Dita Ndërkombëtare Kundër Homofobisë, Transfobisë dhe Bifobisë shënohet më 17 maj dhe synon të koordinojë ngjarjet ndërkombëtare që rrisin ndërgjegjësimin për shkeljet e të drejtave të komunitetit LGBTI.
Në vitin 2013, kur u shënua përvjetori i 9-të i kësaj dite, u zhvilluan ngjarje në pothuajse 120 vende, në të gjitha rajonet botërore.
Themeluesit e Ditës Ndërkombëtare Kundër Homofobisë, siç njihej fillimisht, krijuan Komitetin IDAHO për të koordinuar veprimtaritë bazë në vende të ndryshme, për të promovuar ditën dhe për të lobuar për njohjen zyrtare më 17 maj.
Kjo datë u zgjodh për të përkujtuar vendimi për heqjen e homoseksualitetit nga klasifikimi ndërkombëtar i sëmundjeve të Organizatës Botërore të Shëndetësisë (OBSH) në vitin 1990./ KultPlus.com
E dashur këndonjëse. E di që je e mençme dhe patriote. Në qoftë se të qortonj, po të akuzonj pse nuk bën no një shërbim, dhe jo pse ke no një faj. Jam sigur që edhe ti e kupëton mirë se, ky popull i varfrë kurrë s’ka për të përparuarë në qoftë se ti nuk mbush plotësisht rolin ë mëmësë, të motrësë dhe të shoqesë dhe nuk merrë piesë aktive në edukatë të fëmijërisë, në shërim të plagëvet që mbulojnë trupin dhe shpirtin e kombit.
Roli yt sot është të vuash dhe të shohsh të tjerët të vuajnë, pa nxjerë zërin. Detyra jote duhet të jetë që të shpëtosh nga kjo pasifëri, të marrësh një detyrë aktife, si me teprë e interesuarë që duhet të jesh.
Them që burri duhet të punojë, të stërvitetë, të marrë edukatë dhe arësim. Po harojmë sa kohë vdierrin kot, sa minuta të vlefshme u venë dëm gravet të Shqipërisë! Themi se duhet të punojmë me një kujdes të math për qytetërimin dhe begatinë e këti vëndi, për shëndetësinë dhe mirëshkuarjen fizike të këti populli dhe harojmë që gjysmën e njerëzisë sonë, gysma që munt t’a quanj me e mira, e ndalojmë prej çdo shërbimi, ose nga egoizma jonë brutale, ose nga injoranca jonë qesharake, ose nga që i pëlqen dhe gruasë vetë që të jetë përtace dhe të mbetet si foshnjë.
A presim ne përparim dhe dritë, kur zonja e shtëpië dhe squka e fëmijërisë të rrijë në shkallë të unjët? A presim ne një zgjim të vërtetë kur çupat tona, zonjat e nesërme të rritenë vetëm si kuklla? A pandehim se një çupë, një grua e ka mbushurë gjithë detyrën e saj kur të dijë të hollinj petë për lakror dhe të bëjë qofte me thërime?
Themi se palët e thella të kombit duan nxejrë nga errësiar, duanë shkulurë nga balta. Po si munt të hyjnë pakërrëzat e sotme, sa kohë që neve na pëlqen të mbajmë gruanë në tym dhe në pluhur të shekëlvet të vdekurë?
Duamë që të shpëtojmë llauzin dhe vendin tonë prej lëngatavet, të kemi një popull të shëndoshë, një Shtet të fuqishmë dhe harojmë që rolin më të math do ta lozë gruaja, se ajo do të interesohet për të vegjëlit, për rrojtjen e të varfrëve, për shpëtimin e atyre që vuajnë dhe lëngojnë.
Duhet të kupëtojmë bukur e mirë se shpëtimi dhe shëndoshja e kësaj njerëzie, nukë bëhetë gjë e mundurë, por që gruaja dhe çupa e shtëpisë nuk arrinë më një shkallë inteligjence dhe kulture që të bëhenë me të vërtetë zonjë shtëpie dhe mprojtëse të folesë.
Mejtohemi qysh të shpëtojë Shqipëria nga varfëria ekonomike që siell injoranca dhe përtimi; po s’duamë të gjykojmë njëherë se shpëtimi nukë munt të vijë veçse nga puna, dhe puna nuk munt të na jetë e dukshme po që gruaja s’morri pjesë në të, duke diturë qeverinë e shtëpisë, duke kupëtuarë rëndësin e ikonomisë shtëpiake, ajo dituri e administratës së vatrësë.
Gruaja në Shqipëri gëzon një respekt dhe një nderim që s’e gjen lehtë në vendet e tjera. Liri e saj është e plotë në viset e vendit tënë ku s’ka hyrë pseudoqytetërimi i Asisë.
Gruaja Shqiptare është inteligjente dhe s’i mundojnë cilësitë qytetare të larta. Është vërtet se të drejtat e saj janë mohuarë. Po edhe do kujtuarë kurdoherë se, të drejtat fitohenë prej atyre që janë denjë t’i marrin, prej atyreve që dinë përdorimin e mënyrësë për t’i fituarë. Dhe më teprë akoma, mbi çdo konditë është ajo e të merituarët.
Duhetë pra që gruaja Shqipëtare të përpiqetë dhe të rrëfehetë e denjë për të drejtatë njerëzore. Lipsetë që të bëjë forcime për t’u lartësuarë intelektualisht dhe shpirtërisht, duke njohurë vendin e vërtetë që i ka hie të okupojë.
Atëhere do të bindetë gruaja shqipëtare se, në ringjallje të këtij vëndi duhet të marrë pjesë, të kolaborojë duke prurë aktivitetin dhe inteligjencën e saj për shërbimin e dheut mëmë duke siguruarë jetën dhe fatin e bardhë të djemvet dhe të burravet, të kenë sigurarë dhe rrojtjenë fatmire të tyre vetë.
Atëhere, sikundrë që çdo shqipëtar sado i pasurë, i diturë dhe I lumturë të jetë e ka për detyrë që të kujdesetë për të mirët, për ata që janë fatzes, dergjen në injorancë dhe vuajnë në moskamje, ashtu edhe çdo grua, sado zonjë e madhe që të jetë sado që t’i qeshnjë fati në bukuri dhe lumturi duhetë që të bëjë pakë therori nga koha dhe dëfrimet e saj , të kujdesetë për grat e varfëra, për ato që lëngojnë dhe pësojnë.
Rolin më të math që pres prej grave tona është përhapja e parimevet të higjienësë dhe të mirërrojtëse fizike. Burii s’vvete do në shtëpi kur një e varfërë dergjet e sëmurë, ku një lehonë ka nevojë për ndihmë . Një foshnjë vuan për një filxhan qumësht. Gruaja me dorën dhe zërin e saj të njomë munt të lehtësojë plagët fizike dhe morale të shpjerë gushëllimin, të ngrerë një fëmijë afrë fikjesë, të shpëtojë një tjatrë që mënt rrëzohetë.
