Kryeministri Albin Kurti tha se janë në proces të finalizimit të njohjes së patent-shoferëve me Kanadanë e Turqinë.
“Pas Gjermanisë, Italisë dhe Austrisë, në proces të finalizimit të njohjes së ndërsjellë të patent-shoferëve jemi edhe me Kanadanë e Turqinë”, njoftoi ai në mbledhjen e sotme të Qeverisë.
Pasi i falënderoi mërgimtarët që votuan në zgjedhjet parlamentare të 9 shkurtit dhe u bënë siç tha, “ashtu edhe siç janë, pjesë e pandashme e vendimmarrjes për vendin tonë”, Kurti tha se për ta kanë bërë disa lehtësime.
“Një prej lehtësimeve më të mëdha është njohja e patent-shoferëve nga vendet ku ata jetojnë dhe punojnë. Kjo përveçse ul shpenzimet dhe kursen kohën, mundëson integrimin më të shpejtë në tregun e punës”, tha ai, duke kujtuar se nga prilli i vitit 2023 ka hyrë në fuqi marrëveshje me Gjermaninë për këtë çështje. Prej atëherë, ai tha se “rreth 30 mijë bashkatdhetarë kanë konvertuar patent-shoferët”.
“Nga muaji i kaluar ka hyrë në fuqi marrëveshja me Italinë për njohjen e patent-shoferëve, ndërsa nga muaji i ardhshëm, siç ka njoftuar Ambasada jonë në Austri, hyn në fuqi ndryshimi i rregullores zbatuese të ligjit të pantentës së shoferëve në Austri, gjë që lehtëson procedurën e konvertimit të saj për shtetasit e Kosovës”, tha Kurti./ KultPlus.com
Qeveria e Kosovës në detyrë ka miratuar Projekt-udhëzimin Administrativ për Linjën Telefonike Emergjente për Viktimat e Dhunës në Familje, Dhunës ndaj Grave dhe Dhunës në Baza Gjinore.
Në prezantimin e këtij projekt-udhëzimi, kryeministri Albin Kurti tha se viktimat kanë nevojë për reagim të shpejtë dhe efikas të institucioneve të shtetit dhe tha se linja telefonike emergjente ofron “ndihmë të menjëhershme në situata emergjente dhe referim të shpejtë të shërbimet përkatësem, duke siguruar që viktimat të kenë qasje në shërbimet e nevojshme për mbrojtjen dhe fuqizimin e tyre”.
Ndërkaq, ministrja e Drejtësisë tha se me këtë projekt-udhëzim synojnë që të krijojnë një “linjë emergjente, të specializuar që ofron mbështetje të menjëhershme, të qasshme, të sigurt, konfidenciale për viktimat e dhunës në familje, dhunës ndaj grave dhe dhunës në baza gjinore”.
“Linja telefonike emergjente shërben si pikë kontakti ndërlidhëse në nivel qendror dhe ofron mundësinë që viktimat dhe qytetarët që rastet e ndërlidhura me dhunën në familje, dhunën ndaj grave dhe dhunën me bazë gjinore”.
Haxhiu tha se e ndërmorën këtë duke pasë parasysh që shumë prej viktimave ende nuk janë të informuara me përgjegjësitë që kanë institucionet për to në raport me shërbimin që ofrojnë institucionet.
“Po ashtu, mundëson kontaktin direkt të viktimës me shërbimet e tjera përkatëse, ofron mbështetjen dhe këshillon viktimën për reagim në situatë krize, përfshirë edhe udhëzimet lidhur me sigurinë personale për tejkalim të krizës, ofron informacione të nevojshme dhe numra të kontaktit për shërbimet mbështetëse”.
Gjithashtu, Qeveria ka miratuar edhe Projekt-rregulloren për Mekanizëm Koordinues Lokal për Mbrojtje nga Dhuna në Familje, Dhuna ndaj Grave dhe Dhunës në Baza Gjinore./Express/ KultPlus.com
Dhoma e Përfaqësuesve miratoi mbrëmjen e së martës planin e Presidentit Trump për uljen e taksave dhe për kufirin, duke i dhënë një shtysë të madhe axhendës së administratës së re për vitin 2025.
Të gjithë ligjvënësit demokratë votuan kundër, ndërsa një prej tyre abstenoi. Një ligjvënës republikan u shpreh kundër planit të presidentit në votimin 217-215.
Miratimi vjen pas një serie të pazakontë manovrash nga Kryetari i Dhomës së Përfaqësuesve, republikani Mike Johnson, i cili anuloi votimin, ndërsa ligjvënësit u njoftuan se nuk do të kishte votime të tjera gjatë natës. Më pas ai ndryshoi kursin, duke e hedhur ë buxhetin për votim.
Ndryshimi i rrjedhës së ngjarjeve erdhi pasi Johnson dhe republikani i dytë në krye të Dhomës së Përfaqësuesve, Steve Scalise, shpenzuan orë të tëra duke bindur të pavendosurit që të mbështesin planin, një hap paraprak për zgjatjen e shkurtimit të taksave të vitit 2017, të miratuar gjatë mandatit të parë të Presidentit Trump.
Të dy udhëheqësit thanë se vetë Presidenti Trump kishte kontaktuar gjithashtu ligjvënësit ngurrues në lidhje me nevojën për të çuar përpara planin prej 4.5 trilion dollarësh të uljes së taksave, i cili gjithashtu përfshin financimin e përpjekjeve të dëbimit të imigrantëve që jetojnë ilegalisht në Shtetet e Bashkuara, do të shtrëngonte sigurinë kufitare, heqjen e rregullave të tepërta në sektorin energjetik dhe mbulonte shpenzimet ushtarake.
“Presidenti ka biseduar me një numër ligjvënësish. Ai i ka bërë të njohura qëllimet e tij dhe dëshiron që ata të votojnë dhe ta çojmë përpara”, tha Johnson./VOA/ KultPlus.com
Victor Marie Hugo lindi në 26 shkurt të 1802, pothuaj 13 vjet pas shpërthimit të Revolucioni francez. Ishte geniu i kohës së tij dhe i të gjitha kohërave.
Nderimet e ceremonisë së vdekjes (22 maj 1885), 83 vjeç u bënë nën Harkun e Triunfit dhe u varros në Panteonin e Parisit i shoqëruar nga një kortezh prej 2 milionë shpirtrash. Është babai i letërsisë franceze, nuk mjafton numërimi i veprave të tij në shumë fusha si poet, dramaturg, romacier, frymëzues romantik, dizenjator, pjesëmarrës në konfliktin frankoprusian, deputet, senator, mbajtës i Legjionit të Nderit dhe emri i një rruge në Paris. Edhe fjalët e tij të fundit: “Ceci est le combat du jour et de la nuit… Je vois de la lumière noire” (është lufta e ditës dhe e natës…shoh dritën e zezë) përsëriten ende sot në shkolla kur studiojnë jetën e turbullt dhe veprën e tij.13 vepra për teatër, 9 romane, 28 volume me poezi,15 ese edhe deri në vizatime e fotografi, pasione të vona, por jo më pak të forta.
