Më 7 gusht të vitit 1946 lindi aktori i mirënjohur i humorit, Met Bega.
Në këtë përvjetor, ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja, kujtoi me mirënjohje, ikonën e humorit dhe mjeshtrin e batutës, Met Bega, një figurë mjaft e dashur për publikun shqiptar.
Met Bega lindi në Tiranë, më 1946 dhe pjesën më të madhe të karrierës së tij e kaloi në Estradën e Tiranës. Gjatë karrierës së tij të gjatë, Met Bega është nderuar me çmime të ndryshme. Përveç interpretimeve në Estradë, Met Bega do të mbahet mend për interpretimet e tij në kinematografi, në filmat komedi aq të dashur për publikun, si: “Dy herë mat”, “Edhe ashtu edhe kështu”, “Stolat në park” dhe “Telat për violinë”.
Aktori ndërroi jetë në vitin 2015. Prej shumë kohësh ai vuante nga sëmundja e Parkinsonit./atsh/KultPlus.com
Sot, më 31 korrik shënohet përvjetori i lindjes së Louis de Funès, një nga aktorët më të dashur dhe më të njohur të kinemasë franceze dhe botërore. Me mbi 150 role filmike në karrierën e tij, ai ka lënë gjurmë të pashlyeshme në historinë e filmit, duke u bërë sinonim i humorit francez dhe komedisë klasike.
I lindur më 1914 në Courbevoie, Francë, Louis de Funès u dallua për energjinë e jashtëzakonshme në skenë, mimikën e veçantë dhe talentin e tij për të interpretuar personazhe të ndryshme, shpeshherë me një dozë të madhe nervozizmi komik dhe ironie. Qoftë si komandanti Ludovic Cruchot në serinë “Le Gendarme”, apo si Monsieur Hulot në filma të tjerë të njohur, de Funès arriti të krijojë personazhe që janë ende të dashur nga publiku i të gjitha moshave, transmeton KultPlus.
Karriera e tij u shënua nga një përkushtim i jashtëzakonshëm ndaj artit dhe një aftësi e rrallë për të transmetuar emocione përmes komedisë fizike dhe dialogut. Filmat si “La Grande Vadrouille”, “Le Corniaud” dhe “L’Aile ou la Cuisse” mbeten kryevepra të humorit që vazhdojnë të inspirojnë breza të rinj aktorësh.
Por Louis de Funès nuk ishte vetëm një aktor me humor të mprehtë, ai ishte edhe një mjeshtër i artit të tij, që përmes veprave të tij na kujton se qeshja dhe humori janë pjesë thelbësore e jetës.
Sot, në përvjetorin e lindjes së tij Louis Funes vazhdon të jetë një frymëzim për artistë dhe dashamirë të filmit në mbarë botën./KultPlus.com
Molieri, emri artistik i Jean-Baptiste Poquelin, është një nga figurat më të ndritura të teatrit francez dhe letërsisë botërore.
I lindur në Paris më 15 janar 1622, ai erdhi në jetë në një familje borgjeze, ku i ati ushtronte zanatin e tapicierit dhe kishte lidhje me pallatin mbretëror. Megjithatë, Molieri zgjodhi një rrugë krejt tjetër nga ajo që familja kishte parashikuar për të: rrugën e teatrit, një zgjedhje e guximshme për kohën. Pas studimeve të filozofisë dhe drejtësisë, ai themeloi trupën teatrore L’Illustre Théâtre, e cila do të përballej fillimisht me vështirësi ekonomike. Pavarësisht këtyre pengesave, pas një dekade turnesh në provincat franceze, ai u kthye në Paris dhe fitoi vëmendjen e oborrit mbretëror. Mbretit Luigji XIV i pëlqeu stili i tij i gjallë, dhe Molieri gëzoi mbështetjen e tij në shumë nga veprat e mëvonshme, edhe kur ato krijonin polemika. Ai është i njohur për një sërë komedish të mprehta që godasin hipokrizinë, mashtrimet, shtirjet fetare dhe veset e klasës borgjeze.
