Gonxhja: Mbi 560 mijë vizitorë në sitet kulturore, 74% rritje krahasuar me vitin 2023

Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja, bëri publike sot statistikat e vizitueshmërisë së siteve kulturore në gjysmën e parë të vitit.

Sitet tona kulturore kanë mirëpritur 569.089 vizitorë gjatë periudhës janar-qershor 2025. Rritja llogaritet në 74% krahasuar me vitin 2023, ndërsa sa i përket të ardhurave, ato janë shtuar me 119% krahasuar po me 2023-shin.

5 destinacionet e preferuara të vizitorëve janë:

– Parku Arkeologjik Butrint, me 105.623 vizitorë;

– Kalaja Gjirokastër, me 92,999 vizitorë;

– Parku Arkeologjik Shkodër, me 79.885 vizitorë;

– Muzeu “Gjergj Kastrioti” Krujë, me 74.636 vizitorë;

– Parku Arkeologjik Apoloni, me 58.059 vizitorë.

Pjesa më e madhe e turistëve duket se preferojnë të vizitojnë parqet arkeologjike, më pas renditen muzetë kombëtarë dhe kalatë e monumentet e tjera të kulturës.

Me nisjen e sezonit turistik, oraret e vizitave janë zgjatur deri në orën 19:00 në të gjitha sitet kulturore./atsh/KultPlus.com

Dita Ndërkombëtare e Kuajve

Sot është Dita Ndërkombëtare e Kuajve.

Pak kafshë kanë kontribuar në përparimin njerëzor aq thellësisht dhe në heshtje, sa kali. Nga nomadët e lashtë në stepat euroaziatike deri tek arenat moderne olimpike dhe hambarët e oborrit të shtëpisë, kuajt kanë bartur mallra, kanë lëruar fusha, kanë fituar luftëra dhe kanë ngushëlluar zemrat e njerëzve.

Edhe në botën e sotme të teknologjisë së lartë, kuajt e ngarkuar ende punojnë në ferma organike, rojat e pyjeve dhe jetës së egër ende i përdorin dhe gjithashtu kuajt poni përdoren si terapi për fëmijët e shtruar në spitale.

Asambleja e Përgjithshme e Kombeve të Bashkuara, më 3 qershor 2025, shpalli 11 korrikun “Ditën Botërore të Kuajve”. Rezoluta u bën thirrje qeverive, shkollave, bizneseve dhe individëve të vlerësonin rolin e kuajve dhe të trajtojnë sfidat me të cilat përballen ata në botën moderne.

Të dhënat e FAO-s për vitin 2023 numërojnë rreth 60.8 milionë kuaj globalisht, por të shpërndarë në mënyrë të pabarabartë. Shtetet e Bashkuara kanë 2.41 milionë kuaj dhe poni në mbi 63,000 ferma (Regjistrimi i USDA 2022), ndërsa Bashkimi Evropian ka rreth 7 milionë kuaj dhe 800,000 vende pune në mbarështim, sport dhe turizëm. Në Mongoli, kuajt janë ende pjesë e jetës së përditshme me 3.4 milionë kuaj për 3.3 milionë njerëz.

Por kushtet me të cilat përballen kuajt po bëhen më të vështira. Sipas Organizatës Botërore Meteorologjike, viti 2024 ishte viti i parë i plotë me temperatura globale që kaluan 1.5 °C mbi nivelet paraindustriale. Kjo rrit stresin e nxehtësisë si për kuajt e punës ashtu edhe për kuajt sportivë. Nga korsitë e ftohjes në ngjarjet olimpike, te standardet e reja globale të mirëqenies, përshtatja ndaj një klime në ndryshim është tani thelbësore.

OKB thotë se, Dita Botërore e Kuajve është më shumë se një festë. Ajo është një thirrje për të mbrojtur një nga partneritetet më të vjetra të njerëzimit, i cili ende na ndihmon të ushqehemi, të mbështesim ekonomitë tona si dhe na ngre lart moralin duke na mbështetur psikologjikisht./atsh/KultPlus.com

Andon Zako Çajupi, dramaturgu dhe patrioti i shquar i Rilindjes Kombëtare

Më 11 korrik të vitit 1930 ndërroi jetë dramaturgu atdhetar, Andon Zako Çajupi.

Emrin e vërtetë e kishte Andon Çako, ndonëse identifikohet gjerësisht si “Çajupi”, duke mbartur kështu në krijimtarinë e tij, gjurmë të vendlindjes, Zagorisë, ku gjendet mali prej nga vjen pseudonimi letrar.

Pas shkollimit bazë, e la Zagorinë për t’iu bashkuar të atit, Harito Çakos, veprimtar në lëvizjen atdhetare. Ndoqi një kolegj francez, prej të cilit kultivoi njohuri të larmishme. I pajisur me botëkuptim evropian, do t’i drejtohej Gjenevës, ku kreu studimet për drejtësi.

Më tej, u vendos në Kajro dhe nisi të ushtronte profesionin e avokatit. Do të hiqte dorë nga kjo detyrë për t’iu përkushtuar lëvizjes patriotike të shqiptarëve të ngulimeve të Egjiptit. U bë figurë protagoniste e shoqërisë atdhetare e kulturore të atjeshme, përmes përpjekjeve për të siguruar mbrojtjen e interesave të Shqipërisë dhe të popullit shqiptar.

Përmbledhja poetike “Baba Tomorri” (1902) që përfshin edhe komedinë “Katërmbëdhjetë vjeç dhëndërr”, veçohet si vepra e tij kryesore. Sa ishte gjallë iu botuan “Përrallat e La Fontenit” (1921) përshtatur prej tij në shqip, “Lulet e Hindit” (1922), një sërë vjershash të letërsisë sanskritishte. Pena e tij u vlerësua edhe në rrafshin e publicistikës të kohës, sidomos me pamfletin “Klubi i Selanikut” (1909)./atsh/KultPlus.com

Përfundon faza e dytë e e ndërhyrjes në Bunë, Beci: Hap i madh drejt mbrojtjes së mjedisit

Kryetari i bashkisë së Shkodrës, Benet Beci njoftoi sot se ka përfunduar me sukses edhe faza e dytë e ndërhyrjes në pastrimin e shtratit të lumit Buna, pranë zonës së Dajlanit.

Beci e cilëson këtë si një operacion të rëndësishëm që i hap rrugë një epoke të re për këtë pasuri natyrore.

“Pas 50 vitesh, lumi Buna rrjedh i lirë në shtratin e vet. Falënderoj të gjitha strukturat që kontribuan që nga momenti i parë në këtë ndërhyrje, por në mënyrë të veçantë shpreh mirënjohjen time për Forcat e Armatosura të Republikës së Shqipërisë, nën kujdesin e Ministrit të Mbrojtjes, Pirro Vengu”, tha Beci në një postim në rrjetet sociale.

Sipas kryebashkiakut të Shkodrës, ekipet e punës në terren punuan me profesionalizëm dhe përkushtim të jashtëzakonshëm, të udhëhequr nga Nënkolonel Shkumbin Gjana, Nënkolonel Egert Kuka dhe të mbështetur nga Kolonel Shkëlzen Mhillaj, drejtues i operacionit, të cilët bënë të mundur çmontimin e plotë të strukturës metalike (dajlanit) në lumin Buna.

