kuptohej me gjuhën e shifrave. Në fakt, nuk është se kushton aq shumë, në praktikë. Kujdes, nuk është se këtu po bëjnë përjashtim qytetarët e tjerë të vendeve në zhvillim ose të varfra, porse neve na vlen në këtë argument vetëm ajo që flitet për ne.

Në një vlerësim të Bankës Botërore, që i është referuar të dhënave të vitit 2014, Shqipëria duke përfshirë njerëzit, pasuritë natyrore dhe prodhimin kombëtar është çmuar me vlerën e 153,6 miliardë dollarëve. Vlera më e madhe i shkon kapitalit human (njerëzit) me rreth 66 miliardë lekë, duke zënë kështu 42 për qind të totalit të vlerës së pasurisë së Shqipërisë. Në gjuhën e shifrave kjo nuk do të thotë asgjë ose do të thotë shumë për burokratët, por kjo është e palexueshme në atë vërtetësi sesa vlen realisht një shqiptar.

Për këtë duhet të kishte një kriter rreptësisht matematik me një atribut moral-etik. P.sh. në këtë të fundit mund të konsiderojmë pagesën që një shqiptari të thjeshtë i takon pas daljes në pension dhe për të ardhur keq është se ajo është e barazvlefshme me 1/4 ose 1/5 e rrogës që ai ka përftuar në moshën aktive të punës.
Jo fare çuditërisht, me gjithë kushtet e këqija ekonomike të vendit por edhe paradoksin e një modeli ekonomik që rezultoi dështim, Shqipëria socialiste i paguante një qytetari shqiptar 3/4 e rrogës që ai meritonte kur ishte i punësuar. Për vit flitet për matrica, skema pensionesh, por një gjë është fakt: shqiptari i moshës së tretë është një person krejt i zvetënuar dhe me rrogën që merr është një barrë për të afërmit, por edhe i jetës së vet të mjerë, ku atij i humbet veç statusi shoqëror çdo gjë e cila lidhet me një lloj kamje. Ky ishte gjykimi për njeriun që nuk kontribuon dot më për përmirësimin e statistikave që vlejnë për GDP e vendit.
E, nëse do t’i referohemi atij që kontribuon gjendja është më e keqe. Shqipëria ka ende një shifër të frikshme të papunësisë, shpërndarje jo të rregullt të të mirave materiale dhe një shtet a-social që ndihmon të pasurit kundër të varfërve. Të mjafton të shikosh ligjet dhe interpretimet që u bëhen atyre, të kuptosh batakun ku e kanë futur monopolet ekonominë e vendit dhe urrejtjen që administrata e shtetit ka ndaj shqiptarit të thjeshtë, e kupton argumentin e vërtetë sesa vlen në fakt jeta e shqiptarëve.

Shqipëria është makth për shqiptarët lidhur me mungesën e rregullave të lojës, respektin ndaj shtresave në nevojë dhe politikën e atillë që pengon qytetarin e thjeshtë të kontribuojë si duhet dhe të marrë ato që i takon. Le të marrim për bazë, dy shërbime bazike, për të cilën kontribuon e gjithë shoqëria: shërbimi mjekësor dhe ai arsimor. Shërbimi mjekësor, tashmë është i munguar në rajone të tëra të vendit, kurse shpërndarja e mjekimeve dhe ndihma që i vjen pacientëve direkt në spitale apo ata që trajtohen në shtëpi është skandaloze. Pa përmendur listat e ilaçeve dhe spekulimet e monopoleve dhe politikanëve me ilaçet e fatkeqëve ankesat e të cilave kryeministri i ka marrë live.
Sistemi arsimor tashmë është i degraduar por edhe një barrë tjetër, që i takon si përfitim gjithnjë e më shumë pinjollëve të të pasurve dhe pak atyre për të cilat sakrifikojnë familjet e që mund të ndjekin shkollën jashtë. E themi këtë sepse vetëm ata kanë mundësi pastaj të punësohen lehtë, falë dhe ndihmës së pakursyer që jep ajo pjesë e shoqërisë shqiptare, e cila mendon thjesht të shpërndajë të mirat materiale vetëm te shtresa e tyre. Arsimi ka rënë në kuotat më të ulëta dhe niveli i të paditurve funksional është frikshmërisht i madh.

