Festivali i Dramës Origjinale Shqipe “Talia e Flakës”, në kuadër të “Flakës së Janarit” në Gjilan, ka veçorinë garuese, ku sivjet, në kuadër të reformave të shumta nga Varg e Vi si organizatore e “Talias së Flakës 2024”, shfaqja nikoqire e Teatrit të qytetit të Gjilanit ku zhvillohet vetë festivali, ka qenë jashtë garës, pasi në parim, organizatorja ka vlerësuar që nikoqiri i festivalit nuk mund të hyjë në garë me mysafirët, për të rritur motivimin për një karakter sa më të fortë garues.
Juria në përbërje prej Doruntina Bashës, Gani Rrahmanit dhe Qëndrim Rijanit, më 28 janar 2024, ka marrë këtë vendim, të cilin e ka bërë publik në “Gala Mbrëmjen” e 31 janarit 2024 në kuadër të “Flakës së Janarit”, sipas të cilit vendim, shpallen këta/këto fitues/e të “Talias së Flakës 2024”:
Çmimi për inovacionin teatror më të mirë: Bekim Korça – skenograf i shfaqjes “Shtëpia e Zotit”;
Çmimi për aktoren më të mirë: Daniela Markaj – aktore në shfaqjen “Abri”;
Çmimi për aktorin më të mirë: Armond Morina – aktor në shfaqjen “Club Albania”;
Çmimi për tekstin më të mirë: Shpetim Selmani – dramaturg në shfaqjen “Club Albania”;
Çmimi për regjinë më të mirë: Ilir Bokshi – regjisor i shfaqjes “Shtëpia e Zotit”;
Çmimi për shfaqjen më të mirë: “Shtëpia e Zotit”, bashkëprodhim teatror nga Teatri Kombëtar i Shqipërisë, i Kosovës dhe ai shqiptar nga Maqedonia e Veriut.
Varg e Vi falënderon të gjithë pjesëmarrësit në festival, jurinë për vlerësimin e shfaqjeve dhe ia uron çmimet të gjithë/a të vlerësuarve/arave në “Talian e Flakës 2024”.
“Talia e Flakës 2024” është organizuar nga Varg e Vi dhe është mbështetur financiarisht nga Komuna e Gjilanit, përkatësisht Drejtoria për Kulturë, Rini dhe Sport./KultPlus.com
Shkrimtari i mirënjohur shqiptar, Ismail Kadare, do të jetë mysafir nderi në Gala Mbrëmjen që do të përmbyllë edicionin e sivjetmë të ‘Flakës së Janarit’
Lajmin e ka bërë të ditur kryetari i Gjilanit, Alban Hyseni, nëpërmjet një njoftimi në Facebook.
Në vijim KultPlus ua sjell postimin e plotë të Hysenit:
Ismail Kadare mysafir nderi në Gala Mbrëmje me rastin e përmbylljes së Flakës së Janarit 2024.
Në nderim të dëshmorëve, përmes artit e kulturës, duke kujtuar të kaluarën që të ndërtojmë të ardhmen./KultPlus.com
Një burrë nga Republika Çeke, i cili fitoi një rekord botëror Guinness për koleksionin më të madh të kompleteve Lego, e ktheu dashurinë e tij në një muze me katër vendndodhje.
Miloš Křeček, i cili mori setin e tij të parë Lego si dhuratë për Krishtlindje kur ishte 5 vjeç, u verifikua nga Rekordet Botërore Guinness se zotëronte 6005 komplete të ndryshme Lego.
Ai zbuloi se koleksioni i tij u bë shumë i madh për t’u ruajtur në shtëpinë e tij, duke e dhënë me qira që të hapte vendndodhjen e parë të Muzeut të Tullave në Pragë.
Muzeu tani ka tre degë të tjera në Kutná Hora, Poděbrady dhe Špindlerův Mlýn.
Koleksionisti tha se grupi i tij i preferuar është Statuja e Lirisë, të cilën e mori në një turne me varkë për në Statujën e vërtetë të Lirisë në Nju Jork.
“Kam blerë më shumë se 90% të të gjitha kompleteve Lego vetë,” tha Křeček për Guinness Ëorld Records, “por ndonjëherë do të marr një set për koleksionin tim nga klientët ose të njohurit e mi, gjë që më bën shumë të lumtur”./KultPlus.com
Nuk shtyp, prek lehtazi. Nuk ngallmon, është ngasëse. Nuk është e zgjuar, është e mençur. Nuk miklon, dëften mprehtësisht udhën. Nuk ka ngut, pret dekikën e duhur. Nuk vepron, rrëshqet ngadalë. Nuk fluturon, lëviz dallgë-dallgë. Nuk merakoset për sasinë, pëlqen cilësinë. Nuk shikon, vrojton. Nuk çapitet, shkon e vjen. Nuk mëton, thjesht pëlqen të shijojë. Nuk gjykon, zbërthen. Nuk ngushëllon, ndez zemrën. Nuk kërkon, zgjon ndjesi. Nuk robëron, jep lirì. Nuk josh, magjeps. Nuk është ngulmuese, është përzgjedhëse. Nuk lëshon dritë, është e dritësuar. Nuk pëlqen ta shohin, pëlqen të dëgjohet. Nuk parashikon, rrok me mendje. Nuk flet për seksin, ajo është një mjeshtre në artin e dashurisë. Nuk është e butë, është e epshme. Nuk urdhëron, udhërrëfen. Nuk rilind, është në lulzim të pandërprerë. E s’fundmi një Grua e pjekur është një e tërë e të gjitha bukurive të gjasshme sepse është një Grua./KultPlus.com
Artistja Iva Lulashi do të përfaqësojë Shqipërinë në edicionin e 60-të të Bienales Ndërkombëtare të Artit në Venecia.
Mundësuar nga Ministria e Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, me projektidenë “Love as a Glass of Water”, Lulashi do të marrë pjesë në një prej ngjarjeve më të mëdha artistike në arenën ndërkombëtare.
Makrotema e këtij edicioni është “Të huaj kudo” dhe vjen nën drejtimin artistik të kuratorit brazilian Adriano Pedrosa. Me një karrierë mes Shqipërisë dhe Italisë, Iva Lulashi është një artiste që eksploron në terrene të guximshme. E tillë do të jetë edhe prekja e saj në pavijonin shqiptar, që do të kurohet nga kritiku italian Antonio Grulli.
