Më datë 20 shkurt të vitit 1815, lindi Sulejman Vokshi, një prej figurave më të rëndësishme në zhvillimet e Lidhjes së Prizrenit.
Në gjirin e një familjeje gjakovare të spikatur për veprimtari patriotike, u mbrujt i gatitur për t’u flijuar në emër të lirisë së kombit. Ai ishte në vijën e parë të luftës për e pavarësinë e plotë të trojeve shqiptare. Themeloi dhe priu, politikisht dhe ushtarakisht, Lidhjen e Prizrenit.
Në një hark kohor të shkurtër, nën drejtimin e tij, pushteti administrativ e ushtarak i Lidhjes së Prizrenit mundi të konsolidohej duke u shtrirë drejt Shkupit, Prishtinës, Mitrovicës, Gucit, Vuçiternës, Preshevës etj.
Në cilësinë e kryetarit të shtabit të forcave shqiptare, Sulejman Vokshi mori pjesë në luftën e zhvilluar kundër forcave osmane të Dervish Pashës, për mbrojtjen e Lidhjes në Shtimje e Slivovë. Shfaqi qëndresë të patundur ndaj pushtuesit osman, edhe pas shpërndarjes së qeverisë së Lidhjes. Në vitin 1885 organizoi në Kosovë kryengritjen e radhës kundër zgjedhës së huaj. Për aktivitetin e tij atdhetar, Gjykata e Jashtëzakonshme e Prizrenit e dënoi me vdekje, vendim ky që nuk gjeti zbatim, pasi Vokshi u lirua nga burgimi.
Sulejman Vokshi radhitet ndër udhëheqësit e luftëtarët më ngulmues të popullit shqiptar në luftën për arritjen e sigurimit të unitetit kombëtar e shtetëror. Figura e tij u përjetësua jo vetëm në historiografi, por edhe në këngët popullore historike të asaj periudhe, dramaturgji etj. / atsh / KultPlus.com
Sot është Dita Botërore e Drejtësisë Sociale, e shpallur si e tillë nga Asambleja e Përgjithshme e OKB më 26 nëntor të vitit 2007.
Për OKB, avancimi i drejtësisë sociale duhet të jetë synimi kryesor që drejton të gjitha politikat kombëtare dhe ndërkombëtare.
Mbështetësit pretendojnë se promovimi i punës së denjë dhe një axhendë e drejtë globalizimi e fokusuar në të drejtat themelore, mundësitë e punësimit, mbrojtjen sociale dhe dialogun social konstruktiv midis qeverive, punëdhënësve dhe punëtorëve është çelësi për vendosjen e drejtësisë sociale.
Megjithatë, avokatët vënë në dukje padrejtësitë e rënda të vazhdueshme, pasigurinë e përhapur të punës, pabarazinë e lartë dhe zbërthimin e kontratave sociale të përkeqësuara nga krizat globale. Këto realitete të ashpra kërcënojnë përparimin e bërë në çështjet sociale. Përforcimi i institucioneve dhe politikave që vërtet avancojnë drejtësinë sociale shihet nga OKB, si një prioritet urgjent. / atsh / KultPlus.com
Karnavalet e Shkodrës janë kryefjala e organizimeve artistike në këtë qytet prej datës 17 shkurt, ndërsa pritet të kulmojnë në 23 shkurt me një festë madhështore me muzikë dhe pjesëmarrjen e shumë personazheve publikë.
Bashkia Shkodër ka shpërndarë sot disa foto nga atmosfera festive e karnavaleve, ku protagonistë kanë qenë fëmijët nga shkollat e qytetit.
Me kostume shumëngjyrëshe dhe interpretime të ndryshme, ata kanë sjellë gjallëri në rrugët e qytetit përmes paradave, koncerteve dhe aktiviteteve artistike. Një festë që ruan traditën dhe sjell gëzim për të gjithë.
Prej tri ditësh në Shkodër ka nisur Festa e Karnavaleve, ku kostumet shumëngjyrëshe, maskat si dhe atmosfera festive po mbizotërojnë në të gjitha rrugët, sheshet dhe në kalanë e Rozafës. Të rinjtë dhe fëmijët e qytetit kanë shpalosur kreativitetin e tyre.
Shkodra është qyteti që e ka festuar më herët Karnavalen. Festimet e para i përkasin gjysmës së dytë të shekullit XIX, saktësisht vitit 1860, duke krijuar një traditë solide që vazhdoi deri në vitin 1946, ku për shkak të regjimit komunist, u ndalua së festuari për t’u rikthyer sërish si traditë pas viteve ’90./atsh/KultPlus.com
Dhe nëse do që të më duash mos me duaj me asgjë tjetër, veçse me dashuri. Kurrë mos thuaj “E dua për buzëqeshjen, për vështrimin, për mënyrën fisnike të të folurit, për idetë e saj që përkojnë, me të mija të cilat një ditë më bënë të qetë.” Këto gjëra,i dashur, mund të ndryshojnë në vetvete ose të ndryshojnë për ty. Kështu një dashuri mund të zhduket. Dhe ti mos më duaj gjithashtu me keqardhje për të fshirë lotët në faqet e mia. Të qarat mund t’i harrojë kush e pati gjatë komfortin tënd, e të humbasë, kështu, dashurinë tënde. Por ti më duaj, vetëm me dashuri të dashurisë, që rritet në ty, me një dashuri eterne !/ KultPlus.com
Britanikët po vërshojnë në një vend të rrallë mesdhetar të quajtur “Maldivet e Evropës”, ku kostoja e jetesës është më e lirë se në BM dhe ku 300 ditët e vitit janë me diell, sipas një artikulli të publikuar në të përditshmen britanike “MailOnline”.
Britanikët në kërkim të destinacioneve të përballueshme po zgjedhin të jetojnë në Shqipëri, një shtet ish-komunist i rrethuar nga detet Adriatik dhe Jon, dhe i konsideruar si më i bukur dhe shumë më lirë se Greqia.
Popullariteti i vendit mesdhetar është rritur – duke u shndërruar në një destinacion pushimesh, me mbi 100 000 vizitorë britanikë që udhëtojnë atje çdo vit.
Si një nga destinacionet më të lira në Evropë, Shqipëria ka tërhequr, kryesisht vëmendjen e pensionistëve – falë kostos së ulët të jetesës, atmosferës së qetë, peizazheve mahnitëse dhe vendasve miqësorë që mirëpresin vizitorët e huaj – ndryshe nga çfare po ndodh në disa vende të njohura të Evropës Perëndimore.
Moti i mirë, akomodimet e lira dhe interneti me shpejtësi të lartë e bëjnë Shqipërinë, vendin e përsosur për të punuar në distancë, sipas sipërmarrësve të rinj.
Ndër ata që kanë zgjedhur një jetë të re në Shqipëri është Chris Knight, së bashku me partneren e tij Suzy, duke blerë një shtëpi ëndrrash në janar 2023.
