Televizioni “France 5” emision për Shqipërinë, Kumbaro: Një udhëtim magjik drejt vendit të bukur e të vërtetë

Bukuritë e Shqipërisë do të prezantohen më 31 maj në emisionin e ndjekur francez “Échappées belles”, në televizionin “France 5”.

Ministrja e Turizmit dhe Mjedisit, Mirela Kumbaro ndau në rrjetet sociale videon prezantuese të emisionit, në të cilin do të prezantohen thesaret e vendit tonë.

“Një udhëtim magjik drejt Shqipërisë së egër, të bukur, të vërtetë. Më 31 maj, ora 21:00, emisioni shumë i ndjekur francez “Échappées belles” do t’u ofrojë shikuesve të tij një aventurë shqiptare në ekranin e “France 5”, në Francë, për të zbuluar në 90 minuta thesaret që e bëjnë Shqipërinë të dëshirueshme e pastaj të paharrueshme për vizitorët”, shkruan Kumbaro.

Vitet e fundit medie të ndryshme ndërkombëtare kanë realizuar një sërë emisionesh për promovimin e Shqipërisë, duke u sugjeruar qytetarëve të tyre ta vizitojnë./atsh/KultPlus.com

Charles Bukowski: A jemi në shoqëri të mirë kur jemi vetëm?

Fragmente nga Charles Bukowski

“Unë kurrë s’kam qenë i vetmuar. Kam qenë në një dhomë – jam ndier vetvrasës. Kam qenë në depresion. Jam ndjerë i tmerrshëm – i tmerrshëm përtej gjithçkaje – por kurrë nuk e kam ndjerë se dikush do të futet në dhomë dhe do ta shërojë atë që jam duke e ndjerë… ose ndonjë numër më i madh i njerëzve.

Me fjalë të tjera, vetmia është diçka me të cilën asnjëherë s’kam qenë i shqetësuar.

Do ta citoj Ibsenin: “Më të fortit janë më të vetmuarit.” Unë kurrë s’kam menduar që një bjonde e bukur do të vijë tani, të bëjmë qejf dhe pastaj unë do të ndihem mirë. Jo, kjo nuk do të ndihmonte.

E dini këtë frazën e zakonshme të turmave “wow sonte është e premte, çfarë do të bëni? Do ta kaloni natën i ulur këtu?” Po, sepse nuk ka asgjë atje jashtë. Është vetëm marrëzia. Njerëz të marrë që shoqërohen me njerëz të marrë. Lërini le ta marrosin veten.

Unë kurrë s’kam i shqetësuar me nevojën për të nxituar jashtë gjatë netëve. Unë fshihem në bare sepse nuk dua të fshihem në fabrika. Kjo është e gjitha. Më pëlqen vetja. Unë jam forma më e mirë e dëfrimit që e kam. Le të pijm edhe më shumë Venë.”

– Charles Bukowski

‘Duaje ëndrrën tënde’

Poezi nga Ezra Pound

Me dritë të shuar

Kthehu tek ëndrrat e vjetra
Që kjo bota jonë të mos humbë guximin
Me dritë të shuar

Duaje ëndrrën tënde
Duke përbuzur çdo dashuri inferiore,
Duaj erën
Dhe kujtohu këtu

Që vërtet vetëm ëndrrat mund të jenë
Prandaj, unë nisem në ëndërr, që të t’arrij.

1908./KultPlus.com

Thëniet më të bukura nga dramaturgu Henrik Ibsen

Henrik Johan Ibsen ishte një dramaturg norvegjez dhe drejtor teatri.

Si një nga themeluesit e modernizmit në teatër, Ibsen shpesh quhet “babai i realizmit” dhe një nga dramaturgët më me ndikim të kohës së tij.

Për kënaqësinë e lexuesve tanë kemi sjellë një përzgjedhje të thënieve më të bukura të tij:

“Asnjëherë nuk duhet të vishni pantallonat tuaja më të mira kur dilni për të luftuar për lirinë dhe të vërtetën.”

“Eshtë shenja e shpirtit të rebelimit të kërkosh lumturi në këtë jetë.”

“Mendoj se ju nuk do të kundërshtoni faktin se për momentin njerëzit budallenj janë në një shumicë absolutisht dërrmuese në të gjithë botën.”

“E shihni, çështja është se njeriu më i fortë në botë është ai që qëndron më i vetëm.”

“Ti nuk me ke dashur kurre. Ju keni menduar vetëm se është e këndshme të jesh i dashuruar me mua.”

“Një mijë fjalë nuk lënë të njëjtën përshtypje të thellë si një vepër e vetme.”

“E shihni, ka disa njerëz që dikush i do dhe të tjerë me të cilët ndoshta do të preferonte të ishte me ta.”

“Unë duhet të vendos se kush ka të drejtë – shoqëria apo unë.”

“Burrat më të fortë janë më të vetmuarit.”

“Unë besoj se para çdo gjëje jam një qenie njerëzore e arsyeshme, ashtu si ju-ose, në çdo rast, që duhet të përpiqem dhe të bëhem një.”

“Paraja mund të jetë lëvozhga e shumë gjërave, por jo thelbi. Ju sjell ushqim, por jo oreks; mjekim, por jo shëndet; njohje, por jo miq; shërbëtorë, por jo besnikëri; ditë gëzimi, por jo paqe apo lumturi.”

“Nuk është vetëm ajo që kemi trashëguar nga babai dhe nëna jonë që ecën në ne. Janë të gjitha llojet e ideve të vdekura, dhe besimet e vjetra pa jetë, e kështu me radhë. Ato nuk kanë vitalitet, por na ngjiten të gjithë njësoj, dhe ne nuk mund t’i heqim qafe.”

“Opinioni publik është një gjë jashtëzakonisht e ndryshueshme.”

“Me mua mund të ishe një person tjetër.”

“Armiku më i rrezikshëm i së vërtetës dhe lirisë mes nesh është shumica kompakte.”

“Kafazoni një shqiponjë dhe do të kafshojë telat, qofshin ato hekuri ose ari.”

“Është çlirim të dish se një akt guximi spontan është ende i mundur në këtë botë. Një akt që ka diçka të bukurisë së pakushtëzuar.”

“Jeta e një personi është një çmimi i rëndë për të paguar që lindëm.”

“Unë jam në revoltë kundër gënjeshtrës shekullore se shumica ka gjithmonë të drejtë.”

“Ka kaq shumë gënjeshtra si në shtëpi ashtu edhe në shkollë. Në shtëpi nuk duhet të flasësh, dhe në shkollë duhet të qëndrojmë dhe t’u themi gënjeshtra fëmijëve.”

“Unë do të rrezikoj gjithçka së bashku me ty.”

“Ka njerëz që i do dhe të tjerë me të cilët të pëlqen të flasësh.”

“Mos më thuaj që hëna po shkëlqen; më trego dritë që shkëlqen në xhamin e thyer.”

“Kushdo që e ka shitur veten për dikë tjetër nuk do ta bëjë përsëri.”

“Njerëzit duan vetëm revolucione të veçanta, në ato të jashtme, në politikë, etj. Por kjo është vetëm ngatërrim. Ajo për të cilën vërtet kërkohet është një revolucion i mendjes njerëzore.”

