Ky është misioni i parë me njerëz rreth Hënës në 50 vjet. Për këtë moment historik, NASA ka shpallur katër astronautët që do të marrin pjesë dhe mes tyre për herë të parë spikasin një grua dhe një burrë me ngjyrë.

Christina Koch u emërua specialiste e misionit, së bashku me Victor Glover, një aviator i marinës amerikane i zgjedhur për të pilotuar misionin Artemis II. I pari është një inxhinier që mban gjithashtu rekordin për fluturimin më të gjatë të njëpasnjëshëm në hapësirë ​​nga një grua. Vihet re se Glover është astronauti i parë me ngjyrë në histori që merr pjesë në një mision në Hënë.

Ekuipazhi është Jeremy Hanson, i pari kanadez i zgjedhur për një udhëtim në Hënë, si specialist i misionit, dhe veterani i Stacionit Ndërkombëtar Hapësinor Reid Weissman, i cili është emëruar komandant i misionit Artemis II.

Prezantimi i astronautëve të Artemis II u bë në një konferencë për shtyp televiziv në Qendrën Hapësinore Johnson në Hjuston, ku ndodhet edhe qendra e kontrollit të misionit të NASA-s.

Artemis II do të shënojë fluturimin e parë me njerëz pa një ulje hënore, të një programi pasardhës Apollo që synon të kthejë astronautët në sipërfaqen e Hënës më vonë këtë dekadë dhe përfundimisht të krijojë një bazë të qëndrueshme atje, duke hapur rrugën për eksplorimin e ardhshëm të Marsit./KultPlus.com

NASA publikoi pamje mahnitëse të qiellit gjatë natës në Tokë nga Stacioni Ndërkombëtar Hapësinor.

Ky imazh i Tokës ofron një pamje të qartë të modeleve të vendbanimeve njerëzore në të gjithë planetin tonë.

Imazhet satelitore të Tokës gjatë natës, shpesh të referuara si “dritat e natës”, ofrojnë një pamje të gjerë të bukur që tregon se si njerëzit i dhanë formë planetit dhe ndriçuan errësirën.

Për të kapur këtë imazh të dritave të Tokës u përdorë e njëjta teknikë vëzhgimi që prej vitit 2016 ku çdo muaj monitorohet qielli deri në momentin kur është i pastër, pa re, në mënyrë që të kapet një imazh i qartë i dritave në të gjithë Planetin.

“Duke përdorur këto të dhëna, ne mund të monitorojmë ndryshimet afatshkurtra të shkaktuara nga shqetësimet në shpërndarjen e energjisë si: stuhitë, tërmetet dhe djegiet. Ne mund të monitorojmë ndryshimet ciklike të nxitura nga rishfaqja e aktiviteteve njerëzore si ndriçimi gjatë pushimeve dhe migrimet sezonale. Ne gjithashtu mund të monitorojmë ndryshimet graduale të nxitura nga urbanizimi, migrimi jashtë vendit, ndryshimet ekonomike dhe elektrifikimi. Fakti që ne mund të gjurmojmë të gjitha këto aspekte të ndryshme është befasuese” u shpreh shkencëtari i NASAEarth, Miguel Román.

Në postim pasqyrohen në mënyrë të qartë dritat e qyteteve të Evropës dhe Afrikës veriore./KultPlus.com

View this post on Instagram

A post shared by NASA (@nasa)

Administrata Kombëtare e Aeronautikës dhe Hapësirës në SHBA (NASA) dhe kompania me bazë në Teksas Axiom Space kanë zbuluar një dizajn të ri për një kostum hapësinor që mund të vishet nga gruaja e parë dhe personi tjetër që do të shkojë në Hënë.

Veshjet hapësinore të zbuluara në Qendrën Hapësinore në Houston janë propozime, megjithëse kompania thotë se kostumet përfundimtare të trajnimit të astronautëve do të dorëzohen deri në fund të fluturimit.

Vitin e kaluar, kompania fitoi një kontratë për të prodhuar kostume për NASA-n.

Dizajni i ri, në të zezë me detaje blu dhe portokalli, mori një estetikë shumë të ndryshme nga kostumet e bardha të fryra të veshura nga astronautët në hënë në shekullin e 20-të.