Tema që ajo trajton merr shkas nga teoria e “gotës së ujit”, që i përket periudhës para revolucionit rus dhe lidhet me mendimtaren revolucionare feministe Alexandra Kollontai (1872 –1952). Bëhet fjalë për një teori që lidhet me idenë e revolucionit seksual, ku impulset shihen si një nevojë e thjeshtë njerëzore që duhet përmbushur me lehtësinë e pirjes së një gote uji. Me një influencë shumë të madhe në qarqet artistike dhe letrare ruse, këto ide nisën të pengohen dhe përndiqen nga aparati politik revolucionar. “Ndonëse metafora e gotës me ujë lidhet me lehtësinë e të pirit, nuk duhet harruar se uji është ai element jetësor, krejt si dashura. Dhe, është absurde që tema si dashuria dhe dëshira seksuale zënë një pjesë shumë të vogël në artin që prodhohet sot dhe ato asnjëherë nuk janë në qendër të aktiviteteve të mëdha apo të vogla, sikur të flitej për tabu për të cilat nuk flitet, apo si çështje të lehta, jo të denja për vëmendje”,shprehet kuratori Antonio Grulli.
Pyetja që ngre artistja përmes veprës së saj është: Përse ndjenja kaq thelbësore, që i japin kuptim apo rrënojnë ekzistencën tonë, madje edhe më shumë se çështjet politike, trajtohen kaq pak nga artistët?
Pikërisht, vepra e Iva Lulashit vendoset në këtë boshllëk artistik. Dashuria, dëshira, sidomos ajo femërore, instinkti janë në qendër të veprës së saj. “Dashuria dhe instinkti si një gjuhë universale, në gjendje për të tejkaluar të ndryshmen, kufijtë, jo vetëm gjeografikë, por edhe ata që ekzistojnë mes nesh; dashuria si forca primare e njeriut dhe botës “që lëviz diellin dhe yjet””, shton Grulli.
Kuratori Antonio Grulli shpjegon se tema e bienales “Të huaj kudo” ka një kuptim të dyfishtë. “Së pari, do të thotë se kudo ku shkon apo gjendesh do të ndeshësh të huaj: janë/jemi kudo. Së dyti, pavarësisht vendndodhjes, në thelb mbetemi gjithnjë të huaj. Dhe, në Bienalen e Artit 2024 do të flitet për artistë që janë vetë të huaj, emigrantë, pjesë e diasporës, azilantë, refugjatë…”.
Iva Lulashi është një prej tyre. E lindur në Shqipëri, por e shkolluar në Venecia, në këtë qytet që bën bashkë të rinj dhe artistë nga e gjithë bota, ku ndërthuren kultura. Edhe piktura e Lulashit është një shtresëzim i shkollës shqiptare me rrugëtimin e saj artistik në Venecia.
Biografi
Iva Lulashi (Tiranë, 1988) është një artiste që jeton dhe punon në Milano. Në vitin 2016 diplomohet në Akademinë e Arteve të Bukura në Venezia.
Ka organizuar ekspozita personale: “Prey To Some Beast”, me Christine Rebhuhn, Sëivel Gallery (Neë York, 2023); “Alchemies of bodies & other entities”, NAAN Gallery (Tiranë, 2023); “Ëhere I end and you begin”, Prometeo Gallery (Milano, 2023); “Passione Cola Passione Scorre”, Prometeo Gallery (Milano, 2021); “Libere e Desideranti”, Oratorio dei Disciplinati di Santa Caterina (Corniglia, 2021); “Vicino Altrove”, me Regina José Galindo, Prometeo Gallery (Milano, 2020); “Love as a glass of ëater”, Salzburger Kunstverein (Salisburgo, 2018); “Eroticommunism”, Prometeo Gallery (Milano, 2018); “Frames”, Villa Rondinelli (Fiesole, 2017); “Ëhere I feel there I am”, Trart (Trieste, 2016).
Veprat e saj janë bërë pjesë e një numri të madh ekspozitash kolektive, si; “Hot Summer”, Sëivel Gallery (Paris, Neë York, 2023); “Pittura italiana oggi”, Triennale (Milano, 2023); “Così mi vedi?”, Club dei Mille (Milano, 2023); “Progetto Genesi. Arte e Diritti Umani”, Triennale (Milano, 2023); “Eccentric Spaces”, The Artist Room (Londra, 2023); “Pleasures”, Bazament (Tiranë, 2022); “Giardino all’Italiana”, Match Gallery (Lubiana, 2022); “Segni di me: il corpo, un palcoscenico”, Casa Testori (Milano, 2022); “La Collezione Impermanente 3.0”, GAMeC (Bergamo, 2022); “Interaction”, Made in Cloister (Napoli, 2022); “Danae Revisited”, Villa Brandolini (Treviso, 2021); “Italian Tëist”, Gallerie delle Prigioni (Treviso, 2021); “Our Other Us”, Art Encounters Biennial (Timisoara, 2021); “Synime”, Galeria Kombëtare e Arteve (Tiranë, 2021), Galeria Kombëtare e Arteve (Prishtinë, 2021); “Ti Bergamo”, GAMeC (Bergamo, 2020); “Ciò che vedo. Nuova figurazione in Italia”, Galleria Civica Trento (Trento, 2020); “Libere tutte”, Casa Testori (Milano, 2019); “Passing”, Prometeo Gallery (Miami, 2019); “BienNoLo” (Milano, 2019); “Collezione San Patrignano”, Palazzo Vecchio (Firenze, 2019); “La rivoluzione siamo noi”, Autostrada Biennale (Prizren, 2018); “Ex Gratia”, Collezione Giuseppe Iannaccone (Milano, 2018); “Mediterranean Biennial”, Galeria Kombëtare e Arteve (Tiranë, 2017); “Combat Prize”, Giovanni Fattori (Livorno, 2016); “Premio Francesco Fabbri per le Arti Contemporanee”, Villa Brandolini (Treviso, 2016). Ha inoltre partecipato a ëorkshop a Venezia (Forte Marghera), Bruges (Het Entrepot), Salisburgo (Nata Ëien), Shkodër (Arthouse) e Milano (Viafarini in residence). /TopChannel /KultPlus.com
Celine Dion vendosi të ndajë luftën e saj me Sindromën e “Personit të ngurtë” me miliona fansat e saj në mbarë botën.
Përmes dokumentarit të titulluar “ I Am: Celine Dion ” nga Irene Taylor Brodsky, do të shfaqet në ekran beteja e këngëtares së njohur me çrregullimin e rrallë neurologjik, me të cilin është diagnostikuar dhe prek trurin dhe palcën kurrizore.Kujtohet se në një video në rrjetet sociale në dhjetor 2022, ajo njoftoi fansat e saj se po e shtynte turneun e saj botëror për shkak të spazmave që ndikuan në mënyrën e të ecurit dhe të kënduarit.
