Kaunas University of Applied Science, Silesian University, VIKO dhe Mykolas Romires University janë katër universitetet e fundit nga Lituania që ju shtuan gamës së gjerë të bashkëpunimeve të Kolegjit Universum me Universitetet më prestigjoze në Evropë.
Pra nga tani studentët e Kolegjit Universum do kenë mundësinë të studiojnë për një semestër me bursë të plotë në njërin nga këto katër universitete presizgjoze në Lituani.
Të gjithë studentët përfitojnë shkollim falas, kompenzim mujor 850 euro dhe 275 euro kompenzim për shpenzime të transportit.
Kolegji Universum, mbetet lider për mundësitë ndërkombëtarë për studentët! Deri sot 297 studentë të Kolegjit Universum dhe 115 staf akademik dhe administrativ kanë përfituar nga kjo mundësi. Shiko studentët përfitues https://www.universum-ks.org/studentet-erasmus/
Së shpejti do të shpallet thirrja për aplikim për shkëmbim semestral në këto katër universitete me bursë të plotë.
Internet Explorer, ishte aty kur filluan të gjitha, por për fat të keq nuk do të jetë aty për të parë se si përfundon gjithçka. Microsoft më në fund ka vendosur ta mbyllë Internet Explorer.
Siç u përmend në një postim në blog, ekipi i produkteve Microsoft 365 konfirmoi se nuk do të mbështesë më Internet Explorer 11 nga 30 Nëntori 2020. Deri me 17 gusht të vitit të ardhshëm asnjë nga aplikacionet dhe shërbimet e Microsoft 365 nuk do të funksionojë në asnjë shfletues. Çfarë do lloj ueb faqe që është krijuar për Explorer do të duhet të menaxhojë pa të.
Në postimin e bërë në blog thuhet se klientët nuk do të mund të lidhen me shërbimet e Microsoft 365.
“Kjo do të thotë që pas datave të mësipërme, klientët do të kenë një përvojë të degraduar ose nuk do të jenë në gjendje të lidhen me aplikacionet dhe shërbimet e Microsoft 365 në IE 11, “Ata shtuan gjithashtu” “Për përvojat e degraduara, të reja Karakteristikat e Microsoft 365 nuk do të jenë të disponueshme ose disa veçori mund të pushojnë së punuari kur hyni në aplikacion ose shërbim përmes IE 11”, shkruajnë mediat e huaja, transmeton KultPlus.
Shfletuesit e tjerë kanë vendosur përfundimisht një standard të paparë dhe do të duket e natyrshme që më e dobëta e shortit do të humbasë përfundimisht. Sidoqoftë, askush nuk do ta harrojë Internet Explorer-in e famshëm dhe gjithçka që kërkonte. Ne kemi bërë një rrugë të gjatë, por kujtimet e të gjithëve filluan me Explorer, dhe me të do të mbeten gjithmonë! / KultPlus.com
Filmi “14 vjeç dhëndër” na ka gozhduar të gjithëve para ekranit të televizorit dikur.
Ndonëse ndër njerëz njihet me titullin “14 vjeç dhëndër”, filmi shqiptar i prodhuar në vitin 1987, realisht titullohet “Përrallë nga e kaluara”. Aktorët që mbahen mend dhe për të cilët zhvillohet ngjarja kryesore janë Elvira Diamanti apo Marigoja në film dhe Admir Sorra me rolin e tij të Gjinos.
E sigurisht që kemi qeshur të gjithë me batutat e djaloshit, që në film mbante emrin Gjino dhe që e martuan që 14-vjeç.
Në këtë fotogaleri do të shihni se si ka ndryshuar Admir Sorra, i cili nuk e vazhdoi rrugën e kinematografisë, ndonëse tregoi që ishte vërtetë i talentuar. Aktualisht ai jeton në Vlorë, por disa vite më parë ai ka jetuar edhe jashtë shtetit.
Ndryshe, skenari i këtij filmi është i bazuar në novelën me të njëjtin titull të Andon Zako Çajupit. / KultPlus.com
Dimri po afron, pavarësisht të ftohtit dhe grisë, gjithkush ka dëshirë të përgatisë valixhet më shumë se kurrë? Ide shumë e mirë, nuk ka sezon për të udhëtuar! Vetëm disa orë me tren ose aeroplan, është shumë e lehtë të arrish në shumë qytete evropiane për një fundjavë. Për të shijuar diellin, shkoni në Romë ose në Lisbonë. Nëse preferoni një arratisje romantike, Venecia mbetet më e mira! Nga Hollanda në Spanjë përmes Italisë, kemi zgjedhur dhjetë destinacionet më të mira evropiane për të zbuluar në dimër, për të filluar vitin e duhur!
