Dëshirë pas dëshire sjell mërzi të madhe, kënaqja sjell lumturinë më të madhe.
Diçka e pambrojtur është e sigurtë po e ruajti fati, por po qe fati kundër, do të humbasë, sado që të ruhet.
Difekti i varfërisë shkatërron një grumbull vlerash.
Dijetarët përhapin dritë, edhe pse të hidhëruar, nuk duhen nëpërkëmbur.
Ditë për ditë vdekja afrohet, sikur viktima të shkonte hap pas hapi drejt sakrificës.
Dituria është thesari më i çmuar, sepse as nuk blihet, as nuk dhurohet, as nuk vidhet, as nuk harxhohet.
Duke parë tymin e një shtëpie tymin e një shtëpie, kujdes mos kujtosh se është flaka e një shtëpie tjetër.
E djeshmja është një ëndërr, kurse e nesërmja një vizion. Por e sotmja, kur jetohet mirë, e bën çdo të djeshme një ëndërr të lumturisë dhe çdo të nesërme një vizion të shpresës.
E njohin Ton budallain më shumë se Ton budalla njeh.
Është më mirë të grindesh me një njeri që flet bukur se të bisedosh me një njeri me të folur të panjerëzishëm.
Fati ndihmon guximtarin. Të dobëtit ia lënë fajin fatit.
Fëmijë, plak apo i ri qoftë, ai që vjen në shtëpinë tënde duhet pritur me respekt, sepse mes gjithë të tjerëve miku yt është më i larti.
Ikën nga frika e akrepit e bie në grykën e gjarprit.
I mençuri bën të të duket e vërtetë edhe gënjeshtra, ashtu si piktori i aftë krijon kodrat e gropat në një sipërfaqe të thjeshtë.
Kur “këndojnë” bretkosat, është përvetësuar qetësia.
Më mirë të shëtisësh shpateve të malit me kafshë, se të jetosh në pallat Zotash me një çmendur.
Mosbërja keq është besimi më mirë.
Mosveprimi nga frika se gabon, shquan frikacakun. E kush heq dorë nga ushqimi prej frikës mund t’i bëjë keq?
Nëse zemra e njeriut nuk është e pastër, të gjitha gjërat i duken armiqsore.
Një i sëmurë nuk do të shërohet kurrë vetëm me dhënien e një ilaçi.
Pak vlen të mbyllet tapa, pasi është derdhur uji.
Pasuria ndalet në shtëpi, miqtë e të afërmit te varri, veprat ndjekin të vdekurin.
Pema e krasitur rritet sërish, hëna e perënduar rishfaqet.
Po ia preve bisht e veshë, qeni mbetet qen, s’bëhet as kalë, as gomar.
Rrugët e drejtësisë janë të mistershme.
S’e ka fajin shtylla, pse nuk i sheh i verbëri.
S’mund të prekë veten maja e gishtit.
Të urtit duhen respektuar, dhe kur këshilla e tyre nuk bie për shtat.
Ai që duke lutur përkulet, tjetrit ia lehtëson refuzimin.
Ai që ka frikë edhe kur ka të drejtë, nuk fiton.
Ari është i pastër edhe kur gjendet në qesen e ndyrë.
Ashtu sikur mendimtari, që është shkalla më e lartë e njeriut, ashtu edhe nëna është shkalla më e lartë e gruas.
Bëj mirë – mos u pendo; bëj keq – shpreso.
Cila në pasqyrë shpesh shikohet, shtëpia në të ankohet.
Çanta është më e rëndë kur është e zbrazët.
Çdo gjë e keqe ka recetën e vet, puna është të gjendet ajo e sakta.
Çfarë flasin në vatër, fëmijët e nxjerrin jashtë shtëpie.
Dashuria nuk e njeh turpin.
Dikujt edhe plumbi i noton e dikujt edhe kashta i fundoset.
Edhe pse janë në të njëjtin jastëk, burri dhe gruaja shohin ëndrra të ndryshme.
Fati na shet atë që ne kujtojmë se na e ka dhuruar.
Fëmija shumë i përkëledhur, kurr i mirë edukuar.
Fjalët duhen matur e jo numëruar.
Gomari nuk e mëson notin po nuk i mbërriti uji te veshët.
Gratë e bukura vallen prijnë, të shëmtuarat mbajnë shtëpinë.
Gjithçka mund të studiohet, përveç mendimeve të njeriut.
Kali i mirë njihet edhe nën batanije të keqe.
Kur babai e mban të birin, nuk di askush, kur i biri e mban babanë, i tërë katundi e merr vesh.
Kureshtari kërkon dobësinë e të tjerëve për t’i lehtësuar të vetat.
Kur një miku i jep para hua, do t’i humbësh paratë dhe mikun.
Kurse tri monedha floriri se e katërta do të të bjerë vetë në dorë.
Kush lyp luftë në shtëpi e përjetoftë.
Kush i vete pas gjithkujt, bën gabim; kush nuk ndjek askënd, bën edhe më shumë gabim.
Më mirë të na e kenë lakmi, se t’u dhimbsemi.
Mos gjyko në bazë të vragës, nëse nuk e ke parë se çfarë ka qenë plaga.
Ndihma është nganjëherë si ai ilaçi që sa më i hidhur, aq më i mirë është.
Në dashuri syri është i pari.
Nëse armiku yt është sa maja e gishtit, ruhu siç i ruhesh luanit.
Nëse jemi grindur, dhëmbët s’i keni shkulur.
Njeriu kurioz ka 100 sy dhe asnjë shpirt.
Samari prej argjendi nuk e bën kalin e mirë.
Sa më shumë shtohen ligjet, aq më shumë pakësohet drejtësia.
Sikur të isha lindur njëqind herë, kisha për t’u bërë mësues.
Shteti mbështetet në të drejtën dhe gjyqet, adheu mbështetet në nënën dhe gruan.
Shtetin ruaje nga armiku e gruan nga miku.
Shtetit borxh mos i rri, me polic mos u shoqëro, ndërsa gruas të fshehtat mos i trego.
Të kujt janë delet, i tij është edhe livadhi.
Të kuptosh të bukurën do të thotë ta zotërosh atë. / KultPlus.com
Kryeministri Edi Rama thotë se ai dëshiron t’u japë anëtarëve të Bektashinjve, një rend sufi shiit, enklavën e tyre të stilit të Vatikanit si një mënyrë për të promovuar tolerancën fetare-
Kleriku mysliman që përgatitet të udhëheqë atë që nëse gjithçka shkon siç është planifikuar, do të bëhet shteti më i vogël në botë, ka shpalosur planet për vendin e ri të vogël, shkruan New York Times.
Shteti i tij mysliman i shpresuar në Tiranë, kryeqyteti i Shqipërisë, do të jetë një enklavë sovrane e stilit të Vatikanit që do të kontrollojë një territor me madhësinë e pesë blloqeve të qytetit të Nju Jorkut dhe do të lejojë alkoolin, t’i lërë gratë të veshin çfarë të duan dhe nuk do të imponojë rregulla jetese.
“Zoti nuk ndalon asgjë, prandaj na dha mendjen”, thekson kleriku Edmond Brahimaj, i njohur nga ndjekësit si Baba Mondi, duke shpjeguar se si synon të qeverisë një truall prej 27 hektarësh që Shqipëria dëshiron ta shndërrojë në një shtet sovran me administratën, pasaportat dhe kufijtë e vet.
Kryeministri shqiptar, Edi Rama thotë se në të ardhmen e afërt do të shpallë planet për entitetin, që do të quhet Shteti Sovran i Urdhrit Bektashi.
“Të gjitha vendimet do të merren me dashuri dhe dashamirësi”, thekson Baba Mondi, 65 vjeç, një ish-oficer i ushtrisë shqiptare i nderuar nga miliona njerëz në mbarë botën nën titullin e tij zyrtar, Shenjtëria e Tij, Haxhi Dede Baba.
Ai është udhëheqësi suprem i Bektashinjve, një rend sufi shiit i themeluar në shekullin e 13-të në Turqi, por tani me qendër në Shqipëri.
Në një intervistë, kryeministri Rama tha se ”qëllimi i shtetit të ri ishte promovimi i një versioni tolerant të islamit për të cilin Shqipëria krenohet”.
“Ne duhet të kujdesemi për këtë thesar, që është toleranca fetare dhe që nuk duhet ta marrim kurrë si të mirëqenë”, thekson Rama.