Molieri nuk i druhej asnjë teme, dhe shpesh vuri në lojë shtresat më të fuqishme të shoqërisë së kohës. Në veprën “Tartuffe”, për shembull, ai denoncoi rrezikun e fanatizmit fetar, duke shkaktuar zemërim në radhët e kishës, e cila arriti të ndalonte shfaqjen për disa vite. Por Molieri nuk u tërhoq. Komedian në skenë dhe autor i paharrueshëm në letërsi, ai luajti shpesh vetë në rolet kryesore të veprave të tij. Disa nga dramat më të njohura të tij janë: “Le Misanthrope” (Mizantropi), ku ironizon sinqeritetin e sëmurë dhe pamundësinë për të jetuar në një botë hipokrite; “L’Avare” (Kopraci), ku personazhi Harpagoni është bërë simbol i lakmisë ekstreme; “Le Malade Imaginaire” (I sëmuri i imagjinuar), që përqesh mjekësinë dhe frikën nga sëmundja; dhe “Les Femmes Savantes” (Gratë e ditura), ku kritikon feminizmin artificial të disa zonjave borgjeze. Gjuha që përdor Molieri është elegante, e pasur me rimë, sarkazëm dhe ritëm dramatik. Ai solli një frymë të re në teatër duke përzier komedinë tradicionale italiane me realitetin e jetës franceze, duke krijuar personazhe të gjalla dhe situata që nuk humbin asgjë nga aktualiteti edhe sot. Ai ishte një shkrimtar që nuk u përkul përpara moralit zyrtar, dhe për këtë u dashurua nga publiku, por edhe u sulmua nga kundërshtarët.
Ironikisht, Molieri vdiq në skenë, duke luajtur pikërisht rolin e të sëmurit imagjinar, më 17 shkurt 1673. Thuhet se akti i fundit i jetës së tij ndodhi gjatë shfaqjes së katërt të kësaj komedie, kur, i sëmurë dhe i rraskapitur, pësoi një krizë që do t’i merrte jetën pak orë më pas. Për ironi, si aktor, Molieri nuk u lejua të varrosej në mënyrë të rregullt nga Kisha Katolike, sepse profesioni i tij nuk konsiderohej “i denjë”. Vetëm ndërhyrja e mbretit bëri të mundur që ai të prehej në një varr modest, por gjithsesi me nderime. Sot, ai është simboli i gjallë i teatrit francez dhe një nga emrat që mishëron guximin e të vërtetës përmes artit. Akademia Franceze e ka konsideruar Molieri, si “shkrimtari që i dha gjuhës franceze vetëdijen e saj teatrale”. Trashëgimia e tij jeton në çdo skenë ku qeshet me absurditetin njerëzor. Ai mbetet një nga ata autorë që nuk ka nevojë për përkthim për të kuptuar qëllimin: të nxisë të menduarit përmes të qeshurës.
Veset e Molierit dhe komedia që shndërroi në zhanër elitar Pak e njohur është se Molieri ishte një njeri jashtëzakonisht i përpiktë në punën e tij dhe kërkonte disiplinë të madhe nga aktorët e trupës. Ai jo vetëm që shkruante dhe interpretonte, por edhe drejtonte shfaqjet, përgatiste kostumet dhe merrej me aspektet financiare të trupës. Ai kishte një marrëdhënie shumë të veçantë me mbretin Luigj XIV, i cili e kishte përzemër dhe shpesh e mbronte nga kritikat e kishës apo të moralistëve të kohës. Molieri madje konsiderohet si “dramaturgu i oborrit”, pasi shfaqjet e tij ishin shpesh pjesë e festivaleve mbretërore. Një fakt pak i ditur është se ai ishte gjithashtu një bashkëpunëtor i muzikantit Jean-Baptiste Lully, me të cilin krijoi një seri komedish me muzikë, që do të ishin pararendëset e operetave franceze. Veprat e tyre ishin të njohura si “comédie-ballet”, një risi për kohën.