Beci tha se “ky operacion nuk është vetëm një arritje teknike, por një hap i madh drejt mbrojtjes së mjedisit dhe rikthimit të lirisë natyrore të lumit Buna një aset i çmuar për qytetin dhe gjithë rajonin”.

Sipas bashkisë së Shkodrës, në fazën e parë të ndërhyrjes për pastrimin e shtratit të lumit Buna janë hequr rrjetat dhe pinarët, ndërsa në fazën e dytë pjesët metalike që kanë pasur nevojë për ndërhyrje më të specializuar./atsh/ KultPlus.com

Eljan Tanini, drejtori i ri i Arkivit Qendror Shtetëror të Filmit

Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja bëri me dije sot se në krye të Arkivit Qendror Shtetëror të Filmit është emëruar Eljan Tanini.

Ministri Gonxhja tha se, Tanini është një artist pamor, gazetar dhe autor projektesh që ndërthurin artin me memorien kolektive.

“Eljan Tanini vjen në krye të AQSHF me një profil të veçantë dhe një angazhim të hershëm në rrëfimin e Shqipërisë përmes historisë, nostalgjisë dhe arkivës vizuale. Nga krijimet murale e instalacionet publike, te kontributet në media dhe ekspozitat brenda e jashtë vendit, Tanini sjell një vizion artistik dhe narrativ që pasuron më tej rolin e këtij institucioni të rëndësishëm kulturor”, u shpreh Gonxhja.

Eljan Tani zëvendëson në këtë detyrë Marinela Ndrian, ndërsa ministri Gonxhja shpreh falënderimet për Ndrian, për kontributin dhe drejtimin e saj gjatë këtyre viteve./atsh/ KultPlus.com

10 korriku Dita Ndërkombëtare e Koteleve

Dita Ndërkombëtare e Koteleve festohet çdo vit, më 10 korrik, sipas “National Today”.

Kotelet! Kush nuk i do kotelet e vogla dhe të adhurueshme? …kokat e tyre të mëdha, sytë gjigantë, putrat dhe hundët e vogla rozë, dhe mjaullimat e adhurueshme që bëjnë…

Nuk mund t’i rezistojmë sharmit të tyre. Çuditërisht, amerikanët duket se i pëlqejnë më shumë macet dhe kotelet.

Sipas Shoqatës Amerikane Humane, 95,6 milionë mace ishin në pronësi, ndërsa 83,3 milionë familje zotëronin një qen.

Sigurisht që nuk ka asgjë të keqe me qentë, por një kotele e vogël është e parezistueshme!

Kur është Dita Ndërkombëtare e Koteleve?

Dita Ndërkombëtare të Koteleve festohet çdo vit, më 10 korrik – për të rritur ndërgjegjësimin për kotelet e pastreha dhe për të promovuar adoptimet dhe donacionet për strehimoret e kafshëve.

Historia e Ditës Ndërkombëtare të Koteleve

Macet janë një enigmë, dhe ne njerëzit jemi plotësisht të magjepsur prej tyre.

Macet kanë jetuar me njerëzit për 12 000 vjet, sipas shkencëtarëve.

Ende nuk jemi saktësisht të sigurt se kur u bënë të zbutura, veçanërisht pasi skeletet e maceve të egra dhe maceve të zbutura – të zbuluara në vendet arkeologjike janë shumë të ngjashme.

Megjithatë, shumica e provave sugjerojnë se zbutja e maceve ndodhi më shumë se 8 000 vjet më parë.

Sikur macet të mos ishin kaq të lezetshme dhe të parezistueshme, ato janë edhe më të adhurueshme si kotele!

Kotele të ëmbla që thjesht duam t’i mbajmë dhe t’i përkëdhelim, dhe sapo fillojnë të mjaullojnë, zemrat tona shkrihen.

Dita Ndërkombëtare e Koteleve është koha kur i llastojmë dhe i përkëdhelim kotelet tona të vogla me gëzof.

E krijuar nga avokatja e kafshëve dhe ekspertja e kafshëve shtëpiake Colleen Paige, Dita Ndërkombëtare e Koteleve është gjithashtu një mundësi për kotelet e braktisura që të adoptohen.

Dita Ndërkombëtare e Koteleve shërben edhe si një fushatë ndërgjegjësimi për të shpëtuar këto kafshë dhe për t’u dhënë atyre dashurinë që meritojnë. /atsh/ KultPlus.com

Në qendër të letërsisë botërore, kush është Sally Rooney

Sally Rooney është një ndër shkrimtaret më të përfolura dhe më të lexuara të letërsisë bashkëkohore anglishtfolëse.

E lindur më 20 shkurt 1991 në Castlebar, një qytet i vogël në Irlandën perëndimore, ajo është bërë emër i madh në botën letrare përmes një stili të përmbajtur, emocionalisht inteligjent dhe përfaqësues të brezit të ri. Edhe pse shumë e re në moshë, ajo është cilësuar nga kritika si “Jane Austen e milenialëve”. Rooney studioi në Trinity College në Dublin, ku fillimisht ndoqi letërsinë angleze, përpara se të vijonte me një master në politikë. Ajo ka qenë gjithashtu kampione e debatit universitar në Evropë, çka reflektohet edhe në përqendrimin e saj në dialogët e mprehtë dhe dinamikat e pushtetit në marrëdhënie. Romani i saj i parë, “Conversations with Friends” (2017), solli një vëmendje të konsiderueshme, por ishte “Normal People” (2018) ai që e bëri një yll ndërkombëtar. Historia e Connell dhe Marianne dy të rinj me sfond social të ndryshëm, që ndajnë një lidhje komplekse e të ndërlikuar gjatë adoleshencës dhe viteve të universitetit preku miliona lexues në mbarë botën. Libri fitoi çmime të shumta dhe u adaptua në një serial televiziv shumë të suksesshëm nga BBC dhe Hulu në vitin 2020.

Në vitin 2021, Rooney publikoi romanin e saj të tretë, “Beautiful World, Where Are You”, i cili eksploron ndjenjën e boshllëkut dhe pasigurisë në kohët moderne. Në këtë vepër, autorja zgjeroi më tej spektrin tematik, duke përfshirë reflektime mbi shkrimin, famën, miqësinë dhe kolapsin shoqëror e klimatik. Edhe ky libër u bë bestseller në mbarë botën. Rooney njihet për stilin e saj minimalist, përshkrimet e ndjeshme emocionale dhe portretizimin e marrëdhënieve intime me ndërlikime psikologjike. Dialogët në librat e saj janë shpesh të zhveshur nga shenjat e pikësimit si thonjëzat apo thekset emocionale, duke lënë hapësirë për interpretim. Kjo mënyrë e të shkruarit ka krijuar një ndjenjë realizmi dhe intimiteti që ka tërhequr një numër të madh lexuesish të rinj në të gjithë globin. Ajo është gjithashtu një zë i angazhuar politikisht.