Iu kundërvu Napoleonit, kudërshtoi dënimin me vdekje dhe ishte në favor të të drejtave të grave. Peradoria e dytë franceze e dënoi me ekzil për dy dekada. Mbrojti riovimin e sistemit të edukimit dhe të ligjeve aristokrate. Hyri në zemër të popullit me dy nga monumentet e tij: “Katedralja e Parisit” dhe me “Të mjerët”. Një tjetër grusht: zgjedhjet e 8 shkurtit të 1871 sjellin në pushtet monarkët, por populli mohon këtë lloj ndryshimi dhe shpërthen një revoltë e përgjakshme dhe mjaft e famshme “Komuna e Parisit”. Përpara këtij represioni kundër komunarëve, Viktor Hygo shkruante: “Disa banditë vranë 64 pengje…dhe ne iu përgjigjëm duke vrarë 6000 të burgosur!”
Fama e tij ishte e pamasë.
Por zogu i fatkeqësisë vinte vërdallë…në 12 tetor të 1822 martohet me Adèle Foucher, një mike e fëmijërisë dhe disa vite më e madhe se ai. Një vit më parë i kishte vdekur e ëma, Sophie Trébuchet, vdekje që e kishte tronditur shumë. Nga martesa lindin 5 fëmijë, Léopold, Lèopoldine, Charles, François–Victor, y Adèle. Djali i parë i mbijeton vetëm 3 muaj. Leopoldine i vdes pa mbushur të 20-at, Charles vdes në moshën 45 vjeçare dhe Francois-Victor në të njëjtën moshë me Charles-in. Vdekje aspak të mëshirshme këto. Leopoldine bie nga varka në Senë, nuk di të notojë, i shoqi hidhet në ujë për ta shpëtuar dhe të dy mbyten. Charles vdiq nga tuberkulozi, François–Victor nga kanceri.
Përsa i përket Adelës, e mbijetuara e vetme, i kalon ditët e saj në një spital psikiatrik për shkak të një dashurie jo korresponuese. Përsëri një goditje tjetër. Eugene, vëllai i Viktor Hygoit ishte edhe ai i dashuruar pas Adele Foucher-it dhe kur këta u martuan u çmend dhe përfundoi në një çmendinë. Fatkeqësitë ende nuk kishin mbaruar. I ndodhur në ekzil nga Napoleoni III njohu Juliette Drouet e martuar me një skulptor dhe më pas një dashnore e një milioneri që e kishte çuar më parë në Gjermani dhe më vonë në Bruksel. Nata e parë e dashurisë ndodhi në shkurt të 1833, datë që Viktor Hygo e përdori në “Të mjerët” për dasmën e Mariusit dhe Kozetës.
Don Zhuan i padominueshëm nuk reshti së flirtuari dhe Adele e dënoi me një romancë të saj me kritikun letrar Charles Augustin Sainte–Beuve, admirues i Hygosë. Adèle Foucher vdiq në moshën 46 vjeçare në krahët e Viktor Hygosë, i cili vazhdonte të ishte dashnor i Juliette Drouet dhe që mbeti për gjithë jetën deri në vdekjen e tij më 22 maj të 1885. Juliette Drouet kishte vdekur dy vite më parë nga kanceri.
Hygoi nuk i shkoi në funeral, por shkroi në anën e prapme të një fotografie këto fjalë: “50 vite dashuri. Ka qenë ndër më të bukurat martesa”. Përtej ngjarjeve politike, shkrimeve, tragjedive të fëmijëve të tij, çmendurisë së vajzës së tij të vetme të mbijetuar dhe e të vëllait të tij, përtej dashurive të tij, nuk kanë ndodhur rastësisht.
Romantikët, besimtarët e devotshëm të fateve tragjike, hijet, qiparisat që rrethojnë varrezat, sigurisht edhe varret, oguret e tmerrshme, trishtimi, melankolia nuk besuan kurrë në dritën, në lumturinë si dhe në gëzimin. Dhe Viktor Hygoi e përmbushi përjetësisht këtë dekalog, këtë rregull të lojës, këtë dënim, këtë labirint pa rrugëdalje./Theworldnews.net/ KultPlus.com
Simboli i rezistencës kombëtare Adem Demaçi është ndarë nga jeta më 26 korrik të vitit 2018, ndërsa sot është përvjetori i lindjes së tij, shkruan KultPlus.
Me prejardhje nga fshati Lupq i Podujevës Demaçi, u lind më 26 shkurt 1936 në Prishtinë.
Adem Demaçi ishte veprimtar për kauzën kombëtare në kohën e Jugosllavisë dhe luftonte për barazinë e Kosovës me republikat e tjera të Jugosllavisë.
Për angazhimin e tij politik, Adem Demaçi vuajti 28 vjet me radhë në burgjet e Jugosllavisë. Pasi u lirua ai menjëherë vazhdoi aktivitetin e tij politik. Ai quhet edhe Nelson Mandela i Evropës.
Adem Demaçi udhëhoqi Këshillin për të Drejtat dhe Liritë e Njeriut (KMDLNJ) nga 1990 deri 1995.
Në vitin 1991 u nderua nga Parlamenti Evropian me Çmimin Saharov. Gjatë periudhës 1998/1999, kur mbaheshin takimet në Rambouillet për të ardhmen e Kosovës, ai ishte zëdhënës politik i UÇK-së. Ai ishte edhe kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës (2005-2007).
Sot, njerëzit e rezistencës kombëtare identifikohen me emrin e Adem Demaçit, sepse ai me punën e tij dhe me veprën e tij, u bë simbol i unifikimit për ruajtjen e kombin shqiptarë, mbi pesë dekada.
Adem Demaçi me jetën dhe veprën e tij, është një personalitet i përmasave të historisë së përgjithshme njerëzore, ku bën pjesë edhe historia jonë kombëtare.
Ai ka shkruar romanin “Gjarpijt e Gjakut” i cili u ndalua nga regjimi ish-komunist. Ai e pa dritën vetëm pas viteve nëntëdhjeta./ KultPlus.com
Udhëtarët që planifikojnë të fluturojnë për në Greqi më 28 shkurt duhet të presin ndërprerje të mëdha në udhëtimet e tyre.
Kontrollorët e trafikut ajror grek, do të bashkohen me një grevë kombëtare, që do të çojë në anulimin e të gjitha fluturimeve komerciale që hyjnë dhe dalin nga Aeroporti Venizelos i Athinës për 24 orë, transmeton klankosova.tv.
