Një çift iranian është arrestuar pasi propozimi për fejesë është bërë në një qendër tregtare para shumë njerëzve.

Video e propozimit publik në qytetin verior Arak, u shpërnda në rrjete sociale.

Pasi gruaja thotë po, ajo shihet teksa e përqafon partnerin e saj derisa turma feston.

Ata u arrestuan shpejtë pas propozimit, për arsye, siç thuhet, të shkeljes së parimeve islamike.

Përzierja në publik mes gjinive dhe shfaqja e dashurisë në publik është e kufizuar rreptë nën ligjet islamike të Iranit, raporton BBC.

Mahmoud Khalaji, zëvendës komandat i Policisë në provincën Markazi, i tha agjencisë iraniane të lajmeve “Fars” se çifti janë ndaluar për shkak të “kërkesës së publikut”, transmeton Koha.net.

Ai tha se ata u arrestuan për shkak të “shkeljes së njerëzisë publike, që është ndikim i kulturës së degjeneruar të Perëndimit”

Ai po ashtu bëri të ditur se çifti është liruar me kusht.

Incidenti ka ngjallur debat në mediat sociale, me shfaqje të këndvështrimeve të ndryshme.

“Të gjorët, në vend se të festojnë, ata duhet të paguajnë lirimin nga burgu duke qarë”, shkroi një përdorues i Twitter.

“Është budallallëk dhe qëllimi ka qenë për t’u kapur në kamera”, ka thënë një tjetër. “Pse të bësh spektakël për diçka aq personale siç është martesa”./ KultPlus.com

Një raport më i fundit i Organizatës Ndërkombëtare të punës tregon se pjesmarrja e grave shqiptare në forcat  e punës është me e larta në rajon.

Por, vetë gratë të pyetura për këtë raport mendojnë të kundërtën, ndërsa burrat e pohojnë atë. Në të gjithë rajonin gratë shqiptare kanë përqindjen më të lartë të pjesmarrjes në Forcat e Punës. Portali “Our World in Data” referuar të dhënave të organizatës ndërkombëtare të punës, tregon se pjesëmarrja e grave në Shqipëri është 47.22%, duke lënë pas Serbinë me 45.85% të grave pjesëmarrëse në forcat e punës.

Përqindja është edhe më e ulët në Maqedoni dhe Malin e Zi, ku sipas të dhënave të publikuara përqindja e grave pjesëmarrëse në forcat e punës është përkatësisht 42.46% dhe 42.15%. Ndërsa, Bosnja dhe Hercegovina renditen të fundit me 35.16% të grave që marrin pjesë në forcat e punës. Por, vetë gratë shqiptare mendojnë ndryshe nga talboja që paraqet raporti.

“Nuk e besoj të jenë, do të ishin bërë burrat po kaq punëtorë dhe Shqipëria nuk do të ishte në këtë gjendje”. 

“Janë punëtorë si mit por jo në realitet. I sheh në lokale, bare”.

Ndryshe nga gratë mendojnë burrat, të cilët shprehen me keqardhje për ngarkesën e punëve që kanë gratë. ” Janë punëtore dhe shumë të ngarkuara”. “Të gjitha janë në punë, burrat janë më dembela”.

Në Europë, tri janë vendet ku pjesëmarrja e grave në forcën e punës është nën 40%:  Italia, Bosnje dhe Hercegovina dhe Moldavia, raporton oranews./ KultPlus.com

Objekte të tjera kulti, të cilat janë restauruar falë programit kombëtar “Rrugët e besimit”, po i shtohen këtë vit itinerarit turistik në vendin tonë si destinacione që ndërthurin kultin, kulturën dhe bukuritë natyrore.

Një prej tyre është kisha e Shën Kollit, Kurjan në të cilën sapo ka përfunduar restaurimi dhe është gati të mirëpresë turistët e huaj dhe vendas. 

Ministrja e Kulturës Elva Margariti shprehet se, ”investimet në trashëgimi dhe agroturizëm, krijojnë mundësi të reja ekonomike dhe zhvillime në fushën sociale për banorët që jetojnë në zonat rurale. Sapo përfunduam restaurimin në kishën e Shën Kollit, Kurjan, bashkëpunim i shkëlqyer me pushtetin vendor”.

”Fieri ka fatin të trashëgojë kisha, monumente të kulturës, ku Ministria e Kulturës përmes programit të restaurimeve dhe në kuadrin e ndërhyrjes do të bëjnë punën e vet. Modeli i 100 fshatrave është një model zhvillimi ekonomik dhe social dhe ndërhyrjet që do të bëjmë synojnë jo thjesht transformimin e infrastrukturës, por nxitjen e iniciativës për të kaluar në një fazë të re të zhvillimit”, përfundoi ministrja e Kulturës Elva Margariti./A.T.SH/ KultPlus.com

10 Gra sa për 1000 Burra

1. Elena Gjika – shkrimtare dhe frymëzuese e Rilindjes Kombëtare. Njohëse e disa gjuhëve, në shkrimet e saj binin në sy notat e liberalizmit dhe pikëpamjet progresive për shoqëritë e kohës. Një nga shkrimtaret e para që ngriti çështjen e keqtrajtimit të grave dhe domosdoshmërinë për emancipimin e tyre, duke kërkuar trajtim të barabartë mes grave dhe burrave në shoqërinë e asaj kohe.