Në vitin 2021, Rooney refuzoi që një nga librat e saj të përkthehej në hebraisht nga një botues izraelit që kishte lidhje me institucionet shtetërore, si shenjë proteste ndaj politikave të Izraelit ndaj Palestinës. Ky veprim u diskutua gjerësisht në mediat ndërkombëtare dhe e shndërroi atë në një figurë edhe më të ndjekur. Përveç romaneve, ajo ka shkruar edhe ese, tregime të shkurtra dhe artikuj për revista si The New Yorker, The New York Times, The London Review of Books, etj. Ka qenë edhe redaktore për pak kohë në revistën The Stinging Fly, një platformë për autorë të rinj irlandezë. Letërsia e Sally Rooney nuk është e mbushur me ngjarje të mëdha dramatike, por me tensione të brendshme, me heshtje që peshojnë sa fjalët. Ajo nuk jep përgjigje të qarta, por shtjellon ndjenja njerëzore të përziera, si turpi, izolimi, dëshira, ndërlikimi social, presioni ekonomik dhe politika e trupit e mendjes në marrëdhënie.

Shkrimtarja është përkthyer në dhjetëra gjuhë dhe është vlerësuar si një nga figurat kyçe të “letërsisë së milenialëve”. Ajo nuk ka rrjete sociale, jeton në Irlandë dhe ruan një profil të ulët publik. Megjithatë, librat e saj janë kthyer në objekte diskutimi në klube librash, në TikTok, në universitete dhe në rrethana shumë më të gjera sesa vetëm letërsia. Sally Rooney përfaqëson një brez që kërkon kuptim në një botë të trazuar, që ndjen shumë por shpreh pak, që kërkon dashuri por nuk di si ta mbajë. Me vetëm tre romane, ajo ka hyrë në historinë moderne të letërsisë si një nga zërat më të sinqertë dhe më prekës të kohës sonë. /Konica.al/ KultPlus.com

‘Elbasan i bukur’, nga zëri i bukur i Hafsa Zyberit (VIDEO)

Hafsa Zyberi është një ndër këngëtaret e para shqiptare, e cila shquhet për interpretimin e këngëve të Shqipërisë së Mesme.

Disa prej këngëve të cilat ajo i interpretoi ndër vite janë: Hajde Moj Malenake, S’paske Pas Një Pikë Mëshirë, Si Më Ke Sytë Më Ke Vetullat, Të Du Moj Goce E Vogel, Ti Pelqeva Ato Sy, Unë Ty Moj Të Kam Dashte, Kënga E Shoqënisë, Balluket E Tuja, Këngë Për Kajo Karafilin, Kumuri Qafëbardhë, Kur Ke Qenë Një Herë E Re, Lum E Lum Se Ja Mërrina, Më Shikon Më Buz Në Gaz, Moj Thëllënxa Mitare, Mun Te Ara Kë Tagjia, Në Bash Të Qejfit E T’muhabetit, Rrallë Kam Pa Ksoj Bukurie etj.

Sot, KultPlus ju sjell këngën ‘Elbasan i bukur’: / KultPlus.com

MIK Festival në Korçë, BE mbështet mbrëmjen e veçantë kushtuar Gaqo Çakos

MIK Festival rikthehet këtë vit në edicionin e tij të 8-të në Korçë.

Bashkimi Evropian mbështet mbrëmjen e veçantë të MIK Festival, që mbahet nesër më 11 korrik ora 20:00 në Teatrin “Andon Zako Çajupi” në Korçë, dedikuar artistit të madh të muzikës lirike Gaqo Çako, Nder i Kombit.

Ky homazh sjell një ndërthurje të elegancës vokale me përkushtimin shpirtëror, duke rikthyer në skenë frymën e një epoke të artë të interpretimit operistik shqiptar.

Në koncert performojnë Tatjana Kora Elmazi, Kastriot Tusha, Gjergji Mani, dhe Xhoiden Dervishi. Koncerti shoqërohet nga Orkestra Simfonike e Forcave të Armatosura, nën drejtimin e mjeshtrit të madh Eno Koço.

Kulmi emocional i mbrëmjes pritet të jetë performanca përmbyllëse, ku Inva Mula do të interpretojë së bashku me të birin, një moment simbolik që përfaqëson vazhdimësinë e një trashëgimie familjare, por edhe lidhjen intime mes muzikës dhe traditës.

Presidentja Osmani: Kosova kurrë në historinë e vet se ka sulmuar asnjë vend 

Presidentja e Kosovës Vjosa Osmani, ka mbajtur një ligjeratë në Universitetin “John Hopkins” në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Gjatë fjalimit të saj, ajo preku shumë tema me rëndësi të veçantë.

Osmani deklaroi se kurrë në histori të vetën Kosova nuk e ka sulmuar asnjë vend.

“Ne vetëm e kemi mbrojtur vetën. Për shekuj ne kemi kaluar nëpër shumë sakrifica”, deklaroi ajo para profesorit të njohur Edward Joseph njofton Klankosova.tv.

E para e vendit theksoi se në vitet në vazhdim Kosova planifikon ta dyfishojë buxhetin për mbrojtjen.

“Ne planifikojmë që ta bëjmë këtë para vitit 2035. Kjo sepse është nevojë strategjike e vendit për të ofruar stabilitet dhe siguri në rajon”, deklaroi Osmani.

Tutje ajo përmendi edhe potencialet e shumta të zhvillimit, duke theksuar se rinia e Kosovës ka përgatitje të mëdha, në veçanti në sektorin e teknologjisë informative.

“Po ashtu shto faktin se ne e kemi popullsinë një ndër më të renë jo vetëm në Ballkanin Perëndimor, por edhe në Evropë”, tha ndër të tjera shefja e shtetit Vjosa Osmani.

BKK dhe ASHAK me marrëveshje, prioritet digjitalizimi i gazetës ‘Rilindja’

Biblioteka Kombëtare të Kosovës “Pjetër Bogdani” dhe Agjencia Shtetërore të Arkivave të Kosovës kanë nënshkruar marrëveshje të bashkëpunimit.

“Prioritet i veçantë i kësaj marrëveshjeje është digjitalizimi i plotë i fondit të gazetës ‘Rilindja’, një ndër pasuritë më të çmuara të trashëgimisë dokumentare të Kosovës”, thuhet në komunikatën e BKK.

Në këtë njoftim të nxjerrë nga BKK thuhet se marrëveshja synon të nxisë bashkëpunimin ndërmjet dy institucioneve për shkëmbim të koleksioneve, informacion bibliografik dhe njohuri teknike-teknologjike, digjitalizim dhe veprime kulturore/shkencore.

“Ky hap i rëndësishëm do të kontribuojë në ruajtjen, promovimin dhe qasjen më të gjerë në trashëgiminë kulturore dhe dokumentare të vendit”, thuhet në njoftimin e BKK-së në Facebook.

U botua vëllimi “Krijimtaria e Shtjefën Gjeçovit – 150 vjetori i lindjes”

U botua vëllimi “Krijimtaria e Shtjefën Gjeçovit – 150 vjetori i lindjes”, që përfaqëson një kontribut të rëndësishëm shkencor e kulturor në nderim të figurës së jashtëzakonshme të Shtjefën Gjeçovit, në 150-vjetorin e lindjes së tij. Ky botim përmbledh kumtesat e mbajtura në Konferencën Shkencore Ndërkombëtare, organizuar më 14 tetor 2024 nga Akademia e Shkencave dhe e Arteve e Kosovës, e cila kishte për qëllim të ndriçonte dhe rishikonte me qasje bashkëkohore veprimtarinë shumëdimensionale të këtij kolosi të kulturës shqiptare.

