Fondacioni Kujto në bashkëpunim me Social Creativity, në kuadër të projektit “Artistët e Ndaluar në Atdheun e tyre”, i financuar nga Bashkimi Evropian përmes programit ‘Kultura dhe Kreativiteti për Ballkanin Perëndimor’ (C4WBs) dhe i zbatuar nga Këshilli Britanik, do të organizojë një tryezë diskutimi në “Kult Plus Caffe Gallery” mbi artin e letërsinë shqiptare gjatë diktaturës komuniste në Shqipëri (1945-1991).
Kjo tryezë diskutimi ka për qëllim të ngrejë ura komunikimi mes artistëve, letrarëve, studiuesve të artit e letërsisë, akademikëve dhe institucioneve publike për të zgjeruar bashkëpunimin kulturor midis dy vendeve dhe për të rritur ndërgjegjësimin rreth kësaj periudhe të errët të historisë shqiptare.
Si pjesë e këtij projekti Fondacioni Kujto dhe Social Creativity do të prodhojnë një dokumentar historik ku të evidentohet rastet, eksperiencat dhe veprat e artistëve kosovarë dhe shqiptarë të cilat janë persekutuar dhe të përhapen nga ragjimi komunist në Shqipëri, duke kontribuar në ruajtjen e trashëgimisë kulturore dhe memories, si dhe duke siguruar që historitë e artistëve të shtypur dhe veprat e tyre të kujtohen dhe nderohen.
Më poshtë është programi i plotë i kësaj tryeze që do të mbahet më 26 tetor, prej orës 13:00 në KultPlus Caffe Gallery.
“Kufiri i kuq mes artit shqiptar”
(Si u ndaluan dhe u përndoqën artistët dhe shkrimtarët nga Kosova gjatë regjimit komunist të Enver Hoxhës)
Qëllimi i projektit dhe dokumentarit -Blerina Gjoka, Project Manager, Fondacioni Kujto-Admirina Peçi, Hulumtuese dhe gazetare-Primo Shllaku, Poet, Shkrimtar
E vërteta e panjohur; pse duhet ta tregojmë historinë e artistëve dhe shkrimtarëve nga Kosova të censuruar gjatë periudhës komuniste në Shqipëri -Vlora Ademi, poete, project cordinator Social Creativity-Nazmi Rrahmani, shkrimtar./ KultPlus.com
Thjesht një djalosh. Tre fjalë elegjike të postuara në mënyrë prekëse nga nëna e Harry Styles, ish shok grupi i Liam Payne tek One Direction, në lajmin tronditës për vdekjen e tij, në moshën 31-vjeçare.
Një epitaf i zymtë, që përmbledh një jetë, një humbje, një udhëtim të vetmuar që filloi në një dhomë të mbushur, plot zhurmë audicionesh të X Factor në moshën 14-vjeçare dhe përfundoi shumë shpejt me vdekjen e tij të tmerrshme në oborrin e një hoteli luksoz në Buenos Aires.
Në vitin 2008, kur impresionoi për herë të parë Simon Cowellin duke kënduar këngën e Frank Sinatras, “Fly Me To The Moon”, nxënësit Payne iu tha se ishte shumë i vogël e dhe këshilluan të kthehej dy vjet më vonë.
Kur u kthye, e gjeti veten anëtar të një grupi të ri djemsh, One Direction. Ata nuk e fituan X-Factor, por shkuan në stratosferë pasi firmosën me kompaninë e Cowell, “Syco”.
Ishte ëndrra e çdo fëmije – dhe tani, në mos që atëherë, makthi i çdo prindi. Pakti Faustian me famën ka një anë të errët; vajzat që bërtasin, autobusët e errët tureve, ditët e kaluara nëpër hotele. Nuk mund të ketë kurrë një kthim në normalitet.
Do të ishte e vështirë të përballohej, edhe nga një i rritur. Për pesë djem të zakonshëm? Një gjë pothuajse e pamundur. Payne kishte folur në të kaluarën për problemet e tij të shëndetit mendor, gjatë kohës që ishte në grup.
Edhe pse ai dhe shokët e tij të grupit firmosnin autografe, pozonin për selfie, mbushnin stadiumet dhe shitën 70 milionë disqe, ai nuk largonte dot mendimet për vetëvrasje. Përpjekjet për t’u vetë-kuruar e çuan në varësi nga alkooli dhe droga.
A mori mbështetje profesionale nga një psikolog apo nga një psikiatër? Nuk kam dyshim se do të mësojmë më shumë në ditët në vijim, ndërsa bota gërrmon nëpër rrjetet e tij sociale.
Payne ishte vetëm 23 vjeç kur lindi një fëmijë, një djalë të quajtur Bear, me të dashurën e tij të atëhershme, ish këngëtaren e Girls Aloud, Cheryl Cole, një dekadë më e madhe se ai. Lidhja zgjati dy vjet. Në atë kohë grupi ishte shpërbërë dhe ai donte të niste një karrierë solo, që nuk arriti të shkëlqejë.
A e përgatitën për atë që do të vinte, mentorët e tij muzikorë? Atletëve të elitës – nga olimpistët tek futbollistët – u jepen rregullisht këshilla për daljen në pension dhe si të “ribëhen”, pas përfundimit të karrierës sportive.
Për yjet e rinj të popit, megjithatë, nuk duket se ekziston një kornizë e tillë – më alarmante, asnjë përkujdesje. Edhe pse nuk është ende e qartë se çfarë mbështetje ka marrë Payne, në përgjithësi grupet dhe këngëtarët adoleshentë fillimisht përkëdhelen nga kompanitë diskografike, dërgohen në turne rraskapitës dhe më pas largohen papritur, pasi shifrat nuk dalin më.
Ish-konkurrentja e X Factor, Katie Waissel, një këngëtare-kantautore 38-vjeçare e cila mori pjesë në audicion së bashku me Payne tha në një deklaratë: “Vdekja e tij tragjike jo vetëm që lë një zbrazëti të pazëvendësueshme në zemrat e atyre që e donin, por gjithashtu shërben si një kujtesë e dhimbshme për neglizhencën sistematike që vazhdon në industri. Ka nga ata që kishin përgjegjësinë për të ofruar kujdesin dhe mbështetjen e nevojshme për mirëqenien e artistëve të rinj, por shumë shpesh, fokusi mbetej te fitimet dhe jo te njerëzit.”
Payne kishte qenë në Argjentinë me të dashurën e tij, Kate Cassidy. Në fillim të këtij muaji postuan fotografi duke ndjekur një koncert të ish shokut të tij të grupit, Niall Horan.
Por pavarësisht fotove të kuruara me kujdes duke jetuar jetën, gjërat nuk shkonin mirë. Pasi kënga e tij dështoi, ai e pezulloi nxjerrjen e albumit të dytë.
Vetëm disa ditë para se të vdiste, ndërsa e dashura e tij u kthye në shtëpi në SHBA, ish e fejuara e tij Maya Henry thuhet se udhëzoi avokatët që t’i lëshonin Payne një letër ndalimi pasi e akuzonte se e kishte kontaktuar vazhdimisht.