Parisi, qyteti i dritave
Për t’u kulturuar më shumë, një fundjavë në Paris është gjithmonë e mirëpritur: koncerte, teatër, opera, nuk do dini se çfarë të zgjidhni! Po ashtu, mund të vizitoni dhe rivizitoni muzetë (jemi të sigurt që ju keni mjaft vepra për të parë në Louvre!),para se të vizitoni lagjet e tij mitike si “Montmartre” ose “Marais”, apo monumentet me famë ndërkombëtare si “Kulla Eifel” ose “Notre-Dame”.
Roma, e përjetshmja
Të vizitosh Romën nënkupton të kridhesh në mijëvjeçarë të historisë dhe të çapitesh rrugicave të muzeut të hapur me një atmosferë unike. Nga Koloseu deri te shatërvani “Trevi”, na mbushet imagjinata me imazhe të Qytetit të Përjetshëm. Një qëndrim në Romë është gjithashtu një mundësi për t’u njohur me kuzhinën lokale, duke u dendur me suppli (qofte orizi të shijshëm të skuqura shoqëruar mocarela) apo makarona alla carbonara!
Londra, e pakrahasueshmja
Londra, gjatë pushimeve të dimrit, zbukurohet me ndriçimet më të bukura: nga “Covent Garden” në Oxford Street, të kënaqet syri! Qoftë për një fundjavë pazar, qoftë për të përfituar nga muzetë e tij të shumtë si “Muzeu Britanik”, “Tate Gallery” ose muzeu i famshëm “Madame Tussaud”, Londra është një destinacion i dukshëm. Gjithmonë magjepsëse, atmosfera mbetet unik në çdonjërën prej lagjeve të saj nga City në Camden Town. /Konica.al
Lisbona e njëmijë ngjyrave
Nëse ngjyra gri iu trishton, shkoni në Lisbonë për të ngritur moralin! Prej një prej kullvae të shumta vrojtuese, admironi grykëderdhjen “Tage: e përshkuar nga ura e tejgjatë “Vasco da Gama” dhe panorama portokalli në të bardhë e qytetit. Lagjja “Alfama” dhe labirint i rrugicave tipike duhet të vizitohen me patjetër, pse jo plazhet me rërë përreth, të shkreta dhe aq simpatike në dimër.
Amsterdami, përgjatë kanaleve
Një kartolinë e vërtetë, ky qytet në Holandë është magjepsës në të gjitha stinët. Në dimër, kur mjegulla mbulon kanalet, hijeshia është e pamohueshme. Po, edhe nëse është pak ftohtë, mos hezitoni të merrni me qira një biçikletë për të shëtitur rreth qytetit si vendasit! Amsterdami është një qytet me kulturë dina mike, siç e dëshmojnë edhe muzetë e ndryshëm të njohur ndërkombëtarisht si “Rijskmuseum” ose Muzeu “Van Gogh”.
Madridi, drithëruesi
Kryeqyteti spanjoll është gjithmonë në lëvizje. Verë e dimër, qendra nevralgjike e qytetit është “Puerta del Sol”, ku takohen gjithë rrugët kryesore. Sa i përket anës kulturore: “Prado”, “Thyssen-Bornemisza” dhe “Reina Sofía” përqendrohen në Paseo del Arte. Mes veprave që duhet të zbuloni, natyrisht “Guernica” e famshme nga Pikaso, apo piktura nga Velázquez ose Goya. Në mbrëmje, shijoni movidën e Madridit!
Praga, magjepsëse
Praga është një nga qytetet më të vizituara në Evropën Lindore. Dhe për një arsye të mirë, Ura “Charles” dhe lagjja “Mala Strana”, pjesë e trashëgimisë botërore të UNESCO-s, janë mrekulli të vërteta! Po ashtu, ora e saj astronomike njihet për udhëtarët që mrekullohen me paradën e personazheve çdo orë. Në dimër, kur bora mbulon qendrën historike, atmosfera është magjike në kryeqytetin e Republikës çeke. /Konica.al
Budapesti, i pakohshmi
Kryeqyteti i Hungarisë ka një trashëgimi unike. Nga brigjet e Danubit, të klasifikuar si pjesë e trashëgimisë botërore të Unesco-s, deri në bazilikën e Shën Stefanit, duke kaluar përmes kalasë së Budës, mrekullitë që mund të gjenden atje janë të panumurueshme, dëshmi e një të kaluare të pasur. Budapesti është qyteti ideal për një qëndrim relaksues, burimet e shumta të ngrohta, të simbolizuara nga banjot e famshme të Szechényi, janë të këndshme edhe në dimër!