Në konferencë morën pjesë emra të njohur të botës akademike shqiptare akademikë, profesorë dhe studiues të njohur nga Shqipëria, Kosova, Maqedonia e Veriut dhe diaspora, përfshirë: Sabri Hamiti, Mehmet Kraja, Gëzim Hoxha, Shaban Sinani, Vitor Demaj, Neritan Ceka, Nysret Krasniqi, Mark Marku, Kujtim Shala, Persida Asllani, Dhurata Shehri, Muhamet Hamiti, Gëzim Gurga, Agron M. Camaj, Arsim Bajrami, Arbnora Dushi, Edmond Malaj, Evalda Paci, Zana Hoxha, Kujtim Mani, Femi Cakolli, Tomi Treska dhe Lush Culaj. Këta studiues sollën qasje të ndryshme, duke trajtuar trashëgiminë krijuese, shkencore dhe kombëtare të Gjeçovit në një gamë të gjerë fushash.

Në 23 kumtesat e përfshira në këtë vëllim, gjejmë analiza të thelluara mbi:

Veprën fetare të Gjeçovit, kontributin e tij letrar dhe gjuhësor, punën e tij në etnografi dhe folkloristikë, përkushtimin në fushën e arkeologjisë dhe historisë, kontributin kombëtar dhe shpirtin atdhetar, ku vepra e tij shihet në funksion të ruajtjes së vetëdijes kombëtare në një kohë të rrezikshme për identitetin shqiptar.

Ky botim sjell edhe risi kërkimore, pasi përfshin hulumtime mbi dorëshkrime e dokumente, që hedhin dritë mbi dimensione të reja të figurës dhe veprimtarisë së Gjeçovit. Studiuesit zbulojnë aspekte të paeksploruara të jetës së tij intelektuale dhe ndikimin e gjerë që ai pati në formësimin e mendimit kulturor shqiptar.

Ky vëllim përbën një kontribut të çmuar për albanologjinë, duke dëshmuar rëndësinë që ka Gjeçovi në themelimin e një identiteti kulturor, juridik dhe gjuhësor kombëtar. Ai është një dëshmi se trashëgimia e tij mbetet e gjallë dhe thellësisht e rëndësishme për kuptimin e vetvetes si komb./ KultPlus.com

Si e kapi shpirtin e kohës romani erotik All Fours

“Ndryshim jete” për disa, e “urrejtshme” për të tjerët, romani erotik All Fours i Miranda July, që trajton përvojën femërore në mes të jetës, është bërë një fenomen dhe ka dominuar diskutimet kulturore.

Çdo vit sjell me vete libra që bëjnë bujë: ato që kryesojnë listat “për t’u lexuar”, që përhapen rrallë pa u parë në rrjete sociale, dhe që përmenden në pafund lista të librave më të mirë. Por rrallë ndodh që një roman jo vetëm të kapërcejë botën letrare për të pushtuar diskutimin më të gjerë kulturor, por edhe të vazhdojë të bëjë jehonë një vit pas botimit.

Ky është rasti i All Fours të Miranda July, një libër i çuditshëm, erotik dhe befasues për një grua që e kthen përmbys jetën e saj në të dyzetat e mesme. Që në pranverën e kaluar, kur u botua, ai u kthye shpejt në një sensacion që u përhap nga goja në gojë, dhe zhurma vetëm sa është shtuar. July ka qenë në kopertina fundjave dhe ka dhënë intervista në programe të rëndësishme televizive. Revista TIME e përfshiu atë në listën e 100 njerëzve më me ndikim të vitit 2025. Ndërkohë, libri është përzgjedhur për një serial televiziv dhe është nominuar për disa çmime, përfshirë National Book Awards dhe Women’s Prize for Fiction.

Megjithatë, ndoshta ndikimi më i madh i romanit ka qenë bisedat që ka nxitur. Gratë, veçanërisht, ia kanë dhënë me pasion librin motrave, mikeshave, nënave, madje edhe të panjohurave, duke i nxitur ta lexojnë. Shumë e kanë quajtur “libër që ta ndryshon jetën”. Disa e kanë urryer. Por askush nuk e lexon pa pasur diçka për të thënë.

Në roman, rrëfimtarja e pa emëruar, një artiste 45-vjeçare, gjysmë e famshme (ashtu si vetë Miranda July), nënë dhe e martuar, nis një udhëtim me makinë nga Los Anxhelosi drejt Nju Jorkut, si një dhuratë për veten pasi një kompani uiski i paguan 20,000 dollarë për të përdorur një frazë të saj në një reklamë. Ajo shpreson që ky udhëtim ta shndërrojë në “atë lloj gruaje të qetë dhe të ekuilibruar që gjithmonë kisha dashur të isha”. Por ajo nuk arrin kurrë në Manhattan. Madje, mezi del nga Los Anxhelosi, duke ndaluar për karburant në një qytet të quajtur Monrovia. Atje, një takim me një djalë më të ri, Davey, e shtyn që të rezervojë një dhomë në një motel për një natë, ku përfundon duke qëndruar për tri javë rresht (dhe shpenzon gjithë shumën që fitoi duke e transformuar dhomën në stilin e një hoteli parizian).

Udhëtimi i saj fizik zëvendësohet nga një udhëtim emocional. Një dëshirë e fuqishme për Davey-n nxit jo vetëm një rizgjim seksual, por edhe një rishikim të plotë të jetës së saj në mesin e rrugëtimit. Në shtëpi, mjeku i saj i thotë se ndodhet në periudhën e perimenopauzës, faza tranzitore para menopauzës, ku ndryshimet hormonale mund të sjellin një sërë simptomash fizike dhe emocionale. Kur mëson se, sipas biologjisë, dëshira e saj seksuale është gati “të bjerë nga një shkëmb”, ajo vendos t’i ndjekë me forcë dëshirat e saj, duke kuptuar se duhet të zgjedhë mes “një jete me mall për më shumë” ose “një jete që është vazhdimisht befasuese”.

Përveç dëshirës, rrëfimtarja dhe vetë libri, trajton tema si plakja, ambicia, krijimtaria, vdekshmëria, nëna dhe martesa, duke vënë në pikëpyetje rrugën e zakonshme që pritet të ndjekin gratë në gjysmën e dytë të jetës së tyre. Nëse duket si temë serioze, e tillë është, por është edhe plot humor.

Me publikimin e saj, All Fours mori kryesisht vlerësime entuziaste. The New York Times e quajti atë “romani i parë i madh për perimenopauzën”. New York Magazine e përshkroi si “një histori jashtëzakonisht e zjarrtë për ndjekjen e lirisë seksuale dhe krijuese”. Ndërkohë, The Washington Post në recensionin mbi libtin u tregua profetik, duke shkruar: “diçka tek All Fours – seksualiteti i guximshëm që bart, humori i çuditshëm, kërkimi i sinqertë për ndryshim, mund të ngjallë, kush e di, një brez të tërë grash.”

Sa i përket motivimit të saj për të shkruar këtë libër, Miranda July foli për mungesën e artit që i kushtohet kësaj faze të jetës. 

“Nëse burrat do të kalonin një ndryshim kaq të madh, do të konsiderohej monumental! Do të kishte rite, festa, të drejta dhe madje edhe fe”, tha ajo për The Guardian.