Martesa e Molierit që shkaktoi zhurmë dhe largimi nga oborri i mbretit Molieri, emri i vërtetë i të cilit ishte Jean-Baptiste Poquelin, kishte një jetë private që shpesh përplasej me konvencionet shoqërore të kohës. I lindur në një familje borgjeze të Parisit, ai u edukua në shkolla të njohura dhe pritej të ndiqte gjurmët e të atit, i cili punonte në pallatin mbretëror. Por Molieri e braktisi këtë rrugë për të ndjekur teatrin një zgjedhje e konsideruar e turpshme për kohën. Zgjedhja e jetës si aktor e largoi nga familja për shumë vite. Vetë arti i teatrit shihej me dyshim nga shoqëria dhe kisha, dhe kjo ndikoi edhe në imazhin e tij personal. Molieri kaloi një pjesë të mirë të jetës në turne me trupën e tij, gjë që e bëri të jetonte një jetë më tepër nomade, larg stabilitetit dhe familjes së gjerë. Jeta e tij dashurore ishte po aq e diskutuar sa edhe veprat që shkruante. Në vitin 1662, Molieri u martua me Armande Béjart, një aktore shumë më e re në moshë, gjë që shkaktoi shumë thashetheme në Paris.
Një pjesë e publikut madje aludoi se ajo mund të ketë qenë bija e dashnores së tij së mëparshme, Madeleine Béjart, e cila gjithashtu ishte aktore dhe bashkëthemeluese e trupës së tij teatrore. Martesa me Armande nuk ishte e lehtë. Thuhet se ajo ishte kokëfortë, e pavarur dhe vazhdoi të luante në skenë edhe pas martesës, diçka që shoqëria franceze nuk e pranonte lehtësisht për një grua të martuar. Për më tepër, pati dyshime për pabesinë e saj, gjë që la gjurmë edhe në shfaqjet e Molierit, ku shpesh shfaqen martesa problematike dhe figura femrash manipuluese. Molieri kishte tre fëmijë me Armande, por vetëm njëri prej tyre arriti të mbijetojë. Ai ishte shumë i lidhur me familjen e vet të ngushtë, por nuk pati kurrë një jetë të qetë familjare./panorama/
Korriku shënon përvjetorin i lindjes së Robin Williams, një nga aktorët dhe komedianët më të dashur dhe më të paharrueshëm në historinë e filmit.
Me energjinë e tij të pakufishme, talentin e jashtëzakonshëm dhe aftësinë për të sjellë gëzim në zemrat e miliona njerëzve, Williams la gjurmë të thella në botën e artit.
Karriera e tij shtrihej në më shumë se katër dekada, gjatë të cilave ai solli në jetë një varg karakteresh të paharrueshme në film, televizion dhe teatër. Ai fitoi një Çmim Akademie për rolin e tij në “Good Will Hunting” dhe u shqua për aftësinë e tij për të balansuar komedinë me dramën në mënyrë të rrallë. Filmat si “Mrs. Doubtfire”, “Dead Poets Society”, “Aladdin” dhe “Jumanji” janë vetëm disa nga veprat që e bënë atë ikonë të kinemasë botërore, përcjellë KultPlus.
Megjithatë, pas dritës së skenës dhe buzëqeshjes së tij të njohur, Robin Williams përballej me sfida të mëdha personale dhe probleme shëndetësore. Ai vdiq në vitin 2014, duke lënë pas një boshllëk të madh në botën e artit dhe në zemrat e fansave të tij. Hetimet më pas zbuluan se ai vuante nga demenca, një sëmundje neurodegjenerative që ndikoi në shëndetin e tij mendor dhe fizik, dhe besohet të ketë qenë një nga faktorët kryesorë që çuan në vetëvrasjen e tij.