“Ne nuk kemi pasur një kostum të ri që nga kostumet që kemi projektuar për anijen kozmike dhe ato kostume janë aktualisht në përdorim në stacionin hapësinor,” tha drejtoresha e Qendrës Hapësinore të NASA Johnson, Vanessa Wyche, duke shtuar se ata kanë përdorur të njëjtin kostum të bazuar në atë teknologji për 40 vjet./abcnews.al/ KultPlus.com

Katër astronautë të stacioneve hapësinore u kthyen në Tokë mbrëmjen e së shtunës pas një fluturimi të shpejtë të SpaceX.

Kapsula e tyre u ul në Gjirin e Meksikës në brigjet e Floridës pranë Tampa.

Ekuipazhi amerikano-ruso-japonez u nis tetorin e kaluar në Stacionin Ndërkombëtar të Hapësirës, dhe qëndruan atje për 5 muaj. Përveç shmangies së mbeturinave hapësinore, astronautëve iu desh të përballeshin me një palë kapsula ruse që ishin të vendosura në postin orbital, ku më pas u dërgua me emergjencë një anije zëvendësuese për anëtarët e tjerë të ekuipazhit të stacionit.

Të udhëhequr nga Nicole Mann e NASA-s, gruaja e parë amerikane që fluturoi në hapësirë, astronautët u nisën të shtunën në mëngjes për në Tokë. Kapsula e tyre “Dragon” ra në det dhe ata pritën që ekipet përkatëse të merrnin.

Më herët gjatë javës, era e fortë dhe dallgët i mbajtën ata në stacion disa ditë shtesë. Zëvendësuesit e tyre mbërritën më shumë se një javë më parë.

“Ishte një udhëtim i mirë,” tha Mann me radio disa momente pas kthimit. “Ne jemi të lumtur që jemi në shtëpi.”

Mann, një anëtare e fiseve indiane të Wailacki të Kalifornisë Veriore të Round Valley, tha se mezi priste të ndjente erën në fytyrën e saj, të nuhaste barin e freskët dhe të shijonte disa ushqime të shijshme të tokës.

Astronauti japonez Koichi Wakata dëshironte shumë sushi, ndërsa kozmonautja ruse Anna Kikina dëshironte të pinte çaj të nxehtë “nga filxhani i vërtetë, jo nga qese plastike”.

Ndërsa astronauti i NASA-s Josh Cassada dëshiron të adoptojë një qen tashmë që është kthyer.

Në stacionin hapësinor kanë mbetur tre amerikanë, tre rusë dhe një nga Emiratet e Bashkuara Arabe.

Wakata, kampioni i fluturimeve hapësinore i Japonisë, tani ka regjistruar më shumë se 500 ditë në hapësirë gjatë pesë misioneve që datojnë që nga epoka e anijeve të NASA-s./KultPlus.com

NASA ka publikuar një video me imazhe të pabesueshme dhe vërtet magjike të lindjes dhe perëndimit të diellit në planetin Mars.

Është hera e parë që lindja dhe perëndimi i diellit në planetin Mars mund të shihen kaq qartë.

Imazhet u kapën nga roveri Curiosity i NASA-s, i cili u largua nga Toka në vitin 2011 dhe u ul në planetin tonë fqinj në vitin 2012.

Janë mbresëlënëse pamjet e publikuara nga NASA nga planeti Mars. Por gjëja më mbresëlënëse është se ato i ngjajnë tokës.

Nëse dikush nuk do ta dinte se këto imazhe të lindjes dhe perëndimit të diellit janë nga Marsi, do të betohej se ato janë filmuar diku në planetin tonë.

Shumica e reve në Mars fluturojnë jo më shumë se 37 milje (60 kilometra) mbi tokë dhe përbëhen nga akulli i ujit.

Sondazhi i fundit i NASA-s bazohet në vëzhgimet e vitit 2021 të reve të natës, sepse, në të njëjtën mënyrë si në Tokë, retë ofrojnë informacion jetik për shkencëtarët që shpresojnë të kuptojnë më shumë rreth motit të planetit./KultPlus.com

Një pyetje kyçe është ngritur në komunitetin shkencor, pasi NASA ka kohë deri në vitin 2024 për të vendosur se cili do të jetë misioni i saj i ardhshëm i madh hapësinor. Komunitetet shkencore tashmë kanë filluar të dorëzojnë propozimet e tyre. Zgjedhja e parë për momentin është planeti Uran, planeti më i “panjohur” në sistemin diellor.