“Duke parë perëndimin e diellit nga shtëpia jonë e re në Sarandë pasi zbulove një plazh të fshehur – ndihem vërtetë shumë me fat dhe shumë i bekuar”, tha ai duke ndarë foto të shtëpisë së tij luksoze në resortin Riviera të Sarandës.
“Të jesh anglez është shumë e vështirë të kuptosh se sa miqësor dhe ndihmues është populli shqiptar. Do të na pëlqejë jetesa këtu”, shtoi ai.
Pas vendimit për t’u zhvendosur në Shqipëri – dy vjet më parë, Chris është angazhuar në komunitetin lokal të emigrantëve, duke përfshirë një organizatë bamirësie lokale për shpëtimin e kafshëve.
Ai gjithashtu ndan rregullisht foto të perëndimit të diellit mahnitës në mediat sociale dhe komente duke vlerësuar ndershmërinë dhe miqësinë e vendasve, si dhe çmimet e përballueshme, duke përfshirë një vakt mëngjesi për dy persona për vetëm 8,50 paund.
Ai postoi fotot e menusë së restorantit buzë detit. Pjata me kallamar të pjekur në skarë kushtonte 10 paund, bërxolla derri 6,75 paund dhe pica varionte nga 5,89 paund deri në 12,63 paund. Birra dhe vera shiteshin për 2,50 paund.
Një vizitë te dentisti për një mbushje i kishte kushtuar vetëm 35 paund – krahasuar me çmimet në BM – që arrinin deri në 240 paund për të njëjtin trajtim.
“Shqipëria është një nga vendet më të lira në Evropë. Nëse keni akses në internet dhe flisni anglisht, mundësitë janë të pafundme”, tha një tjetër britanikë, Volky – që ka zgjedhur Shqipërinë për të jetuar.
“Për një apartament me dy dhoma gjumi – me qira në qendër të qytetit po paguaj 750 paund në muaj”, tha ai.
Volky tha se tani, paguhet 2,000 paund në muaj nga kompania e tij me qendër në BM – por me të gjitha të ardhurat e tij që vijnë nga puna në internet, ai nuk mendon se ka ndonjë kuptim të qëndrojë në Britaninë e Madhe.
“Njerëzit kanë ide të gabuara se në BM ka më shumë mundësi, më shumë vende pune dhe punët janë më të paguara, por shpenzimet e jetesës janë gjithashtu më të larta”, shtoi ai.
“Një arsye tjetër e madhe që u largova ishin taksat”, tha ai.
“Britania e Madhe është në një tendencë në rënie dhe Shqipëria po zhvillohet shumë shpejt. Ju nuk do të dëshironit të kishit një jetë të mjerueshme – këtu njerëzit janë shumë të lumtur në krahasim me BM-në”, tha ai.
“Në Shqipëri mendoj se je shumë më i lirë, thjesht të lënë të vazhdosh me biznesin tënd për sa kohë që nuk i bën keq askujt”, shtoi ai.
“Një arsye tjetër është moti, në BM – shumicën e kohës moti është i zymtë – dhe kjo mund të ketë ndikim në cilësinë e jetës tuaj. Në Shqipëri, shtatë deri në tetë muaj të vitit – ka mot vërtet të mirë”, tha ai.
Vitet e fundit Shqipëria është bërë një destinacion popullor për pushuesit britanikë – me më shumë se 120 000 vizitorë britanikë çdo vit – që tani vizitojnë vendin ballkanik.
Një vakt mesatar për dy persona në një restorant të nivelit të mesëm në Shqipëri kushton vetëm 29 paund në total, ndërsa një birrë kushton mesatarisht 1,67 paund, sipas një hulumtimi të kryer nga “MailOnline”.
Qytetet më të lira për një vakt që kushton vetëm 21 paund për dy persona – janë Shkodra dhe Vlora. Ndërsa një birrë në Berat kushton vetëm 80 qindarka.
Të dhënat e përpiluara nga databaza e kostos së jetesës “Numbeo” zbuluan gjithashtu se kryeqyteti, Tirana është vendi më i shtrenjtë për një vakt jashtë – 33 paund për dy persona, ndërsa një birrë kushton 1,70 paund.
Shqipëria ka një popullsi prej 2,7 milionë banorësh dhe është një destinacion relativisht i pazbuluar për britanikët – ndërsa italianët – aktualisht përbëjnë numrin më të madh të turistëve.
Shqipëria është me diell 300 ditë në vit, me temperatura të ngrohta deri në nëntor – dhe plazhe mahnitëse që janë konsideruar si ‘Maldivet e Evropës’.
“Ryanair” dhe “Wizz Air” ofrojnë fluturime drejt Tiranës nga një numër aeroportesh në Britaninë e Madhe. / KultPlus.com
Macet janë një nga kafshët shtëpiake më të dashura për njerëzit. Disa studime shkencore kanë nxjerrë në pah disa karakteristika të tyre si intuita e cila është e një shkalle të lartë për to, shkruan focus.it.
Le të shohim disa fakte shkencore të tyre.
1) Pse shikojnë dhe hyjnë në vende të çuditshme?
Në mjediset natyrore, gjahu natyrshëm priret të fshihet në vende të vështira për t’u arritur. Instinkti që i shtyn macet e shtëpisë të futen në qoshet e fshehura të shtëpisë, është një trashëgimi e kuriozitetit që ka siguruar mbijetesën e tyre gjatë gjithë historisë së tyre evolucionare.
Ata që jetojnë me një mace nuk mërziten kurrë: mes “pritave” të papritura, arratisjeve, vendeve të fshehta, lojërave pafund. Macet ruajnë ende shumë nga sjelljet që i kanë lejuar të mbijetojnë në natyrë për miliona vjet. Kjo është arsyeja pse disa nga këto zakone na duken kaq të çuditshme.
Për macet, shtëpia jonë është një xhungël për t’u eksploruar, plot me pre dhe armiq imagjinarë.
2) Pse ngjiten në vendet më të larta të shtëpisë?
Në natyrë, aftësitë e shkëlqyera balancuese të maceve dhe muskujt e skalitur posaçërisht i kanë lejuar gjithmonë të arrijnë pikat e favorshme dhe të eksplorojnë rrethinën e tyre nga lart, duke kërkuar pre.
Dhe pse sot me siguri nuk kanë nevojë të ngjiten te perdet për të parë gjërat … ato janë të programuara instinktivisht për të dominuar shtëpinë vetëm me një shikim.
3) Pse ata sulmojnë çdo objekt të vogël që u futet në rrezen e shikimit?
Macet janë grabitqare oportuniste dhe ushqehen me çfarëdo gjahu që është në dispozicion. Zakonisht hanë vakte të vogla dhe për të qëndruar të ngopur gjuajnë dhe hanë disa herë në ditë, në doza të vogla.