Ky aeroport, që zakonisht trajton mbi 400 fluturime çdo ditë, është më i madhi dhe më i ngarkuari në Greqi, si dhe porta kryesore ndërkombëtare e vendit. Ai gjithashtu shërben si një qendër e rëndësishme për shumë linja ajrore evropiane dhe ndërkombëtare.
Fluturimet esenciale, përfshirë transportin qeveritar, evakuimet mjekësore, aeroplanët ushtarakë, shpërndarjet e ndihmave humanitare dhe misionet e kërkim-shpëtimit, nuk do të ndërpriten.
Udhëtarët këshillohen të kontrollojnë statusin e fluturimeve të tyre dhe të kërkojnë informacion mbi mundësinë e rimbursimeve apo ndryshimeve të udhëtimit.
“Lugina e Varur Akullnajore e Kukajt”, monument natyre në fshatin Valbonë, Tropojë, është pjesë e Parkut Kombëtar të Alpeve.
Agjencia Kombëtare e Zonave të Mbrojtura ndau në rrjetet sociale pamje nga kjo luginë e mbuluar nga dëbora, e cila mund të vizitohet duke lëvizur nga qendra e Valbonës dhe duke ndjekur rrugën për në lagjen Kukaj. Vitet e fundit ajo është kthyer në destinacion për të pasionuarit pas ngjitjeve në mal.
““Lugina e Varur Akullnajore e Kukajt”, pozicionohet në anën perëndimore të Luginës së Valbonës, 1200 mbi nivelin e detit. Monumenti i natyrës, pjesë e Parkut Kombëtar të Alpeve, njihet për vlerat e saj shkencore, gjeologjike, gjeomorfologjike, didaktike dhe ekologjike”, shkruan AKZM.
Kjo është një luginë e varur akullnajore dhe karstike e formësuar si e tillë edhe gjatë proceseve tektonike. Lugina është rreth 6 km e gjatë (nga Jezerca) dhe 2-2.5 km e gjerë. Lugina ka formën e një koni të përmbysur, ku në pjesën e sipërme rrethohet nga disa maja të larta si; maja e Poplukës ose e Rragamit (2472 m), Jezerca (2694 m), maja e Rosit (2524 m) dhe maja e Thatë (2406 m).
Këto maja i japin luginës në pjesën e sipërme të sajë formën e një gjysëm-rrethi. Ndryshe nga shumica e luginave, kjo e Kukaj mbyllet në fundin e saj, afër pikëtakimit me lumin Valbona.
“Lugina e Varur Akullnajore e Kukajt” tërheq vizitorë vendas e të huaj në të gjitha stinët e vitit./atsh/ KultPlus.com
“Ata që mbijetuan” është vepra fituese e Çmimit Kadare 2025 me autor Armand Borën. Kjo është hera e parë që fitues i këtij çmimi, i cili jepet për prozën shqipe, të shpallet një dorëshkrim në dramë. Gjatë një dekade të veprimtarisë, çmimi ka shkuar për dorëshkrime në zhanrin e romanit, tregimeve, novelës, nga autorë të njohur dhe të rinj në Shqipëri, Kosovë, Maqedoni e Veriut dhe diasporë.
Risia e dytë këtij edicioni të njëmbëdhjetë ishte juria. Duke qenë se çmimi ka krijuar traditën e vet, fondin e tij të fituesve dhe veprave, juria erdhi me konceptin e ri që vlerësimi për dorëshkrimin më të mirë të bëhet nga fituesit e mëhershëm. Këtë vit pati përfaqësi nga tre breza shkrimtarësh, nga më i riu Dionis Prifti, te Loer Kume e Vera Bekteshi, e cila kryesoi punën e jurisë, nën asistencën këshilluese të kritikut letrar Ermir Nika dhe koordinimin e Suadela Balliut.
Çmimi Kadare 2025 pati gjithashtu prurje rekord dorëshkrimesh, me rreth 40 të tilla, me autorë nga të gjitha trojet ku flitet dhe shkruhet shqip, me një larmishmëri zhanresh dhe tematikash, disa të trajtuara për herë në letërsinë shqipe.
Pas një shqyrtimi të kujdesshëm, juria e këtij edicioni, përzgjodhi dhjetë dorëshkrimet më të mira, e më pas pesëshen finaliste të përbërë nga: Armand Bora me dramën Ata që mbijetuan; Enird Malil me tregimet Planeti leshtor; Gazmend Krasniqi me romanin Si shkruhet një roman dashurie; Mimoza Ahmeti me romanin I vogli; Stefan Çapaliku me romanin Saga e Sarajevës.
Mes këtyre alternativave jo të lehta, juria vendosi që: “Çmimi Kadare 2025 i jepet dramaturgut Armand Bora për veprën dramatike “Ata që mbijetuan”, për risi stilistikore dhe vlera të qëndrueshme estetike, ku me anë të ndërtimit të personazheve autentike, sjell evokimin e së kaluarës, duke përcjellë mesazhe në realitetin e sotëm”.
I diplomuar në Universitetin e Arteve, Armand Bora ka një karrierë të gjatë e të spikatur si autor i shumë produksioneve skenike, regjisor i disa produksioneve operistike, autor i disa teksteve në dramë, autor filmash, krahas së cilave ka vijuar punën si pedagog me të rinjtë në universitet.
Vlera totale Çmimit Kadare vlerësohet 10 mijë euro, ku krahas pjesës monetare, fituesit i sigurohet botimi i veprës nga shtëpia botuese UETPRESS dhe promovimi i saj përmes turesh e takimesh me lexuesit në të gjithë Shqipërinë.
Fituesit ndër vite kanë qenë emra të rinj e të njohur nga Shqipëria, Kosova, Maqedonia e Veriut e diaspora. I pari fitues i këtij çmimi u shpall shkrimtari Rudolf Marku me romanin e tij Tre divorcet e zotit Viktor N.; duke vijuar me Shkëlqim Çelën dhe përmbledhjen me tregime Embriologji; Virgjil Muçi me “Piramida e Shpirtrave”; autori nga Kosova Musa Ramadani me “Profeti nga Praga”; Loer Kume me “Amigdala Mandala”; Gani Mehmetaj po ashtu nga Kosova me romanin “Zogjtë e Qyqes”; shkrimtarja Vera Bekteshi me romanin “Pusulla të Verdha”; poetja e re nga Maqedonia e Veriut e cila debutoi me romanin “Duhet të jetë dashuri”; prozatori i ri Dionis Prifti me romanin “Dy javë nën balonë.