“Çdo gjë që prek duket se është e destinuar të kthehet në diçka të poshtër dhe farsë.”

“Idhulli i Autoritetit duhet të thyhet në këtë qytet.”

“Shumica gabon gjithmonë; pakica ka rrallë të drejtë.”

“Janë humbjet e vogla në jetë që e prenë zemrën.”

“Burrat janë personazhe qesharakë, ata gjithmonë duhet të kenë diçka për t’i habitur.”

“Ti ke bërë një vend bosh brenda meje; dhe duhet të përpiqem ta mbush me diçka – me diçka që është paksa si dashuria.”

“Mendova se e kuptove se ku e kisha humbur atë që ti e quaje zemrën time në atë kohë.”

“Sado i mjerë të ndihem, dua të zgjas agoninë sa më gjatë që të jetë e mundur. Të gjithë pacientët e mi janë të tillë. Dhe kështu janë ata që janë të sëmurë moralë ..”

“Zot i mirë, njerëzit nuk bëjnë gjëra të tilla!”/ KultPlus.com

Baresha

Vargje të shkëputura nga poezia “Baresha”, e gjetur dorëshkrim në një fletore të dramaturgut, shkrimtarit Hasan Dajaku.

Randë asht më mbajtë
peshën e zemrës së
thyeme, 

Pesha e tokës besoj asht
ma e lehtë,
Shpirti randohet tepër,
lajthit… dëshiron t’mos jetë!
Kështu mendon e rënduar
n’kujtime Syzana
Bareshë!… 

Të bukura kanë qenë ato
mote t’kaluara, t’fëminisë,
Me andrra e thura t’ardhmen e lumnueshme,
Jetën e qendisa me plot
lule, si këto tash n’këtë rizë,
Vallë, ç’të baj kur jeta s’mi
fali, ishin të andrrueshme. 

Qyqja këndon mbi shkamb,
Baresha vrahet n’kujtime….
Lulet e bardha t’pranverës
sime… 

Jeta vijë e gjatë me shtigje
e humnera,
Koprrace asht, lumninë
shpesh nuk e falë,
Kanga e vajit gufon
në zemra të shterruna,
Njerëzit gdhendin n’to pa
ditë zjarrin që djeg i valë. 

Prej qiellit kah toka si rrufe
vërsulet nji korb i zi,
Qyqja e tmerruar ndal
kangën, struket poshtë në
vërri,
Zogjtë pushojnë së
kënduari, shikojnë plot
habi,
Nga zemra e vërrinit jehon
kanga e fyellit të ri. 

Kokëulur ec Syzana, si lule
e vrame prej bryme,
E randë, e madhe mbi kokë
i peshon nji peshë,
Fytyrën të mbështjellë e
mban në nji kornizë
shamije, 

“Anëve më shique s’asht
mirë, bota qesh!” 

Vjollcë e mbetun n’vetmi
prej kohës e lanë n’harresë,
Lule e fikun n’errësi, dafinë e thame
pa vesë,
Drandafile e vyshkun, herët
e ndarë prej dijes,
” – Çikë e shtëpisë së
ndershme je, i thonë,
shkolla nuk të ka hijë!” 

O diell i zjarrtë, jetë e kësaj
toke,
Gjallëri i jep çdo gjëje kur ti
ngroh, buzëqesh,
Buzët e kësaj drandofileje
që u fikën ndër mote,
Si shëron të shohim duke
qesh’./KultPlus.com

Rama ndan pamje nga Saranda: Magjike

Kryeministri Edi Rama ka ndarë mëngjesin e së premtes pamje të Sarandës, të cilën e cilëson si “magjike”. Në një video të publikuar në rrjetet sociale, shfaqet një pamje mbresëlënëse e qytetit bregdetar, ku bie në sy një kroçerë turistike në afërsi të portit.

“Saranda magjike”, shkruan Rama krahas videos që ofron një panoramë të qartë të detit Jon dhe vijës bregdetare të qytetit jugor.

Saranda, një nga destinacionet më të preferuara turistike të Shqipërisë, mirëpret çdo vit mijëra vizitorë vendas dhe të huaj. Me ujërat e kristalta, trashëgiminë historike dhe klimën mesdhetare, qyteti ofron një kombinim të përsosur për pushime relaksuese. Ajo shquhet për vende tërheqëse si Kalaja e Lëkurësit, Manastiri i 40 Shenjtorëve, Parku Kombëtar i Butrintit (UNESCO), si dhe plazhet e shumta me rërë të bardhë (Ksamil) dhe ujë të pastër.

Porti i Sarandës është gjithashtu një nga portet kryesore në vend. Saranda është shndërruar vitet e fundit në një stacion për turizmin kroçeristik në vend, duke pritur anije luksoze nga e gjithë bota, të cilat sjellin mijëra turistë për vizita njëditore në qytet dhe në atraksionet përreth.

Qeveria shqiptare po vijon investimet për përmirësimin e infrastrukturës turistike dhe promovimin e Shqipërisë si një destinacion turistik mesdhetar i qëndrueshëm./atsh/KultPlus.com

Mos u zhduk

Poezi nga: Evgeni Jetvtushenko

Përktheu: Visar Zhiti

Mos u zhduk… Duke u zhdukur nga mua,

e çmishëruar vetvetes ju zhduke.

Vetja jote kështu u tradhëtua

me pandershmëri prostitute.

Mos u zhduk… Të zhdukesh është lehtë,

të ringjallesh për tjetrin s’ka se si.

Vdekja të tërheq shumë thellë,

të vdesësh nuk është mënçuri.

Mos u zhduk. Harro hijen e tretë.

S’ka të tretë. Dy janë dashurive.

Bashkë do shkojmë në gjyqin e shenjtë,

kur gjaku t’na thërrasë për përgjigje.

Mos u zhduk… e kemi shlyer mëkatin,

fajtorë s’jemi ne, as damkosur.

Të denjë jemi unë dhe ti për të falur

në-mos-dashje ç’kemi plagosur.

Mos u zhduk. Të zhdukesh është çast,

por si do takohemi nëpër shekuj?

Ç’sozi kemi në botë, ti fantazmë

dhe unë? – Fëmijët tanë të qeshur.

Mos u zhduk. Jepma dorën tënde,

në të jam shkruar unë – i besoj sekretit.

Dashuria e fundit është e tmerrshme,

S’është dashuri, por frikë e humbjes së tjetrit./KultPlus.com

119 vite nga vdekja e dramaturgut të shquar norvegjez, Henrik Ibsen

Henrik Ibsen është lindur më 20 mars 1828, në Skien, Norvegji. Në vitin 1862, ai u internua në Itali, ku ai shkroi tragjedinë Marka. Në 1868, Ibsen u transferua në Gjermani, ku ai shkroi një nga veprat e tij më të famshme, Shtëpi kukulle. Në vitin 1890, ai shkroi Hedda Gabler, duke krijuar një nga personazhet më famëkeq te teatrit. Nga 1891, Ibsen ishte kthyer në Norvegji ne një hero letrar. Ai vdiq më 23 maj 1906, në Oslo, Norvegji.