Kjo është arsyeja pse ato “kanë uri”.
4) Pse njerëzit inatosen kur ato gërvishtin me thonj divanet?
Nuk është se ato e urrejnë divanin tuaj, tapetin tuaj të ri ose perdet tuaja të varura rishtazi. Thjesht, ata bëjnë atë që kanë bërë gjithmonë në natyrë: mprehin kthetrat e tyre në përgatitje për gjueti, ngjitje ose mbrojtje. Për paraardhësit e tyre të egër, të pasurit kthetra të mprehta ishte çështje mbijetese. Dhe dje, si sot, ky aktivitet ka gjithashtu përfitimin për të relaksuar muskujt e këmbëve dhe për të hequr pak stresin.
5) Pse i zë gjumi në vendet më të çuditshme?
E thjeshtë, sepse ndihen të sigurt në ato vende. Në natyrë, macet bënin më shumë sesa thjesht gjueti. Ata kanë qenë edhe objektiv i grabitqarëve të tjerë. Të biesh në gjumë në vende që janë të vështira për t’u arritur ose të paparashikueshme është një formë mbrojtjeje kur ato janë më të cenueshme.
6) Pse ato janë kaq të kujdesshme për pastërtinë?
Për të njëjtën arsye, ata e vlerësojnë veçanërisht kur kutia e tyre e mbeturinave është e pastër dhe pa aroma të pakëndshme. Nuk është (vetëm) çështje higjienike: aroma e urinës do të tërhiqte lehtësisht një grabitqar aty pranë duke zbuluar vendndodhjen e tyre.
Prapa prirjes së dukshme për të qenë të shqetësuar, ekziston një instinkt i rëndësishëm mbijetese.
7) Përse mjaullijnë?
Një nga sjelljet e tyre më të njohura është edhe ajo me arsyet më misterioze. Macet lëshojnë zhurmat e tyre karakteristike mjaullitëse kur janë të uritura ose të stresuara, kur janë të lumtura ose kur kanë nevojë për vëmendjen tonë.
Por sipas disa studimeve, frekuenca e veçantë në të cilën lëshohet tingulli (midis 25 dhe 150 herc) do të kishte gjithashtu një funksion rigjenerues në inde dhe mund të shërbejë për të riparuar kockat ose muskujt e dëmtuar.
8) Pse i duan kutitë?
Për të paktën tre arsye: e para, më e dukshme, është nevoja instinktive për t’u fshehur nga grabitqarët. E dyta është funksioni antistres i kutive të zbrazëta të kartonit: është fakt se macet me një kuti në dispozicion përshtaten më mirë me mjediset e reja, dhe e treta sepse kanë një vend ku të shpëtojnë kur perceptojnë armiqësi.
9) Pse i fërkojnë nofullat në duart e atyre që i përkëdhelin?
Ata e bëjnë këtë për të shënuar njeriun me aromën e tyre: macja shtyp pjesën e sipërme të kokës në duart, ose në këmbë, pastaj njërën anë të gojës dhe në fund fërkon të gjithë anën, duke e përdredhur pak bishtin.
Ajo shpesh e përsërit këtë disa herë, pastaj largohet, ulet dhe fillon të lëpijë anët. Macet kanë gjëndra aromatike, të cilat përdoren gjithashtu për të shënuar territorin e tyre, veçanërisht në tempujt e tyre, përgjatë nofullave, në bazën e bishtit dhe në putrat e tyre.
10) Pse ato shpesh hanë bar?
Në realitet, macet e shtëpisë, të ushqyera siç duhet për nevojat e tyre, nuk kanë nevojë për bar. Ato që jetojnë të lira, nga ana tjetër, hanë bar kryesisht për të vjellë pjesët e patretshme të asaj që kanë ngrënë, për shembull puplat ose qimet e miut.
Bari zakonisht shërben për të çliruar stomakun nga mbetjet e padobishme, duke shkaktuar të vjella./ KultPlus.com
Muzeu “Marubi” dhe Galeria e Artit Tiranë do të bëhen bashkë për të sjellë një ekspozitë të jashtëzakonshme me imazhet e dinastisë Marubi, në 100 vjet jetë të kësaj studioje fotografike.
Ekspozita do të çelet në mjediset e GAT-it, më 27 shkurt dhe do të qëndrojë e hapur për publikun përgjatë dy muajve, deri më 27 prill 2025. Ajo do të përmbajë një përzgjedhje imazhesh nga arkiva (1865-1959), me mbi 150 mijë xhama negativë të Muzeut Kombëtar Marubi, Shkodër.
Ekspozita “Dinastia Marubi – Njëqind vite të studios fotografike shqiptare” është e kuruar nga Kim Knoppers. Në ekspozitë, për herë të parë do të shfaqen fotografi të jashtëzakonshme nga koleksionet e autorëve të njohur Pietro, Kel dhe Gegë Marubi, imazhe të cilat në vitin 2016 u ekspozuan në Muzeun e Fotografisë të Amsterdamit FOAM dhe në Muzeun Kombëtar të Fotografisë “Marubi” në 2019.
Muzeu Kombëtar “Marubi” e konsideron këtë si një moment të veçantë për të shfaqur trashëgiminë e Marubëve, dhe një mundësi të rrallë për t’u zhytur në botën e imazheve që kanë dokumentuar historinë tonë. “Marubi” ftoi të apasionuarit pas fotografisë të mos e humbasin këtë mundësi të veçantë./ KultPlus.com
Më 24 shkurt nga ora 20:00 në Teatrin Oda do të luhet premiera e shfaqjes “Kufiri” me regji të Sovran Nrecaj, shkruar nga Ana Ristoska Trpenoska.
Për shfaqjen:
Një djalë 12-vjeçar është i shtirë në mes të skenës. Sikur ëndrra Evropiane, ashtu edhe shfaqja është po aq e vërtetë sa është e imagjinuar. Kufiri është një eksplorim teatror mbi migrimin, zhvendosjen dhe politikat e përkatësisë. Katër aktorë kalojnë nga një rol në tjetrin, duke shkrirë kufijtë mes teatrit dhe jetës, faktit dhe iluzionit. Shfaqja rrëfen historinë e një familjeje që rrezikon gjithçka për një të ardhme të pasigurt, e ndërthurur me rrëfime të tjera të frymëzuara nga përvoja të vërteta të emigrantëve. Nga policia kufitare te trafikantët, nga media te vetë emigrantët, shfaqja zbërthen realitetet e ndërlikuara të udhëtimeve të migrimit.
Kufiri përballet me një nga krizat më urgjente të kohës sonë: migrimin masiv nga Ballkani, veçanërisht Kosova. Kufiri trajton migracionin e shtyrë nga politikat kufizuese të Evropës dhe pabarazitë tjera globale. Shfaqja pyet: kush mund të kalojë, kush mbetet pas, dhe me çfarë çmimi?