Ca më pak se nga burratë do të gjendetë një grua që të rrëfehet indiferete në gjallëninë dhe dobësinë e këtij trupi që i themi Shtet. Ca më mirë nga burratë gratë do të dijnë, se jeta dhe lumtëri e tyre është varurë në jeta dhe lumtëri e Shqipërisë, që pa shëndoshurë të gjithë palët dhe shkallët e kësaj popullisje , vet s’munt të quhetë jashtë rrezikut./ KultPlus.com
Nga kaosi /shqiptar/ na vijnë të gjitha të mirat e të këqijat, prandaj gjithkah organizimi i kaosit është mbresëlënës… Prandaj nuk duhet frikësuar kaosit, por mungesës së tij. Nuk duhet impresionuar as depresionuar, pasi në kaos realisht nuk ka harmoni të dhunshme, sado që ka dhunë në harmoninë tonë kaotike.
Shkruan: Ibrahim Berisha
Donkishotizmi dhe heroi Doni i Servantesit, nuk janë thjesht dhe vetëm legjendë letrare, por janë edhe metaforë për betejën e përditshme të atyre që guxojnë të sfidojnë realitetin. Pikërisht në këtë sfond, figura e Don Kishotit të Servantesit merr kuptim të ri edhe në shoqërinë e Kosovës. Kishoti nuk është më thjesht një aventurist që lufton kundër mullinjve të erës, por thuaja plotësisht është metaforë për individin idealist që përballet me botën e strukturuar potencialisht negative dhe ndikuar nga pragmatizmi arbitrar dhe interesat e ngushta. Don Kishoti modern është edhe intelektuali që sfidon indiferencën kolektive.
E po, përballë tij qëndron Sanço Pança, simbol i realizmit të vakët, i njeriut që pranon të përshtatet, që ndjek rrjedhën e rrëkesë së fortë, thënë, të lozhës së të fuqishmëve.
Shoqëria moderne kështu prodhon donkishotë të rinj, të cilët etiketohen si “naivë” apo “idealistë të humbur”.
Pse dhe si po mbijetojnë edhe Don Kishoti edhe Sanço Pança? Don Kishoti mbijeton tek idealistët që nuk ndalen së përballuri. Sanço Panço mbijeton tek ata që zgjedhin sigurinë personale përbrenda sfidës, që pranojnë status quo-në dhe përshtaten, duke e ndjekë strehën pragmatike si formë mbijetese.
Në këtë kontekst edhe, interpretimi i Don Kishotit përtej tragjikomikes bëhet reflektim për realitetin tonë: një përballje e përjetshme mes idealizmit dhe pragmatizmit, mes ëndrrës dhe realitetit.
Në përfundim, donkishotizmi në Kosovë më shumë se metaforë letrare është pasqyrim i realitetit shoqëror dhe politik, një shtysë a reflektim i mundshëm për dialog të hapur, ku Don Kishoti dhe Sanço Pança të mos jenë armiq, por bashkudhëtarë të sinqertë.
Duke kërkuar shkakun, ekuivalenca e humb edhe arsyen dhe në këtë çast thërret të ndihmojë filozofi Nietsche, i cili jetoi në kaosin e madh, po të zakonshëm vallëzues mendor e shoqëror. E vërteta mund të jetë atë që thotë ai: Secili njeri, secili popull, që të jetojë dhe të tregojë veten, më parë nga të gjitha duhet të organizojë kaosin, i cili gjendet brenda në “Unin” të tij. Përvoja zotëruese anon kah përvoja e mosshikimit real dhe mosorganizimi po real në këtë kaos.
Po pëlqyeshëm me mendimin e Nietsches, frymëzuar madje, e mundshme po edhe nga ai, edhe psikologu shqiptar Branko Merxhani shihte vendin e tij të vogël dhe të strukturuar pafuqishëm po aq, në kaosin e përsëritur e të madh shqiptar. Shqipëria jonë e sotme është një Botë kaotike e vogël. Në rrembat tona rrjedhin shumë hidhërime dhe helme, gjurmë të prishjes, të robërisë, të një tronditjeje historiko-shoqërore të pakapshme. Trazimi dhe anarkia që mbretërojnë sot në gjuhën tonë, nuk janë veçse vetëm një pjesë, një pamje, një fazë e prishjes sonë historiko-shoqërore, shkruan ai duke iu referuar problemeve serioze, edhe në kontekstin e nocioneve nicheane, për të domosdoshmen e organizimit të kaosit. A është e mundshme të organizohet kaosi? E vërteta, të njihet përmbajtja dhe forma e kaosit? Pasi, përmbajtja e kaosit janë vetë njerëzit që ushqejnë dhe vetë ushqehen nga ai.
Pra, kaosi, duket një alfa e mbijetesës. Pa të, nuk do të kishte jetë, më sa peshku pa ujë. Nga kaosi shqiptar na vijnë të gjitha të mirat e këqija dhe të gjitha të këqijat e mira. Andaj , gjithkah organizimi i kaosit është mbresëlënës. E justifikueshme, të përkryera, vijnë tronditjet harmonike njëra pas tjetrës, qoftë si pritje a shpresë çasti shoqëror a natyror, qoftë si rikujtim i Morfeut, Zotit të Gjumit. Prandaj nuk duhet frikësuar kaosit, por mungesës së tij. Nuk duhet impresionuar as depresionuar. Pasi në kaos realisht nuk ka harmoni të dhunshme, sado që ka dhunë në harmoninë tonë kaotike./KultPlus.com
“Pasardhësit njeriu nuk mund t’i ndryshojë, por mund të përcaktojë çfarë do të ndodhë me pasardhësit”. – François de la Rachefoucauld
“Nëna është personi i vetëm në botë i cili të do para se të të shohë”. – Johann Heinrich Pestalozzi
“Në fund të jetës suaj, nuk do të pendoheni që nuk keni kaluar edhe një test, që nuk keni fituar edhe një aktgjykim, ose që nuk keni realizuar edhe një marrëveshje. Ju do të pendoheni për kohën që nuk e keni kaluar me burrin, shokun, fëmijën, prindin”. – Barbara Bush
“Familja është gjëja më e rëndësishme në botë”. – Princeshë Diana
“Disa nga diskutimet më të rëndësishme që kam pasur ndonjëherë kanë ndodhur tek familja ime në tavolinën e darkës”. – Bob Ehrlich
“Nëse dëshironi që fëmijët tuaj të bëhen të mirë, shpenzoni dyfish më shumë kohë me ata dhe gjysmën e parave që shpenzoni”. – Abigail Van Buren
“Ju gjithmonë keni kohë për gjërat që i vendosni si primare”. – Autor i panjohur
“Njeriu nuk mund të bëj vend për veten e tij në diell nëse vazhdon të fshihet nën pemën familjare”. – Helen Keller
“Familjet janë busulla e cila na udhëheq. Ato janë inspirimi për të arritur lartësi të mëdha dhe rehatia kur ne ligështohemi”. – Brad Henry
“Fytyrat e familjarëve janë pasqyra magjike ku mund të shikohen njerëzit të cilët na takojnë neve, shohim të kaluarën, të tashmen dhe të ardhmen”. – Gail Lumet Buckley./ KultPlus.com
Pianistja e njohur ndërkombëtarisht, Lule Elezi, do të performojë për herë të parë me Orkestrën e Operës së Kosovës, në një koncert që premton përjetim të thellë emocional dhe artistik për publikun e Prishtinës. E njohur për interpretimin e saj të fuqishëm dhe njëkohësisht të ndjeshëm, Elezi është cilësuar si virtuoze nga kritika ndërkombëtare dhe veçanërisht e vlerësuar për emocionin që sjell në veprat e Chopin.
Koncerti do të mbahet të mërkurën, më 21 maj 2025, në Ateljenë e Pallatit të Rinisë dhe Sportit në Prishtinë, duke filluar nga ora 20:00. Hyrja do të jetë e lirë për të gjithë të interesuarit.
Nën drejtimin artistik të dirigjentit të njohur Oleg Arapi, repertori i mbrëmjes do të përfshijë vepra nga kompozitorë të mëdhenj si Donizetti, Beethoven, Chopin, Ponce, Bizet dhe Suppé – një kombinim që premton një mbrëmje të pasur me emocione dhe finesë artistike./KultPlus.com
Sunny Hill do të fillojë fuqishëm me Dua Lipën, që rikthehet në vendlindje për ta hapur festivalin! Pjesë e turnet të albumimit “Radical Optimism” tani është edhe Prishtina.
Pas Dua Lipës, në skenën C4, do të performojë Fatboy Slim – legjenda e muzikës elektronike dhe fituesi i 6 MTV Video Music Awards. Me energjinë e tij, ai do të sjell argëtim deri në orët e para të mëngjesit.
Më 2 gusht, për herë të parë në Kosovë vjen ylli botëror Shawn Mendes, fitues i “MTV Europe Music Awards” dhe me një prej zërave më të njohur të pop-it botëror, ka mbushur arena si “O2” në Londër e “Madison Square Garden” në Nju Jork. Performanca e tij në “Rock in Rio” përpara mbi 100 mijë vetave është vetëm një shembull i magjisë që Shawn Mendes sjell në skenë.
Po atë natë, në C4, do të performojë Mochakk, DJ-i brazilian që po pushton botën me stilin funky e ekspresiv. Nga “Coachella” në “Primavera Sound”, ai është renditur vitin e kaluar në Top 100 DJ me të mirë të botës.
Natën e fundit, skena kryesore i takon performancës audiovizuale nga Anyma – projekti solo i Matteo Milleri. Një përvojë e re e muzikës elektronike që veçohet për kombinimin me artin vizual duke tejkaluar kufijtë e zakonshëm e një performance.
Ndërsa në C4, festivali përmbyllet me sensacionin global Peggy Gou, DJ dhe producente e superhitit “(It Goes Like) Nanana” dhe shumë hiteve tjera. https://www.instagram.com/p/DJuUXYguCqS/?hl=en
Por nuk mbaron me kaq!
Në line-up janë edhe: Artssassin, Bookie, Deezy, që sjellin ritmin urban, Sainté dhe Sienna Spiro, zëra të freskët të hip-hop/alt-pop, Skream, pionier i dubstep-it, Sugar Rush e Tommy Gold, me sete energjike dhe TSHA, që ka ndezur skenat e “Glastonbury” e “Lost Village”. S’duhet humbur as Mygal B2B Edgar Kerri – dyshja me performancë të përbashkët me një nga setet më energjike të këtij edicioni.
Edhe më shumë emra të mëdhenj janë në listë si: Loredana, Lyrical Son, MC Kresha, Era Istrefi, Tayna, Kida, Ledri Vula, Adrian Berisha, DJ Caboo, Art Lokaj Band, Bana Zahiti, Blerta Përtace, Hawolf, Lluni, Sahati, Uran B., Yanina dhe Zwada, mes tjerëve.
Bëhu pjesë e Festivalit që është në mesin e 10 më të mirëve në Evropë dhe njëri ndër 25 festivalet më të mira të vitit, të cilat nuk duhet humbur./KultPlus.com
Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, në kuadër të samitit të gjashtë të Komunitetit Politik Evropian (EPC), ka zhvilluar një takim me Kryeministrin e Maltës, Robert Abela.
“Diskutim i shkëlqyeshëm me Kryeministrin e Maltës, Robert Abela, mbi forcimin e partneritetit mes Kosovës dhe Maltës, sfidat e përbashkëta dhe mundësitë për thellimin e bashkëpunimit dypalësh”, ka shkruar Osmani.
Gjatë takimit, u diskutua për forcimin e partneritetit mes Kosovës dhe Maltës, sfidat e përbashkëta dhe mundësitë për bashkëpunim më të thelluar dypalësh.
Presidentja Osmani theksoi rëndësinë e avancimit të aplikimit të Kosovës për anëtarësim në Këshillin e Evropës gjatë Presidencës së Maltës, duke e cilësuar këtë si një hap në përkrahje të vlerave evropiane dhe unitetit të kontinentit./KultPlus.com
Lawrence Ferlinghetti. Përkthyer nga Fadil Bajraj.
Bota është një vend i bukur të jesh i lindur në të po s’të prishi punë lumturia të mos jetë gjithmonë bash burim kënaqësie po s’të prishi punë ta shijosh ferrin herë pas here bash atëherë kur çdo gjë të shkon për qejfi ngase bile as në parajsë nuk këndojnë gjithë kohën e lume
Bota është një vend i bukur të jesh i lindur në të po s’të prishi punë që do njerëz vdesin vazhdimisht apo ndoshta vdesin urie për një farë kohe që nuk është bash aq keq nëse nuk jeni ju
Oh bota është një vend i bukur të jesh i lindur në të nëse fort s’ta ndien për disa tru trumcakësh që gjenden në pozita të larta apo për një a dy bomba që eksplodojnë herë pas here në fytyrat tuaja të përmbysura apo padrejtësi të tjera të tilla si shoqëria jonë e famshme që është pre e njerëzve të saj të shquar dhe njerëzve të saj të zhdukjes dhe e priftërinjve të saj dhe e policëve të tjerë
dhe e segregacioneve të saj të ndryshme dhe e hulumtimeve kongresiane dhe e kapsllëqeve të tjera që trupi ynë i trentë mund t’i trashëgojë
Vërtet bota është vendi më i mirë për shumë gjëra të tilla siç është skena zbavitëse skena e dashurisë skena e trishtueshme këndimi i këngëve të dëshpërimit dhe pasja e inspirimit endja andej-këtej shikimi në çdo gjë marrja erë luleve qirja e statujave dhe bile të menduarit dhe puthja e njerëzve lindja e foshnjeve dhe veshja e pantollonave heqja e kapelës dhe vallëzimi notimi në lumenj shkuarja në pikniqe në mes të verës dhe në përgjithësi ‘të jetosh sipas qejfit’ Po ama bash në atë çast vjen varrtari buzagaz./ KultPlus.com
“Edhe nëse ky qe fati im, unë pajtohem me të, pavarësisht nga çmimi që mund ta paguaj, sepse fëmijët e mi dhe jo unë vetë, janë kuptimi i jetës sime. Atdheu e fiton kuptimin me ta dhe jo pa ta, pasi që për atdheun mund të luftohet vetëm në emër të njerëzores dhe kurrsesi ndryshe.”
“Historia e shqiptarëve nuk duhet të bëhet nga të tjerët, por duhet njohur nga të tjerët.”
“Populli duhet të jetë i kujdesshëm, të mos zgjedh për udhëheqje persona që sillen para të tjerëve në mënyrë inferiore, inferioriteti i liderëve i jep imazh inferior edhe vendit, shtetit e shoqërisë. Shtetet e liderët e fortë nuk i duan afër vetes lider e shtete që sillen në mënyrë inferiore.”