Pas vdekjes së Payne, përfaqësuesit e Henry kanë thënë se ajo është “e shokuar”.
Payne qëndroi në hotelin ku acarua gjithnjë e më shumë. Stafi thirri policinë, duke kërkuar ndihmë me një klient që ishte nën efekte droge dhe sillej në mënyrë të çrregullt.
Në kohën kur mbërritën, ai tashmë ishte rrëzuar nga ballkoni i dhomës së tij në katin e tretë dhe kishte pësuar lëndime vdekjeprurëse. Vdiq nga përplasja
Një jetë e jetuar në qendër të vëmendjes, por e rrethuar nga demonë. Just a boy. / The Telegraph / KultPlus.com
Më 28 tetor, prej orës 19:00 do të bëhet promovimi i librit “Jeta me laps e Nehat Islamit, të autorit Xheladin Rexhepit.
Promovimi do të mbahet në ambientet e KultPlus Caffe Gallery, ku do të jetë i pranishëm edhe protagonisti i librit, gazetari i njohur Nehat Islami.
“Jeta me laps e Nehat Islamit” është libër- intervistë i autorit Xheladin Rexhepit i cili ka realizuar një bashkëbisedim me gazetarin e njohur Nehat Islami, i cili nëpërmjet 500 pyetjeve ka treguar rrugëtimin e tij në profesionin e gazetarit, brenda dhe jashtë Kosovës.
Fëmijëria e tij, studimet, puna si korrespodent në Liban, intervistat me figura të njohura, realizimi i dokumentarëve, roli i tij gjatë luftës së fundit në Kosovë dhe shumë e shumë tema të tjera janë përfshirë në këtë libër, duke mos përjashtuar edhe shkrimet e të tjerëve që kanë shkruar për Nehat Islamin.
Për librin do të flasin: Ibrahim Kadriu, Xheladin Rexhepi, Zyrafete Shala dhe Nehat Islami. Hryja është e lirë. / KultPlus.com
Presidentja Vjosa Osmani ka falënderuar USAID-in në Kosovë, në 25-vjetorin e themelimit në Kosovë.
Nisur nga lufta gjenocidale e Millosheviqit, Osmani kujton se dora që iu zgjat popullit të Kosovës, ishte pikërisht dora amerikane.
“Njëzet e pesë vjet më parë, pas luftës gjenocidale të Millosheviqit, kur plagët ishin të freskëta dhe ëndrrat u shkatërruan, një dorë na u zgjat. Ishte dora e miqësisë, dora e partneritetit – dora e popullit amerikan. Sot, ne shohim trashëgiminë e partneritetit tonë me USAID-in në çdo cep të vendit tonë”, shkroi Osmani.
Ajo bashkëngjiti në postim edhe mesazhin e saj në gjuhën angleze. / KultPlus.com
“Gjurmë të Qamilit të Vogël në muzikë” është një studim monografik i strukturuar mbi bazën e katër krerëve, (duke mos llogaritur këtu hyrjen, literaturën e shfrytëzuar dhe indeksin e emrave), me autor Krenar Doli dhe Bestar Vula, përcjell KultPlus.
Secili prej krerëve paraqet njësi më vete, sepse në kuadër të çdonjërit prej tyre merren në shqyrtim aspekte dhe çështje të caktuara, por të gjitha këto qëndrojnë në funksion të tërësisë përmbajtjesore të studimit.
Kreu i parë përmban sfondin historik, mbi të cilin është zhvilluar ahengu i qytetit të Gjakovës ndër vite. Gjithashtu vihet në dukje roli i fisnikërisë vendëse në themelimin e shoqërive muzikore, si dhe flitet për përfaqësuesit e parë të ahengut të qytetit të Gjakovës, flitet gjithashtu për instrumentet e para që futen në ahengun e qytetit të Gjakovës. Flitet për përmbajtjen ideoemocionale të materialeve muzikore, për autorët tashmë të evidentuar si dhe flitet për ndikimin e ahengut të qyteteve shqiptare (Berat, Elbasan, Shkodër) me qytetin e Gjakovës.
Në kreun e dytë është trajtuar e analizuar figura e Qamil Muhaxhirit, ku ky krijues, interpretues, mbledhës dhe zbulues i talentëve të rinj është shikuar në disa rrafshe:
a) bëhet ndarja e krijimtarisë së krijuar nga ai,
b) analizohen këngët e interpretuar nga ai,
c) analizohen dhe shqyrtohen dokumentimi i 11 blejve të hartuar dhe të mbledhur nga vetë ai,
d) figura e Qamilit të Vogël është parë edhe në një dimension tjetër, atë të zbuluesit të interpretëve të rinj.
Tek kreu i tretë janë përzgjedhur dhjetë (10) figura të njohura kombëtare dhe ndërkombëtare, të cilat flasin për cilësitë e Qamilit të Vogël në ruajtjen, kultivimin, pasurimin e traditës muzikore shqiptare të të gjitha trevat ku jetojnë dhe veprojnë shqiptarët.
Në kreun e katërt janë paraqitur aktivitetet më të rëndësishme që janë organizuar për nder të kujtimit dhe respektit të figurës poliedrike të Qamilit të Vogël, si dhe janë radhitur këngët që janë kënduar nga këngëtarë të ndryshëm në nderim të tij.
Në pjesën përfundimtare të monografisë paraqitet përfundimi në gjuhën shqipe dhe në atë angleze, për të vijuar me literaturën shkencore të botuar dhe të pabotuar, si dhe indeksin e emrave. / KultPlus.com
Në kuadër të 80-vjetorit të çlirimit, Big Band e Orkestrës Simfonike të Forcave të Armatosura (OSFA) ishte kësaj here në Elbasan.
Artistët sollën një përvojë ndryshe për publikun duke kombinuar tinguj, ku muzika tradicionale e Big Band-it lidhet me ritmet moderne të DJ-ve, duke sjellë një set të veçantë të këngëve patriotike të remiksuara.
Ministria e Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit tha se ky projekt ka si qëllim të rikthejë në kujtesë vlerat dhe emocionet që na bashkojnë si komb, duke i dhënë një dimension të ri muzikës sonë të trashëguar.
OSFA në bashkëpunim me MEKI-n do të organizojë një seri koncertesh në gjashtë qytete të Shqipërisë, duke ia bërë të mundshme për ta ndjekur një audience të gjerë.
Koncertet do të vijojnë me Tiranën më 25 tetor, për të përjetuar këtë festë të muzikës dhe kulturës./atsh/ KultPlus.com
Pierre Sabaté dhe M’hamed El Menjra, protagonistë të ‘Pasión y Tango’, së shpejti do ta pushtojnë Prishtinën me muzikën e tyre në kuadër të Festivalit Operisitik ‘Rame Lahaj’, përcjell KultPlus.
Pierre Sabaté, i njohur për stilin unik dhe performacat e tij të jashtëzakonshme në interpretimin e veçantë të muzikës tango, vjen në Prishtinë për të sjellë një mbrëmje magjike, të mbushur me pasion dhe emocion. Sabaté ka një karrierë të gjatë e është i njohur për performancat e tij pasionante dhe lidhjen e thellë emocionale me muzikën.
