“Uniformë” është titulli i albumit të Luan Durmishit, album që do të vjen edhe nëpërmjet një koncerti e që artistin e sjell para mikrofonit tek pas tri dekadave, shkruan KultPlus.
Durmishi, që sipas tij i ka dhënë shpirtin këtij albumi, ndryshe nga lansimet e këngëtarëve tjerë, ai promovimin e albumit ka menduar ta sjell në një format tjetër.
Albumi “Uniformë” do të vjen me një koncert live, koncert që pritet të shfaqet para audiencës së Prishtinës.
“Koncerti do të vjen komplet me standarde perëndimore dhe koncept të detajizuar, por edhe me shumë surpriza”, ka thënë Durmishi për KultPlus, i cili ka njoftuar se koncerti që do të mbahet më 1 dhjetor në sallën e AMC tashmë ka nxjerr biletat në shitje.
Durmishi për albumin “Uniformë” ka treguar se janë involvuar edhe profesionistë nga jashtë, dhe se për këtë projekt që ngërthen album dhe koncert është frymëzuar nga qarqet gri, të cilat, sipas tij i neutralizojnë çështjet që kanë të bëjnë me personalen dhe kolektiven.
Por para 1 dhjetorit kur pritet të lansohet i gjithë projekti, Durmishi ka bërë të ditur se do të lansohet njëra nga këngët e albumit, e cila do të lansohet edhe me videoklip, këngë që do ti paraprijë këtij projekti për të cilin, sipas tij ka punuar shumë.
“Të gjitha këngët janë të punuara me shumë përkushtim deri në detajin e fundit dhe secila prej tyre tregon një rrëfim prej personales e deri te kolektivja” ka thënë Durmishi, i cili megjithatë ka një ndjesi më të veçantë për njërën nga këngët e këtij albumi.
“Është kënga “Panteon” që kam një ndjeshmëri më të madhe, është këngë që i dedikohet grave dhe nënave shqiptare”, ka thënë Durmishi, i cili me këtë album shpjegon se po bën edhe kthesë në paraqitjet e tij publike, pasi që deri më tash është prezantuar në muzikën klasike dhe profile të ngjashme artistike, e ky album e sjell Luan Durmishin më afër me industrinë moderne, album që ngërthen muzikën pop, elektro pop, industrial pop, por që kanë edhe elemente të muzikës klasike.
Durmishi ka bërë të ditur se albumi “Uniformë” do të përfundojë më 15 tetor, dhe të gjitha këngët janë duke u punuar në studion e dy producentëve muzikor: Tomor Kuçi dhe Dren Suldashi Suldashi.
Producent muzikor i albumit është Tomor Kuçi dhe asistent producent Dren Suldashi, kurse të gjitha tekstet dhe vijat melodike të vokalit janë të shkruara dhe krijuar nga Luan Durmishi, përveç një kënge e cila është krijuar nga Tomor Kuçi.
Në fund është bërë e ditur se biletat e koncertit “Uniformë” mund të blihen në Rave Travel, dhe biletat për këtë koncert momentalisht janë 10 euro, edhe pse, sipas Durmishit ky çmim do të rritet më vonë.
Pjesë e koncertit në bendin e Luan Durmishit janë: Albin Abazi- oboist dhe tupana, Melos Buza- pianist, Dren Suldashi- Bas Kitarë, kurse pjesa tjetër e muzikës, sipas tij do të jetë Backing Track.
Albumi dhe koncerti i Luan Durmishit vitin e ardhshëm do të filloj turneun edhe jashtë Kosovës./ KultPlus.com
Para pak javësh u promovua projekti i Luan Durmishit MAKTH ( Ballkanik ), i cili pati një interesim tejet të madh nga publiku në natën e promovimit në Kino Armata dhe poashtu vazhdon të ketë një mbështetje dhe pëlqim të madh në rrjetet sociale nga miq dhe dashamirës të artit, me kritika shumë pozitive për këtë projekt, përcjell KultPlus.
Pas këtij suksesi të MAKTH ( Ballkanik ), nuk kanë kaluar shumë ditë dhe Luanit i janë bllokuar rrjetet sociale në mënyrë shumë të çuditshme në momentin kur në faqen e tij në Facebook ai e ka postuar këngën. Kurse kënga vazhdon të mbetet dhe pëlqehet në kanalin muzikor Youtube me komente shumë pozitive nga njerëz të huaj dhe vendor.
Durmishi ka bërë me dije për KultPlus se rasti shumë shpejtë pritet të shkoj edhe në policinë e Kosovës, departamentin e krimeve kibernetike. / KultPlus.com
Të gjithë jemi të informuar për profesionalizmin e artistit Luan Durmishi. “Makth Ballkanik” është projekti më i ri i Durmishi i cili na zbërthen punën e madhe dhe angazhimin tejet serioz që artisti e ka treguar që nga fillimi i këtij projekti e që më në fund ka ardhur te publiku, shkruan KultPlus.
Durmishi ka treguar për KultPlus se ky projekt vjen pas 3 vitesh punë intensive, duke e bërë një shtrirje në kohë, nisur nga viti 1132 (referuar muzikës bizantine shqiptare), e deri tek variacionet e shtresimet kohore e kulturore që muzika moderne e sotme i bartë me vete.
Në “Makth” ka punuar një ekip i madh i përbërë prej profesionalistëve, secili në fushën e vet.