”Një mikroshtet i moderuar islamik, do të dërgonte një mesazh: “Mos lejoni që stigma e muslimanëve të përcaktojë se cilët janë muslimanët”, thekson Rama.
Territori i shtetit të ri islamik të propozuar është një kompleks në një lagje banimi me kosto të ulët në Tiranën lindore. Është vetëm një e katërta e madhësisë së qytetit të Vatikanit, aktualisht vendi më i vogël në botë, i sunduar nga Papa, një monark absolut.
Baba Mondi tha se “madhësia nuk ka rëndësi. Nuk kam nevojë të jem diktator”, ndonëse pranoi se i vetmi kufizim domethënës për autoritetin e tij do të jetë Zoti. Pasi ngre dolli për vizitorët me raki, një pije e zjarrtë i distiluar nga rrushi, ai vuri në dukje se ”nuk pretendonte për pagabueshmëri”.
“Vetëm Zoti nuk bën gabime”, thekson ai.
Zona bektashiane përfshin një sallë mbledhjesh dhe lutjesh me kupolë, një muze që shfaq historinë e rendit, një klinikë, një arkiv dhe zyrat administrative të Baba Mondit, një njeriu gazmor me mjekër të bardhë dhe një përbuzje të rremë për dogmat e ashpra.
“Ekstremistët myslimanë që vendosin bomba dhe përdorin dhunën për të përhapur versionin e tyre të besimit, janë thjesht kauboj”, thekson ai.
Duke kombinuar një interpretim të lirë të Kuranit me misticizmin, elementet e besimeve para-islamike të Turqisë dhe përkushtimin ndaj të urtëve të tyre të vdekur, të njohur si dervishët, bektashinjtë e zhvendosën selinë e tyre në Tiranë nga Turqia gati një shekull më parë pas Mustafa Kemal Ataturkut, babait themelues të Republikës turke mbylli operacionet e tyre.
Të konsideruar heretik nga shumë shiitë dhe sunitë konservatorë dhe të nënshtruar shekujsh persekutimi në tokat myslimane, bektashinjtë kanë qenë një forcë në Shqipëri dhe në vendet fqinje si Kosova dhe Maqedonia që nga pushtimi i Ballkanit nga Perandoria Osmane në shekullin e 14-të dhe 15-të.
Anëtarët e sektit luajtën një rol udhëheqës në ringjalljen nacionaliste të Shqipërisë kundër sundimit turk, duke promovuar një version të relaksuar të Islamit që ndihmoi në grumbullimin e komuniteteve të mëdha myslimane dhe të krishtera të vendit pas kauzës laike të pavarësisë.
Edhe pse një nga vendet më të varfra në Evropë, Shqipëria ka një histori të gjatë në ndihmë të njerëzve në nevojë, duke pritur hebrenjtë gjatë Luftës së Dytë Botërore dhe afganët që ikin nga talebanët në 2021.
Aeroporti i saj ndërkombëtar mban emrin e Nënë Terezës, murgeshës etnike shqiptare që mori çmimin Çmimi Nobel për Paqen për punën e saj bamirëse në Indi.
Një ekip ekspertësh ligjorë, përfshirë juristë ndërkombëtarë, po hartojnë një ligj që përcakton statusin sovran të shtetit të ri brenda Shqipërisë. Kjo do të duhet të miratohet nga Parlamenti.
Është e paqartë se cilat vende, nëse ka, do të pranojnë të njohin sovranitetin bektashi.
Deri tani, tha zoti Rama, një katolik jo praktikant, vetëm disa nga ndihmësit e tij më të afërt janë në dijeni të planit dhe aleatët e NATO-s si Shtetet e Bashkuara nuk janë konsultuar.
Një vend që ka shumë pak gjasa ta njohë atë është Irani, i cili ka shumë ndjekës kryesisht të fshehtë të islamit sufi, duke përfshirë disa bektashinë, por e sheh veten si rojtar i Islamit shiit kundër leximeve heterodokse të besimit.
“Iranianët janë sinqerisht mendimi im i fundit”, tha zoti Rama, duke vënë në dukje se Shqipëria i ndërpreu marrëdhëniet diplomatike me Iranin në vitin 2022 pasi e lidhi atë me një sulm kibernetik ndaj qeverisë shqiptare dhe rrjeteve bankare.
Baba Mondi ka bërë një fushatë të gjatë kundër ekstremizmit pasi militantët islamikë vranë 12 persona në një sulm në vitin 2015 në të përjavshmen satirike franceze Charlie Hebdo, ku lideri bektashian udhëtoi për në Paris së bashku me zotin Rama, kryeministrin, për t’u bashkuar me një marshim kundër terrorizmit.
Ai tha se ”shteti i ri bektashi mund të ketë nevojë për një shërbim të vogël inteligjence sepse edhe ne kemi armiq, por nuk do të ketë ushtri, roje kufitare apo gjykata”.
”Detaje të tilla si kush do të kualifikohet për pasaporta ende duhet të përpunohen”, shtoi ai, por ngjyra e pasaportës është vendosur: jeshile, një ngjyrë e rëndësishme në Islam.
Shqipëria është një shtet që e lejon dyshtetësinë.
I përkushtuar për të qetësuar dhe jo për të nxitur tensionet, shteti i ri tashmë është betuar për mallkimin e shumë kombeve – atë të ambicies territoriale. Baba Mondi u zotua të mos bëjë asnjë përpjekje për të zgjeruar territorin e tij duke rrëmbyer tokën urdhrin e tij të mbajtur dikur në kryeqytetin shqiptar.
Kompleksi i Tiranës, i cili fillimisht mbulonte rreth 90 hektarë është tkurrur me dy të tretat që kur ish-diktatori komunist i Shqipërisë, Enver Hoxha, nxori jashtë ligjit çdo fe në vitin 1967 dhe qeveria e tij filloi të ndërtonte magazina në territorin bektashi në kryeqytet.
Pas rënies së komunizmit në 1991, bektashinjtë humbën akoma më shumë tokë kur zhvilluesit privatë ndërtuan shtëpi në buzë të kompleksit pa leje.
Zoti Rama tha se ”kufijtë e shtetit të propozuar bektashi do të përcaktohen nga ajo që ka sekti: Ajo që u sekuestrua nuk është pjesë e kësaj. Grindjet për pronësinë e pronave vetëm sa do të minonin qëllimin e shtetit si një model bashkëjetese”.
“Kjo nuk është një çështje pronësie, por një çështje shpirtërore”, thekson Rama.
Baba Mondi, nga ana e tij, e shpalli planin e shtetësisë “një mrekulli” dhe shprehu shpresën se ”Shtetet e Bashkuara dhe fuqitë e tjera perëndimore do ta njohin sovranitetin e shtetit të tij nëse Parlamenti miraton planin e kryeministrit”.
“Ne meritojmë një shtet. Ne jemi të vetmit në botë që themi të vërtetën për Islamin dhe “mos e ngatërroni atë me politikën”, thekson Baba Mondi.
Sa besimtarë bektashianë ka në botë është e paqartë, madje numri i tyre në Shqipëri është subjekt i vlerësimeve jashtëzakonisht të ndryshme, duke filluar nga vetëm disa për qind e popullsisë së vendit prej më pak se tre milionë deri në shumëfishin e asaj.
Baba Mondi tha se rreth gjysma e popullsisë së përgjithshme ishte bektashi, pjesa tjetër ishin sunitë, katolikë, të krishterë ortodoksë dhe të krishterë ungjillorë.
Ky është pothuajse me siguri një ekzagjerim, por pasqyron një pikëpamje të përhapur të sektit, madje edhe midis disa të krishterëve, si feja kombëtare e Shqipërisë.
Në Krujë, një qytet në veri të kryeqytetit që është vendi i një kështjelle të përdorur në shekullin e 15-të nga Skënderbeu, heroi kombëtar i Shqipërisë, Ismet Kaciu, një mësues bektashi në pension, tha se ‘nuk kishte dëgjuar për planet e zotit Rama për këtë sovranitet të stilit të Vatikanit mbi zonën e Tiranës.
Por, gjatë një vizite në një faltore të bektashinjve pranë kalasë së Skënderbeut, mbi Krujë Kaciu tha se ”do të ishte shumë i lumtur nëse kjo do të ndodhte”.
Ai tha se do të ndihmonte që shqiptarët e rinj, përfshirë katër fëmijët e tij, që punojnë në Itali, të mos largoheshin nga besimi dhe vendi i tyre.