Në këtë përvjetor, kujtohet jo vetëm talenti i tij i jashtëzakonshëm, por edhe mesazhi i tij për të jetuar me pasion dhe humanizëm./KultPlus.com
Teatri Çajupi ka shfaqur në Berat komedinë “Duke edukuar Ritën”. Pjesa e autorit anglez Willy Rusell vjen me regji të Kiço Londos dhe interpretimin e aktorëve Mehmet Xhelili dhe Laura Nezha. Tema që trajtohet në këtë komedi është forca që ka kultura, edukimi dhe arti për të transformuar gjithçka.
Në qendër të pjesës është një vajzë që vjen nga shtresat e ulëta të shoqërisë dhe ka ambicien ta kapërcejë nivelin e saj dhe të dalë nga vetvetja, për të arritur një status të rëndësishëm social. Në marrëdhënien mes saj dhe profesorit, është edhe profesori ai që përfiton. Nxënësja dhe profesori krijojnë një lidhje mes njëri-tjetrit, një lidhje që i transformon ata të dy./balkanweb/KultPlus.com
Komedia brilante “Një shtrat plot me të huaj” e autorit Dave Freeman dhe me regji të Adelina Muçës u shfaq me shumë sukses në teatrin “Aleksandër Moisiu” në Durrës.
Për dy mbrëmje me radhë artdashësit durrsakë që kanë mbushur plot sallën janë argëtuar me humorin që përcjell kjo shfaqje dhe kanë duartrokitur lojën e shkëlqyer të aktorëve.
Komedia e përkthyer nga Kastriot Çipi dhe me regji të Adelina Muçës është një shfaqje me plot situata komike, të çuditshme e të furishme të cilat me kulmet e tyre sjellin humor dhe argëtim për publikun. Ajo vjen si një shfaqje argëtuese plot të papritura dhe njerëz të panjohur që përfundojnë në të njëjtën dhomë hoteli. Nuk mungon as muzika dhe kërcimi.
Në këtë komedi interpretuan aktorët e njohur Gentian Zenelaj, Alesia Xhemalaj, Romir Zalla, Amos Muji Zaharia, Mimoza Marianaku, Rudina Dembacaj, Selma Bakalli.
Komedia do të vijojë të shfaqet në teatrin e Durrësit edhe sot e nesër./atsh/KultPlus.com
“Një vrasje e vogël aksidentale” komedia e Jean Pierre Martinez u ngjit në skenën e teatrit të Gjirokastrës nën interpretimin e teatrit të Mitrovicës nën regjinë e Marigona Bekteshit.
Shfaqja, një komedi e pastër e bazuar në marrëdhëniet e komplikuara të dashurisë mund të shihet edhe si një eksplorim humoristik i fuqisë së gjuhës. Gënjeshtra të vogla por të shumta që shkaktojnë ngjarje me pasoja shkatërruese. Regjisorja e shfaqjes u shpreh shumë e kënaqur me mikpritjen e shfaqjes.
Komedia që pati ritëm dhe dinamikë interesante solli situata plot humor brenda një çifti ku gënjeshtrat e njërit zbulojnë sekretet e tjetrit. Vepra njëherazi një tragjedie qesharake – ose një komedi dramatike ka të bëjë me fuqinë e rrezikshme që kanë deklaratat e vërteta dhe të rreme për të ndryshuar realitetin, herë për mirë e herë për keq. Një shaka e vogël e pafajshme i tërheq personazhet e kësaj drame në mënyrë të pakontrollueshme duke i çuar ata nga një mbrëmje e qetë në shtëpi në një situatë surreale dhe shumë të rrezikshme.
Shfaqja ka udhëtuar më parë në Vlorë dhe trupa pritet të interpretojë edhe në disa qytete të tjera. Ky ishte shkëmbimi i dytë mes teatrove të Gjirokastrës dhe Mitrovicës./topchanel/KultPlus.com
“Burra pa gra”, një komedi e hidhur e tejet cinike, e autorit italian Angelo Longoni, është shfaqur mbrëmë premierë në sallën e vogël të Universitetit të Artit.