Në Prishtinë, publiku do të ketë mundësinë për të dëgjuar këngët më të njohura dhe pjesë të tjera të repertorit të përzgjedhur me shumë kujdes, që do të interpretohen me zërin e ngrohtë, pasionin dhe mjeshtërinë që e karakterizojnë Pierre Sabaté.
Në skenë do të ngjitet edhe M’hamed El Menjra, kitaristi virtuoz, i cili me tingujt e tij të thellë do të nxjerrë në pah bukurinë e çdo note, duke shtuar emocion dhe intensitet të veçantë në çdo pjesë. I lindur dhe rritur në Marok, ai ka një ndjeshmëri të thellë për muzikën tradicionale marokene dhe atë mesdhetare. Karriera e tij është e mbushur me bashkëpunime me artistë të njohur ndërkombëtarë, duke përfshirë projekte që përqendrohen në ndërthurjen e kulturave dhe një game të gjerë stilesh muzikore, duke përfshirë jazz-in, tangon dhe muzikën klasike.
Më 2 nëntor 2024, në Stepia D’arra, nga ora 20:00, mund ta shijoni magjinë e dy artistëve në skenë, protagonistë të ‘Pasión y Tango’./ KultPlus.com
Kori i Grave “Muza” të Gjilanit do të prezantohet me një koncert dedikim për Ditët Rozë, koncert që do të mbahet më 25 tetor, në ora 18:00.
Në këtë koncert do të interpretohen 10 këngë, nëpërmjet të cilave do të prezantohen gratë e këtij kori.
“Përmes muzikës, synimi ynë është të theksojmë rëndësinë e kujdesit për shëndetin dhe rritjen e ndërgjegjësimit për parandalimin e kancerit të gjirit. Ky muaj është një mundësi për të reflektuar jo vetëm për gratë që po përballen me këtë sëmundje, por për të gjithë ne – për të mbështetur ato që po përballen me kancerin, për të inkurajuar ato që e kanë kaluar këtë sfidë, dhe për të kujtuar me nderim ato që fatkeqësisht e kanë humbur betejën, si dhe për të përkrahur familjet e tyre që kanë kaluar nëpër këtë sfidë së bashku me ato”, thuhet në njoftimin e organizatorëve.
Koncerti do të mbahet në Teatrin e Qytetit të Gjilanit./ KultPlus.com
Sapo ka dalë në botim libri më i ri i profesorit dhe shkrimtarit Agim Vinca, me titull “Antologji e lirikës shqipe të dashurisë”, përcjell KultPlus.
Në këtë libër janë përfshirë poezitë më të bukura me temën e dashurisë në tërë arealin shqiptar, duke filluar nga lirika popullore e deri te poetët e brezit më të ri.
Libri ndahet në gjashtë pjesë (kapituj) dhe përfshin gjithsej 65 autorë me 245 poezi. Recensues të librit janë: Bajram Kosumi, Kate Xukaro dhe Roland Zisi.
Botues i librit është shtëpia botuese Artini (Prishtinë).
Libri është në shitje në libraritë “Artini” dhe “Dukagjini” në Prishtinë dhe në librarinë “Adrion” në Tiranë, dhe do të ekspozohet së shpejti edhe në Panairin e Librit në Tiranë (13-17 nëntor). / KultPlus.com
Ermonela Jaho, sopranoja shqiptare ikonë e artit botëror, së fundmi ka fituar çmimin “Artistja më e Mirë e Huaj” për kontributin e saj të jashtëzakonshëm në Lirikë dhe Kulturë në Spanjë, shkruan KultPlus.
Sopranoja Jaho është vlerësuar nga një juri prestigjioze e Spanjës me një çmim që për herë të parë Opera e Spanjës ndanë për një artist të huaj.
Mbrëmë, në Madrid, ajo ka fituar çmimin për interpretuesin më të mirë të huaj me titull “Ópera XXI”. Çmimi iu dha për interpretimin e rolit në operën “Suor Angélica”nga Il Trittico të Puccini-t në ‘Gran Teatre del Liceu’, një nga teatrot më të mëdhenj të Barcelonës, i themeluar në 1837-ën.
Ky çmim u dorëzua nga ministri i Drejtësisë, duke reflektuar jo vetëm talentin dhe përkushtimin e saj, por edhe fuqinë e artit për të bashkuar kulturat.
Më poshtë KultPlus ua sjell interpretimet e të gjithë artistëve, përfshirë këtu dhe interpretimin e mrekullueshëm të sopranos Ermonela Jaho. / KultPlus.com
Ermonela Jaho, artistja që ngre peshë zemrat tona duke na bërë krenarë në çdo interpretim të saj, ka marrë një tjetër vlerësim të merituar.
Mbrëmë, në Madrid, ajo u nderua me çmimin “Artistja më e Mirë e Huaj” për kontributin e saj të jashtëzakonshëm në Lirikë dhe Kulturë në Spanjë.
Çmimi për interpretuesin më të mirë të huaj “Ópera XXI” iu dha Ermonela Jahos për interpretimin e saj në operën “Suor Angélica” të Puccini-t në Gran Teatre del Liceu, një nga teatrot më të mëdhenj të Barcelonës, i themeluar në 1837-ën.
Ky çmim u dorëzua nga ministri i Drejtësisë, duke reflektuar jo vetëm talentin dhe përkushtimin e saj, por edhe fuqinë e artit për të bashkuar kulturat. /atsh/ KultPlus.com
Të martën, në Universitetin Publik “Kadri Zeka” në Gjilan u mbajt Ora e Shkrimtarit me poetin Aziz Mustafa.
I moderuar nga poeti dhe studiuesi i letërsisë, Sali Bashota, edhe ky takim letrar, sikurse edhe të tjerët që u organizuan deri më tani me shkrimtarë, në kuadër të projektit të PEN Qendrës së Kosovës, u përqendrua në temën kryesore që ka të bëjë me procesin krijues, në fakt, se si shkrimtarët i shkruajnë veprat e tyre letrare, pastaj cilat ide, motive, tema i zgjedhin dhe i trajtojnë në veprat e tyre në poezi, prozë, dramaturgji etj.
Në praninë e studentëve, mësimdhënësve të këtij universiteti dhe të pjesëmarrësve të tjerë, poeti Aziz Mustafa, shpalosi kujtime të shumta dhe të ndryshme që ndërlidhen me procesin e frymëzimit, me procesin krijues të poezive të tij, si dhe me përvojën e tij të deritanishme në fushën e krijimtarisë, duke e përfshirë edhe tregimin dhe romanin.
Duke folur për temat dhe dilemat e krijimit, në fillim të fjalës së tij, Aziz Mustafa, tha: “Nganjëherë më krijohet një përshtypje e gabuar që kemi më shumë shkrimtarë se lexues. Në një mënyrë apo tjetër, secili ka një rrëfim për të treguar. Varet mandej nga talenti i lindur, e pastaj nga ajo sa lexon dhe sa punon për të arritur që atë që ka brenda mendjes e ta shpërfaqë për ta bërë të lexueshme, të kuptueshme. Ta bësh të tillë që njeriu të përjetojë kënaqësinë hyjnore, kënaqësinë e mendjes, mrekullinë e leximit dhe përjetimit të shkrimit artistik”.
