Shpresa Berisha është këngëtare e njohur e muzikës popullore qytetare shqiptare, shkruan KultPlus.
Disa prej këngëve të cilat ajo ka interpretuar ndër vite janë:
“Për ty vuaj, për ty këndoj”, “Me lule t’beharit”, “Të desha me hakikat”, “Turtulleshë”, “Bukuroshja e lalës”, “Fytyra jote”, “M’ka marrë malli shpirt”, “Çohi djema shalone atin”, “Prizrenit”, “Si t’ja bëj hallit”, “Po del hëna”, “Sy jeshile”, “Tjetërkund nuse”.
KultPlus ju sjell tekstin dhe këngën ‘Të deshta me hakikat’ nga Shpresa Berisha:
Të desha me hakikat Të çmova mikesh të shtrejtë. Mir’po paskem qenë pa fat, e aman Ma punove pa të drejtë.
Me gjithë zemër unë të desha Si njeri me mirësi. Disa herë unë të buz’qesha aman Me mallin e djalit t’ri.
Një kujtim që m’a ke dhanë-e Po e ru’j me dashuni. Do t’a kujtosh fukaranë, e aman Megjithë se m’ke marrë mëni.
Nuk e di se t’kam bezdisë Unë të pata me kimet. Qofsh e lumtun ti moj mike, aman Për mu’ si të jetë kismet./ KultPlus.com
Sot ka vdekur veterani i Ansamblit të Këngëve dhe Valleve të Maqedonisë së Veriu, Hisen Berisha.
Hiseni konsiderohet pioner i rrallë i valles shqipe, i cili nga një karrierë 40 vjeçare popullit shqiptar dhe trevave të Maqedonisë së Veriut i la trashëgimi me qindra valle, koreografi dhe aktivitete artistike.
Drejtori i Ansamblit Nacional të Këngëve e Valleve Popullore Shqiptare në RMV, Shkodran Tolaj ka shprehur ngushëllime, duke e cilësuar si humbje së madhe për komunitetin artistik vdekjen e veteranit të ansamblit.
“Baca Cenë, do të vazhdojë të jetojë me ne si shqiponjë dinjitoze e anëve të Pollogut që do të shpërndajë rreze drite e krenarie për foklorin e kulturën tonë! Sa herë do kaloj nga dera e Bacës Cenë apo edhe ta kujtoj atë, do marr forcë për të vazhduar misione të rëndësishme sepse me përkushtimin, sakrificat e sfidat 40 vjeçare në karrierën e tij ai u shëndërrua në modelin e përkryer për mua si artist dhe drejtues institucioni!”, është shprehur Tolaj.
Më poshtë mund të gjeni shkrimin e plotë të drejtorit Shkodran Tolaj:
Sot, paska ikur shqiponja e valles shqipe nga Pollogu, HISEN BERISHA – BACA CENË në fluturimin e tij të fundit – pakthim
Në mitologji besohej se shqiponja është shpend i dritës dhe emancipimit që simbolizon diellin, lartësitë, thellësitë, ajrin dhe dritën!
Një shqiponjë e vërtetë e shqiptarëve në RMV, na la sot, në këtë ditë që për komunitetin artistik do të jetë ditë e humbjes së madhe!
Baca Cenë ishte simboli i valles shqipe, në veçanti shqiponja e Sharrit plak dhe bir besnik i Pollogut që e dashuronte me zemër vallen shqipe dhe atdheun pa kufinjë!
Baca Cenë, më priti disa herë në dhomën e tij “muze” ku kishte ndërtuar me duart e veta historinë shqiptare përmes fotografive që paraqisnin personalitete të rralla e momente të veçanta të tij, babait dhe familjes së fisme shqiptare- Berisha!
Baca Cenë ishte shqiptar i madh i cili më falte aq krenari sa herë e takoja!
Jam shumë i lumtur që amanetin e tij të parë për të vënë një valle burrash- kaçakë në skenë e realizuam me aq sukses dhe dy javë më parë në vizitën që i bëra pata mundësi të flas gjërë e gjatë për atë realizim dhe shumë plane e projekte të ansamblit!
Jam krenar që emri i Bacës Cenë, institucionalisht u shkrua me shkronja të arta duke hyrë në mesin e personaliteteve të rralla që morën “Medaljen e Ansamblit”! Në fakt kjo ishte më e pakta që ai e meritonte dhe jam i lumtur që e realizuam dhe ia dorëzuam sa ishte pranë nesh fizikisht, dy javë më parë, me 28 mars 2024!