All Fours ka qenë një sukses i padiskutueshëm. Në faqen Substack të Miranda July, është krijuar një komunitet grash që jo vetëm shprehin dashurinë për librin, por tregojnë se si ai u ka ndryshuar jetën. Ato flasin për ndjesinë se janë parë, kuptuar dhe çliruar pas leximit; se libri i ka bërë të ndihen më pak të vetmuara, më pak të çmendura, më të guximshme. Për disa, ai ka qenë shtysa për të mbyllur marrëdhënie, për të lënë punë apo për t’u përballur me njerëz të afërt.

Grupet janë shpërbërë në nën-grupe që kanë organizuar takime në jetën reale. Në Paris, Los Anxhelos, Londër, Teksas, Seattle dhe më shumë, gra janë mbledhur për të zhvilluar biseda të frymëzuara nga libri./ KultPlus.com

Arti, tradita dhe prodhimet tipike shqiptare prezantohen në Gjenevë

Shqipëria do të organizojë sot një aktivitet të posaçëm në selinë e Organizatës Botërore të Pronësisë Intelektuale (WIPO) në Gjenevë, ku pritet të marrin pjesë mbi 600 delegatë nga e gjithë bota.

Kjo është hera e parë që Shqipëria merr pjesë me një aktivitet zyrtar në ambientet e “WIPO”, duke sjellë para publikut ndërkombëtar thesaret autentike të trashëgimisë sonë kulturore.

Në këtë aktivitet prezantohen: produkte të mbrojtura si tregues gjeografik, kostume popullore nga krahinat e ndryshme të vendit dhe punime delikate filigrani, simbol i mjeshtërisë shqiptare.

Mbrëmja shqiptare me këngë, valle tradicionale dhe degustim të produkteve tipike shqiptare do të nisë që në orën 18:00. Programi artistik përmban valle tradicionale dhe muzikë nga trevat shqiptare, si dhe një prezantim të veçantë mbi treguesit gjeografikë dhe shprehjet kulturore tradicionale. Kjo është një mundësi e veçantë për të treguar para botës identitetin dhe pasuritë unike kulturore të vendit tonë.

WIPO, një agjenci e Kombeve të Bashkuara, udhëheq zhvillimin e një ekosistemi global të balancuar të pronësisë intelektuale që promovon inovacionin, kreativitetin dhe qëndrueshmërinë. Me 193 shtete anëtare, WIPO mbështet kulturat dhe ekonomitë nëpërmjet mbrojtjes së të drejtave krijuese dhe industriale./atsh/KultPlus.com

Asht ditë

Esad Mekuli

Po zgjohem, po ngrihem, po rritem – 
Dje e sod: dy botna në kundërshtim.
-O, dita që me kohë e pritëm 
agoi… Qe – po ecim në shpëtim!

D j e – të shkelun me shekuj, n’robni
(pa gjuhë, pa shkollë, pa dritë!);
s o t – gëzohem, punojmë n’liri…
Agoi edhe për ne! Asht ditë./ KultPlus.com

Dua Lipa thyen rekordet botërore me turneun “Radical Optimism”

Turneu “Radical Optimism” i Dua Lipës shënon një moment kyç në karrierën e saj si yll i muzikës pop, duke dëshmuar aftësinë e saj për t’u lidhur me audiencën në shkallë globale. I nisur në fund të vitit 2024, ky turne ambicioz tashmë ka thyer rekorde, duke përfituar mbi 112 milionë dollarë nga 44 shfaqjet e para, dhe pritet të vazhdojë me sukses në muajt në vijim teksa zhvendoset drejt Amerikës së Veriut dhe Amerikës Latine.

Turneu “Radical Optimism” është më shumë se një seri koncertesh, është një dëshmi e rritjes së saj si artiste globale dhe një arritje e jashtëzakonshme financiare.

Turneu nisi më 5 nëntor 2024, me 11 koncerte në Azi, duke shënuar kthimin e parë të Lipës në këtë rajon që nga viti 2018. Rritja e përmasave të skenave është domethënëse: në Singapor, ajo kaloi nga 5,000 spektatorë në Star Theater në dy net të shitura në Indoor Stadium me kapacitet prej 18,800 vetash. Në Tokio, nga 2,700 vende në Zepp Tokyo, u zhvendos në Saitama Super Arena me 38,300 vende, duke fituar 21 milionë dollarë nga 166,000 bileta.

Nga 17 marsi deri më 4 prill 2025, Lipa mbajti 10 koncerte  Australi dhe Zelandën e Re, duke siguruar 17.2 milionë dollarë nga 139,000 bileta.

Pjesa europiane e turneut përbën suksesin më të madh deri më tani, dhe dy netët në Wembley Stadium i sollën asaj 19.1 milionë dollarë, duke u kurorëzuar kështu, si shfaqja më fitimprurëse në karrierën e saj.

Turneu paraqet gjithashtu një evolucion në performancat live të Dua Lipës. Nga sallat e vogla ku filloi karrierën e saj, ajo tani dominon stadiume të mëdha me shfaqje energjike, koreografi të sofistikuara dhe skena vizualisht tërheqëse. Çdo koncert është konceptuar si një përjetim i plotë tematik me mesazhin qendror të optimizmit dhe shpresës.

Para pjesës tjetër të turneut, Dua Lipa, do të performojë edhe në Kosovë, në natën e parë të festivalit Sunny Hill, më 1 gusht 2025. Para publikut vendas, kjo do të jetë një ndër paraqitjet dhe performancat më të veçanta të verës.

Turnetë globale sjellin sfida, nga koordinimi logjistik deri te përshtatja me normat kulturore lokale, por Lipa ka treguar se është një artiste që kupton kompleksitetin e tregut dhe kërkesën për përvojë të thellë artistike.

“Radical Optimism” është më shumë se një turne, është një lëvizje artistike dhe ekonomike që ripozicionon Dua Lipën në majat e industrisë botërore të muzikës. / KultPlus.com 

“Sevap City Blue”, kënga më e re e Genc Salihut 

Genc Salihu sapo ka lansuar këngën më të re të titulluar “Sevap City Blue”, këngë që vjen me tekst dhe muzikë të vet Salihut e me producent Florent Boshnjaku. 

KultPlus ju sjell videoklipin e kësaj kënge, por edhe tekstin që është një tekst tejet i vecantë i këtij projekti të fundit të Genc Salihut. 

O, shpirti jem osht n’dhimtë
Se e din që s’të njeh ma. 

Dhe qyteti osht i lanun, lanun, lanun, l
anun mbas 
Silueta të njerëzve të vorfun 
nji kafshatë m’e futë në bark 
Dhe unë mendova që hala t’kam 
afër vetes, qaty ngat 
Zgjim i gjallë. 

Osht e hane sot 
Fëmijët nuk janë aty ma 
Të dielen dielli na mashtroi aq lehtë 
M’u duk se t’kisha pranë. 

Go slow, go slow, go slow 
Nuk ka shansë prej ksaj zhurme n’kokë… 

Dhe udhëtarët nisen herët për me mbrri 
dielli pa dalë 
Mos u tut, osht pjesë e shkurtë që duhet me u kalu në kambë 
E mbas asaj osht vetëm ujë dhe qiell dhe kurrë mos kqyr
përmbas 
Përnime ki me u habitë qysh moti çelë 
kur kqyrë tenaltë. 