Muzika, teksti, vokalet bizantine shqiptare & vokali kryesor nga Luan Durmishi, producent muzikor / incizim, miksim, masterizim – Tomor Kuçi, kompozitore e linjës kryesore vokale të veprës & bazës ritmike – Irena Popović, obo & tupana – Albin Abazi, kitarë, incizim & asistim në produksion – Dren Suldashi.
Ndërsa sa i përket pjesës vizuale – videos, koncepti nga Luan Durmishi dhe Ilir Hasanaj, skenari, regjia, montazha – Ilir Hasanaj, kinematografia – Samir Karahoda, montazha – Ardmax, asistent i kamerës – Jetmir Zenelaj, Ardmax, kostumet – Flutura Dedinja, skenografi, skulpturat – Rigon Begolli, grim – Violeta Janjeva, pajisje – Ikonë Studio.
Në video do të shohim disa personazhe të cilët vijnë nën lojën e: Mbreti i zi, shpirti i zi – Luan Durmishi, udhëtarja / mbretnesha – Kanina Arifi, udhëtari – Apollon Arifi, valltarja e zezë – Agnes Nokshiqi dhe valltari i zi – Don Shala. /KultPlus.com
Kurora që nga kohërat e lashta është konsideruar si një “mjet” prej së cilës njerëzit kanë fituar fuqi dhe rrjedhimisht me të kanë sunduar vendin. Në historinë e njerëzimit ekzistojnë sundimtarë të cilët kanë qenë të kufizuar në aftësinë e tyre për të bërë dëm serioz. “Makthi Ballkanik” shpërfaq në thelb një mbret të zi i cili si i tillë zotëron ujin e pijshëm, si një prej elementeve më të rëndësishme të tokës dhe gjithashtu pa të cilin njerëzit nuk mund të jetojnë. Në një botë që realisht nuk ekziston, mbreti i zi (i luajtur nga Luan Durmishi, ku rikthehet në mikrofon me një përzierje të jashtëzakonshme të muzikës pop dhe rock) në fund mposhtet dhe kjo arrihet nga udhëtari Apollon Arifi dhe udhëtarja, Kanina Arifi, e cila përmes dashurisë dhe këmbëngulësisë për të mos u nënshtruar ndaj mbretit, kurorëzohet mbretëreshë, por sigurisht që sikurse çdo herë tjetër, kjo nuk është e gjitha, shkruan KultPlus.
“Mbreti i Zi” shpërfaqet i veshur nën ziftin e kostumit mondan që vërvitet, rënkon, shpërtrupërohet e dekodohet, brenda madhështisë së tij, e kundrejt të bëmave të veta”.
Ky projekt vjen pas 3 vitesh punë intensive, duke e bërë një shtrirje në kohë, nisur nga viti 1132 (referuar muzikës bizantine shqiptare), e deri tek variacionet e shtresimet kohore e kulturore që muzika moderne e sotme i bartë me vete. Me një mbështetje tejet profesionale vizuale, projekti në fjalë përçon angazhimin social e kulturor kolektiv, i cili edhe mbetet si qëllim në vete i vet projektit Makth.
Mbrëmë, Kino Armata ishte e mbushur plotë nga fillimi deri në fund dhe Luan Durmishi, si ideator i konceptit njoftoi se ky projekt është shumë i përzemërt për të, pikërisht për faktin që është rikthyer përsëri te mikrofoni, tek ëndrra e tij që kur ishte një fëmijë 5 vjeç.
Historia personale e ndërthurur më ëndrrat e fëmijërisë për të sjellë një projekt madhështor
“Faleminderit të gjithëve për praninë tuaj. Para se të flasim për këtë projekt, do të doja të ndaja me të gjithë ju një histori timen personale për herë të parë publikisht. Kur i kam pasur 5 vjet kam pasur një pasion të madh që më është ndalur në gjysmë nga situatat e kohës, e që është pikërisht mikrofoni”, thotë Durmishi.
Pasioni si fitimtar ndaj çdo sfide
Vështirësitë, si pjesë e pandashme e njerëzve të cilët synojnë të arrijnë projekte të mëdha, kalohen përmes përkushtimit dhe pasionit, i cili nuk na lë të dorëzohemi asnjëherë, i tillë ishte edhe në këtë rast.
“Gjatë studimeve të mia unë jam rritur me muzikën pop e rock, me bashkëpunimet e shumta me njerëz të ndryshëm, ky pasion nuk më ka lënë asnjëherë rehat. Dhe i gjithë ky rrugëtim, pra, pas 30 viteve kur edhe po i rikthehem mikrofonit tim të fëmijërisë, ende vazhdoj të besoj se pasioni është gjithçka. Ky projekt do të mbetet më i rëndësishmi në jetën time. Realizimi nuk ka qenë aspak i lehtë, prandaj nuk do ta harroj kurrë”, shpjegon ai.
Tregimi i një historie nuk arrihet vetëm duke regjistruar një veprim, një foto apo diçka të ngjashme, ka disa hapa më shumë që duhet ndjekur, përfshirë ndriçimin, inkuadrimin, kompozimin, lëvizjet e kamerës, këndet e kamerës, përzgjedhjen e filmit, zgjedhjen e lenteve, thellësinë e fushës, zmadhimin, gjetjen e lokacioneve, fokusin, ngjyrat, ekspozimin, që të gjitha konsiderohen si pjesë të kinematografisë.
I ndarë i kënaqur nga ky projekt ishte edhe Samir Karahoda, që pati një rol kyç në “Makthin Ballkanik”, sa i përket pjesës së kinematografisë.