Dekadën e dytë të fituesve e nis Armand Bora me dramën “Ata që mbijetuan”. /Liberale.al/ KultPlus.com
Në kuadër të festës së 17 Shkurtit, Ditës së Pavarësisë së Republikës së Kosovës, Ambasada e Kosovës në Izrael organizoi pritje zyrtare dhe program artistik. Me këtë rast u hap edhe ekspozita e titulluar “Kosova dhe Izraeli përmes syve të njëri-tjetrit”, një projekt i përbashkët i të dyja vendeve.
Në shënimin e 17-vjetorit të pavarësisë së Kosovës, për herë të parë Kosova dhe Izraeli kanë hapur një ekspozitë të përbashkët në Tel Aviv.
Ekspozita e fotografit kosovar, Naser Thaçi dhe izraelites Ella Waldman paraqet një moment historik në bashkëpunimin kulturor mes dy vendeve.
Në ceremoninë e hapjes morën pjesë përfaqësues të korit diplomatik në Izrael, të institucioneve shtetërore izraelite, politikanë, miq të Kosovës dhe bashkëkombës të profileve të ndryshme.
Pjesëmarrësit patën mundësinë të shohin Kosovën përmes objektivit të një fotografeje izraelite dhe Izraelin përmes objektivit të një fotografi kosovar, duke krijuar një dialog të veçantë mes dy kulturave.
Ekspozita synon të promovojë vlerat kulturore dhe historike të të dyja vendeve, si dhe të forcojë lidhjet mes Kosovës dhe Izraelit përmes artit dhe fotografisë./rtk/ KultPlus.com
Një djalë 12-vjeçar shtrihet i heshtur në skenë, ndërsa audienca endet mes rreshtave duke kërkuar vendet e tyre. Në krahun e majtë, një grua me vështrim të humbur qëndron e palëvizur—më vonë zbulohet se ajo ka humbur djalin e saj gjatë emigrimit.
Shfaqja sjell një dramë tronditëse, duke pasqyruar realitetin e ashpër të vendeve të varfra, ku njerëzit enden në kërkim të një jete më të mirë, shpesh midis shpresës dhe humbjes.
Mbrëmë u dha premiera e dramës “Kufiri”, në regji të Sovran Nrecaj një shfaqje ku emigrimi shfaqet në kompleksitetin e tij nëpërmjet fateve të ndryshme të personazheve.
Për një jetë më të mirë – ky është motivi fillestar kur qytetarët vendosin të emigrojnë. Ëndrrat e parealizuara në vendet e tyre shndërrohen në shtysë drejt largimit.
Një kufi që shkëlqente në dritë neoni, ku polici kufitar, me sjelljet e tij dominuese, disiplinonte dhe kontrollonte, duke marrë vendime sipas gjendjes së tij emocionale për të lënë apo jo kalimin përtej vijës ndarëse.
Përshkrimi i natyrës në sjelljen e njeriut dhe lëvizjen e tij përtej tokës së vet arsyeton determinizmin biologjik, sipas të cilit njeriu, në thelb, nuk mund të ndahet nga baza e tij fillestare – natyra. Ngjalat me udhëtimin e tyre 10 mijë kilometërsh apo fluturimi i lejlekut drejt vendeve të ngrohta ilustrojnë me një perfeksion artistik arsyen e lëshimit të vendit. Por, çuditërisht, vetëm lisi nuk lëviz, sepse ai lëshon rrënjë. Simbolika të tilla natyraliste lënë në duart e njeriut vendimin për të zgjedhë në mes të qiellit apo tokës!
“Kufiri” është një dramë që trajton temën e emigrimit, një fenomen i përhershëm që ka ndikuar thellësisht në jetën dhe identitetin e njeriut. Kufiri nuk është vetëm një vijë gjeografike që ndan territoret, por edhe një përvojë e dhimbshme, një sprovë që vë njeriun përballë pasigurisë, humbjes dhe transformimit.
Në dramën “Kufiri”, ky koncept shfaqet si një hapësirë ndarjeje dhe bashkimi. Ai është pengesë për disa, por portë mundësish për të tjerët. Kufiri simbolizon frikën e së panjohurës, por edhe dëshirën për një fillim të ri. Personazhet përballen me dilemat e emigrantit: A është largimi zgjedhja e duhur? A mund të ruajnë identitetin e tyre në një tokë të huaj? A do të mund të rikthehen ndonjëherë?
“Kufiri” bëhet një histori universale që prek çdo zemër që ka përjetuar ndarjen dhe kërkimin e një jete më të mirë. Midis ndarjes dhe bashkimit, mes humbjes dhe shpresës, kufiri mbetet një provë e njeriut – një vijë që mund të përcaktojë fatin, por edhe një mundësi për të rindërtuar jetën, pavarësisht vështirësive.
Ikja e njeriut
Që nga fillesat e tij, njeriu ka qenë në kërkim të një jete më të mirë. Herë si aventurier, herë i detyruar nga rrethanat, ai ka kaluar kufij për të shpëtuar nga luftërat, varfëria, shtypja politike apo për të ndjekur ëndrrat e tij. Por kalimi i kufirit nuk është vetëm një akt fizik; ai përfaqëson një ndarje shpirtërore, një përplasje mes së kaluarës dhe së ardhmes, mes nostalgjisë dhe nevojës për të ecur përpara.
Emigrimi shoqërohet me dilema të mëdha. Njeriu largohet me shpresën për një jetë më të mirë, por përballjet me pasiguritë e një bote të re, të ftohtë e të panjohur, e bëjnë atë të ndihet i huaj. Ai përpiqet të përshtatet, të mbijetojë, të pranohet, duke kaluar përmes një krize identitare.
Emigrimi në fakt është një manifestim i lirisë së njeriut, por edhe një përballje me kufizimet ekzistenciale. Sipas Jean-Paul Sartre, njeriu është i detyruar të marrë vendime të vështira dhe të përballojë pasojat e tyre. Emigrimi është një zgjedhje e tillë: një akt lirie, por njëkohësisht një sfidë e vazhdueshme.
Hannah Arendt, në veprën e saj të njohur “Origjina e Totalitarizmit”, flet për emigrantët si një kategori që shpesh humb të drejtën për të pasur të drejta. Claudio Magris shkruan “Emigranti është gjithmonë një njeri i dyzuar, me një këmbë në të shkuarën dhe tjetrën në të ardhmen”.
Emigrimi mbetet një provë e vështirë për njeriun dhe shoqërinë, ku kufijtë nuk janë vetëm gjeografikë, por edhe psikologjikë dhe shoqërorë. Siç shkruan Milan Kundera “Të jesh emigrant do të thotë të jetosh mes dy realiteteve, pa qenë kurrë plotësisht pjesë e asnjërit”.
… Dhe emigrimi i njeriut kosovar?!