Si krijuesit e projektit, ashtu edhe ylli, shpresojnë se dokumentari do të rrisë ndërgjegjësimin e publikut për këtë gjendje pak të njohur në botë.
Në dhjetor 2022, Dion iu drejtua fansave të saj me lot në sy, duke thënë se sëmundja që ka është e pashërueshme dhe e ka detyruar të anulojë turneun evropian. Më konkretisht bëhet fjalë për Courage World Tour, ku anulohen tetë koncerte të planifikuara për verën e vitit 2023./KultPlus.com
Kanë filluar punimet restauruese në dy asete të trashëgimisë kulturore në Prizren. Në shtëpinë e familjes Gashi, apo siç njihet ndryshe Sava Toska dhe në shtëpinë e familjes Koçbashliu.
Të dy shtëpitë gjenden brenda Qendrës Historike të Prizrenit dhe kanë stil arkitektonik shumë të veçantë.
MKRS ka njoftuar se po punohet intensivisht që të sigurohet gjendja fizike dhe të rikthehen karakteristikat historike të tyre./KultPlus.com
Ne ia dolëm deri në janar, që do të thotë se është koha për të vendosur objektiva kuptimplotë dhe për të ushqyer zakonin: “Më shumë udhëtime”!, sipas një artikulli të Andrea Sachs dhe Natalie B. Compton të botuar në të përditshmen amerikane “The Washington Post”.
Ekspertët e shëndetit dhe mirëqenies kanë përcaktuar se marrja e pushimeve të shumta gjatë vitit është e dobishme për mirëqenien tuaj të përgjithshme.
Për këtë rekomandohet të shkoni diku me hapësirë për të marrë frymë.
Qytete si Parisi, Roma dhe Tokio janë të mbipopulluara nga turma të mëdha vizitorësh, veçanërisht në pikun e sezonit veror.
Për të planifikuar një udhëtim, ne kërkuam sugjerimet e ekspertëve të industrisë për destinacionet e tyre të preferuara nën radar.
Ne morëm në konsideratë gjithashtu udhëtimet tona kolektive, duke i dhënë përparësi mundësive për të vëzhguar kafshët e egra, për të provuar gatimet vendase, për t’u çlodhur pranë bregdetit dhe për të komunikuar me natyrën.
“The Washington Post” ka renditur Shqipërinë mes 12 destinacioneve më të bukura për të vizituar në vitin 2024.
Dhërmi, Shqipëri
Gjatë viteve të fundit, Shqipëria është kthyer në një atraksion të rëndësishëm me plazhet më të bukura në Europë.
Ujërat e pastër, bregdeti i thyer dhe akomodimet e përballueshme, të gjitha kanë tërhequr vëmendjen e turistëve.
Dhe ndryshe nga disa nga fqinjët e saj ballkanikë, Shqipëria është “e paprekur”, tha Ema, gazetarja anonime shqiptare e udhëtimeve që drejton revistën fituese të çmimeve “Ema’s Light”.
Merrni një makinë me qira dhe vizitoni Rivierën Shqiptare, ku do të gjeni një plejadë qytetesh të vogla me plazhe perfekte, si Dhërmiu.
Mos humbisni:
“Kryeqyteti i Tiranës është një vizitë e domosdoshme që ia vlen të eksplorohet të paktën dy deri në tre ditë, për të shijuar gatimet në restorante dhe dhe të njiheni me historinë e tij”, tha Ema./atsh/KultPlus.com
Shtëpia botuese “3SD”, me seli në Prishtinë, së fundmi ka botuar 3 libra për një temë të veçantë, Ukrainën dhe konfliktin që po ndodh atje.
Konkretisht, bëhet fjalë për librat e autorit Lutfi Bilalli, me titujt: 1. Historia e Ukrainës dhe e Krimesë 2. Ukraina – Përplasja Perëndim – Rusi dhe 3. Roli i diplomacisë botërore në konfliktin Rusi-Ukrainë.
Promovimi i librave do të bëhet të shtunën më 3 shkurt në ora 14:00, në ambientet e KultPlus Caffe Gallery, në lagjen Ulpiana në Prishtinë (te Fontana).
Për librat do të flasin: Prof. dr. Enver Hoxhaj, Prof. dr. Nexhmedin Spahiu dhe Prof. dr. Gëzim Qerimi Të nderuara media, si shtëpi botuese “3SD”, ju ftojmë ta ndiqni këtë aktivitet promovues./ KultPlus.com
Mediume të njohura për art dhe kulturë si Le Quotidien de l’Art, Artnet, ArtReview, Kunstforum e Widewalls ndër të tjera kanë raportuar për pjesëmarrjen e Kosovës në edicionin e 60-të të Bienales së Venecias.
Në këtë edicionin, Republika e Kosovës prezantohet nga artistja Doruntina Kastrati me projektin “Heshtjet Kumbuese të Metalit dhe Lëkurës” të kuruar nga Erëmirë Krasniqi dhe me komisionere Hana Halilaj.
Bienalja e Venecias do të mbahet nga 20 prilli deri më 24 nëntor 2024. / KultPlus.com
Biblioteka Kombëtare e Shqipërisë, duke pasur gjithmonë në vëmendje promovimin e vlerave më të mira të trashëgimisë kulturore kombëtare dhe personaliteteve që i japin dinjitet asaj, hapi sot ekspozitën “Fatos Kongoli në 80-vjetorin e lindjes”.
Si një takim mes miqsh të vjetër, që ndanë me publikun kujtimet dhe vlerësimet për jetën dhe veprën e shkrimtarit të rëndësishëm të letrave shqipe, me pjesëmarrjen e akademikëve, shkrimtarëve, studiuesve, pedagogëve, botuesve, miqve dhe dashamirësve të kulturës, ekspozita shpalosi materiale e libra të ndryshëm të autorit.
Ekspozita do të qëndrojë e hapur për publikun në Sallën Amerikane, në Bibliotekën Kombëtare të Shqipërisë. /KultPlus.com
Kryeministri i Kosovës, Albin Kurti, është deklaruar për çështjen e dinarit.
Ai ka thënë se Euro është valutë që vjen nga Bashkimi Evropian dhe se nuk po i thotë askujt që të marrë Dardanë të Kosovës ose Lekë të Shqipërisë.
Kurti ka shtuar se Euro, mjet i vetëm i pagesës dhe shitblerjes, nuk është çështje e negociueshme.