Qendra Kinematografike e Kosovës ka shpallur Listën e Projekteve Fituese të konkursit për mbështetjen e projekteve filmike të metrazhit të gjatë artistik, të hapur me datën 12 dhjetor 2024.
Në këtë thirrje kanë aplikuar gjithsej 12 projekte, dhe pas shqyrtimit nga juria vlerësuese (Tin Dirdamal, Norika Sefa, Antoneta Kastrati, Thomas Logoreci dhe Alireza Ghasemi) dhe komisioni financiar (Ilir Hasanaj, Ujkan Hysaj dhe Virgjina Peja) janë përzgjedhur 3 projekte për mbështetje financiare.
Këto projekte janë: Dua nga regjisorja Blerta Basholli, Dua të shkoj sërish në det nga regjisori Leart Rama dhe Gjurmë nga regjisorja Rita Krasniqi.
Listën e projekteve fituese e gjeni në fotografinë në më poshtë:
Artizanati shqiptar po pushton botën, falë mjeshtërve shkodranë që krijojnë maska veneciane të cilat udhëtojnë nga Shkodra drejt Venecia-s, Rio de Janeiro dhe deri në Hollywood.
Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja, theksoi në një postim në rrjetet sociale se këto maska, të punuara me dorë sipas traditave të hershme, mbajnë gjallë një trashëgimi të vyer dhe përfaqësojnë mjeshtërinë shqiptare në skenën ndërkombëtare.
“Nga duart e mjeshtërve shkodranë, maskat veneciane të ‘Venice Art Mask Factory’ udhëtojnë nga Shkodra drejt Venecia-s, Rio de Janeiro-s dhe deri në Hollywood, duke rrëfyer një histori suksesi dhe pasioni për artin e maskave”, shkruan Gonxhja.
“Këto vepra mjeshtërore, të punuara me dorë sipas traditave të hershme, nuk janë thjesht maska – ato mbajnë gjallë një trashëgimi unike, ku mjeshtëria shqiptare takon elegancën e skenës ndërkombëtare”, vijon Gonxhja.
Sipas Ministrit, ky është një shembull frymëzues i fuqisë së artizanatit dhe shpirtit krijues shqiptar./ KultPlus.com
58 vjet nga lindja e Kurt Cobain, ndikimi dhe popullariteti i të cilit nuk ka humbur aspak, përkundër që kanë kaluar disa vite që ai edhe ka vdekur, shkruan KultPlus.
”Ai kishte një ndjeshmëri që i bënte njerëzit të ndiheshin më pak të çuditshëm, më pak të vetmuar”, shpjegon Danny Goldberg, i cili ka qenë në biznesin e muzikës që në vitet ’60, transmeton KultPlus.
Autor ose bashkautor i të gjitha sukseseve të Nirvanës, Kurt Cobain vrau veten më 5 prill 1994 në shtëpinë e tij në Seattle, në veriperëndim të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, prej nga kishte origjinën, ndërkohë që grupi i muzikës rock ishte bërë një fenomen global në më pak se tre vite.
”Imazhi i tij në media u deformua disi dhe u lidh më shumë me vdekjen e tij se sa me jetën dhe veprën”, vë në dukje Sonic Youth, i cili ka pasur në drejtim një tjetër grup të pavarur rock-u.
Në librin e tij «Në shërbim të shërbëtorit: në kujtim të Kurt Cobain», të publikuar këtë javë, Danny Goldberg flet për një muzikant të avancuar për kohën e tij, një personazh melankolik dhe me një shpirt të gjallë dhe shumë human.
“Zëri i tij kishte një shpirt të pabesueshëm”, thotë ai duke shtuar se «ai reflektonte cënueshmëri dhe afrimitet si rrallë kush».
Për të, muzika e Kurt Cobain vazhdon të dëgjohet në të gjithë botën nga një brez që ka lindur pas vdekjes së tij.
«Ai është një artist vepra e të cilit është e përjetshme», thotë Danny Goldberg që e kishte njohur kitaristin dhe kompozitorin amerikan në vitin 1990, pak para daljes së albumit «Nevermind», që e ngriti në qiell popullaritetin e Nirvanës./ KultPlus.com
Në Ditën e Pavarësisë së Kosovës, në Galerinë e Arteve në Pejë u hap ekspozita kolektive “Prap do t’ia nisim prej diellit”, e kuruar nga Fatmir Juka, drejtor i Galerisë së Arteve Shkodër. Ky aktivitet shënon një bashkëpunim të rëndësishëm mes artistëve nga Shkodra dhe Peja, duke sjellë një dialog të gjallë mes dy qyteteve me traditë të pasur kulturore.
Titulli i ekspozitës vjen nga një varg i poetit të madh Azem Shkreli, një prej zërave më të fuqishëm të letërsisë shqipe, i cili me vargjet e tij ka frymëzuar breza të tërë krijuesish. Përmes pikturës dhe skulpturës, artistët sjellin një reflektim mbi dritën, historinë dhe shpirtin krijues që i lidh këto dy vende.
Në ekspozitë marrin pjesë Artan Draçini, Andi Hila, Arben Suma, Denisa Brahimi, Fatmir Juka, Petrit Bilali, Senad Xhexhovi, Sidrit Lohja dhe Rozafa Shpuza.
Hapja e ekspozitës u shoqërua me një pjesëmarrje të madhe të artdashësve, krijuesve dhe përfaqësuesve të institucioneve kulturore nga Kosova dhe Shqipëria. Ekspozita do të qëndrojë e hapur për dy javë dhe fton publikun të zbulojë këtë mozaik artistik që flet për dritën, shpirtin dhe fuqinë e ripërtëritjes.
Galeria e Arteve Pejë mirëpret të gjithë vizitorët për të përjetuar këtë ngjarje të veçantë artistike./ KultPlus.com
Komisioni Qendror i Zgjedhjeve ka njoftuar se sa i përket numërimit të votave për kandidatë, deri më 19 shkurt janë numëruar 92.73 për qind e vendvotimeve.
“Sipas të dhënave të pranuara nga Qendrat Komunale të Numërimit, në të cilat është duke vazhduar apo ka përfunduar procesi i numërimit të votave të kandidatëve për deputetë nga Zgjedhjet për Kuvendin e Kosovës, deri më 19 shkurt 2025 janë numëruar 92.73% e vendvotimeve apo 2,349 nga 2,533.”
KQZ ka njoftuar se procesi ka përfunduar në 31 komuna, dërisa po vazhdon edhe në 7 të tjera.
