Evropa shpesh vlerësohet për vendet e saj të bukura, historinë e gjatë të zhvillimit njerëzor, monumentet ikonike dhe kulturat e ndryshme.
Kontinenti gjithashtu pëson një transformim të jashtëzakonshëm gjatë vjeshtës, duke i lejuar adhuruesit e natyrës të përfshihen në disa nga aventurat më emocionuese, shkruan në një artikull gazetari Felix Ngeso, të botuar në të përditshmen amerikane “The Travel”.
Por, ndërsa shumë turistë dynden drejt destinacioneve të njohura për të shijuar ngjyrat e gjalla të vjeshtës, ka një ndjenjë kënaqësie që vjen nga eksplorimi i vendeve të panjohura të Evropës.
Destinacionet më të mira të Evropës nën radar ofrojnë përvoja autentike larg turmave.
Peizazhet verbuese përzihen në mënyrë të përkryer me arkitekturën e tyre shekullore, ndërsa atraksionet e mbushura me aventura si parqet janë më pak të mbushura me njerëz, duke ofruar kështu një arratisje të qetë.
Shqipëria është renditur mes 10 destinacioneve në Evropë, ku udhëtarët mund të shohin gjethet e vjeshtës në të gjithë shkëlqimin e saj së bashku me vendet më të mira për të qëndruar.
Theth, Shqipëri
Thethi është një nga destinacionet dhe perlat e fshehura të Evropës që ia vlen të vizitohet gjatë sezonit të vjeshtës për peizazhin e tij të pacënuar dhe të mrekullueshëm.
Adhuruesit e vjeshtës do të magjepsen nga natyra ndërsa ecin drejt Ujëvarës mahnitëse të Grunasit.
Ecja zgjat rreth një orë nga fshati i Thethit dhe i çon aventurierët përtej lumenjve të zhurmshëm, kullotave të gjera dhe shpateve madhështore malore të mbuluara nga gjethet e vjeshtës.
Megjithëse seksioni i fundit i shtegut përfshin një ecje te dhimbshme, peizazhi me ngjyrë të artë që rrethon ujëvarën 25 m fshin çdo lodhje që mund të kenë adhuruesit e natyrës gjatë rrugës. /atsh / KultPlus.com
Eksperiencë plazhi e jashtëzakonshme, pak turistë, ambient miqësor. Kjo është receta për udhëtimin perfekt. Plazhet e Shqipërisë presin vizitorë që janë ngopur me destinacionet kryesore evropiane, dhe duan të shpëtojnë nga turmat e turistëve, ndonjëherë mbytëse, shkruan në një artikull gazetarja Rozc Franciska, të botuar në të përditshmen hungareze “Coloré.hu”.
Kur bëhet fjalë për eksperiencat evropiane të plazheve, zakonisht të vijnë në mendje plazhet dalmate, spanjolle apo italiane.
Megjithatë, në ditët e sotme, këto vende janë shpesh aq të mbipopulluara sa bukuria e natyrës bëhet e pakëndshme.
Ky nuk është aspak rasti me plazhet e Shqipërisë, të cilat nga njëra anë rezultojnë të jenë shumë më miqësore me buxhetin sesa qendrat turistike të krijuara, dhe meqë ra fjala, ata u premtojnë adhuruesve të detit një pamje të mahnitshme.
Shqipëria e pazbuluar
Riviera shqiptare zyrtarisht 450 kilometra e gjatë (ose seksioni i njohur lokalisht si Bregu) shtrihet në pjesën verilindore të detit Jon: bregdeti shtrihet përmes Vlorës dhe Sarandës deri në Parkun Kombëtar të Butrintit dhe kufirin grek.
Bregu është shtëpia e disa prej plazheve më të bukura të Shqipërisë, si dhe shumë atraksioneve të tjera, duke përfshirë mrekullitë natyrore si shpellat dhe burimet nënujore, por edhe fshatrat simpatikë bregdetar, pamjet mahnitëse, rrënojat e lashta, madje edhe bunkerë bërthamor të pashfrytëzuar.
Plazhet e Shqipërisë: Plazhi i Gjipesë
Edhe pse nuk mund të themi kurrsesi se plazhi i Gjipesë është një nga plazhet lehtësisht të aksesueshme (një rrugë e pashtruar të çon në një nga perlat e bregdetit shqiptar).
Gjipe është edhe ndër plazhet shqiptare që konsiderohen të paprekura.
Gjipe është një plazh me guralecë që u ofron vizitorëve ujë të ngrohtë dhe të pastër kristal, duke e bërë atë një vend ideal për not.
Në verë, kajakë dhe SUP gjithashtu mund të merren me qira në zonë, por ju mund të sillni një ombrellë me vete.
Disa kafene në plazh ofrojnë ushqime të shijshme shqiptare, por numri i njësive të kateringut nuk është aq i lartë sa në plazhet e tjera të Evropës.
Plazhi i Gjipes ndodhet afërsisht 1,5-2 orë me makinë nga qyteti i Vlorës.
Plazhi i Dhërmiut
Plazhi i Dhërmiut, i vendosur në veri të Gjipesë, cilësohet si plazhi më i bukur në Shqipëri.
Edhe pse bregdeti i Dhërmiut nuk është me rërë, guralecat e lëmuara, të bardha dhe uji i bruztë i ofrojnë vizitorëve një eksperiencë vizuale të papërsëritshme.
Duke qenë se plazhi i Dhërmiut është më i lehtë për t’u aksesuar sesa i Gjipes, edhe familjet mund të pushojnë në këtë zonë bregdetare.
Shezlongët dhe çadrat mund të merren me qira në këtë plazh, dhe restorantet dhe kafenetë ofrojnë ushqime të shijshme për turistët dhe vendasit që e vizitojnë.
Është interesante që jeta në plazhin e Dhërmiut nuk ndalet as gjatë natës: me perëndimin e diellit, zona e bregdetit bëhet skena e festave të egra të plazhit.
Plazhi i Dhermiut ndodhet dy orë nga Saranda dhe 1,5 orë nga Vlora.
Plazhi i Potamit
Plazhi i Potamit, i vendosur në skajin verior të rivierës shqiptare, ka një efekt shumë më të izoluar, pasi shtrihet mes maleve dhe një zone të gjelbëruar.
Si rezultat, plazhi është kryesisht me hije gjatë ditës, por kjo është shumë e nevojshme në vapë, në fakt!
Plazhi i Potamit, ashtu si Gjipe apo Dhërmiu, ka gjithashtu një plazh me guralecë, por këtu ka gurë të mëdhenj e të rrumbullakët dhe jo guralecë të vegjël.
Potami ka një gamë të gjerë baresh dhe restorantesh në plazh, ku mund të ndjeheni të lirë të provoni disa ushqime të shijshme dhe pije të ftohta duke admiruar pamjen e pazakontë.
Plazhi i Potamit ndodhet pesë minuta me makinë nga qyteti i Himarës. /atsh / KultPlus.com
Për të gjithë ata që planifikojnë të bëjnë një udhëtim këtë vjeshtë, është e rëndësishme të kuptojnë se cilat destinacione ofrojnë opsione akomodimi që përshtaten brenda një plani shpenzimesh të përballueshme, shkruan në një artikull gazetarja Megi Canco, të botuar në “The Travel off Path”.
Udhëtarët që presin me padurim të vizitojnë atraksionet evropiane do të jenë të lumtur të marrin në konsideratë renditjen më të re të destinacioneve me tarifat më të lira për momentin!
Shqipëria është renditur mes pesë destinacioneve kryesore evropiane, që ofrojnë shërbime për turistët me çmimet më të lira.
Shqipëria
Dikur një nga destinacionet më të preferuara të Evropës, Shqipëria kohët e fundit ka fituar një interes të madh në skenën e turizmit ndërkombëtar falë kulturës së saj të pasur, rivierës mahnitëse dhe çmimeve të arsyeshme.
Në përgjithësi, në hotele kostoja për një natë shkon në mesatarisht 60 euro (~ 64 dollarë).
Pra, nëse udhëtoni në Shqipëri, qiratë afatshkurtra janë mënyra e duhur për të ndjekur.
Vlen të përmendet se zonat më turistike dhe të mbiçmuara kostoja mund të jetë shumë pak mbi mesataren.
Arsyeja pse kaq shumë udhëtarë duket se diskutojnë nëse Shqipëria është një destinacion buxhetor apo jo, është se çmimet mund të ndryshojnë shumë midis qyteteve dhe rajoneve./atsh / KultPlus.com
“Mirësevini në Shqipëri, një nga vendet më pak të eksploruara në Evropë”, kështu e nis artikullin media e njohur spanjolle Travesías.
U bë e zakonshme tashmë që Shqipëria të rrëmbejë titujt e mediave të huaja, për sa i përket turizmit me vendet dhe traditat e bukura që ofron. Sipas “Travesías” udhëtarët që vijnë këtu habiten nga gastronomia, pasuria kulturore dhe karakteri shqiptar që nuk i ngjan asnjë vendi tjetër.
Ndër qytetet që kanë përmendur janë Tirana, Berati, Gjirokastra dhe Vlora.
Tirana
Shqipëria është një nga vendet më të vogla në Evropë. Me vetëm 28 748 kilometra katrorë, ajo zë vendin e 37-të në kontinent për nga sipërfaqja.
Megjithatë, pavarësisht territorit të saj ajo krenohet me madhështinë e historisë së saj.
Përtej të shkuarës së afërt, diktaturës së Enver Hoxhës dhe integrimit të vështirë të saj në ekonominë globale pas vitit 1991, Shqipëria ka qenë gjithmonë një vend ndryshe.
Mjafton të lexosh Ismail Kadaren për të kuptuar se diçka e ndan kulturën shqiptare nga pjesa tjetër e Evropës.
Do të ishte mirë të fillonim me “Dosjen H”, të botuar në 1981, ku Kadaré tregon historinë e dy studiuesve të huaj që mbërrijnë në Shqipëri për të studiuar poezinë e saj dhe ndeshen me një botë të mbyllur dhe provinciale; “Pallati i ëndrrave”, një distopi ku qeveria regjistron ëndrrat e secilit prej qytetarëve të saj për t’i kontrolluar ato (në mënyrë të pashmangshme na bën të mendojmë për kohën e diktaturës).
Midis ndërtesave të rrënuara dhe shtëpive të vjetra të shndërruara në klube, bare dhe restorante, lagjia e Bllokut ndihet veçanërisht e qetë gjatë mëngjeseve.
Në Tiranë ka copëza historie gjithmonë të pranishme, nga shtëpia e diktatorit pa asnjë gardh apo ndarje që mund ta mbajë të fshehur nga sytë e udhëtarëve dhe vendasve.
Sheshi Skënderbej është qendra e Tiranës.
Piramida, e cila supozohej të ishte një muze kushtuar të njëjtit personazh, sot është shndërruar në një qendër teknologjike.
Disa nga bunkerët e braktisur brenda qytetit janë shndërruar në galeri dhe muze, ndërsa mbetjet e kështjellës së vjetër u shndërruan në një qendër tregtare në ajër të hapur.