“Pra në katër komunat në veri janë katër degë të bankave dhe janë 15 institucione financiare jobankare ku do të mund të dërgohen dërgesat e pagesat dhe ku do të mund të merren të gjitha ato në euro. Euroja është valutë që na vjen nga BE-ja, ne nuk jemi duke i thënë askujt merre valutën lelë të Shqipërisë apo një valutë të re Dardan të Kosovës, por euron, euro si mjeti i vetëm i pagesës edhe i shitblerjes i përcaktuar në mënyrë të qartë në RKS nuk është një çështje e negociueshme”, ka thënë Kurti.
BQK ka miratuar një rregullore të re, e cila pritet të hyjë në fuqi prej nesër. Sipas kësaj rregulloreje Euro është valuta e vetme për kryerje të transaksioneve, kështu duke përjashtuar dinarin.
QUINT ka kërkuar pezullimin e zbatimit të këtij vendimi dhe që kjo çështje të diskutohet në kuadër të dialogut Kosovë- Serbi. / KultPlus.com
Në shtator të vitit 2023, policia dhe ekspertët mjeko-ligjorë, prishën shatërvanin e betonit dhe gjetën mbetje njerëzore në themele. Përmes analizave, ata tani kanë konfirmuar se themelet përmbanin eshtrat e dy personave të vrarë në vitin 1995.
Një mjek nga Brcko në Bosnjën veriore është quajtur ‘Mengele i Bosnjë dhe Hercegovinës’ pasi u konfirmua se ai mbi eshtrat e viktimave të gjenocidit në Srebrenicë, ndërtoi shatërvanin në kopshtin e shtëpisë së tij.
Në shtator 2023, bazuar në një informacion, policia dhe ekspertët e mjekësisë ligjore shkatërruan një shatërvan prej betoni që doktori Nebojsha Mraoviç kishte ndërtuar në kopshtin e tij në vendbanimin Srpska varosh afër Brckos dhe gjetën mbetje njerëzore në themele, të cilat më pas u dërguan për analizë të ADN-së.
Zëdhënësja e Institutit për Persona të Zhdukur të Bosnjës dhe Hercegovinës (INO) Emza Fazliq ka thënë tani për mediat lokale se analiza konfirmoi se eshtrat e dy personave të vrarë në vitin 1995 pas rënies së Srebrenicës ishin futur në themelet e shatërvanit.
Pjesët e skeletit përputheshin me analizën e eshtrave të viktimave të zhvarrosura në vitin 2000 në zonën e Cerska në Bosnjën lindore, ku forcat serbe likuiduan dhe varrosën boshnjakët e kapur të Srebrenicës.
Eshtrat dhe kafkat e gjetura pranë Brckos do t’i shtohen eshtrave të viktimave që më parë ishin varrosur në mjediset e qendrës përkujtimore në Srebrenicë.
Fakti që eshtrat e viktimave u gjetën në vende të ndryshme nuk është asgjë e re, sepse pas nënshkrimit të Marrëveshjes së Dejtonit, autoritetet serbe të Bosnjës gërmuan varreza masive dhe rivarrosën eshtrat në vende të tjera në përpjekje për të mbuluar gjurmët e Krimi.
“Edhe pse në rastet e mëparshme gjetëm eshtrat e viktimave në parcela private, në oborre private, asnjëherë nuk u regjistrua që pronarët e atyre parcelave e dinin se ishin aty dhe sidomos jo se ata vetë i kishin fshehur në oborrin e tyre dhe më pas i instaluan. në shatërvan”, ka thënë Fazliq për agjencinë Fena.
Ortopedi Nebojsha Mraoviq, sipas pohimeve të dëshmitarëve, por edhe me pranimin e tij, në vitin 1997 solli pjesë të eshtrave të të vrarëve nga Srebrenica në Bërcko pasi dyshohet se i kishte gjetur gjatë gjuetisë.
Më pas i “studioi” dhe i përdori në praktikën e tij në mënyrë të pashpjegueshme, derisa në fund të vitit 2012 vendosi t’i fshihte duke i mbështjellë me beton nën shatërvan.
Kjo e vërtetë e errët doli në dritë pas një grindjeje familjare në të cilën Mraoviç i pranoi ish-gruas së tij tani se kishte varrosur eshtra njerëzore që i gjeti gjatë gjuetisë nën shatërvan.
“Kujdes çfarë thoni. Edhe ju do të përfundoni në shatërvan”, tha Neda ish-bashkëshortja se i kishte thënë Mraoviq.
Pas kësaj, ajo dhe dy djemtë e saj u mërzitën dhe vendosën të denoncojnë gjithçka në polici, e cila nisi hetimet dhe çoi në zbulimin e mbetjeve njerëzore.
Ortopedi mund të përballet me ndjekje penale, të paktën sepse kushdo që njeh vendndodhjet e varrezave masive dhe nuk i raporton ato mund të dënohet deri në tre vjet burg.
Shoqata “Nënat e Srebrenicës” reagoi ashpër pasi analiza e ADN-së konfirmoi se Mraoviç fshehu eshtrat e viktimave të gjenocidit në kopshtin e tij. / KultPlus.com
Kryeministri Albin Kurti me kryeparlamentarin Glauk Konjufca kanë bërë homazhe te shtatoret e Zahir Pajazitit, Edmond Hoxhës, Hakif Zejnullahut dhe Ilir Konushevcit, në Podujevë.
Kurti tha se ata ishin lufta e paraluftës, aksionet para betejave, kushtrimi për lirin e popullit dhe çlirimin e vendit.
“Andaj sot i kujtojmë më shumë mall e krenari për punën, veprën, jetën dhe flijimin e tyre për Kosovën dhe mbarë kombin shqiptar”, tha Kurti.
Ai shtoi se Zahiri, Hakifi dhe Iliri i dhanë një hov të jashtëzakonshëm çlirimit të Kosovës dhe se ata e shtuan vetëbesimin brenda radhëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.
Ndërsa kryeparlamentari Glauk Konjufca, tha se heronjtë tanë, kolosët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës e Zahir Pajaziti, Edmond Hoxha, Hakif Zejnullahu dhe Ilir Konushevci, përmes aksioneve të suksesshme guerile bënë që çdo polic e ushtar i Serbisë okupatore në Kosovë të mos ndihej i sigurt, duke theksuar se kjo është arritje shumë e madhe sepse e ngriti moralin popullor.
