Poezi nga Rrahman Dedaj
Qante zogu i mallit
Në paskajësinë që nuk afrohej
Dikush kthente majeve
Dikush vdiste në kujtesë
Asnjë udhë
Të kryqëzohej në zemër
Po bie shi i mallëngjimit
Mbi një thikë të kujtimit

Poezi nga Rrahman Dedaj
Qante zogu i mallit
Në paskajësinë që nuk afrohej
Dikush kthente majeve
Dikush vdiste në kujtesë
Asnjë udhë
Të kryqëzohej në zemër
Po bie shi i mallëngjimit
Mbi një thikë të kujtimit
Poezi nga Rrahman Dedaj
Ktheva të të shoh
Që ta vras harrimin
Me një fjalë
Mos mëpyet
Ku isha njëind vjet
Jeta na qenka matematikë e thjeshtë
Asnjë e panjohur
Asnjë e njohur krejt
Asnjë plus
Asnjëminus
Baraz me zero
Desha të të shoh
Dhe ta kujtojmë
Tërë të pavdekurën
Tu shtrydhim fjalëve heshtjen E t
i thërasim
Me emra të thjeshtë
Miqtë e vjetër
Krejt çka nuk plaku koha
Mbetet e vejë
Ujët që nuk e pimë
Nuk e pranoi burimi
Ma jep dorën
Dhe mos më pyet
Ku isha njëqind vjet
Se jeta na qenka
Matematikë e thjeshtë
Në të çdo gjë
është e kuptueshme
Si e vërteta-ose
Lotari e pakuptim
Që fsheh numrin e fatit. / KultPlus.com