Osht mrekulli që ndodhë veç verës 
Pse me u mbyllë ndaj thirrjes saj 
Ti kurrë s’ki deshtë me fole laktë 
Po, mos u mërzit, tash bon 
U bo, mama, rock! Mundesh 
krejt çka ke deshtë me kanë 
U bo, mama, kurrë nuk thé kurgjo./ KultPlus.com 

Screenshot

Bosh…

Timo Flloko

Këtë herë nuk mund ta fsheh
Tani ta them, ta dish
Atë që kurrë nuk ta kam thënë
S’bëj dot pa ty!

Ta fala shpirtin tim
Ç’do puthje, përqafim
Si bizhu mbi trupin tënd

I lashë t’i ruash ti…

Dhe shtrati mbeti bosh
Dhe vetja ndjeu bosh
Gjithçka e mbushur, bosh
Fluturova me avionet nëpër botë të të harroj
Tundimi më pushton
Në joshje që s’mbaron
E dhashë veten një si ty ta gjej…

Dhe mbeta bosh./KultPlus.com

Selma Lagerlöf dhe realizimi i utopisë femërore në letërsi

Selma Lagerlöf është një nga figurat më të rëndësishme të letërsisë suedeze dhe botërore. Në vitin 1909, ajo u bë gruaja e parë që fitoi Çmimin Nobel për Letërsi, duke hapur rrugën për shumë shkrimtare në një botë të dominuar nga burrat.

E lindur më 1858 në Mårbacka të Suedisë, ajo u rrit me tregime popullore që i rrëfente gjyshja, histori të mbushura me magji dhe figura mitike, të cilat ndikuan thellë në stilin e saj letrar. Edhe pse u pëball me vështirësi shëndetësore, ajo u bë mësuese dhe nisi të shkruante me pasion.

Romani i saj i parë “Saga e Gösta Berling (1891), solli një stil të ri që ndërthurte legjendën me realitetin. Ndër veprat më të njohura është “Udhëtimi i Nils Holgersson”, një libër për fëmijë që bashkon aventurën me dashurinë për natyrën dhe vendlindjen.

Letërsia e Lagerlöf është e ndikuar nga besimi në mirësinë njerëzore, fuqinë shpirtërore dhe ndjeshmërinë. Ajo përdori elemente fantastike për të zbuluar të vërteta të thella njerzore dhe shpesh paraqiti konfliktin mes traditës dhe kohës moderne.

Me fitimin e Çmimit Nobel në Letërsi, Selma, gëzoi një arritje që theu barrierat gjinore në kohë kur letërsia ishte fushë thuajse vetëm për burra. Me këtë çmim, ajo jo vetëm që u nderua për stilin e saj të jashtëzakonshëm, por gjithashtu hapi rrugën për pranimin dhe afirmimin e zërit femëror në letërsinë botërore.

Përveç letërsisë, Lagerlöf pati edhe ndikim publik, sidomos për ndihmën ndaj shkrimtarëve hebrenj gjatë kohës së nazizmit.Vdiç në vitin 1940 në Mårbacka, ku sot ndodhet një muze për nder të saj. Trashëgimia e saj letrare vazhdon të frymëzoj breza me fuqinë e fjalës dhe ndjeshmërinë./ KultPlus.com

Gjon Mili Jazz & Blues Festival, sonte te “Reja” artistë shqiptarë dhe italianë

Gjon Mili Jazz & Blues Festival vijon rrugëtimin e tij me të tjerë artistë. Sot është radha e Andi Kongo Trio dhe Swing Strings, drejtuar nga Pjetër Guralumi. Ndërkohë Instituti Italian i Kulturës njoftoi edhe pjesëmarrjen e trombistit Fulvio Sigurtà.

Ky është edicioni i katërt i Festivalit të xhazit dhe bluzit “Gjon Mili” dhe këtë vit zhvillohet tek instalacioni “Reja”, ku hyrja është e lirë për këdo.

Trombisti Fulvio Sigurtà, i cili sonte do të performojë për publikun e Tiranës, u formua artistikisht pranë Konservatorit “L. Marenzio” në Brescia, shkollës së muzikës “Berklee” në Boston dhe shkollës së muzikës “Guildhall” në Londër, qyteti ku jetoi më pas nga viti 2003, deri në vitin 2019.

Ai ka bashkëpunuar artistikisht në projekte të një natyre shumë të larmishme, duke nisur nga formacionet klasike dhe Big Band, deri te produksionet që takojnë teatrin, baletin bashkëkohor dhe muzikën elektronike, duke bashkëpunuar me emra të rëndësishëm të skenës kombëtare dhe ndërkombëtare të xhazit. Aktiviteti i tij si sideman (muzikant mbështetës) përfshin më shumë se 40 albume.

Që nga viti 2015, punon si docent pranë Konservatorit të Rovigos dhe në seminaret verore të Siena Jazz dhe Nuoro Jazz./atsh/KultPlus.com

“Vendi më i humbur në Shqipëri”, së shpejti premierë në Amfiteatrin e Durrësit

Trupa e Teatrit “Aleksandër Moisiu” të Durrësit është në provat përfundimtare përpara shfaqjes “Vendi më i humbur në Shqipëri”, e parashikuar ta ketë premierën më 15 korrik.

“Vendi më i humbur në Shqipëri” është një komedi e shkruar nga Jean Pierre Martinez dhe përkthyer nga Anxhela Çikopano. Ngjarjet zhvillohen në një fshat të harruar i cili rrezikon të fshihet nga harta. Banorët janë të gatshëm të bëjnë gjithçka që fshati të jetojë, por ngjarjet marrin një rrjedhë befasuese dhe të pazakontë, kur në fshat vjen një gazetare e famshme.

Regjisore e shfaqjes është Andia Xhunga, e cila ka vënë në skenë mjaft shfaqje të suksesshme. Komedinë fantastike të Jean Pierre Martinez, Andi Xhunga do ta sjellë në 6 data, përgjatë muajit korrik, në arenën antike të Amfiteatrit të Durrësit me pjesëmarrjen e aktorëve: Gentian Zenelaj, Romir Zalla, Mimoza Marjanaku, Aleksandër Seitaj, Ervin Doko, Alesia Xhemalaj, Adelina Muça, Amos Zaharia, Xheini Fama dhe Jaho Guma.

Skenografia dhe kostumografia mbajnë firmën e Alketa Tragajt Myshketa ndërsa muzika nga kompozitori Endri Sina.

Ky është bashkëpunimi i parë i Teatrit “Moisiu” me dramaturgun francez me prejardhje spanjolle, Jean Pierre Martinez. Karriera e Martinez nisi mbi baza të forta akademike, me diploma në ekonomi, marketing, letërsi spanjolle dhe angleze, gjuhësi e semiologji. Martinez ka eksploruar gjithashtu në zhanre te ndryshme si, duke luajtur në bateri në grupe të ndryshme rroku, semiolog reklamash për disa nga kompanitë më të mëdha të konsulencës, skenarist i mjaft skenarëve televizivë, lektor i gjuhës frënge në një universitet të Teksasit, dhe tani një dramaturg i afirmuar, dramat e të cilit vihen në skenë anembanë botës. Deri më sot, Jean Pierre Martinez ka shkruar 114 vepra teatrale./atsh/KultPlus.com

Është votuar në mbarë botën si kënga më e mirë e të gjitha kohërave, “Bohemian Rhapsody”, kënga e Freddie i  bën homazh Mozart-it dhe  Bach-ut

Jorge Palazon, analisti dhe publicisti spanjoll shkruan për këngën Bohemian Rhapsody lidhjen e saj me filmin me po të njëjtin emër, si dhe me “Faustin” e Goethe-s.