Qe fëmijë, Henrik Ibsen ka treguar pak shenja e gjeniut teatror. Ai u rrit në qytetin e vogël norvegjez bregdetar të Skien. Babai i tij ishte një tregtar i suksesshëm dhe nëna e tij pikturonte, luante në piano dhe shkonte në teatër. Vetë Ibsen shprehi interesin për t’u bërë një artist. Familja ishte në varfëri kur Ibsen ishte 8 vjec  për shkak të problemeve me biznesin e babait të tij. Në moshen 15 vjecare, Ibsen ndal shkollën dhe shkoi për të punuar. Ai fitoi një pozicion si një nxënës në një farmaci në Grimstad. Ibsen ka punuar atje për gjashtë vjet, duke përdorur kohën e tij të kufizuar të lirë për të shkruar poezi. Në vitin 1849, ai shkroi dramen e tij të parë Catilina, një dramë e shkruar në vargun model sipas një prej ndikimeve të tij të madh, William Shakespeare.Ibsen u zhvendos në Christiania (i njohur më vonë si Oslo) në vitin 1850 për t’u përgatitur për provimet universitare për të studiuar në Universitetin e Christiania.

Ibsen la Norvegjinë në vitin 1862 dhe u vendos në Itali për një kohë. Atje ai shkroi Brand, një tragjedi  me pesë akte në lidhje me një klerik. Dy vjet më vonë, Ibsen krijuar një nga kryeveprat e tij, Peer Gynt. Një veper moderne e bazuar në heronjte greke të së kaluarës, Në 1868, Ibsen u zhvendos në Gjermani. Gjatë kohës së tij atje, ai e vendosi dramën e tij shoqërore Shtyllat e Shoqërisë ne skene në Mynih. Shfaqja ndihmoi të fillojë karrierën e tij dhe u pasua shpejt me  një nga veprat e tij më të famshme, Shtëpi kukulle. Rreth kësaj kohe, ai u kthye në Romë. Vepra e tij e ardhshme, Ghosts 1881 nxiti edhe më shumë polemika duke trajtuar tema të tilla si incesti dhe sëmundje veneriane. Disa vjet më vonë, Ibsen u kthye në Gjermani, ku ai shkroi një nga veprat e tij më të famshme. Me Hedda Gabler (1890), Ibsen krijoi një nga personazhet më të njohur të teatrit. Hedda, vajza e një gjeneralit, është një e sapomartuar e cila e urren burrin e saj, por ende ate e shkatërron një ish dashuri. Personazhi u quajt Hamlet femra, sipas figures me te famshme tragjike Shekspirit.Në vitin 1891, Ibsen kthye në Norvegji si një hero letrare.

Në 1900, Ibsen kishte një seri të strokes që lanë atë të paaftë për të shkruar. Ai arriti të jetojë edhe për disa vite, por ai nuk ishte plotësisht i pranishëm gjatë kësaj kohe. Ibsen vdiq më 23 maj 1906. Fjalët e tij të fundit ishin Për të kundërtën! në norvegjisht. Konsiderohet si një titan letrare. Peer GyntShtëpi kukulle dhe Hedda Gabler janë luhen gjerësisht edhe sot.

Ndryshe nga shumë shkrimtarë dhe poetë të tjerë, Ibsen kishte një martesë të gjatë dhe të lumtur me Suzannah Daae THORESEN. Çifti martohet në vitin 1858 dhe mirëpret fëmijën e tyre  te vetëm, birin Sigurd, vitin e ardhshëm. Ibsen gjithashtu kishte një djalë nga një marrëdhënie të mëparshme. Ai kishte lindur një fëmijë me një çupë në 1846 duke punuar si një nxënës. Ndërsa ai u siguroi përkrahje financiare, kurrë nuk e takoi djalin.

Ibseni krijoi drama te llojeve te ndryshme:

Romantike: Pretendentet per froninKatilinaZonja Ingra e Ostrolit

Realiste: Shtepia e kukullesArmiku i popullitShtyllat e shoqerise

Simboliste: Rosa e egerHijetHedda Gabler

Filozofike: BrandPer Gynt.

Stili i autorit

Nje nder veprat me te njohura te shkrimtarit norvegjez, Henrik Ibsen eshte padyshim Shtepi kukulle. Ne kete veper  trajtohet nje teme shume e mprehte dhe njekohesisht shume delicate, ajo e marredhenieve familjare ne familjen Helmer. Aty duket qarte qe dashuria eshte dhe do te mbetet vetem nje e drejte e shkruar ne leter, por qe eshte shume e veshtire te realizohet ne nje rend shoqeror qe ka per baze kapitalin. Ne shtjellimin e subjektit te kesaj drame familjare Ibsen perdor me mjeshteri te rradhe artistike nje stil unik, te thelle e depertues ne brendine e botes se personazheve. Ai niset me bindje ne trajtimin e njekohshem ted y aneve kundershtuese te realitetit familjar, ne marredheniet bashkeshortore, ne hipokrizine e  ketyre marredhenieve qe asnjehere nuk mund te jene te sinqerta ne nje shoqeri meskine, te kalbur e te korruptuar. Edhe pse ne dukje kjo familje ka marredhenie te mira ku mbizoteron paqja e mirekuptimi, ne fakt bazat e kesaj familjeje jane kalbur dhe cdo gje eshte fasade, hipokrizi. Zonja Helmer perpiqet te jete e lumtur  me familjen e saj te enderruar, por idealja e ketyre endrrave eshte shume larg pasi ajo vte, krejt natyrshem e fut veten ne nje batak te pakutimte qe shemb cdo gje, dhe vete lumturine e saj. Menyra se si Ibsen e portretizon Noren, personazhin qendror te vepres ka perdorur nje stil I cili ben qe lexuesi,  spektatori te jene vazhdimisht dyshues, te kene besim te lekundur tek sjelljet e pazakonta e disa raste dhe dramatike te personazheve. Dashuria e Nores per familjen, bashkeshortin dhe femijet duket si marredhenie e shtirur,  jo e sinqerte e per me teper e mbuluar nga hije dyshimi. Hyrja ne borxh e saj gjoja ne te mire te te shoqit, falsifikimi I kambialeve jane padyshim nje tregues tjeter se keto marredhenie nuk jane ndertuar mbi baza te shendosha, port e fshehta dhe genjeshtra.