Në këtë hulli jetojnë dhe punojnë shqiptarët e thjeshtë, të cilët u duhet t’u mbijetojnë situatave të ndryshme. Fillimisht, të mposhtin informalitetin për të cilin kontribuojnë të gjithë dhe pamundësinë që u jep shpërndarja jo e drejtë e gjërave në vend.

Në Shqipëri është e vërtetë që kapitali human, referuar BB, është më i vlerësuar sepse burimet e tjera janë pjesë e përvetësimit nga pakica që ka në dorë fatet e vendit. Duhet shtuar këtu edhe makutëria e shumicës së pronarëve të rinj që ka ende në kokë urrejtjen e komunistëve për pronat, duke përvetësuar pronat reale dhe duke i kthyer pronarët realë në skamnorë dhe lypës të pronës së tyre.

Dhe ndodh, që falë këtij realiteti, 1 milionë shqiptar, referuar Bankës Botërore jetojnë me më pak se 500 Lek në Ditë (E Euro), ndërsa një masë e madhe dëshiron të ikë nga vendi. Po a ka vallë ndonjë parametër të faktit sesa kushton një shqiptar? Për patetikët nuk ka, por në realitet jeta e shqiptarit vlen gjithnjë e më pak…Ndaj shqiptarët lindin gjithnjë e më pak dhe Shqipëria po bjerret nga shqiptarët.
Për këtë duhen pyetur më mirë politikanët që duan të amnistojnë pasuritë e tyre apo gjyqtarët që u kanë marrë drejtësinë njerëzve apo ata që kanë përvetësuar pronën publike…

Ky është paradoksi shqiptar i kohëve moderne të Demokracisë së shekullit XXI. Në ndihmë dalin matricat matematike të ekonomistëve që i japin një vlerë jetës së shqiptarit, e cila në fakt nuk i përgjigjet asfare realitetit ku jetojmë. Sa vlen realisht një shqiptar? (Homo Albanicus-Gazeta Shqiptare)

‘Shisja gazeta në semafor’, Ermal Meta rrëfen fëmijërinë e vështirë

Ermal Meta këngëtari me origjinë shqiptare i cili karrierën e tij e ka zhvilluar në Itali ditën e djeshme ka mbërritur në Tiranë, ku do të mbajë një koncert në Sheshin Skënderbe.

Përpara performancës së tij Ermali ka vendosi që të bëjë një konferencë për mediat, ku dhe ka rrëfyer më shumë gjëra për jetën e tij private dhe për famën që ka fituar në Itali.

Por siç tregoi dhe këngëtari jeta e tij nuk ka qenë kaq e thjesht, pasi rruga drejt famës ka qenë e mbushur plotë me vështirësi.

Ermali tregoi se i është dashur të punojë që në moshë të vogël , por mendjen e tij gjithmonë e ka pasur tek pasioni i tij.
“Kur isha 14 vjeç shisja gazeta në semaforë dhe ngaqë nuk e dija që boja linte gjurmë, kur prekja fytyrën bëhesha sterrë i zi. Kur shkoja në shtëpi mamaja gjithmonë më pyeste, “ku ke qenë?”. Unë i thosha që isha në punë, por thoshte që nuk më besonte”, tregoi Meta.

Ndër të tjera këngëtari ka rrëfyer se pavarësisht vështirësive që ka hasur në jetën e tij kurrë nuk hoqi dorë nga muzika.

‘Nëse ju kish ndalë një fëmijë n’shesh edhe u’a kish jep një dhuratë, qysh kishit reagu?’

Një eksperiment social në disa lokacione në kryeqytet tregon se si reagojnë qytetarët kur atyre u afrohet një fëmijë, ka një dhuratë dhe kërkon një përqafim.

Reagimet janë nga më të ndryshmet, për më tepër mund ta vlerësoni vetë secilën situatë.

Sonte në Teatrin Kombëtar vjen shfaqja ‘Up with People’

Me fillim prej orës 20:00, sonte në Teatrin Kombëtar vjen premiera e shfaqjes ‘Up with People – Live on Tour’.