Ndonëse i rënduar nga shëndeti, dera e tij u hap me po të njejtën dashuri! Amaneti i tij i fundit ishte “ mos harrohen traditat kombëtare e legjendare shqiptare”! Ky amanet më jep përgjegjësi të madhe që puna, vizioni, dashuria e gjithë sakrifica e bacës Cenë për folklorin e vlerat tona të kapitalizohet dhe mbi atë bazë të ecim përpara që të mos i mbulojë pluhuri i harresës vlerat që kultivoi baca Cenë!
Jam tejet i indinjuar teksa shkruaj këto fjali pas lajmit të kobshëm që mora familja e tij dhe njëkohësisht i privilegjuar që baca Cenë, në momentet e fundit kishte porositur familjarët që të më lajmërojnë personalisht që ai po na lë dhe në homazhet e nderimit për të do kishte dëshirë të jem dhe unë!
Baca Cenë, sot na la por jo edhe personaliteti i tij që do jetojë përjetësisht bashkë me qindra valle, koreografi dhe aktivitete që ia la trashëgimi popullit shqiptar dhe trevave të Maqedonisë së Veriut si pioner i rrallë i valles shqipe!
Baca Cenë, do të vazhdojë të jetojë me ne si shqiponjë dinjitoze e anëve të Pollogut që do të shpërndajë rreze drite e krenarie për foklorin e kulturën tonë!
Sa herë do kaloj nga dera e Bacës Cenë apo edhe ta kujtoj atë, do marr forcë për të vazhduar misione të rëndësishme sepse me përkushtimin, sakrificat e sfidat 40 vjeçare në karrierën e tij ai u shëndërrua në modelin e përkryer për mua si artist dhe drejtues institucioni!
Në emër të gjithë artistëve, administratës dhe bashkëpunëtorëve të Ansamblit Nacional të këngëve e valleve popullore shqiptare në RMV, shprehë ngushëllimet më të sinqerta për familjen e bacës Cenë dhe gjithë komunitetin artistik që humbën ikonën e këtyre trevave!
Të prehet në paqe trupi i bacës Cenë e të fluturojë përtej lartësive shpirti i tij që reflektonte e barte vetëm dashuri!
Lamtumirë- shqiponja e valleve shqipe të trevave tona!
Me përulje, dhembje dhe plot sinqeritet
Shkodran Tolaj- drejtor i Ansamblit Nacional të këngëve e valleve popullore shqiptare në RMV/KultPlus.com
Në ditën përkujtuese për njerëzit epokëshënjues, profesorin, krijuesin dhe veprimtarin Prof. Dr. Latif Berishën, dhe për veprimtarin sindikalist të Bashkimit të Sindikatave të Pavarura të Kosovës, z. Agim Hajrizi, të cilëve në pranverën e 1999-s barbarët ia morën jetën në pragun e derës, po që nuk mundën t’ua mbysin veprat.
Të mundohemi që bashkërisht të thërrasim kujtimet për ta duke u heshtur brenda vetes.
Sot, kur përkujtojmë jetën dhe trashëgiminë e profesor Latif Berishës dhe të zotit Agim Hajrizit, le të mos vajtojmë thjesht për ndarjen e tyre, por le të festojmë jetën e tyre, arritjet e tyre, shpirtin e tyre të paepur që populli ynë të shohë dhe të gëzojë lirinë.
Le të marrim frymëzim nga shembulli i tyre, le t’i përkushtohemi parimeve që ata i mbanin me dashuri e me përkushtim, dhe le të vazhdojmë punën që ata filluan, duke e ditur se megjithëse ata mund të mos jenë më me ne në trup, prania e tyre duket e madhe në luftën e vazhdueshme për drejtësi, për barazi, për një botë më të mirë për të gjithë ne pa përjashtim.
Të mbledhur këtu sot, ne e bëjmë këtë jo vetëm për të kujtuar, por edhe për të nderuar. Ne nderojmë jetën dhe trashëgiminë e dy individëve të jashtëzakonshëm, Profesor Dr. Latif Berisha dhe z. Agim Hajrizi. Emrat e tyre janë të njohur për të gjithë atdhedashësit dhe veprimtarët e çështjes shqiptare.
Ndikimi i tyre kumbon përmes strukturës së shoqërisë sonë. Sot, ne qëndrojmë me frikë nga arritjet e tyre dhe reflektojmë për ndikimin e thellë që ata vazhdojnë të ushtrojnë, edhe në mungesë të tyre.
Profesor Latif Berisha, një akademik dhe krijues i dalluar, poet e prozator e mendimtar, ia kushtoi jetën kërkimit të dijes dhe avancimit të arsimit. Kërkimet e tij nismëtare dhe idetë nismëtare jo vetëm që pasuruan të kuptuarit tonë në fusha të ndryshme, por gjithashtu hapën rrugën për brezat e ardhshëm të studiuesve.