Filmi “Bohemian Rhapsody” thotë Palazoni, u publikua më 31 tetor sepse kënga u dëgjua për herë të parë më 31 tetor 1975. Titulli lidhet me fjalën “Rapsodi”, fjalë që ka kuptimin e një pjese muzikore të lirë e të kompozuar në pjesë dhe tema të ndryshme ku duket se asnjë pjesë nuk ka lidhje me tjetrën. Fjala “rapsodi” vjen nga greqishtja dhe do të thotë “pjesë të mbledhura të një kënge”. Fjala “bohemian”, në anën tjetër, i referohet një rajoni të Republikës Çeke të quajtur Bohemi, vendi ku lindi Fausti, protagonisti i dramës që mban emrin e tij, shkruar nga dramaturgu dhe romancieri Goethe. Në veprën e Goethe-s Fausti, protagonisti është një plak shumë i ditur, i cili ka njohuri për gjithçka, përveç misterit të jetës. I dëshpëruar nga ky boshllëk, ai vendos të vetëhelmohet. Por pikërisht në atë moment bien kambanat e kishës dhe ai del në rrugë. Kur kthehet në dhomën e tij, gjen aty një qen misterioz, i cili shndërrohet në një lloj njeriu, djalli Mefistofel.

Mefistofeli i premton Faustit një jetë të plotë, të mbushur me kënaqësi dhe përmbushje, në këmbim të shpirtit të tij. Fausti pranon marrëveshjen, bëhet sërish i ri dhe nis të jetojë me arrogancë. Ai takon Gretchen, me të cilën përjeton dashurinë dhe gëzimin e lindjes së një fëmije. Por tragjedia godet: gruaja dhe djali vdesin.

I shtyrë nga dhimbja dhe kërkimi për kuptim, Fausti udhëton nëpër kohë dhe hapësirë, duke ndjerë fuqinë dhe madhështinë e jetës. Megjithatë, kur plaket sërish, ndjesia e mjerimit e pushton përsëri. Meqenëse ai nuk e theu marrëveshjen me djallin, engjëjt fillojnë të debatojnë e të luftojnë për fatin e shpirtit të tij.

Kjo vepër është themelore për të kuptuar Bohemian Rhapsody, pasi trajton temat e luftës së brendshme, tundimit, pendesës dhe shpëtimit shpirtëror.

Kënga flet për vetë Freddie Mercury. Duke qenë një rapsodi, gjejmë 7 pjesë të ndryshme:

-Akti i 1-rë dhe i 2-të A Capella

-Akti i 3-të Baladë

-Akti i 4-të Solo kitarë

-Akti i 5-të Opera

-Akti i 6-të Rok

-Akti i 7-të “koda” ose akti i fundit

Kënga flet për një djalë të varfër që vë në dyshim nëse kjo jetë është reale apo nëse është imagjinata e tij e shtrembëruar që jeton një realitet tjetër. Ai thotë se edhe nëse ndalon së jetuari, era do të vazhdojë të fryjë pa ekzistencën e tij. Kështu që ai bën një marrëveshje me djallin dhe shet shpirtin e tij.

Pasi merr këtë vendim, ai vrapon t’i tregojë nënës së tij dhe i thotë asaj:

“Mami, sapo vrava një burrë, i vura një armë në kokë dhe tani është i vdekur. E kam hedhur jetën time. Nëse nuk kthehem nesër, vazhdo sikur asgjë nuk ka rëndësi…” Ai burrë që vret është vetë ai, vetë Freddie Mercury.

Nëse nuk e përmbush paktin me djallin, do të vdesë menjëherë. Ai u thotë lamtumirë të dashurve të tij dhe nëna e tij shpërthen në lot, lot dhe të qara të dëshpëruara që vijnë nga notat e kitarës së Brian May. Freddie, i frikësuar, bërtet “mami, nuk dua të vdes” dhe fillon pjesa operistike. Freddie këtu gjendet në një botë shpirtërore astrale ku sheh veten: “Shoh një siluetë të vogël të një burri.” Dhe thotë: “Scaramouche, a do të fillosh një grindje?”

Scaramouche është një përleshje, një mosmarrëveshje, një luftë e vogël mes forcave, midis ushtrive me kalorës (4 kalorës të Apokalipsit të së keqes luftojnë kundër forcave të së mirës për shpirtin e Freddie-t) dhe vazhdon duke thënë “Bubullima dhe vetëtima më frikësojnë shumë, shumë, shumë.”

 Kjo frazë shfaqet në Bibël, pikërisht te Jobi 37 kur thotë: “Bubullima dhe vetëtima më frikësojnë: zemra më rrah fort në gjoks.” 

Nëna e tij, duke e parë djalin aq të tmerruar nga vendimi që kishte marrë, lutet që ta shpëtojë nga pakti me Mefistofelin. “Ai është thjesht një djalë i varfër…” Ai sakrifikon jetën e tij për këtë përbindësh. Ajo që vjen lehtë, shkon po aq lehtë. A do ta lësh të shkojë?” Lutjet e tyre dëgjohen dhe engjëjt zbresin për të luftuar forcat e së keqes. “Bismilah” (fjalë arabe që do të thotë “Në emër të Zotit”) është fjala e parë që shfaqet në librin e shenjtë të myslimanëve, Kuranin. Kështu që vetë Zoti shfaqet dhe bërtet: “Nuk do të të braktisim, lëre të shkojë!”

Përballë një përplasjeje të tillë midis forcave të së mirës dhe së keqes, Freddie frikësohet për jetën e nënës së tij dhe i thotë: “Mama mia, mama mia, lëre të shkoj” (nënë, më lër të shkoj). Nga qielli dëgjohet përsëri thirrja se nuk do ta braktisin, dhe Freddie bërtet: “jo, jo, jo, jo, jo” dhe thotë: “Beelzebubi (Zoti i Errësirës) mund të ketë vendosur një djall brenda teje, nënë.”

Këtu Freddie i bën homazh Wolfgang Amadeus Mozart-it dhe Johann Sebastian Bach-ut, kur këndon: “Figaro, Magnifico”, duke iu referuar operës Martesa e Figaros të Mozart-it, e konsideruar si opera më e mirë në histori  dhe veprës Magnificat të Bach-ut.

Ai përfundon pjesën operistike dhe nis pjesa më rock. Djalli, i zemëruar dhe i tradhtuar nga Freddie për shkak se nuk e përmbushi paktin, i thotë: “A mendon se mund të më fyesh kështu? A mendon se mund të vish tek unë dhe pastaj të më braktisësh? A mendon se mund të më duash dhe të më lësh të vdes?”

Është tronditëse të shohësh se si Zoti i së keqes ndjehet i pafuqishëm përballë një qenieje njerëzore, përballë pendesës dhe dashurisë. Pasi beteja humbet, djalli largohet dhe ne arrijmë në aktin e fundit, ose “kodën”, ku Freddie është i lirë dhe ajo ndjenjë e ngushëllon. Ai bie gongun që mbyll këngën. Gongu është një instrument i përdorur në Kinë dhe në Azinë e Lindjes së Largët për të shëruar njerëzit që ndodhen nën ndikimin e shpirtrave të këqij.