Kjo për shkak se shkencëtarët dinë shumë pak për këtë planet, i cili është katër herë më i madh se Toka. Në fund të fundit, kanë kaluar 30 vjet që kur anija kozmike Voyager 2 bëri foto të saj.

Urani përfundon orbitën e tij rreth Diellit çdo 84 vjet Tokë. Dhe dimri në planet zgjat 21 vjet, temperatura arrijnë -371 gradë Celsius.

Në fakt, shkencëtarët besojnë se në sipërfaqen e tij mund të ketë një oqean nën akull dhe për rrjedhojë mundësi për ekzistencën e jetës.

Buxheti 2 miliardë

Komuniteti shkencor arriti në përfundimin se ky duhet të jetë misioni tjetër i madh që NASA do të duhet të miratojë deri në vitin 2024.

Në veçanti, ai i propozon NASA-s që të dërgojë një sondë në Uran, e cila do të depërtojë në atmosferën e tij të panjohur dhe një anije tjetër kozmike që mund të vihet në orbitë rreth planetit për të paktën pesë vjet (Tokë).

Buxheti për misionin do të kalonte 2 miliardë dollarë.

Më 16 shkurt, Kathleen Mandt nga Laboratori i Fizikës së Aplikuar Johns Hopkins shpjegoi në një artikull në revistën Science se misioni “mund të çojë në përfundime rreth origjinës dhe evolucionit të sistemit diellor, si dhe shumë fenomeneve të tjera rreth planetit misterioz”.

Me teknologjinë aktuale, një anijeje kozmike do t’i duheshin 12 deri në 15 vjet për të udhëtuar 1.8 miliardë milje për të arritur Uranin.

Propozime të tjera

Sipas astrofizikanit Fabio Favata, NASA ka ende shumë opsione në tryezë. Vendimet përfundimtare duhet të merren deri në vitin 2024, në mënyrë që nisja të bëhet brenda dekadës së ardhshme.

Megjithatë, përveç Uranit, ndoshta misioni tjetër i madh (në dy dekada) do të jetë Neptuni, “gjiganti” tjetër i ngrirë që mbetet i paeksploruar.

Nga ana tjetër, Plutoni i cili është edhe më larg dhe nuk konsiderohet më një planet është studiuar mjaft nga ekspertët, falë një vizite të anijes kozmike New Horizons të NASA-s. /abcnews.al/ KultPlus.com

Një teknologji e projektuar nga NASA u aplikua pas tërmeteve shkatërruese në Turqi dhe Siri për të ndihmuar lokalizimin e të bllokuarve nën rrënoja.

Agjencia hapësinore tha se grupeve të shpëtimit në Turqi iu dërgua një teknologji e ashtuquajtur ”spinoff” e NASA-s që mund të zbulojë njerëzit e bllokuar nën rrënoja nga SpecOps Group i Floridës.

Prototipat e njësive, të quajtura Finding Individuals for Disaster Emergency Response (FINDER), u ndërtuan fillimisht nga Laboratori Jet Propulsion i NASA-s në bashkëpunim me Departamentin e Sigurisë Kombëtare të SHBA-së përpara se t’i licensonin ato në SpecOps.

“Në kohë katastrofash, teknologjia mund të jetë një rrugë shpëtimi. FINDER, një
teknologjia spinoff e NASA-s, po u siguron ekipeve të shpëtimit një mjet thelbësor për të gjetur dhe ndihmuar ata që kanë nevojë pas tërmetit të fundit në Turqi dhe Siri”, tha administratori i NASA-s, Bill Nelson në një postim në Twitter.

Njësitë punojnë duke përdorur një radar me mikrovalë për të zbuluar lëvizjet e vogla të trupit të shkaktuara nga procese të tilla si rrahjet e zemrës ose frymëmarrja.

“Trupi juaj lëviz një milimetër kur zemra juaj rreh. Për shkak se vetë rrënojat nuk lëvizin, ne mund t’i ndajmë ato lëvizje nga njëra-tjetra”, tha Jim Lux, i cili ishte menaxher i detyrave në prototipat FINDER.

“Pastaj, ne shikojmë të shohim nëse lëvizja tregon rrahje zemre dhe frymëmarrje”, theksoi ai.