Në fjalën e tij, Aziz Mustafa, ndër të tjera, tha: ”shkruaj sepse duke shkruar zbuloj botë të reja, krijoj karaktere, personazhe që u jap frymën time, ju jap fjalën time, ashtu sikur Krijuesi që na ka dhënë mendjen dhe në librat e tij na ka mësuar të bëjmë mirë, të duam njëri-tjetrin, të ndihmojmë, të luftojmë të keqen”.
Në vazhdim të fjalës së tij, Aziz Mustafa, përmendi shumë ngjarje që nga fillimet e tij krijuese e deri më sot, kryesisht ngjarje dhe përjetime të veçanta të ndërlidhura me leximin dhe shkrimin, duke thënë se “shumë profesione të tjera që na bëjnë më të lehtë jetën kanë rëndësinë e vet, por shkrimi i poezisë, romanit, krijimi e veprave të mirëfillta letrare është veprimtaria më fisnike. Dhuntinë e të shkruarit nuk e kanë të gjithë. As atë të leximit. Jemi dëshmitarë sa analfabetë dhe sa dislektikë na rrethojnë. Hyni në rrjetet sociale dhe lexoni komentet. Prandaj, ata që kanë dhuntinë e shkrimit, të krijimtarisë artistike letrare, e kanë për borxh të shkruajnë, të mundohen, të provojnë, të vdesin duke provuar”.
Në fund të takimit u zhvillua një bashkëbisedim midis poetit dhe pjesëmarrësve për tema të ndryshme letërsisë shqipe, por edhe për rëndësinë e kulturës së leximit, sidomos të gjeneratave të reja.
Projekti është përkrahur nga Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit e Republikës së Kosovës. / KultPlus.com
Qeveria e miratoi një nismë për lidhjen e Marrëveshjes së Bashkëpunimit “Protokoll për Trajnimin dhe Bashkëpunimin në fushën e Shëndetit Ushtarak” ndërmjet Ministrisë së Mbrojtjes së Kosovës dhe Ministrisë së Mbrojtjes së Turqisë.
Kryeministri Albin Kurti tha se me këtë marrëveshje mundësohet rritja e kuotave për trajtimet mjekësore për ushtarakët e Forcës së Sigurisë së Kosovës në spitalet ushtarake të Turqisë.
“Përmes këtij protokolli mundësohet ofrimi i kuotave shtesë për trajtimin e ushtarakëve të FSK-së në institucionet mjekësore ushtarake turke. Me këtë marrëveshje, kuota e trajtimeve mjekësore në dispozicion, rritet nga 50 në 75 në vit. Të gjitha këto trajtime janë falas dhe bëhen në spitale ushtarake”, tha Kurti./ KultPlus.com
Gjuhadoli ndodhet në qendër të qytetit të Shkodrës një ndër lagjet më të gjalla të qytetit, ku shumica e banesave private tashmë janë kthyer në biznese si, hotele, bare, dyqane, për t’i shërbyer turizmit dhe jetës së natës. Drejtoria Rajonale e Trashëgimisë Kulturore Shkodër solli në rrjetet sociale detaje se si lindi kjo lagje karakteristike.
Sipas studiuesit Willy Kamsi, mikrotoponimi vjen prej Gluho dol ─ përrua i shurdhët, mbetje kjo me prejardhje sllave. Emri del për herë të parë në dokumentet e shkruara në vitin 1371 në disa trajta si Gluchidol, më 1446 Glucodol, Cluchidol.
Sipas të dhënave historike të Gjush Sheldisë, kjo zonë përmendet si një fushë pjellore. Më 1610 Regesti i Venedikut shkruan se kur kërkohej për t’u dhënë meshë në Rrëmaj, përshkohej fusha pjellore e Gjuhadolit (“Passava per la fertile compagna di Glucadoli”).
Me kalimin e viteve, duket se nga fushë pjellore, Gjuhadoli kthehet në një lagje të qytetit të Shkodrës duke u ndërtuar shtëpitë e para në fillim të shek.XIX
Sipas Sheldisë mësojmë se, në mesin e shek. XIX Gjuhadoli merr formën e një lagjeje, madje duke u shënuar ndër të rejat e qytetit, përveç atyre që ndodheshin rreth kalasë. Me zhvendosjen e qytetit në këtë periudhë, më në fushë, aty ku ndodhet dhe sot, Gjuhadoli pak nga pak pas viteve `20 u kthye në lagje të rëndësishme, ku dyqanet e saj konkurronin me pazarin e qytetit. / KultPlus.com
Presidentja e Komisionit Evropian, Ursula von Leyen, më 23 tetor do të qëndrojë në Tiranë, në ndalesën e parë të turneut të saj në shtetet e Ballkanit Perëndimor.
Gjatë takimit në kryeqytetin e Shqipërisë, ajo është paraparë të zhvillojë takime me presidentin Bajram Begaj, dhe me kryeministrin Edi Rama. Zyrtarja e lartë evropiane po ashtu do të marrë pjesë edhe në përurimin e Kampusit të Kolegjit Evropian në Tiranë.
Takimi me Ramën është paraparë të zhvillohet në orën 15:00 dhe pritet që pas takimit të ketë deklarim për media, ndërkaq ai me Begajn një ditë më vonë.
Sipas paralajmërimeve nga KE-ja, gjatë vizitës në rajon Von der Leyen do të përqendrohet më së shumti në ndihmën që Bashkimi Evropian po u jep vendeve të rajonit për përshpejtimin e reformave dhe përgatitjeve për përparim më të shpejtë në procesin e integrimeve evropiane.
Së fundi, BE-ja ka miratuar Planin e Rritjes për Ballkanin Perëndimor që parasheh ndihmë prej 6 miliardë eurosh për shtetet e këtij rajoni.
Javë më parë, BE-ja i miratoi agjendat e reformave të pesë vendeve të Ballkanit Perëndimor, të cilat i kanë paraqitur ato si kusht për të përfituar nga paketa e Planit të Rritjes.
Pas Shqipërisë, më 24 tetor Von der Leyen do të shkojë në Maqedoninë e Veriut dhe në Bosnje e Hercegovinë. Në Bosnje, ajo do t’i vizitojë edhe zonat e goditura nga përmbytjet e 4 tetorit, dhe do të shpreh gatishmërinë e BE-së për të ndihmuar në përballje me pasojat.
Në Serbi, Von der Leyen do të qëndrojë më 25 tetor, ku do të takohet me presidentin serb, Aleksandar Vuçiq.
Von der Leyen do të udhëtojë pastaj për vizitë në Kosovë të shtunën e 26 tetorit, ku do të takohet me presidenten Vjosa Osmani, dhe kryeministrin Albin Kurti.
Vizitën në rajon ajo do ta përfundojë me takimin me liderët e Malit të Zi të shtunën në Podgoricë./REL/ KultPlus.com
Sot në përvjetorin e vdekjes së Abdyl Frashërit, rilindasit të madh, ideologu e atdhetari i shquar, kontributori i zellshëm i çështjes kombëtare shqiptare.