Venecia, e paqta
Dimri në Venecia, sigurisht që shënohet nga karnavalet tradicionale! E njohur botërisht, ajo mirëpret çdo vit vizitorë të panumërt që vijnë për të admiruar kostumet dhe maskat tipike veneciane gjatë paradave. Edhe pse është shumë turistike, Venecia është një destinacion i domosdoshëm, ku ëndrra përkëdhel realitetin gjatë një qëndrimi pranë lagunës… Qyteti romantik për mrekulli!
Brukseli, në zemër të Evropës
Kryeqyteti i Belgjikës është gjithashtu edhe ai i Evropës: aty kanë fronin Parlamenti dhe Komisioni, duke e bërë atë një qytet dinamik dhe multikulturor. Brukseli është qyteti i lakmitarëve: birrat, çokollatat dhe ëmbëlsira të tjera janë ndër specialitetet lokale! Midis të pakrahasueshmeve të qytetit: “Manneken-Pis” – njeriu i vogël që pshurr – është i domosdoshëm, siç është muzeu “Magritte” dhe i famshmi “Grand-Place”. /Konica.al / KultPlus.com
Është një tmerr i vërtetë, por i tillë që ofron edhe distancë.
Zombit sulmojnë automjetin dhe pështyjnë gjak në xhama. Mirëpo vizitorët e këtij atraksioni të veçantë ndihen të sigurt, ngase nuk do të mundë të infektohen prej krijesave të përgjakura, as me koronavirus.
Kompania që e hapi këtë shtëpi, të cilën vizitorët e frekuentojnë vetëm me automjete, te kjo ide erdhi pasi mendoi se si të kishte punë në kohë pandemie.
“Kemi nisur këtë lloj të lojës, sepse nuk mund t’u afroheshim klientëve tanë. Por distanca u shkurtua mes nesh tani, kur na mbron vetëm një xham i veturës. Është më afër se dikur”, ka thënë përgjegjësi i shtëpisë së frikshme.
Ndryshe prej shtëpive të frikës, nëpër të cilat mysafirët ikin të tmerruar, këtu ata janë të mbyllur në veturat e tyre dhe nuk mund t’u ikin tmerreve gjatë performancës prej 13 minutash.
E për më tepër, aty nuk ekziston asnjë mënyrë për kontakt mes njerëzve, dhe kësisoj edhe eliminohet mundësia e bartjes së virusit. / KultPlus.com
Festivali i Filmit të Animuar “Anibar”, mbajti mbrëmë panelin e tij të dytë me radhë. Me temë “Shkatërrimi i patriarkatit përmes animacionit” ky panel erdhi përmes platformës ZOOM dhe live në Facebook.
Në këtë diskutim morën pjesë Amanda Barbour – kritike filmi, Fabian Driehorst – producent dhe moderatore: Britt Raes – Animatore.
Gjatë këtij paneli u diskutua rreth rasteve të ndryshme kur animacioni ka shërbyer si mjet thumbues e i efektshëm në përpjekjen për ndryshime shoqërore e sidomos gjinore, por u diskutua se si ky lloj arti mund të adresojë dhe të ofroj zgjidhje për fenomenet e fundit që ka sjellur pandemia. Me pak fjalë, si mundet animacioni të shkatërroj patriarkatin?
Gjithashtu, u diskutua edhe se si pandemia ka sjellë në pah nevojën për diskutimin e punës së pabarabartë që ndodhë në mes burrave dhe grave dhe që kjo mund të shërbej si një ide për të prodhuar më shumë animacion në këtë fushë.
Poashtu, panelistët vunë në diskutim edhe efektin që pandemia COVID-19 ka pasur tek ta deri më tash, duke theksuar se pandemia mund të ketë impakt për të sjellur tema të reja në fushën e animacionit.
Njashtu, në këtë panel u diskutua edhe për projektet e Amandas edhe Fabianit që në një formë kanë kritikuar patriarkatin.