Në zemër të qytetit, një rrugë shumë e gjerë e veshur me pisha mesdhetare të bën të mendosh për stilin e veçantë fashist që pasqyronte ndikimin e Italisë gjatë mbretërimit të Zogut I dhe që do të arrinte kulmin me pushtimin në 1939 dhe aneksimin deri në 1944, viti në të cilin do të vinte në pushtet diktatori, Hoxha.
Edi Rama, kryeministri i Shqipërisë, i cili përveç rolit të tij si politikan, është edhe piktor dhe basketbollist.
Tirana është një qytet relativisht i vogël, por shumë miqësor për të shëtitur.
Në qendër ndodhet Sheshi Skënderbej, i rimodeluar së bashku nga artisti Anri Sala dhe zyra e S1N4E, më shumë se 90,000 metra katrorë e sheshit u mbuluan me mermerë të ngjyrave të ndryshme.
Në sfond, Opera dhe Muzeu Historik Kombëtar e inkuadrojnë në mënyrë madhështore hapësirën.
Në krye të muzeut, murali Shqiptarët, krijimi i Vilson Kilicës, Josif Drobonikut, Agim Nebiut, Anastas Kostandinit dhe Aleksandër Filipit, tregon historinë e vendit nga kohërat e lashta e deri në epokën komuniste.
I restauruar së fundmi, falë një fondi të Bashkimit Evropian që rindërtoi vendet e prekura nga tërmeti i 2019, murali rifitoi shkëlqimin dhe rrëmben vështrimin e udhëtarëve, me figurën femërore të Republikës në qendër dhe duke ngritur dorën me njërën dorë, pas saj fluturon flamuri kombëtar kuq e zi.
Berati
Megjithëse Tirana ka shumë për të ofruar, gjëja më e bukur e Shqipërisë është atje jashtë, në fshat, në rrugët dredha-dredha që përshkojnë peizazhe dramatike të luginave dhe maleve me qytete të vogla si diçka nga një përrallë mesjetare, të vendosura në majë të një mali.
Berati është një vendbanim që daton në shekullin e VII para Krishtit, i quajtur qyteti i njëmijë dritareve.
I vendosur në brigjet e lumit Osum, qyteti është i ndarë në tre rrethe: në krye, kalaja e vjetër; në qendër, një qytet i lashtë me mure i njohur si Mangalemi ose lagje osmane dhe, në anën tjetër të lumit, Gorica.
Shtëpitë e vogla të bardha, me dritare druri, mbulojnë të dy anët e malit dhe i japin udhëtarëve një kartolinë unike.
Berati konsiderohet si vendbanimi më i vjetër në Shqipëri dhe për shumë vite ishte pikërisht kufiri midis Perandorisë Bizantine dhe Perandorisë Romake, diçka që përshkon edhe historinë e të gjithë vendit, edhe në gjysmë të rrugës mes Lindjes dhe Perëndimit, mes krishterimit, islamit dhe ateizmit (shumë shqiptarë ende kujtojnë se si feja u ndalua nga viti 1967 deri në 1989).
Në njërën anë të kështjellës, kapela bizantine e Trinisë së Shenjtë shikon drejt luginës që nga shekulli i XV, ndërsa në rrëzë të malit funksionon Teqeja Halveti, një lloj manastiri i rendit Jalwati, një vëllazëri sufi islamike, sot si xhami. Është pjesërisht kjo trashëgimi historike që çoi në përcaktimin e Beratit si një vend i Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s.
Edhe pse është ende diskret, nëse e krahasojmë me destinacionet e tjera mesdhetare, turizmi në Shqipëri ka filluar të lërë gjurmë, veçanërisht në qytetet historike si Berati apo Gjirokastër, në jug të vendit, pranë kufirit me Greqinë.
Me rrënojat që datojnë në shekullin e VII para Krishtit, Berati besohet të jetë vendbanimi më i vjetër në Shqipëri.
Sipas të dhënave të Bankës Botërore, gjatë dekadave të fundit kontributi i sektorit të turizmit në PBB-në shqiptare u rrit në 8% dhe viti 2019 ishte viti më i mirë i vendit për sa i përket turizmit, me 6,4 milionë vizitorë dhe 2,3 miliardë dollarë të ardhura nga ky sektor.
Ashtu si shumë nga vendet e rajonit, Kosova, Maqedonia e Veriut, Mali i Zi, edhe Shqipëria kanë filluar të hyjnë në radarin e udhëtarëve nga e gjithë bota, të cilët vijnë këtu në kërkim të një eksperience ndryshe dhe me çmime më të volitshme.
Gjatë vizitës është e zakonshme mund të shihni një bunker të harruar, shumë monumente konkrete të luftës që të kujtojnë spomenikët jugosllavë, dhe një perlë siç është qyteti antik i Apolonisë, një mrekulli e vërtetë e periudhës klasike greke që ende ruan një portik spektakolar që inkuadron Mesdheun në sfond.
Gjirokastra
Arkitektura e të gjithë qytetit shfaq një stil otoman që e bëri atë të përfshihet si një qytet i Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s në 2015.
Mes maleve dhe reve të ulëta, përveç një shiu të hollë, gjithçka ka një aureolë disi mistike.
Ndër faktorët dallues që tërheqin turizmin, gastronomia është padyshim një nga faktorët kryesorë që i fton njerëzit të kthehen.
Shijet shqiptare janë pasqyrë e asaj kulture dikotomike mes Lindjes dhe Perëndimit, nga njëra anë ndikimi mesdhetar dhe italian me vajra, ullinj, djathëra dhe makarona që do të imagjinonim në Itali apo Greqi, nga ana tjetër, përgatitjet me bazë perimesh dhe erëzash që të kujtojnë një meze turke apo arabe, të gjitha të shoqëruara me verëra të shkëlqyera vendase.
Gjirokastra është vendlindja e disa prej njerëzve më të njohur të historisë shqiptare, si shkrimtari Ismail Kadaré dhe diktatori Enver Hoxha.
Bukuria e vërtetë e kësaj pasurie gastronomike është se ju mund të shijoni gjithçka në një vend. Dhe duhet thënë gjithashtu se çmimet janë shumë të volitshme, që do të thotë se udhëtarët mund të porosisin pa u shqetësuar.
Së fundi, faktori tjetër kyç është cilësia dhe freskia e perimeve dhe prodhimeve të detit.
Në shumë qytete bregdetare, është mirë të pyesni se çfarë është e freskët atë ditë dhe të prisni disa nga sugjerimet e kuzhinës.
Vlora
Përgjatë gjithë shëtitores mund të shihni rezidencat dhe godinat, të dizajnuara për të huajt që gjejnë vendin ideal për të investuar paratë e tyre, veçanërisht italianët.
Vlora mund t’iu duket paksa si Costa del Sol i Spanjës, Côte d’Azur in Francës ose plazhet greke.
Brigjet e Vlorës, një nga destinacionet më të njohura verore në Shqipëri. / atsh / KultPlus.com
Bota është e madhe, e bukur dhe emocionuese, e përbërë nga kultura të ndryshme magjepsëse. Kultura është thelbësore për ekzistencën njerëzore dhe përshkruan besimet, vlerat dhe traditat e përbashkëta sipas të cilave jeton çdo komunitet!
Udhëtimi në vende me kultura të ndryshme mund të jetë jashtëzakonisht i dobishëm. Jo vetëm që na ofron perspektiva të reja për botën, por gjithashtu na ndihmon të krijojmë lidhje të pasura dhe kuptimplote me një gamë më të gjerë njerëzish! shkruan në një artikull gazetarja Elise Christian, të botuar në të përditshmen britanike restless.co.uk .
Shqipëria është renditur mes 12 destinacioneve më të mahnitshme për zbulime kulturore.
Ndërsa Shqipëria ka përjetuar një fluks turistik vitet fundit, kultura e saj rurale mbetet e jashtëzakonshme, ku shumë vendas ende jetojnë nga bujqësia dhe blegtoria.
Shqipëria është gjithashtu një vend me plazhe të mahnitshme, fshatra idilike, pamje mahnitëse të Alpeve dhe vende të pabesueshme historike, siç janë mbetjet e Perandorisë Osmane.
Ky vend i Evropës Jugore ka shumë gurë të çmuar të fshehur.
Për shembull, “Syri i Kaltër” misterioz është një burim uji verbues blu me një thellësi të panjohur në jug, ndërsa në qytetin e Gjirokastrës, i përfshirë në listën e trashëgimisë botërore të UNESCO-s, shtëpitë prej guri ngjajnë me fortesa të vogla dhe rrugët me kalldrëm të çojnë të gjitha drejt Pazarit.
Tani është koha për të zbuluar këtë vend jashtëzakonisht të larmishëm, i cili ka mbetur një nga enigmat më të mëdha të kontinentit.
Vija bregdetare e saj gjarpëruese, e quajtur Riviera Shqiptare është e mbushur me plazhe ëndërrimtare, të mbuluara me ujëra të thellë blu, dhe vendpushime magjepsëse, si Dhërmiu dhe Ksamili.
Në brendësi të vendit, do të gjeni male të larta, kala, kështjella të shkatërruara dhe rrënoja të panumërta të lashta greke dhe romake.
Nëse jeni adhurues i historisë, i aventurave ose i apasionuar pas plazhit, Shqipëria ofron gjithçka për të gjithë. /atsh / KultPlus.com
Shqipëria nuk e ka shkelmuar ende ‘murin turistik’ mbi Evropë, por tashmë është ngjitur në listën e destinacioneve më të kërkuara nga vizitorët e huaj! Turistët hungarezë kanë filluar ta zbulojnë gjithnjë e më shumë!
Në bazë të vendndodhjes së saj, Shqipëria është një nga vendet më të bukura të kontinentit, e cila kufizohet nga deti Jon në jugperëndim dhe deti Adriatik në perëndim, ndërsa 70 për qind e territorit të vendit është male piktoreske dhe të pabanuara, shkruan në një artikull gazetari Oszkár Rétsági të botuar në të përditshmen hungareze “Player”.
Ajo ka më shumë se 300 kilometra vijë bregdetare, dhe për më tepër, ka edhe rivierën e saj.
Vendpushimi më i famshëm është Ksamili me një vendndodhje përrallore, një fshat i vendosur në një gadishull të ngushtë të kufizuar nga deti Jon dhe liqeni i Butrintit.
Plazhi ranor i Vlorës dhe zona rreth Durrësit janë gjithashtu pjesë e Rivierës Shqiptare.
Por, ka edhe plazhe të mrekullueshme në Dhërmi, Borsh dhe Lukovë.
Pas fluksit të turistëve në vendbanimin, që ndodhet 10 kilometra larg qytetit të Sarandës, nisën të ndërtohen qindra hotele.
Atraktiviteti i Shqipërisë qëndron në faktin se ajo ende nuk është përfshirë plotësisht nga globalizimi, por kjo është edhe një e metë e saj, Ballkani duhet të ishte përgatitur për fluksin ne rritje të vizitorëve.
Njerëzit tashmë po socializohen me turizmin pasi komunizmi nuk kaloi pa lënë gjurmë.