“Ata dhanë një kontribut të jashtëzakonshëm në themelimin e UÇK-së, lufta e lavdishme e të cilës çoj në çlirimin e Kosovës dhe në shporrjen e Serbisë okupatore nga trojet tona”, tha ai./RTK/KultPlus.com
Këngëtarja britanike, Adele do të performojë në katër koncerte në gusht në Mynih, si pjesë e turneut të saj veror, koncertet e saj të para dhe të vetme në kontinentin e Evropës pas disa vitesh, njoftoi sot “Live Nation”.
“Ylli 35-vjeçar i Pop-it do të performojë në një arenë të krijuar posaçërisht në qendrën e ekspozitave të qytetit jugor gjerman”, tha Live Nation.
“Nuk kam kënduar në Evropë që nga viti 2016!”, shkroi Adele në Instagram.
“Nuk mund të mendoja një mënyrë më të mrekullueshme për të kaluar verën time dhe për ta mbyllur këtë fazë të bukur të jetës dhe karrierës sime me koncerte gjatë një vere kaq emocionuese”, tha ajo.
Sipas “Live Nation”, arena në terrenin e ekspozitës së Mynihut do të ofrojë hapësirë për rreth 80 000 fansa të muzikës në secilin nga koncertet, të planifikuara për 2, 3, 9 dhe 10 gusht. /atsh / KultPlus.com
Teatri Kombëtar i Operas e Baletit do të sjellë në fillim të muajit shkurt, baletin “Zhizel”, një nga veprat më të njohura të baletit klasik në nivel ndërkombëtar.
Rrëfimi i një dashurie të pamundur, ndërtuar mbi motivet e një legjende të lashtë gjermane, do të vijë nga Trupa e Baletit e TKOB-së, solistët dhe Orkestra Simfonike bashkë me shumë balerinë italianë. ”Zhizel” do të ketë koreografinë e të madhit, Agron Aliaj, nën drejtimin e dirigjentes së baletit, Sabrina Bosco dhe dirigjentes Renata Russo.
Ky balet është vënë për herë të parë në Operan e Parisit më 28 qershor të vitit 1841, ndërsa në Tiranë, premierën e pati në 14 dhjetor të vitit 1988.
“Zhizel” është një balet romantik me dy akte, që përmbledh të gjitha elementet stilistike, teknike dhe shprehëse të baletit klasiko-romantik. Në qendër të historisë qëndron dashuria e tradhëtuar dhe një princ mes dy vajzave. Baleti përbëhet nga dy akte: në të parin ndodh vdekja e Zhizelit, ndërsa në të dytin historia zhvillohet rreth legjendës gjermane mbi vilisat, të fejuara që vdesin pa arritur të martohen.
“Zhizel” do të vijë në datat 5-6-7 shkurt./ atsh / KultPlus.com
Sopranoja Jeta Çitaku, të martën mbrëma, u paraqit para audiencës me një koncert recital me vepra botërore kryesisht, që erdh si një përmbledhje e punës së saj të madhe ndër vite, koncert ky që në sytë e publikut e ngriti sopranon në tjetër nivel, shkruan KultPlus.
Ambienti i errët ku dominonte ngjyra e zezë, vende-vende e përzier edhe nga ngjyra e kuqe, i jepte ngjarjes një ton më serioz qysh në hyrje të sallës koncertale, që këtë herë ishte improvizuar në Atelienë e Pallatit të Rinisë.
Artistë, kolegë, familjarë e artdashës në përgjithësi, me padurim po e prisnin fillimin e koncertit të sopranos Çitaku e cila pas pak u paraqit në skenë së bashku me pianistin Misbah Kaçamaku. Ndërsa, skenës me dukje shumë serioze deri atëherë i ishin shtuar edhe dritat me ngjyrë të bardhë, mirëpo shkëlqimin ia dha vetëm aura e sopranos Çitaku e cila të veshur pati një fustan vezullues të bardhë.
“Ma rendi pur contento” e Vincenzo Bellinit ishte vepra me të cilën filloi koncerti recital, nën përcjelljen e tingujve jo shumë të lartë të pianos. Ndërsa zëri i saj ishte ai që audiencën e vendosi në frekuenca qetësie, që me vëmendje ndiqnin çdo detaj të performancës.
Kurse interpretimi i veprës “Agimet Shqiptare” nga Avni Mula, ishte një pikë interpretuese që sopranoja Çitaku e ndjeu më ndryshe, me më shumë emocione, këto të cilat shumë lehtë u transmetuan edhe te publiku.
Pjesë e këtij koncerti ishte edhe maestro Josif Gjipali i cili po ashtu para publikut u paraqit me disa nga veprat e të kompozitorëve më të njohur botëror. “Brindisi”, e Guiseppe Verdit e cila erdh si pikë interpretuese duo mes sopranos Çitaku dhe tenorit Josif Gjipali ishte një kombinim perfekt për të cilën pati gjithashtu shumë reagim nga ana e publikut.
Pjesë e programit të këtij koncerti ishin veprat: “Malinconia”, “Ninfa Gentile”, “Quando verra quel di” të Vincenzo Bellinit, “Porgi amor” nga Wolfgang Mozart, “Agimet Shqiptare” të Avni Mulës, “Tu che di gel sei cinta” “Nessun Dorma”, “Vissi d’arte” të Giacomo Puccini, “Parigi o cara”, “Brindisi”, “Timor di me…d’ amor sullali rose”, “Ave maria piena di grazia” të Giuseppe Verdit, dhe “Pouruquoi me reveille” të Jules Massenet.
Krejt në fund të koncertit në një prononcim për KultPlus, tenori Gjipali u shpreh shumë i lumtur që ishte pjesë e këtij koncerti, sipas tij me një program të kompletuar, që i prek të gjitha fazat e një këngëtari që do të rritet.
“Ishte vërtetë një kënaqësi që isha sonte në këtë koncert, por një kënaqësi e vërtetë, jo një batutë shabllon nga ato që thuhen gjithmonë. Kisha vërtetë emocion për të parë progresin e Jetës, dhe vërtetë ngela shumë i kënaqur dhe shumë i emocionuar nga performanca e saj. Ishte vërtetë një kënaqësi”, ka thënë tenori Gjipali.
Ndërsa sopranoja Jeta Çitaku, nën ndikimin e emocioneve të shumta, tha se ndihej e nderuar nga reagimet e publikut, të cilët i dhanë mesazhin për punën e madhe që ajo kishte realizuar.
“Jam shumë e lumtur, shumë e nderuar që koncerti u mirëprit me duartrokitje dhe ovacione të ngrohta, kur artisti shpalos punën, artin, botën shpirtërore, mendoj që publiku e mirëpret, e ndien të bashkëngjitet në gjithë momentet që t’i po jeton në skenë”, ka thënë sopranoja Çitaku.