Më 29 gusht 1839, në Frashër të Përmetit lindi Abdyl Frashëri, një nga personalitetet më të rëndësishme të Rilindjes Kombëtare. Është shquar si personalitet politik gjatë Krizës Lindore, në shek. XIX.
Veprimtaria politike e tij merr hov në muajt e parë të 1877-s me themelimin e Komitetit Shqiptar të Janinës. Në javën e dytë të dhjetorit, i sapozgjedhur deputet i Janinës në Parlamentin e dytë Osman, shkon në Stamboll, ku më 21 dhjetor 1877 zgjidhet Kryetar i Komitetit Qendror për Mbrojtjen e të Drejtave të Kombësisë Shqiptare, i njohur si Komiteti Shqiptar i Stambollit, përbërë nga personalitete, veprimtarë të mirënjohur të Rilindjes Kombëtare.
Kemi parasysh se atëbotë në trevat shqiptare nuk kishte ende shtyp kombëtar në gjuhën shqipe, prandaj Abdyli iu drejtua gazetave të huaja në Austri, në Itali, në Greqi etj.
Emri i Abdylit u bë i njohur shpejt, si përfaqësues i idealeve të larta kombëtare shqiptare, i lëvizjes çlirimtare që po merrte hov në trevat shqiptare, por edhe si publicist. Janë të shumëvlerësuar tre artikujt, shkruar në një kohë dhe dërguar në tri të përkohshme në shtete të ndryshme: “Letër nga Janina” (në revistën “Basiret” të Stambollit, botuar më 21 prill l878, f.3, “Shqipëria dhe Traktati i Shën Stefanit” (në revistën “Le Messager de Vienne”, botuar më 26 prill l878,f.4) /Shënim: në këtë të përkohshme vjeneze, Abdyli ka botuar edhe disa artikuj të tjerë (më 3, 17 e 31 maj 1878); (më 7 qershor 1878) dhe (24 tetor 1878) dhe “Helenizmi dhe shqiptarët” (botuar më 23 maj l878 në të përdyjavshmen greke “Kleo”, që dilte në Trieste të Italisë).
Artikujt u shkruan në gjuhët e atyre të të përkohshmeve: turqisht, frëngjisht dhe greqisht. Për rëndësinë dhe interesin që paraqisnin, problemet e trajtuara flet edhe koha, shpejtësia e botimit të tyre. Ata kanë një bosht dhe një linjë: lirinë e të drejtat e kombit shqiptar, mbrojtjen e tërësisë territoriale.
Në trajtesën titulluar Shqipëria dhe Traktati i Shën Stefanit me pseudonimin Korrespondenti i Posaçëm nga Janina, pas një analize të thelluar të atij dokumenti, arrinte në përfundimin se “Traktati i Shën Stefanit (mars 1878) përbënte vetëm hapin e parë në zbatim të strategjisë së Rusisë cariste për asgjësimin e Shqipërisë. (Revista “Messager de Vienne, 26 prill 1878)
Traktati famëkeq i cungonte tepër e përçudshëm tokat shqiptare. Malin e Zi e trefishonte me rrëmbimin e trojeve shqiptare: Ulqinin, Tivarin dhe thuajse gjithë liqenin e Shkodrës e buzëlumin e Bunës: Hotin, Grudën, Plavën e Gucinë. Serbia shtrihej deri në afërsi të Mitrovicës. Kështu shumica e trevave shqiptare u daroviteshin tre shteteve sllave të Ballkanit.
Abdyl Frashëri, radhaz e në një zë me Pashko Vasën e veprimtarë të tjerë të shquar të Rilindjes kombëtare shqiptare, shfrytëzon gazeta e revista të huaja për të tërhequr vëmendjen e opinionit ndërkombëtar për padrejtësitë që i bëheshin Shqipërisë dhe shqiptarëve.
Përmes revistës “Basiret” u drejtohej lexuesve të kryeqytetit të Perandorisë Osmane, tërthoras qeverisë së Stambollit, që t’u kushtonin rëndësi të drejtave të shqiptarëve e të Shqipërisë dhe “nuk duhet harruar shekulli i Skënderbeut, se shqiptarët do ta përsëritnin atë”. (Gazeta “Basiret”-/Gjykimi/,Stamboll, 21 prill 1878).
“Letra nga Janina jehoi, si brenda, ashtu edhe jashtë Shqipërisë, si një rrufe në qiell të kthjelltë. Abdyl Frashëri, në emër të humanizmit dhe të qytetërimit i bën të ditur “botës diplomatike” (Fuqitë e Mëdha) detyrën që ajo “botë” kishte për t’ua prerë vrullet idhtiarve të Rusisë në Ballkan. (Shih Kristo Frashëri – burim i cituar, f. 28).
I mirëmenduar është bashkëpunimi me revistën “Le Messager de Vienne”, shumë e afërt me qarqet diplomatike të Evropës. Në një cikël prej gjashtë artikujsh, Abdyli arriti të parashtrojë problemet më kryesore të çështjes shqiptare në mbrojtje të të drejtave tona kombëtare. Në ta argumentohej se kombi shqiptar është një komb që ka luajtur rol të rëndësishëm në historinë e Ballkanit, duke u dalë në krah, me armë në dorë, pikërisht atyre vendeve qe kërkonin shpërbërjen e tij; është një komb, që, pavarësisht nga dallimet fetare, nxitur e ushqyer qëllimisht nga qarqet shovene, ka të njëjtën kulturë, të njëjtat tradita, të njëjtën gjuhë.
Njëherit ai e “fton në tryezën e bashkëbisedimit” lexuesin austriak të së përjavshmes “Messager de Vienne” (“Lajmëtari i Vjenës”) ku kritikon politikën e manovrat e Petersburgut, për, gjoja, “çlirimin e popullatave të Lindjes”. ( Revista “Messager de Vienne, 26 prill 1878)
Në artikullin, botuar në të përjavshmen kulturore “Kleo” që dile në qytetin Trieste, asokohe nën sundimin austro-hungarez, Abdyl Frashëri me pseudonimin “Një shqiptar që banon në Trieste” i drejtohet, më së shumti, lexuesit italian, por edhe atij grek, për të sqaruar të vërtetën. (Gazeta “Kleo”, Trieste, 23 maj 1878 )
Këto artikuj bënë jehuan në qarqet intelektuale e politike të Stambollit, të Vjenës, të Triestes, madje edhe të Athinës. Studiuesit e jetës e të veprës së Abdyl Frashërit kanë vënë në dukje pozitën e vështirë të historianit-publicist grek Dhimitër Hasioti, i cili kishte marrë përsipër të ballafaqohej me artikullin, po në revistën “Kleo” të Triestes. Hasioti ngase nuk gjen argumente, trillon e shfryn me mllef e tërbim kundër artikullit “Helenizmi dhe shqiptarët”. E ashtuquajtura “përgjigje” e “polemikë” me shqiptarin e Triestes, u botua në tre numra të gazetës greke.