Emigrimi ka qenë dhe mbetet një plagë e hapur për kosovarët. Nga dekadat e fundit të shekullit të kaluar e deri më sot, kosovarët janë detyruar të braktisin shtëpitë e tyre, të shtyrë nga lufta, varfëria dhe mungesa e perspektivës ekonomike. Në çdo familje kosovare, historia e emigrimit ka lënë gjurmë të thella—qoftë përmes mungesës së një të afërmi, rrëfimeve për sakrificat e rrugëve të rrezikshme apo lotëve të derdhur në telefonatat me ata që jetojnë larg.
Në vitet e 90-ta, për shumë kosovarë emigrimi ishte shpëtim, një ikje e domosdoshme nga represioni serb dhe vuajtjet që solli regjimi i atëhershëm. Pas luftës, ndonëse Kosova fitoi lirinë dhe pavarësinë, mungesa e zhvillimit ekonomik, papunësia e lartë dhe mungesa e shpresës për një të ardhme më të mirë detyruan mijëra të rinj të largohen nga vendi. Në vitet e fundit, valët e emigrimit kanë marrë një formë të re—jo më vetëm si pasojë e konflikteve, por si një ikje nga zhgënjimi dhe mungesa e mundësive.
Edhe sot, për shumë kosovarë, rruga e emigrimit është e vetmja mundësi për të ndërtuar një jetë më të mirë. Shumë të rinj largohen në kërkim të edukimit cilësor, të punës dhe të një jete me më shumë stabilitet. Ata që mbeten, shpesh ndihen të braktisur, ndërsa ata që largohen përballen me vështirësi të shumta për të ndërtuar një ekzistencë të re në një vend të huaj.
Shfaqja “Kufiri” na kujton se emigrimi nuk është thjesht një statistikë; ai është një rrëfim njerëzor i dhimbjes, shpresës dhe sakrificës. Dhe derisa Kosova të ofrojë kushte më të mira për qytetarët e saj, ky cikël i largimeve e mallëngjimit do të vazhdojë, duke na lënë gjithmonë mes dy botëve, pa e ndier asnjërën plotësisht si shtëpi./ KultPlus.com
Në shtegun natyror “Ish-Rezervati –Liqeni i Bovillës”, rreth 15 km larg Tiranës, vijon puna për rehabilitimin e tij.
Kjo ndërhyrje është pjesë e projektit “Shtigjet në rrjetin e Zonave të Mbrojtura”, të ndërmarrë nga AKZM dhe që ka për synim studimin, përmirësimin, mirëmbajtjen, markimin dhe hapjen e shtigjeve të reja.
Agjencia Kombëtare të Zonave të Mbrojtura ndau në rrjetet sociale momente nga puna për rehabilitimin e këtij shtegu, që frekuentohet nga turisë të shumtë vendas e të huaj.
“Liqeni i Bovillës është ndër destinacionet më të frekuentuara nga turistët, pjesë e Parkut Kombëtar “Mali i Dajtit”. Për të ofruar një eksperiencë sa më cilësore dhe çlodhëse, Agjencia Kombëtare e Zonave të Mbrojtura është duke aplikuar ndërhyrje në zonë, të cilat synojnë në përmirësimin e infrastrukturës, ngritjen e një pike informuese për vizitorët dhe ngritjen e mjediseve çlodhëse dhe argëtuese”, thekson AKZM.
Sipas këtij projekti, në këtë shteg do të krijohen ballkone panoramike, pikë informimi, shtim i sinjalistikës dhe markimi përkatës për të ofruar orientim dhe eksperiencë sa më cilësore për vizitorët.
Zonat e mbrojtura gjithnjë e më shumë po vizitohen nga turistët vendas e të huaj. Për t’i bërë më lehtësisht të aksesueshme këto zona, punonjësit e 12 Administratave të Zonave të Mbrojtura në të gjithë vendin vijojnë punën për shënjimin e shtigjeve turistike.
Liqeni i Bovillës është kthyer në një nga zonat më të frekuentuara për të gjithë ata që duan ajrin e pastër, natyrën dhe pse jo sportet e aventurës./atsh/ KultPlus.com
Teatri i Gjilanit ka njoftuar se kanë nisur punimet për shfaqjen “God Bless America”, (“Zoti e bekoftë Amerikën”) me tekst dhe regji nga Fatos Berisha.
Shfaqja është një parabolë dramatike që flet për katër shitës të Biblës që udhëtojnë derë më derë duke lëvizur nëpër ëndrrën kapitaliste, duke takuar njerëzit e margjinave të shoqërisë moderne bashkëkohore, të cilëve tentojnë t’u shesin Biblën përmes ‘ëndrrës Amerikane’. Drama është inspiruar nga dokumentari ‘Salesman’ i viteve ’60.
Gjatë ditëve në vijim Teatri i Gjilanit do të jep më shumë detaje rreth premierës dhe procesit krijues!/ KultPlus.com
Të hënën mbrëma, në ambientet e Menzës “Ramiz Sadiku” është bërë promovimi i monografisë dhe albumit muzikor “Gjurmë të Qamilit të Vogël në Muzikë” nga autorët Krenar Doli dhe Bestar Vula, shkruan KultPlus. Kjo monografi erdh në ditëlindjen e tij të 102-të, si dhuratë në nderim të veprës madhore të kolosit të madh shqiptar, krijimtaria e të cilit edhe pas 90-të vitesh vazhdon të jetë prezente anembanë trojeve shqiptare.
I konsideruar si një prej figurave më të veçanta të muzikës popullore shqipe, Qamili i Vogël përbën një figurë poliendrike në shumë dimensione, si: krijues, interpretues, mbledhës i traditës muzikore shqiptare, zbulues i talentëve të rinj dhe përkrahës i tyre. Si një artist i tillë ai la gjurmë të pashlyeshme në muzikë dhe në traditën e trashëguar të saj, dhe përmes botimit të monografisë “Gjurmët…” ai u bë “i prekshëm” edhe nga një gamë më e gjerë njerëzish.
Libri është i ndarë në katër pjesë. Në pjesën e parë të librit trajtohet tema e zhvillimit të ahengut në qytetin e Gjakovës, pjesë e të cilit ndër të tjerë ishte edhe vetë artisti. Në pjesën e dytë trajtohet figura e Qamilit të Vogël, duke filluar nga fëmijëria e tij e deri te veprimtaria e gjerë artistike. Kurse, pjesa e tretë përmban përshtypjet e 10-të personaliteteve të shquara për këngëtarin, dhe pjesa e katërt përmban aktivitete të rëndësishme që janë organizuar në shenjë respekti dhe nderimi ndaj artistit të jashtëzakonshëm.