Up with People është një organizatë ndërkombëtare jo profitabile me bazë në Denver, Colorado, USA. Up with People është themeluar duke u bazuar në principet që përmes muzikës si element kryesor të komunikojë dhe inspirojë njerëzit. Përmes muzikës dhe aktiviteteve të ndryshme, Up with People nxit të rinjtë për të qenë agjentë pozitivë të ndryshimeve për një botë më shpresëdhënëse, të besueshmë dhe paqësore. Grupi i Up with People ka performuar në më shumë se 70 shtete të botës dhe është ndjekur nga më shumë se 1.1 miliardë njerëz.

Produksioni i fundit i Up with People Live On Tour 2018 fokusohet në shpresat tona për një të nesërme më të mirë. Performanca përfshinë këngë dhe vallëzime ndërkombëtare, potpuri zbavitëse të pop-it, dhe këngë origjinale të kompozuara për të inspiruar njerëzit drejt përkushtimit personal për të mbajtur shpresat për të ardhmen në komunitetin e tyre.

Për herë të parë në historinë 53-vjeçare të Up with People, 105 të rinj nga 18 shtete do të vizitojnë Kosovën nga data 22 Maj – 5 Qershor, 2018 duke qëndruar në familjet nikoqire dhe duke performuar në Gjakovë dhe Prishtinë.

Albert Heta, folës dhe panelist në Forumin për Kulturë Evropiane

Albert Heta, Drejtor Artistik i Stacion – Qendra për Art Bashkëkohor Prishtinë dhe Drejtor Ekzekutiv i Rrjetit të Institucioneve të Pavarura të Artit dhe Kulturës – RRIPAK është ftuar si folës dhe panelist në edicionin e dytë të Forumit për Kulturë Evropiane, me temën “Act for Democracy!”, që po mbahet në Amsterdam nga 31 maji deri me 3 qershor 2018.

Paneli “Art i Rajonalizmit”, pjesë e Forumit për Kulturë Evropiane – Act For Democracy! do të ndodhë të shtunën me 2 qershor prej 14:30 – 16:30 në De Balie – Salon, me panelistët Jacky Wylie (Drejtore e Teatrit Kombëtar në Skoci), Albert Heta (Drejtor i Stacion – Qendra për Art Bashkëkohor Prishtinë) dhe Sjoerd Bootsma (Leeuwarden Kryeqyteti Evropian për Kulturë 2018), ku do të diskutohet për fuqinë e kulturës rajonale, ndikimin në shtetet kombëtare dhe të ardhmën e Evropës. Programi moderohet nga Aldith Hunkar (Hunk-ArT).

E inicuar nga De Balie dhe DutchCulture – Qendra për Bashkëpunim Ndërkombëtar e Holandës, Forumi për Kulturë Evropianë hulumton Evropën nga prizimi i artit, kulturës dhe historisëm në një kohë kur idetë për një Evropë të bashkuar janë nën kërcënim ma shumë së kurrë. Artistët dhe dijetarët nga gjithë bota do të ndanjë idetë e tyrë për Evropën, sfidat dhe të ardhmën duke shfrytëzuar teatrin, performancën, debatet, ligjeratat, shfaqjet e filmit dhe ekspozitat.

Edicioni i kaluar dhe i pari i Forumit ka qenë një sukses i madh me më shumë se 230 kontribuës ndërkombëtar si Marlene Dumas, Ulrich Seidl, Jude Law dhe Rem Koolhaas.

Kontribues të tjerë në Forumin për Kulturë Europiane përfshijnë, ndër të tjerë: Alessandro Baricco (shkrimtarë, Itali), Achim Borchardt-Hume (drejtor i ekspozitave & programit në Tate Modern), Natalia Kaliada (Drejtore e Belarus Free Theater), Achille Mbembe (filozof, Kamerun), Srecko Horvat (filozof, Kroaci), Asli Erdoğan (shkrimtare, Turqi), Richard Mosse (fotograf, Irelandë), Wolfgang Tillmans (artist, Gjermani), Shantel (muzicient, Gjermani), Hissa al Dhaheri (kurator, Emiratet e Bashkuara Arabe), Mark Lilla (shkenca politike, SHBA), Santiago Sierra (artist, Spanjë), Flavia Kleiner (aktivist, Zvicër), Ivo van Hove (drejtor teatri, Holandë), Reem Fadda (kuratore, Palestinë), WENDE (këngëtar-tekstshkrues Holandë), Jacob Sam-La Rose (artist i fjalës së thënë, Mbretëria e Bashkuar), Vasyl Cherepanyn (kurator, Ukrainë), Alain Geismar (politikan), Flavia Kleiner (aktivist politik, Zvicër), Madi Maxwell-Libby (artist i fjalës së thënë, Mbretëria e Bashkuar), Rem Koolhaas (arkitekt, Holandë), Ulrike Guerot (shkenca politike, Gjermani) dhe Seyran Ates (avokate dhe feministe muslimane).