Ajo më tutje shtoi se përmbajtja e këtij koncerti si mesazh specifik pati reflektimin e paqes së artistit.
“Çdo koncert është moment feste, është moment reflektimi i punës. Sigurisht arti vet, substanca, përmbajtja e tij është të reflektojë paqe të bëj njerëzit shpirtërisht të jenë të përmbushur dhe për ca momente të jetojnë në një magji tingujsh, të ikin nga realiteti që shpesh di të jetë jo i lehtë dhe i zymtë, sidomos ku ne jemi”, ka thënë sopranoja.
Përzgjedhja e programit sipas sopranos ishte bërë në bashkëpunim me profesorin Josif Gjipali, me të cilin gjatë rritjes së saj si artiste kishte bashkëpunuar vazhdimisht.
“Programi është përzgjedhur me kujdes, unë vazhdimisht jam konsultuar me profesorin Gjipali. Maestro Gjipalit ka vite që zërin ia kam besuar në kuptimin e trajtimit ngaqë është një nga profesionet më delikate, andaj nuk rresht asnjëherë së kërkuari dhe kur jemi te kërkimi na duhet gjithmonë një vesh i dytë, një vesh muzikor i cili ka kaluar në skenat më të mëdha evropiane e më gjerë, dhe për mua është nder që sonte koncertoi për publikun e Prishtinës dhe koncertuam së bashku po ashtu”, ka thënë më tej sopranoja Çitaku duke paralajmëruar edhe projekte të tjera të radhës./ KultPlus.com
Ndërsa Shqipëria vazhdon të largohet nga e kaluara e saj e trazuar, gazetari Stanley Stewart i revistës britanike “House and Garden” ka zhvilluar një vizitë në fshatrat malore të republikës ballkanike dhe në rrënojat piktoreske ilire, duke zbuluar një mënyrë jetese që në disa vende ndihet pothuajse e paprekur nga koha.
Gjatë udhëtimit tim në Shqipëri shoqërohesha nga Elvisi.
Elvisi ishte shoferi im. Ai i dinte të gjitha vendet më të mira për të ngrënë, mund të gjente varret më të thella ilire dhe kishte kontakt me vëllazëritë e largëta monastike.
Ai ishte i thellë në mendime dhe shumë perceptues për historinë shqiptare. Kur e pyeta për emrin e tij, ai tha se emra të tillë nuk mund të vendoseshin në kohën e Diktatorit.
Duket se për shumë njerëz, as shqiptimi i emrit të ish-liderit komunist të Shqipërisë, Enver Hoxha, nën regjimin e të cilit vuajtën për katër dekada të gjata deri në vdekjen e tij në 1985, nuk ishte e mundur. Ata i referoheshin thjesht si Diktator.
Kalova një javë me Elvisin, duke u përhumbur në kështjellat osmane, duke u ngjitur nëpër amfiteatrot, duke vizituar varret ilire, duke pirë me murgjit me mjekër në manastire të largëta, duke dëgjuar përrallat e Lord Bajronit dhe gjakmarrjen dhe katastrofën ekonomike në fshatra.
Në nefet e errëta të kishave të braktisura, vura re fytyrat e shqetësuara të shenjtorëve dhe martirëve.
Poshtë në bregdet, midis rrënojave me diell të Apolonisë, u ngjita në shkallët e tempullit ku kishte qëndruar Gaius Octavius kur dëgjoi lajmin për vrasjen e xhaxhait të tij, Jul Çezarit.
Në kohën e Octavius , vendi ishte pjesë e botës mesdhetare dhe ende njihet si Iliria.
Grekët dhe romakët vinin dhe shkonin lirisht përtej kufijve të hapur përpara se osmanët të ulnin perdet perëndimore në këtë vend të mrekullueshëm.
Për pesë shekuj Shqipëria u sundua nga turqit. Në shekullin e XX, kur batica turke kishte rënë, izolimi i vendit u thellua pasi duroi një regjim komunist aq të ashpër dhe brutal sa e bëri Korenë e Veriut të dukej përkëdhelëse.
Ikja e Shqipërisë nga historia e saj e trazuar është e jashtëzakonshme. Problemet vazhdojnë, por vendi me malet me diell të paqes, prosperitetin relativ dhe lidhjet e mira të Wi-Fi po shfaqet si një nga vendet më simpatike në Ballkan.
Tani Shqipëria është një kandidat zyrtar për anëtarësim në BE dhe ka filluar të shfaqet në listat e udhëtarëve.
Bregdeti i Adriatikut është një atraksion i madh. Çdo vit, në fillim të qershorit në fshatin bregdetar Dhërmi organizohet festivali njëjavor i muzikës “Kala”.
Por, nuk ishin gjiret blu dhe Adriatiku i shkëlqyeshëm për të cilat kisha ardhur, doja një Shqipëri ndryshe.
Në brendësi të vendit, mes një grumbulli malesh, vendi ofron pamje të një bote që stërgjyshërit tanë do ta njihnin, një Evropë e vjetër vagonësh të tërhequr me kuaj që gjëmojnë përgjatë korsive të fshatit, barinjsh që ndjekin në vazhdën e tufave endacake të deleve dhe livadheve spektakolare me lule të egra.
U nisa për në qytetin e lashtë osman të Gjirokastrës. Një qytet me rrugë gjarpëruese dhe shkallë, me korsi të pjerrëta të veshura me shtëpi prej guri përkrah njëra-tjetrës.
Në disa vende, sipas shkrimtarit, Ismail Kadare, mund të ‘ecësh në rrugë, të shtrish krahun dhe të varësh kapelën në një minare’.
Në mbrëmje, darkova në një tarracë të jashtme, me pamje nga shtëpitë e vjetra të grumbulluara rreth meje që më shoqëronin ne heshtje. Mbi çatitë, kalaja notonte si një mirazh.
Duke u larguar nga Gjirokastra, unë dhe Elvisi u drejtuam për në kanionin e Nivicës, rruga e zbrazët që të çonte pas parvazeve të rrëpira.
Përtej kufirit, kanioni shfaqej si një melodramë gjeologjike kolosale. Shumë më poshtë, ujëvarat notonin brenda dhe jashtë reve.
Nga fshati i lartë i Nivicës, udhëtova rreth 30 minuta me një Land Rover përgjatë një rruge thuajse të pamundur për në kampin e stilit safari, ku gjendeshin gjashtë tenda luksoze të ngritura në një shpat me bar.