Nuri Ceni, një historian bektashi 79-vjeçar, e përshëndeti ofertën e shtetësisë si “një dhuratë jashtëzakonisht të rëndësishme që jo vetëm do të forconte islamin tolerant brenda Shqipërisë, por gjithashtu do të ndihmonte në përhapjen e mesazhit tonë të bashkëjetesës paqësore pavarësisht nga feja apo raca”.
“Ne jemi kundër të gjitha formave të ekstremizmit që sot janë kaq të rrezikshme,” shton ai.
Kryeministri Rama pranoi se ”krijimi i një shteti sovran islamik në Tiranë do të kërkonte kohë”.
“Ndoshta të gjithë do të thonë: ky djalë është i çmendur. Gjëja e rëndësishme, e çmendur apo jo, është të luftosh për mirë”, thekson Rama. /atsh/ KultPlus.com
Presidenti i Republikës, Bajram Begaj dha sot një mesazh në Ditën Ndërkombëtare të Paqes.
“Po jetojmë në një botë të trazuar nga konfliktet që përbëjnë kërcënime e rreziqe serioze për paqen dhe sigurinë botërore. Zhvillimet më të fundit ndërkombëtare kanë treguar se paqja nuk është asnjëherë e sigurt”, u shpreh Begaj.
Kreu i Shtetit nënvizoi se, historia na njeh ne shqiptarët si paqedashës.
“Luftërat që nuk i zgjodhëm, na kanë dhënë mësime të vyera. Le të vijojmë të shpërndajmë modelin tonë të paqes e të ruajmë kulturën e mbrojtjes së saj. Bota ka nevojë për të”, theksoi më tej Begaj./atsh/ KultPlus.com
Letra e kantautorit drejtuar Marianne Ihlen, në orët e saj të fundit në jetë, është e mrekullueshme dhe poetike.
“Ti e di se unë të kam dashur gjithmonë për bukurinë dhe diturinë tënde, por nuk dua të them asgjë më shumë në lidhje me këtë sepse ti e di tashmë. Tani, unë dua vetëm dua të të uroj një udhëtim shumë të mirë. Mirupafshim mike vjetër. Dashuri e pafund, shihemi gjatë“.
Një lamtumirë e shkurtër. Disa fjali. Por fjalë me një të tillë qartësi, thjeshtësi dhe bukuri.
Shumë prej nesh tani e kanë lexuar letrën që Leonard Cohen i ka shkruar një gruaje që ai dikur e donte, Marianne Ihlen, e cila është në shtratin e vdekjes. Ata që nuk e dinë tashmë po mësojnë se Cohen është një burrë klasi, nga ata njerëz që nuk i takojmë çdo ditë. Ai mësoi se ajo ishte duke vdekur dhe dy orë më vonë i shkroi se “edhe ai ishte shumë i vjetër dhe se trupi i tij po binte”. Ai, natyrisht, kishte shkruar për të edhe më parë, në tekstet e këngëve “”So long Marianne” dhe “Bird në Wire”.
Këtë herë ai i tha asaj këto fjalë: “Dije di se unë jam shumë afër teje dhe nëse e shtrin dorën, mendoj se do prekësh dorën time.” Në gjendjen e saj të pavetëdijes, një shoqe tha se Marianne shtriu dorën në kërkim të së tijës. Në letrën e tij Cohen shrkuante po ashtu se nuk është e nevojshme të flasim “për bukurinë dhe urtësinë tënde, për shkak se ti i di të gjitha tashmë”.
10 vitet që ishin së bashku, intimiteti i tyre, pasionet e tyre, fundi i tyre, ato – pavarësisht nga këngët – janë të gjitha pjesë e historisë së tyre personale. Tani ai i uron asaj dashurinë e pafundme në udhëtimin e saj – drejt vdekjes. Është udhëtimi i gjithëkujt, por pak flasin në mënyrë të drejtpërdrejtë për të, madje as nuk pëshpërisin në dhomat e pritjes.
A ishte Marianne muza e tij më e madhe? Çfarë rëndësie ka? Ai e donte atë për një kohë. Ai donte katër shishet e tij të verës ditë para se e çoi veten në një manastir budist, ku iu dha emri Dharma e Jikan që do të thotë “heshtje”. Ai e di gjithçka në lidhje me heshtjen, madje di po ashtu edhe për këngën. Vdekja është takuar aq shpesh me heshtjen ose me ndjenjat që janë një mërmërimë pakuptim për të mbushur një boshllëk. Mbishkrimet dhe epitafet kërkojnë pikëllim. Si të shkruajmë për humbjen? Si mund ti shkruani një personi që ju kurrë nuk do ta shihni përsëri?
“Marianne, është koha që ne qeshim e qajmë dhe qajmë dhe qeshim përsëri”. Cohen një herë tha: “Poezia është vetëm prova e jetës suaj. Nëse jeta juaj është djegur mirë, poezia është vetëm hiri. Çfarë hiri? I ngrohtë, i shenjtë, që na çon ne në vallëzimi deri në fund të dashurisë; pasione të reja, trupa të vjetër, një lamtumirë e rrallë dhe e dhembshur. Sa kohë, Marianne. Faleminderit, zoti Cohen./KultPlus.com
Filmi PikëUji (#WaterDrop) është i nominuar për 3 çmime në në Festivalin Prestigjioz të Filmit në Varshavë, përcjell KultPlus.
Ky është një festival i kategorisë A dhe ndër më të rëndësishmit në botë, i cili do të mbahet nga data 10 deri 21 Tetor.
Filmi është i nominuar në këto kategori:
– Regjisori më i mirë
– Filmi më i mirë
– Çmimi special i jurisë
Filmi vazhdon të shfaqet edhe sot në orën 19:00 në Kinema Millennium, dhe më pas në Cineplexx TEG në orën 20:00, si dhe në Cineplexx QTU në orën 21:50. Bli biletën tënde tani dhe mos humb shansin për të parë #PikëUji — thrillerin emocionues nga Robert Budina./ KultPlus.com
Në mjediset e Qendrës për Hapje dhe Dialog u zhvillua takimi i ciklit “Personazhe në fokus” me të ftuar prof. Ardian Ndrecën.
Ky takim u zhvillua në kuadër të Ditës Ndërkombëtare të Paqes dhe tema që u trajtua, ishte “Paqe e përjetshme në Evropën e Bashkuar”.
“Paqja është një ideal i përjetshëm, që u përket të gjithë brezave… Ajo është një sistem më i mirë se lufta dhe një fitore për të gjithë. Paqja kushton më pak se sesa lufta. Përkundrazi lufta kushton shumë… Ajo është e kundërta e arsyes, dhe neve na duhet paqja, një arsye e përbashkët e një natyre pragmatike… Ideja e alternativës esenciale për ta bërë luftën të pamundur dhe paqen të domosdoshme… Paqja nis nga vetvetja. Ajo duhet pasur në zemër”, u shpreh ndër të tjera prof. Ndreca.
Në takim morën pjesë studiues, përfaqësues të komuniteteve fetare dhe të institucioneve të ndryshme, profesorë dhe të rinj, të cilët, së bashku me prof. Ndrecën, në një ditë të shënuar të paqes ndihen krenarë që Shqipëria është një vend që nuk ka bërë kurrë agresion dhe gjithmonë e ka dashur dhe e do paqen. / KultPlus.com
Republika e Kosovës ka aderuar në Konventën e Stambollit në Organizatën Botërore të Doganave me seli në Bruksel, duke u bërë si shteti më i ri anëtar i kësaj Konvente, ka njoftuar sot Ministria e Punëve të Jashtme dhe Diasporës.
Ministria tha se ky anëtarësim do të përmirësojë përpjekjet e Kosovës për lehtësimin e tregtisë, do të tërheqë investime të huaja dhe do të forcojë integrimin e saj në ekonominë globale, duke mbështetur kështu rritjen e qëndrueshme.
E miratuar në vitin 1990, Konventa e Stambollit thjeshton pranimin e përkohshëm të mallrave përtej kufijve, përderisa Organizata Botërore të Doganave (OBD) luan një rol kyç në mbikëqyrjen e zbatimit të konventës dhe ofrimin e udhëzimeve për vendet anëtare, sipas Ministrisë.
“Që nga anëtarësimi i saj në OBD, Kosova ka përmbushur standardet ndërkombëtare duke aderuar në konventa të tjera të rëndësishme tregtare”.