Në ceremoninë promovuese u prezantua edhe një program artistik nga grupi muzikor “Rilindja”, me perla të artistit të madh. “Fol se m’ke në dorë”, “Pasha sytë e mi” ishin veprat e para që u interpretuan në këtë mbrëmje të veçantë me tinguj margaritarë duke krijuar një atmosferë të jashtëzakonshme për të gjithë pjesëmarrësit në promovim. Dominojnë tema të dashursisë, jetës, lirisë etj. Aktori Jahja Shehu ka shtuar edhe më tej përjetimet emocionale pas interpretimit plot ndjesi të vargjeve “Vjersha ime” nga krijimtaria e Qamilit të Vogël.
Etnomuzikologu Bekim Ramadani ka thënë se autorët e monografisë me hulumtimin e tyre kanë shpërfaqur ndërtimin muzikor të këngëve.
“Autorët kanë arritur të shpërfaqin dhe të hulumtojnë këto këngë edhe nga ndërtimi i tyre muzikor, nga aspekti etnomuzikologjik. Shpërfaqin gjithë elementet e bukura që karakterizojnë këngët e bukura shqipe me vibratot, ornamentet, mënyrën e këndimit e të tjera, por duke folur gjithashtu edhe për aspektin monotik dhe për aspektet e tjera të karakterit heterofonik”, ka thënë Ramadani.
Më tej, Ramadani ka kujtuar edhe përulësinë me të cilën Qamili i Vogël ka përkujtuar mësuesit e tij muzikorë, me theks të veçantë Ymer Rizën.
“Kujtonte ata të cilët në një mënyrë e kishin edukuar. Ai kujtonte me shumë respekt dhe dashuri mësuesin e tij, Ymer Rizën, të cilit madje i ka dedikuar këngën: “Më ka marrë malli me ndigju”. Një këngë, vargjet e së cilës kemi vargje të ndjera dhe unë sa herë që kujtoj dhe evokoj për kohët e kaluara përplot dashuri, sinqeritet e muzikë të pastër shqipe, them: më ka marrë me dëgju mjeshtrit e mëdhenj të muzikës shqipe të cilët në njëfarë mënyre krijuan identitetin tonë”, ka thënë Ramadani.
Ndërkaq, recenzenti Albin Sadiku, ka thënë se monografia “Gjurmë të Qamilit të Vogël në Muzikë” ka një rëndësi të veçantë për shkencën, muzikologjinë dhe etnomuzikologjinë.
“Ata kanë shfrytëzuar metodat e të menduarit logjik që janë: analiza, sinteza, induksioni, deduksioni, ebstragimi, krahasimi për të arritur deri te përfundimi teoriko-shkencor dhe kësaj pune ia kanë dalë me sukses të plotë. Meqë ky hulumtim ka të bëjë me një temë të karakterit etnomuzikologjik”, ka thënë Sadiku, duke potencuar se monografia është realizuar në mënyrë të përkushtuar.
Kurse, Ministri i Kulturës, Hajrulla Çeku, ka thënë se është detyrë e institucioneve që të mbështesin dokumentimin e veprës së atyre që kanë kontribuar në vlerat dhe krijimtarinë artistike të vendit.
“Është një nga ato momentet kur kurorëzohet një punë e madhe serioze, në këtë rast e dy autorëve të cilët na kanë sjellë këtu edhe librin edhe albumin e njërit prej emrave më të shquar, më të mëdhenj, atë të Qamilit të vogël, Qamilit jo vetëm interpretues, por edhe krijues, e mbi të gjitha hulumtues e dokumentues i traditës dhe trashëgimisë sonë muzikore”, ka thënë Ministri Çeku.
Autori Krenar Doli me këtë rast shprehu mirënjohje për të gjithë në pjesëmarrësit që ishin të pranishëm në promovim.
“Faleminderit që keni gjetur kohë t’i ndani këto momente me ne. Sa i përketë librit, mendoj se të gjitha u thanë nga parafolësit e mij. Unë vetëm dua të falënderoj Ministrinë e Kulturës, Rinisë dhe Sportit, konkretisht ministrin Çeku, i cili bëri të mundshme që puna jonë të realizohet me sukses”, ka thënë Doli duke i falënderuar edhe personat tjerë që e kishin ndihmuar gjatë procesit.
Ndërsa vajza e Qamilit të Vogël, Shqipe Muhaxheri, ka thënë se ndihet krenare që kënga e babait të saj vazhdon të dëgjohet edhe pas 90 vitesh, nga koha kur disa prej tyre janë realizuar.
“A ka më krenari për mua si familjare kur i dëgjoj këta breza të rinj që ripërtërijnë këngët e vjetra, kur shoh që shkruajnë, nxjerrin nga harresa. Kjo është krenaria. Babai im pusho në paqe! Ne jemi krenarë që, pas sa e sa vjetësh, e shpresoj që do të kalojë edhe një kohë e gjatë, që këto këngë do të këndohen dhe do të mbesin dokument për muzikën e mirëfilltë shqipe”, ka thënë Muhaxheri.
Botimi i monografisë dhe albumit muzikor “Gjurmë të Qamilit të Vogël në Muzikë” është mundësuar nga Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit.
Qamili i Vogël (Muhaxhiri)- ka lindur më 1923 në Gjakovë. Qysh në fëmijërinë e tij i ishte vërejtur talenti për muzikë, veçanërisht për muzikën tradicionale shqiptare. Ishte mjeshtri i këngës dhe sharkisë Ymer Riza ai që në mënyrë profesionale spikati talentin e tij, që më pas e ftoi në grupin e tij artistik. Kushtet e rënda ekonomike e detyruan të emigronte në Tiranë, ku edhe kishte arritur të mblidhte këngë nga anembanë rajonit. Ndërkaq, depërtimi i tij në Radio Prishtinë më 1952 ishte fillimi i një karriere të jashtëzakonshme. Nga ajo kohë Qamili i Vogël me zërin e tij tingëllues ishte shëndrruar në një këngëtar shumë të kërkuar, zëri i të cilit vazhdon të jehojë edhe sot. Ai vdiq më 23 shkurt të vitit 1991./ KultPlus.com
Papa Françesku pushoi mirë gjatë natës së tij të 11-të në një spital në Romë, tha sot Selia e Shenjtë.
Me gjithë një gjendje të përmirësuar paksa, kreu 88-vjeçar i Kishës Katolike mbetet në gjendje kritike.
Sekretari kardinal i Shtetit, Pietro Parolin vizitoi sot sërish Papën.
Sipas Vatikanit, të dy diskutuan për lumturimet dhe kanonizimet.
Françesku u shtrua në spitalin ”Gemelli” të Romës me një infeksion të frymëmarrjes dhe më vonë u diagnostikua me pneumoni të dyfishtë.
Në 12 ditë, qëndrimi shënon më të gjatë në spital dhe deri më tani nuk ka një datë të caktuar për lirimin e tij.