Pavarësisht se cilës audience i drejtohet, Abdyl Frashëri bën kujdes për të hedhur e shtjelluar çështjet më të rëndësishme të kohës, që lidhen me domosdoshmërinë e kundërshtimit të vendimeve apriori të përfshira në Traktatin e Shën Stefanit. Ai nuhat kundërshtitë evropiane, shprehur drejtpërsëdrejti, qartë e preraz se absurditetet e Shën Stefanit paralajmërojnë re e stuhi, shpërbërje të marrëveshjeve të diplomacisë së lartë për zotërim në brigjet e Adriatikut.
U ndala në tre artikujt më të parë, por “arkivi publicistik i tij është i pasur me tituj shkrimesh e gazetash, me larmi tematike e problemore për çështjen kombëtare. Studiuesit e shtypit të kohës, të atyre të përkohshmeve,që merreshin me çështjen shqiptare, kanë skeduar dhe nxjerrë në pah një varg shkrimesh, botuar, sidomos, në gazetat e revistat e Stambollit, të Parisit, të Athinës, etj. Profesor Kristo Frashëri vlerësonte: “Shkrimet origjinale që tani kemi në dorë janë pesëfishuar si tituj dhe dhjetëfishuar si vëllim në krahasim me ato që njiheshin disa vjet më parë” (Revista “Studime historike”,Tiranë, 1981,nr.l ).
Artikujt, qofshin edhe ato që revista vjeneze i emërton si korrespondenca, kanë natyrën e ese-ve, por edhe pamflete. Përveç shkrimeve “Shqipëria dhe Traktati i Shën Stefanit” dhe “Helenizimi dhe shqiptarët”, që, si konceptim e ndërtim, anojnë dukshëm nga lloji publicistik “Pamflet”, mjaft artikuj të tjerë kanë si tipar të natyrshëm polemikën.
Në hartimin e shkrimeve të ndryshme shfaqet mëvetësia e autorit, me zhdërvjelltësi parashtron idetë e mendimet për problemet më të rëndësishme. Në monografinë “Abdyl Frashëri” theksohet: çdo frazë ka një nëntekst, çdo ide ka një rezonancë, toni është i alternuar. (Tiranë, l984, f.ll8)
Qëmtimi i fakteve, përzgjedhja e tyre për argumentim bindës në polemikën me kundërshtarët politikë dhe ideologjikë përbën një nga tiparet të publicistikës së këtij autori.
Në parashtrim të problemeve operon nga fraza në frazë, herë duke pohuar a mohuar një të dhënë paraqitur si fakt a një qëndrim, herë duke sulmuar kundërshtarin me pyetje retorike që e vënë në pozitë të vështirë.
Tipar i dukshëm i publicistikës së Abdyl Frashërit është historizmi, aftësia për t’i pasqyruar faktet e ngjarjet në dinamikë e proces, në një sfond e hark kohor të caktuar, në rrjedhën e tyre të natyrshme që në zanafillë e deri në zhvillim të plotë. Në të 6 shkrimet e “Le Messager de Vienne”, publikuar në prill-qershor të l878-s, problematika e shtjelluar vështrohet në suazën historike në argumentim të idesë themelore: formimi i kombit shqiptar dhe roli i tij i spikatur në jetën, zhvillimet ushtarako-politike e historiko-shoqërore në sinisi të Ballkanit. U kujton të interesuarve se “Shqipëria nuk është aq e vogël”. ( Revista “Messager de Vienne, 3 maj 1878 )
Karakteri studimor përbën një tregues të rëndësishëm të kësaj publicistike, mishëruar në analizën e thellë të fakteve, të dukurive, të ngjarjeve; në përgjithësimet objektive, të motivuara. Kësisoj, argumentet e shëndoshë përcjellin deduksione pa mëdyshje për formimin e kombit shqiptar, për etninë e tij në trojet e veta, për pozitën e Shqipërisë në arenën ndërkombëtare, për ndihmesën e saj në zgjidhjen e Krizës Lindore, për veçantitë dhe unjisinë e kulturës kombëtare pavarësisht nga ngjyrimet fetare, etj. Bindëse, përveç atyre që nuk kanë veshë, atyre që, për interesa të caktuara, dëgjojnë vetëm një këmbonë apo vetëm një lloj tingëllime të saj, janë argumentet që pataqiten në debatin për trojet shqiptare. (Shih: Revista “Messager de Vienne, 17 maj 1878)
Në një “Korrespondencë”, pas polemikave të gjalla, shtruar me një gjuhë të kulturuar, autori, natyrshëm arrin në përfundimin se populli shqiptar historikisht e me vendosmëri ka ruajtur kombësinë e vet, ndaj askush nuk ka të drejtë të cënojë interesat, të drejtat dhe tërësinë territoriale të tij. (Revista “Messager de Vienne, 21 maj 1878 ). / Përgatiti Albert Vataj / KultPlus.com
Një grup studentësh arti nga Universiteti i Prishtinës, të përzgjedhur nga profesorja dhe mentorja e tyre, Tina Sulejmani, do të shfaqin veprat e tyre në Shtëpinë e Evropës në Prishtinë, nëpërmjet ekspozitës “Shtigje pafund, hapësira pafund”, përcjell KultPlus.
Në ekspozitë përfshihen artistët e rinj: Albina Fetahu, Antika Veseli, Ema Dajaku, Gresa Gashi, Jetë Kadriu, Liza Paluca dhe Rigon Morina.
Kjo ekspozitë është e kuruar nga Laureta Hajrullahu dhe Shkamb Jaka.
Ekspozita fillon nga ora 19:00 në Europe House Kosovo. / KultPlus.com
Fishta, i lindur më 23 tetor 1871, ishte frat, shkrimtar (poet e prozator), përkthyes, publiçist, arsimtar, estet, piktor (jo profesionist, mendohet të ketë mbi 20 piktura) deputet, anëtar i Akademisë Italiane të Shkencave dhe mbrojtës i Shqipërisë në arenën ndërkombëtare.
Për gjysmë shekulli ishte figura mbizotëruese e letërsisë shqipe, madje që kur ishte gjallë u kurorëzua “poet kombëtar”. Pas vitit 1945, kur u vendos regjimi komunist, vepra e Fishtës u ndalua dhe qëndroi e tillë derisa u përmbys diktatura komuniste.
Më 1907 boton përmbledhjen satirike “Anzat e Parnasit”, dhe më 1909 përmbledhjen lirike “Pika voëset”, më 1913 “Mrizi i Zanave”. Gjergj Fishta veç krijimtarisë artistike, shkëlqeu edhe në fushën e pedagogjisë e të psikologjisë sociale, gjuhësisë etj. Si mendimtar me potencial të madh teorik dhe me një veprimtari të dendur praktike, në shërbim të mbrojtjes dhe të zhvillimit të gjuhës dhe të shkollës shqipe, ai i kishte vënë vetes si qëllim që të luftojë për të ngritur nivelin kulturor e arsimor të bashkëkombësve dhe për të nxitur tek ata dëshirën për përparim dhe për atdhedashuri, si dy shtylla qe do t’i ndihmonin për të mbajtur në këmbë shoqërinë shqiptare të goditur nga pushteti disashekullorë otoman.