NASA tha se po punonte gjithashtu për të ndarë pamjet e saj ajrore dhe të dhënat nga hapësira për të mbështetur punonjësit e ndihmës.

Kërkimi për të mbijetuar vazhdoi pas dy tërmeteve të fuqishëm që goditën rajonin kufitar turko-sirian me disa orë larg një jave më parë, pavarësisht shpresave në pakësim e sipër.

Tërmetet vranë më shumë se 40 000 persona dhe kanë lënë miliona në nevojë për ndihmë urgjente.

Tërmeti i parë regjistroi një magnitudë prej 7,7 ballë më 6 shkurt dhe i dyti, më vonë po atë ditë, regjistroi një magnitudë prej 7,6 ballë Rihter./ KultPlus.com

Në fund të tetorit 2022, NASA ka mbledhur shkencëtarët më të mirë në botë, duke filluar punën për të gjetur mënyrën më të mirë për të studiuar fenomenet e pashpjegueshme që janë parë në qiejt anembanë botës. Shpresa është të gjendet të paktën një mënyrë shkencore për t’i studiuar ato në të ardhmen.

Puna e tyre do të ndihmojë agjencinë hapësinore amerikane të “dalë me përfundime shkencore” që mund të shpjegojnë atë që vërehet. Studimi do të zgjasë nëntë muaj, pas së cilës rezultatet do të bëhen publike.

Programi ndjek vullnetin e Kongresit të Shteteve të Bashkuara për të hedhur dritë mbi 144 “fenomenet ajrore të paidentifikuara” të zbuluara nga personeli ushtarak që nga viti 2004. Zyrtari i NASA-s përgjegjës për projektin është Daniel Evans, i cili është ndihmës administratori për Kërkimet nga NASA’s Science Drejtoria e Misionit.

Grupi i punës kryesohet nga David Spergel, President i Fondacionit Simons, i cili shpjegoi: “NASA ka mbledhur disa nga shkencëtarët kryesorë në botë, nga profesionistët e përpunimit të të dhënave deri tek ekspertët në inteligjencën artificiale dhe sigurinë e hapësirës ajrore, të cilët do të kenë qëllim për të na treguar se si të analizojmë fenomenet Uap në mënyrën më të mirë”.

ga 16 anëtarët e ekipit që do të ekzaminojnë të dhëna të paklasifikuara për një numër të madh fenomenesh ajrore të pashpjegueshme do të përfshijë edhe astronautin Scott Kelly, i cili në të kaluarën ka marrë pjesë në 4 misione hapësinore, duke përfshirë tre në Stacionin Ndërkombëtar të Hapësirës, ​​ku ai ishte edhe komandant.

Uap do të thotë “fenomene ajrore të paidentifikuara”, një term që ka zëvendësuar UFO-t (objekte fluturuese të paidentifikuara), dhe që pothuajse gjithmonë e ka bërë njeriun të mendojë për fenomene me origjinë jashtëtokësore. / KultPlus.com

Një satelit i NASA-s kapi një imazh të asaj që dukej të ishte një model i lumtur fytyre në diell në fillim të kësaj jave, duke bërë që agjensia hapësinore amerikane të thoshte se dielli shihej “duke buzëqeshur”, transmeton KultPlus.

Agjensia publikoi imazhin të mërkurën në Twitter, duke shkruar: “Sot, Observatori Dinamik Diellor i NASA-s kapi diellin duke ‘buzëqeshur’. Të parë në dritën ultravjollcë, këto njolla të errëta në diell njihen si vrima koronale dhe janë rajone ku fryn era e shpejtë diellore. në hapësirë.”

Observatori Dinamik Diellor i NASA-s është një mision agjencie që synon të hetojë se si krijohet aktiviteti diellor dhe si nxit motin në hapësirë. E nisur për herë të parë më 11 shkurt 2010, anija kozmike e observatorit mat brendësinë e diellit, atmosferën, fushën magnetike dhe prodhimin e energjisë.

Që nga publikimi i saj, fotografia e NASA-s ka nxitur një mori përgjigjesh në internet, ku shumë prej tyre e krahasojnë imazhin me një kungull të gdhendur të Halloween-it, një luan dhe diell të paraqitur në shfaqjen për fëmijë Teletubbies.

Një përdorues u përgjigj: “A është kjo fytyra e njeriut të Stay Puf[t] marshmallow nga Ghostbusters?”