Shkrimtari zbulon hapur ne karakterin e personazheve te tij se poshtersia, genjeshtra, hileja jane burim I imoralitetit te nje shoqerie te tere e jo vetem I personazheve te vecante. Edukata e rendomte qe u percillet femijeve nga prinderit eshte nje dhuarte e ulet, e demshme e nenave te keqija, te cilat duke u nisur gjoja nga hijshia apo pastertia e tyre morale ndikojne negativisht ne edukimin e femijeve. Tek tipizimi I figures se te atit Helmer, perseri Ibseni me nje metode pershkruese elegante paraqet dukshem karakterin dhe pendimin e njeriut parimor, reagimin e menjehershem ndaj pabesise dhe genjeshtres duke bere qe krenaria e Nores te humbase aq shpejt dhe pendesa, ndjenja e fajita te mbuloje krejt qenien e saj. tani nuk ka me iluzione e shpresime pa vlere. Nora e kupton se ajo nuk eshte asgje vecse nje grua mendjelehte, nje injorante dhe nene  e rrezikshme. Te gjitha vlerat e saj tashme ishin tkurrur aq shume sa ajo s’kishte me personalitet ne familje, ajo s’ishte vecse nje kukull Brenda ne familjes. Ajo ishte kthyr ne nje loder dhe nuk ka force e as te drejte morale te dale para burrit dhe femijeve te saj. Ajo largohet me bindjen per te mos u kthyer me derisa te fitoje pergjegjesine mbi vete si nene dhe bashkeshorte.

Krijimtaria e Henrik Ibsenit ka luajtur nje rol shumë të madh në zhvillimin e dramaturgjisë dhe të teatrit europian në pjesën e fundit të shekullit XIX. Ai ka qenë dramaturgu më i madh i Europës Perëndimore në fund të këtij shekulli,duke pasqyruar më mirë se kushdo tjetër traditat realiste në dramaturgji. Bazat demokratike të krijimtarisë së Ibsenit spjegojnë kushtet shoqërore në të cilat zhvillohen heronjtë e tij, tregojnë rrënjët historike “të karakterit dhe të shpirtit të inisiativës”, që janë tipare të rëndësishme për shumë personazhe të dramave të tij – për patrioten e flaktë zonjën Ingra të Ostrogotit, për mbretin Gokon, për Brandin e pamposhtur, për Norën e ndershme dhe kryengritëse, për doktor Stokmanin,njeri i guximshëm dhe i patronditur,për zonjën Alving,e cila di të gjejë në veten e saj forcat e nevojshme për t’u ngritur mbi moralin e kohës,mbi iluzionet dhe gënjeshtrat që kanë sunduar për vite me rradhë në jetën e saj.

Henrik Ibsen lindi më 20 mars 1828 në një qytet të vogël bregdetar,në Skien,në familjen e një armatori dhe tregtari të dëgjuar.Por më 1836 i ati ra ekonomikisht.Prej 1844 deri më 1850 Ibsenit iu desh të punoje si ndihmës farmacist në qytetin Grimmstad.Po në këto vite fillon edhe aktiviteti i tij letrar. Veprimtaria e Ibsenit u zhvillua dhe u poq nën përshtypjet e ngjarjeve revolucionare të viteve 1848-1849 dhe të lëvizjes kombëtare çlirimtare norvegjeze.

Më 1849 shkroi dramën e parë, “Katilinën”,ku gjejnë shprehje ndjenjat e tij kryengritëse.Gjatë viteve që erdhën më pas, ai shkroi vepra kryesisht të frymëzuara nga e kaluara e atdheut dhe nga folklori. Prej vitit 1851 deri më 1857,punoi si udhëheqës letrar dhe regjizor në teatrin kombëtar të Begenit,ndërsa më 1858 vajti në kryeqytet,në Kristiana (sot Oslo) dhe punoi si drejtonjës i teatrit kombëtar norvegjez.Puna si regjizor i dha mundësi të njihet me ligjet e skenës dhe të zotërojë me përsosmëri teknikën e dramaturgjisë. / KultPlus.com

80-vjetori i krijimit të Teatrit Kombëtar, Gonxhja: Të garantojmë statusin e artistit

Teatri Kombëtar, institucioni që prej dekadash mbart dhe përcjell vlerat më të mira të artit skenik shqiptar, shënoi 80-vjetorin e themelimit.

Ky teatër u përurua si i pari teatër profesionist shqiptar në 17 maj të vitit 1945, ku me regjinë e Sokrat Mios u shfaq komedia “Topazi”, që u quajt si “shfaqja themeluese e Teatrit Kombëtar”.

Mbrëmjen e djeshme në një ceremoni të organizuar në ambientet e ArTurbinës në praninë e trupës së Teatrit Kombëtar dhe artistëve të shumtë, u kujtuan qindra artistët që i dhanë jetë këtij institucioni të rëndësishëm të artit e kulturës.

Në ceremoni ishte i pranishëm edhe ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja, i cili theksoi se duhet të garantojmë statusin e artistit.

“Në dinamikën që ka jeta e një artisti, në rëndësinë që ka liria e tij, dhe ne duhet të garantojmë që kjo të ndodhë dhe kjo nuk bëhet pa një ombrellë speciale që do të ishte ajo e statusit të artistit. Kjo është një nga themelet për të cilën duhet të punojmë”, tha Gonxhja.

Drejtori në detyrë i Teatrit Kombëtar, Indrit Çobani u shpreh se “Teatri mbetet ndoshta hapësira e vetme ku njerëzit mund t’i ndajnë idetë e tyre duke u parë, duke e dëgjuar njëri tjetrin live. Sot aktorët kanë sfidë me kohën të cilës i përkasin, në një zhurmë informative, ata duhet të gjejmë rrugë të reja se si të depërtojnë tek audienca”.

Aktorja Luzia Xhuvani solli për të pranishmit kujtime nga nisja e punës në Teatrin Kombëtar.

“Dita e parë e punës në Teatrin Popullor ishte impresionuese për mua. Ishte mbledhja e trupës artistike, pashë të hynin në atë studio figura si Piro Mani, Kadri Roshi, Violeta Manushi, Margarita Xhepa, Robert Ndrenika, Agim Qirjaqi, Roza Anagnosti, emra që konfirmojnë kombëtaren në teatër. U ndjeva e privilegjuar dhe kjo ndjesi më shoqëroi gjatë gjithë rrugëtimit tim profesional”, tha Xhuvani.

Ndërsa aktorja Yllka Muja tha se “Teatri është mision, është frymë, është ndërveprim, është ndërgjegjësim. Është vetëdije. Në teatër ke mundësi të njohësh të gjithë botën, por mbi të gjitha ke mundësi të njohësh vetveten”.

Aktori Ndriçim Xhepa e vuri theksin në fjalën e tij te përgatitja universitare e regjisorëve të rinj.

“Duhet t’i rikthehet vëmendja shtetit me elementin kryesor regjisurën, se pa regjisurë nuk ka teatër. Me regjisorë të mirë, avancojnë dhe aktorë të mirë. Ata që dalin nga 3-vjeçari i regjisurës, duhet patjetër 2-vjeçarin tjetër ta bëjnë në shkolla të nivelit të parë europian apo edhe në Lindje. Kjo do ta rrisë nivelin e Teatrit në vepra më të mëdha që duhet të kërkohen për t’u vënë në skenë“, tha Xhepa.

Për të pranishmit u vunë në skenë disa copëza të komedisë “Topazi” të sjella për publikun në skenën e ArTurbinës me aktorë të trupës së sotme të Teatrit Kombëtar, pikërisht në 80-vjetorin e themelimit.