“Një Serbi që e mban të pushtuar Kosovën nuk është as vetë e lirë. Liria e vërtetë e Kosovës është një premisë themelore edhe për lirinë e vërtetë të Serbisë. Kosova për Serbinë është kulti i robërisë së vetvetes, nëse nuk bëhet shans i lirisë dhe i evropianizimit të saj të ardhshëm.”
Sot në ambientet e Bibliotekës Kombëtare të Kosovës është mbajtur takimi koordinues ndërmjet përfaqësuesve të Bibliotekës Kombëtare, Agjencisë Shtetërore të Arkivave të Kosovës dhe Institutit për Krimet e Kryera Gjatë Luftës në Kosovë për vazhdim të angazhimeve për planifikimin e ekspozitës “Nga lufta në liri: çlirimi i Kosovës në dokumente, kujtime dhe media”.
Përmes një njoftimi në “Facebook”, BKK bën me dije se takimi u zhvillua në kuadër të përgatitjeve për këtë ekspozitë ndërinstitucionale, e cila do të organizohet me rastin e Ditës së Çlirimit të Kosovës.
Ekspozita synon të pasqyrojë rrugëtimin e Kosovës drejt lirisë përmes dokumenteve arkivore, kujtimeve, mediave të kohës dhe eksponateve muzeale.
“Pjesëmarrësit riafirmuan rëndësinë e bashkëpunimit të ngushtë ndërinstitucional në funksion të ruajtjes, dokumentimit dhe promovimit të kujtesës historike”, thuhet në njoftimin e BKK-së.
Ukshin m’kanë quejt prej të vogli, prej të gjallmi, nana idiomën e pyllit mbi supe ma ngjiti. Ende nuk ka ndodhë, por kur në varr të visit t’m’kallni, malësorit rranjën e emrit do ia hiqni.
N’trevat tona kur foshnje kam mbërritë, si çdo foshnje e kësaj bote një destin për me falë, m’sundoi shpresa se n’origjinë tamli ish dritë, m’poshti e vërteta se frika pleqve të mi ende s’u ka dalë.
As n’andrrat e mia, mbushë me zanin e saj të plaktë, s’ia paska hekë nanës frikën emri që m’ka ngjitë. Edhe nëse i pjekur vij mes jush, tradhtinë për me matë, do bahem bishë po t’ndij se m’thërrisni Ukshin.
Nëpër troje ku punën kam hedhë, emra trimash mbush pagëzimi, por nuk u mbërrit jeta dhe emri nuk ngjiz dejet. Emrin e trimit e mban dhe amfibi.
Kemi pas kenë për emra ngatërrestarë të mëdhaj, dhe unë foshnjë e naiv u paskam zanë besë, kam besu shku e ardhë, kam besu bir e nanë. Kur m’thërrisnin Ukshin e merrja për betejë.
Me mu bashkë lindën prej gënjeshtre poetët, u nxinë që drita t’kthehej në të folmen tuej. Lindën po me mu prej mashtrimit dëshmorët që shqipja të mos flitej nga gjuhë e huej.
Se shumësia juej në trishtim të shkurtër ka pjellë përbri meje krimin e vogël, tradhëtinë e madhe. E dinit që mes emrash do të zhduknit të flaktët, të urtët, ata që shquenin tmerrin ndër kang e ndër valle.
Nëse vendimi s’e cakton një SOT për m’u ngritë balte, në bajgë ku jeni zhytë nuk mund të derdhet qielli. N’bajgë ku jeni zhytë, ku emri ju kallte, Ukshin do të jetë për ju një fjalë vreri./KultPlus.com
CNN– mediumi prestigjioz amerikan e ka renditur këngën “Zjerm” të Shkodrës Elektronike si këngën më të mirë të edicionit të sivjetmë të “Eurovisionit”, i cili po mbahet në Bazel të Zvicrës.
Në një artikull kushtuar Festivalit Evropian të Këngës, ku janë të radhitura 26 këngët finaliste, CNN në krye të listës e ka pozicionuar Shqipërinë.
Dy yjet e Shkodrës Elektronike janë cilësuar si “dyshja më e papritur” e “Eurovisionit”.
Këngëtarja Beatriçe Gjergji ka thënë se “Eurovisioni” në fakt nuk është lloj i muzikës së tyre. Por pikërisht kjo ka bërë që Shqipëria të ketë përparësi për shkak të mosngjashmërisë me asnjë këngë tjetër, po merr vëmendjen e merituar nga fansat.
“Nëse beson në llojin e muzikës që do, ndoshta mund të ndodhë diçka”, ka thënë Gjergji. / KultPlus.com
Në kuadër të Semitit të VI-të të Komunitetit Politik Europian sot në Tiranë dhe për herë të parë në një vend të Ballkanit Perëndimor, në Teatrin Kombëtar të Operas dhe Baletit u zhvillua edhe një ceremoni e veçantë sa historike, po aq kulturore dhe artistike.
Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja ka ndarë me ndjekësit në rrjetet sociale përshkrimin e kësaj shfaqeje për udhëheqësit europianë.
Gonxhja thekson se ky rrëfim vizual dhe performativ përshkruan Shqipërinë në udhëtimin e saj nga e shkuara drejt së ardhmes – përmes historisë, trashëgimisë dhe inovacionit.
Ceremonia vijoi me një performancë simbolike nga balerini i ri Ergi Imeraj, i cili përfaqëson brezin e ri që mbart kujtesën historike të vendit dhe ëndrrën për një të ardhme më të mirë. Në sfondin e një vizuali dokumentari, që risjell momente kyçe të historisë sfiduese shqiptare – nga prishjet e objekteve të kultit te trazirat e ’97-s dhe eksodi – Ergi lëviz mes kujtesës dhe shpresës, i shoqëruar nga një cohë që përfaqëson ëndrrën dhe vazhdimësinë.
Më tej, pamjet e arkivës nga fototeka Marubi, të sjella në jetë me AI të shoqëruara nga kompozimi premierë “Run” nga Aulon Naçi, i dhanë ritëm një vrapimi drejt natyrës dhe vlerave themelore njerëzore – një kthim te origjina europiane.
Trashëgimia shpirtërore e veriut u soll në skenë me Vallen e Shqipeve, nga valltarët e Ansamblit Kombëtar që evokuan figurën e shqiponjës, në një peizazh që flet shqip në çdo hap.
Në kulm, trupa e baletit kontemporan e TKOBAP interpretoi këngën “Zjerm”nga Shkodra Elektronike, përfaqësuese e Shqipërisë në Eurovision, të rikompozuar me elemente tradicionale dhe klasike. Në skenë, xhubleta, lahuta dhe motivet kombëtare ndërthuren me gjuhën moderne të lëvizjes, duke sjellë një akt mikpritjeje ndaj së ardhmes, e ku në sfond shfaqej Shqipëria e re, moderne dhe e zhvilluar.
Ergi i bashkohet trupës si simbol i brezit të ri që bëhet pjesë e një Shqipërie që ecën përpara, me rrënjët e saj thellë në tokë dhe sytë nga e ardhmja.
Në fund, ceremonia u përmbyll me një përshëndetje mirëseardhjeje në Shqipëri në gjuhë të ndryshme me AI nga liderët europianë.