Arkitekti Përparim Rama: Xhamia e Madhe duhet të jetë te Prishtina e Vjetër

Arkitekti Përparim Rama e ka një ide rreth ndërtimit të Xhamisë së Madhe në Prishtinë.

Debati që herë forcohet e herë është i qetë, kësaj here është rikthyer pasi Rama ka komentuar rreth kësaj Xhamie.

“Pozita e tanishme, tek Posta, është e gabuar nga aspekti urban, arkitektonik, tradicional e historik. Për hir të qytetit tonë dhe të gjithë qytetarëve e sidomos të komunitetit Islam nuk duhet të lejojmë të bëjmë këtë gabim, kur kemi mundësinë të rigjenerojmë pjesën më të rëndësishme të kryeqytetit tonë” ka shkruar mes tjerash Rama.

“Pozita në Prishtinën e vjetër, aty ku janë tri xhamitë dhe Hamami, ku ka qenë Çarshija e Vjetër, aty ku është tregu, aty ku kanë fillu celulat e para të qytetërimit të Prishtinës, aty duhet të jetë edhe Xhamia e Madhe. Rrugët përreth duhet të shndërrohen në rrugë këmbësorësh. Të gjithë hapësirat publike duhet të rehabilitohen dhe të na e përkujtojnë historinë tonë, Prishtinën e Vjetër” ka shkruar Rama.

Ai thotë se Sheshi Nëna Terezë duhet të lidhet me këtë pozitë, edhe të vazhdojë në anën tjetër deri te katedralja.

Kësisoj sipas tij duhet të bëhet edhe ndërlidhja e feve/besimeve që na karakterizojnë si komb si nga aspekti shpirtëror edhe nga ai urban.

“Paramendoni lidhjen e të gjitha Xhamive përreth me hapësirën publike për këmbësorët, dyqanet me filigranë, zejet e ndryshme, tregu e produktet vendore, me përplot histori e trashëgimi” ka treguar Rama, arkitekt i njohur kosovar. / KultPlus.com

‘Ekskluzive: Ja pse armiqtë duan ta shkatërrojnë këtë këngë (+81)’

Një grup artistësh, që për momentin mbeten anonim kanë lanësuar një këngë të zhanrit rock.

“Ekskluzive: Ja pse armiqtë duan ta shkatërrojnë këtë këngë (+81)”, e kanë quajtur projektin e tyre, që zgjat fiks 3 minuta e 4 sekonda.

Në një artikull satirik me të cilin është lanësuar kënga thuhet se “fillimisht ajo ka qenë 12 minuta e gjatë, por 9 minuta të saj u zhdukën në mënyrë misterioze”.

I atribuohet revistës inekzistente “Revista Perdja”, është cituar njëri nga artistët pjesëmarrës në projekt.

“Unë mendoj se kjo vepër përdor një koncept metafizik audio-viziv, që ruan një konsekuencë stilistike. Aty interpretohet si duhet fjala ‘flutur’, që gjendet andejpari si fjalë kyçe, teksa fluturon nëpër një mosprani koherente njerëzore, duke i hapur rrugë unike tingullit të kitarës, muzikës, zërit e mbi të gjitha lajmit”, ka thënë për revistën artisti dhe kritiku Tonin Berisha, që jeton dhe vepron në Belgjikë.

Ndërkaq, për historianin dhe analistin politik Bashkim Ibrahimi, “ka qenë momenti i duhur që kjo këngë ta përhapë të vërtetën që armiqtë janë munduar ta fshehin”, thuhet më tej në artikullin nga “Revista Perdja”.

Në videoklip, që vetë-cilësohet si më i miri ndonjëherë janë shkruar tituj bombastik portalesh.

Për të mos humbur kohë më shumë: A e dini se cili lajm po e çmend Serbinë? Cilat fjalë rrisin inteligjencën e shqiptarëve? Pse armiqtë duan ta shkatërrojnë këtë këngë dhe pse nuk do ta besoni këtë që do ta lexoni?