Teatri Kombëtar është krijuar si i pari teatër profesionist shqiptar më 17 maj 1945. Nën regjinë e Sokrat Mios u shfaq komedia “Topazi”, e cila u quajt si “shfaqja themeluese e Teatrit”. Shteti shqiptar në periudhën para viteve ‘90 u përpoq ta orientonte Teatrin (i cili quhej në atë kohë Teatri Popullor) në sigurimin e një repertori me drama të “realizmit socialist” me autorë të vendeve të Lindjes, por përveç tyre janë vënë në skenë edhe premiera nga dramaturgjia botërore: “Revizori” nga Gogoli, “Otello” nga Shekspiri, “Shërbëtori i dy zotërinjve” nga K. Goldon.

Nga viti 1989 mban emrin Teatri Kombëtar.
Pas viteve ’90 kemi një prani më të gjerë të repertorit të huaj me vepra të autorëve të njohur si: “Dy zotërinjtë nga Verona” nga Shekspir; “Fernando Krafti më ka shkruar një letër” nga T. Dorst, “Tiranozauri” nga K. Trebeshina; “Don Zhuani” nga Molier; “Apologjia e vërtetë e Sokratit”, “Quo Vadis”; “Kopshti me dallëndyshe” nga B. Cikliropulos; “Ëndrra e një nate dimri” nga I. Kadare; “Njeriu, virtyti, kafsha” nga L. Pirandelo; “Armiku i Popullit” nga H. Ibsen, etj.

Teatri Kombëtar është vendosur në ambientet e ndërtesës ArTurbina në pritje të ndërtimit të godinës së re./atsh/KultPlus.com

“Skicura”, një libërth për t’u ngjallur fëmijëve interes për historinë dhe identitetin kombëtar

Në Bibliotekën “Zoja e Shkodrës” u promovua libërthi me ngjyrosje “Skicura”, i cili sjell trashëgiminë kulturore shqiptare në duart e të vegjëlve, përmes lojës, ngjyrave dhe imagjinatës.

“Skicura” përmban skica të muzeve, kullave, banesave historike dhe urave, duke nxitur dashurinë për historinë dhe identitetin tonë kombëtar që në moshë të hershme.

Të pranishëm në këtë aktivitet ishin shumë fëmijë si dhe prindërit e tyre të cilët pas promovimit të librit, patën mundësinë të vizitonin edhe Muzeun Dioqezan, ku u njohën nga afër me objekte të trashëgimisë kulturore, duke e përforcuar më tej përvojën e tyre edukative.

Libri “Skicura” (Udhëtim me ngjyra në Shkodër) është i përshtatshëm për fëmijë të moshës nga 5 deri në 8 vjeç, të cilët duke u bazuar tek numrat mbi figura, do të mund të ngjyrosin objektet e ndryshme kulturore./atsh/KultPlus.com

Marrëveshje bashkëpunimi mes Bibliotekës Kombëtare dhe asaj kroate

Biblioteka Kombëtare e Shqipërisë dhe Biblioteka Kombëtare dhe Universitare e Kroacisë, nënshkruan “Memorandumin e Mirëkuptimit për Bashkëpunimi” midis dy institucioneve, me qëllim thellimin e bashkëpunimin ndërmjet dy vendeve në fushën e librit dhe kulturës.

Memorandumi i Mirëkuptimit për Bashkëpunim, u nënshkrua në Zagreb të Kroacisë, nga drejtori i Bibliotekës Kombëtare të Shqipërisë, Pirro Misha dhe drejtore e Bibliotekës Kombëtare dhe Universitare të Kroacisë, Ivanka Stricevic.

Gjatë takimit mes delegacioneve të dy vendeve, u diskutua mbi mundësitë e bashkëpunimit dhe shkëmbimit bibliotekar mes dy institucioneve, zhvillimi i aktiviteteve me interes të përbashkët, mundësinë e shkëmbim-huazimit bibliotekar, si dhe inkurajimi i shkëmbimit të eksperiencave përmes specialistëve të dy institucioneve respektive.

Në përfundim të takimit, delegacioni shqiptar, pjesë e së cilës ishte edhe zv. drejtorja e BKSH, Majlinda Toçi, pati mundësinë e një vizite në ambientet e Bibliotekës, si dhe njohjen nga afër me koleksionet e rralla e të ekspozuara aty./atsh/KultPlus.com

Harvardi ngre padi për bllokimin e qeverisë amerikane ndaj studentëve të huaj

Universiteti i Harvardit ngriti sot padi kundër vendimit të qeverisë amerikane për të bllokuar studentët ndërkombëtarë nga ndjekja e institucionit elitar.

Padia akuzon qeverinë se po përpiqet ta vërë universitetin nën presion me një “shkelje flagrante” të kushtetutës amerikane, duke shkaktuar “efekt të menjëhershëm dhe shkatërrues për Harvardin dhe më shumë se 7 000 mbajtës vizash”.

Presidenti amerikan Donald Trump ka akuzuar Harvardin dhe universitete të tjera elitare amerikane se lejojnë antisemitizmin në kampus.

Administrata e tij i dërgoi një listë kërkesash më 11 prill Harvardit, të cilat institucioni ka refuzuar t’i miratojë.

Sekretarja e Sigurisë Kombëtare të SHBA-së, Kristi Noem, tha të enjten se administrata po “e konsideron Harvardin përgjegjës për nxitjen e dhunës, antisemitizmit dhe koordinimin me Partinë Komuniste Kineze në kampusin e tij”.

Ajo revokoi certifikimin e universitetit për të pritur studentë të huaj dhe për të shkëmbyer vizitorë për atë që ajo e quajti “sjellje pro terroriste”.

Kjo do të thotë që studentët ndërkombëtarë të Harvardit do të duhet të transferohen në universitete të tjera ose rrezikojnë të humbasin statusin e tyre ligjor.

“Me një të rënë të stilolapsit, qeveria është përpjekur të fshijë një të katërtën e trupit studentor të Harvardit, studentë ndërkombëtarë që kontribuojnë ndjeshëm në Universitet dhe misionin e tij”, tha Harvard në padi./ KultPlus.com

Rama: 2,45 milionë vizitorë të huaj në katër muajt e parë të vitit 2025

Shqipëria vazhdon të shënojë rritje të qëndrueshme në sektorin e turizmit, me 820 mijë vizitorë të huaj vetëm gjatë muajit prill 2025.

Kjo e çon në 2,45 milionë numrin total të turistëve që kanë hyrë në vend gjatë katër muajve të parë të këtij viti.

Kryeministri Edi Rama deklaroi sot se kjo rritje është dëshmi e stabilitetit dhe konsolidimit të Shqipërisë si një destinacion turistik në rritje në Europë.

“820 mijë vizitorë të huaj shijuan Shqipërinë gjatë muajit prill duke e çuar në 2,45 milionë shifrën totale të flukseve turistike hyrëse gjatë këtyre 4 muajve të vitit 2025, një rritje që tregon stabilitet, tregues se Shqipëria ka konsoliduar një pasaportë të udhëtimeve të qëndrueshme, ndërsa vazhdon të jetë surpriza më emocionuese e destinacioneve europiane”, u shpreh Rama.

Për të njëjtën periudhë të vitit 2023, vendi numëroi 1,68 milionë turistë, ndërsa në 2024, 2,3 milionë turistë.

