Pas triumfit të filmit “Delegacioni” me regji të Bujar Alimanit në edicionin e 34-t të Festivalit Ndërkombëtar të Filmit në Varshavë, në një intervistë për mediet e huajak ka reaguar një prej antareve të jurisë, Joanna Kos-Krauze.
Ajo është shprehur se “Grand Prix” shkoi për “Delegacionin”, pasi ky ishte një film i përmbushur në çdo aspekt. Krauze zbulon ndër të tjera gjatë intervistës, se vendimi për t’i dhënë “Çmimin e Madh” filmit të Alimanit ka qenë unanim.
Gazetari: përse ky film e ka fituar Festivalin e Filmit të Varshavës?
Joanna Kos-Krauze: Për ne, për pesëshen e anëtarëve të jurisë, ishte filmi më i përmbushur. Ndër fimat pjesëmarrës kishte disa shumë të mirë, por ky, absolutisht, menduam që ishte i tillë në çdo aspekt, që nga skenari, përmes një regjisure shumë të ndërgjegjësuar, karakteret e ndërtuara në mënyrë të shkëlqyer, aktorët në të gjitha episodet ishin fenomenalë, vlerësuam gjithashtu që ky ishte një ndër filmat e parë, në kinematografinë shqiptare, dukej që filmi ishte me buxhet të ulët, por sakaq, shumë i mençur i mirë-menduar në produksion, film, që gjithashtu ka nevojë për mbështetje, por ky nuk ishte aspak argumenti kryesor, por vetëm një argument anësor. Në fund të fundit, një kinematografi e shkëlqyer, njerëz të ndërgjegjshëm dhe të pjekur kanë realizuar shumë. (…) Pastaj, nuk është e thjeshtë të bësh një kinematografi politike, e cila të prekë ndjenjat, të provokojë dhe në fund të jetë edhe humoristike. Prandaj, me të vërtetë një punë e shkëlqyer, ua rekomandoj të gjithëve, tek fundit, ky është një verdikt që do të shkaktojë bujë. Verdikti ishte unanim.
Gazetari: Si i qaseni ju zonjë detyrës së anëtarit të jurisë, a i qaseni kësaj detyre me ndonjë tezë paraprake, apo e lini veten, që të habiteni nga ajo që do të gjeni në sallën e kinemasë?
Joanna Kos-Krauze: Asnjëherë nuk nisem me ndonjë tezë paraprake, unë përgjithësisht kam shumë dëshirë të jem në juri, vetëm se jo në Poloni (qesh), se këtu është e vështirë. Është vështirë që më pas t’ua shpjegosh, ndonjëherë edhe disa prej kolegëve vendimet e marra, shpesh krijohen hatërmbetje. Ndërkohë më pëlqen shumë të jem jashtë shtetit, nëse kam kohë dhe më jepet mundësia, ngaqë, kjo është edhe një mundësi të shohësh kinemanë nga rajone të ndryshme të botës, me të cilat, pavarësisht nga ç’mund të duket, nuk kemi fare kontakte, pasi, edhe pse sot ekziston një shumicë platformash shifrore, apo media, ne sidoqoftë kemi nevojë për udhërrëfyes. Unë, këtë vitin e fundit pata mundësinë të shihja filma nga kaq shumë vende të ndryshme të botës, dhe kaq shumë kinematografi të ndryshme, që është pothuaj e pamundur, jashtë këtyre festivaleve. Si anëtar i një jurie, sidoqoftë je i detyruar, që t’i shohësh me vëmendje ata katër filma në ditë dhe unë jam gjithnjë shumë mirënjohëse për një përvojë të tillë.
Filmi shqiptar “Delegacioni”
Ngjarjet në këtë film zhvillohen në tetor të vitit 1990. Regjimi komunist kërkon që të mbajë pushtetin, ndërsa në Shqipëri vjen një delegacion evropian mbërrin në Tiranë për të parë nga afër mbarëvajtjen e reformave të qeverisë. Kusht ky, që Shqipëria të pranohet në OSBE. Leo është dënuar 15 vite burg, ai është një burgosur politik, që për qeverinë është bërë jashtëzakonisht i vlefshëm, sepse delegacioni udhëhiqet nga një shok i shkollës së vjetër të Leo’s. Ata duhet që të mbarëvajtjen të drejtave të njeriut në Shqipëri. Leo është ai që duhet të bind delegacionin se çdo gjë është në rregull, por ngjarjet marrin tjetër rrjedhë. Filmi shqiptar me buxhet shumë të ulët dhe ka nevojë për mbështetje, por ishte absolutisht më i miri!/ shekull.com.al/ KultPlus.com