Një tjetër e krahasoi diellin me biskotat me çokollatë BN Mini që shfaqin edhe fytyra të buzëqeshura.

Pavarësisht pamjes së tij miqësore, ekspertët paralajmërojnë se vrimat koronale të diellit mund të nënkuptojnë një stuhi diellore që godet Tokën të shtunën. Spaceweather.com tha: “Mein [sic] i gëzuar po nxjerr një rrjedhë të trefishtë të erës diellore drejt Tokës.”

Stuhitë diellore janë një shumëllojshmëri shpërthimesh në masë dhe energji nga sipërfaqja diellore që nga ana tjetër deformon fushën magnetike të tokës. Si rezultat, këto stuhi rrisin dukshmërinë e dritave polare, të njohura edhe si aurora, në hemisferat veriore dhe jugore.

Say cheese! 📸

Today, NASA’s Solar Dynamics Observatory caught the Sun “smiling.” Seen in ultraviolet light, these dark patches on the Sun are known as coronal holes and are regions where fast solar wind gushes out into space. pic.twitter.com/hVRXaN7Z31

— NASA Sun, Space & Scream 🎃 (@NASASun) October 26, 2022

“Kjo është për dinosaurët”, shkruan NASA pas përfundimit me sukses të misionit të saj në hapësirë.

Shkencëtarët kanë konfirmuar se sonda Dart ndikoi me sukses në orbitën e asteroidit të saj të synuar, Dimorphos.

Kjo shënoi herën e parë që njerëzimi ka ndryshuar në mënyrë të qëllimshme lëvizjen e një objekti qiellor.

Së fundmi NASA ka publikuar pamjet nga testi.

Para përplasjes, Dimorphos rrotulloi asteroidin e tij më të madh shoqërues, Didymos dhe iu deshën 11 orë e 55 minuta për të orbituar. Që nga përplasja, astronomët që përdorin teleskopët tokësorë në Tokë kanë konfirmuar se anija kozmike ndryshoi orbitën e asteroidit me 32 minuta për një kohë të re prej 11 orësh e 23 minutash, shkruan CNN. /KultPlus.com

NASA ka publikuar sot pamje satelitore nga liqeni i Ohrit dhe ai i Prespës, teksa i cilëson si dy nga liqenet më të lashta në Europë, me karakteristika dhe veçori unike.

Liqeni i Ohrit dhe Liqeni i Prespës, dy nga liqenet më të lashta në Evropë, shtrihen në një zonë malore përgjatë kufijve të Maqedonisë së Veriut, Shqipërisë dhe Greqisë. Liqenet kanë ekzistuar për të paktën 1 milion vjet dhe ndoshta edhe më gjatë.

Shumica e miliona liqeneve në botë janë më pak se 18,000 vjet të vjetra dhe u formuan kur akullnajat u shkrinë në fund të Epokës së fundit të Akullnajave.

Ohri është më i madhi dhe më i thelli nga të dy, me një thellësi mesatare prej 155 metrash . Prespa ka një thellësi mesatare prej 14 metrash.
Gjeologët klasifikojnë 30 liqene në botë si më të lashta, në këtë kategori bëjnë pjesë Ohri dhe Prespa.

Pjesa më e madhe e ujit të liqenit të Ohrit vjen nga burimet nënujore, shkruan NASA. Në një studim të fundit, bazuar në afro katër dekada të vëzhgimeve të Landsat, shkencëtarët raportuan se Liqeni i Prespës humbi 7 për qind të sipërfaqes dhe gjysmën e vëllimit të tij midis viteve 1984 dhe 2020, me shumë mundësi për shkak të rritjes së tërheqjes së ujit për bujqësinë.

Në liqenin e Ohrit ndodhen 200 lloje speciesh që nuk gjenden askund tjetër, këtu bëjnë pjesë kërmijtë e pazakontë, rosat dhe trofta.

Liqeni i Ohrit mbrohet nga UNESCO-s dhe në disa raste është quajtur “Galapagos Evropian” ose një muze i fosileve të gjalla për shkak të biodiversitetit të tij të jashtëzakonshëm.

Në vitin 2010, shkencëtarët e Unionit Ndërkombëtar Astronomik i dhanë emrin Ohër një liqeni në Titan. Artikulli i NASA-s./ KultPlus.com