Është historia e dy burrave, e dy artistëve të rinj, me pasione e karaktere krejt të ndryshëm, që ndajnë se bashku të njëjtat vështirësi të jetës.
I shkurtri është muzikant, saksofonist, me prirje të fortë drejt alkoolizmit, i çuditshëm në pamje, ndërsa i gjati, është një shkrimtar aspirant, elegant, i kujdesshëm për shëndetin, sportiv. Por të dy janë në sfidë të vazhdueshme përballë pamundësive për të përmbushur jetët e tyre profesionale e atë sentimentale.
Dy artistët ndjejnë keqardhje për veten e tyre por nuk dorëzohen dhe dinë ta shijojnë jetën… aq sa e gjithë kjo histori mbyllet me një shpërthim të qeshurash, që dalin nga shpirti.
“Burra pa gra” me regji të Julian Canameti e me dy personazhet simpatikë të interpretuar nga Valdrin Hasani dhe Andi Begollit, do të vijojë të shfaqet në datat 24- 25- 26 nëntor në sallën e vogël të Universitetit të Arteve./balkanweb/KultPlus.com
Teatri i qytetit Hadi-Shehu Gjakovë dhe Teatri i qytetit Bekim Fehmiu-Prizren, të hënën mbrëma do të sjellin shfaqjen Premierë “Masë për masë” nga William Shakespeare në qytetin e Gjakovës, shkruan KultPlus.
Komedia vjen me regji Altin Bashës, përderisa në të luajnë aktorët: Xhevdet Doda, Vlera Pylla, Besfort Berberi, Edmond Hafizademi, Edona Sopaj, Edonis Kastrati, Valmir Krasniqi, Alban Çela, Alban Krasniqi, Vlora Dervishi, Butrint Lumi, Valmira Hoti, Altina Kusari dhe Edi Gjakova.
Stafi që punoi poashtu në realizimin e kësaj shfaqje janë:
Producent: Albulena Bokshi, Burim Mustafa
Udhëheqës Artistik: Fatos berisha
Skenografia: Petrit Bakalli
Kostumografe: Ilirjanë Loxha Basha
Muzika: Memli Kelmendi
Koreograf: Robert Nuha
Dramaturgjia e përshtatur: Altin Basha
Përktheu: Vedat Kokona
Inspicient: Arben Lleshi
Grimi: Canan Cibo
Mjeshtër ndriçimi: Qëndrim Ruka
Premiera e shfaqjes jepet me 2 Tetor 2023 në ora 20:00 në Gjakovë. Ndërsa reprizat do të jepen me 3 dhe 4 Tetor 2023/KultPlus.com
Komedia “Certifikata e martesës” do të rikthehet në skenën e teatrit “Aleksandër Moisiu” në Durrës.
Shkruar nga Ephraim Kishon, me regji nga Driada Dervishi, “Certifikata e martesës” është një komedi sociale e filozofike.
Pas 30 vitesh bashkëjetesë, çifti Meleku kujtohen që nuk dinë ku është certifikata e martesës. A varet realisht martesa nga një certifikatë? Dhe më e rëndësishmja, pas 30 vitesh a do të martoheshe sërish me burrin a gruan që ke?
Komedia do të jetë në skenën teatrore në datat 17, 18, 19, 20 dhe 21 maj.
Në rolet kryesore interpretojnë aktorët Gentian Zenelaj, Olta Daku, Mimoza Marjanaku etj.
Në muajin prill, aktorja Olta Daku, e cila ka rol kryesor në komedi, u vlerësua me çmimin “Aktorja më e mirë protagoniste”, në edicionin e 14-të të festivalit mbarëkombëtar “Apollon” në Fier./Atsh/KultPlus.com
Artisti i Popullit, Nikolin Xhoja, i konsideruar nga kritikët e teatrit si një individualitet i spikatur artistik, veçanërisht në realizimin e roleve komike, edhe 26 vjet pas vdekjes, vazhdon të jetë një nga figurat më të dashura për publikun durrsak dhe atë shqiptar në përgjithësi.