Dorëzimi zyrtar i instrumentit të anëtarësimit në Konventën për Pranim të Përkohshëm u bë nga Udhëheqësi i Misionit Diplomatik të Republikës së Kosovës në Mbretërinë e Belgjikës, Ambasadori Agron Bajrami dhe Drejtori i Përgjithshëm i Doganës së Kosovës, Agron Llugaliu, përderisa nënshkrimi i saj ishte bërë nga ministrja e Jashtme Donika Gërvalla-Schëarz.
“Me rastin e aderimit të vendit tonë në këtë Konventë të rëndësishme, Sekretari i Përgjithshëm i Organizatës Botërore të Doganave (OBD), z. Ian Saunders, e ka përgëzuar Kosovën për aderimin në Konventën e Stambollit dhe përkushtimin e saj për zbatimin e procedurave doganore që promovojnë lehtësimin dhe sigurinë e tregtisë”, njofton Ministria./ KultPlus.com
Papa Françesku më 21 shtator 2014 vizitoi Tiranën si vendin e parë evropian.
Ati i Shenjtë përqafoi popullin e sprovuar nga diktatura komuniste dhe përforcoi në fe bashkësinë katolike, inkurajoi forcën e dialogut ndërmjet feve, në perspektivën e së mirës së përbashkët.
Në 21 shtatori të vitit 2014, Papa Françesku vendosi të shkojë në Shqipëri, në vizitën e tij të parë evropiane që nga fillimi i papnisë.
Papa Bergoglio erdhi në Shqipëri 21 vite pas Papës shenjt Gjon Pali II, i cili, më 25 prill 1993, rivendosi hierarkinë e Kishës katolike të dalë nga vitet e tmerrshme të persekutimit ateisto-komunist.
Fjalët e Papës Françesku ishin krejt të qarta. “Askush – tha Ati i Shenjtë – të mos e mendojë se mund ta përdorë Zotin si mburojë, ndërsa planifikon e kryen akte dhune! Askush të mos e përdorë fenë si pretekst për vepra kundër dinjitetit të njeriut dhe të drejtave të tij”. E, më pas, gjatë takimit me krerët fetarë në Universitetin Katolik, shtoi: “Të vrasësh në emër të Zotit është sakrilegj i madh!”. Shqipëria, përsëriti disa herë, “dëshmon se bashkëjetesa është e mundur”.
Papa i nxiti të rinjtë të mësojnë nga shembulli i martirëve. Martirët! Shumë më tepër se 40 të parët, fytyrat e të cilëve mbushnin rrugën kryesore të Tiranës, Bulevardin “Dëshmorët e Kombit”.
“Shqipëria – tha Papa Françesku gjatë meshës në sheshin Nënë Tereza – është tokë martirësh: shumë e kanë paguar me jetë besnikërinë e tyre. Nuk kanë munguar sprova guximi të madh e koherence në dëshminë e fesë”.
10-vjetori i vizitës së Papës Françeskut në Tiranë, më 21 shtator 2014 u përkujtua edhe në takimin Mesdhetar “Med24”, i cili u mbajt në Tiranë nga 15 deri më 21 shtator.
Në një klimë entuziazmi rinor dhe bashkimi kishtar, u përkujtua 10 vjetori i vizitës së Papa Françeskut në vendin tonë. Në Katedralen e Shën Palit, në Tiranë, ku njëkohësisht po zhvillohet edhe takimi Mesdhetarë, Med.24, Mesha e shenjtë u kremtua nga Kardinali E.T. Kardinali Cristobal Lopez Romero. Kjo Meshë gjeti të bashkuar mbarë hierarkinë kishtare të vendit tonë dhe një numër të madh ipeshkvinjsh nga vende të ndryshme të Detit Mesdhe.
Në përshëndetjen e tij Sh. T. Imzot Arjan Dodaj, kryeipeshkëv i Tiranë Durrësit, e cilësoi si historike dhe të bekuar ditën që Ati Shenjtë Françesku shkeli në tokën arbnore. Porositë e tij janë aktuale edhe sot nënvizoi Imzot Dodaj. Duke shprehur gëzimin e tij personal që dhjetë vite më vonë, Tirana pret një takim si ky i Med.24, ai pohoi se sot, më shumë së asnjëherë nga kjo Katedrale duhet të jehojë lutja por edhe impenjimi për paqe dhe vëllazëri.
Gjithçka mund të realizohet nga një brezni e prekur nga dashuria e Zotit theksoi Imzot Dodaj. Në homelinë e tij, Kardinali Cristobal Lopez Romero, duke folur për pasurinë e jashtëzakonshme të qytetërimeve të pranishme në Mesdhe, evidentoi pasurinë njerëzore që buron prej kësaj pranie. Para të rinjve të pranishëm, ai ofroi Marin si model për tu ndjekur dhe imituar në jetën njerëzore. Ajo është modeli i shërbimit, shpresës dhe mbretërisë së Zotit pohoi ai.
Në këtë dimension, pavarësisht diferencave të prejardhjes apo besimit, angazhimi në këto tre aspekte është e vetmja rrugë për një Mesdhe në paqe dhe një botë pa luftëra. Kështu që secili prej jush duhet të jetë pelegrin, dishepull dhe misionar i paqes, nën shembullin e Maris dritë e popujve, përfundoi Kardinali Cristobal Romero. Në përfundim të Meshës u zhvillua edhe një aktivitet artistko-kulturorë në përkujtim të kësaj dite, ku u shfaqen disa prej elementeve identitarë të kulturës tonë shqiptare.
Gjatë vizitë së tij, Papa Françesku u takua me krerët më të lartë të vendit./atsh/ KultPlus.com
Presidentja Osmani kujton atdhetarin, simbolin e guximit dhe sakrificës, kolonelin Ahmet Krasniqi:
Në 26 vjetorin e vrasjes, me respekt e kujtojmë atdhetarin, simbolin e guximit dhe sakrificës, kolonelin Ahmet Krasniqi, komandanti i parë i Forcave të Armatosura të Kosovës, njëherësh ministër i Mbrojtjes i Kosovës.
Sot nderojmë jo vetëm njeriun, por vlerat që ai mishëroi: trimërinë, qëndrueshmërinë dhe angazhimin e palëkundur për lirinë e Kosovës.
Koloneli ishte një udhëheqës ushtarak dhe vizionar që besonte thellë në lirinë e Kosovës.
Ai u vra në mënyrë të pabesë dhe ishte viktimë e një akti të mjerë që u përpoq ta godasë përpjekjen për lirinë e Kosovës. Kolonelin e vranë, por jo ëndrrën për Kosovën e lirë dhe trashëgiminë e tij, ndaj zbardhja e vrasjes së tij është obligim i yni.
Qoftë i pëhershëm kujtimi për kolonel Ahmet Krasniqin!/ KultPlus.com
Shfaqja e fundit që përmbylli ‘Summer Cult 2024’ ishte “Impromptu”, produksion nga Shqipëria. Regjisorja e re Artemis Beluli kishte zgjedhur dramën komike të amerikanit Tad Mosel për të realizuar një shfaqje që e tërhoqi vëmendjen e publikut dhe mori duartrokitjet e tij.
Katër aktorë (Erina Lazi, Klodian Çelmeta, Eva Gjika, Ronaldo Kolgjokaj, Shandi Ismailaj) janë ulur në një skenë pa ndriçim, ndërsa presin menaxherin e skenës i cili është ai që i ka thirrur. Presin pa e ditur se për çka, por gjithsesi presin, gjatë pritjes rritet tensioni: errësira dhe pamundësia për të kuptuar se çfarë po ndodh e rrit tensionin mes tyre. Menaxheri i skenës dukshëm është person autoritar dhe mungesa e tij në mos nuk i frikson i bën të ndihen keq katër aktorët, të cilët dalëngadalë e kapin veten të shndërruar në personazhe të një drame që duhet ta shkruajnë vetë aty për aty dhe po aty për aty të interpretojnë e të bëjnë regjinë e saj.
Duhet të luajnë një shfaqje pa e ditur se çfarë shfaqje është ajo, befas dritat hapen, skena ndriçohet, por ata ende janë të paqartë për atë që duhet të bëjnë: dinë vetëm se nuk duhet të largohen pa e përfunduar shfaqjen. Para tyre është një publik në pritje me sytë nga ata, por katër aktorët ndjejnë se qenka vështirë të jesh personazhi i vetvetes, sepse ata se paskëshin njohur as veten se lëre më tjetrin.