Të dielën, një deklaratë tha se ai kishte zhvilluar gjithashtu një insuficiencë të lehtë të veshkave, megjithëse Vatikani tha se kjo nuk është arsye për shqetësim.
Zhvillimi pasoi një krizë akute të frymëmarrjes të shtunën, gjatë së cilës atij iu dha oksigjen.
Mijëra besimtarë nga e gjithë bota morën pjesë dje në një lutje me rruzare për shërimin e Papës.
”Për 2 000 vjet populli i krishterë është lutur për Papën, kur ai ishte në rrezik apo i sëmurë”, tha Parolin gjatë lutjes.
Si sekretar i shtetit, Parolin është përgjegjës për diplomacinë e Vatikanit.
Emri i tij gjithashtu përmendet vazhdimisht kur bëhet fjalë për pasardhësin e Françeskut.
Argjentinasi, i cili është Papa i dytë më i moshuar në histori, ka udhëhequr Kishën Katolike që nga marsi i vitit 2013.
Paraardhësi i tij, Benedikti XVI, papritur dha dorëheqjen dhe jetoi një jetë të izoluar në Vatikan deri në vdekjen e tij në fund të vitit 2022./ atsh/ KultPlus.com
Sot është botuar libri “Mali i qumështit” nga autorja Ervina Halili, shkruan KultPlus.
Libri është një rrëfim me kujtime nga ngjarje të vërteta nga jeta jashtëletrare.
“Udhëtimi i vetes sonë metafizike nëpër botën që na pret krahapur me dashuri e sherim si një nënë e madhe, ndonëse ngjan fantastik, është po aq i realtë, pavarësisht çfarë pamje merr i reflektuar nga imagjinata jonë”, ka bërë të ditur autorja Halili.
Sipas saj në libër, mali përveç një hapësirë e realtë përjetimesh është poashtu një hapësirë utopike qe jeton në zemrën e secilës grua./ KultPlus.com
Më 25 shkurt të vitit 1877, lindi studiuesi dhe albanologu i shquar austriak, prof. dr. Norbert Jokl.
Mbaroi shkollimin e tij shkëlqyeshëm (“summa cum laude”) dhe do të konsiderohej që në rini, si një nga studiuesit më të mirë të kohës në fushën e gjuhësisë e kryesisht në lëmin e gjuhëve indo-evropiane.
Albanologu do të hidhte vëmendjen e tij studimore në gjuhën tonë, duke kryer studime të kalibrit botëror. Në mbështetje edhe të studimeve të Gustav Majerit e të Pedersenit, Jokli do e cilësonte shqipen si vazhdimësi të ilirishtes dhe të trakishtes.
Me ardhjen në fuqi të nazizmit në Austri, studiuesi do të përndiqej për shkak të origjinës së tij hebraike. Kundërvënia ideologjike ndaj prejardhjes së tij do t’i kushtonte edhe jetën. Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave disponon një sërë letërkëmbimesh me albanologun mbi fusha të ndryshme të studimit të kulturës shqiptare.
Pati lidhje të pandërprerë edhe me intelektualë shqiptarë të kohës së tij, si për shembull me Fishtën, Konicën, Xhuvanin, Koliqin e shumë të tjerë. Më 1937 vizitoi për herë të parë e të fundit Shqipërinë, ku me rastin e 25-vjetorit të shpalljes së pavarësisë, Jokli u nderua me çmimin “Urdhni i Skënderbeut”.
Kryeministri i vendit, Albin Kurti është takuar sot me ambasadorin e Finlandës në Kosovë, Matti Nissinen.
Sipas komunikatës për media, marrëdhëniet bilaterale Kosovë-Finlandë, bashkëpunimi ndërmjet ambasadës finlandeze dhe qeverisë, zgjedhjet e 9 shkurtit dhe hapat drejt formimit të institucioneve pas certifikimit të rezultateve, ishin temat qendrore të bashkëbisedimit.
Gjithashtu në takim u diskutua rreth çështjeve të sigurisë së rajonit dhe kontinentin tri vjet pas fillimit të agresionit ushtarak rus dhe luftës në Ukrainë.
Më tej, Kurti shprehu falënderimin e tij për rolin, kontributin dhe mbështetjen e vazhdueshme të Finlandës ndaj Kosovës.
Lugut t’qiellit fluturojne rete hijeranda vedrat e territ tue derdhe mbi rruget e plasarituna- Nata e erret horizontet i mbylli…
Qiella tash bahet si cerep’i zi… Dhe pikat e para t’shiut hovshem leshohen mbi rruge e pullaze.
…Diku, nji za i piklluem, si ai i nanes mbi kufomen e birit t’vetem; thirrje e prekshme e dikujt, si ofshame, ne shushurimen e erret t’shiut- si klithje e femise t’humbun ne furtune…
Bie me rreshek…Shiu end pej t’panumert…Bie pika si plumbi, si kazmat e randa t’puntoreve… -O, si me dashte me shembe cdo gja ne ket nate t’merrshme!
Kujisin bagllamet e ndryshkuna ne kapaket e dritareve ku me hov sulmon shiu, frushkullon ere e furishme…Lebetisin kunorat e pemeve, ulurojne me za vajtues… E drita e zbehte dridhet ne dhomezen e erret plot myk, ku gurbetqaret t’rrasun fishek, nder skuta ku nuk pikon, andrrojne shtretnit e ngroht, trupat e lodhun me i clodhe…
Era terbueshem uluron mbi pullazet e came t’shtepive, dridhen trupat e ngrime nen leckat e mbulojes ne skutat e erreta t’dhomes, ne vorr per s’gjalli – te denuem per shfarosje…
Ferri i kesaj bote doren ua shtrin t’mjereve para se me hy ne parajsen e jetes s’amshueme!./KultPlus.com
Ekspozita e titulluar “Mediterranea. Vizionet e një deti të lashtë dhe kompleks” prej nesër do të jetë gati për publikun artdashës të Tiranës dhe gjithë vizitorët e kryeqytetit.
Drejtori i Institutit Italian të Kulturës në Tiranë, Alessandro Ruggera, prezantoi ekspozitën multimediale në rrjetet sociale, ku tha se ekspozita ka harta gjeografike, dokumente historike, fotografi satelitore e regjistrime audio e video, të gjitha për të treguar bukurinë dhe madhështinë e Mesdheut, detit që lag brigjet e vendeve tona dhe që ka qenë djepi i qytetërimit modern.
Ekspozita e ngritur në mjediset e Galerisë së Artit Bashkëkohor GOCAT, është mbështetur nga Ministria e Punëve të Jashtme dhe Bashkëpunimit Ndërkombëtar, të Italisë dhe e kuruar nga Viviana Panaccia.