Kënga zgjat 5 minuta e 55 sekonda. Freddie ishte i apasionuar pas astrologjisë dhe numri 555 në numerologji lidhet me vdekjen, jo atë fizike por shpirtërore, fundin e diçkaje ku engjëjt do të të mbrojnë. 555 është i lidhur me Zotin dhe hyjnoren, një përfundim që shënon fillimin e një faze të re.

Kënga u interpretua për herë të parë në mbrëmjen e të Gjithë Shenjtëve (All Saints’ Eve), një festë që nga Keltët quhej “Samhain”, për të festuar kalimin dhe hapjen ndaj botës tjetër.

Keltët besonin se bota e të gjallëve dhe ajo e të vdekurve ishin pothuajse të bashkuara, dhe në Ditën e të Vdekurve të dyja botët takoheshin, duke lejuar shpirtrat të kalonin në anën tjetër. Asgjë në Bohemian Rhapsody nuk është e rastësishme.

Çdo gjë është shumë e menduar, e punuar dhe ka një kuptim që shkon përtej të qenit thjesht një këngë. Është votuar në mbarë botën si kënga më e mirë e të gjitha kohërave.

Kjo këngë përfaqësoi një ndryshim radikal për Queen  si të kishin bërë vërtet një pakt me djallin  që u ndryshoi jetën përgjithmonë dhe i bëri të pavdekshëm./ KultPlus.com 

Thëniet më të bukura të nobelistit Andre Gide

André Gide ishte një autor francez dhe fitues i Çmimit Nobel në Letërsi (në 1947).

Ai është autor i më shumë se pesëdhjetë librave. Gazeta “The Neë York Times” e kishte përshkruar atë si “njeriu më i madh bashkëkohor i Francës në letra”.

Për lexuesit tanë sjellim këtë koleksion me thëniet më të bukura të tij:

Të dish të lirosh veten nuk është asgjë; gjëja e mundimshme është të dish çfarë të bësh me lirinë e dikujt.

Njeriu nuk mund të zbulojë oqeane të reja, nëse nuk ka guximin të harrojë bregun.

Besojuni atyre që kërkojnë të vërtetën. Dyshoni tek ata që e gjejnë.

Ji besnik ndaj asaj që ekziston brenda vetes.

Gjithçka është thënë tashmë, por meqenëse askush nuk po dëgjonte, ne duhet të fillojmë përsëri.

Ngjyra e së vërtetës është gri.

Vetëm ato gjëra janë të bukura të cilat janë të frymëzuara nga çmenduria dhe të shkruara nga arsyeja.

Hipokriti i vërtetë është ai që pushon së perceptuari mashtrimin e tij, ai që gënjen me sinqeritet.

Ju lutem mos më kuptoni shumë shpejt.

Të kesh zili për lumturinë e një njeriu tjetër është çmenduri; nuk do të dinit çfarë të bënit me të nëse do ta kishit.

Ai që dëshiron një trëndafil duhet ta respektojë gjembin e tij.

Vetëm budallenjtë nuk e kundërshtojnë vetveten.

Ka shumë gjëra që duken të pamundura për aq kohë që dikush nuk i provon ato.

Frika nga tallja lind frikacakun më të keq.

Guxo të jesh vetvetja.

Atëherë ju mendoni se dikush mund të mbajë një dashuri të pashpresë në zemrën e tij për aq kohë sa? … Dhe se jeta mund të marrë frymë mbi të çdo ditë, pa e shuar atë?

Ji besnik ndaj asaj që ekziston askund tjetër veç te vetja jote – dhe kështu bëhu i domosdoshëm.

Urtësia nuk vjen nga arsyeja por nga dashuria.

Eshtë më mirë të të urrejnë për atë që je sesa të të duan për atë që nuk je.

Si do të ishte një rrëfim i lumturisë? E tëra që mund të përshkruhet është se çfarë e përgatit atë, dhe pastaj çfarë e shkatërron atë.

Veprimet më vendimtare të jetës sonë – dua të them ato që ka më shumë të ngjarë të vendosin gjithë rrjedhën e së ardhmes sonë – janë, më shpesh , të pamenduara.

Ne duhet ta shijojmë këtë verë, lule më lule, sikur të ishte e fundit që do të shohim.

Të lexosh një shkrimtar është për mua jo thjesht të marr një ide se çfarë thotë ai, por të shkoj me të dhe të udhëtoj në shoqërinë e tij.

Çdo çast i jetës sonë është në thelb i pazëvendësueshëm: duhet ta dini këtë në mënyrë që të përqendroheni në jetë.

Unë nuk dëshiroja asgjë përtej buzëqeshjes së saj dhe të ecja me të kështu, dorë për dore, përgjatë një dielli të ngrohur, në shtegun e luleve.

Trishtimi nuk është pothuajse kurrë asgjë, por një formë e lodhjes.

Kapaciteti për të fituar falas nuk është asgjë; aftësia për të qenë i lirë është detyra.

Gjërat më të rëndësishme për të thënë janë ato që shpesh nuk i mendoja të nevojshme t’i thosha – sepse ishin shumë të dukshme.

Mirëpriteni gjithçka që ju vjen, por mos dëshironi për asgjë tjetër.

Arti fillon me rezistencën – në pikën ku rezistenca kapërcehet. Asnjë kryevepër njerëzore nuk është krijuar kurrë pa punë të madhe.

Arti është një bashkëpunim midis Zotit dhe artistit, dhe sa më pak që bën artisti, aq më mirë.

Në mënyrë që të jem plotësisht i lumtur, e vetmja gjë e nevojshme është të përmbahem nga krahasimi i këtij momenti me momentet e tjera në të kaluarën, të cilat shpesh nuk i shijoja plotësisht, sepse i krahasoja me momentet e tjera të së ardhmes.

Më shpesh njerëzit kërkojnë situata të jetës për të këmbëngulur në mendimet e tyre sesa për të arsimuar veten e tyre.

Rrugët më të rrahura janë sigurisht më të sigurtat, por mos shpresoni të fitoni shumë me to.

Kam ndërmend t’ju sjell forcë, gëzim, guxim, zgjuarsi, sfidë.

Novelisti nuk ka shumë dëshirë ta shohë luanin duke ngrënë bar. Ai e kupton që i njëjti Zot krijoi ujkun dhe qengjin, pastaj buzëqeshi, “duke parë që puna e tij ishte e mirë”.

Ata krijojnë dallime dhe rezerva të cilat unë nuk mund t’i zbatoj për vete, sepse ekzistoj vetëm si një i tërë; I vetmi pretendim im është të jem i natyrshëm dhe kënaqësinë që ndiej gjatë një veprimi, e marr si shenjë se duhet ta bëj.

Vetë gjërat që më ndanin dhe më dallonin nga njerëzit e tjerë ishin ato që kishin rëndësi; gjërat që askush tjetër nuk do të donte dhe nuk mund të thoshte, këto ishin gjërat që unë kisha për të thënë.

Krijimet më të bukura të burrave janë vazhdimisht të dhimbshme. Cili do të ishte përshkrimi i lumturisë?./KultPlus.com