Një incizim në Youtube e tregon zërin origjinal të Fishtës duke lexuar nga “Lahuta e Malcis”, shkruan KultPlus. / KultPlus.com
Në mes mjegullash të nxira hëna zhduket, hëna bredh. Mbi të trishtëmet rrafshira trishtëm dritën ajo derdh. Udhës shkretë dimërore rend kjo trojka gjithnjë. Zile e kalit monotone mezi ndihet nëpër të. Seç më kap një mall rinie karrocieri kur këndon, herë gas çapkënërie herë mall ai më zgjon. S’shoh as zjarr e as kasolle vetëm borë si pambuk. Dhe përtej shtyllat rrugore duken, zhduken tek e tuk. Ah, ç’mërzitje… nesër, Ninë, tek e shtrenjta do të vi. Pranë zjarrit kur të rrimë të të shoh me mall në sy. Dhe akrepi i sahatit do vij’ rrotull me qetësi E mërzitshmja mesnatë s’do na ndajë përsëri. Mërzi udhës dimërore karrocieri zu dremit Zile e kalit monotone hënë e mjegullt që ndrit.
Pranverë, o kohëz dashurie, ç’më mbush plot me pikëllim. Sa mall sërish ti po më bie në shpirtin tim, në gjakun tim. Për mua gazi është i huaj… çdo ngazëllim e çdo shkëlqim më sjell mërzi, më bën të vuaj.
Oh, nëmëni shqotën, suferinën dhe të pafundmen natë dimri. Pse, moj jetë je dhuratë që të bie rasti kot? Pse të dha i fshehti fat një ndëshkim me tmerr në botë? Ç’është ai pushtet i nxirë, që prej hiçit më ka thirë, që në shpirt më dha mundime dhe dyshim në mendjen time? Pa një dritë e një qëllim, më rreh zemra në shkreti. Më mbush plot me pikëllim jeta gjith monotoni./ KultPlus.com
Notat e hedhura në partiturë nga kompozitorët e dy kohëve, hebre-austriaku Gustav Mahler, i cili aktivitetin e tij artistik e ka pasur në shek. XIX-XX dhe Andrea Skaltacini, artisti bashkëkohor zviceran, do të luhen nga Orkestra Simfonike e Radio Televizionit Shqiptar, nën dirigjimin e Maestros italian, Facundo Agudin dhe pjesëmarrjen e veçantë të sopranos shqiptare, Renisa Laçka.
Dirigjenti Facundo Agudin premtoi një program shumë të bukur.
“Programi që do të luajmë premtoj se do të jetë bombastik dhe tejet i bukur. Bëhet fjalë për simfoninë Nr.4 në Sol Maxhor të Gustav Mahler, i cili më duhet të them se është shumë i ndërlikuar dhe po punojmë shumë së bashku me Orkestrën, si dhe një prelude para saj, premierën e kompozitorit zviceran Andrea Skaltacini. Është një pjesë shumë e shkurtër që ne do e luajmë, bashkë me solisten, Renisa Laçka, një soprano fantastike e Operas”, tha Agudin.
Kjo nuk është hera e parë që dirigjenti luan një koncert në Shqipëri, por vepra e përzgjedhur luhet për herë të pare nga Orkestra Simfonike e RTSH-së. Por, pavarësisht kësaj, dirigjenti është i mahnitur nga skrupuloziteti i punës së Orkestrës dhe i artistëve të tjerë për të sjellë një shfaqje të paharrueshme për publikun.
“Çfarë mund të them për artistët shqiptarë?! Nuk e di në qoftë se je duke punuar me një artist rus, artist italian, artist gjerman… Artistët shqiptarë janë shumë njerëz interesantë, inspirues dhe kanë një ndjeshmëri të veçantë artistike dhe kualitet vokal. Nga brumi që kanë artistët me të cilët kam punuar, më krijohet ndjesia që këtu çdokush mund të jetë potencialisht këngëtar, i çdo stili. Ndaj jam shumë i lumtur të luaj me ta. Është hera e parë që Orkestra e luan këtë pjesë por mund të them se është ndryshe dhe shumë e bukur”, shtoi ai.
Ky koncert, i cili do të mbahet ditën e premte, më 25 Tetor, në sallën e Universitetit të Arteve, organizohet me mbështetjen e Ambasadës Zvicerane në Tiranë, Ambasadës Gjermane në Tiranë si dhe fondacionit publik të Zvicrës “Pro Helvetia”, me qëllim mbështetjen e artistëve dhe promovimit të kulturës dhe artit zviceran jashtë vendit./rtsh/ KultPlus.com
Konfuci (i lindur në 28 shtator 551 para Krishtit në Qufu, vdekur në 479 para KRishtit në Qufu, Lu) ishte një politikan, mësues, botues, filozof kinez. Në filozofinë e Konfucit, prioritet ka disiplina vetiake. Ai besonte se që të udhëheqë, një lider duhet të jetë i vetëdisiplinuar dhe i përulur ndaj ndjekësve të tij. Duke ruajtur disiplinën vetiake dhe dhembshurinë ndaj ndjekësve, ai ruante një mjedis pozitiv, dhe kjo i shtynte ata që ta ndiqnin pas.
Veprat e mëdha të Konfucit janë disa prej klasikeve më të rëndësishme kineze.
Ja disa shprehje për ndërgjegjësimin nga Konfuci, që jo vetëm e kanë ruajtur vlerën me kalimin e shekujve, por edhe kanë fituar gjithmonë e më shumë peshë.
Urtësinë mund ta mësojmë me tre mënyra: Së pari, përmes reflektimit, që është më fisnikja; së dyti përmes imitimit, që është më e kollajta; dhe së treti përmes eksperiencës, që është më e hidhura.
Vullneti për të fituar, dëshira për të patur sukses, nevoja për të arritur potencialin e plotë… këto janë tre çelësat që do të hapin derën drejt përsosmërisë personale.
Kudo ku shkon, shko me zemër.
Zgjidh një punë që e dashuron, dhe nuk do të të duhet të punosh as edhe një ditë në jetë.
Çdo gjë ka bukurinë e vet, por jo të gjithë e shohin.
Eshtë e kollajtë të urresh dhe e vështirë të duash. Kështu funksionon e gjithë skema e gjërave. Të gjithë gjërat e mira janë të vështira të arrihen; dhe gjërat e këqia kapen kollaj.
Nuk ka rëndësi se sa ngadalë ecën, sa kohë që nuk ndalesh.
Lavdia jonë më e madhe qëndron jo në të mos rrëzuarit, por në të ngriturit sa herë që rrëzohemi.
Atij që i di të gjithë përgjigjet, me siguri nuk i janë bërë të gjithë pyetjet.
Unë dëgjoj dhe harroj. Unë shoh dhe kujtoj. Unë bëj dhe kuptoj.
Nëse bën një gabim dhe nuk e korrigjon, ky po që quhet gabim.
Nëse ajo që do të thuash nuk është më mirë se heshtja, atëherë mbaje gojën mbyllur.
Dituria e vërtetë është të dish madhësinë e injorancës tënde.
Jeta është vërtetë e lehtë, por ne këmbëngulim që ta ndërlikojmë.
Mbaj besnikërinë dhe sinqeritetin si parimet kryesorë.