“Procesi i numërimit ka përfunduar në 31 komuna, ndërkaq është duke vazhduar në Qendrat Komunale të Numërimit në 7 komunat tjera: Leposaviq, Pejë, Podujevë, Prishtinë, Prizren, Ferizaj dhe Zveçan.”/ KultPlus.com
At Anton Harapi, i pushkatuar nga regjimi komunist, lindi më 5 janar 1888 në Shkodër. Studioi për teologji dhe filozofi në Hungari e më pas filloi punë si meshtar në Grudë. Më 1910 jep mësim në Kolegjin e Fretënve, Shkodër. Më 1918-1919, shërben si famullitar në Malësinë e madhe. Gjatë viteve 1922-1924 ishte bashkëthemelues e drejtues i grupit atdhetar “Ora e Maleve”.
Punoi si mësues filozofie në gjimnazin “Illyricum” dhe më pas në vitin 1924 bëhet drejtor i tij. Në vitet 1930-1936 drejtoi revistën “Hylli i Dritës” dhe gjatë kësaj periudhe shkroi rreth 70 artikuj në revista të ndryshme, si dhe botoi disa libra.
Më 1940, u zgjodh anëtar i Institutit të Studimeve Shqiptare. Më 1943 u emërua anëtar i Këshillit të Lartë të Regjencës, ku qëndroi deri në fund të vitit 1944. U arrestua më 5 qershor 1945 e më pas më 20 shkurt 1946 u pushkatua nga diktatura. / KultPlus.com
Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, ka pranuar një mesazh urimi nga Guvernatorja e Përgjithshme e Kanadasë, Mary May Simon, me rastin e përvjetorit të shpalljes së pavarësisë së vendit.
Në mesazhin e saj, Guvernatorja e Përgjithshme ka theksuar lidhjet e ngushta ndërmjet dy vendeve, të cilat bazohen në vlerat dhe qëllimet e përbashkëta, përfshirë angazhimin për paqe, stabilitet rajonal dhe demokraci, ka njoftuar Presidenca e Kosovës.
Ajo ka ritheksuar mbështetjen e palëkundur të Kanadasë për rrugën europiane dhe transatlantike të Kosovës dhe ka vlerësuar përparimin e bërë në këtë drejtim.
Sipas Guvernatores së Përgjithshme, mërgata kosovare në Kanada përfaqëson një komunitet të gjallë dhe të angazhuar që kontribuon ndjeshëm në shoqërinë kanadeze përmes trashëgimisë kulturore, angazhimit akademik dhe pjesëmarrjes në jetën sociale dhe ekonomike.
Në përfundim të urimit, Simon ka shprehur dëshirën për të vazhduar forcimin e lidhjeve dypalëshe dhe bashkëpunimit në forume ndërkombëtare, duke uruar presidenten Osmani dhe popullin e Kosovës për shëndet, lumturi dhe prosperitet në vitin e ardhshëm./ KultPlus.com
Rënia e bustit të Enver Hoxhës nuk mund të harrohet nga asnjë nga ata që ditën e 20 shkurtit të vitit 1991 ishin në shesh, por dhe të tjerë që e panë nga televizioni.
Historiani Kastriot Dervishi ka nxjerrë një foto para disa viteve nga arkivat e Ministrisë së Brendshme, ku duket edhe makina e tipit “Ifa” duke tërhequr bustin e ish diktatorit komunist.
Pamje e sheshit “Skënderbej” pak çaste para rrëzimit të shtatores së diktatorit. Makinat tip “Ifa” që shihen në foto janë të parkut të Ministrisë së Punëve të Brendshme. Me njërën prej tyre (të shënuarën me vijë të kuqe), pasi u rrëzua, u tërhoq zvarrë shtatorja e diktatorit. /KultPlus.com
Çmimi i arit ka shkrua pranë 3000 dollarëve për ons, për shkak të blerjeve të shtuara nga bankat qendrore dhe shqetësimeve të investitorëve për rritjen ekonomike globale pas njoftimeve për tarifa të reja amerikane.
Në tregun fizik, çmimi i një onsi (28 gramë) ari rreth mesditës ishte 2943 dollarë, duke u rritur me 0.3 për qind krahasuar me mbylljen e djeshme të tregjeve. Për një moment, arriti një nivel të ri rekord prej 2946 dollarësh, që është hera e nëntë këtë vit që arrihet një kulm i ri që nga fillimi i vitit.
Në tregun amerikan të kontratave të së ardhmes, ari u tregtua me një çmim 0.4 për qind më të lartë, prej 2961 dollarësh. Sipas llogaritjeve të Shoqatës Botërore të Ardhjes (WGC), çmimi i arit u rrit mbi 28 për qind vitin e kaluar për shkak të kërkesës së fortë nga bankat qendrore dhe investitorët gjatë periudhave të tensioneve të larta gjeopolitike, transmeton Telegrafi.
Bankat qendrore kanë vazhduar të mbushin rezervat edhe në vitin 2024, duke rritur ritmin e blerjeve në tetor, dhe pritet të vazhdojnë këtë trend edhe në vitin 2025, sipas vlerësimeve të WGC në mes të dhjetorit.
Kërkesa për investime në ar u rrit gjithashtu për shkak të rreziqeve gjeopolitike dhe luhatjeve të forta në tregjet financiare rajonale. Investitorët rifilluan blerjet në tremujorin e tretë të vitit pasi bankat qendrore nisën të ulnin normat kryesore të interesit, shkruan reuters.
Në fillim të këtij viti, nervozizmi u shtua pas deklaratave të presidentit amerikan Donald Trump për tarifat doganore. Dje, Trump tha se planifikon të vendosë tarifa prej rreth 25 për qind për importet e makinave, si dhe tarifa të ngjashme për gjysmëpërçuesit dhe produktet farmaceutike.
Tregtarët kanë frikë se këto tarifa mund të çojnë në një luftë tregtare dhe të dëmtojnë ekonominë globale.
“Duket se rritja e çmimit të arit është nxitur nga deklaratat e Trumpit për tarifat ndaj veturave dhe ilaçeve, që mund të hapin rrugën për arritjen e nivelit prej 3000 dollarësh”, tha analisti i tregut në OANDA, Zaid Wanda.
Që kur u rikthye në Shtëpinë e Bardhë, Trump ka vendosur tashmë një tarifë prej 10 për qind për importet nga Kina dhe një tarifë prej 25 për qind për importet e çelikut dhe aluminit nga vende të ndryshme të botës. “Mendoj se bankat qendrore do të vazhdojnë të blejnë ar dhe të diversifikojnë rezervat e tyre me ar, duke mbështetur kështu rritjen e çmimit të tij”, tha analisti i UBS, Giovanni Staunovo.
Gjithashtu, çmimi i argjendit, i cili përdoret në komponentët elektrikë, u rrit me 0.4 për qind, duke arritur në 32.99 dollarë për ons. Ndërkohë, platina, e cila përdoret në katalizatorët e automjeteve, ra me 0.6 për qind, duke u tregtuar në 981.56 dollarë. Ndërsa çmimi i paladiumit (metal i rrallë dhe i shkëlqyeshëm argjend-bardhë) mbeti pothuajse i pandryshuar, në 987.75 dollarë./ KultPlus.com
Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave (DPA) fton studiuesit, ekspertët e arkivave të trojeve shqiptare dhe të mbarë rajonit, si edhe çdo të interesuar të bashkësisë shkencore, për të marrë pjesë në botimet e vitit 2026.