“Një ceremoni që ftoi liderët e Europës në një rrëfim të Shqipërisë – të sinqertë, të thellë dhe krenar”, nënvizon ministri Gonxhja./atsh/KultPlus.com
Mbrëmë në teatrin “Oda” në Prishtinë u hap edicioni i sivjetëm i Festivalit Ndërkombëtar të Poezisë “Polip”. Organizuar nga Qendra ‘Multimedia’ në bashkëpunim me organizatën ‘Molla e Kuqe’, festivali ‘Polip vjen sivjet me moton ‘Dhe prapë dielli lind’, shkruan KultPlus.
Në hapjen e festivalit ‘Polip’, fjalën e mori koordinatorja e programit të qendrës ‘Multimedia’, Aurela Kadriu, e cila përveçse falënderoi të pranishmit për pjesëmarrje shpalosi edhe programin e edicionit të sivjetëm të ‘Polip’.
“Mirësevini në një edicion të ri të festivalit ‘Polip’ i cili sivjet vjen nën temën ‘Dhe prapë dielli lind’. Programi i sivjetëm flet për vete, thërret për shpresë dhe solidaritet. Ky program ka qenë edhe mënyra e qendrës ‘Multimedia’ të shërohet edhe për vete. Nuk e kemi pasur një vit të lehtë dhe të këndshëm në kuptimin e ballafaqimit me atë se çka po ndodhë në botë, gjithçka që po ndodhë në botë thërret për solidaritet. E kemi bërë këtë temë të festivalit me idenë që jemi bashkë për agime më të mira dhe ‘Dielli prapë do të lindë”, u shpreh ajo në hapje të festivalit duke i bërë thirrje publikut që ta shijojnë shfaqjen që ishte përgatitur për natën hapëse.
Pas këtij fjalimi, në kuadër të këtij edicioni të ‘Polip’, përpara publikut u dha shfaqja, “Hija e Gjatë e Alois Brunner”. Kjo shfaqje, sjell përpara publikut realitetin e dhimbshëm të refugjatëve.
“Hija e Gjatë e Alois Brunner” flet për Alois Brunner, një prej kriminelëve nazistë më famëkeq, përgjegjës për deportimin e më shumë se 100,000 hebrenjve në kampet e përqendrimit. Edhe pse i shpallur ndër më të kërkuarit për krime kundër njerëzimit, Brunner arriti t’i shpëtojë drejtësisë, duke u strehuar në Damask, ku më vonë kontribuoi në themelimin e shërbimeve sekrete siriane. Kjo ngjarje reale bëhet pikënisje për një dramë që hyn thellë në temat e harresës dhe heshtjes.
Dramaturgu sirian, Mudar Alhaggi, zbulon historinë e Brunner-it dhe nis një kërkim për të dhe më pas vjen edhe me këtë shfaqje. Rrugëtimi i Alhaggi, që në shfaqje paraqitet si një figurë e zhdukur, rindërtohet nga dy aktorë Mohamad Al Rashi dhe Wael Kadour (po ashtu, refugjatë nga Siria në Francë), që përpiqen të bashkojnë copëzat e kërkimit të tij.
Përmes kësaj strukture narrative, publiku përfshihet në një udhëtim dramatik ku kufijtë mes dokumentarit dhe dramës, historisë dhe përvojës personale, zbehen.
E gjithë kjo dramë, që mbajti publikun të vëmendshëm për gati dy orë, erdhi e reflektuar nga të dy aktorët të cilët herë me tone të lehta, herë me ironi e me ngjyrime nga jeta personale, sollën një realitet të hidhur, i cili përveçse ka në qendër një figurë si ajo e Brunner, hedh dritë edhe mbi jetën e refugjatëve në botë.
Pas shfaqjes, për KultPlus foli vetë skenaristi, Mudar Alhaggi i cili tregoi më shumë rreth shfaqjes dhe se si filloi gjithçka.
“Shfaqja flet për procesin e të gjithë projektit, nga momenti kur fillimisht kemi dëgjuar për kriminelin nazist të luftës, Alois Brunner, i cili më pas ishte bërë refugjat në Siria dhe ka qenë mbështetës i diktatorit që mbajti Sirinë nën kontroll. Kur mësuam për të, vendosëm që të bëjmë një shfaqje që flet për këtë kriminel. Gjatë procesit patëm edhe disa vështirësi, sidomos ne si azilantë në Gjermani e në Francë, çka na e komplikoi procesin. Megjithëse disa herë kemi vendosur që ta anulojmë shfaqjen, sërish vendosëm që të japim një shfaqje e cila flet një mënyrën se si u bë kjo shfaqje”, u shpreh Alhaggi për KultPlus.
E gjithë kjo shfaqje që u prezantua përpara publikut në Prishtinë vjen edhe si një pasqyrë e aktorit Mohamad Al Rashi. Ai tha për KultPlus që nëpërmjet kësaj shfaqje kanë bërë bashkë dramën e tyre bashkë me dokumentarin.
“Ky është koncepti i shfaqjes, ne flasim për jetën dhe për gjithë dramën që Mudar Alhaggi shkroi gjithashtu. Kjo është një mënyrë e re e jona që të bëjmë bashkë dramën dhe dokumentarin. E gjithë historia që drama flet, po është edhe historia ime”, tha aktori Mohamad Al Rashi.
Pas shfaqjes, për KultPlus foli edhe aktori Wael Kadour, i cili përveçse foli për rolin e tij, dha edhe përshtypjet e tij për vizitën në Prishtinë.
“Jam shumë i lumtur që jam në Prishtinë për herë të parë. Do të doja të vija sërish këtu me produksione të tjera ose vetëm për të parë qytetin. Roli im në këtë shfaqje, përderisa jam edhe vetë dramaturg, isha një reflektim i Mudar, dramaturgut të shfaqjes. Pra në këtë shfaqje unë jam edhe aktor por njëkohësisht edhe dikush që bën bashkë pjesët që dramaturgu la në gjysmë dhe u zhduk”, theksoi aktori Kadour, i cili më tutje u shpreh se ndjehet shumë i lumtur që kjo shfaqje u paraqit edhe përpara publikut të Kosovës.
Ndërkaq, ju kujtojmë se festivali ‘Polip’ do të zgjasë deri më 17 maj, e përgjatë këtyre ditëve do të ketë aktivitete të ndryshme, si diskutime, shfaqje filmash, lexime historish e shfaqje teatrale./KultPlus.com
Shërbesa ime fillon në zemër të Vitit Jubilar kushtuar shpresës, tha sot papa Leone XIV.
”Është një kohë konvertimi dhe ripërtëritjeje dhe mbi të gjitha një mundësi për të lënë pas mosmarrëveshjet dhe për të filluar një udhëtim të ri, të frymëzuar nga shpresa për të qenë në gjendje të ndërtojmë, duke punuar së bashku, secili sipas ndjeshmërive dhe përgjegjësive të veta, një botë në të cilën secili person mund ta realizojë njerëzimin e tij në të vërtetë, drejtësi dhe paqe”, shtoi papa.
Duke folur para diplomatëve, papa përsëriti gjithashtu apelin e Bergoglios për të ndaluar garën e armatimeve duke nënvizuar rëndësinë e “vullnetit për të ndaluar prodhimin e instrumenteve të shkatërrimit dhe vdekjes”, si dhe një “vullneti të sinqertë për dialog” për të “zhdukur premisat e çdo konflikti”.