Përkushtimi i Profesor Latif Berishës për përsosmërinë dhe kuriozitetin intelektual shërben si një fener dritëdhënës e drejtues për të gjithë ne në komunitetin akademik po edhe në shoqëri.
Profesor Latif Berisha ishte më shumë se një akademik; ai ishte një vizionar. Etja e tij e pangopur për dije e shtyu atë në ballë të fushës së tij, ku ai shpërtheu shtigje dhe shkatërroi barrierat. Hulumtimi i tij nuk ishte thjesht një ushtrim akademik; ishte një kërkim për të vërtetën, një udhëtim drejt së panjohurës, i ushqyer nga një kuriozitet i pamëshirshëm dhe nga një imagjinatë e pakufishme.
Profesor Latif Berisha, nëpërmjet punës së tij, ai sfidoi mençurinë konvencionale, riformësoi kuptimin tonë për botën dhe frymëzoi të tjerë të panumërt që të ndiqnin gjurmët e tij.
Por, Latif Berisha ishte më shumë se një studiues. Ai ishte një mentor, një mik, një dritë në mes dritash në një botë shpesh të mbështjellë në errësirë. Dera e tij ishte gjithmonë e hapur, mendja e tij gjithmonë e etur për t’u përfshirë në dialog, për të ndarë ide, për të ndezur njohuri të reja.
Profesor Latif Berisha besonte në fuqinë e arsimit për të transformuar jetët, për të ngritur komunitetet, për të ndërtuar një të ardhme më të ndritshme për të gjithë. Dhe megjithëse ai mund të mos jetë më me ne, trashëgimia e tij vazhdon në jetët e panumërta që ai preku, mendjet që ai formoi, zemrat që ai frymëzoi.
E krahas Profesor Latif Berishës ishte edhe veprimtari i dalluar, Z. Agim Hajrizi, një drejtësikërkues i vendosur për të drejtat e punëtorëve dhe një figurë e shquar në Bashkimin e Sindikatave të Pavarura të Kosovës themelet e të cilit i vuri me Profesor Dr. Hajrullah Goranin.
Z. Agim Hajrizi pa frikë luftoi kundër padrejtësisë dhe shfrytëzimit. Përpjekjet e tij të palodhura për të fuqizuar punëtorët dhe për të përmirësuar kushtet e punës lanë një gjurmë të pashlyeshme në lëvizjen punëtore. Përkushtimi i tij i palëkundur ndaj parimeve të solidaritetit dhe drejtësisë vazhdon të frymëzojë sindikalistët në Kosovë po edhe në mbarë botën ku mbërriti informacioni për veprimtarinë e tij sindikale.
Zoti Agim Hajrizi, një titan i lëvizjes punëtore, një kampion i klasës punëtore, e kuptoi shumë herët se përparimi i vërtetë nuk mund të arrihet pa drejtësi, se të drejtat e punëtorëve duhen të respektohen nëse duam të ndërtojmë një shoqëri vërtet të drejtë dhe të barabartë.
Zoti Agim Hajrizi ia kushtoi jetën, duke ecur guximshëm drejt kësaj kauze fisnike, duke organizuar, mbrojtur, mobilizuar bashkëpunëtorët e tij për të kërkuar pjesën e tyre të drejtë të kafshatës së gojës. Dhe edhe përballë fatkeqësive, edhe në kohërat më të errëta, ai kurrë nuk u lëkund, nuk u lëkund, nuk e humbi kurrë qëllimin përfundimtar: se një botë ku çdo punëtor trajtohet me dinjitet dhe respekt duhet të krijohet dhe se është e mundur të krijohet.
Agim Hajrizi ishte më shumë se një lider sindikal. Ai ishte një luftëtar, një luftëtar i drejtë, një mbrojtës i patrembur i të shtypurve. Ai iu kundërvu shtypjes, u përball me padrejtësinë dhe i tha të vërtetën pushtetit, edhe kur kjo do të thoshte të vinte jetën e tij në rrugën e drejtësisë dhe të lirisë.
Dhe megjithëse ai mund të jetë hequr shumë shpejt prej nesh, shpirti i tij jeton në zemrat e të gjithë atyre që vazhdojnë luftën për të drejtat e punëtorëve, që refuzojnë të heshtin përballë tiranisë, që besojnë, siç bëri ai, se një botë tjetër e duhur dhe shumë më emirë është e mundur.
Pavarësisht barbarisë që u përballën, shpirti i tyre mbeti i pathyer dhe veprat e tyre nuk mund të shtypeshin. Guximi i tyre përballë fatkeqësive shërben si një testament për qëndrueshmërinë e shpirtit njerëzor dhe fuqinë e bindjes.