Për këto dhe shumë të tjera, bëhuni pjesë e së vërtetës dhe dëgjojeni e shikojeni këtë vepër të rrallë audio-vizive të bazuar në ngjarje të vërtetë.

Muzeu i Kosovës, nikoqir i konferencës ‘Promovimi i paqes nëpërmjet edukimit’

Alberina Haxhijaj

Me rastin e Ditës Ndërkombëtare të Fëmijëve, sot në 1 qershor Muzeu i Kosovës në bashkëpunim me Ministrinë e Arsimit, UNDP dhe IOM, kanë përgatitur konferencë dhe punëtori edukative.
Në konferencën me temë “Promovimi i paqes nëpërmjet edukimit” u kërkuan investime sa më të mëdha në edukimin e fëmijëve dhe ofrimi i një jete sa më cilësore, shkruan KultPlus.

Ministri i Ministrisë së Arsimit, Shkencës dhe Teknologjisë, Shyqiri Bytyqi, kërkoi që për fëmijë të diskutohet edhe të punohet çdo ditë.

“Ajo për të cilën ne vazhdimisht po bëjmë përpjekje është që të krijojmë kushte dhe mundësi të barabarta për të gjithë fëmijët tanë. Ne e dimë dhe jemi të vetëdijshëm që kemi probleme dhe sfida por jemi të vendosur që të mos ndalemi para këtyre sfidave. Ne kemi nevojë për më shumë hapësira e sidomos për kopshte dhe çerdhe ku fëmijët tanë që në moshë të hershme të kenë qasje në edukim”, u shpreh ai.

Tutje Bytyqi tha se të gjitha institucioneve në Kosovë iu mbetet që të bëjnë maksimumin dhe të krijojnë kushte dhe hapësira për edukim sa më të mirë të fëmijëve, e në këtë mision ai tha se duhet që të ndihmojnë edhe edukatorët, prindërit dhe e gjithë shoqëria.

Deputeti Ismail Kurteshi tha se Komisioni Parlamentar në Kuvendin e Kosovës do të angazhohet që ti bëjë ligjet më të mira për fëmijët por edhe që të bëhet presion në Qeveri dhe në institucione përkatëse që të punohet së bashku për një të ardhme më të mirë për fëmijët.

Ndërsa Drejtori i Muzeut të Kosovës – Skendër Boshtrakaj tha se muzeu vazhdon që në agjendën e tij të ketë prioritet fëmijët.
“Ne jemi muze i vogël i një vendi të vogël dhe një muze si ky nuk mundet me bo shumë, me e ndrru imazhin e vendit, me siguru të hyra të mëdha si sigurojnë muzetë nëpër botë. Mirëpo, ajo që mundemi është me i hapë dyert për gjeneratën e re, që kjo gjeneratë me e pasë një institucion të vetin ku mirëpritet dhe ku ndodhin çdo ditë aktivitete që janë të dizajnuara për këtë gjeneratë. Në këtë drejtim Muzeu i Kosovës ka shumë programe për fëmijë dhe ju ftojmë që të bëheni pjesë e tyre”, tha ai.

Shefja e Misionit e IOM-it Tajma Kurt tha se kjo është një festë shumë e veçantë për fëmijët dhe po mbahet po ashtu në një vend të veçantë dhe të dashur për ta.

Ndërsa Udhëheqësi i Zyrës së UNICEF-it në Kosovë, Brandão Có, tha se shënimi i kësaj dite e cila festohet në gjithë botën na bën që të kujtojmë rolin e rëndësishëm që ka investimi në fëmijë.
“Investimi më i mirë që mund të bëni në shoqëri është investimi në edukimin e fëmijëve sepse gjëja më e mirë është një fillim i mirë edukues për fëmijët”, tha ai duke shtuar se do të vazhdojnë punën e tyre së bashku me institucionet e Kosovës për të siguruar arsim kualitativ për çdo fëmijë.