”Është e mundur të zhduken premisat e çdo konflikti dhe çdo dëshirë shkatërruese për pushtim. Kjo kërkon gjithashtu një dëshirë të sinqertë për dialog, të frymëzuar nga dëshira për t’u takuar në vend që të përplaset. Në këtë perspektivë është e nevojshme t’i jepet jetë e re diplomacisë shumëpalëshe dhe atyre institucioneve ndërkombëtare që ishin të dëshiruara dhe të konceptuara mbi të gjitha për të zgjidhur mosmarrëveshjet që mund të lindnin brenda bashkësisë ndërkombëtare. Sigurisht, ekziston edhe nevoja për vullnetin për të ndaluar prodhimin e instrumenteve të shkatërrimit dhe vdekjes”, shtoi ai.
Papa kujtoi historinë e tij, e cila në vetvete është një dëshirë për të “shkuar përtej kufijve”.
Duke folur para trupit diplomatik, Leone tha se “përveçse është një shenjë konkrete e vëmendjes së vendeve tuaja ndaj Selisë Apostolike, prania juaj sot është për mua një dhuratë, që ju lejon të ripërtërini aspiratën e Kishës dhe timen, për të shtrirë dorën dhe për të përqafuar çdo popull dhe çdo person të kësaj toke, që dëshiron dhe ka nevojë për të vërtetën, drejtësinë dhe paqen!”./ KultPlus.com
Fjodor Dostojevski është një prej shkrimtarëve më të famshëm në letërsinë botërore. Veprat e tij madhështore ngrenë mjeshtërisht pikëpyetje mbi tema të rëndësishme të jetës dhe vdekjes.
Më poshtë janë disa thënie të këtij shkrimtari.
1. Duhet ta duash jetën, më shumë se sa vetë kuptimin e jetës. 2. Hedhja e një hapi të ri, nxjerrja nga goja e një fjale të re. Këto janë gjërat të cilave njerëzit u druhen më shumë. 3. Në mendjen e gjithsecilit prej nesh ka një kufi, përtej të cilit është e rrezikshme të shkosh. Pasi e ke kaluar atë kufi, është e pamundur të kthehesh mbrapa. 4. Lumturia nuk qëndron në vetë lumturinë, por në arritjen e saj. 5. Kur ndaloni së lexuari libra, ju pushoni së menduari. 6. Liria nuk gjendet në kufizimin, por në kontrollin e vetvetes. 7. Lumturia nuk vjen nga rahatitë tokësore, por fitohet përmes vuajtjes. 8. Në një zemër që dashuron vërtetë, ose xhelozia vret dashurinë, ose dashuria vret xhelozinë. 9. Nuk duhet shumë për të shkatërruar një person. Gjithë sa do ju duhet të bëni është ta bindni se puna që ai bën është krejt e padobishme dhe e pakuptimtë. 10. Heshtja është gjithmonë e bukur dhe një person i heshtur është gjithmonë më i bukur se një që flet. 11. Një person mund të jetë i mençur, por që të veprojë mençurish, vetëm inteligjenca nuk mjafton. 12. Kurrë nuk do të mbërrini në destinacionin tuaj, në qoftë se ndaleni dhe qëlloni me gur çdo qen që leh. 13. Unë dua të flas për çdo gjë me të paktën një person, ashtu si unë flas për gjërat, me veten time. 14. Është e pabesueshme se çfarë mund të bëjë vetëm një rreze dielli, për shpirtin tënd. 15. Njeriu duhet të flasë hapur me të tjerët, në një mënyrë që zbulon mendimet e veta të brendshme përmes fytyrës së tij, që zbulon hallet e tij, direkt përmes fjalëve. Një fjalë e thënë me bindje, me sinqeritet të plotë dhe pa hezitim, ndërkohë që e sheh tjetrin në sy, ka më shumë kuptim se dhjetëra faqe nga një libër. 16. Pa një objektiv në jetë, njeriu ndihet i mbytur. 17. Shpirti shërohet duke ndenjur me fëmijë. 18. Edhe një njeri që i ka duart e lidhura mund të bëjë shumë mirë, nëse do. 19. Bukuria do ta shpëtojë botën. 20. Njerëzit flasin ndonjëherë me një mizori kafshërore, por kjo është një padrejtësi e madhe dhe fyerje për kafshët; një kafshë nuk mund të jetë aq mizore sa një njeri, kaq artistikisht mizore. 21. Të rriturit nuk e dinë që një fëmijë mund të japë këshilla jashtëzakonisht të mira, edhe në rastet më të vështira. 22. Mos e mbushni kujtesën tuaj me të gjitha herët që jeni ndjerë të fyer; mund të përfundoni duke mos lënë asnjë hapësirë për momentet e mrekullueshme që keni përjetuar. 23. Një njeri, i cili e di se si të përqafojë një tjetër, është një njeri i mirë. /KultPlus.com
Ti e di se si është kjo: nëse unë vështroj në hënën e kristaltë, në degën e kuqe të vjeshtës të ngadaltë në dritaren time, nëse unë prek pranë zjarrit hirin e imët ose trupin e rrudhosur të drurit, gjithçka më sjell tek ty, sikur gjithçka që ekziston, aromat, dritat, metalet, të ishin anije të vogla që lundrojnë drejt atyre ishujve të tu që më presin mua.
E pra tani, nëse pak e nga pak ti ndal të më duash, unë do të të ndal të të dua pak e nga pak.
Nëse papritmas ti më harron ti do të ndalësh të më kërkosh sepse unë do të të kisha harruar tashmë.
Nëse e mendon gjatë dhe marrëzisht, erën e flamujve që kalon përmes jetës time, dhe ti vendos të më lësh mua në bregun e zemrës ku i kam rrënjët e mia, mos harro se atë ditë. se atë orë, unë do të ngre krahët e mi për fluturim dhe rrënjët e mia do të çrrënjosen në kërkim të një toke të re.
Por nëse çdo ditë dhe, çdo orë, ti e ndjen se je fati im dhe unë jam fati yt, me buzëqeshjen që s’të shqitet, nëse çdo ditë një lule ngjitet në buzët e tua duke më kërkuar, ah dashuria ime, ah vetja ime, tek unë është kthyer rishtaz zjarri, tek unë asgjë s’është fikur dhe as harruar, dashuria ime ushqehet prej tëndes dashuri, e dashur, dhe deri sa ti të jetosh do të jetë në krahët e tu shtrënguar e lidhur pazgjidhshëm me të mijtë./ KultPlus.com
Sindikata “Punëtori” e kompanisë rajonale të mbeturinave, “Pastrimi” ka njoftuar se do të organizojë protestë më 19 maj (e hënë), në ora 10:00, përpara objektit të Komunës së Prishtinës, si reagim ndaj mungesës së përgjigjes institucionale për një sërë shqetësimesh që lidhen me trajtimin e ndërmarrjes publike dhe të punëtorëve të saj.
Në njoftimin zyrtar të sindikatës thuhet se protesta është e domosdoshme për shkak të mosreagimit të Komunës ndaj kërkesës së parashtruar më 15 maj.
Kërkesat dhe shqetësimet kryesore të sindikatës përfshijnë, sipas njoftimit të tyre: diskriminim në pagesa, pasiguri në punësim, mungesë transparence, mosdorëzim i mjeteve të punës, mungesë transparence për kontrata e shqetësime për favorizim të kompanive private përkundër kapaciteteve dhe përvojës së gjatë të KRM “Pastrimi”.