Suksesi varet nga përgatitja e mëparshme, dhe pa këtë përgatitje, e sigurtë që do të vijë dështimi.
Ai që lëviz malin, e fillon duke hequr guralecë të vegjël.
Kur është e qartë se objektivat nuk mund të arrihen, mos ndrysho objektivat, por hapat që ndërmerr për t’i arritur.
Lëndimet harroji, por mirësinë mos e harro kurrë.
Njerëzit më argëtues janë njerëzit më të trishtë.
Studio të kaluarën, nëse do të përcaktosh të ardhmen.
Në një vend të qeverisur mirë, duhet të kesh turp nga varfëria. Në një vend të qeverisur keq, duhet të kesh turp nga pasuria.
Përpara se t’i hysh rrugës së hakmarrjes, hap dy varre.
Njeriu superior është i stresuar prej limiteve të aftësive të tij; ai nuk stresohet nga fakti që njerëzit nuk ia shohin aftësinë që ai ka.
Të shohësh çfarë është e drejtë dhe të mos e bësh, kjo është poshtërsia më e madhe.
Nuk është asgjë të të tregojnë se e ke gabim, nëse nuk vazhdon që ta kujtosh vazhdimisht.
Të dish atë që di dhe atë që nuk di, kjo është dija e vërtetë.
Respekto veten, dhe të tjerët do të të respektojnë.
Nëse mendon për një vit, mbill një farë; nëse mendon për dhjetë vjet, mbill pemë; nëse mendon për 100 vjet, mëso njerëzit.
Heshtja është një mik i mirë, që nuk të tradhëton asnjëherë.
Koha rrjedh si uji në lumë.
Më mirë një diamant që ka një të metë, se sa një guralec që nuk ka asnjë.
Nuk mundesh që të hapësh një libër dhe të mos mësosh diçka.
Ora e Muzës bëri bashkë poetë nga i gjithë vendi. Edicioni i 13 i aktivitetit u zhvillua në Shëngjin.
Me një oaz turistik në sfond u recituan vargje të ndryshme ndërsa eventi i këtij viti i ishte dedikuar shkrimtarit At Gjergj Fishta
“Ka një nuancë të ëmbël të gegërishtes, ka tregime të shkruajtura në toskërisht, tregime të shkruajtura në standard, mënyra të ndryshme të të rrëfyerit që është një panoramë shumë e bukur e tregimit shqiptar sot.”
“Krejt e bukur ishte ambineti ku u mbajt edhe festivali dhe ju kushtua një figure madhore të letërsisë shqipe siç është At Gjergj Fishta.”
“Kudo në botë kombet i mban në këmbë kultura. Poezia, letërsia është pjesë e jashtëzakonshme e rëndësishme e kulturës kombëtare dhe në këtë aspekt do të marrin rëndësi të jashtëzakonshme.”
Në përfundim të aktivitetit për poezitë më të bukura u ndanë edhe çmime./ Klan News/ KultPlus.com
Kopja e rrallë e Kushtetutës së SHBA-së, e shtypur 237 vjet më parë, e gjetur në kabinetin e dosjeve u shitet për 9 milionë dollarë në një ankand në Karolinën e Veriut.
Një kopje e rrallë e Kushtetutës së SHBA-së e shtypur 237 vjet më parë dhe e dërguar në shtetet për t’u ratifikuar, u shit për 9 milionë dollarë në një ankand në Karolinën e Veriut.
Brunk Auctions e shiti dokumentin që ishte e vetmja kopje e këtij lloji që mendohet se është në pronësi private, në një ankand privat. Emri i blerësit nuk u publikua.
Ofertimi zgjati pak më shumë se shtatë minuta, me oferta që vinin në intervale prej 500,000 dollarësh kryesisht përmes telefonit. Pati një pauzë në 8.5 milionë dollarë, më pas një tjetër pasi dikush në telefon ofroi 9 milionë dollarë.
Ankandi fillimisht ishte caktuar për 28 shtator, por u shty pasi Uragani Helene shkaktoi dëme katastrofike në të gjithë Asheville dhe Karolinën e Veriut perëndimore.
Kopja u shtyp pasi Konventa Kushtetuese përfundoi hartimin e kornizës së propozuar të qeverisë së kombit në 1787 dhe e dërgoi atë në Kongresin e qeverisë së parë amerikane joefektive sipas Neneve të Konfederatës, duke kërkuar që ajo t’u dërgohej shteteve për t’u ratifikuar nga populli.
Është një nga rreth 100 kopjet e shtypura nga sekretari i atij Kongresi, Charles Thomson. Vetëm tetë dihet se ekzistojnë ende dhe shtatë të tjerat janë në pronësi publike.
Kopja u gjet brenda një kabineti metalik me dy sirtarë, me një kanaçe me njollë sipër, në një dhomë të lënë pas dore të mbushur me karrige të vjetra dhe një kuti librash të pluhurosur, përpara se të ruhej shtëpia e vjetër e Johnston. Dokumenti ishte një fletë e gjerë që mund të palosej një herë si një libër.
Së bashku me Kushtetutën në fletën e gjerë të shtypur përpara dhe mbrapa është një letër nga George Washington që kërkon ratifikimin. Ai pranoi se do të duhej të kishte kompromis dhe se disa të drejta që shtetet gëzonin do të duhej të hiqeshin për shëndetin afatgjatë të kombit.
Kopja e Kushtetutës nuk ishte blerja e vetme me shtatë shifra të enjten. Një draft i parë i 1776 i Artikujve të Konfederatës, me ujëra, shkoi për 1 milion dollarë./oranews/ KultPlus.com
Ambasada e Shqipërisë në Greqi, nis këtë fundjavë ciklin e ri të aktiviteteve kulturore “Shqipëria Ime”, një iniciativë që synon të forcojë lidhjet mes komunitetit shqiptar në Greqi dhe të promovojë pasurinë tonë kulturore e historike.
Ky projekt vjen pas suksesit të aktiviteteve të mëparshme me komunitetin dhe shënon një tjetër hap për të mbajtur gjallë trashëgiminë shqiptare. Në qendër të këtij rrugëtimi kulturor do të jetë Gjirokastra, qyteti i UNESCO-s dhe një thesar i kulturës sonë kombëtare.
Ministrja e Turizmit dhe Mjedisit, Mirela Kumbaro tha se “kjo nismë nis nga Gjirokastra e UNESCO-s, thesareve të mëdha të trashëgimisë e historisë së jashtëzakonshme, por tanimë edhe e turizmit të qëndrueshëm duke u kthyer në destinacion gjithëvjetor”.
“Si gjirokastrite e vjetër, do t’i bashkohem komunitetit të bashkëkombësve që jetojnë në Greqi, për të festuar së bashku kulturën, historinë e për t’iu përgjigjur një thirrjeje të fortë për këdo, kudo që jeton: thirrjes së rrënjëve”, tha Kumbaro.
Ky event është një mundësi unike për të bashkuar komunitetin dhe për të festuar trashëgiminë tonë kulturore, me aktivitete që do të na rikthejnë në rrënjët tona dhe do të forcojnë ndjenjën e përkatësisë./atsh/ KultPlus.com