Sot në tërë Kosovën përmes aktiviteteve të ndryshme po shënohet 1 qershori, Dita e Fëmijëve.
Ndërsa në Muzeun e Kosovës fëmijët pjesëmarrës do të kenë mundësi të lënë gjurmët e tyre duke ndihmuar në realizimin e projektit “Qytetet e Paqes” që udhëhiqet nga Ellen Frenk. / KultPlus.com

Akua Naru ishte mbyllja ideale e Festivalit FemArt

Alberina Haxhijaj

Hip-hop këngëtarja dhe poetja feministe Akua Naru ishte mbyllja e fuqishme e edicionit të 6-të të FemArt-it.
Atelieja përballë Sallës së Kuqe në Pallatin e Rinisë, Kulturës dhe Sportit mirëpriti këngët më të njohura të kësaj këngëtareje duke përfshirë edhe këngët nga albumi i saj i saj i ri “The Blackest Joy”, shkruan KultPlus.
“A jeni gati që të dëgjoni një performancë nga një grua e mrekullueshme dhe me ngjyrë. Sepse sonte është një grua në mikrofon që po bën muzikë”, i tha ajo publikut me tu ngjitur në skenë. Fakti që ajo e thekson që në fillim se është një grua me ngjyrë dhe që bën muzikë ka të bëjë me misionin që kjo këngëtare i ka vënë vetes, të dëshmojë se këngëtaret me ngjyrë dhe feministe kanë vend në muzikë. Ajo këtë po e dëshmon çdo ditë me koncertet dhe me famën ndërkombëtare.

Reperja dhe poetja, vokalistja dhe kompozitorja Akua Naru e ka bashkuar dashurinë për muzikën dhe për udhëtimet duke dërguar nëpër vende të ndryshme tregimet e saj e që shpesh lidhen me paraardhësit e saj si formë për ti nderuar ata. Pasionin për artin ajo e ka pasur qëkur ishte e re, kur ëndërronte që të bëhej këngëtare.
“Muzika ime është poezi. Kjo natë i takon poezisë. Unë jam thjesht një poete që e shfrytëzon muzikën për të treguar historitë e saj”, i tha ajo publikut që e shoqëroi në këtë udhëtim të saj.

Një publik të cilin ajo asnjëherë nuk e kishte menduar se do ta takonte në Prishtinë. ‘Jeta fsheh surpriza shumë të bukura, gjithçka që duhet të bëjmë është të vazhdojmë përpara pa marrë parasysh pengesat’ – është një tjetër thënie që qëndron thellë në mendjen e artistes.

“Kjo është hera ime e parë dhe është shumë bukur. Më vjen keq që nuk e flas gjuhën shqipe, do të dëshiroja që ta bëja këtë mirëpo besoj që muzika mund të flasë në të gjitha gjuhët… Është shumë bukur të shoh njerëz të cilët bashkohen në një hapësirë të njëjtë dhe ndajnë së bashku po atë hapësirë, në të njëjtën kohë dhe dëgjojnë të njëjtin tingull. Besoj që kështu ne prodhojmë një energji, e cila ka vibrim dhe është shëruese. Meqenëse nuk ju njoh dhe kjo është hera ime e parë këtu dua që edhe unë të dëgjoj tingujt tuaj, dua që të këndoni me mua së bashku dhe të bëhemi një trup i vetëm në këtë sallë” tha ajo.

E publiku i cili shijoi paraqitjen e këngëtares bëri pikërisht këtë. Ata përcollën hapat e saj dhe këndonin këngët e saj.
“Nuk mund ta besoj që nuk jemi takuar më parë e as ta besoj që fjalët të cilat unë i kam shkruar po shqiptohen nga ju. Ju sollët lot në sytë e mi”, tha ajo gjersa publiku këndonte këngët e saj.

“Kompanitë muzikore dëshirojnë që të sjellin përmes muzikës histori të cilat ata i përzgjedhin e që shpeshherë kanë të bëjnë me seksizëm, drogë, konsumerizëm, dhunë. Mendoj se ata e bëjnë këtë që të na mbajnë neve në një nivel ku vetëm mbijetojmë dhe nuk reagojmë ndaj asaj që po ndodhë nëpër botë, të paktën kështu e shoh unë. Ata i përcjellin agjendat e tyre dhe prandaj muzika dhe artistët e pavarur janë shumë të rëndësishëm dhe interneti ka qenë një bekim për artistët të cilët kanë dashur që ti shpërndajnë këto histori”, tha ajo.

Ky koncerti shënoi mbylljen e edicionit të 6-të të Festivalit të Feministeve – FemArt-it. / KultPlus.com