Improvizimi është rruga e vetme që ata të dalin nga kjo situatë gati absurde. Por gjithçka duket kaq e vështirë në këtë skenë me të cilën mendonin se ishin të familjarizuar. Nuk kanë kurrfarë besimi në vete, te shoku jo se jo, sillen në një zonë të turbullt emocionesh të cilat as nuk shpërfaqen dot.
Detyra që iu është dhënë duket si një mision i pamundur.
Megjithatë duhet ta kryejnë medoemos. Skena kthehet në një arenë të ndeshjes së “gladiatorëve” të brendshëm dhe ashtu si pakuptuar merr trajtat e një “lufte” për egzistencë para publikut. Përgjatë improvizimit shndërrohen në kameleonë mbijetues, sepse egzistenca është cënuar dhe publiku është vënë përballë përjetimit të sfidave njerëzore.
Zhvillohet kështu një shfaqje brenda shfaqjes dhe mbyllja e detyruar brenda një skene që i grish të interpretojnë skena të improvizuara ka kostot e veta. A do të mund t’ja dalin katër aktorët që të arrijnë të komunikojnë me njëri tjetrin dhe me publikun pa ato fasadat teatrale me të cilat i drejtohen njëri tjetrit?
Ndërsa para publikut (jo vetë atij imagjinar) drama tingëllon si një miksim interesant i fantazisë dhe të vërtetës, improvizimet e aktorëve fillojnë e lexohen mirë, përtej asaj që interpretojnë në mënyrë teatrale personaliteti i vërtetë i tyre fillon të përthyhet e të shpërfaqet hap pas hapi.
Shfaqja e improvizuar brenda shfaqjes “Impromptu” ia doli të zgjojë kërshërinë artistike për egzistencën, të vërtetën dhe iluzoren si dhe dëshpërimin që pëson individi i izoluar i cili vihet në kërkim të vetes së shkapërderdhur brenda këtij realiteti.
Për fund mund të themi se loja e katër aktorëve të vërtetë që luanin rolin e katër aktorëve të shfaqjes tjetër, asaj të improvizuarës ishte solide, ata ja dolën të përcjellin te publiku gjithë dilemat, pamundësinë, dëshpërimin dhe dyzimet e njeriut të gjendur në kushte të izolimit.
“Impromptu” e konceptuar nga autori dhe realizuar edhe në këndvështrimin regjisorial si komedi-dramë, erdhi në teatrin “Dodona” si një alegori e fort e jetës, në teatër dhe të vërtetës. / KultPlus.com
Deputetja shqiptare e Parlamentit Evropian, Arba Kokalari e cila përfaqëson Suedinë, është zgjedhur të bëhet pjesë e fondacionit Obama, përcjell KultPlus.
Lajmin e bëri të ditur vetë Kokalari përmes një statusi në faqen zyrtare të saj në rrjetin social Facebook, ku ka theksuar se gjatë muajve të ardhshëm, ajo dhe 35 udhëheqës të tjerë në Evropë brenda shoqërisë civile, politikës dhe biznesit do të futen në fushën e udhëheqjes.
Më poshtë mund të lexoni postimin e plotë të Kokalarit:
Jam jashtëzakonisht e lumtur dhe e nderuar që jam përzgjedhur të marr pjesë në programin e udhëheqjes së Fondacionit Obama #ObamaLeaders!
Një falënderim i madh për Barack Obama dhe Michelle Obama për këtë mundësi të shkëlqyer!
Gjatë muajve të ardhshëm, unë dhe 35 udhëheqës të tjerë në Evropë brenda shoqërisë civile, politikës dhe biznesit do të futemi në fushën e udhëheqjes.
Do të jetë një histori pozitive dhe vizion i një të ardhmeje shpresëdhënëse. / KultPlus.com
Dhurata Lazo, Aleksandër Çipa dhe Anila Basha u nderuan nga bashkia e Gjirokastrës me çmimin “Kadare” për kontributin përmes punës së tyre për promovimin e vlerave të këtij qyteti.
“Kadare”, është një çmim mirënjohje, është dashuri për një qytet që flet përmes çdo guri, rrugice dhe çdo kujtimi të ruajtur me aq përkushtim.
Për pianisten Dhurata Lazo emocionet ishin të pashmangshme.
“Jam e emocionuar për këtë pritje të jashtëzakonshme. E nderuar të marr këtë çmim të madh të këtij emri të madh në qytetin tim. Kam emocione të mëdha. Kam performuar në skena ndërkombëtare dhe të tilla emocione nuk i kam pasur më parë. Në Gjermani ku jetoj po marr këtë copëz gjirokastrite dhe do ta mbaj me vete sepse jam shumë krenare që jam gjirokastrite”, u shpreh ajo.
Aleksandër Çipa, një zë i fuqishëm i gazetarisë i shprehu mirënjohje qytetit të gurtë.
“Ky është një çmim që e konsideroj një nderim të madh nga qyteti im, por shndërrohet për mua në një detyrim për të qenë përherë shërbëtor i promovimit të kulturës, trashëgimisë dhe veçanërisht turizmit të Gjirokastrës. Është vlerësim nga qyteti ku unë u rrita dhe prej të cilit mishërova konceptin se është e rëndësishme vendlindja, por rëndësi themelore ka dhe vendrritja”, u shpreh Çipa ndërsa në duar mbante çmimin e tij.
Anila Basha, me një përulësi të thellë, pranoi çmimin “Kadare, me një ndjenjë të madhe përgjegjësie, pavarësisht se nuk është nga Gjirokastra.
“Unë thashë se dhe pse s’jam gjirokastrite, e shoh me shumë përgjegjësi këtë çmim me emër të madh. Jetojmë në një shoqëri ku polarizimi i skajshëm nuk na ka lënë të shohim më të mirën te njëri-tjetri, dashurinë, empatinë dhe respektin. Por, veç gjithë të tjerave dhe ky duhet të jetë mision i medias dhe unë do të vazhdoj ta bëj. Faleminderit Gjirokastra”, u shpreh Basha.
Kjo mbrëmje e organizuar nga kryetari Flamur Golemi i Bashkisë Gjirokastër dhe qendrës “Antigonea” ishte e gjitha për t’u shijuar. “Kadare” nuk është thjesht një trofe. Por, është një çmim mirënjohje, është dashuri për një qytet që flet përmes çdo guri, rrugice dhe çdo kujtimi të ruajtur me aq përkushtim. E në këtë mënyrë, u duk se me nderimin e këtyre tre figurave me kontribut në Shqipëri, Gjirokastra “mori” frymë fort, duke u ndjerë e mbrojtur nga bijtë dhe bijat e saj më të mira./atsh/ KultPlus.com
Ministrja e Turizmit dhe Mjedisit, Mirela Kumbaro përkujtoi sot 10 vjetorin e vizitës së Papa Françeskut në Shqipëri.
Kumbaro u shpreh se, “kjo ditë shtatori përkon me përvjetorin e dhjetë të vizitës së Papa Françeskut në Shqipëri, ku pata privilegjin që përulësisht së bashku me skuadrën e Ministrisë së Kulturës të shënjonim në kujtesën e gjithë shqiptarëve altarin e mesazheve të forta të paqes, besimit e shpresës”.
Kumbaro u shpreh se, “në këtë 10 vjetor të vizitës tij në Tiranë, i janë dhuruar Shenjtërisë së Tij simbolet më të bukura të traditës e mirënjohjes shqiptare, një shishe verë “AMË Kallmet” dhe një plis në tryezën e tij, nga Mrizi i Zanave Agroturizëm, të cilat i janë dorëzuar nga Imzot Arjan Dodaj.
Kumbaro mbyll postimin e saj duke theksuar se, “këto janë simbolet më të bukura të traditës e mirënjohjes shqiptare”./ KultPlus.com
“Ajo punë ndodhte gjithmonë natën; nuk kishte grimë dyshimi që arrestimet kryheshin natën. Zgjimi i papritur dhe i dhunshëm nga gjumi, dora e ashpër që të tundte te supi, dritat që të verbonin sytë, rrethi i fytyrave të vrenjtura përqark shtratit. Në shumicën dërrmuese të rasteve nuk bëhej gjyq, nuk kishte njoftime arrestimesh. Njerëzit zhdukeshin gjithnjë gjatë natës…”
Në vitin 1984, qytetërimi është dëmtuar nga lufta, konflikti civil dhe revolucioni. Airstrip One, një provincë e Oqeanisë, është një nga tre super-shtetet totalitare që sundojnë botën. Në këtë vend imagjinar, pushtetin e ka “Partia” nën ideologjinë e një udhëheqësi misterioz, Big Brother. Partia ekzekuton çdo person që nuk është konformist me regjimin duke përdorur Policinë e Mendimit.