“Herën e parë kur kemi biseduar me Luanin ka qenë ndoshta para 3 vitesh. E mbaj mend sepse kam qenë duke xhiruar filmin “Pa Vend”, në atë kohë. Ai më njoftoi se ka një projekt të zemrës që po e bën, e edhe pse nuk i kam pasur mundësitë që të kyçem shumë në këtë projekt, më ka pëlqyer shumë dhe kam parë që mund t’i ndihmojë atyre”, thotë Karhoda për KultPlus.
“Sigurisht për këto tre vite ka ndryshuar edhe koncepti, por mendoj që kemi arritur që të tregojmë bashkëpunimin tonë që kemi bërë mes vete. Ka qenë një bashkëpunim i mirë sikurse me Ilirin por edhe me Luanin. Iliri e ka bërë një koncept të ri që nga fillimi, por sigurisht me ndihmën e Luanit. Mendoj që është bërë një projekt shumë i mirë dhe mundem me tregu me krenari që e kam bërë dhe kam qenë pjesë e tij. Ndihem krenar që jam pjesë e tij”, pohon regjisori.
Ndërkaq, Ilir Hasanaj, si njëri prej bashkëpunëtorëve më të afërt me Luanin, thotë për KultPlus se realizimi ka qenë i vështirë, pasi kanë hasur në disa sfida, por në fund u realizua.
“Realizimi ndoshta ka qenë pak i vështirë, sidomos kur flasim për diçka që është e shpikur dhe jo si diçka që thjesht ekziston dhe mund të shkojmë me kamerë e ta incizojmë. Normalisht kjo ka qenë e vështirë, por ne kemi qenë të limituar edhe për shkak të kohës. Na është dashur që të kemi diell, pra mot me diell. Kur ke një ekip me shumë persona, ekzistojnë momente ku shtyhet xhirimi, por edhe raste kur jemi përgatitur të gjithë, por për shkak të motit, e kemi pasur të pamundur të realizojmë, pasi ishte në kundërshtim me konceptin. Ideja është që këta fëmijët të jenë në një botë ku nuk ka ujë të pijshëm dhe këta duhet ta kërkojnë”, thotë Hasanaj.
Skenaristi shpjegon gjithashtu se Luani fillimisht e kishte këngën dhe disa kostume e lëvizje që duhej t’i përfshinin, por që me kohë edhe mund të kenë ndryshuar.
“Konceptin e kemi bërë bashkë me Luanin. Ai e ka pasur këngën dhe idenë, gjithashtu edhe disa kostume e gjëra epike, përfshirë edhe disa lëvizje specifike. Për mua ka qenë krijimi i një bote, e unë dëshiroja që të ishte edhe një botë paralele, d.m.th. është si një botë reale që është në të ardhmen apo të tashmen që nuk dihet, dhe si një botë që simbolizon ëndrrat që lidhen mes veti. Kjo më është dukur me rëndësi nga fillimi dhe sigurisht e kam shkruar skenarin në këtë formë. Disa gjëra më është dashur t’i ndryshoj, për arsye se nuk kishim fonde dhe i kishim mundësitë e limituara. Luani e ka bërë këtë gjë pothuajse vetë, e pastaj arrinim të një ide tjetër, të cilën duhej ta ndërronim”, shton mes tjerash Hasanaj.
Ai gjithashtu në fund thotë se ky projekt ishte shumë i dashur edhe për të, duke qenë se i ka shtuar shumë vetëbesimin.
“E kam pasur edhe unë shumë për zemër dhe më ka pëlqyer shumë ideja të punoj me Luanin. Mund të them që më ka dhënë një vetëbesim. Ky projekt më ka ndihmuar shumë, pasi në disa skena Luani ka qenë para kamerës dhe krejt besimi ishte te unë dhe sigurisht këtë gjë e vlerësoj shumë. Mendoj që të realizosh një klip prej 8 minutash është si të realizosh një film të shkurtër, dhe po ndihem i përmbushur me këtë projekt.
Ky projekt, i cili mori shumë kohë për t’u realizuar, do të jetë shumë shpejt edhe në të gjitha platformat online. /KultPlus.com
Të gjithë jemi të informuar për profesionalizmin e artistit Luan Durmishi. “Makth Ballkanik” është projekti më i ri i Durmishi i cili pritet të na zbërthejë punën e madhe dhe angazhimin tejet serioz që artisti e ka treguar që nga fillimi i këtij projekti e që më në fund po vjen për publikun, shkruan KultPlus.
Durmishi ka treguar për KultPlus se ky projekt vjen pas 3 vitesh punë intensive, duke e bërë një shtrirje në kohë, nisur nga viti 1132 (referuar muzikës bizantine shqiptare), e deri tek variacionet e shtresimet kohore e kulturore që muzika moderne e sotme i bartë me vete.
“Me një mbështetje tejet profesionale vizuale, projekti në fjalë përçon angazhimin social e kulturor kolektiv, i cili edhe mbetet si qëllim në vete i vet projektit Makth”, thotë Durmishi.
“Mbreti i Zi shpërfaqet i veshur nën ziftin e kostumit mondan që vërvitet, rënkon, shpërtrupërohet e dekodohet, brenda madhështisë së tij, e kundrejt të bëmave të veta”.
Në “Makth” ka punuar një ekip i madh i përbërë prej profesionalistëve, secili në fushën e vet.
Muzika, teksti, vokalet bizantine shqiptare & vokali kryesor nga Luan Durmishi, producent muzikor / incizim, miksim, masterizim – Tomor Kuçi, kompozitore e linjës kryesore vokale të veprës & bazës ritmike – Irena Popović, obo & tupana – Albin Abazi, kitarë, incizim & asistim në produksion – Dren Suldashi.