Perveç kryeqytetit të Tiranës, ka edhe vendbanime të tjera të bukura, si Kruja dhe Berati./ KultPlus.com
Nëse po planifikoni arratisjen tuaj të ardhshme ndërkombëtare, do të përballeni me një nga vendimet më sfiduese. Ka kaq shumë vende të pazbuluara për të parë. Dhe, ndërsa vendet e mëdha turistike, si Greqia, Tokio apo Parisi janë të njohura për një arsye, ndoshta ju jeni duke kërkuar për diçka më të panjohur!, shkruan në një artikull Hannah Loewentheil të botuar në të përditshmen amerikane “BuzzFeed”.
Kështu që, shfletova r/travel dhe rendita një sërë destinacionesh më pak të njohura, por të mahnitshme, në vend të pikave turistike më trendi për pushime.
Mes 27 destinacioneve të konsideruara si “Perla të fshehura”, “BuzzFeed” ka renditur edhe Shqipërinë, si vendin ku ofrohen plazhe të bukura, ushqime të shijshme dhe mjaft të lira dhe shumë xhevahirë për të eksploruar.
Në vend të Greqisë, shkoni në SHQIPËRI
E vendosur në Evropën Jugore, pikërisht përtej detit nga Italia, Shqipëria kufizohet në jug me Kroacinë dhe në veri me Greqinë. Dhe, është me të vërtetë vendi më i bukur ku mund të shkoni për pushime.
Plazhet me rërë të bardhë në pjesën jugore të vijës bregdetare të vendit, janë një parajsë e vërtetë. Uji është i ngrohtë dhe i kripur, dhe tepër blu.
Nëse jeni një alpinist, do t’ju duhet të shkoni në veri të vendit.
Pamjet malore këtu rivalizojnë Alpet, me panorama mahnitëse dhe fshatra të mahnitshëm.
Ecja nga Thethi në Valbonë është një nga shëtitjet më të njohura ditore, me bujtina të vogla ku mund të qëndroni në të dy skajet.
Shumë nga ushqimet që do të gjeni në restorante janë bërë nga përbërës vendas, shpesh organikë.
Qytetet bregdetare kanë të gjitha produkte deti tepër të freskëta, të cilat zakonisht kapen në mëngjes.
Një nga vaktet më të zakonshme në restorante këtu është peshku i pjekur në skarë me perime dhe patate të skuqura, ose kallamar i pjekur në skarë me limon.
Qyteti bregdetar i Sarandës është një mekë për pushuesit italianë dhe udhëtarët që kërkojnë një vend të lirë për të qëndruar për pak kohë.
Ka shumë bare dhe lokale buzë detit që janë të hapura gjatë gjithë natës, dhe plazhe të bukura për t’u çlodhur gjatë ditës.
Nëse ju pëlqen t’i merrni gjërat pak më ngadalë, ngjituni në qytetet e vogla në male.
Këtu do të gjeni bujtina komode të vendosura në mënyrë të përkryer pranë shtigjeve të ecjes dhe ujëvarave.
Vizitoni Syrin e Kaltër tepër të pastër pranë Sarandës, ose ujëvarat e akullta pranë Beratit.
Çdo qytet që vizitoni do të ketë një lloj fortese lart në një kodër që thjesht pret për t’u ngjitur dhe eksploruar.
Udhëtimi dy orë me traget në liqenin e Komanit është magjik.
Ju kaloni nëpër kanale të ngushta të rrethuara nga kodra dhe shkëmbinj të gjelbër dhe përfundoni në një fshat të bukur e të izoluar.
Burimet e nxehta të Benjës pranë Përmetit janë një sfidë për t’u arritur, por ia vlen.
Sigurisht, plazhet dhe moti i ngrohtë janë të shkëlqyera. Por, malet shqiptare lulëzojnë në dimër, ku mund të bëni ski dhe ecni në këmbë ose thjesht të uleni pranë zjarrit dhe të shijoni pamjet.
Shtoni Shqipërinë në listën tuaj përpara se të jetë vonë. /atsh / KultPlus.com
Ka ende shumë vende të panjohura për turizmin në Evropë që janë gjithashtu shumë të lira. Do të befasoheni nëse udhëtoni në vende si Shqipëria!
Evropa është një kontinent plot diversitet, kulturë dhe histori, por edhe destinacione shumë të njohura dhe të shtrenjta. Megjithatë, ka vende që ofrojnë një përvojë unike dhe autentike, vende që nuk janë të mbipopulluara dhe të përballueshme për xhepin tuaj, sipas televizionit spanjoll “Telecinco”, e mbështetur nga “Mediaset Espana”.
Midis disa vendeve turistike më të lira në Evropë, gazeta ka renditur edhe Shqipërinë si destinacionin ideal për udhëtarët që kërkojnë aventurën, natyrën dhe traditën.
Shqipëria
Ky vend i vogël ballkanik ka një vijë bregdetare spektakolare, me plazhe me rërë të bardhë dhe ujëra të kristalta, asgjë për t’i pasur zili fqinjët e saj, Greqinë apo Kroacinë.
Përveç kësaj, Shqipëria ka një trashëgimi të pasur kulturore dhe historike, e cila pasqyrohet në qytetet, kështjellat dhe muzetë e saj.
Kryeqyteti i saj, Tirana, është një qytet i gjallë dhe modern, që ofron shërbime të larmishme gastronomike dhe argëtuese.
Shqipëria është një nga vendet më të lira në Evropë, me një buxhet ditor rreth 20 euro për person.
Itinerari gjashtëditor në Shqipëri
Shqipëria është një vend me një histori të pasur, një kulturë të larmishme dhe natyrë mbresëlënëse.
Nëse dëshironi të njihni atraksionet kryesore të tij, ne ju propozojmë një itinerar turistik gjashtëditor që do t’ju lejojë të zbuloni qytetet, plazhet dhe parqet e tij kombëtare.
Dita e parë:
Mbërritja në Tiranë, kryeqyteti i Shqipërisë. Mund të vizitoni qendrën historike, ku mund të gjeni sheshin Skënderbej, xhaminë e Et’hem Beut, orën e qytetit dhe muzeun historik kombëtar.
Mund të ecni edhe përgjatë bulevardit Dëshmorët e Kombit, ku ndodhet pallati presidencial, piramida e Tiranës dhe parku Rinia.
Natën, ju mund të shijoni jetën e gjallë të kryeqytetit, me baret dhe restorantet e tij.
Dita e dytë:
Nisja për në Berat, një nga qytetet më të vjetra dhe më të bukura të Shqipërisë.
Berati njihet si qyteti i njëmijë dritareve, për shtëpitë e tij tradicionale prej guri dhe druri që rreshtohen në kodrat.
Mund të vizitoni kështjellën e Beratit, e cila strehon një muze ikonash, një katedrale ortodokse dhe disa kisha.
Ju gjithashtu do të mund të vizitoni urën osmane mbi lumin Osum dhe lagjen Mangalem, një vend i Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s.
Dita e tretë:
Vazhdimi për në Gjirokastër, një tjetër qytet i Trashëgimisë Botërore për arkitekturën e tij tipike të Shqipërisë së Jugut.
Gjirokastra karakterizohet nga shtëpitë e saj prej guri gri, të cilat shohin luginën e lumit të Drinit.
Mund të vizitoni Kalanë e Gjirokastrës, e cila ofron pamje panoramike të qytetit dhe strehon një muze ushtarak dhe një teatër antik.
Gjithashtu do të mund të vizitoni vendlindjen e shkrimtarit Ismail Kadare dhe pazarin e vjetër.
Dita e katërt:
Nisja për në Sarandë, një qytet bregdetar i vendosur në detin Jon.
Saranda është një destinacion popullor për plazhet me rërë dhe ujin e pastër kristal, si Ksamili, Pasqyra apo Plazhi i Pasqyrës.
Ju gjithashtu mund të vizitoni Parkun Kombëtar të Butrintit, ku mund të gjeni rrënojat e një qyteti të lashtë grek dhe romak.
Një tjetër vend me interes është burimi natyror i Syrit të Kaltër, ose Syri i Kaltër, i cili ka një ngjyrë bruz spektakolare.
Dita e pestë:
Kthimi në Tiranë, duke bërë një ndalesë në Durrës, qyteti i dytë më i madh në Shqipëri.
Durrësi është një qytet port me një histori të gjatë, që daton në shekullin e VII para Krishtit.
Ju mund të vizitoni amfiteatrin e tij romak, më i madhi në Ballkan, i cili mund të mbajë 20 000 spektatorë.
Do të shihni gjithashtu Muret Veneciane, Muzeun Arkeologjik dhe Kullën e Mbretit Zog.
Dita e gjashtë:
Largimi nga Tirana dhe transferimi në aeroport për fluturimin e kthimit. / atsh / KultPlus.com
Ka disa ditë që ka nisur rrugëtimin e tij edicioni i dytë i projektit kulturor rumuno-shqiptar “Ana – Rozafa”, që synon të afrojë nga ana kulturore muzikantë nga Rumania dhe Shqipëria – vende që ndajnë të njëjtën hapësirë kulturore ballkanike, përcjell KultPlus.
Kështu, nga 14 gjer më 27 Gusht 2023, po mbahen një sërë koncertesh në qytetin e Shkodrës dhe rrethinat nga dy grupe muzikore rumune, njëri jazz dhe tjetri muzikë klasike. Ata po performojnë në evente të rëndësishme kulturore shqiptare: Shkodra Jazz Festival dhe Rrok Academy. Gjithashtu, ata do të marrin pjesë në një sërë masterclass-esh dhe shkëmbime përvojash në Shqipëri, duke bashkëpunuar me artistë nga e gjithë rajoni ballkanik.
Rumania do të përfaqësohet nga grupet PopFolklorica (Ovi, Mihaela Zlat, Sorin Zlat, Frații Cazanoi) dhe Enescu Young Strings (Andreea Ioana Nistor, Alesia Mihai, Ștefan Ciceu, Carla Herescu). Të dy grupet do të performojnë muzikë rumune në Shkodra Jazz Festival përpara një audience prej mbi 2,000 njerëzve dhe do të bashkëpunojnë me muzikantë shqiptarë për të zhvilluar repertore të reja bazuar në tema muzikore specifike të të dy vendeve. PopFolklorica: PopFolklorica përbëhet nga artistë të shquar që vijnë nga stilet muzikore që variojnë nga jazz-i te motown apo soul, me elemente etno dhe folklorike. Nën këtë koncept unik, i nisur nga solisti Ovi (Ovidiu Jacobsen – Cernăuțescu, i cili mori vendin e tretë në Eurovision 2010 së bashku me Paula Seling) – piano dhe zë, Mihaela Zlat – zë, së bashku me pianistin Sorin Zlat dhe anëtarët e njohur të grupit Frații Cazanoi, PopFolklorica tejkalon kufijtë muzikorë të skenës rumune, falë versatilitetit instrumental dhe energjisë vibruese që ofrojnë si një grup i unifikuar me personalitete krijuese kaq të ndryshme.