Koha është e trazuar dhe bota nuk gjen më ngushëllim: Nga “Down & Out in Paris and London” në vitin 1933, në “Fermën e Kafshëve” 1945, George Orwell pat përjetuar thellësisht një disharmoni të brendshme në raport me shoqërinë. Dallohej për një fëmijëri ndryshe nga ato të zakonshmet. Që fëmijë mbetej gjithmonë i hipnotizuar prej imagjinatës futuriste të shkrimtarit të famshëm britanik, Herbert George Wells. Por edhe pse pati një jetë të shkurtër, ai arriti të përmbushë ëndrrën e tij. ‘Njëmijë e nëntëqind e tetëdhjetë e katër’, është cilësuar si romani më i famshëm anglez i shekullit të 20-të, një libër zaitgaist, fryma e kohës, i cili shpërfaqi tërësisht vizionin distopik të Orwellit. Ai ishte thellësisht i rrënjosur si në moralin politik të autorit, ashtu edhe në kohën në të cilën ai jetonte, në vitet e pasluftës së dytë botërore.
Temat si, kërcënimi prej totalitarizmit, censura dhe manipulimi i gjuhës, vazhdojnë të ndezin ende sot botën me kërcënime profetike. Njerëzimi në romanin ‘1984’, gjendet në një konflikt të vazhdueshëm, që justifikon sundimin e qeverisë, e cila ka zhvilluar shkencën për të kontrolluar dhe shtypur individin. Bota e Orwell është ajo, ku jeta private e individit nuk ekziston. Njerëzit flasin gjuhën e gazetave. Winston Smith, një ish-gazetar i punësuar nga autoritetet shteterore, për të rishkruar artikujt e vjetër të gazetave, vendos të rebelohet i pashpresë, kundër shtypjes së “Partisë” dhe diktatorit sundues, Vëllait të Madh.
Revolta e Winstonit nxitet akoma dhe më shumë prej mikeshës së tij, Xhulia, një tjetër disidente, që përdor seksualitetin e saj të shfrenuar për të sfiduar represionin e “Partisë”. Kur marrëdhënia e shkurtër e Winstonit dhe Xhulias zbulohet nga Policia Sekrete, ata i nënshtrohen torturave të pamëshirshme të O’Brajanit në ‘Dhomën 101’. “Nëse doni një foto të së ardhmes”, thotë kjo figurë djallëzore, “përfytyroni një çizme ngjeshur në fytyrën e dikujt,… përjetësisht”. Ky epigraf i profecisë së veprës risjell fare shqip, kumtin mbi imazhin e së shkuarës dhe përfytyrimin e të ardhmes po të njëllojtë. Fabula e ‘1984’ është një gjë; idetë e saj janë krejt diçka tjetër.
Libri doli në botim 73 vjet me pare, vetëm pak muaj para se autori të mundej nga tuberkulozi. Në vitin 1989 libri ishte përkthyer në mbi 65 gjuhë të ndryshme duke shenjuar kështu numrin më të madh për ndonjë novel. Ndërkohë në Shqipëri vepra mbërriti vetëm pas rënies së komunizmit, në vitin 1991. Mbrojtës i lirisë së individit, Orwell luftoi kundër çdo forme shtypjeje. Sipas fjalëve të një kritiku britanik, Xhorxh Orwell, vlerësuar si “koshienca dimërore e brezit të tij”, u kthye në një lloj shenjtori laik, mishërimi i prozatorit tronditës, të frikshëm e të thellë në të gjithë raportin që ka individi me shtetin dhe në mënyrën sesi sillen regjimet autoritare ndaj individit.
Orwell në romanin “1984”, ka bërë parashikime brilante për atë që do të ndodhte, sidomos në vendet komuniste, duke u kthyer në një ogur paralajmërues edhe për dekada të tjera më pas. Kjo është dhe arsyeja që romani njeh një ribotim të kohëpaskohshëm./ KultPlus.com
Leonard Norman Cohen, këngëtar, kompozitor, muzikant, poet, romancier dhe piktor kanadez, një nga zërat më të veçantë të muzikës pop të viteve 1970, ka lindur 21 shtator 1934 në Westmount (Kebek) dhe vdiq më 7 nëntor 2016, në Los Angeles.
Bob Dylan shprehej në atë kohë për të madhin Cohen se ai e konsideronte atë rivalin e tij më të afërt dhe është një figurë e përkushtimit pothuajse si kulti mes fansave.
Leonard Cohen filloi si poet në veprën e Allen Ginsberg dhe Frank O’Hara përpara se të publikonte albumin e tij të parë, në vitin 1967. Pavarësisht se vuante nga një ankth i tmerrshëm, shumë i zbutur nga alkooli dhe droga, ai e mposhti frikën e tij për të performuar në skenë pas dekadash praktike Zen.
David Remnick ka sjell në vëmendje intervistën e fundit më kompozitorin, për karrierën e tij, ndikimet shpirtërore, turneun triumfues final dhe përgatitjen për fundin e tij.
“Unë jam gati të vdes,” shprehej Cohen. Ai tashmë vuante nga një sërë problemesh shëndetësore.
“Në një moment të caktuar, nëse ende i keni mendtë e kokës dhe nuk përballeni me sfida të rënda financiare, keni një shans për të rregulluar shtëpinë tuaj. Është një klishe, por është nënvlerësuar si një analgjezik në të gjitha nivelet. Të rregullosh shtëpinë, nëse mund ta bësh, është një nga aktivitetet më ngushëlluese dhe përfitimet e saj janë të pallogaritshme”, shtoi ai.
Profili i Cohen-it, i Remnick-ut ofron një vështrim në introspeksionin e ditëve të fundit të muzikantit: Ndoshta nuk ka më turne përpara. Ajo që është në mendjen e Cohen tani është familja, miqtë dhe puna në dorë.
“Unë kam pasur një familje për të mbajtur, kështu që nuk ka asnjë ndjenjë virtyti të lidhur me të”, tha ai.
“Unë kurrë nuk kam shitur aq shumë sa të mund të qetësohem me paratë. Unë kisha dy fëmijë dhe nënën e tyre për të mbajtur dhe jetën time. Pra, nuk ka pasur kurrë një mundësi për të ndërprerë. Tani më është bërë zakon. Dhe është elementi i kohës, i cili është i fuqishëm, me nxitjen e tij për të përfunduar. Tani nuk i jam afruar përfundimit.
Kam përfunduar disa gjëra. Nuk e di se sa gjëra të tjera do të arrij, sepse në këtë fazë të veçantë përjetoj një lodhje të thellë… Ka raste kur më duhet vetëm të shtrihem. Nuk mund të luaj më, dhe shpina nuk më duron shumë. Gjërat shpirtërore, baruch Hashem” – falë Zotit – “kanë shkuar në vendin e tyre, për të cilat jam thellësisht mirënjohës”. / KultPlus.com
Canadian singer-songwriter Leonard Cohen, London, June 1974. (Photo by Michael Putland/Getty Images)
Sot është përvjetori i vdekjes së filozofit gjerman të shquar, Arthur Schopenhauer, ditë kjo e cila na bën të reflektojmë mbi një nga mendimtarët më të rëndësishëm dhe më me ndikim të epokës së tij.
Arthur Schopenhauer (22 shkurt, 1788 – 21 shtator, 1860) ishte një filozof gjerman i njohur për pesimizmin e tij atheist dhe qartësinë filozofike. Në moshën 25 vjeçare, ai botoi disertacionin e doktoratës, On the Fourfold Root of the Principle of Sufficient Reason, e cila ekzaminoi pyetjen themelore: A mundet arsyeja, e vetme, të japë përgjigje mbi botën. Punimi më me ndikim nga Schopenhauer, Bota si Vullnet dhe Përfaqësim (Die Welt als Wille und Vorstellung), theksoi rolin e motivimit themelor të njeriut, që Schopenhaueri e quan vullnet. Analiza e Schopenhauerit mbi vullnetin e çoi atë në përfundimin se dëshirat emocionale, fizike, dhe seksuale nuk mund të përmbushem kurrë. Si pasojë, Schopenhauer favorizoi një jetesë duke mohuar dëshirat njerzore, ngjashëm me mësimet e Budizmit dhe Vedantas.