Drejtori i përgjithshëm i Arkivave, Ardit Bido tha në një deklaratë për shtyp se “për vitin e katërt radhazi, DPA-ja, e rikthyer në funksionin e botueses periodike, publikon studime mbi periudha dhe figura të rëndësishme në historinë e vendit. Po ashtu, pjesë e publikimeve të përvitshme janë edhe udhëzuesit mbi metodologjinë arkivore në hapësirën kombëtare”.
“Me synimin për të dhënë një kontribut në historiografinë shqiptare, DPA-ja propozon tematika që përkojnë me përvjetorët e ndodhive historike, me lindjen dhe me vdekjen e disa prej emrave më të angazhuar në veprimtarinë publike. Mes tematikave të dedikuara botimeve të këtij viti, sugjerojmë të trajtohen jubilarë të rëndësishëm, sikurse janë: Diplomacia shqiptare gjatë periudhës së Republikës (1925-1929); 130-vjetori i lindjes së Mujo Ulqinakut; 110-vjetori i themelimit të Komisisë Letrare të Shkodrës; 110-vjetori i vdekjes së Isa Boletinit; 100-vjetori i vdekjes së Aqif Pashë Elbasanit; 80-vjetori i vdekjes së Lef Nosit”.
Sipas tij, risia e këtij viti është publikimi i një udhërrëfyesi arkivor, që do të ketë për qëllim orientimin e studiuesve në procesin e kërkimit online, në platformën e Sallës së Studimit apo në Këndet Arkivore të çelura në dhjetëra qytete në Shqipëri, në Kosovë, në Maqedoninë e Veriut, në Mal të Zi, në Greqi dhe në jug të Italisë.
Për secilën prej këtyre gjinive të botimeve, të interesuarit duhet t’i drejtohen adresës botime.arkiva.gov.al për të depozituar kërkesën e tyre për pjesëmarrje dhe abstraktet e punimeve të propozuara.
“Po ashtu, në materialet të mundshme për botim përfshihen përmbledhjet e dokumenteve për një periudhë, çështje apo personalitet historik; punimet monografike të lidhura me historikun e arkivave, sfidat dhe problematikat e tyre në Shqipëri e më gjerë; botimet e dokumenteve në gjuhë të rralla (osmanisht, greqisht, latinisht etj.); botimet e akteve ligjore dhe nënligjore për punën me dokumentet arkivore; inventarët, katalogët dhe treguesit e punës kërkimore në arkiva”, theksoi Bido.
Bido tha se “çdo punim i paraqitur nuk duhet të kapërcejë kufirin prej 400 mijë shkronjash dhe shenjash, ose të 10 fletëve tipografike”.
Thirrja për pjesëmarrje do të qëndrojë e hapur deri më datën 5 prill 2025.
Para luftës së fundit në Kosovë kanë ekzistuar plot grupe të njohura në estradën shqipe të rock&rollit dhe zhanreve tjera.
Një nga grupet më të famshme ka qenë grupi TRIX si një ndër grupet e para të rock and rollit shqiptar që u formua në vitin 1974, vit ky në të cilin u formuan edhe disa rok grupe të tjera të njohura si Grupi MAK nga Mitrovica, grupi TNT nga Mitrovica, grupi LUNIAZËT nga Prizreni, shkruan KultPlus.
Grupi Trix i cili u formua në pranverë të vitit 1974 në fillim përbëhej nga tre anëtarë: Veli Sahiti, Muhamet Bislimi, si dhe Nuredin Azemi. Po në këtë vit u bënë edhe ca ndryshime, në grup inkuadrohen edhe dy anëtarë, Hil Prenk Palaj (Daullist) si dhe Gjergj Prenk Palaj (Harmonike goje).
Sot po ju sjellim një nga hitet më të mëdha të këtij grupi muzikor, bashkangjitur gjeni edhe tekstin e këngës.
U ndamë në errësirë Atë natë kur binte shi Më puthe një herë Më the lamtumirë
Dy lotë më pikojnë O shpirti im Pse më len të vetëm Sa je e pamëshirë
Ato fjalë i kujtoj Zemra më vajton Te dua vashë, të dua Pa ty s´mund të jetoj.
Dy lotë më pikojnë O shpirti im Pse më len të vetëm Sa je e pamëshirë. /KultPlus.com
Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, ka pranuar një mesazh urimi edhe nga Princi i Kurorës së Kuvajtit Sabah Khaled Al-Hamad Al Sabah për 17-vjetorin e Pavarësisë së Kosovës
“Me këtë rast ju përcjell urimet më të mira për shëndet të plotë e lumturi për Republikën e Kosovës dhe popullin e saj mik, zhvillim e prosperitet të mëtejshëm”, ka thënë Princi i Kurorës, duke potencuar miqësinë dhe bashkëpunimin e ngushtë në mes dy vendeve.
Më 19 shkurt të vitit 2016, ndërroi jetë njëri nga shkrimtarët më të njohur të letërsisë botërore, Umberto Eco.
Sot, KultPlus ju sjell një pjesë të shkëputur nga libri ‘Kronika të një shoqërie likuide’
-Ju lutem mbani parasysh që ideja ime për idiotët nuk kishte konotacione negative. Askush, me pak përjashtime, nuk është idiot për nga profesioni, por dikush që është bakall i shkëlqyer, mjek i shkëlqyer, apo një punonjës banke i shkëlqyer, mund të thotë disa broçkulla për gjëra që as nuk i njeh dhe as nuk i di, apo as nuk i ka menduar mjaftueshëm.
Reagimet në Internet janë të menjëhershme, pa lënë kohë për reflektim.
Jam argëtuar shumë nga një lajm që doli në Internet në lidhje me idiotët. Për ata që nuk e kanë ndjekur, u raportua në mediat online dhe në ato të shkruara se në një të ashtuquajtur leksion, unë kam deklaruar se Interneti është i mbushur me idiotë. Kjo nuk është e vërtetë. Leksioni ishte për një temë krejt tjetër, por ai demonstron se si lajmi shtrembërohet kur qarkullon nëpër gazeta dhe në Internet.
Lajmi për idiotët doli gjatë një konference shtypi, kur teksa i përgjigjesha një pyetjeje, bëra një vëzhgim krejt të arsyeshëm dhe logjik. Nga shtatë miliard banorët që ka planeti, ka një numër të pashmangshëm idiotësh, shumë prej të cilëve janë mësuar që ua komunikojnë përçartjen e tyre miqve apo të afërmve në bar, kështu që opinionet e tyre janë të kufizuara në një rreth të caktuar. Një numër domethënës i këtyre njerëzve tashmë mund t’i shprehin mendimet e tyre në rrjetet sociale. Prandaj opinione të tilla mbërrijnë në audienca të mëdha, dhe shkrihen bashkë me shumë opinione të tjera, që shprehin njerëz të arsyeshëm.