2. Parashqevi Qiriazi – mësuese dhe aktiviste e lëvizjes kombëtare për arsim. Mori pjesë në Kongresin e Manastirit dhe i kushtoi gjithë jetën e saj gjuhës shqipe, drejtshkrimit dhe shkollimit në shqip. Hapi disa shkolla lokale ku jepte mësim për nxënësit e fillores në një kohë kur arsimi në shqip ishte i ndaluar. Ndihmoi në krijimin e bibliotekave të vogla në disa fshatra të vendit. Ishte themeluese e shoqërisë së parë të grave në Shqipëri, Ylli i Mëngjesit. Autore e dhjetëra botimeve dhe artikujve mbi shoqërinë shqiptare, politikën, sociologjinë, historinë, filologjinë, letërsinë dhe folklorin.

3. Sevasti Qiriazi – patriote dhe themeluese e Mësënjtores, shkollës së parë në gjuhën shqipe të hapur në vitin 1891 në Korçë. Pjesëmarrëse në Kongresin e Manastirit, ndihmoi në hartimin e librave të parë shkollorë dhe shkroi librin e parë të gramatikës në shqip. Së bashku me bashkëshortin e saj Kristo Dako, hapën shkollën e parë shqipe në Shtetet e Bashkuara dhe pas rikthimit në Shqipëri, themeloi së bashku me të motrën, Parashqevinë, Institutin Femëror Qiriazi në Tiranë në vitin 1922.

4. Urani Rumbo – mësuese, feministe dhe themeluese e shoqërisë ‘Lidhja e Gruas’. Gjatë viteve 1920 botoi shkrime të ndryshme në gazetat Drita dhe Demokracia mbi problemet me të cilat përballeshin gratë në Shqipëri dhe kryesisht çështjen e shkollimit. 
Së bashku me Hashibe Harshovën, Naxhije Hoxhën dhe Xhemile Balilin, themeluan Lidhjen e Gruas dhe publikuan një manifest në gazetën Drita, si formë proteste kundër diskriminimit dhe kushteve të vështira të jetës për gratë. Në vitin 1923, nisi një fushatë për pranimin e vajzave si nxënëse në Liceun e Gjirokastrës.
Në vitin 1925 themeloi shoqërinë Përmirësimi, ku jepte klasa dhe kurse për gratë. Bëri përpjekje për përfshirjen e studenteve dhe grave në trupat teatrore të kohës.

5. Shote Galica – luftëtare e shquar e çetave kryengritëse kosovare për çlirimin dhe bashkimin kombëtar të të gjitha viseve shqiptare në një regjim shtetëror demokratik në Shqipëri. Luftoi heroikisht për 12 vjet me radhë kundër pushtuesve serbë, austrohungarezë e bullgarë. Pjesëmarrëse në kryengritjet e vitit 1919 dhe atyre të viteve 1922-1923. Në korrik 1924 pas vdekjes së të shoqit Azem Galicës, vazhdoi luftimet në krye të çetës së tij.

6. Margarita Tutulani – qëndrestare gjatë Luftës së dytë botërore dhe aktiviste politike. Braktisi studimet jashtë vendit dhe ju bashkua rezistencës anti-fashiste në Shqipëri. Kundërshtoi ashpër pushtimin fashist dhe më 28 Nëntor 1942 ishte një nga organizatoret e demostratave kundër pushtuesve në Berat.

7. Marie Tuçi – mësuese dhe martire e regjimit komunist në Shqipëri. Simbol i emancipimit dhe dinjitetit femëror në kushtet e një regjimi të egër diktatorial. Nxënëse e shkollës së motrave Stigmatine në Shkodër, pas diplomimit dhe angazhimit në Kishën Katolike, u dërgua në Mirditë si mësuese. Në vitin 1946 dënoi pa frikë përndjekjen shtetërore komuniste ndaj besimtarëve katolikë dhe në vitin 1949 u arrestua, u burgos dhe u torturua për muaj me rradhë nga regjimi deri në vdekjen e saj në vitin 1950.

8. Sabiha Kasimati – biologe dhe disidente e regjimit komunist. Punoi për vite me rradhë si mësuese dhe vazhdoi studimet e larta dhe doktorale në Itali. Pas kthimit në Shqipëri punoi si biologe dhe ishte ideatore e krijimit të Muzeut të Shkencave të Natyrës. Në vitin 1951 u akuzua për hedhjen e bombës në Ambasadën Sovjetike, u dënua për agjitacion dhe propagandë dhe u pushkatua bashkë me disa intelektualë të tjerë.

9. Servete Maçi – mësuese e shkollës së parë femërore në Tiranë. Filloi mësimdhënien që në moshë 15 vjeçare në kushte të papërshtatshme dhe të vështira. Për aktivitetin e saj u sulmua shpeshherë nga grupet konservatore të kohës dhe përkrahësit e regjimit turk. Përgatiti gjeneratën e parë të mësueseve të gjuhës shqipe.