Poshtë tendave, bota u rrëzua në thellësitë e kanionit. Kalova dy ditë në këtë vend të largët, duke ecur gjatë ditës dhe duke ngrënë në mbrëmje, ndërsa errësira zbriste yjet ofronin ndriçim përtej një pellgu me dritë qirinjsh.
Pikërisht, gjatë rrugës për në jug ku eksploruam varret ilire pranë Linit, Elvisi sugjeroi që të vizitonim kunatin e tij.
Elvisi ka dy kunetër. Njëri jeton në Çikago, ku tani drejton një piceri të suksesshme.
Tjetri, Sotiri, jeton në Shalë, një fshat i largët malor 2 orë me gomar nga qyteti më i afërt.
“Shala është shumë larg nga kudo”, tha Elvisi, ndërsa ne linim rrugën kryesore dhe ngjiteshim në një shteg gjarpërues deri në male.
Pas rreth gjysmë ore, arritëm në një luginë të lartë të rrethuar nga majat. Shtëpitë ishin të shpërndara poshtë skeletit të një kishe pa çati.
E pyeta Sotirin nëse do të donte të bashkohej me vëllain e tij në Çikago. Ai tundi kokën, buzëqeshi dhe shtriu krahët, si për të përfshirë të gjithë peizazhin e lavdishëm të maleve dhe livadheve, një botë e largët me thesare të bëra vetë.
“Gjithçka është këtu. Nuk mund të krahasohet me Çikagon”, tha ai./ atsh / KultPlus.com
(Fjala përshëndetëse në shënimin e Ditës përkujtimore të Holocaustit nga Bashkësia Hebreje-Bet Israe Kosova)
Më 27 janar 1945 forcat aleate çliruan kampin e përqendrimit në Aushvic. Bota për herë të parë pa pamjet tmerruse nga njëri ndër kampet naziste, ku gjetën vdekjen rreth gjashtë milionë hebrenjë.
Aushvici nxori në pah dimensionin e njërit ndër kapitujt më tronditës të holocaustit nëpër të cilin kaluan hebrenjt gjatë prëndejekjes së tyre nëpër shekuj.
Mendohej se ky do të jetë edhe kapitulli i fundit i një tragjedie të tillë.
Në majt të vitit 1999, nga Bllaca, një vendkalim midis Kosovës dhe Maqedonisë, nga pamjet live të kamerave të BBC-së, CCN-it, NTV-asë dhe kompanive të tjera botërore, po shfaqej një kamp i ri i përqendrimit me mijëra refugjatë të përndjekur nga soldateska jugosllave gjatë fushatë së bombardimeve të NATO-s ndaj forcave policore dhe ushtarake në Kosovë, të filluar më 24 mars.
Kjo tmerroi opinionin europian. Përballë këtyre pamjeve, Joshka Fisher, asokohe ministër i jashtëm gjerman dhe kryesues i radhës i këshillit ministror të BE-së, në parlamentin gjerman deklaroi:
“Nuk do të lejohet përsëritja Aushvicit në Europë”!
Natyrisht, se në saje të vendosmërisë së fushatës ushtarake të NATO-s dhe vendeve perëndimore në krye me SHBA-të, që për vite kishin shikuar me indiferencë luftërat e përgjakshme që kishte hapur Millosheviqi me soldateskln e tij nga Sllovenia, Kroacia dhe Bosnja të përcjella me masakra të shumta dhe etnocide, nuk u lejua rikthimi i holocaustit. Shqiptarët, pas çlirimit të Kosovës nga pushtimi serbe, u rikthyen në vatrat e tyre.
Anologjia midis kampit të Aushvicit dhe të Bllacës është historike por edhe politike. Sepse, Aushvici i janarit të vitit 1945, në vitin 1947 prodhoi shtetin e Izraelit. Ndërsa Bllaca e vitit 1999, pas pretokteratit ndërkombëtar tetëvjeçar, më 17 shkurt 2008, i hapi rrugën shtetit të pavarur të Kosovës.
Këto dy shtet rikthyen në histori, në njërën anë, shtetin e dikurshëm të Abrahamit, dhe në tjetrën anë, një realitet të pjesërishëm nga Mbretëria e Dardanisë, si qendër e rëndësishme antikitetit, e cila, në shekullin, XIX, politikisht u emërtua vilajet i Kosovës.
Këto dy shtete, që u krijuan nga vendet perëndimore, nën drejtimin e SHBA-ve, edhe sot e gjithëditën ballafaqohen me sfidat ekzistenciale.
Izraelit vazhdon të kërcënohet nga antisemitizmi.
Ndërsa Kosova , vazhdon të kërcënohet nga konceptet hegjenoniste serbomëdha , të projektuara në “Naçertanje” të vitit 1844 dhe të elaboruara në tri elaboratet (të Çubrillovit nga viti 1938 dhe 1994 si dhe të Akademisë Serbe të Shkencave dhe Artëve nga viti 1987), që për pasojë patën tri gjenocide ndaj shqiptarëve: më 1878, më 1912-13 dhe më 1944-1945. Ato u përcollën me etnocide dhe kulturocide.
Gjenocidi i katet, nga viti 1998-1999, u pengua nga ndërhyrja ushtarake e NATO-s në krye me SHBA-të.
Në këto rrethana, Izraeli dhe Kosova, si shtete, mund t’u bëjnë ballë sfidave ekzistenciale në saje të përcaktimit të tyre për liri, barazi, demokraci dhe perëkatësinë perëndimore.
Natyrisht, se faktor jetik, këtu shfaqet aleanca me Perëndimin dhe sidmos me SHBA-të. / KultPlus.com
Transferimi në një institucion akademik të ri shpesh sjell një varg sfidash unike. UNI – Universum International College njeh sfidat e studentëve të transferuar dhe ka ndërmarrë masa për të siguruar një tranzicion të lehtë.
Transfero të gjitha provimet nga universiteti paraprak përfito 30% zbritje & shkëmbim semestral në njërin nga 221 Universitetet Partnere në 26 shtete të BE-së me BURSË të plotë. Shiko programet e akredituara për studime në UNI – Universum International College: bit.ly/3RSvNCX
UNI ofron një gamë të gjërë shërbimesh mbështetëse. Qendra e karrierës dhe e mirëqenies në UNI ofron këshillime akademike dhe në karrierë por edhe këshillime psiko-sociale. Stafi akademik në UNI – Universum International College është i ndërgjegjshëm ndaj nevojave të studentëve të transferuar, duke ofruar mbështetje shtesë përmes bootcamps dhe punëtorive të specializuara dhe programeve mentoruese. Zyra Ndërkombëtare, përmes ndërkombëtarzimit, ka ndihmuar në ndërtimin e gjeneratës së re të Kosovës duke transformuar jetën e 1305 studentëve dhe stafit pjesë e shkëmbimeve në 221 universitete partnere në shtetet e Bashkimit Evropian. Kjo zyre është përzgjedhur si model për universitetet publike dhe private të Kosovës.