Duke vijuar nga idealizmi i Immanuel Kant, Shopenhauer refuzoi filozofitë bashkëkohore post-Kantiane të idealizmit gjerman. Kunder ideat e filozofeve perpara atij, ai zhvilloj nje sistem etik dhe metafizik ateist, qe ai e zhvilloj si nje manifestim i pesimizmin filozofik.
Shopenhauer ishte ndër mendimtarët e parë të filozofisë perëndimore që ndau dhe afirmoi parimet e rëndësishme të filozofisë lindore (p.sh asketizmi, bota si aparencë), pasi kishte arritur në konkluzione të ngjashme si rezultat i punës së tij filozofike. Edhe pse puna e tij nuk pati vëmendjen e merituar gjatë jetës së tij, impakti pas vdekjes së Shopenhauer preku disiplina të ndryshme, duke përfshirë filozofinë, letërsinë dhe shkencën.
Analiza metafizike e Schopenhauerit mbi vullnetin, pikëpamjet e tij mbi motivimin dhe dëshirat njerëzore, dhe stili i she’s aforistik ndikoi te shumë mendimtarë të njohur, përfshirë Friedrich Nietzsche, Richard Wagner, Ludwig Wittgenstein, Erwin Schrödinger, Albert Einstein, Sigmund Freud, dhe Karl Kraus. / KultPlus.com
Dy rusë e kanë vendosur të premten një rekord për qëndrimin më të gjatë të pandërprerë në Stacionin Ndërkombëtar të Hapësirës (ISS), sipas Agjencisë Hapësinore të Rusisë, Roskosmos.
Roskosmos tha se Oleg Kononenko dhe Nikolai Chub thyen rekordin e mëparshëm prej 370 ditësh, 21 orësh dhe 22 minutash, i cili ishte vendosur në shtator të vitit 2023 nga rusët Sergei Prokopiev dhe Dmitry Petelin, dhe amerikani Francisco Rubio.
Chub dhe Kononenko do të qëndrojnë edhe disa ditë më tepër, para se të kthehen në Tokë siç është planifikuar më 23 shtator.
Kononenko, 59 vjeç, mban rekorde të tjera për kohëzgjatjen në hapësirë, përfshirë kohën më të gjatë kumulative në hapësirë: 1.110 ditë gjatë pesë misioneve deri në momentin kur ai do të ketë zbarkuar në Kazakistan në fund të këtij muaji.
Astronautja e NASA-s me ditët më të gjata kumulative në hapësirë, Peggy Whitson, renditet e teta në nivel ndërkombëtar. Whitson ka qëndruar në hapësirë për gjithsej 675 ditë në tri misione të gjata dhe një mision të shkurtër.
Dy astronautë amerikanë, Butch Wilmore dhe Suni Williams, të cilët aktualisht ndodhen në ISS, kanë qëndruar rastësisht në stacionin hapësinor për pjesën më të madhe të qëndrimit rekord të rusëve.
Pasi NASA dhe Boeing identifikuan rrjedhje heliumi dhe probleme me kontrollet e reaksionit në kapsulën hapësinore Starliner të astronautëve, u mor vendimi për të kthyer kapsulën pa dyshen Wilmore dhe Williams dhe për t’i mbajtur ata në ISS për sigurinë e tyre.
NASA tha se kthimi i Starlinerit pa ekuipazh ia mundësoi asaj dhe prodhuesit të tij, Boeing, të vazhdonin mbledhjen e të dhënave të testimit duke mos paraqitur rrezik për ekuipazhin.
NASA ka marrë parasysh se qëndrimi i zgjatur i astronautëve do të thotë se ata nuk do të jenë në Tokë për zgjedhjet presidenciale në SHBA në nëntor. Dy astronautët thanë në një konferencë për shtyp më 13 shtator se ata do të kenë ende mundësinë të votojnë në zgjedhje dhe do të përdorin satelitët për të dërguar votat e tyre në Tokë.
Dy astronautët amerikanë pritet të kthehen në Tokë në shkurt./REL/ KultPlus.com
Presidentja Vjosa Osmani ka ndarë një video nga momenti kur është intonuar himni i Republikës së Kosovës në akademinë më me ndikim të ushtrisë amerikane “West Point”.
Osmani ka thënë se në këtë akademi, ka shumë ku shumë ushtarë nga Kosova që janë shkolluar për ta mbajtur Republikën e Kosovës më të sigurtë për të gjithë.
“Himni i Republikës së Kosovës në akademinë më me ndikim të ushtrisë amerikane “West Point”—vendi ku shumë ushtarë nga Kosova janë shkolluar për ta mbajtur Republikën tonë më të sigurtë për të gjithë!”, ka shkruar Osmani.
Ajo ka thënë se është e nderuar me pritjen madhështore që i është bërë nga ushtria amerikane./ KultPlus.com
Pas “Borëbardhës” dhe “Romeo dhe Zhuljeta”, Angelin Preljocaj u rikthye këtë mbrëmje në Teatrin Kombëtar të Operas dhe Baletit me kryeveprën e Çajkovskit por me disa rregullime më bashkëkohore, “Liqenin e Mjelmave”.
Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja u shpreh se me muzikën mahnitëse të Çajkovskit dhe koreografinë e përsosur të Angelin Preljocaj, “Liqeni i Mjelmave” zhyti në një botë ëndërrash të gjithë spektatorët e Teatrit të Operas dhe Baletit.
“Një mbrëmje spektakolare nën magjinë dhe elegancën e “Liqenit të Mjelmave”. Një nga veprat më të dashura të baletit klasik, me një histori epike dashurie, magjie dhe sacrifice. Me muzikën mahnitëse të Çajkovskit dhe koreografinë e përsosur të Angelin Preljocaj, “Liqeni i Mjelmave” zhyti në një botë ëndërrash të gjithë spektatorët e Teatrit të Operas dhe Baletit”, shkruan Gonxhja në një postim në rrjetet sociale.
“Liqeni i Mjelmave”, një nga baletet më të famshme në histori, mirëpret sërish nesër mbrëma në orën 20:00 artdashësit në Teatrin e Operas dhe Baletit./KultPlus.com
Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani është takuar me artistin shqiptar, Petrit Halilajn, ku dhe vizitoi ekspozitën me titullin “Abetare” në Nju Jork.
Osmani, përmes një postimi në facebook, shprehet se ekspozita e Petritit ‘është një pjesë e historisë sonë të dhimbshme që na kujton kohën e robërisë, qëndrueshmërisë dhe triumfit’.
“Kënaqësi e veçantë ta takoj artistin tonë Petrit Halilaj dhe ta vizitoj ekspozitën me titullin “Abetare”, në një ndër muzetë me prestigjoze në botë, Metropolitan Museum of Art në New York”, shkroi e para e vendit./KultPlus.com
Nexhmije Pagarusha ky emër i shquar i këngës shqipe, ndryshe njihej si Bilbili i Kosovës.
Ajo ishte pjesëmarrëse e koncerteve në Kosovë, Shqipëri, Bullgari, Gjermani, Izrael, Bosnje e plot shtete tjera. Karrierën muzikore e përfundoi në vitin 1984, pas një koncerti në Sarajevë.
Ajo u nda nga jeta në vitin 2020 duke e lënë pas vetës një grumbull këngësh që janë dëgjuar e vazhdojnë të dëgjohen me ëndje edhe në ditët e sotme.
Kultplus ua sjell tekstin e këngës “Kur Një Ditë Të Kthehesh Ti” të kënduar nga Nexhmije Pagarusha dhe Ardit Gjebrea:
Fjalët tua aq të rrejshme, qenë të vrazhda për me zgju dashninë time, As qe ditën mem ngushllue, as në çastet kur për ty unë sytë i meksha Fjalët tua aq të vrazhda s`qenë në gjendje me pajtue zemrën time ishin vetëm sytë e tue asgjë tjetër nuk na lidhte
ref…
Kur një ditë të kthehesh ti, i përbuzur nga të gjithë, dhe dëshiron ta kesh pranë ndokënd afër vetit Mos kerko strehim te unë se ngrohtësia në shpirtin tim ka shumë kohë që fluturon për ty në amshim Kur një ditë të kthehesh ti dhe e kupton se je fajtor se unë ende po jetoj pa fat dhe dashni dhe çkado qe tash premton është shumë vonë për shpresën tonë për urrejtje dhe dashni për ne të dy Çdo mesnate unë të shoh në andërr gjoja se po fle pranë meje si dikur Çdo mesnatë me zgjon kujtimi se më lodhi dashuria me këto andrea Qdo mesnatë un të shoh ne andërr si largohesh ti i heshtur pa buzëqeshje Fjalët e fundit janë për ty sytë e mi janë tuj lotu
ref…
Kur një ditë të kthehesh ti, i përbuzur nga të gjithë, dhe dëshiron ta kesh pranë ndokënd afër vetit Mos kerko strehim te unë se ngrohtësia në shpirtin tim ka shumë kohë që fluturon për ty në amshim Kur një ditë të kthehesh ti dhe e kupton se je fajtor se unë ende po jetoj pa fat dhe dashni dhe çkado qe tash premton është shumë vonë për shpresën tonë për urrejtje dhe dashni për ne të dy./KultPlus.com
Punonjësit që merren me sigurinë kibernetike, zhvillimin e produkteve, shitjet, mbështetjen teknike, marketingun dhe marrëdhëniet me publikun, kursejnë më shumë kohë në ditë duke përdorur inteligjencën artificiale, sipas rezultateve të hulumtimit nga Microsoft.