Ndërsa sa i përket pjesës vizuale – videos, koncepti nga Luan Durmishi dhe Ilir Hasanaj, skenari, regjia, montazha – Ilir Hasanaj, kinematografia – Samir Karahoda, montazha – Ardmax, asistent i kamerës – Jetmir Zenelaj, Ardmax, kostumet – Flutura Dedinja, skenografi, skulpturat – Rigon Begolli, grim – Violeta Janjeva, pajisje – Ikonë Studio.
Në video do të shohim disa personazhe të cilët vijnë nën lojën e: Mbreti i zi, shpirti i zi – Luan Durmishi, udhëtarja / mbretnesha – Kanina Arifi, udhëtari – Apollon Arifi, valltarja e zezë – Agnes Nokshiqi dhe valltari i zi – Don Shala.
Nën këtë përbërje që flet shumë për atë që pritet të shoh publiku, projekti do të promovohet më datë 9 nëntor, ora 20:00, në Kino Armata. / KultPlus.com
Në ditët e fundit të Covid 19, në trupin tim, kuptova saktësisht se virusi është shumë i rrezikshëm ! Përtej këtij vrasësi të padukshëm që po mer jetëra njerëzish, kuptova se edhe ne jemi bërë “vrasës” të pavetëdijshëm të njëri tjetrit !
Të nënës dhe babait, të motrës dhe vëllaut, të shokut dhe shoqes etj… ! Jemi dalldisur dhe nuk e dijë a po e vërejmë këtë ? Qeveritë në të gjitha anët e globit, kur po kanë zgjedhje, po e humbin toruan dhe si të “çmendur ” po vrapojnë pas turmave dhe kështu po bëhemi të gjithë “vrasës” të njërit t’jetrit, e nuk po di a po e kuptojmë këtë apo nuk po duam t’a kuptojmë ! Ata pastaj po kthehen në humanitet, e ne në vazhdim dalldisjeje !
Virusi po vazhdon të vret, e dhimbjet veq po shtohen, kurse frika nga ky virus tek ne si duket ende është shumë largë. Ju lutem respektoni masat që pasojat dhe dhimbjet të jenë sa më afatëshkurta. / KultPlus.com
Label – i ( shtëpia muzikore ) ‘’ Lahuta Music’’, i cili menaxhohet nga ONIMA nënshkruan kontratë me Luan Durmishin si trajnues vokali ( Vocal Coach ).
Kjo shtëpi muzikore bëhet a para shtëpi në të gjitha trojet shqiptare dhe me gjerë, me trajnues ( profesionist ) të vokalit, i cili do t’i trajnojë të gjithë këngëtarët me të cilët kjo shtëpi do të lidhë kontrata me ta.
Nga tash e tutje ‘’ Lahuta Music ‘’, e cila drejtohet nga Erkand Shabani do të nxjerrë artistë të rijnë dhe që janë në skenë në mënyrën me profesionale si këngëtar profesionist, të cilët do ta kenë target industrinë e muzikës moderne, pop etj… , duke ju ofruar kushtet më moderne në rajon si dhe me një ekip profesional e të përkushtuar për zhvillimin e artistëve.
Këngëtarët e kësaj shtëpie muzikore ekskluzivisht do të kenë mundësi të marrin instruksionet, teknikat vokale dhe ato interpretative më bashkëkohoret , të cilat aplikohen në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, për të cilat Luan Durmishi ka specializuar dhe është certifikuar për teknikat vokale dhe ato interpretative‘’ Zëri për trupin, trupi për zërin’,’ në klasën e një prej pedagogeve më të mira në SHBA , Dorothy Stone./ KultPlus.com
Kur bota po mrekullohet çdo ditë e më shumë vetëm me artistët dhe sportistët kosovar, ju nuk e votoni ligjin për sponsorizim në kulturë dhe sport.
Ju nuk e votoni, sepse ju jeni turpi i këtij vendi. Ju kur
ndodh diçka e bukur në artin dhe sportin kosovar, brenda e sidomos jashtë
vendit, vraponi kush më shpejtë e kush më parë të bëj statuse mburrjeje për
sukseset tona të merituara!
Ju kur ndodh diçka e bukur nga artistët dhe sportistët
kosovar jashtë vendit, vraponi me shumicë për ti hipur aeroplanit ti merrni ato
dreq meditje që paguhen nga taksat tona dhe për tu dukur të “kulturuar” kinse
ne kuptojm nga arti dhe i suportojmë artistët dhe sportistët tanë!
Juve vetëm me art dhe sport ju ka mbetë të krenoheni dhe me
asgjë t’jetër, sepse jeni bërë vetë turpi për botën, kurse ne suksesi dhe
imazhi më i mirë !
Tash, kur erdhi momentumi jonë ta përfaqësojmë vendin më
lehtë dhe dinjitetshëm brenda dhe jashtë, siq e kemi bërë deri tash, ju nuk i
hapni rrugën artit dhe sportit për inatet dhe interesat e juaja personale.
Ju është e vërtet që jeni shumë më të fuqishëm se ne
ekonomikisht dhe në vendime të tilla, sepse vetëm ju më së miri e dini këtë, se
si keni mbërri deri aty, por e vërteta është se ju kurr nuk do të mund ta
luftoni dhe bllokoni fuqinë që e kemi ne si artistë dhe sportist.