Sipas kritikëve të teatrit, ai ishte një aktor me diapazon të gjerë, nga rolet komike te ata thellësisht dramatike. Në “Historinë e teatrit shqiptar”, shkruhet se Xhoja, di të zgjedhë materialin dhe mjetet më të përshtatshme shprehëse, jo vetëm për të plazmuar personazhin, por edhe për të mbajtur një qëndrim të caktuar emocional ndaj tij.
Prof. Josif Papagjoni, kritik i njohur i teatrit, vlerëson se “Nikolin Xhoja është një ndër emrat më të mëdhenj të aktrimit shqiptar, një gur i rëndë dhe i pazëvendesueshëm themeli në teatrin “Aleksandër Moisiu” të Durrësit, emblemë e emrit dhe historisë së tij. Ishte aktor me një nur komik, tejet i natyrshëm e organik në interpretimin aktorial, tejet spontan, i atypëratyshëm dhe shpesh, improvizues”.
Ndërsa aktorët e teatrit “Aleksandër Moisiu”, e kujtojnë Nikolinin me shumë respekt. “Kam qenë përkrah tij në dhjetera spektakle, por kujtoj gjithnjë aktin e parë kur ai interpretoi Podgolisenin tek “Martesa e Gogolit”, tregon Artisti i Merituar, Lutfi Hoxha. Edhe pse ishim paraqitur disa qindra herë para publikut, ai kishte njëlloj emocione, e megjithatë, po aq mjeshtërisht, ai i përballonte ato duke sjellë në skenë kryerole”, rrëfen me tej artisti Hoxha.
“Publiku e adhuronte Nikolin Xhojen për talentin dhe përkushtimin e pamate. Nëpërmjet tij, publiku vilte nga skena harenë, gëzimin, gjithçka jep magjia e teatrit dhe në të njejten kohë, e shpërblente artistin me duartrokitje te pandërprera, me dashuri dhe miratim të plotë”, shprehet një nga kolegët e tij, Artisti i Merituar Vangjel Heba.
Roli i xha Beqos tek filmi “Kapedani”, është një nga dëshmitë e potencialit artistik të Nikolin Xhojës, e po ashtu edhe dy filmat e tjerë “Cifti i lumtur” dhe “Horizonte të hapura”, në të cilat ndjehet përvoja e madhe aktoriale dhe jetësore. Në tre dekada veprimtari artistike, ai krijoi 55 role në teatër, 11 premiera varieteje dhe 3 role në kinematografi.
Bashkëqytetaret e tij e kujtojnë gjithnjë Nikolinin mes shokësh dhe miqsh, me një humor thuajse disident, duke vërtetuar atë që buronte nga mbiemri i tij, që në gjuhën italiane do të thotë “gëzim”.
Për Artistin e Popullit Gjergj Vlashi, Nikolin Xhoja ishte padyshim aktori më i mirë i teatrit gjysmëshekullor të Durrësit dhe një ndër korifenjtë e skenës shqiptare, sidomos në gjininë e komedisë. “Ai nuk pati shkollë, por qe mësues i shumë breza aktorësh, nuk bëri pjesë në asnjë shkollë, por krijoi një shkollë të tijën të interpretimit skenik”, shprehet Vlashi.
Dhe vërtetë e nisi rrugën e përpjetë të skenës shumë i ri, duke interpretuar rreth zjarrit partizan. /urbannews/ KultPlus.com
Të gjithë jemi të lodhur. Çdo ditë kalon njëjtë, orë të stërzgjatura duke qëndruar para ekranit dhe me raste, dalje në rreze të diellit për të rimbushur energjitë.