Enescu Young Strings: Enescu Young Strings promovon muzikantë të rinj në fillim të karrierës së tyre, të cilët tashmë kanë dalluar veten me rezultate të shquara në konkurse dhe në skenë. Violinistet Andreea Ioana Nistor, së fundmi pranuar në seksionin e violinës të Akademisë Mbretërore të Muzikës në Londër, Alesia Mihai, violonçelisti Ștefan Ciceu dhe flautistja Clara Herescu do të prezantojnë për audiencën shqiptare një program ekskluzivisht rumun të kompozitorëve përfaqësues të shekujve XX – XXI. Kështu, PopFolklorica do të performojë më 23 Gusht, në ora 18:30, në qytetin e Shkodrës në Rrok Academy, dhe më 25 Gusht, në ora 20:30, në Sheshin pranë Bashkisë në të njëjtin qytet. Kuarteti Enescu Young Strings do të performojë në të njëjtin qytet më 20 Gusht, në ora 20:30, në Banesën Oso Kuka, dhe më 27 Gusht, në ora 19:30, në Orkestrën e dhomës Skanderbeg. Titulli i projektit “Ana-Rozafa” flet për mitin themelor dhe metaforën e sakrificës së krijimit, një temë e pranishme në legjenda nga të dy hapësirat, rumune dhe shqiptare.
“Duke vijuar një bashkëpunim të nisur në 2021 mes shoqatave UCIMR dhe Rrok Jakaj – partneri ynë nga Shqipëria, projekti ‘Ana – Rozafa’ forcon një lidhje kulturore të natyrshme mes artistëve të të dy vendeve që kanë shumë të përbashkëta, përfshirë legjendën e vjetër të sakrificës së krijimit, përmes dy personazheve femërorë të sakrifikuar brenda mureve të Manastirit Argeș – Ana – dhe respektivisht të kalasë së Skutarit në Shkodër – Rozafa”, thotë Sebastian Gheorghiu, menaxher kulturor dhe anëtar i Bordit Drejtues të UCIMR.
Projekti Ana – Rozafa është organizuar nga Shoqata UCIMR – Uniunea de Creație Interpretativă a Muzicienilor din România – në partneritet me Shoqatën Kulturore Rrok Jakaj dhe bashkëfinancuar nga Instituti Kulturor Rumun, përmes Programit Cantemir – program financimi për projekte kulturore të dedikuara bashkëpunimit ndërkombëtar. / KultPlus.com
Apolonia, qyteti antik i Shqipërisë, është ndër më të mëdhenjtë në pellgun e Adriatikut dhe më i përmenduri ndër 30 qytetet e tjera antike.
Kryeministri Edi Rama ndau sot në rrjetet sociale pamje nga Parku Arkeologjik i Apollonisë, një nga xhevahirët e trashëgimisë sonë kulturore.
Rama tha se falë edhe restaurimit tërësor si dhe rrugës së re lidhëse me infrastrukturën kombëtare, ky park është kthyer në një atraksion të dëshiruar gjithnjë e më shumë nga turistët e vizitorët.
Parku Arkeologjik i Apolonisë u vizitua nga rreth 50 mijë turistë në periudhën janar-gusht 2023, duke shënuar kështu një rritje të konsiderueshme krahasuar me një vit më parë.
Apolonia është një thesar i pasur i historisë dhe kulturës shqiptare. Ky qytet antik ndodhet në juglindje të Shqipërisë, afër qytetit të Fierit. Historia e Apolonisë është e ndërlikuar dhe interesante, dhe vizituesit mund të kenë shumë për të kuptuar dhe eksploruar në këtë vend të mrekullueshëm.
Apolonia është themeluar rreth fillimit të shek. të IV p.e.s., ndërsa rrënojat e Apolonisë janë zbuluar në fillim të shek. XIX. Në shekujt që pasuan, qyteti zhvilloi një kulturë të pasur dhe u bë një qendër e rëndësishme ekonomike dhe kulturore në rajon. Ai ndikoi ndjeshëm në zhvillimin e kulturës romake në Ballkan dhe Evropën Lindore.
Arkeologët e quajnë Apoloninë “Pompei i Shqipërisë”, pasi vetëm 10% e territorit të qytetit të dikurshëm është zbuluar deri më sot.
Vizitorët që vijnë në Apoloni do të mbeten të mahnitur nga pamjet e rrënojave të qytetit. Ky sit arkeologjik përmban akropolin, teatrin, forumin, ndërtesa të ndryshme publike dhe private, si dhe rrugët e vjetra. Këto rrënoja ofrojnë një pamje të mrekullueshme të jetës së qytetit antik dhe strukturave të tij.
Teatri i Apolonisë është një prej pamjeve më të veçanta të sitit. Ky teatër i bukur me vende për rreth 10,000 spektatorë është një dëshmi e artit dhe arkitekturës së lashtë. Ai është një vend i përsosur për të imagjinuar shfaqje të lashta dhe për të kuptuar rëndësinë e kulturës së teatrit në kohën antike.
Në afërsi të sitit arkeologjik ndodhet Muzeu i Apolonisë, ku vizitorët mund të shohin një koleksion të pasur të artefakteve të gjetura në zonën e rrënojave. Kjo përfshin monedha, statuja, vazo dhe gjetje të tjera të çmuara që ofrojnë një pamje më të qartë të jetës dhe kulturës së qytetarëve të lashtë të Apolonisë.
Jo vetëm rrënojat antike, por edhe mjedisi natyror që rrethon Apoloninë është i paharrueshëm. Vizitorët mund të shijojnë pamje të mrekullueshme të detit Adriatik dhe natyrës së pasur të zonës së Fierit.
Për të bërë një udhëtim të mahnitshëm në këtë qytet antik, duhet të planifikoni një vizitë në Apoloni. Do të keni mundësinë të hulumtoni rrënojat e këtij qyteti të lashtë, të njihni historinë e tij të pasur dhe të kuptoni ndikimin e tij në zhvillimin e kulturës dhe historisë së Shqipërisë. /ATSH /KultPlus.com
Kryeministri Edi Rama bëri të ditur sot se 22 mijë vizitorë kroatë kanë frekuentuar Shqipërinë deri në korrik të 2023, ose 41% më shumë se viti i kaluar.
Rama ndau një kronikë të televizionit kroat RTL, ku promovohet turizmi në Shqipëri.
“Jehona e suksesit bombastik të Shqipërisë turistike vazhdon dhe këtë herë janë fqinjët e një vendi superstar në turizëm, Kroacia, ku televizioni RTL i jep një hapësirë të papritur surprizës shqiptare që po tërheq vëmendjen e mediave botërore”, tha Rama.
“Këto ditë të gjithë flasin për Maldivet europiane, Shqipërinë, ku deti është i mrekullueshëm ndërsa çmimet janë normale. Nisi me një artikull ku thuhej se në Shqipëri do të paguani 16 euro për një drekë të bollshme për dy veta buzë detit dhe se atje do të jetoni tërë javën me paratë që diku tjetër janë të mjaftueshme për tre ditë”, thuhet në kronikën e televizionit kroat, RTL.
“Nuk është as Greqia, as Spanja, as Havai dhe as Tajlanda. Këto janë Maldivet europiane. Turistët e befasuar befas zbulojnë Shqipërinë. Nëpër rrugët e Shqipërisë do të udhëtoni falas sepse nuk ka tarifa rrugore”, vijon kronika e RTL-së.
RTL intervistoi një turiste e cila u shpreh se çmimet janë më të ulëta, si për akomodim madje edhe për parking. “Akomodimi për 1 javë për dy persona në Kroaci do të kushtonte 2-3 mijë euro, kurse në Shqipëri me udhëtim dhe të gjitha do të kushtonte rreth 1 mijë euro për 1 javë. Ndoshta edhe më pak”, tha ajo.
Sipas një agjencie turistike të cituar nga RTL, për një javë pushime në Shqipëri me të gjitha shpenzimet nevojiten 850 euro.
Adriana Karuza, blogere udhëtimi u shpreh për RTL se “Shqipëria është thjesht më e volitshme”.
“Jemi dëshmitarë që çmimet në Europë janë egërsuar. Shqipëria është thjesht më e volitshme. Mund të them se para dy vitesh ne shpenzuam 730 euro përfshirë të gjitha, hotel, ushqim, suvenire, madje edhe riparimin e makinës. Tarifat rrugore nuk paguheshin. Mbaj mend që karburanti nuk ishte i lirë, por nuk kishim shpenzime për parking”, theksoi ajo.
Sipas RTL-së, reklama e pazakontë vazhdon t’i tërheqë mysafirët. “Për shkak të inflacionit çmimet kanë ndryshuar, por këtu ende mund të verohet lirë. Plazhet kështjellat dhe çmimet e volitshme, duket se Shqipëria i ka të gjitha”, përfundon kronika e RTL-së./atsh/KultPlus.com
Rritja e fortë e sektorit të turizmit në vendin tonë, po reflektohet edhe në shifrat e aeroportit të vetëm ndërkombëtar “Nënë Tereza”. Muaji gusht pritet të shënojnë numrin më të lartë të pasagjereve, të rregjistruar ndonjëhërë, shifër e cila dot të kalojë 1 milon.
“Një vit më parë, në kemi arritur numrin rekord të pasagjerëve në 22 mijë në ditë. Këtë gusht ne presim që numri maksimal të arrijë në 38 mijë. E thënë ndryshe mesatarisht në ditë gjatë muajit gusht numri pasagjarëve në aeroportin e Rinaës do të jetë mes 36-38 mijë, që për ne është një rritje domethënëse”, -shprehet Maksim Ethemaj, nga autoriteti i aviacionit civil”
Sipas statistikave një nga shifrat më domethënëse është edhe numri i pasagjereve nga vijnë nga Anglia.
“Për këtë sezon veror janë shitur 450 mijë bileta. Ne kemi 8 fluturime në ditë për dhe nga Anglia. Ndërkohë që me hyrjen e Rayan Air fluturimet nga ky shtet do të rriten më shumë vitin që vjen.”
Këtë vit aeroporti pritet të shënojë 7 milion pasagjerë përgjatë gjithë vitit. Por a janë këto shifra sipas parashikimeve të autoritetit?
“Për ne shifra prej 7 milion pasagjerë nuk e kishim parashikuar. Këtë shifër mendonin se do e arrinim në 2028. Pra jemi pesë vite në avancë, ndaj detyra jonë është që ofrojmë kapacitet e duhura për të përballuar këtë fluks- vijon më tej Ethemaj”
Rritja e numrit te pasagjerëve në aeroport lidhet me faktin se janë shtuar fluturimet direkte. Tirana lidhet me 105 destinacione europaine dhe jo vetëm, nga 84 që ishte një vit më parë kjo shifër.
Shqipëria është një vend ku tradita ka rëndësi. Një vend me aventura të papritura në fund të çdo rruge. Një vend që mund të ndryshojë të gjithë idenë tuaj për Evropën e shekullit XXI, shkruan Stuart Butler për faqen e njohur turistike https://www.timeout.com/.
”Pra, nga ta filloni vizitën në Shqipëri?