Këto zhvillime pasqyrojnë përparimin që vendi ka bërë vitet e fundit në infrastrukturë, promovim ndërkombëtar dhe përmirësim të shërbimeve turistike.

Autoritetet presin që trendi pozitiv të vijojë edhe në sezonin veror, duke kontribuar ndjeshëm në ekonominë kombëtare./atsh/ KultPlus.com

Ҫiklizëm – Nis të hënën edicioni i 82-të i Turit të Shqipërisë

Edicioni i 82-të i Turit të Shqipërisë do të nisë këtë të hënë, në një maratonë 5 ditore, që do të dhurojë shumë adrenalinë për sportistët nga mbarë Europa.

5 etapat nga 26-30 maj priten me plot rivalitet, që do të regjistrojnë një edicion që do të prekë mbarë Shqipërinë.

Ky event organizohet nga Federata Shqiptare e Çiklizmit, që drejtohet nga Skënder Anxhaku.

Rrethi Çiklistik i Shqipërisë, një prej garave më të vjetra në Evropë, do të përbëhet nga 15 skuadra dhe 96 sportistë, të cilët do të nisen të hënën nga Tirana, për etapën e parë e cila do të jetë e gjatë 151 km e do të vijojë drejt Rrëshenit, për tu mbyllur në Shkodër.

Më pas etapa e dytë do të jetë nga qyteti verior drejt Elbasanit, e gjatë 188 km. Dita e tretë do të ketë si intenerar Elbasan-Vlorë, me një distancë prej 149 km, për të shkuar më pas në etapën e katërt, e cila do të ketë shumë magji e adrenalinë pasi çiklistët do të tregojnë veten në terrenin e vështirë mes Vlorës dhe Himarës, duke ngjitur dhe Llogaranë, në një distancë prej 153 km.

Turi i Shqipërisë do të përfundojë të premten e ardhshme me etapën e pestë dhe të fundit me nisje në Vlorë dhe përfundim në Fier, ku do të kurorëzohet dhe fituesi i këtij edicioni të 82-të.

Ky tur vjen vetëm pak ditë pasi në Shqipëri u mbajt ‘Hapja e Madhe’ e ‘Giro d’Italias’, me 3 etapa që nisën në Durrës, vijuan në Tiranë dhe përfunduan në Vlorë./atsh/ KultPlus.com

‘Paqja përmes syve të fëmijëve’, ekspozita e fëmijëve për Ditën Ndërkombëtare të Fëmijëve

Me temën “Paqja përmes syve të fëmijëve”, sot është hapur ekspozita e punimeve artistike të fëmijëve nga shkollat fillore të Kosovës, me rastin e Ditës Ndërkombëtare të Fëmijëve që shënohet më 1 Qershor.

Në bashkëpunim me organizatën ndërkombëtare Colors for Peace, në këtë aktivitet mbi 1000 piktura të realizuara nga fëmijët të moshës 6-14 vjeç, do të ekspozohen në hapësirat publike në Prishtinë gjatë periudhës 23 Maj – 12 qershor 2025, përkatësisht në Sheshin Zahir Pajaziti dhe Sheshin Xhorxh Bush në Prishtinë.

Kjo ekspozitë e organizuar nga Luljeta Muçaj – Ambasadore e Kosovës për Colors for Peace, është një thirrje për paqe dhe kreativitet, e cila përçon mesazhet e fëmijëve për një botë më të mirë përmes artit të tyre.

Për herë të parë në Kosovë organizohet Festivali i Koreve të Fëmijëve ‘Crescendo Choir Festival’

Për herë të parë në Kosovë këtë vit organizohet Festivali i Koreve të Fëmijëve “Crescendo Choir Festival”, në të cilin do të marrin pjesë: Siparantum Kids, Okarina, White Voice dhe Amadeus, shkruan KultPlus.

Ky festival unik promovon edukimin muzikor, artin koral dhe talentet e reja përmes performancave magjike të koreve nga fëmijët dhe të rinjtë, duke i dhënë zë pasionit të tyre për muzikën. Kjo ngjarje e pasur kulturore synon të krijojë një hapësirë bashkëpunimi, shkëmbimi përvojash dhe frymëzimi për të rinjtë, dirigjentët dhe edukatorët artistikë.

Në këtë edicion, do të marrin pjesë mbi 200 fëmijë dhe adoleshentë nga katër kore të mirënjohura të shkollave të muzikës dhe institucioneve kulturore në Kosovë. Koret pjesëmarrëse do të interpretojnë një përzierje të veçantë këngësh shqiptare dhe ndërkombëtare, me repertor origjinal dhe të larmishëm.

Siparantum Kids – Dirigjent: Memli Kelmendi
Okarina – Dirigjente: Elikonë Hysaj
White Voices – Dirigjent: Artan Jërliu
Amadeus – Dirigjent: Vehbi Shosholli

Ky festival përfaqëson një platformë artistike që promovon talentin, edukimin dhe bashkëpunimin kulturor, duke sjellë repertor kombëtar dhe ndërkombëtar për publikun e gjerë.

“Crescendo Choir Festival” mbahet më 28 maj në Kishën “Shën Ndou”, në ora 18:00./ KultPlus.com

Takimi i amerikanes, Rose Wilder Lane me malësorin që ishte strehuar dhe jetonte në shpellë

Shumë nga ju e kanë parë këtë foto, por pak publikues e kanë trajtuar të detajuar historinë e kësaj fotoje dhe jetën e këtij burri me pamje të ashpër dhe jetë sfiduese. “Malësor, me të cilin u njohëm në shpellën sipër Lumit të Shalës dhe që na këndoi kënga për Durgut Pashën” shkruan shkrimtarja amerikane Rose Wilder Lane, e cila vizitoi Shqipërinë e Veriut në vitin 1922.

Një letër e sapo ardhur nga Shqipëria më sjell lajmin se ai ka prerë mjekrën, ka varur pushkën në mur (kur u çarmatosën malësorët qeveria shqiptare bëri një përjashtim në rastin e tij) dhe tani po drejton me sukses të konsiderueshëm, një sharra në Mat, shkruan Rose Wilder Lane.

Rose Wilder Lane duke udhëtuar në Veri nga Shkodra, të shtërnguar nga koha e keqe dhe rruga e gjatë, të nxitur nga rrëfimet e atyre që kishin takuar, për njeriun e shpellës, bashkë me ato, të cilët e shoqëronin bujtën në shpellën e komitit.

Ajo shkruan mes të tjerash në librin e saj “Majat e Shalës”: “Unë nuk isha një njeri i pasur,” filloi ai, “por siç është thënia jonë: “Flokët më të vegjël kanë hijen e tyre”. Në shtëpinë time kishte dele dhe ishte një shtëpi me dy dhoma dhe arat na paguanin mundin. Kutia e duhanit në brezin tim nuk ishte kurrë bosh dhe kishte bukë në tavën e pjekjes. Ishte një djalë në djep dhe një tjetër pranë zjarrit dhe jeta ishte e qetë si Lumi Shala në verë, deri në ardhjen e Durgat Pashës.

“Pas kësaj erdhi tradhtia e Esad Pashës dhe, duke mos pasur as shtëpi, as dele, as djem, as duhan, por vetëm pushkën time…

Duhet ta ndërpresim, për ta kthyer te Durgat Pasha, dhe ai u habit që duhej më shumë se ai emër për të kuptuar. A nuk i kishim dëgjuar kurrë këngët e Durgat Pashës?

Durgat Pasha, i cili në vitin 1912 erdhi nga Sulltani i Turqisë për të nënshtruar Bijtë e Shqiponjës, dogji e vrau.

“Kur u ktheva në shtëpi nga luftimet, njerëzit e Durgat Pashës ma kishin djegur shtëpinë, gruaja ime dhe djemtë kishin vdekur. Pikërisht atëherë i dhashë besën vetes që të mos e varja kurrë pushkën në mur dhe të mos më prisja mjekrën derisa të çlirohej e gjithë Shqipëria.

Pasi na tregoi se si siguronte mbijetesën, duke plaçkitur dhe vrarë, duke bërë gjëra që nuk e nderonin malsorin, Perolli, një nga shoqëruesit e mi i tha: “Por është koha për të prerë mjekrën dhe për të varur pushkën në mur”, sugjeroi . Tashmë ka një qeveri të lirë shqiptare.

“Por jo një Shqipëri e lirë”, tha komiti. “Qeveria e harron këtë dhe ulet në këshill me Fuqitë që na shitën në Itali dhe na dhanë te Serbia. A e keni harruar Kosovën dhe një milion vëllezër tuaj që janë skllevër të serbëve?”

….

Përgatiti: Albert Vataj/ KultPlus.com

Administrata e Trump i heq të drejtën Harvardit për të regjistruar studentë të huaj

Administrata Trump i ka hequr Universitetit të Harvardit të drejtën për të regjistruar studentë të huaj – mes mosmarrëveshjeve në rritje me shkollën elitare.

Presidenti amerikan, Donald Trump ka akuzuar Harvardin dhe universitete të tjera elitare amerikane se ndjekin një ideologji të krahut të majtë dhe lejojnë antisemitizmin në kampus. Administrata e tij i dërgoi një listë kërkesash më 11 prill shkollës, të cilat Harvardi ka refuzuar t’i miratojë.

Sekretarja amerikane e Sigurisë Kombëtare, Kristi Noem tha se administrata e ka shpallur Harvardin përgjegjës për nxitjen e dhunës, antisemitizmit dhe koordinimin me Partinë Komuniste Kineze në kampusin e saj.

“Është një privilegj, jo një e drejtë, që universitetet të regjistrojnë studentë të huaj dhe të përfitojnë nga pagesat e tyre më të larta të shkollimit për të ndihmuar në plotësimin e fondeve të tyre multimiliardë dollarëshe”, shkroi Noem në X.

“Harvardi kishte mundësinë për të bërë gjënë e duhur, por ai refuzoi”, tha ajo.

Universiteti ka humbur certifikimin e Programit të Studentëve dhe Vizitorëve të Shkëmbimit dhe studentët ekzistues ndërkombëtarë do të duhet të transferohen në universitete të tjera ose rrezikojnë të humbasin statusin e tyre ligjor”, tha Noem.

“Le të shërbejë kjo si një paralajmërim për të gjitha universitetet dhe institucionet akademike në të gjithë vendin”, shtoi ajo.

Në një deklaratë, Harvard tha se veprimet e qeverisë ishin të paligjshme.

“Ne jemi plotësisht të përkushtuar për të ruajtur aftësinë e Harvardit për të pritur studentët dhe studiuesit tanë ndërkombëtarë, të cilët vijnë nga më shumë se 140 vende dhe e pasurojnë Universitetin – dhe këtë komb – pa masë”, tha deklarata.

“Ky veprim hakmarrës kërcënon dëm serioz për komunitetin e Harvardit dhe vendin tonë, dhe minon misionin akademik dhe kërkimor të Harvardit.”

Më parë këtë vit, administrata Trump ngriu më shumë se 2 miliardë dollarë në grante dhe kontrata federale në Harvard. /atsh/ KultPlus.com

KANË 2025 – ‘Yes’ filmi elektroshok kundër verbërisë izraelite në Gaza

Në një kodër përballë Gazës, një çift përqafohet, të pavetëdijshëm për bombardimet në distancë.

Me filmin ”Yes” një afresk radikal i prezantuar në Kanë, regjisori izraelit Nadav Lapid thotë se dëshiron të dërgojë një elektroshok kundër verbërisë së vendit të tij që nga 7 tetori.

”Verbëria në Izrael është për fat të keq një sëmundje mjaft kolektive”, tha regjisori 50-vjeçar, i cili tashmë i kishte analizuar të këqijat e vendit të tij në filmin ”Synonyms”, i cili fitoi Ariun e Artë në Berlin në vitin 2019, dhe ”Ahed’s Knee” (2021).

Në filmin ”Yes”, të prezantuar në sesionin ”Filmmakers’ Fortnight”, ai përshkruan një shoqëri të varrosur nga ana e saj e errët që nga sulmi i Hamasit më 7 tetor 2023 dhe e cila zgjedh të mbyllë një sy ndaj luftës në Gaza me më shumë se 53 000 vdekje deri tani.

“Ajo që ndodhi më 7 tetor, niveli i tmerrit dhe mizorisë, e vendosi gjithçka në një nivel biblik”, shpjegon ai.

“Fantazia e madhe izraelite (…) për t’u zgjuar një ditë kur palestinezët nuk do të jenë më aty është shndërruar në një program”, thekson Lapid.

Për gati dy orë e gjysmë kaosi, filmi i tij ndjek një muzikant të quajtur Y, i cili ngarkohet nga autoritetet me detyrën e rishkrimit të himnit kombëtar izraelit për ta shndërruar atë në një copë propagande që bën thirrje për zhdukjen e palestinezëve. Ai pranon.

Dhe “Yes”-i në titull i referohet të vetmes përgjigje që u mbetet artistëve në Izrael, sipas aktorit kryesor Ariel Bronz, i cili shkaktoi një stuhi në vitin 2016 duke futur një flamur izraelit në anusin e tij gjatë një shfaqjeje në Tel Aviv.

”Detyra e parë e një artisti është të mos ecë me rrjedhën”, siguron ai.

“Duhet ta paguash çmimin. Është një sprovë e vërtetë të mbijetosh në këtë situatë ku je plotësisht i izoluar në vendin tënd. Ka shumë pak njerëz që ngrihen dhe thonë se ajo që po ndodh në Gaza është e padurueshme”, thotë Nadav Lapid, i cili beson se në vendin e tij ekziston ”një formë unanimiteti në lidhje me superioritetin e jetës izraelite mbi jetën palestineze”./atsh/ KultPlus.com

Ali Pashë Tepelena dhe fronti i tij antiosman

Më 23 maj te vitit 1820 Ali Pashë Tepelena mobilizoi forcat për një front antiosman.

Ali Pasha u gjend përballë përplasjeve të njëpasnjëshme me Portën e Lartë dhe synimit të armikut të tij të betuar, Mehmet Sait Halet Efendi, për ta fundosur figurën e tij.

Para klimës së pasigurisë në oborr, Ali Pasha e gjykoi me dobi bashkëpunimin me forcat kryengritëse arvanitase, në sajë të të cilit do të siguronte mbajtjen e sundimit në zonën e jugut deri në Thesali.

Lajmet morën udhë deri në oborrin e Sulltan Mahmudit të II-të dhe ky veprim i përafrimit me “rebelët”, do të vendoste përfundimisht fatin e hidhur të tij në vitet që pasuan.

Përpjekjet për ngritjen e frontit antiosman përkujtohen si një prej zhvillimeve më të rëndësishme të historiografisë shqiptare./atsh/ KultPlus.com

‘Zullulandia’ në Teatrin Eksperimental, katër netë shfaqje mbi motivet e veprës së Konicës

“Zullulandia” është produksioni i Teatrit Kombëtar Eksperimental që do të shfaqet për publikun në datat 22, 23, 24 dhe 25 maj, në ArTurbina.

Shfaqja bazohet mbi motivet e veprës së Faik Konicës dhe vjen me regji dhe dramatizim të Endri Çelës, interpretuar nga aktorët: Sokol Angjeli, Neritan Liçaj, Adriana Tolka, Brendi Bega, Katerina Fili, Anxhelo Dauti.

“Zullulandia” është një festë e madhe me nota satirike dhe një zgjim mbi realitetin ku po jetojmë. E punuar mbi motivet e veprës së Faik Konicës, “Zullulandia” është plotësuar me ngjarje të realitetit të sotëm shqiptar.

Zullulandia, një vend në Afrikën e Lindjes, me popullin e saj të prapambetur e të nënshtruar, kërkon më shumë të drejta nga Evropa. Prandaj dërgon në Paris dhe në Londër ambasadorin e saj, Denizullu-Serpen. Ky fodull dhe injorant vihet në lojë prej kancelarëve të huaj, ndërsa, kur kthehet në Zulluland, mirëpritet prej zulluve me festa e nderime për “lavdatat” e marra. I vetmi që e ka kuptuar talljen është Plugu. Tani atij i duhet që t’u hapë sytë një populli të tërë zullush për talljet e Evropës ndaj Zullulandisë./atsh/ KultPlus.com

Përurohet shtatorja e Laver Bariut, mjeshtri i klarinetës jetësohet nga skulptori Alem Toska

Në qytetin e Përmetit u përurua përmendorja e Laver Bariut, një prej ikonave më të ndritura të muzikës popullore shqiptare. Ceremonia solemne mblodhi figura të shquara të artit, përfaqësues të institucioneve lokale si dhe dhjetëra qytetarë të cilët nderuan mjeshtrin e madh të klarinetës.

Përmendorja, vepër e skulptorit Alem Toska, u realizua pas një pune disa mujore dhe tashmë zë vend në një nga hapësirat publike më të rëndësishme të qytetit.

Ishte një projekt, një punë e cila zgjati 6-7 muaj”, u shpreh skulptori, Alem Toska.

Në ceremoni morën pjesë edhe të afërm të artistit, mes tyre vajza e tij, e cila shprehu mirënjohje për këtë nderim të bërë figurës së të atit.

Organizator Bledi Mane, ndau një kujtim personal nga fëmijëria me mjeshtrin, duke e përshkruar atë si një simbol frymëzimi artistik dhe njerëzor.

Është një  emër i madh i flokorit shqiptar, një njeri që ka rritur breza të tërë me muzikën e tij”, u shpreh organizatori Bledi Mane.

Usta Laver Bariu ishte jo vetëm një klarinetist i madh, por edhe një kapiten i madh i sazeve përmetare. Brezat e klarinetistëve shqiptar do e shohin gjithmonë si një monument të madh kulture që mbajti gjallë shpirtra të miliona njerëzve.

Gazetare: L. Koçiu /rtsh.al/ KultPlus.com

Sot përpjekja e 20-të për konstituimin e Legjislaturës së Kuvendit

Deputetët e zgjedhur më 9 shkurt do të mblidhen sërish sot në Kuvendin e Kosovës në përpjekjen e 20-të për konstituimin e Legjislaturës së nëntë. Vazhdimi i seancës konstituive është paraparë të nisë në orën 11:00.

Të mërkurën ka dështuar përpjekja e 19-të për konstituimin e Kuvendit të Kosovës. Sërish nuk u arrit të formohet komisioni për votim të fshehtë për zgjedhjen e kryeparlamentarit.

Nën drejtimin kryesuesit Avni Dehari, seanca nuk pati kuorum për vendimmarrje lidhur me komisionin zgjedhor për zgjedhjen e kryetarit të Kuvendit, pasi subjektet politike parlamentare, PDK, LDK, Lista Serbe dhe AAK-Nisma, nuk propozuan deputetë për anëtarë të këtij komisioni. 

Për përbërjen e komisionit, me anëtarët e propozuar në vazhdimet e kaluara të seancës, votuan 54 deputetë, një votoi kundër, ndërsa abstenime nuk pati. 

Derisa dështimi për konstituimin e Kuvendit po përsëritet tash e 19 herë, partitë politike vazhdojnë të kritikojnë njëra-tjetrën për bllokadën politike./rtk/ KultPlus.com

Kumbaro: Krenarë që Preljocaj u zgjodh anëtar i Akademisë së Arteve të Bukura të Francës

Ministrja e Turizmit dhe Mjedisit, Mirela Kumbaro uroi sot koreografin e famshëm me origjinë shqiptare, Angelin Preljocaj, i cili është pranuar zyrtarisht si anëtar i Akademisë së Arteve të Bukura të Francës.

Në një postim në rrjetet sociale, Kumbaro tha se ky lajm na mbush me krenari.

“Zgjedhja e Angjelin Preljocajt si anëtar në Akademinë Franceze të Arteve të Bukura është një lajm që na mbush me krenari si një tjetër dëshmi se arti i tij i jashtëzakonshëm dhe rrënjët e tij shqiptare flasin gjuhën universale të bukurisë”, theksoi Kumbaro.

Kumbaro u shpreh se  “Kushëriri i Engjëjve” e pagëzoi Ismail Kadare – sepse diti ta kthente lëvizjen në poezi dhe skenën e baletit në një hapësirë të përbashkët njerëzore. Urime mik i dashur, me fat që të kemi”.

Që nga fillimet e tij, Prejlocaj ka krijuar 61 vepra koreografike, duke filluar nga solo në formacione më të mëdha duke përfshirë Romeo & Juliet, Borëbardha, Liqeni i Mjellmave. Atij i pëlqen të alternojë balete të mëdhenj narrativë me pjesë më abstrakte si Empty Move, Still Life, Deleuze/Hendrix.

Prejlocaj ka marrë çmime të shumta dhe ka drejtuar disa filma të shkurtër dhe filma me koreografi të tij. Kompania që Preljocaj themeloi ka 30 kërcimtarë të përhershëm dhe performon mesatarisht 120 shfaqje në vit, në mbarë botën./atsh/ KultPlus.com