Rutina e kaluar ka marrë pamje tjetër: takime nëpërmjet kamerave, mirëmbajtje dhe vendosje të maskave para se të dalim, aktivitete të përbashkëta të ridefinuara në mënyrë që të realizohen në izolim. Ndoshta, ne nuk kemi ngecur në kohë, por krijohet kjo përshtypje, shkruan “The Verge”. Një ditë e gjatë me shumë pak ndryshime dhe ku ne jemi të stresuar gjatë gjithë kohës. Shkruaje: “Palm Springs” është një film për gjendjen mendore të këtij viti.
Në shikim të parë “Palm Springs” është i ngjashëm më “Groundhog Day”: Nyles (Andy Samberg) është një djalosh i pafat që i duhet ta rijetojë të njëjtën ditë, transmeton KOHA. Mirëpo, ajo që e bën “Palm Springs” që të dallohet është fakti se sa pak është i bazuar në argumente.
Sigurisht, ngecja në kohë është gjithëpërfshirëse dhe gjithmonë prezentë, por gjithashtu është një fakt i jetës. Në fillim, Nyles ka qenë duke jetuar në këtë gjendje që një kohë të gjatë; ne mësojmë për këtë gjendje dhe sesi ajo funksionon vetëm pasi që diçka e çuditshme i ndodh, Sarës (Cristin Milioti), motrës së nuses, që ngec po ashtu.
Komedia e re nga “Hulu” mund të befasojë disa shikues, sidomos ata që kërkojnë një film të realizuar nga trioja e “The Lonely Island” – një ekip që përtej “Saturday Nigh Live” apo filmit si “Hot Rod” dhe “Popstar” u bë i njohur për paroditë e muzikës pop dhe humorin plotësisht të marrë. “Palm Springs” është definitivisht qesharak, por është një lidhje më e errët dhe e mjegullt.
Sarah kalon nëpër një tronditje të kuptueshme dhe refuzuese pasi që mëson për situatën në të cilën gjendet, por është në shërbim të shikuesve, që ata të mësojnë disa rregulla të ashpra sesi funksionon ngecja në kohë. Pasi që gjithë kjo është kuptuar, filmi gërmon brenda karaktereve dhe aty qëndron ritmi i tij.
Të dy, edhe Sarah edhe Nyles kanë anën e errët të tyre që nuk i pengojnë komedisë. Milioti e luan shumë mirë rolin e Sarës duke i dhënë intensitet dhe kompleksitet një karakteri që shumë lehtë mund të luhet si një vajzë maniake dhe jo aq e rëndësishme. Sambergu i jep një errësim të pazakonshëm personazhit të tij naiv, dhe në mënyrë të befasishme është efektive. /KultPlus.com
Aktorët dhe aktoret e serialit legjendar të humorit britanik “Alo, Alo”, një komedi brilante që transmetohej dhe nga RTSH-ja në vitet ’90, zbuluan një pllakë përkujtimore për nder të saj.
Seriali transmetuar nga 1982 deri në 1992 hedh dritë mbi okupimin nazist të Francës gjatë Luftës së Dytë Botërore.
Shoqata Britanike e Komedianëve (BCS) mundësoi pllakën përkujtimore në ndërtesën L Lynford Hall në Mundford, Angli.
Kjo ndërtesë në serialin “Alo, Alo” u përdor për të kapur vendndodhjen e imagjinuar të sheshit kryesor të qytetit në qytetin francez të Nouvion.
Drejtori i BCS, Aaron Brown vë në dukje se ky serial ka ende një masë të madhe adhruesish.
Aktorja Vicki Michelle, e cila luante personazhin e Yvette-s, tha se ishte një komedi e shkëlqyer. /KultPlus.com
Komedia “Një jetë me ty” shkruar dhe me regji nga Erion Kame ditët e para të muajit dhjetor do të jetë në skenën e teatrit “Andon Zako Çajupi” në Korçë.