Ju nuk e doni vendin tuaj, sepse interesat personale, inatet dhe paraja ju kanë rrëmbyer edhe atë pak dashni nesë e keni pasur për vendin ndonjëherë ! Kurse ne për dallim nga ju, e duam dhe do ta dojmë gjithmonë vendin, madje do të vazhdojmë pa u ndal ta bëjmë sa më të bukur që mundemi me punën tonë./KultPlus.com
Qendra Multimedia dhe ekipi i shfaqjes “55 shades of gay” janë tronditur nga komenti fashist i Xheladin Krasniqit, i cili është një zyrtar i Ministrisë së Drejtësisë.
Luan Durmishi këtë e quan një kërcënim nga një zyrtarë i lartë shtetëror
ndaj lirive themelore.
“Kërcënimet nga zyrtarë të lartë shtetëror ndaj lirive themelore, në prag të përvjetorit të Pavarësisë. Prerje kokash dhe thirrje për shfarosje ndaj komunitetit LGBT dhe të artistëve, të cilët edhe tek ne si kudo në botë janë në vija të para të mbrojtjes së lirive të të gjithëve. Në këtë rast si artist performues në shfaqjen e Qendrës Multimedia “55 shades of gay” së bashku me kolegët e mij, jemi të shokuar se akoma ekzistojnë kësi lloj personash nëpër institucione, të cilat do të duhej të na shërbenin në mbrojtjen e lirive të të gjithëve. Edhe në kohën e Millosheviqit artistët kanë qenë të kërcënuar për idetë dhe veprat e tyre për lirinë. I bëjë thirrje prokurorisë që ta merr shumë seriozisht këtë kërcënim.”, ka thënë Durmishi. /KultPlus.com
Në fillim të marsit 2018, Kisha “Shën Ndou” në Prishtinë ishte mbushur plot me audiencë.
Krejt sy e
vesh ata dukeshin në mes të programit, së bashku me Korin e Filharmonisë së
Kosovës, e nën tingujt e violinës së Festim Fanajt kur kishin filluar të
zhyteshin në zërin e thellë të Luan Durmishit. Përballë tyre ishte dirigjenti që
vepron në Londër, Marsio Da Silva. Këtë interpretim më të veçantë e pat bërë
përjetimi i publikut që po dëgjonte “Këngën e Rexhës”, e cila erdhi nën
aranzhimin e kompozitorit Hajrullah Syla.
Kur vepra
mbaroi, publiku dukej sikur kishte gjetur prehje në interpretim e zor ishte
shkëputur nga kjo qetësi, për të vazhduar me duartrokitje të fuqishme. Luan
Durmishi nuk po e interpretonte këtë vepër për herë të parë. Para dhjetë vitesh
e kishte përjetuar një eksperiencë fort të veçantë derisa e kishte kënduar para
një publiku krejtësisht tjetër në Austri, që nuk dinte asnjë fjalë të veprës.
Nuk ishte vetëm publiku ai që nuk e kuptonte tekstin e saj, por edhe vetë këngëtarja
që kishte vendosur të interpretonte përkrah Durmishit.
Drejtoresha e teatrit “Lalish”, Nigar Hasib, përsipër kishte marrë rolin e nënës së Rexhës. Kishte përfunduar në skenë pa e ditur tekstin por duke e ndjerë e transmetuar fuqishëm atë. Kjo kishte ndodhur në saje të respektimit të rregullave të teatrit, ku artisti që përballet me tekste të vendeve të tjera, e transmeton atë vetëm përmes impulseve, lëvizjeve të trupit të cilat nxjerrin në pah fuqinë e zërit. Kështu Nigar e kishte interpretuar copëzën muzikore pa kuptuar as edhe një fjalë të saj, pa e ditur aspak historinë veprës, përkundër që gjatë provave e kishte ndjerë se vështirë po i rezistonte asaj. Përkundër këtyre, publiku e solistja e kishin shoqëruar veprën me një intensitet emocionesh, derisa publiku kishte përfunduar mes lotësh. Kështu e kujton tenori Luan Durmishi performancen që e cilëson si një nga eksperiencat më të veçanta të karrierës së tij.
Depërtimi i Durmishit në Lalish
Theater Labor në Vjenë
Lalish
Theater Labor në Vjenë është një teatër bashkëkohor, krejtësisht jokonvencional
që merret me traditën dhe eksplorimin e kulturave të qytetërimeve të ndryshme,
përmes të cilave gjen artistë të atyre vendeve që ata i konsiderojnë si
përfaqësuesit më të denjë të kulturave vendore, derisa kjo arrihet përmes një
punëtorie seleksionuese. Pas kësaj, artistët ftohen në teatër për të bashkëpunuar
në krijimin e performancave muzikore. Pasi një pjesë e këtij teatri kishin
vizituar Kosovën, kishin përzgjedhur Durmishin për të përfaqësuar Kosovën në projektin
e tyre ‘’Drei Brucken’’, ku ishin të përfshirë
Kosova, Ukraina dhe Irani.
“Artistët nga
Irani, për shkak të problemit të lëvizjes, nuk kishin pasur mundësi të jenë
pjesë e projektit dhe vendi i tretë është zëvendësuar me Vjenën, konkretisht me
bashkëthemeluesit e këtij teatri, artisten me prejardhje nga Kurdistani, Nigar
Hasib dhe Shamal Amin, dy udhëheqëset e këtij teatri”, tregon Durmishi.