1. Tirana Kryeqyteti i Shqipërisë dhe i vetmi vend që me të vërtetë ndihet si qytet, Tirana nuk e fsheh historinë e saj të kaluar represive. Në vend që të fshihnin qendrat dhe burgjet e marrjes në pyetje të epokës komuniste, autoritetet e qytetit i kanë shndërruar ato në muze, galeri arti dhe përmendore të errëta magjepsëse – dhe më pas i kanë rrethuar me një kastë gjithnjë në ndryshim të bareve dhe restoranteve luksoze. Në fundjavë, hipni me teleferik në malin e Dajtit për t’u bashkuar me vendasit për një drekë me mish qengji të pjekur.
2. Berati Berati i bukur është një qytet me dy gjysma. Poshtë në breg të lumit shtëpitë janë grumbulluar fort në anën e një kodre të pyllëzuar, me dritaret e tyre që pasqyrojnë rrezet e diellit nga uji i lumit. Megjithatë, merrni ngjitjen e pjerrët drejt majës së asaj kodre dhe do të arrini në gjysmën tjetër – dhe shumë më të vjetër – të Beratit. Një portë mesjetare e restauruar të çon në kala, ku lule të egra mbijnë nga muret e shkatërruara dhe një tufë kishash e xhamish shekullore janë kthyer në muze.
3. Ksamili Vendi kryesor i plazhit të Shqipërisë. Ksamili – i cili përfshin një seri kodrash të ulëta, të pyllëzuara dhe përfshin një numër gjiresh, plazhesh dhe ishujsh të vegjël ende që shkëlqejnë – është diçka e veçantë. Turizmi masiv, i nxitur nga vizitorët nga vendet fqinje pa dalje në det, ka ndryshuar në mënyrë dramatike vijën bregdetare shqiptare në vitet e fundit, por Ksamili ruan magjinë e qetë që tërhoqi fillimisht njerëzit në rivierën shqiptare. Dhe, natyrisht, ushqimet e detit janë të shkëlqyera.
4. Gjirokastra Historia e qytetit të vogël kodrinor të Gjirokastrës, në Shqipërinë e Jugut, shtrihet të paktën 2 500 vjet më parë – me disa nga thesaret e kësaj lashtësie të madhe të vendosura me kujdes në muzeun e vogël të qytetit. Megjithatë, shumica e njerëzve sot vijnë këtu për të parë rreth 600 shtëpitë mahnitëse të epokës osmane që mbulojnë qytetin dhe kodrën përreth, disa prej të cilave janë të hapura për vizitorët. Qendra e bukur, por turistike e qytetit është e gjitha me rrugë me kalldrëm, me kafene dhe dyqane suveniresh.
5. Butrinti Ndoshta vendi historik më mbresëlënës në Shqipëri, Butrinti është një qytet i lashtë grek me gurë dhe shkëmbinj të verdhë si luledielli. Disa nga rrënojat këtu – teatri, Forumi dhe banjat publike në veçanti – janë të ruajtura jashtëzakonisht mirë, por po aq kënaqësi është edhe të shohësh rrënojat më pak të njohura. Për të shtuar mrekullinë e sitit, i gjithë kompleksi është i vendosur bukur nën pyjet me hije dhe në brigjet e një lagune të qetë bregdetare.
6. Shkodra Qyteti i madh i Shkodrës shtrihet buzë një liqeni. Ka ndërtesa të lyera në pastel dhe kuadrate elegante, me një ambient të dukshëm ala italian. Shtojini kësaj një bollëk historie dhe kulture dhe do të keni një pushim të përsosur në qytet. Qyteti krenohet me disa nga muzetë më të mirë të Shqipërisë (si Muzeu Kombëtar i Fotografisë Marubi, i cili mbulon historinë e fotografisë në Shqipëri, dhe Muzeu i Dëshmitarëve dhe Memories, i cili përshkruan të kaluarën e afërt komuniste të Shqipërisë), një kompleks i madh kalaje, restorante dhe plazhe të gjata me rërë vetëm pak larg me makinë.
7. Alpet Shqiptare Alpet shqiptare, të njohura ndryshe si Bjeshkët e Nemuna, janë gjithçka tjetër përveç se të nemuna. Luginat e këtyre maleve të larta janë të mbushura me livadhe, kullota dhe liqene me gjelbërim të gjallë, ndërsa fshatrat e bukura tradicionale me shtepi prej guri janë të shumta. Shpatet, të cilat janë të pyllëzuara dendur dhe marrin një ngjyrë të kuqe të zjarrtë dhe portokalli në vjeshtë, të çojnë në majat që lëpihen në akull dhe borë për muaj të tërë.
8. Apolonia Larg nga askund dhe pak e njohur për shumicën e vizitorëve të huaj në Shqipëri, rrënojat e qytetit antik ilir të Apolonisë janë një kompleks i madh 2 500-vjeçar me mure gjysmë të varrosura, mozaikë dhe shtylla, të përhapura nëpër kodra. Teatri dhe qendra administrative ende ruajnë madhështinë dhe muzeu i mbushur me thesare ia vlen të vizitohet. Larg rrënojave kryesore, një nga tërheqjet më të mëdha të Apolonisë është ndjenja e saj e vetmisë së qetë. Ejani për historinë, qëndroni për qetësinë.
9. Plazhi i Gjipesë Shtegu 45 minuta i ecjes buzë shkëmbit drejt plazhit të Gjipesë në Shqipëri fillon pranë mureve të trasha prej guri të manastirit të Shën Theodorit. Sapo të shikoni këtë plazh të vogël me guralecë të bardhë, do të mendoni se jeni në parajsën e plazhit mesdhetar. Ejani në qershor ose shtator dhe mund t’i keni të gjitha për vete./atsh/KultPlus.com
Shqipëria ka shënuar një fluks të lartë vizitorësh të huaj gjatë periudhës janar-qershor të këtij viti, me një rritje prej 33% më shumë se e njëjta periudhë e vitit të kaluar.
Ministrja e Turizmit dhe Mjedisit, Mirela Kumbaro ndau sot në rrjetet sociale shifrat e periudhës janar-qershor 2022 dhe 2023.
“Javë të mbarë me lajme të mira: e raportojnë turoperatorët e thonë hotelet e shohim përditë edhe me sy të lirë , por tani e konfirmojnë edhe shifrat zyrtare, ku në 6 muajt e parë të këtij viti e kanë frekuentuar Shqipërinë 3,4 milionë vizitorë të huaj, ose 33% më shumë se vitin paraardhës duke na bërë pjesë të hartës turistike të Mesdheut, me shijen unike të gjithçkaje që gjen në Shqipëri”, tha Kumbaro.
Në videon e publikuar nga Kumbaro thuhet se “vetëm në qershor 2022 Shqipëria u vizitua nga 876 056 vizitorë, ndërsa në qershor 2023 nga 100 70 33 vizitorë pra 15% më shumë vizitorë se një vit më parë. Në janar -qershor 2022 u vizitua nga 2 553 747 vizitorë, ndërsa në janar- qershor 2023 nga 3 396 932 ose 33% më shumë”.
Për shkak të vijës së gjatë bregdetare Shqipëria ofron disa plazhe, nga veriu deri në jug, si në Velipojë të Shkodrës, në Shëngjin të Lezhës, në Durrës, Vlorë, Himarë, Sarandë, etj., plazhe këto që frekuentohen përveç shqiptarëve, edhe nga shtetas të huaj, që zgjedhin Shqipërinë si një destinacion turistik gjatë muajve të verës. Gjithashtu, Gjirokastra, Berati, Butrinti, Kruja, Tirana, Shkodra, etj., janë destinacione të kërkuara për turizëm historik dhe kulturor.
Po ashtu, vendi ynë ka kushte për turizëm gjithëvjetor, për shkak të relievit, që ofron mundësi për turizëm nga jugu, në veri. Fshatrat turistikë të veriut të vendit njohin së fundmi numër të lartë turistësh, ndërsa po zhvillohet edhe infrastruktura për turizmin e aventurës.
Shqipëria po ashtu ka lumenj të shumtë, laguna dhe parqe kombëtare të cilat thithin turistë nga e gjithë bota./Atsh/KultPlus.com
Prestigjiozja britanike “The Telegraph” i ka kushtuar një shkrim vendeve të Ballkanit i cili dekadat e fundit është kthyer në një mundësi udhëtimi.
Në këtë shkrim ku renditen 10 vendet të cilat sugjerohen për t’u vizituar, “The Telegraph” thekson se vetëm vitin e fundit mbi 4 milionë turistë britanikë e kanë vizituar këtë rajon.
Sa i përket vendit tonë, prestigjiozja britanike shkruan se “e cilësuar dikur si një djerrinë neo-staliniste e betonit postkomunist, Shqipëria ka lulëzuar në dekadën e fundit për sa i përket imazhit të saj”
Përveç bregdetit, në shkrim i vihet theksi edhe kulturës dhe historisë së vendit tonë.
Në shkrim theksohet se atje ku shkëlqen, Shqipëria shkëlqen shumë. Vlora shënon pikën ku bashkohen Adriatiku dhe Joni, ngjitur me Gadishullin e Karaburunit.
“Vlora shënon pikën ku bashkohen Adriatiku dhe Joni, ngjitur me Gadishullin e Karaburunit. Deti duket po aq fotozhenik edhe më poshtë në bregdet, në Sarandë. Megjithatë, duhet të shkoni në brendësi të vendit dhe shpaloset një ëndërr piktoreske, vende të lashta historike si Butrinti, Bylisi dhe Apolonia. Qytetet e mrekullueshme osmane si Gjirokastra dhe Berati zbukurojnë peizazhin.’- shkruan “The Telegraph.
“Parku Kombëtar i Llogarasë strehon një tjetër lloj lartësie shqiptare nën maskën e maleve të larta”, thuhet në këtë artikull. / KultPlus.com
Media gjermane SAT 1 i ka kushtuar një reportazh turizmit dhe bukurive natyrore të Shqipërisë.
Ministrja e Turizmit, Mirela Kumbaro ndau sot videon e transmetuar nga media gjermane SAT 1, ku vendi ynë cilësohet si vendin e pushimeve të ëndrrave.
SAT 1 i prezanton publikut gjerman vendin tonë, si destinacionin ‘në modë’ për pushimet e verës, që të fal ndjesinë e Karaibeve dhe peizazhe të mrekullueshme malore.
“Mund të zbuloni vendin e pushimeve të ëndrrave në Shqipëri”, thuhet në dokumentarin e Matthias Killing, përmes një udhëtimi që nga ishujt e Ksamilit e deri tek Ujërat Termale të Bënjës në Përmet./atsh/KultPlus.com
Ish-godina e Radio Tiranës do të restaurohet. Lajmi është bërë publik nga ministrja e Kulturës, Elva Margariti, nëpërmjet një postimi në faqen e saj në Facebook. Sipas ministers, në mbledhjen e tij më të fundit, Këshilli Kombëtar i Trashëgimisë Kulturore Materiale miratoi projektin për restaurimin e këtij objekti, monument kulture i kategorisë II.