Sindikata thekson se “politikëbërja dhe përplasjet institucionale po i kushtojnë punëtorëve me pasiguri dhe mundësi humbjeje të vendeve të punës”.
Në protestë, punëtorët synojnë të kërkojnë trajtim i barabartë për ndërmarrjen publike, siguri dhe dinjitet në punë për punëtorët, transparencë dhe zbatim i ligjit nga Komuna, publikim i kontratave dhe vendimeve që prekin ndërmarrjen e ndalje të qasjeve të dëmshme politike dhe institucionale ndaj punëtorëve.
Protesta do të jetë paqësore dhe synon të nxisë përgjegjësi institucionale, theksohet në fund të njoftimit./ KultPlus.com
Presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani, e cila po e përfaqëson Republikën e Kosovës në samitin e gjashtë të liderëve të Komunitetit Politik Evropian (EPC), ka thënë se pjesëmarrja është dëshmi se zëri i Kosovës është i pranishëm, i domosdoshëm dhe kontribuues në platformat ku diskutohen sfidat e përbashkëta dhe vendoset për të ardhmen e kontinentit tonë.
“Sot në Tiranë filloi Samiti i liderëve të Komunitetit Politik Evropian. Pjesëmarrja jonë e gjashtë në këtë samit është dëshmi se zëri i Kosovës është i pranishëm, i domosdoshëm dhe kontribuues në platformat ku diskutohen sfidat e përbashkëta dhe vendoset për të ardhmen e kontinentit tonë”, ka shkruar presidentja Osmani./ KultPlus.com
Nga data 16 maj deri më 21 qershor 2025, Shqipëria do të mirëpresë një nga ngjarjet më të rëndësishme muzikore të vitit – edicionin e 9-të të Albania Guitar Festival. Nën drejtimin artistik të kitaristit të njohur Denis Bizhga, ky edicion do t’i dedikohet dueteve, duke sjellë në skenë emra të mëdhenj të muzikës klasike nga e gjithë Europa.
“Ky edicion synon të thellojë dialogun muzikor përmes bashkëpunimeve dhe interpretimeve në Duo, duke treguar se muzika është një gjuhë universale që bashkon,” shprehet Bizhga.
Një festival që udhëton përmes tingujve
Festivali do të hapet më 16 maj, në Tiranë, me performancën e duos gjermane Daniel März dhe Thomas Oldenbürger – një koncert që premton të jetë një nisje madhështore për serinë e aktiviteteve që do të pasojnë.
Më 30 maj, festivalin do ta presë bregdeti i Himarës, ku Denis Bizhga do të ngjitet në skenë përkrah flautistes hollandeze Corien Vos-Ëoestenburg. Një duo delikate midis kitarës dhe flautit do të sjellë një atmosferë poetike nën tingujt e detit.
Në datën 2 qershor, dueti italian Giovanni Masi dhe Lucio Matarazzo do të ofrojë një përvojë virtuoze për publikun, me një repertor që përfshin disa nga kryeveprat e muzikës italiane për kitarë.
Më 13 qershor, skena do t’i përkasë Barcelonës: Luís Robisco dhe Ekaterina Záytseva do të sjellin ritmet pasionante të flamencos në kryeqytet, duke sjellë një atmosferë mesdhetare dhe një performancë që pritet të jetë ndër më të veçantat e festivalit.
Ndërkohë, më 14 qershor, Kisha e Shelbuemit në Rubik do të kthehet në një tempull të muzikës klasike. Duo austriake Rosa Franziska Maier (kitarë) dhe Anna Maria Niemiec (violonçel) do të sjellin një mbrëmje intime dhe emocionale, që shkrin tingujt dhe arkitekturën në një përvojë shpirtërore.
Finalja e festivalit do të mbahet më 21 qershor në Himarë, me performancën e triolës së kitaristit virtuoz nga Kosova, Agron Peni. Me një karrierë ndërkombëtare dhe një stil unik, Peni do të mbyllë këtë edicion me energji dhe pasion.
Aktivitetet edukative dhe bashkëpunimet artistike
Përveç koncerteve, Albania Guitar Festival do të ofrojë masterclass-e, ëorkshop-e, si dhe prezantime speciale nga artistët pjesëmarrës. Një nga risi të këtij viti do të jetë “Guitar Test” – një aktivitet ku të rinjtë do të kenë mundësinë të provojnë instrumente të ndërtuara nga mjeshtri luthier Sergei Rusakov.
Gjithashtu, festivali do të mbështesë talentet e reja përmes koncertit “Albania Young Talent”, ku studentë të kitarës klasike do të performojnë para publikut dhe profesionistëve të fushës.
Më shumë se një festival – një lëvizje muzikore
Edicioni i 9-të i Albania Guitar Festival nuk është thjesht një seri koncertesh – është një lëvizje që synon të krijojë ura mes artistëve, të frymëzojë të rinjtë dhe të forcojë rolin e muzikës në jetën kulturore të vendit. Me pjesëmarrje ndërkombëtare dhe mbështetje të gjerë, festivali përfaqëson një hap të rëndësishëm në vendosjen e Shqipërisë në hartën kulturore europiane./ KultPlus.com
Sot janë bërë plot 26 vite nga zhdukja e veprimtarit të Lëvizjes Kombëtare, profesorit dhe intelektualit Ukshin Hoti, shkruan KultPlus.
Kryeministri Albin Kurti ka përkujtuar veprimtarin e Lëvizjes Kombëtare, profesorin dhe intelektualin Ukshin Hoti. “Mungesa e veprimit nga Prokuroria Speciale e Kosovës mbetet boshllëk i dhimbshëm në përpjekjen tonë kolektive për drejtësi dhe për të vërtetën. Institucionet tona të drejtësisë e kanë obligim moral dhe kushtetues që të veprojnë me përgjegjësi, për të mos lejuar që harresa ta zëvendësojë drejtësinë”, thuhet në njoftimin e tij.
Më poshtë gjeni postimin e plotë:
26 vite nga zhdukja e Ukshin Hotit
Ukshin Hoti u arrestua më 1994 dhe u dënua për aktivitetin politik të tij me 5 vite burgosje. Dënimi i tij do të merrte fund më 17 maj 1999, por një ditë më herët, më 16 maj, autoritetet e Burgut të Dubravës ku ai po e vuante dënimin e nxorën nga burgu dhe e zhdukën.
Në dokumentin e lirimit të Ukshin Hotit, i lëshuar me numër protokolli 24-2241-05 dhe i nënshkruar nga Drejtori i Burgut të Dubravës, Aleksandër Rakoçeviq, dëshmohet që Ukshin Hoti është liruar formalisht më 16 maj 1999. Në një letër të shkruar me dorë nga autoritetet e burgut, gjatë një strukturimi të të burgosurve, ku shihen të listuar emrat e të burgosurve të Krahut 13 D, nga dhoma nr. 14 deri te dhoma nr. 22, kuptohet që Ukshin Hoti ishte i vendosur në dhomën nr. 22, me numër rendor 6. Por ndryshe nga emrat e të burgosurve të tjerë, emri i Ukshin Hotit duket që është fshirë duke i rënë me laps sipër, kurse pranë emrit të tij është shkruar vërejtja: “ka mbaruar dënimin”.