Ajo çka e bën
edhe më të veçantë këtë teatër është “rregullorja” se në çdo ballafaqim me
kulturat e vendeve botërore, nuk duan të dinë se çka thotë teksti në fjalë i
një monologu ose kënge. Kur një artist i një vendi të caktuar sjellë tekst në
fjalë ose tekst notal në fjalë, në këtë teatër përmes eksperimentit laboratorik
deri te vënia e performancave në skenë, punohet vetëm përmes impulseve, lëvizjeve
të trupit të cilat nxjerrin në pah fuqinë e zërit, emocionin real përmes të
cilit praktikisht kuptohet domethënia e tekstit.
Rrugën për
atje, Durmishi e kishte marrë me një bagazh veprash të kulturës shqiptare, në
mesin e të cilave ishte edhe “Kënga e Rexhës”. Ai kishte interpretuar këtë këngë
në provat eksperimentale para bartësve të teatrit e kolegëve nga Ukraina. Interpretimi
e vepra i kishte goditur të gjithë, veçmas Nigar Hasib, e cila njihet si një
artiste e këngëtare e përmasave të mëdha që ka marrë në botë epitetin e divës së
këtij teatri.
“Te
nesërmen, drejtori i teatrit – Shamal Amin, artist dhe antropolog i
jashtëzakonshëm më thotë se Nigar ka vendosur të performojë vetëm me ty, në
njërën pjesë të performancës “Këngën e Rexhës” në duet. Natyrisht që për mua
ishte tejet privilegj të performoja vetëm me Nigar Hasib ”, shpjegon tutje për
KultPlus tenori Durmishi.
Për Nigar Hasib, “Kënga e Rexhës”
mbetet vepra që e ka emocionuar nga gishtërinjtë e këmbës e deri tek flokët
Durmishi
tregon se e kishin ndërtuar veprën në mënyrë spontane përmes lëvizjeve të
trupit dhe gjatë provave derisa ai këndonte “Këngën e Rexhës” në formën e tij
origjinale (accapella), Nigar lëshonte tinguj të çuditshëm nga trupi i saj. Gjatë
kësaj kohe, ajo e kishte ndjerë se nuk po mund t’i qëndronte rezistente kësaj storje
dhe kishte bërë përpjekje që për herë të parë t’i thyente rregullat e teatrit.
“Më thotë “rregullat
shpesh ja që thyhen. Nëse jo tash gjatë krijimit tonë të kësaj performance,
atëherë pas përfundimit të katër shfaqjeve tona, dëshiroj shumë ta di se çka
thotë teksti nga fillimi deri në fund”. Unë refuzoj natyrisht t’i tregoj domethënien
e tekstit gjatë eksperimentit dhe i premtoj që në fund të shfaqjes së fundit do
t’i tregoj saktësisht se çka është storja e këngës”, tregon tutje tenori
kosovar.
Kjo performancë ka mbetur fort e
ngulitur në mendjen e Durmishit, i cili e kujton në detaje. Ai thotë se Nigar,
aq magjishëm e kishte sjellë rolin e nënës, duke nxjerr nga trupi i saj tinguj
ofshame të një nëne ‘’shqiptare’’ pa e ditur tekstin, por në fakt duke e ditur
që bëhet fjalë për një tragjedi dhe një vajtim mortor. Ashtu siç e kujton
Durmishi, interpretimi i tyre i përbashkët kishte përlotur edhe audiencën.
“Unë gjatë
performancës tonë isha i ballafaquar për herë të parë me mrekullinë e artit dhe
për mua ai moment, ata tinguj të Nigarit që të rrëqethnin të gjithë trupin, ato
lëvizje të trupit të saj që tregonin dhimbjen për “djalin” e saj të vdekur, ajo
audiencë e tëra gati e përlotur nuk do të shlyhen kurrë nga memoria ime
artistike”, rrëfen Durmishi.
Kurse artistja Nigar Hasib kishte cilësuar ‘Këngën e Rexhës’ si veprën që e ka emocionuar më së shumti në karrierën e saj duke thënë se çdo tingull e kishte ndjerë nga gishtat e këmbëve e deri tek flokët.
“Zëri për këtë teatër është më tepër
se artikulim i fjalëve apo pasues i teksteve të mësuara përmendësh”
Përvojën e
tij në këtë teatër, Durmishi e cilëson si një ndër eksperiencat më të
rëndësishme në karrierën e tij, ndërsa tregon për veçantitë e këtij teatri, tek
i cili i kushtojnë shumë rëndësi zërit. Pushteti i artistit në skenë është i
definuar në zërin e tij. Durmishi për KultPlus tregon se vetëm në këtë teatër e
ka parë ballafaqimin me pushtetin e zërit të artistit. Zëri për këtë teatër është
më tepër se artikulim i fjalës apo pasues i teksteve të mësuara përmendësh.
“Zëri për ta
është pjesa më e rëndësishme e performuesit, duke e konsideruar se kryesisht
teatri tradicional euro-amerikan duke qenë i lidhur ngushtë me tekstin e
shkruar dramaturgjik, rolin e zërit e ka kufizuar gati krejtësisht, duke e vënë
në shërbim të dialogjeve verbale me përmbajtje apo domethënie të caktuar,
përmes aktorëve apo përgjithësisht artistëve performues të këtij teatri”,
tregon tutje tenori Luan Durmishi.
Në këtë
mrekulli të këtij teatri qëndrojnë dy ‘’bardet primitiv’, Nigar Hasib dhe Shamal Ami, të cilët janë
bartësit kryesor të Tetarit “Lalish” dhe të cilët përmes ekspeditave
etnologjike dhe antropologjike në kulturat dhe qytetërimet e hershme vazhdojnë
t’i gjurmojnë misteret e humbura të zërit njerëzor.
Durmishi tregon se në teatrin “Lalish” zëri nuk është vetëm diçka që dëgjohet, por ai edhe ‘’shihet’’ dhe si i tillë vepron. Nigar Hasib thotë “zëri për sy e jo sallë për vesh’’.
Në këtë teatër artistët nuk luajnë
role. Aty askush nuk imiton dhe kopjon askënd. Ata janë të gjithë vetja e tyre.
Në këtë teatër nuk ka role kryesore e as dytësore. Aty secili është rol
kryesor. Aty secili është autor, regjisor dhe aktor.
“Mund të
themi se në këtë teatër brenda një shfaqjeje, secili ashtu siç e ka rrëfimin
apo historinë, e ka edhe shfaqjen e tij
dhe paraprakisht në këtë teatër, kështu ndërtohet gjithçka nga fillimi
deri në fund. Kjo është magjia e teatrit “Lalish””, tregon Durmishi.
Durmishi
ndihet i lumtur që këtë interpretim ai ia ka falur edhe publikut të Prishtinës,
ani pse në një format krejtësisht tjetër.
“Natyrisht
ndjesia gjatë interpretimit tim si solist me “Këngën e Rexhës” ishte pothuajse e njëjtë dhe ajo u pa në
reagimin dhe sytë e publikut, por e ndryshme si koncept, sepse
interpretohej prej një mediumi dhe
formati krejtësisht tjetër të artit, atij të muzikës klasike”, tregon ai.
Durmishi
thotë se ajo çfarë i karakterizon performancat e tij artistike është emocioni. Ai
thotë se është produkt i studimeve edhe të dobëta edhe atyre superiore, por në
fund emocionin e fort dhe te sinqertë, nuk ka lejuar që ta shkatërrojë askush.
“Ti mund të
kesh shkollime të dobëta dhe brilante gjatë studimeve gjithkund në botë, por
emocionin ose e ke, ose nuk e ke. Interpretimi i një artisti në çfarëdo lloj
medium te artit nëse nuk transmeton emocion, rrezikon gjithmonë ta humbasësh
publikun, për arsyen sepse publiku është shumë i sinqertë kudo” tregon ai.
Luan Durmishi është tenor multidimensional, themelues dhe udhëheqës i Orkestrës “Rexho Mulliqi” dhe anëtar i korit të Filharmonisë së Kosovës. / KultPlus.com
Dje ka ndërruar jetë regjisori i njohur nga Kosova, Bekim Lumi i cili për më shumë se dy vite po përballej me sëmundjen e rëndë të kancerit, shkruan KultPlus.
Gjatë ditës së sotme do t’i ipet lamtumira e fundit ndërsa nga ora 12:00 do të fillojnë homazhet në Teatrin Kombëtar të Kosovës. Tenori Luan Durmishi do ta jetësoj amanetin e tij që sot të përcillet me muzikë për banesën e fundit, me veprën “Vdekja nuk është fundi” të nobelistit Bob Dylan.
Më poshtë ju sjellin postimin e plotë të Luan Durmishit.
Miku im i dashtun !
E paske lënë amanet që unë sot të t’përcjellë në banesën tënde të fundit me këngë ! Unë, sot nuk e gjejë dot forcën të këndoj ! Të LUTEM falëm ! Por, unë sot gjithsesi do ta gjejë forcën dhe do ta përmbush amaneti , në tingujt e pianos , krijimin tim që ta kam dediku TY , me vargjet me të bukura dhe më të fuqishme, nga poeti , nobelisti dhe muzikanti Bob Dylan ” Vdekja nuk është fundi “.
Miku im i dashtun !
Më kujtohet kur më ke tregu , se fillimin e studimeve t’ua e ke nisur në muzikë , për t’i braktisur ato menjëherë , për shkaqe të rrethanave politike të asaj kohe ! Dhe si disident , që t’kanë konsideru , nëse nuk gaboj dhe dashuri të madhe që ke pas për Shqipërinë
kë lënë vendin , për t’i vazhdu studimet , për teatër në Tiranë.
Je kthy në Kosovë , në teatrin tënd të dashtun për të bërë mrekulli ! Unë, sot me shumë dhimbje , por i përmbushun që po ta plotësoj amanetin tënd , do t’përcjellë në banesën tënde të fundit me muzikë dhe vargje , sepse muzika për TY ishte dhe mbeti pika më e fuqishme e artit , sepse TI e doje aq shumë muzikën dhe ishe njeriu më muzikal dhe shije hollë për muzikë , që kam taku në jetën time.
Orkestra “Rexho Mulliqi” së shpejti do të shndërrohet në Orkester Simfonike A2.
Këtë e ka bërë të ditur për KultPlus, menaxheri i Orkestrës Luan Durmishi.
“Së shpejti Kosova do t’i ketë dy Orkestra Simfonike, atë të Filharmoinsë së Kosovës dhe Orkestrën Simfonike “Rexho Mulliqi”. Poashtu jemi duke punuar në repertorin e ri, i cili do të vijë me një koncert të madh për një ngjarje të rëndësishme”, ka thënë Durmishi.