Ju lutem mbani parasysh që ideja ime për idiotët nuk kishte konotacione negative. Askush, me pak përjashtime, nuk është idiot për nga profesioni, por dikush që është bakall i shkëlqyer, mjek i shkëlqyer, apo një punonjës banke i shkëlqyer, mund të thotë disa broçkulla për gjëra që as nuk i njeh dhe as nuk i di, apo as nuk i ka menduar mjaftueshëm. Reagimet në Internet janë të menjëhershme, pa lënë kohë për reflektim.
Eshtë e drejtë që Interneti t’u lërë hapësirë atyre që nuk kanë asgjë të arsyeshme për të thënë, por tepria e budallallëkut është duke mbushur radhët. Dhe disa reagime të pahijshme që kam parë në Internet, konfirmojnë pretendimin tim. Në të vërtetë, dikush raportoi se unë kam thënë që Interneti ofron të njëjtën famë, si për mendimet e një budallai, ashtu edhe ato të një fituesi të Çmimit “Nobel”, dhe krejt papritur nisi një debat i kotë, që u bë edhe viral, mbi faktin nëse unë e kisha pranuar apo jo Çmimin Nobel – ndërkohë që askush nuk mori mundimin as të hapte Wikipedian. E gjithë kjo tregon se sa shumë të prirur janë njerëzit që të flasin, pa u ndalur për të menduar. Në çdo rast, numri i idiotëve tani mund të kuantifikohet: 300 milionë. Raportohet se Wikipedia ka humbur 300 milion përdorues kohët e fundit. Këta janë të gjithë njerëz që lundrojnë, po nuk e përdorin më Internetin për të gjetur informacion, por preferojnë të rrijnë online duke biseduar me të singjashmit, dhe me gjasë pa u ndalur për të menduar.
Përdoruesi normal i Internetit duhet që të jetë i aftë të rrokë dallimin mes ideve jokoherente dhe të artikuluara mirë, dhe këtu lind problemi i filtrimit të informacionit. Nuk lidhet vetëm me opinione të shprehur në blogje apo Twitter, por është një çështje urgjente për të gjitha faqet e internetit, ku mund të gjesh informacion që është i besueshëm dhe i dobishëm, por gjithashtu – dhe sfidoj këdo që dëshiron ta mohojë – edhe përçartje të gjithfarëlloji, rrëfime për komplote joekzistente, mohime të Holokaustit, racizëm, informacion që është i rremë nga pikëpamja kulturore.
Si mund ta filtrosh informacionin? Secili prej nesh e ka aftësinë ta filtrojë informacionin, kur shohim faqe interneti që merren me tema për të cilat kemi njohuri, por unë i pari do e kisha problem të dalloja, nëse një faqe interneti thotë të vërtetën apo gënjen, kur shkruan për Teorinë e Fijeve. As edhe shkollat nuk munden t’u mësojnë nxënësve si të filtrojnë informacionin, përderisa mësuesit janë në të njëjtin pozicion si unë, dhe ata që japin mësim gjuhën greke mund të gjenden të pambrojtur, kur lexojnë një faqe që shkruan për teorinë e katastrofës së Luftës së Tridhjetë Viteve.
Ka vetëm një zgjidhje. Gazetat janë shpesh skllave të Internetit, pasi aty gjejnë lajme dhe histori që shpesh rezultojnë false, duke i dhënë kështu një zë rivalit të tyre më të madh – dhe duke e bërë këtë gjithmonë më vonë se sa Interneti. Në vend të kësaj, ato duhet t’i dedikojnë dy faqe çdo ditë analizës së website-ve, në po të njëjtën mënyrë siç bëjnë vlerësime të filmave apo librave, duke nxjerrë në pah faqet që janë virtuoze dhe ato që nxjerrin lajme të gënjeshtërta apo komplote pa lidhje. Kështu do të bënin një shërbim të vyer publik, e madje mund të bindin edhe ata shumë përdorues të Internetit që po u ikin gazetave, që të rikthehen.
Për një sipërmarrje të tillë, një gazetë do të kish nevojë për një ekip analistësh, shumë prej të cilëve do të duhej të vinin nga jashtë. Do të kushtonte, por do të ofronte një shërbim të vyer kulturor dhe do i jepte shtypit një qëllim të ri. / KultPlus.com
Shmangni destinacionet e mbipopulluara dhe zbuloni disa nga vendet e qeta, por sensacionale të pushimeve për një arratisje të paharrueshme këtë vit, shkruan Daniel Stables në të përditshmen britanike “Independent”.
“Ferri janë njerëzit e tjerë” – kështu shkruante Jean-Paul Sartre, figurë udhëheqëse në filozofinë dhe marksizmin francez të shekullit XX – i cili mund të kishte qenë më pak një mizantrop nëse do të kishte kaluar më pak kohë në Paris, kryeqytetin më të populluar të Evropës – dhe në vend të tij të shkonte drejt zonave më të qeta të vendit të tij; Camargue – rajoni bregdetar në Francën jugore apo ndoshta, Occitania – rajoni historik në Evropën Jugore.
Sot, turizmi masiv është bërë një problem në cepat e botës ku njerëzit nuk kishin shkelur një ose dy shekuj më parë, dhe aq më pak në Francë.
Antarktida po mbushet me anije lundrimi dhe shpesh shfaqen bllokime të trafikut në majën e Everestit.
Kjo nuk është vetëm e tmerrshme për mjedisin, por është një mënyrë e sigurt për të prishur pushimet.
Ne ju sugjerojmë disa destinacione më pak të vizituara në të gjithë botën, të cilat janë po aq magjepsëse sa vendet homologe më të njohura si: Shqipëria; Omani; Sulawesi, Indonezia dhe Zimbabve.
Shqipëria
Male të larta, plazhe të mahnitshme dhe ishuj që shkëlqejnë në detin Jon – Greqia është e bukur në pranverë, por fqinja e saj ballkanike, Shqipëria, i premton të gjitha këto thesare – me shumë më pak vizitorë dhe një larmi më të madhe peizazhesh natyrore në një sipërfaqe toke më të vogël.
Parku Kombëtar i Thethit, në veri të vendit është shtëpia e ecjeve të shkëlqyera dhe pamjeve befasuese si Syri i Kaltër, një burim karstik me ujëra të kaltra.
Aty pranë, Bjeshkët e Nemuna formojnë Alpet Dinarike.
Ky vend me majat e frikshme, të thepisura, që rrethojnë luginat e gjelbra akullnajore – me lule të egra në pranverë, sigurisht që ia vlen të vizitohet përpara se të zbulohet dhe të bëhet një nga destinacionet më të nxehta të ecjes në Evropë.