Ky panel po implementohet me mbështetjen “Fridrich Ebert Stiftung – Prishtina Office”, platformën “Kosovo We Want”, programin e “Human Rightivism” të SIDA dhe Ambasada Gjermane në Prishtinë. / KultPlus.com
Një nga titujt legjendarë të Steven Spielberg të paimitueshëm, ishte një zhvendosje e jashtëzakonshme në efektet praktike dhe vizuale që dolën në vitin 1993, e cila ende duket sot e besueshme, ose siç do ta quanin kritikët e filmit, “ajo është plakur siç duhet”.
Edhe pse mund të shihet përpjekja e jashtëzakonshme e investuar në këtë projekt, tani është treguar se ata kanë bërë një gabim në prerjen përfundimtare.
Një tifoz tregoi për një “tepricë” në kornizë që mund t’ju largojë plotësisht nga dyqani dhe të shkatërrojë magjinë e besueshmërisë.
Përkatësisht, në fillim të një skene shumë të famshme, kur Lex dhe Tim janë duke u fshehur në një kuzhinë të madhe nga një velociraptor, në një kornizë mund të shihni një dorë njeriu që mban një dinozaur, duke e kapur atë nga bishti për ta vendosur.
Përdoruesit e tjerë të forumit thanë që ata kurrë nuk do ta vërenin këtë “gafë” edhe pse e shikuan filmin disa herë. / KultPlus.com
Kur ishte në universitetin e Kazanit nuk rrinte shumë me shokët, me të cilët pothuaj nuk njihej. Rrinte gjithnjë në një nga bankat më të largëta nga profesori. Këtë e bënte se gjatë mësimit lexonte vepra letrare dhe filozofike.
* Kur poezitë në prozë të Turgenievit patën në Rusi sukses të madh, Leon Tolstoi provoi të shkruajë dhe ai në këtë gjini. Për të pasur një gjykim sa më të paanshëm për punët e tij, ia dërgoi materialin me pseudonim një revistë që drejtohej prej një miku të tij. Tolstoi atëherë ishte i famshëm dhe shkrimi i tij si do që të ishte do të botohej, prandaj nuk e përdori emrin e vet. Redaktori e ktheu dorëshkrimin si të pabotueshëm, sepse autori nuk e kishte ende përvojën në artin e të shkruarit. Tolstoi nuk thuri më kurrë poezi në prozë.
* Tolstoi prekej shumë shpejt. Turgenievi, pas shtatëmbëdhjetë vjetësh që ishte zemëruar me të, shkoi për ta takuar në Jasnaja Poljana. Gjatë ditëve që ndenji atje foli shumë për veprat e tij dhe i lavdëroi ato. Pasi u kthye Turgenievi, Tolstoi i shkroi: “Kur dëgjoj për veprat e mia provoj një ndjenjë komplekse, ku elementi kryesor është turpi dhe dyshimi se po më tallin. Megjithëse besoj në mirësinë tuaj më duket se ju keni qeshur me veprat e mia. Më mirë do të jetë që të mos flasim më këtej e tutje me njeri-tjetrin”.
* Tolstoi ishte supersticioz dhe shpesh thoshte se numri 28 kushtëzohej me disa gjëra të jetës së tij. Ai kishte lindur me 28 gusht 1828 dhe ishte martuar në datën 28. Më 1910 i biri i tha një ditë i shkujdesur: – Ki kujdes baba se këtë vit t’i mbush 82 vjeç dhe numri 82 është 28-ta e përmbysur. – Ndoshta, – u përgjigj Tolstoi, – bëre mirë që ma the. Ai vdiq atë vit.
* Një ditë kur po shëtiste me kalë me të birin humbi rrugën në mes të pyllit. – E di se ku jemi këtu? – e pyeti djalin. I biri i tha se Jasnaja ishte përpara tyre. Dhe Tolstoi donte të kthehej në shtëpi, duke ndjekur atë drejtim. – Është e pamundur, – i tha i biri, – nga kjo anë ka shumë ferra që do të na i çjerrin duart. Tolstoi nuk deshi të kthehej mbrapa dhe i tha të birit: – Sidoqoftë le ta provojmë! Vazhdoi të ecte me kalë dhe ferrat e para nisën të gërvishin. I biri e pa krejt të gjakosur por aspak të shqetësuar. – Vështro biri im, – i tha, – siç e sheh unë jam çjerrë gjithandej nga ferrat, por ç’rëndësi ka? Unë kërkoj në çdo gjë rrugën e drejtë, dhe në qoftë se do të çirrem ende, prapë do kërkoj rrugën e drejtë që është edhe e vërteta.