Për këtë koncert të Orkestra “Rexho Mulliqi”, Durmishi ka thënë se janë duke punuar një grup të madh njerëzish profesionist të fushave të ndryshme./ KultPlus.com
Te premtën e kaluar u interepretua vepra madhore e kompozitorit Joseph Haydn “Missa in Tempore Belli” – Meshë në kohën e luftës, nga institucioni më i lartë në vend – Filharmoina Opera e Kosovës.
Kjo vepër sic dihet është shkruar për kor profesional, orkestër dhe solist. U pretendua si realizim i suksesshëm, por në fakt ishte një realizim tejet i dobët në cdo aspekt. Me këtë dua të them se për të realizuar një vepër kaq komplekse në cdo aspekt profesional, ne na duhet së pari një edukim shumë cilësor, të cilin ende nuk e kemi dhe nuk do ta kemi edhe për një kohë shumë të gjatë, thënë më shkurt edhe pak shekuj.
Nëse nisemi nga fakti se ne po e mbajmë gjallë kulturën sic po pretendojnë disa përgjegjës të këtij institucioni, atëherë e kemi shumë gabim, sepse vec sa e dëmtojmë shumë institucionin dhe performuesit e këtij institucioni, duke i arritur koncertet komplet me një dhunë sistematike, psiqike, gjë që arti nuk e duron në asnjë moment këtë sistem.
Arti është kulturë, edukim, realizim dhe profesionalizëm i mirëfillt. Kjo që e thashë më lart, po i ndodhë tash e sa vite, sidomos korit të këtj institucioni. Nëse nisemi nga interesi personal, atëherë lë për të besuar shumë se e gjithë kjo ambicie për të realizuar vepra të këtij formati, shumë kompleks sic është kjo meshë, bëhet kryekput për interesa personale.
Kjo u vërtetua shumë qartë të premtën e kaluar, se për të realizuar një vepër të tillë, të paktën duhet të udhëhiqet nga dirigjent super profesional , në të kundërtën vepra nuk duron dirigjent total amator, sic e kishte kjo vepër të premtën e kaluar, duhet të paktën të ketë solistë shumë të mirë, gjë që rezultoi me solistë shumë të dobët, pervec basit tashmë të dëshmuar Frano Lufi ( në këtë rast u sigmatizuan solistët shumë të mire që i ka ky institucion i yni ). Dhe krejt në fund, vepra u realizua si u realizua falë atyre pak muzicientëve të rinjë shumë të mirë dhe me përvoja edukimi dhe ekperiencë jashtë vendit./KultPlus.com
Studio e teknikës vokale dhe repertorit është një program i udhëhequr nga tutori vokal Luan Durmishi, që ka në fokus edukimin, avancimin dhe zhvillimin e zërave/vokaleve, gjegjësisht këngëtarëve dhe aktorëve, përmes teknikës ‘’Zëri për trupin, trupi për zërin’’, përcjell KultPlus.
Studio e teknikës vokale dhe repertorit ofron trajnime profesionale me fokus të veçantë në vokalin e këngëtarëve. Duke filluar prej këngëtarëve fillestarë e deri tek këngëtarët me më shumë përvoje në skenë, studioja aplikon metodologji tejet të avancuar dhe bashkëkohore, me programe të specializuara 6 mujore që kanë mundësi avancimi në kohëzgjatje deri në një vit. Çfarë e bën këtë teknikë të veçantë është fakti se ajo është në shërbim të të gjitha zhanreve muzikore. Një aplikim të jashtëzakonshëm, kjo teknikë e gjen edhe tek aktorët, duke iu mundësuar ta shfrytëzojnë potencialin e tyre vokal.
Edukimi përmes kësaj teknike bëhet përmes kurseve të Vokalit dhe të Repertorit, paralelisht dhe ndaras, sipas kërkesës dhe nevojës, duke mos u kufizuar në zhanre apo stile të caktuara.
Përshkrim i shkurtër i teknikës “Zëri për trupin, trupi për zërin”
Teknika në fjalë, vjen si rezultat i një sërë studimesh që i janë bërë vokalit gjatë dekadës së kaluar në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Ekspertët e zërit në bashkëpunim me shkencëtarët mjekësorë kanë konstatuar se 90% e këngëtarëve këndojnë me sforcim. Për më tepër, ekspertët e UMHS (University of Medicine and Health Sciences) në Neë York City, të cilët kanë bërë një studim më të thellë, përmes obduksionit në trupa njerëzorë, kanë parë se elasticiteti i kordave të zërit është shumë më i madh sesa që u është krijuar mundësia këngëtarëve me përdorimin e metodologjive të aplikuara deri më tani. Këto hulumtime kanë gjetur format më praktike për trajtimin e vokalit, të cilat kanë rezultuar tejet të suksesshme, duke e larguar tërësisht sforcimin gjatë performancës dhe tejkaluar teknikat e deritanishme konvencionale.
Teknika vokale “Zëri për trupin, trupi për zërin” ndikon drejtpërdrejt në zgjerimin e ambitusit të këngëtarëve, në origjinalitetin e tyre, qetësinë gjatë performancës, energjinë e këndimit, në rehabilitimin e dëmtimit të vokalit dhe, më e rëndësishmja, në rregullimin e frymëmarrjes në mënyrë profesionale dhe kondicionin e saj.
Kjo teknikë nuk kufizohet në një grupmoshë të caktuar, në një stil të muzikës, apo në ambitus të ulët apo të lartë. “Zëri për trupin, trupi për zërin” thyen kufijtë konvencionalë dhe e ndihmon çdo lloj vokali ta shprehë vetveten në mënyrën më të natyrshme të mundur në cilindo repertor./ KultPlus.com