Kryeqyteti i gjallë, Tirana, ju jep ndjesinë e një vendi që kompenson kohën e humbur.
Arkitektura e larmishme e qytetit pasqyron shumëllojshmërinë e tij kulturore, lëvizjen e tij përmes diktaturave fashiste dhe komuniste dhe hapjen e tij ndaj botës më të gjerë që nga vitet 1990.
Ndërtesat që bien në sy përfshijnë Piramidën e Tiranës, e ndërtuar si një muze per diktatorin Enver Hoxha; Xhamia monumentale e Namazgjasë, më e madhja në Ballkan; dhe Shtëpia me Gjethe, një muze spiunazhi dhe një qendër mbikëqyrjeje e policisë sekrete komuniste.
Aty ku Tirana merr jetë, megjithatë, është skena e saj kulturore bashkëkohore.
Muzeu i artit modern – Bunk’Art është një simbol i gjallë i rishpikjes, i vendosur në një bunker të rindërtuar të Luftës së Ftohtë; ndërsa Blloku – dikur i frekuentuar vetëm nga elita komuniste ka rilindur si një lagje plot restorante dhe bare të modës./atsh/ KultPlus.com
André Gide ishte një autor francez dhe fitues i Çmimit Nobel në Letërsi (në 1947).
Ai është autor i më shumë se pesëdhjetë librave. Gazeta “The Neë York Times” e kishte përshkruar atë si “njeriu më i madh bashkëkohor i Francës në letra”.
Për lexuesit tanë sjellim këtë koleksion me thëniet më të bukura të tij:
Të dish të lirosh veten nuk është asgjë; gjëja e mundimshme është të dish çfarë të bësh me lirinë e dikujt.
Njeriu nuk mund të zbulojë oqeane të reja, nëse nuk ka guximin të harrojë bregun.|
Besojuni atyre që kërkojnë të vërtetën. Dyshoni tek ata që e gjejnë.
Ji besnik ndaj asaj që ekziston brenda vetes.
Gjithçka është thënë tashmë, por meqenëse askush nuk po dëgjonte, ne duhet të fillojmë përsëri.
Ngjyra e së vërtetës është gri.
Vetëm ato gjëra janë të bukura të cilat janë të frymëzuara nga çmenduria dhe të shkruara nga arsyeja.
Hipokriti i vërtetë është ai që pushon së perceptuari mashtrimin e tij, ai që gënjen me sinqeritet.
Ju lutem mos më kuptoni shumë shpejt.
Të kesh zili për lumturinë e një njeriu tjetër është çmenduri; nuk do të dinit çfarë të bënit me të nëse do ta kishit.
Ai që dëshiron një trëndafil duhet ta respektojë gjembin e tij.
Vetëm budallenjtë nuk e kundërshtojnë vetveten.
Ka shumë gjëra që duken të pamundura për aq kohë që dikush nuk i provon ato.
Frika nga tallja lind frikacakun më të keq.
Guxo të jesh vetvetja.
Atëherë ju mendoni se dikush mund të mbajë një dashuri të pashpresë në zemrën e tij për aq kohë sa? … Dhe se jeta mund të marrë frymë mbi të çdo ditë, pa e shuar atë?
Ji besnik ndaj asaj që ekziston askund tjetër veç te vetja jote – dhe kështu bëhu i domosdoshëm.
Urtësia nuk vjen nga arsyeja por nga dashuria.
Eshtë më mirë të të urrejnë për atë që je sesa të të duan për atë që nuk je.
Si do të ishte një rrëfim i lumturisë? E tëra që mund të përshkruhet është se çfarë e përgatit atë, dhe pastaj çfarë e shkatërron atë.
Veprimet më vendimtare të jetës sonë – dua të them ato që ka më shumë të ngjarë të vendosin gjithë rrjedhën e së ardhmes sonë – janë, më shpesh , të pamenduara.
Ne duhet ta shijojmë këtë verë, lule më lule, sikur të ishte e fundit që do të shohim.
Të lexosh një shkrimtar është për mua jo thjesht të marr një ide se çfarë thotë ai, por të shkoj me të dhe të udhëtoj në shoqërinë e tij.
Çdo çast i jetës sonë është në thelb i pazëvendësueshëm: duhet ta dini këtë në mënyrë që të përqendroheni në jetë.
Unë nuk dëshiroja asgjë përtej buzëqeshjes së saj dhe të ecja me të kështu, dorë për dore, përgjatë një dielli të ngrohur, në shtegun e luleve.
Trishtimi nuk është pothuajse kurrë asgjë, por një formë e lodhjes.
Kapaciteti për të fituar falas nuk është asgjë; aftësia për të qenë i lirë është detyra.
Gjërat më të rëndësishme për të thënë janë ato që shpesh nuk i mendoja të nevojshme t’i thosha – sepse ishin shumë të dukshme.
Mirëpriteni gjithçka që ju vjen, por mos dëshironi për asgjë tjetër.
Arti fillon me rezistencën – në pikën ku rezistenca kapërcehet. Asnjë kryevepër njerëzore nuk është krijuar kurrë pa punë të madhe.
Arti është një bashkëpunim midis Zotit dhe artistit, dhe sa më pak që bën artisti, aq më mirë.
Në mënyrë që të jem plotësisht i lumtur, e vetmja gjë e nevojshme është të përmbahem nga krahasimi i këtij momenti me momentet e tjera në të kaluarën, të cilat shpesh nuk i shijoja plotësisht, sepse i krahasoja me momentet e tjera të së ardhmes.
Më shpesh njerëzit kërkojnë situata të jetës për të këmbëngulur në mendimet e tyre sesa për të arsimuar veten e tyre.
Rrugët më të rrahura janë sigurisht më të sigurtat, por mos shpresoni të fitoni shumë me to.
Kam ndërmend t’ju sjell forcë, gëzim, guxim, zgjuarsi, sfidë.
Novelisti nuk ka shumë dëshirë ta shohë luanin duke ngrënë bar. Ai e kupton që i njëjti Zot krijoi ujkun dhe qengjin, pastaj buzëqeshi, “duke parë që puna e tij ishte e mirë”.
Ata krijojnë dallime dhe rezerva të cilat unë nuk mund t’i zbatoj për vete, sepse ekzistoj vetëm si një i tërë; I vetmi pretendim im është të jem i natyrshëm dhe kënaqësinë që ndiej gjatë një veprimi, e marr si shenjë se duhet ta bëj.
Vetë gjërat që më ndanin dhe më dallonin nga njerëzit e tjerë ishin ato që kishin rëndësi; gjërat që askush tjetër nuk do të donte dhe nuk mund të thoshte, këto ishin gjërat që unë kisha për të thënë.
Krijimet më të bukura të burrave janë vazhdimisht të dhimbshme. Cili do të ishte përshkrimi i lumturisë?./KultPlus.com