* Një ditë shkoi për ta takuar nacionalisti i famshëm Derul dë Pol, që mbronte idenë e fitores ndaj Gjermanisë. * Leon Tolstoi që zakonisht me të huajt ishte i sjellshëm dhe shumë korrekt, këtë radhë e humbi durimin dhe iu përgjigj: – Kufijtë duhet të përcaktohen me marrëveshjen e popujve dhe jo me hekur dhe gjak. Dhe kur të ketë njerëz që do ta kuptojnë këtë atëhere nuk do të ketë më luftëra në botë.
* Kur e mbaronte së shkruari një kapitull të romanit ia kopjonte e shoqja ose një nga të bijat. Kjo kopje i duhej shkrimtarit të madh si një skicë për të punuar mbi të. Në pak ditë e mbushte me korrigjime, prishje me laps dhe me shtesa. – Atëhere kapitulli duhet kopjuar për së dyti. Ka disa kapituj nga romanet e tij që janë kopjuar deri edhe dhjetë herë.
* Kur Tolstoi besonte se kishte arritur qartësinë dhe përsosmërinë e dëshiruar, ua lexonte veprën e re njerëzve të tij të afërm nganjëherë dhe fshatarëve. “Pushteti i errësirës”, u lexua përpara fshatarëve, të cilët nuk e pritën mirë. Në pjesën më emocionale të dramës ata qeshën kur dëgjuan disa fjalë vulgare që përdorte në dialog Tolstoi.
* Tolstoi e donte shumë muzikën, sidomos muzikën e Bethovenit. Kur dëgjoi një pjesë të Bethovenit u emocionua shumë sa iu mbushën sytë me lot, por nga që nuk donte ta kuptonin të pranishmit, i tha së bijës: – Më jep pak shaminë se më ka zënë rrufa.
* Në shtëpinë e Tolstoit ishin piktori i shquar Rjepin dhe aktori Andrejev. Kur po bisedonin të tre së bashku, një zonjë, e cila kishte ardhur për t’i bërë vizitë zonjës së Tolstoit, u ul në piano dhe nisi të luajë me shumë ndjenjë “Sonatën e Krajtzerit” të Betovenit. Të gjithëve u la shumë mbresa. Atëherë Tolstoi tha: – A duhet të bëjmë edhe ne sonatën tonë Krajtzerit? Unë do ta shkruaj, Rrjepini do të pikturojë dhe Andrejevi do ta recitojë. Propozimi u pranua me entuziazëm, por vetëm Tolstoi e kreu detyrimin e tij. Tolstoi i tha Gorkit: – Po të isha mbret, do të nxirrja një ligj që do t’ia ndalonte të drejtën e të shkruarit atij shkrimtari që përdor një fjali kuptimisht të gabuar ose ai që do të bënte gabim gramatikor të fishkëllehej nga lexuesi. – Si, – u përgjigj Gorki, – po liria e të shkruarit? – Liria për të shkruar deri sa duhet, por jo liri për të shkruar keq.
* Pas krizës që pësoi më 1880 Tolstoi vishej shumë thjesht pothuaj fare pa kujdes. Një herë në Tula u dha shfaqja e një drame të Tolstoit, Tek artisti që drejtonte shfaqjen u paraqit portieri i teatrit: – Në hyrje, – i tha, – është një fshatar si gjysmë budalla, që kërkon me çdo kusht të hyjë në teatër dhe të asistojë në prova. Thotë se ju njeh, po mua më duket e pamundur, sepse është fjala për një fshatar injorant dhe të pagdhendur. Kryekomiku doli te hyrja dhe u gjend ballëpërballë me Leon Tolstoin që ishte veshur me rroba dhe këpucë të bëra vetë.
Në vitin 1891 Leon Tolstoi ishte i zënë me një punë shumë të rëndësishme. Kur shpërtheu zia e bukës, ai la çdo gjë dhe iu vu punës për organizimin e ndihmave për të uriturit. Atëherë hapi mbi dyqind mensa falas. Një herë, duke ditur që një grua e ve e varfër fshatare vetëm nuk mund ta korrte grurin, Tolstoi shkoi vetë me drapër në dorë për të ndihmuar, duke punuar përplasi gjurin pas një rrote. Pa u ankuar fare vazhdoi punën. Dhimbja iu shtua shumë. Nga ethet i hipi temperatura e lartë. lu desh të shtrihej në shtrat për disa javë, por nuk u ankua fare.
* Më 25 shkurt 1901 Leon Tolstoi u shkishërua nga Sinodhi i shenjtë. