Zemrën askujt mos ia fal krejt

Poezi nga William Butler Yeats
Përktheu: Orjela Stafasani

Zemrën askujt mos ia fal krejt
se grave pasionante dashnia u duket e lehtë,
e padenjë për kujdes, kur për të siguri kanë
dhe ato s’andrrojn’, n’mend s’e mbajn’
se prej puthjes n’puthje atë e kap nji dobësi;
çdo gja e bukur asht veç nji knaqësi
andrruese, e kandshme, që kalon përherë.
Oh, zemrën kurrë mos e jep përnjiherë
se, pavarsisht çka buza e ambël nxjerr,
zemrat si zaret n’lojë i kanë hedhë.
Dhe si mundet vallë n’lojë me fitu’ ndonja
që shurdh, memec e qorr dashnia e ka ba?
Kush e ka provu’ e di cili asht çmimi dhe mundi
sepse e fali gjithë zemrën dhe humbi. / KultPlus.com

Zemrën askujt mos ia fal krejt

Poezi e shkruar nga William Butler Yeats.
Përktheu: Orjela Apolloni.

Zemrën askujt mos ia fal krejt
se grave pasionante dashnia u duket e lehtë,
e padenjë për kujdes, kur për të siguri kanë
dhe ato s’ândrrojn’, n’mend s’e mbajn’
se prej puthjes n’puthje atë e kap nji dobësi;
çdo gjâ e bukur âsht veç nji knaqësi
ândrruese, e kândshme, që kalon përherë.
Oh, zemrën kurrë mos e jep përnjiherë
se, pavarsisht çka buza e âmbël nxjerr,
zemrat si zaret n’lojë i kanë hedhë.
Dhe si mundet vallë n’lojë me fitu’ ndonjâ
që shurdh, memec e qorr dashnia e ka bâ?
Kush e ka provu’ e di cili asht çmimi dhe mundi
sepse e fali gjithë zemrën dhe humbi.

“Oh, krejt kjo a do t’marrë fund?”

Poezi nga William Butler Yeats

PASHKË, 1916

Flijimet e shumta sigurt
zemrën në gur e shndrrojnë. 
Oh, krejt kjo a do t’marrë fund?
Punë e qiellit âsht ajo, detyra jonë 
âsht veç emnat me ua përsëritë 
ashtu si nâna fëmisë mund t’i thojë 
kur gjumi ma n’fund ka zbritë
n’trupin e lodhun gjithë ditën n’lojë. 
A do t’thotë kjo se nata ka râ?
Jo, jo nata, por vdekja që s’ka kthim;
A ishte e kotë vdekja, n’krejt kêt hata?
Anglia ndoshta ende ka besim
n’atë çka âsht bâ dhe thânë.
Ne i dimë ândrrat e tyne; mjafton
me ditë se ata ândrruan dhe flí ranë;
e çka nëse tepria e dashnisë thonë
i hutoi derisa vdekja i shoi? 
Në vargje po i shkruej këta-
MacDonagh, ashtu si MacBride, shkoi,
Connolly dhe Pearse, nuk janë mâ.
Tash dhe në kohët që kanë me pasu’
gjithçka që e veshun n’jeshile qe,
ka ndryshu’, krejtësisht ka ndryshu’: 
nji bukuri e tmerrshme tash ka le.

Përktheu: Orjela StefasaniKultPlus.com

займ на карту без проверок и звонков без отказа на карту

Një këngë pijeje

Poezi nga William Butler Yeats

Vera vjen në gojën time,
Dashuria në sytë e mi;
Ja, kaq gjë duhet të dimë
Para se plakja a vdekja të vijë.
Gotën ngre drejt gojës sime
Të shoh ty, e psherëtij.

Përktheu: Edon Qesari / KultPlus.com

“Derisa të arrij atje ku është zemra jote e trishtuar”

Poezi nga William Butler Yeats

Të gjitha fjalët që mbledh,
Të gjitha fjalët që shkruaj,
Ato duhet të hapin
pa u lodhur krahët e tyre,
dhe mos ndalojnë
kurrë në fluturimin
e tyre,
derisa të arrij atje
ku është zemra jote
e trishtuar,
e trishtuar,
dhe natën t’këndoj për ty
veç për ty…

Përktheu: Herman Çuka / KultPlus.com

Zemrën askujt mos ia fal krejt

Poezi nga William Butler Yeats

Zemrën askujt mos ia fal krejt
se grave pasionante dashnia u duket e lehtë,
e padenjë për kujdes, kur për të siguri kanë
dhe ato s’andrrojn’, n’mend s’e mbajn’
se prej puthjes n’puthje atë e kap nji dobësi;
çdo gja e bukur asht veç nji knaqësi
andrruese, e kandshme, që kalon përherë.
Oh, zemrën kurrë mos e jep përnjiherë
se, pavarsisht çka buza e ambël nxjerr,
zemrat si zaret n’lojë i kanë hedhë.
Dhe si mundet vallë n’lojë me fitu’ ndonja
që shurdh, memec e qorr dashnia e ka ba?
Kush e ka provu’ e di cili asht çmimi dhe mundi
sepse e fali gjithë zemrën dhe humbi.

Përktheu: Orjela StafasaniKultPlus.com

Zemrën askujt mos ia fal krejt

Poezi nga William Butler Yeats

Përktheu: Orjela Apolloni

Zemrën askujt mos ia fal krejt
se grave pasionante dashnia u duket e lehtë,
e padenjë për kujdes, kur për të siguri kanë
dhe ato s’ândrrojn’, n’mend s’e mbajn’
se prej puthjes n’puthje atë e kap nji dobësi;
çdo gjâ e bukur âsht veç nji knaqësi
ândrruese, e kândshme, që kalon përherë.
Oh, zemrën kurrë mos e jep përnjiherë
se, pavarsisht çka buza e âmbël nxjerr,
zemrat si zaret n’lojë i kanë hedhë.
Dhe si mundet vallë n’lojë me fitu’ ndonjâ
që shurdh, memec e qorr dashnia e ka bâ?
Kush e ka provu’ e di cili asht çmimi dhe mundi
sepse e fali gjithë zemrën dhe humbi. / KultPlus.com

Kur të jesh plakur

Poezi nga William Butler Yeats
Përktheu Orjela Apolloni

Kur të jesh plakur, thinjur dhe përgjumur të jesh,
përkulur pranë zjarrit këtë libër ngadalë lexo,
për shikimin e butë që patën sytë e tu ëndërro
dhe për hijet e tyre të thella që më s’do t’i kesh.

Sa shumë të tjerët t’i deshën çastet madhështore
dhe dashuruan bukurinë tënde, rrejshëm a vërtet,
por veç një burrë pas shpirtit tënd pelegrin u tret
dhe ta deshi fytyrën që e ndryshuan brengat njerëzore.

Dhe duke u përkulur në vatrën e oxhakut,
murmuron, pak trishtueshëm, se si iku kjo Dashuri
dhe fluturoi përmbi male, atje në lartësi,
duke fshehur fytyrën e saj mes yjesh. / KultPlus.com