10. Musine Kokalari – aktiviste politike e kulturore dhe shkrimtare. Mbaroi studimet e larta në Romë për Letërsi. Në veprën e saj ‘Siç me thotë nënua plakë’, Musineja shpjegon vështirësitë e jetës së përditshme të grave në Gjirokastër. Pas përfundimit të Luftës, hapi një librari në Tiranë dhe u angazhua politikisht. Ishte një nga themelueset e partisë Socialdemokrate dhe një nga opozitaret e para politike kundër regjimit komunist. Pak muaj para arrestimit të saj në vitin 1946, u dërgoi një letër aleatëve të vendosur në Tiranë ku kërkonte mbrojtjen e lirisë së fjalës dhe zgjedhjeve të lira. U burgos për 18 vite dhe pas daljes nga burgu jetoi e internuar deri në fund të jetës.

Ishte marsi i vitit 1999, kur një 25-vjeçare u përdhuna seksualisht nga policë serbë, në shtëpinë e saj në Gjakovë, madje në prani të dy prindërve.

Pas këtij momenti, babai i saj pësoi sulm në zemër dhe vdiq, ndërsa ajo u nxor jashtë e zhveshur për ta parë fqinjët e saj, raporton KTV.

Ky ishte rrëfimi i një viktime të dhunës seksuale gjatë luftës në Kosovë, para pjesëmarrësve të konferencës “Dhënia e zërit këtyre të mbijetuarve”, në Ditën Ndërkombëtare të Gruas, 8 Marsit.

Gruaja e cila foli tha se dhimbja e kësaj plage shtohet kur kryerësit e këtyre veprave janë të lirë dhe askush nga ta deri më tani nuk është dënuar për mijëra raste të tjera të përdhunimit.

Ndonëse u vlerësua puna e shtetit të Kosovës, si i vetmi vend i cili ka filluar me shpërndarjen e pensioneve për këtë kategori, u kërkua përkushtim dhe përkrahje edhe më e madhe.

“Kosova shihet si shembulli më i mirë për përkrahjen që ua ka bërë viktimave të dhunës seksuale, duke hartuar bazën ligjore për dhënien e pensioneve. Edhe shoqëria kosovare duhet t’i mbështesë të mbijetuarit e dhunës seksuale dhe nëse ju duhet ndihma jonë, do ta keni atë, vetëm na thoni”, tha Christian Heldt, Ambasador i Gjermanisë në Kosovë.

“Kosova ka arritur përparim të sigurt që viktimat të dalin dhe të rrëfejnë hapur atë se çka u ka ndodhur dhe të kenë përkrahje. Por dua t’i përmendi edhe dy fusha të tjera për të cilat udhëheqësit e vendit duhet të bëjnë edhe më shumë sikurse janë trajtimi i njëjtë edhe i viktimave të komuniteteve të tjera dhe mbështetja edhe e viktimave të dhunës në familje”, u shpreh Philip Kosnett, Ambasador i SHBA- së në Kosovë.

“Le ta kremtojmë atë që është arritur për këtë kategori, por t’i dëgjojmë edhe zërat e tjerë të viktimave, pasi zëri i tyre është më i fuqishmi”, Ruairi O’Connell, deklaroi Ambasador i Mbretërisë së Bashkuar në Kosovë .

Kryeministri Ramush Haradinaj u zotua se do të vazhdojë ta përkrahë edhe më shumë këtë kategori.

Ndërkombëtarët, gjithashtu, bënë thirrje që keqtrajtuesit të zihen dhe të dënohen për veprat e tmerrshme që kanë kryer, pasi, sipas tyre, kjo dhunë nuk mund të lihet e pandëshkuar.

(Ballina:
Steve Shelton Photography )

Një prej incizimeve më të rralla konsiderohet videoja që ndoshta është edhe e para e shqiptarëve në Novi Pazar, në vitin 1904.

Këto pamje, të cilat po shpërndahen në rrjete sociale, janë pjesë e dokumentarit të gjatë realizuar nga Frank Mottershaw, regjisor i njohur britanik nga Sheffield dhe Arnold Muir Vilson – politikan, shkruan KultPlus. Teuta Skenderi e ka shpërndarë incizimin dhe pamjet së fundi në Twitter.

Filmi i tyre pa zë, në 35 mm dhe 54:19 minuta ose 1,480 metrash i gjatë, u shfaq për herë të parë në Londër në dhjetor 1904 dhe në Serbi në prill 1905.

Nga viti 1881 deri me 1912, kjo pjesë ishte pjesë përbërëse e Vilajetit të Kosovës.

Pazari i Ri (Novi Pazar) është kryeqytet i Sanxhakut. Është vendosur në kryqëzimin e lumenjve Joshanicë, Rashkë dhe Dezhevë, në një lartësi mbidetare 496 m. Është i rrethuar me malet e larta të Golijes, Rogoznës dhe Rrafshnaltës së Peshterrit. Në vitin 1991 Pazari i Ri ka pasur 85 500 banorë, ndërsa sot konsiderohet se i ka rreth 120 000 banorë. / KultPlus.com