UNI – Universum International College fuqizohet dhe menaxhohet nga Arizona State University, Universiteti më i madh publik në SHBA.Arizona State University për të nëntin vit radhazi, renditet në vendin e parë për inovacion ngaUS News & World Report, duke dalë para MIT, Stanford dhe Harvard.
Përmes këtij partneriteti, mund të përfitojnë edhe studentët nga institucionet tjera të cilët i TRANSFEROJNË studimet në Universum dhe të marrin diplomë të fuqizuar nga Arizona State University.
Presidentja Vjosa Osmani me pjesëtarë të kabinetit të saj ka bërë homazhe te shtatorja e heroit Zahir Pajaziti në Prishtinë.
Në 27-vjetorin e rënies së tij heroike bashkë me Hakif Zejnullahun dhe Edmond Hoxhën, Osmani ka thënë se pa sakrificën e tyre nuk do të mund të gëzohej liria dhe shtetësia e Kosovës.
“Sot nderojmë hero0njtë tanë në 27-vjetorin e rënies së tyre në altarin e lirisë. Zahir Pajaziti, Hakif Zejnullahu dhe Edmond Hoxha ishin nismëtarë të lirisë, frymëzues të luftës së UCK-së, që nëpërmjet guximit të tyre, inspiruan mijëra djem dhe vajza që të luftojnë për lirinë dhe ndërtimin e shtetit të pavarur dhe sovran që e gëzojmë sot”, është shprehur Osmani, njofton KlanKosova.tv.
“Zahiri, Hakifi dhe Edmondi dëshmuan se çmimii lirisë është shumë i lartë, çmim nëpërmjet sakrificës që e pagoi dhe shtetit do të rrojë përgjithmonë, të përparojë dhe udhërrëfyes e ka trimërinë dhe sakrificën e heronjve që dhanë jetën që brezat e sotëm dhe ata që do të vijnë të jetojnë të lirë”./KlanKosova/KultPlus.com
Muzeu Historik Kombëtar përkujtoi sot, në 8-vjetorin e ndarjes nga jeta, historianin, profesorin dhe akademikun e shquar Kristo Frashëri.
Akademik Frashëri lindi në Stamboll më 4 dhjetor 1920. Në vitin 1927 u riatdhesua familjarisht dhe u vendos në Tiranë. Pasi kreu shkollën e mesme më 1940 u regjistrua në Fakultetin e Shkencave Ekonomike në Universitetin e Firences. Gjatë vitit 1942 ai u internua nga administrata fashiste e pushtimit dhe më 1943 kaloi në rreshtat partizane.
Gjatë periudhës 1945-1952 punoi në Bankën e Shtetit Shqiptar. Studimet e larta i ndoqi në Fakultetin e Historisë e të Filologjisë, në Insitutin e Lartë Pedagogjik, në vitet 1951-1955. Gjatë viteve 1953-1999 ai punoi në disa institucione të rëndësishme, ku shërbeu si punonjës shkencor në Institutin e Shkencave, në Institutin e Historisë e të Gjuhësisë, në Fakultetin e Historisë e të Filologjisë të Universitetit të Tiranës dhe në vitin 1997 ai u emërua zv.kryetar i Akademisë së Shkencave të Shqipërisë, ku qëndroi deri në vitin 1999.
Kristo Frashëri ka një prodhimtari të pasur shkencore, që shtrihet në të gjitha periudhat e historisë së Shqipërisë, që nga Antikiteti e deri në kohën e sotme. Ai ka botuar me dhjetëra artikuj studimorë, referate historike, vëllime dokumentare dhe monografi shkencore, që trajtojnë pa përjashtim ngjarje, personalitete dhe procese të historisë së Shqipërisë. Ndër to janë sprovat për të ndriçuar mjegullnajën shqiptare gjatë Mesjetës së hershme, rendin feudal mesjetar në viset shqiptare, formacionet shtetërore mesjetare, tiparet e regjimit feudal turk në Shqipëri, Rilindjen Kombëtare Shqiptare, Luftën çlirimtare të Vlorës, jetën dhe veprimtarinë e Abdyl Frashërit, Sami Frashërit etj.
Pas vitit 1990 ai ka botuar një sërë punimesh shkencore, si: “Lidhja e Prizrenit 1878-1881” (Tiranë, 1997); “Gjergj Kastrioti Skënderbeu. Jeta dhe vepra” (Tiranë, 2002); “Historia e Tiranës” (Tiranë, 2004); “Historia e lëvizjes së majtë në Shqipëri” (Tiranë, 2006); “Skënderbeu në burimet dokumentare shqiptare në shek. XV” (Tiranë, 2005); “Identiteti kombëtar i shqiptarëve” (Tiranë, 2006); “Historiografia shqiptare në tranzicion” (Tiranë, 2006); “Shpallja e pavarësisë së Shqipërisë, 28 nëntor 1912” (Tiranë, 2008); “Historia e qytetërimit shqiptar” (Tiranë, 2008).
Kristo Frashëri si pedagog i historisë së Shqipërisë në Univeristetin e Tiranës dhe si punonjës shkencor ka një kontribut të veçantë në përgatitjen e historianëve të rinj. Akademiku Kristo Frashëri u nda nga jeta më 31 janar 2016./ atsh / KultPlus.com
Në kuadër të projektit kulturor “Edukimi letrar dhe procesi krijues i talenteve të reja”, sot në orën 12:00, në Bibliotekën Komunale “Ibrahim Rugova” në Gjakovë, PEN Qendra e Kosovës, organizon takimin e radhës me lexues dhe krijues të rinj.
Në programin e sotëm do të jenë dy tema. Për temën e parë, “Si shkruhet proza”, do të flasë shkrimtari, Binak Kelmendi, ndërsa për temën e dytë, “Botimi dhe promovimi i librit”, do të flasë poeti, Engjëll I.Berisha.
Pos dhurimit të librave, gjithashtu do të këtë bashkëbisedim me pjesëmarrësit, lidhur me procesin krijues, botues dhe promovues të librit.
Projekti është përkrahur nga Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit e Republikës së Kosovës./ KultPlus.com