E ndërtuar midis viteve 1928-1930, ndërtesa e dikurshme e Radio Tiranës dhe më pas e Institutit të Kulturës Popullore është një nga vilat e para moderne në qytet.
Aktualisht ajo paraqet dëmtime të shumta në çati, fasadë, dysheme, dyer, dritare, në elementë të brendshëm e të jashtëm.
“Ndërhyrjet e miratuara në KKTKM, janë konform ligjit 27/2018 “Për trashëgiminë Kulturore dhe Muzetë” dhe në respekt të statusit të monumentit. Ato konsistojnë në restaurime të çatisë dhe dyshemesë, fasadës, vendosjen e dyerve dhe dritareve të reja, restaurimin e kapiteleve, pastrimin dhe lyerjen e kangjellave, plotësimin me sistem hidraulik e elektrik, sistemimin e oborrit të jashtëm etj.”- shkruan Margariti.
‘Ju flet Tirana’, pak histori për Radio Tirana
“Ju flet Tirana!”– Kjo ishte thirrja që prej 28 nëntorit të vitit 1938 e deri sot e kësaj dite, që emeton fjalën shqip për shqiptarët, duke na kujtuar se, është e para radio në vend që hodhi bazat dhe ndërtoi historinë e radiofonisë në Shqipëri.
Radio Tirana, për herë të parë në historinë e saj, ka nisur transmetimet më 28 Nëntor të vitit 1938, pesë muaj para pushtimit të Shqipërisë nga Italia. Fillimisht Radio Tirana e kishte rezidencën e vet në një prej ambienteve të Bashkisë së atëhershme, por që aty nga fundi i vitit 1939, u transferua në një ndërtesë të re në rrugën Kont Urani.
Lajmi për hapjen e një radioje në kryeqytetin shqiptar, ku të flitej dhe transmetohej muzikë shqipe, u prit me entuziazëm të madh tek njerëzit. Në Tiranën e Mbretit Zog, ideja e një radioje, ishte ndër shanset e mëdha të përhapjes së një fryme emancipuese për shoqërinë e prapambetur shqiptare.
Dëshmitë tregojnë se në ceremoninë e inaugurimit të Radio Tiranës, morën pjesë vetë Mbreti Zog dhe Mbretëresha Geraldinë, të cilët mbajtën edhe fjalimet përkatëse. Nga kjo radio fillimisht transmetohej muzikë patriotike e popullore shqiptare dhe kryesisht për muzikën përdoreshin disqet e gramafonëve të dhuruara nga qytetarët.
Nga fundi i viteve 1939, Radio Tirana transferohet si godinë dhe duke filluar nga viti 1940, nisi të botojë edhe një revistë të përdyjavshme, e cila u quajt së pari “Radioprogram”, e më pas “Radiorevista Tirana” dhe “Vatra shqiptare”.
Më 27 Nëntor 1944, Radio Tirana rifilloi traditën e vet. Vijoi muzika e interpretuar nga artistët prezent në studio, shoqëruar nga pianisti italian Mario Etore dhe shqiptarja Lola Gjoka. Çdo natë ishte si një premierë. Artistë që vinin e shkonin, emocione të drejtpërdrejta, altoparlantë të vendosur në pikat më kyçe të kryeqytetit dhe turmat e njerëzve që dëgjonin përmes tyre. Këngëtarët lirikë që debutuan pas lufte ishin Tefta Tashko Koço, Kristaq Antoniu, Marie Kraja, e plot të tjerë. Më pas filluan emisionet me këngë patriotike, reportazhe nga hekurudhat, nga jeta në qytet, filluan emisionet “Ora e gruas”, “Ora e fëmijëve”, “Ora e katundarit”, “Ora gazmore”, “Këshilla mjekësore”, etj. Që në ditët e para të pas luftës, Radio Tirana ka transmetuar dhe lajme në gjuhë të huaj, duke vazhduar përvojën e nisur që në prill të 1939.
Në 1945, Radio Tirana fillon për herë të parë në historinë e saj, një cikël emisionesh sportive, ku protagonist i saj bëhet Anton Mazreku. Në vitin 1946, filloi dramatizimi i pjesëve të ndryshme, me pjesëmarrjen e aktorëve më të mirë të skenës shqiptare.
Më vonë krijohet orkestra e madhe, që njihej me emrin “Orkestra e radios dhe kinematografisë”, ndërkohë që në vitin 1962, Festivali i parë i muzikës së lehtë shqiptare, i njohur si “Festivali i Radios”, merr jetë, për të vazhduar një traditë shumë vjeçare. Në vitin 1972, me fillimin e liberalizimit të jetës në vend provoi futjen e muzikës së huaj, siç ishin për shembull “Beatles”. Gjithçka liberalizuese që kishte nisur të lulëzonte u ndërpre në mes.
Radio Tirana është dëshmitare, por edhe protagoniste e historisë shqiptare. Janë punonjësit e saj, të gjithë të apasionuar, njerëz kurajozë e profesionistë, të gjithë të dashuruar pas radios dhe magjepsjes së saj, ata që sot inspirojnë dëgjuesin e Radio Tiranës, duke ia lartësuar emrin si tempulli i kulturës dhe emancipimit njerëzor. /rtsh.al/KultPlus.com
Kryeministri i Shqipërisë Edi Rama organizoi një pritje madhështore për ish presidentin e Amerikës Bill Clinton, vizitë që përfundoi gjatë ditës së sotme, shkruan KultPlus.
Kryeministri Rama përpos që ka ndarë një foto nga takimi përcjellës, ai ka ndarë më ndjekësit e tij edhe fjalët e Clinton për Shqipërinë.
““Ishte e gjitha e jashtëzakonshme! Nuk do doja të ikja sot dhe po iki duke menduar se emri tjetër i Nju Jorkut është West Albania” – Bill Clinton ”, ka shkruar Rama./ KultPlus.com
Wikimedianët e Gjuhës Shqipe do të zhvillojnë garën “Wiki Loves Earth”, e cila njihet edhe si garë botërore e fotografisë, që për qëllim ka promovimin, krijimin dhe përmirësimin e përmbajtjes së Wikimedia-s me bukuritë e natyrës së Kosovës dhe Shqipërisë, si dhe nxitjen e komunitetit për të vënë në pah vlerat e tyre, shkruan KultPlus.
Me këtë rast Wikimedian-ët e Gjuhës Shqipe kanë ftuar të gjithë fotografët dhe të apasionuarit pas fotografisë dhe natyrës të marrin pjesë në këtë garë.
“Wiki Loves Earth Albania & Kosovo 2023 do t’u ofrojë fituesve një sërë çmimesh. 3 fitues për Kosovën dhe 3 fitues për Shqipërinë:
Vendi I – 200 euro; Vendi II – 150 euro; dhe Vendi III – 100 euro.
Kjo garë fotografie promovon krijimin dhe përmirësimin e përmbajtjes së Ëikimedia-s me bukuritë e natyrës së Kosovës dhe Shqipërisë, si dhe nxit komunitetin të vënë në pah vlerën e tyre.
Fotografët kanë mundësi të shfaqin talentin dhe punën e tyre në Ëikipedia dhe jo vetëm. Pjesëmarrësit dhe entuziastët e natyrës duhet t’i ngarkojnë fotografitë në periudhën 1-31 korrik”, thuhet në njoftim.
Për më shumë informacion rreth garës, vizitoni lidhjen:
Të udhëtosh vetëm është diçka, që të gjithë duhet ta përjetojnë, për të zbuluar kuptimin e vërtetë të “lirisë” ose, më saktë, “kaosit të kontrolluar”.
Ju duhet të jeni drejtuesi i vetes, kapiteni i anijes suaj, ai që vendos nëse do të shtypni butonin e gjumit apo zgjimit. Mund të shkoni në shumë vende, nëse nuk do t’ju duhet të negocioni me të tjerët, apo t’i prisni ata!
Imagjinoni të jeni në gjendje të anuloni në mënyrë impulsive një udhëtim në muze dhe të zgjidhni të shijoni një ëmbëlsirë. Asnjë paragjykim, asnjë vendtakimi me miqtë, vetëm kënaqësi, përcjell abcnews.al.
Por, ku të fillojmë? Cilat janë vendet më të mira për ata që udhëtojnë vetëm? Ka shumë potencial për të gjithë ata që udhëtojnë vetëm. Të debatosh për vendet më të mira për të udhëtuar vetëm, është si të pyesësh se cila është shija më e mirë e akullores.
Në listën ku përfshihen 37 vende më të sigurta për të udhëtuar vetëm ndodhet edhe Shqipëria, destinacion që shpesh herë është anashkaluar.
Revista kulturore e cila vizitohet mbi 100 milion herë brenda muajit ka përfshirë Shqipërinë si vend i sigurt për të udhëtuar vetëm.
Në këtë artikull Shqipëria përshkruhet edhe si ilirët e lashtë.
”E strehuar në Ballkan, Shqipëria u ofron udhëtarëve një shans për të gërmuar në një cep të Europës, shpesh të anashkaluar.
Shqipëria është një nga ato vende, ku nuk dihet se çfarë të presësh. E vendosur pak larg shtegut të rrahur, është plot surpriza, gjë që krijon një eksperiencë të veçantë.
Zbuloni sekretet e ilirëve të lashtë, kthehuni në rivierën e mbuluar nga dielli ose gjeni veten mes bukurisë së paprekur të Bjeshkëve të Nemuna. Shqipëria pëshpërit përralla të së shkuarës, histori të së tashmes dhe premton një udhëtim të paharrueshëm.
Në përgjithësi, udhëtimi në Shqipëri është i sigurt. Ka rreziqe të vogla, por asgjë nuk duhet t’ju pengojë të shkoni atje”, thuhet në artikull. / KultPlus.com
Ministrja e Kulturës, Elva Margariti, ka nderuar kujtimin e artistëve të mirënjohur popullorë, interpretues brilantë, që me talentin e tyre i dhanë zë, ngjyra dhe jetë, ndër vite, performancave folkorike nga të katër anët e Shqipërisë, të cilët sot kujtohen si krenaria e Festivali Folklorik Kombëtar Gjirokastër.
Përmes një postimi në rrjetet sociale, ministrja Margariti ka kujtuar këngëtarë, rapsodë, valltarë, instrumentistë dhe formacione muzikore, te cilet ishin trashëgimtarët pasionantë të këngëve, valleve tradicionale, që i bartën dhe përcollën me mjeshtëri si vlera të jashtëzakonshme dhe unikale të trashëgimisë sonë folklorike, pjesë e identitetit tonë kombëtar.
Teksa Festivali Kombëtar i Gjirokastrës 2023 është në prag, kujtojmë me mirënjohje:
Xhevat Avdallin, “Artist i merituar”, bilbili i këngës gjirokastrite, korifeu i “Grupit të Pleqve”, që lanë të përjetësuar në art gjithë ceremonialin e jetës shpirtërore të qytetit të gurtë.
Laver Bariun, klarinetistin virtuoz, që interpretoi së bashku brengën dhe gëzimin e shpirtit njerëzor. Kabatë e tij të famshme, vijnë herë si gurgullima e Vjosës e herë si fëshfërima e pyjeve të Dangëllisë dhe pa dyshim ishin një copëz e shpirtit naimjan.