Ndërsa ne nderojmë kujtimin e tyre sot, le të riangazhohemi gjithashtu për të mbështetur vlerat që ata i mbanin të shtrenjta.
Dhe, le të përpiqemi të imitojmë pasionin e tyre, integritetin e tyre dhe angazhimin e tyre të palëkundur ndaj drejtësisë.
Duke vepruar kështu, ne sigurojmë që trashëgimia e tyre të vazhdojë të jetojë dhe se kontributet e tyre në shoqëri nuk do të harrohen kurrë.
Të faleminderit Profesor Latif Berisha, të faleminderit zoti Agim Hajrizi./KultPlus.com
Shpresa Berisha është këngëtare e njohur e muzikës popullore qytetare shqiptare, shkruan KultPlus.
Disa prej këngëve të cilat ajo ka interpretuar ndër vite janë:
“Për ty vuaj, për ty këndoj”, “Me lule t’beharit”, “Të desha me hakikat”, “Turtulleshë”, “Bukuroshja e lalës”, “Fytyra jote”, “M’ka marrë malli shpirt”, “Çohi djema shalone atin”, “Prizrenit”, “Si t’ja bëj hallit”, “Po del hëna”, “Sy jeshile”, “Tjetërkund nuse”.
KultPlus ju sjell tekstin dhe këngën ‘Të deshta me hakikat’ nga Shpresa Berisha:
Të desha me hakikat Të çmova mikesh të shtrejtë. Mir’po paskem qenë pa fat, e aman Ma punove pa të drejtë.
Me gjithë zemër unë të desha Si njeri me mirësi. Disa herë unë të buz’qesha aman Me mallin e djalit t’ri.
Një kujtim që m’a ke dhanë-e Po e ru’j me dashuni. Do t’a kujtosh fukaranë, e aman Megjithë se m’ke marrë mëni.
Nuk e di se t’kam bezdisë Unë të pata me kimet. Qofsh e lumtun ti moj mike, aman Për mu’ si të jetë kismet./ KultPlus.com
Presidenti shqiptar, Bajram Begaj, ka uruar Violetta Berishën për betimin si Kryetare e Bashkisë së Fairview, New Jersey.
Përmes një postimi në facebook, presidenti Begaj ka thënë se ky është një moment historik jo vetëm për Berishën, por edhe për komunitetin shqiptar në ShBA.
“Suksesi i saj si gruaja e parë shqiptare që merr një detyrë të tillë është një model frymëzimi dhe krenarie”, ka shkruar presidenti Begaj në llogarinë e tij në facebook./KultPlus.com
Naser Berisha është këngëtar i njohur shqiptar. Ai ka filluar të merret me muzikë qysh në moshën 13 vjeçare. Në shkollën e mesme, ai së bashku me shokun e klasës dhe vëllaun e tij( Shefqet dhe Zeqirja Bajramin) formuan Band-in “PREMIERA”, grup i cili funksionoi rreth 6 vite, deri në vitin 1993.
‘Maturantët’ ka qenë një këngë e grupit e cila u realizua gjatë asaj kohe, e cila ka arritur të qëndrojë në majat e top listës së këngëve në atë kohë.
Berisha ka interpretuar edhe shumë këngë të tjera me të cilat do të mbetet gjatë në kujtesën e adhuruesve të muzikës.
“Dy Pas Mesnate”, “Nese Shkon”, “Pergjithmon”, Kur Mbetesh Vet”, “Deti i Lodhur”, “Lora”, “Hajt Shko” etj, janë disa këngë të Berishës ndër vite.
Tash së fundmi Naser Berisha ka lansuar edhe projektin e tij më të fundit “Himni I Gilanit”, kushtuar Qytetit të Gjilanit.
KultPlus ju sjell këngën ‘A më kujton?’:
Koha iku, na harroi Mbeti veç kujtimi letër, Si ngahera, të kërkoj Me gitarë poemë e vjetër Para shkollës, si dikur Unë të pres, e ti nuk vije Dhe pyes vetën, si i marrë Ndonjëherë në mend do t´bije
Ref: 2 Ku më mbete bjondina ime Që më ngjall prapë këto kujtime Ndonjëherë të lutem a me kujton! Ty të kisha yll rinie Një dhuratë prej përendie Dashuri e vjetër të kërkoj…
Gjumë nuk kam, bie shi Në fotografi ti vetëm mbete Jeta të mori, larg të çoi Y Nuk e di se ku më trete Jam i vetëm, si atëherë Fati mua nuk më priu Lumturinë që ne e kishim fatkeqësia e përbiu…
Ref : 3 Ku më mbete bjondina ime Që më ngjall prapë këto kujtime Ndonjëherë të lutem a më kujton Ty të kisha yll rinie Një dhurat prej përendie Dashuri e vjetër të kërkoj…