Për tre net me radhë në skenën e teatrit komedia vjen me interpretimin e aktorëve të njohur Romir Zalla, Suela Bako dhe aktorja Ina Gjonçi. Kjo është një vepër që vjen në skenën e Korçës vetëm pak ditë pasi aktori Romir Zalla u vlerësua me çmimin “Aktori më i mirë” në festivalin e teatrit “Othello” në Gostivar. Pas skenës së Korçës që shfaqja do të jetë në datat 1, 2 dhe 3 dhjetor, do të vijojë një tur në skena të ndryshme të teatrit në vend, që regjisori bashkë me aktorët kanë menduar të vijojnë për t’u prezantuar para publikut. Komedia ka si subjekt martesën. Çfarë është ajo? Si përkufizohet? Pse duhet të martohemi? Janë këto pyetjet që protagonistët i japin përgjigje në mënyrë humoristike. Aktori i njohur për publikun Romir Zalla vjen në rolin e bashkëshortit dhe dy interpretueset e tjera Suela Bako në rolin e gruas dhe Ina Gjonçi në rolin e “vajzës së fotokopjes”, e cila shkakton xhelozi tek gruaja. Çifti në shfaqjen teatrore rrëfen historinë që nga njohja deri tek martesa e lindja e fëmijëve si dhe peripecitë e kaluara midis tyre. Si gruaja ashtu dhe burri kanë një version të vetin të ngjarjeve, duke i parë nga një këndvështrim tjetër. Si autor i veprave shqipe, në teatër Erion Kame ka vënë në skenë dhe të tjera shfaqje, që kanë angazhuar aktorë të njohur dhe të rinj. Ndërsa me këtë komedi më të fundit “Një jetë me ty”, që rreket të tregojë një jetë bashkëshortore, janë problemet e zakonshme të një çifti që mund t’i çojnë ata deri në divorc. Regjisori Erion Kame tregon se kur mbizotëron dashuria në jetën bashkëshortore atëherë dhe mosmarrëveshjet kalojnë. “Kjo shfaqje flet për jetën bashkëshortore, martesën, familjen në përgjithësi dhe besoj është një temë, që është universale e të gjitha kohërave dhe kur çiftet kanë mosmarrëveshje apo gjëra të tjera të vogla dhe mbi to mbizotëron dashuria atëherë ia vlen të vazhdosh”, tregon regjisori Kame për shfaqjen e tij. Formula që funksioni për veprën
Pas suksesit që ka pasur më parë me shfaqje në teatër, Erion Kame këtë herë vjen si autor dhe regjisor me një tjetër komedi që është me skenografi nga Noset Shijaku. Ka zgjedhur që në rolet kryesore të veprës së tij “Një jetë me ty” të vendosë dy aktorët Romir Zalla e Suela Bako, që janë çift edhe në jetën reale. Këtë bashkëpunim me aktorët për këtë shfaqje ai e vlerëson jo pak duke cilësuar se përzgjedhja e aktorëve ka qenë një formulë që rezultoi e suksesshme për veprën në teatër. “Kam përzgjedhur në role Romirin dhe Suelën, që janë bashkëshortë dhe në jetë, dhe padiskutim që kjo formulë më funksionoi. Ka qenë një kënaqësi kjo punë me shfaqjen teatrore dhe me kastin e të gjithë aktorëve në vepër, do ta mbaj mend gjatë si një nga bashkëpunimet më harmonike”, pohon regjisori Kame mes të tjerave për shfaqjen e tij. Edhe më parë si autor Erion Kame ka sjellë në skenën e tetarit dhe vepra të tjera, duke pasur në vëmendje dhe mesazhe për shoqërinë. E këtë herë është pikërisht kjo komedi, që është e shkruar prej tij në vitin 2013 që po vijon turin në skena të ndryshme të teatrit. Sa i takon aktorëve që janë pjesëmarrës në këtë shfaqje teatrore janë tre emra të vlerësuar me rolet e tyre në jetën artistike. Jo vetëm me teatrin, por dhe në kinema aktiviteti artistik i tyre nuk ka munguar. Këtë herë janë bërë bashkë me regjisorin Erion Kame dhe skenografin Noset Shijaku për të sjell në skenë komedinë “Një jetë me ty”, shkruan SotNews./ KultPlus.com