Ndue Shytin, “Artist i Popullit”, që me dy tela çiftelie dinte të prekte dhe të gëzonte shpirtrat e mijëra njerëzve. Me talentin e tij e gdhendi melodinë, që tingujt e saj të mos i marrë era, që tingujt të kenë peshën e gurit të maleve pukjane e të krejt Shqipërisë.
Demir Zykon, i cili kishte zërin e një tenori lirik, të bukur e jashtëzakonisht të ëmbël. Kënga e tij kullonte nga shpirti, me nuancat më të bukura vokale, duke e ngritur interpretimin virtuoz të polifonisë toske deri në kulminacionet më mahnitëse e duke e shndërruar këtë figure në një legjendë.
Fatime Sokoli, “Artiste e Merituar” dhe “Mjeshtër i Madh,” e cila ia kushtoi jetën e saj artit dhe traditës folklorike të krijuar ndër breza. Rrugëtimi i saj artistik i ngjan fluturimit të një shpendi, që nuk mund të jetojë pa hapësirën dhe shpirtin e një populli të lidhur fort pas Alpeve, truallit që e lindi këngën epike e që Fatime Sokoli e interpretoi mrekullisht.
Dervish Shaqja, “Artist i merituar”, Orfe i folklorit burimor shqiptar, i cili me këngën, stilin dhe melodinë e tij la gjurmë të pashlyera tek të gjithë pasardhësit e tij, mori përmasat e një simboli të gjallë, të një “ambasadori” flakërues për situatat e asaj kohe në Kosovë. Ai me mjeshtëri të paarritshme ka krijuar dhe interpretuar këngët më të bukura të kohës së tij.
Ali Kondi. “Artist i merituar”, i cili lumturonte me “devolliçen” jo vetëm ne, por edhe çdo shqiptar tjetër, kudo që ndodhet, duke na ruajtur mallin dhe dashurinë për atë vend të shenjtë, që e duam dhe s’e këmbejmë me asnjë tjetër.
Taip Madani, “Artist i merituar”, Mjeshtër i valleve elegante e plot kolorit të Çamërisë. Veçanërisht i ngriti një monument artistik valles së Osman Takes. Kishte një kërcim mahnitës, befasues, plot gjallëri dhe jetë.
Golik Jaupi, “Artist i merituar”, i cili e përcolli këngën e popullit si era kur përplasej maleve, pyjeve dhe lëndinave plot lule të Labërisë. Herë epik, si një bubullimë, kur u këndonte “gjithë burrave me palcë guri”, herë i butë, flladitës e përkëdhelës si një fëshfërimë bari, kur i këndonte vendlindjes së tij dhe idileve baritore. Ai është bashkudhëtar me këngën labe, sikundër është blerimi me pranverën.
Fitnete Rexha, “Artiste e merituar”, një ndër këngëtaret më të shquara të muzikës popullore të Shqipërisë së mesme, e cila me zërin e saj brilant këndoi këngën tashme himn “Gjirokastra ne shpat’ mali”.
Margariti ka kujtuar gjithashtu grupin kosovar të Rrashbullit, grupin çam të Rrogozhinës, orkestrinën e Zef Grudës, Kukës, orkestrinën simfonike të çiftelive dhe sharkive të Ndue Shytit, Pukë, orkestrinën e Matit, ritualin e “ditës së verës”, të Elbasanit, kabatë e famshme të Çobanit, Lulushit të Korçës dhe shumë e shumë të tjerë, këngëtarë, rapsodë, instrumentistë, valltarë, interpretues etj./ atsh / KultPlus.com
Një mik i vjetër, Virtyt Gacaferri, më dërgoi email nga Kosova, ku më thoshte ejani të ecim nëpër Shqipëri, shkruan Martin Fletcher për ”Financial Times”.
Ai kishte zbuluar një shteg të ri – katër ditë më këmbë apo rreth 60 kilometra drejt një lugine të largët jugore. Do të rrinim me fshatarët. Do të kishte peizazhe spektakolare, kisha të mahnitshme, burime termale dhe më në fund, premtoi ai, “një qytet me rrugë kaq të pjerrëta sa mund të varni kapelën tuaj në majë të një minareje”.
Shqipëria? Ajo është një nga vendet më të varfra të Evropës. Një e treta e popullsisë së saj jeton jashtë vendit. Gjatë gjithë dimrit kam lexuar për bandat e saj kriminale, trafikantët e njerëzve dhe turmat e emigrantëve të paligjshëm që kalojnë La Manshin me varka të vogla. Megjithatë, Virtyti kishte të drejtë. Në vitin 2017 ai më kishte çuar në një shëtitje të mrekullueshme përgjatë kufirit të Shqipërisë, Malit të Zi dhe Kosovës, në Bjeshkët e Namuna.
Dhe kështu, në ditën e parë zyrtare të pranverës, unë dhe disa miq fluturuam për në Tiranë pikërisht kur Edi Rama, kryeministri i Shqipërisë, mbërriti në Londër për të takuar Rishi Sunak për bisedime, që do të përfshinin trajtimin e migracionit të paligjshëm dhe krimit të organizuar. Megjithatë, gjatë ditëve në vijim, perceptimi im për Shqipërinë dhe shqiptarët ndryshoi në mënyrë dramatike.
Virtyti na takoi në aeroport me një udhërrëfyes të këndshëm, të papërmbajtshëm dhe pafundësisht të shkathët, Arben Kola, i cili pranoi lehtësisht se kishte hyrë tre herë në Britaninë e Madhe ilegalisht me ose nën kamionë.
Teksa niseshim drejt jugut, ndaluam rrugës për shijen tonë të parë të një Shqipërie shumë të ndryshme nga stereotipi: Apolonia, një vendbanim i mëparshëm grek e më pas romak në majë kodre, i braktisur pas tërmeteve të shekullit V, që devijuan rrjedhën e një lumi aty pranë, duke e bërë atë të paarritshëm për detin.
Në diellin e qetë të pasdites së vonë, ne i kishim bërë tonat rrënojat dhe Arbeni bindi arkeologun vendas, Arjan Dimo, të hapte muzeun e vogël me koleksionin e tij mbresëlënës të vazove, stolive dhe statujave. Krenaria e tij ishte një këmbë e mrekullueshme me sandale, prej bronzi, që Dimo e kishte gjetur vetë.
Ishte errësirë kur arritëm në Peshtan, fshati ku do të fillonte ecja jonë. Furgoni ynë, që tronditej nga një rrugë e pashtruar, na la jashtë një bujtine të pastër e të thjeshtë ku Valentina dhe Viktor Goliku na pritën në një ambient të ngrohtë, me raki dhe një tavë me pulë të pjekur, byrek të mbushur me djathë dhe spinaq dhe verë të bërë vetë.
Surpriza më e madhe erdhi mëngjesin tjetër. Dielli që po lindte zbuloi male të pyllëzuara përreth dhe, shumë më poshtë, grykën e lumit bruz Vjosa. Me burim nga Greqia dhe rreth 240 kilometra e gjatë, Vjosa është një nga lumenjtë e fundit të Evropës, e egër dhe e padëmtuar.
Qeveria e Shqipërisë sapo e ka shpallur atë park kombëtar.
Ne hëngrëm mëngjesin me turshi, reçel dhe djathë të bërë vetë, në një tarracë me pamje nga ky peizazh madhështor, më pas vumë mbi supe çantat e shpinës dhe u nisëm jo në luginën e Vjosës, por në luginën e një prej degëve të saj, Zagorit, vendi i një beteje të ashpër mes grekëve dhe italianëve në Luftën e Dytë Botërore.
Në buzë të Peshtanit, Mira Muka na tregoi një koleksion të jashtëzakonshëm pushkësh të ndryshkura, helmeta, bajoneta, predha dhe kuti konservash që ajo dhe i shoqi i kishin gjetur në kodrat përreth. ”Ka ende shumë municione të pashpërthyera”, na thotë ajo.
Teksa ngjiteshim në shtegun e pjerrët nga Peshtani, maja me borë e Strakavecit u shfaq para nesh. Kjo majë do të mbetej pika jonë e orientimit përgjatë gjithë ditës. Nën një qiell pa re ne ecnim nëpër pyjet e pashkelura të ahut. Kaluam përrenj dhe mbushëm shishet e ujit nga burimet. Drekuam nën një diell të ngrohtë jashtë me bukë, domate dhe djathë dhie. Takuam vetëm një bari të vetmuar, ndërkohë që pamja e tij u lajmërua nga zhurma e këmbanave të dhive të tij.
Pasdite ndaluam në një shtëpi të vjetër prej guri, pronari i së cilës, Ilir Korro, na ofroi kafe, raki dhe mjaltë të trashë nga kosheret e bletëve. Ai mbante edhe lopë. I therte vetë dhe mishin e çonte në Peshtan me kalë.
Menjëherë pas kësaj, ne zbritëm në lumë dhe një tjetër surprizë – një urë guri e epokës osmane të shekullit XIX, me një hark të vetëm elegant dhe me kalldrëm. Ishte një vepër arti në ”shkretëtirë”, me sa duket nuk i shërbente askujt përveç nesh.
Nga lumi u ngjitëm të lodhur në një kodër të fundit e të gjatë deri në Limar, një fshat larg çdo rruge. Atje e kaluam natën në shtëpinë e Mani Damanit, mësuesit të qeshur të shkollës së fshatit dhe mësuam se si bukuria e rajonit ishte e ngjyrosur me trishtim.
Shtëpia e Manit, si pjesa tjetër e Limarit, ishte ndërtuar tërësisht me gurë nga kodrat përreth. Ne hëngrëm mish qengji, djathë, gjizë dhe perime të prodhuara në tokën e tij. Pimë verë nga hardhitë e tij, çaj nga manaferrat e malit dhe raki të bërë vetë. Na ngrohte një sobë me dru nga pylli. Por, mënyra e jetesës së Manit, e zhdukur prej kohësh gjetkë në Evropë, do të zhduket së shpejti edhe këtu. ”Popullsia e Limarit ishte zvogëluar nga 100 familje 30 vjet më parë në vetëm 15 tani”, shpjegoi ai. Ashtu si në të gjitha fshatrat e tjera nëpër të cilat kaluam, brezat e rinj ishin larguar për në Tiranë ose, me gjasë, kishin emigruar.
Të nesërmen në mëngjes u zgjuam nga zhurma e gjelave që këndonin, qengjave dhe zileve të lopëve. Para se të niseshim, vizituam shkollën e rrënuar me dy dhoma të Manit. I kishin mbetur vetëm dy nxënës.
Dita e dytë ishte po aq sublime sa e para, qielli edhe një herë një blu pa cene. E lamë Strakavecin pas, por lugina përpara ishte e rrethuar nga male të tjera të mbuluara me borë – strofulla arinjsh, ujqërish, derrash të egër dhe rrëqebullit të rrallë të Ballkanit. Arbeni demonstroi një aftësi të jashtëzakonshme për të fishkëllyer këngët e zogjve.