Sipas hulumtimit mbi profesionet që aktualisht përfitojnë më shumë nga përdorimi i inteligjencës artificiale në formën e përmirësimit të punës së tyre në detyrat e përditshme, përdorimi i AI ofron një mundësi për inovacion dhe zvogëlon sasinë e punës së përsëritur, njoftoi kompania.
Hulumtimet kanë treguar se kur përdoruesit e një mjeti AI njohin një kursim ditor 11-minutësh në kohë, ata fillojnë të shohin vlerën e tij dhe të krijojnë një zakon për ta përdorur atë.
Më shumë se gjysma e të rinjve të anketuar treguan se teknologjitë e reja ishin kyçe për vendimet e tyre për karrierën, duke treguar se në të ardhmen e afërt aftësitë e AI dhe aksesi në ato aftësi do të jenë çelësi për tërheqjen dhe mbajtjen e talenteve më të mirë.
Drejtori i Microsoft Adriatica, Kalin Dimçev, theksoi se inteligjenca artificiale vazhdon të formësojë industritë dhe të ripërcaktojë mënyrën se si mendohet për teknologjinë, por edhe se pavarësisht se vlerat e saj njihen lehtësisht, nuk ka një strategji formale për aplikimin e inteligjenca artificiale në organizata, e cila çon në përdorimin e mjeteve personale të AI nga punonjësit dhe mund të rrezikojë sigurinë dhe privatësinë.
“Është thelbësore që kompanitë të zbatojnë mjete të standardizuara të AI të gatshme për përdorim në mjedisin e punës dhe të ofrojnë trajnime për punonjësit në mënyrë që të sigurojnë përdorimin e sigurt dhe efektiv të inteligjencës artificiale”, tha Dimçev./KultPlus.com
Festivali Ndërkombëtar i kërcimit premton një edicion tjetër emocionues, duke vazhduar aktivitetet kulturore me një program dinamik e inovativ.
Për të tretin vit, Shqipëria bëhet skena e këtij festivali bashkëkohor me drejtorin artistik, koreografin e mirënjohur franko-shqiptar Angjelin Prelocaj. Përgjatë tre javëve, nga 20 shtatori deri më 12 tetor, Tirana do të gjallërohet nën ritmin e kërcimit, me performance të guximshme të artistëve europianë dhe shqiptarë.
“Jam shumë i emocionuar që po bëhet ky Festival i Tretë kontemporan. I pari ishte si një lloj prove, I dyti u zhvillua jashtëzakonisht edhe më shumë, por ky i treti është si emblema e Festivalit ndërkombëtar, që do të shënjojë të ardhmen e artit shqiptar”, tha Prelocaj.
Festivali ul perden në Teatrin e Operas dhe Baletit sonte në mbrëmje me dy shfaqje premierë të “Liqenit të Mjellmave” nga Angelin Preljocaj. Ylli i koreografisë me famë botërore, ka bindjen se me Festivalin që sjell një përvojë gjithëpërfshirëse në tërësi, brenda 5 viteve Tirana do të jetë një nga qendrat e rëndësishme të kërcimit bashkëkohor.
“Para se të vija këtu mendova që populli shqiptar e Meriton të zbulojë artin kontemporan jashtë mureve të. Por tani që kam ardhur, besoj se janë artistët e botës që meritojnë të vijnë këtu Shqipërisë në Shqipëri se është vendi i duhur!“,tha ai.
Larmishmëria e shfaqjeve nuk do të jetë e vetmja veçanti e Festivalit, por edhe do të jetë i mundur shkëmbimi i artistëve me audiencën përmes seminareve dhe masterklasave.
Festivali ndërkombëtar i Kërcimit organizohet falë mbështetjes së Ministrisë së ekonomisë e kulturës, bashkisë së Tiranës dhe me partner mediatik Top Channel./TopChannel/KultPlus.com
Festivali ndërkombëtar i kërcimit, Prelocaj: Nga 20 shtatori deri më 12 tetor, një tjetër edicion emocionues
Festivali Ndërkombëtar i kërcimit premton një edicion tjetër emocionues, duke vazhduar aktivitetet kulturore me një program dinamik e inovativ.
Për të tretin vit, Shqipëria bëhet skena e këtij festivali bashkëkohor me drejtorin artistik, koreografin e mirënjohur franko-shqiptar Angjelin Prelocaj. Përgjatë tre javëve, nga 20 shtatori deri më 12 tetor, Tirana do të gjallërohet nën ritmin e kërcimit, me performance të guximshme të artistëve europianë dhe shqiptarë.
“Jam shumë i emocionuar që po bëhet ky Festival i Tretë kontemporan. I pari ishte si një lloj prove, I dyti u zhvillua jashtëzakonisht edhe më shumë, por ky i treti është si emblema e Festivalit ndërkombëtar, që do të shënjojë të ardhmen e artit shqiptar”, tha Prelocaj.
Festivali ul perden në Teatrin e Operas dhe Baletit sonte në mbrëmje me dy shfaqje premierë të “Liqenit të Mjellmave” nga Angelin Preljocaj. Ylli i koreografisë me famë botërore, ka bindjen se me Festivalin që sjell një përvojë gjithëpërfshirëse në tërësi, brenda 5 viteve Tirana do të jetë një nga qendrat e rëndësishme të kërcimit bashkëkohor.
“Para se të vija këtu mendova që populli shqiptar e Meriton të zbulojë artin kontemporan jashtë mureve të. Por tani që kam ardhur, besoj se janë artistët e botës që meritojnë të vijnë këtu Shqipërisë në Shqipëri se është vendi i duhur!“,tha ai.
Larmishmëria e shfaqjeve nuk do të jetë e vetmja veçanti e Festivalit, por edhe do të jetë i mundur shkëmbimi i artistëve me audiencën përmes seminareve dhe masterklasave.
Festivali ndërkombëtar i Kërcimit organizohet falë mbështetjes së Ministrisë së ekonomisë e kulturës, bashkisë së Tiranës dhe me partner mediatik Top Channel./TopChannel/KultPlus.com
Ah ! do ta shohësh ti kur ajo mos të të dojë më Do ta shohësh ! Do të shohësh natë në mes të ditës Qiellin e zi në vend të yjeve Do të shohësh të njëjtën gjë Si unë
Edhe tokën, do ta shohësh ti, E toka, s’do të jetë tokë : S’do të të mbajë.
Edhe zjarrin, do ta shohësh ti, E zjarri, s’do të jetë zjarr : S’do të mund të lahesh në të.
Edhe ujin, do ta shohësh ti, E uji, s’do të jetë ujë : S’do të të freskojë.
Edhe erën, do ta shohësh ti, E era, s’do të jetë erë : S’do të të qetësojë.
Ah ! do ta shohësh ti kur ajo mos të të dojë më Do ta shohësh ! Do ta shohësh fytyrën tënde të huaj, Do të shohësh sa të mëdhenj janë sytë e frikës Do të shohësh të njëjtën gjë Si unë
Edhe tokën, do ta shohësh ti, E toka, s’do të jetë tokë : S’do të të mbajë.
Edhe zjarrin, do ta shohësh ti, E zjarri, s’do të jetë zjarr : S’do të mund të lahesh në të.
Edhe ujin, do ta shohësh ti, E uji, s’do të jetë ujë : S’do të të freskojë.
Edhe erën, do ta shohësh ti, E era, s’do të jetë erë : S’do të të qetësojë.
E të gjithë elementët, Të gjithë, do të të mallkojnë : Do të ishte më mirë për ty Të zhdukesh pa asnjë lajm !/KultPlus.com