Ekspozita përdor imazhe të marra nga teknologjia më e avancuar hapësinore, e zhvilluar nga Agjencitë Hapësinore Italiane dhe Europiane, si dhe nga Telespazio/e-Geos. Ekspozita “Mediterranea” ka imazhe të jashtëzakonshme, krahas hartave dhe veprave të lashta të artit, në një sintezë kulture, arti dhe shkence, mes të shkuarës dhe së tashmes./atsh/KultPlus.com
Filmi “Krejt e thërrasin Rexhon”, premiera e të cilit është shfaqur me datë 23 janar në Shkup dhe me 30 janar në Cineplexx në Prishtinë, ka nisur rrugëtimin ndërkombëtar, duke marrë pjesë në një festival në Itali.
Filmi është përzgjedhur që të marrë pjesë në BIF&ST – Bari International Film Festival, që do të mbahet mars 2025 në Bari, Itali.
“Ky festival është një nga ngjarjet më të rëndësishme të kinemasë mesdhetare dhe filmi do të shfaqet në seksionin garues “MERIDIANA”, ka njoftuar regjistori i filmit, Ibër Deari.
“REXHA” do të jetë në garë për disa nga çmimet kryesore të festivalit. Ky është një hap i madh për filmin dhe një mundësi e jashtëzakonshme për ta prezantuar atë para një publiku të ri ndërkombëtar.
Filmi po vazhdon të shfaqet në kinemanë “Cineplexx”.
Aktorët që luajnë në film janë Afrim Muçaj, Adriana Matoshi, Ledion Mulaku, Adem Karaga, Bereda Reshit, Mirsad Abazi dhe Adrian Aziri.
“Të gjithë e thërrasin Rexhon” është një film i realizuar me regji të Ibër Dearit, producent i filmit është Sasho Pavlovski dhe skenari është shkruar nga Ibër Deari dhe Artin Selmani./KultPlus.com
Në shtegun natyror “Ish-Rezervati –Liqeni i Bovillës”, rreth 15 km larg Tiranës, vijon puna për rehabilitimin e tij.
Kjo ndërhyrje është pjesë e projektit “Shtigjet në rrjetin e Zonave të Mbrojtura”, të ndërmarrë nga AKZM dhe që ka për synim studimin, përmirësimin, mirëmbajtjen, markimin dhe hapjen e shtigjeve të reja.
Agjencia Kombëtare të Zonave të Mbrojtura ndau në rrjetet sociale momente nga puna për rehabilitimin e këtij shtegu, që frekuentohet nga turisë të shumtë vendas e të huaj.
“Liqeni i Bovillës është ndër destinacionet më të frekuentuara nga turistët, pjesë e Parkut Kombëtar “Mali i Dajtit”. Për të ofruar një eksperiencë sa më cilësore dhe çlodhëse, Agjencia Kombëtare e Zonave të Mbrojtura është duke aplikuar ndërhyrje në zonë, të cilat synojnë në përmirësimin e infrastrukturës, ngritjen e një pike informuese për vizitorët dhe ngritjen e mjediseve çlodhëse dhe argëtuese”, thekson AKZM.
Sipas këtij projekti, në këtë shteg do të krijohen ballkone panoramike, pikë informimi, shtim i sinjalistikës dhe markimi përkatës për të ofruar orientim dhe eksperiencë sa më cilësore për vizitorët.
Zonat e mbrojtura gjithnjë e më shumë po vizitohen nga turistët vendas e të huaj. Për t’i bërë më lehtësisht të aksesueshme këto zona, punonjësit e 12 Administratave të Zonave të Mbrojtura në të gjithë vendin vijojnë punën për shënjimin e shtigjeve turistike.
Liqeni i Bovillës është kthyer në një nga zonat më të frekuentuara për të gjithë ata që duan ajrin e pastër, natyrën dhe pse jo sportet e aventurës./atsh/KultPlus.com
Në mjediset e Qendrës “Sotir Kolea”, stafi i Bibliotekës Kombëtare zhvilloi një trajnim me qëllim aftësimin në përdorimin e Bibliotekës Digjitale, që ofrohet për të gjithë lexuesit në website-n e BKSH-së.
Qëllimi i këtij trajnimi është stimulimi i përdorimit të materialeve të digjituara dhe aftësimi i lexuesve në përdorimin e tyre. Në Bibliotekën Digjitale të BKSH-së gjenden të skanuara, në cilësi tepër të lartë, dorëshkrime, harta, libra, antikuare dhe periodikë të vjetër në gjuhën shqipe, të gatshme për t’u aksesuar nga kudo.
Ndërkohë, për të gjithë lexuesit të cilët duan të aftësohen në kërkimin bibliotekar, BKSH ua ofron këtë mundësi çdo të enjte në ambientet e Bibliotekës Kombëtare, në trajnimin “Ora e Bibliotekës”./atsh/KultPlus.com
Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit, përmes një njoftimi kanë bërë të ditur se mbrëmë, në teatrin Oda, u dha premiera e shfaqjes “Kufiri”, me regji nga Sovran Nrecaj.
“Në Teatrin Oda, mbrëmë u dha premiera e shfaqjes “Kufiri”, me regji nga Sovran Nrecaj, një eksplorim teatror mbi migrimin, zhvendosjen dhe politikat e përkatësisë”, thuhet në njoftimin e ministrisë.
Tutje, në njoftim thuhet se shfaqja solli në skenë realitetet e ndërlikuara të udhëtimeve të migrimit nga policia kufitare te trafikantët, nga media te vetë emigrantët.
“E mbështetur në përvoja të vërteta emigrantësh, shfaqja solli në skenë realitetet e ndërlikuara të udhëtimeve të migrimit, nga policia kufitare te trafikantët, nga media te vetë emigrantët. “Kufiri” trajton njërën nga krizat më urgjente të kohës sonë, migrimin masiv nga Ballkani, duke ngritur pyetje të forta mbi pabarazitë globale dhe politikat kufizuese të Evropës”, thuhet tutje në njoftim./KultPlus.com
Të kam dashtë… Dashunia nuk ka të tashme. Dashunia nuk ka të ardhshme. Ajo ka vetëm të kaluemen. Të kam dashtë…
Dashunia asht e lirë si dorë mbi ranë. Dashunia asht e verbët si dorë e zhvoshkun nga lkura. Dashunia asht e çmendun si dorë mbi mish. Dashunia vdes kur i mbarohen fjalët. Dashunia vdes kur i shërohen plagët. Dashunia fillon prap prej fillimit…
Dashunia i beson të gjitha. Dashunia i shpreson të gjitha. Dashunia i “ha” të gjitha. Dashunia i fal të gjitha. Dashunia banon te duert…
Të kam dashtë… Dashunia nuk ka të tashme. Dashunia nuk ka të ardhshme. Ajo ka vetëm të kaluemen. Të paskam dashtë, pra…/ KultPlus.com