Ukshin Hoti u nxor prej dhomës së burgut nga mbikëqyrësi Branko Komatina, duke mbajtur me vete vetëm një thes me gjërat e tij personale dhe prej asaj dite ai nuk dihet asgjë për të. Këtu është karta e identitetit të mbikëqyrësit Branko Komatina dhe e drejtorit të burgut, Aleksandër Rakoçeviq, si dy nga personat e përfshirë në skenarin e zhdukjes së Ukshin Hotit. Por emrat e zyrtarëve shtetërorë serbë të përfshirë në këtë rast, ndjekin një zinxhir që shkon deri te nivelet e larta ministrore dhe qeveriare të Serbisë.
16 maji i vitit 1999, dita e lirimit të Ukshin Hotit nuk ishte dita e daljes së tij në liri, por dita e zhdukjes së tij. Që nga ajo ditë, Ukshin Hoti është një ndër personat e zhdukur me dhunë nga forcat dhe autoritetet shtetërore të Serbisë gjatë kohës së luftës në Kosovë. Në ditët pasuese pas zhdukjes së Ukshin Hotit, autoritetet shtetërore të Serbisë kryen një masakër të madhe dhe të llahtarshme ndaj të burgosurve shqiptarë në Burgun e Dubravës, një tjetër krim shtetëror ky i Serbisë.
Megjithëse këto dokumente sikur edhe të tjera relevante janë publikuar që në vitin 2011 nga Ukë Thaçi në librin “Masakra në burgun e Dubravës” dhe megjithëse shumë të burgosur të tjerë në Burgun e Dubravës atë kohë, kanë dëshmuar për rrethanat e zhdukjes së Ukshin Hotit, sistemi prokurorial dhe gjyqësor i Kosovës, nuk ka ngritur aktakuzë qoftë dhe në mungesë të të dyshuarve, për rastin e Ukshin Hotit.
Mungesa e veprimit nga Prokuroria Speciale e Kosovës mbetet boshllëk i dhimbshëm në përpjekjen tonë kolektive për drejtësi dhe për të vërtetën. Institucionet tona të drejtësisë e kanë obligim moral dhe kushtetues që të veprojnë me përgjegjësi, për të mos lejuar që harresa ta zëvendësojë drejtësinë.
Republika e Kosovës kërkon zbardhjen e plotë të rastit të zhdukjes së Ukshin Hotit dhe drejtësi për të, sikur edhe për të gjithë të zhdukurit e tjerë me dhunë. Politikani e profesori Ukshin Hoti do të mbetet një nga figurat më të rëndësishme të historisë së Kosovës e unike të mendimit politik shqiptar./ KultPlus.com
Ura antike e Bogdanit, mendohet të jetë ndërtuar në shekullin III para Krishtit. Ajo është ura e vetme e kësaj periudhe e njohur dhe e studiuar deri më tani në territorin e Shqipërisë, duke e bërë një monument me vlera unike.
Rrënojat e këmbëve të Urës së Bogdanit ndodhen në shtratin e lumit Shushicë, në fshatin Mesaplik të bashkisë Selenicë, pranë qytetit antik të Ceries.
Për të dalë në përfundimin se i përket shek. III p.K. specialistët janë bazuar tek teknika e ndërtimit e morfometria. Gjatësia e urës ka qenë rreth 30 metra ndërsa gjerësia 3,05 metra.
Aktualisht, Drejtoria Rajonale e Trashëgimisë Kulturore Vlorë po kryen punime mirëmbajtjeje në rrënojat e urës, konkretisht në këmbën që është ruajtur më mirë. Kjo është e para herë që po realizohet një ndërhyrje e tillë nga DRTK-Vlorë. Ndërhyrjet e parashikuara përfshijnë pastrime, sistemime si dhe rivendosjen në vendin e vet të njërit prej blloqeve antike, i cili ishte rrëzuar nga përmbytjet e lumit.
Ky projekt u realizohet edhe me kontributin e Parkut Arkeologjik Apoloni./ KultPlus.com
“Elita 5″ është pa asnjë dyshim grupi më emblematik i muzikës në Kosovë, veçmas rreth viteve 90-ta, shkruan KultPlus.
Elita 5 ka realizuar një mori këngësh, të cilat edhe sot e asaj dite vazhdojnë të mbesin shumë të kërkuara.
“E urrej shiun”, është një nga hitet që ky grup kishte lansuar në treg. Një këngë që flet për dashurinë e zjarrtë por të humbur, lotët e shiun si një element përkujtimi, e në një ditë të tillë me shi kënga përqafon kujtimet e publikut në strofullën e melodive dhe tingujve të veçantë.
KultPlus, këtu ju sjell tekstin dhe videon e kësaj kënge:
Në kitarë teli i këputur Ndali këngën më të bukur Por s’e ndali Shiun në këtë qytet Ku je buza e paputhur Dashuria ime e humbur Në mes të rrugës Unë po lagem vetë
I harruar si një letër e djegur Në këtë rrugë pa adresë kam mbetur
E urrej shiun kur bie Se njëherë ma fiku një zjarr Një zjarr dashurie I urrej lotët e mi Dhe pse ngjajnë me shiun Që më ndau nga ti
Dashuria ish dikur Mbet kornizë pa pikturë Që askund nuk e shoh në mur
I harruar si një letër e djegur Në këtë rrugë pa adresë kam mbetur
E urrej shiun kur bie Se njëherë ma fiku një zjarr Një zjarr dashurie I urrej lotët e mi Dhe pse ngjajnë me shiun Që më ndau nga ti E urrej shiun kur bie Se njëherë ma fiku një zjarr Një zjarr dashurie I urrej lotët e mi Dhe pse ngjajnë me shiun Që më ndau nga ti
Ti ndoshta ishe një rrufe Që erdhe shpejt (Shpejt) Dhe kur shkove, nuk e dita, as e di Por këngën edhe shpresën I le të treten nëpër shi.
Dita Ndërkombëtare e Dritës festohet çdo vit më 16 maj, në përvjetorin e operacionit të parë të suksesshëm me lazer, në vitin 1960 nga fizikani dhe inxhinieri, Theodore Maiman.
Studimi i dritës ka çuar në burime alternative të energjisë, përparime mjekësore që shpëtojnë jetë përmes teknologjisë dhe trajtimeve diagnostikuese, internetin me shpejtësi të dritës dhe shumë zbulime të tjera që kanë revolucionarizuar shoqërinë dhe kanë formësuar të kuptuarit tonë për universin.
Në këtë ditë, UNESCO bën thirrje për të forcuar bashkëpunimin shkencor dhe për të shfrytëzuar potencialin e tij për të nxitur paqen dhe zhvillimin e qëndrueshëm.
Dita Ndërkombëtare e Dritës u festua për herë të parë më 16 maj 2015.
Tema zyrtare për vitin 2025 është “Drita, inovacioni, shoqëria”. Kjo temë nënvizon se si drita mund të shfrytëzohet për të përmirësuar kujdesin shëndetësor, për të zgjeruar arsimin, për të rritur energjinë e qëndrueshme dhe për të reduktuar pabarazitë globale, të gjitha në përputhje me Objektivat e Zhvillimit të Qëndrueshëm të OKB-së. /KultPlus.com