Në mesditë arritëm në Doshnicë, një nga fshatrat më të izoluar të mbetur në Evropë. Teksa endeshim rrugicave të tij me kalldrëm, një grua na ofroi kafe dhe arra në kopshtin e saj me hije. Rruga më e afërt e duhur ishte dy orë më këmbë, tha ajo. Nga 30 familje që jetonin në Doshnicë në vitet 1990, kishin mbetur vetëm shtatë. Nuk kishte mbetur asnjë fëmijë.
Atë pasdite vonë një kakofoni qensh që lehnin na priti në fshatin Hoshtevë. Aty zbuluam një kishë ortodokse shqiptare të ndërtuar në vitin 1843 që i kishte mbijetuar disi regjimit ateist të Enver Hoxhës, diktatorit komunist të Shqipërisë nga viti 1944 deri në 1985. Ai shkatërroi më shumë se 2 000 kisha dhe xhami, ndërsa e ktheu vendin e tij në Korenë e Veriut të Evropës.
Brendësia e errët e kishës ishte mahnitëse. Çdo mur, çdo shtyllë, tavani i saj me kube dhe madje edhe foltorja e tij e lartë ishin të mbuluara me afreske. Kujdestari tha se fshatarët kishin vazhduar të adhuronin fshehurazi atje gjatë sundimit të Hoxhës. Dënimi, nëse kapej, ishte me burg.
Edhe në Hoshtevë kemi hasur në një problem, bujtina e vetme nuk ishte hapur ende pas dimrit. Pa një vend ku të qëndronim, na u desh të braktisnim ditën e tretë të ecjes. Në vend të kësaj, ne i hipëm një Mercedesi, që i përkiste një prej fshatarëve, për rreth 15 kilometra për të mbërritur në shtëpinë tonë të ardhshme për mysafirë në Sheper.
Më në fund ishim pranë majës së luginës së Zagorisë dhe kufirit grek. Ishte koha për të ecur edhe nja 1 500 metra në veri dhe për t’u kthyer në luginën e Vjosës. Morëm një mushkë për çantat tona të shpinës dhe herët në mëngjes nisëm ngjitjen tonë të gjatë duke kaluar dy nga 170 000 bunkerët që Hoxha, në paranojën e tij, ngriti për të mbrojtur Shqipërinë nga pushtimi.
Në majë, pamë një livadh të madh të rrethuar nga bora, ku barinjtë do të sillnin kafshët e tyre për t’i kullotur në barin e harlisur të verës. Provuam fiq të thatë dhe shijuam pamjet e mrekullueshme të majave në veri, jug, lindje dhe perëndim.
Zbritja ishte më pak argëtuese. Rruga ishte e pjerrët dhe e mbuluar me argjilë. U deshën orë të tëra për të mbërritur në fund, por lodhja do të na shpërblehej. Njëra ishte zhytja në burimet termale që flluskonin nga shkëmbinjtë, poshtë një ure tjetër të bukur osmane në Kanionin e Langaricës. Tjetra ishte një natë dhe darkë e shtruar bukur dhe bollshëm, në një shtëpi të mrekullueshme 120-vjeçare, me mure të trasha deri në oborr dhe dyer të vjetra prej druri në pronësi të Kristaq dhe Florinda Cullufes.
Toka e pasur bujqësore e stërgjyshërve të familjes pranë Vjosës u konfiskua nga Hoxha dhe Cullufët u zhvendosën në qytetin e Përmetit për të bërë punë të rëndomta. Për më shumë se 20 vjet ata ktheheshin çdo të diel për t’u kujdesur për shtëpinë derisa më në fund, në vitin 2017, e rihapën atë si shtëpi pritëse. “Unë nuk udhëtoj për të parë botën”, thotë Kristaqi, ndërsa darkonim në një ballkon me pamje nga lugina e Vjosës.
“Qëllimi im është ta sjell botën këtu”, thekson ai.
Humbja e një dite ecjeje ishte për të ardhur keq, por kjo na dha më shumë kohë për të eksploruar një zonë pak të njohur – në të vërtetë, të ndaluar prej kohësh – për botën e jashtme. Kaluam dy orë të gëzuara duke u endur vetëm mes rrënojave mbresëlënëse të Bylisit, një qytet antik romak, i ndërtuar në një majë mali me pamje akoma më mahnitëse mbi Vjosë.
Në jug të Gjirokastrës ecëm në një rrugë tjetër të pashtruar dhe u gjendëm po aq të vetmuar, në teatrin antik romak të Hadrianopolis, i gërmuar pothuajse 20 vjet më parë. Qetësia e tij prishej vetëm nga fermerët që lëronin fushat përreth.
Dhe pastaj u shfaq Gjirokastra, një qytet i epokës otomane dhe një vend i Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s, me rrugë të ngushta me kalldrëm, që binin poshtë një shpati mali marramendës. Është gjithashtu vendlindja e Hoxhës dhe Ismail Kadaresë, romancierit më të njohur të Shqipërisë, i cili shkroi për “varjen e kapelave në minare”.
Arbeni na foli për në kështjellën 1 500-vjeçare me pamje nga qyteti, megjithëse ajo ishte e mbyllur zyrtarisht atë ditë. Ne eksploruam bunkerin labirint bërthamor të ndërtuar nën bashkinë e qytetit në kohën e Hoxhës për të mbrojtur zyrtarët komunistë të Gjirokastrës.
Ne vizituam një nga shtëpitë e mrekullueshme të tregtarit, pronari i së cilës, Nesip Skënduli, ishte brezi i nëntë radhazi i familjes së tij që jetonte në të. ”Hoxha ishte shok shkolle i babait të tij”, tha ai, ”por më vonë e burgosi për 13 vjet dhe i detyroi Skedulët të ndanin shtëpinë e tyre me shtatë familje të tjera”.
Reliket e sundimit brutal të Hoxhës janë rrëqethëse, por edhe tërheqëse. Gjatë kthimit me makinë për në Tiranë, ne ndaluam në Tepelenë për të parë një kamp pune të braktisur prej kohësh. Në periferi të Tiranës, ne pamë një varr që nuk binte në sy, dhe ku gjendeshin eshtrat e Hoxhës. Në kryeqytet, ne vizituam ”Shtëpinë me Gjethe”, ish-ndërtesën e policisë sekrete të Hoxhës, e cila tregon me detaje rrëqethëse metodat dhe pajisjet që Sigurimi i Shtetit përdori për të shtypur të gjithë rezistencën.
I palodhur deri në fund, Arbeni na tregoi edhe rreth tmerrit të fundit, bunkerit nëntokësor të Hoxhës, i ndërtuar në një mal në skajin lindor të Tiranës në vitet ’70. Të 106 dhomat e tij ishin projektuar për të mbrojtur zyrtarët e lartë të regjimit dhe familjet e tyre dhe përfshinin një suitë të tërë për vetë Hoxhën. Kaq të trasha janë muret e betonit të këtij bunkeri, saqë padyshim do t’ia kalonin shumë vendbanimeve romake të Shqipërisë.
Duke nxituar për në aeroport, ne kaluam kujtime të paharruara të pjesës më pak të bukur të Shqipërisë moderne, ndërtesa të reja dhe një numër të jashtëzakonshëm makinash të modeleve të fundit. Megjithatë, ne nuk kishim përjetuar gjë tjetër veç ngrohtësi dhe bujari në një vend që mund të rrënohet nga emigracioni, por është i bekuar me bukuri të bollshme natyrore dhe interes historik./atsh / KultPlus.com
“National Geographic” zbulon rivierën shqiptare për publikun spanjoll, në një artikull që është një ftesë e parefuzueshme për të kaluar disa ditë në “parajsën e panjohur të Mesdheut”.
Kështu u shpreh sot kryeministri Edi Rama, ndërsa ndau në rrjetet sociale artikullin e gjigantit të medias botërore.
“‘National Geographic’ zbulon Shqipërinë përmes rivierës së saj për publikun spanjoll, në vijën e së cilës shpalosen plazhe spektakolare, fshihen gjire sekrete, ndodhen gjurmë arkeologjike dhe shijohet kuzhina e papërsëritshme, të gjitha në këtë artikull që është një ftesë e parefuzueshme për të kaluar disa ditë në parajsën e panjohur të Mesdheut, siç na quan gjiganti i medias botërore”, shkruan Rama.
Kryeministri informoi se vitin e kaluar, mbi 45 mijë turistët spanjollë që vizituan Shqipërinë ishin “surpriza” e tregjeve të reja turistike që po eksplorojnë vendin tonë.
“Ndërsa për muajt janar-prill 2023, na kanë vizituar 92 % më shumë vizitorë nga Spanja, krahasuar me të njëjtën periudhë të një viti më parë”, bëri të ditur ai.
“Sido që të jetë, ajo që duket qartë është se Shqipëria ka gjithçka për t’u bërë vendi më i lakmuar me plazhe spektakolare. Riviera shqiptare shtrihet duke vizatuar një vijë bregdetare të mrekullueshme, me rrënoja arkeologjike, histori emocionuese, veçori kulturore dhe gastronomi të pasur, të cilat mund të gjenden në plazhet më të mira të vendit”, shkruan ndër të tjera “National Geographic”./ atsh / KultPlus.com
Nga Xhamajka në Pragë, përmes Dubait dhe Ishujve Aeolian, këtu janë 8 udhëtime spektakolare nëse jeni duke vendosur se ku do të shkoni me pushime, të cilat zakonisht varen nga tre faktorë; çfarë kërkoni – qoftë argëtim, det apo aventurë dhe zbulime të reja – sa kohë keni në dispozicion dhe sa dëshironi të shpenzoni.
Për t’iu përgjigjur çdo kombinimi të përgjigjeve, Grazia.it ka përpiluar një listë që i përshtatet nevojave dhe buxheteve të secilit. Ajo që bie në sy është se për herë të dytë në pak ditë, revista italiane ka renditur Shqipërinë në krye te destinacioneve të kësaj vere.
Nga çatitë spektakolare të Dubait te klubet magjepsëse të Panarea-s, duke kaluar nëpër trenat e Holandës që shohin fushat e tulipanëve. Përveç destinacioneve më tradicionale (si Malta, Pulia dhe Spanja) janë edhe ato të përshtatshme për një fundjavë, si bukuritë e Pragës dhe për ata që e duan natyrën, por nuk duan të humbasin jetën e natës së qytetit, është Estonia.
Dhe më pas vjen deti i Shqipërisë, ku plazhet dhe klubet mahnitëse alternohen me ambiente ku mund të relaksoheni dhe të kaloni një pushim të qetë. Së fundi: ata që duan të largohen me miqtë, por kanë pushime të ndryshme nga miqtë, mund të zgjedhin një nga udhëtimet grupore të organizuara nga projekte si WeRoad, është Havai. Ndërsa për aventurierët e vërtetë, së fundi, për ata që duan tokat e largëta dhe detin, është Xhamajka.
Nga Evropa në pjesën tjetër të botës, këtu janë tetë destinacione që janë të gjitha magjepsëse për t’ju dhënë idenë e përsosur se ku të shkoni për pushime këtë vit. / a2cnn / KultPlus.com
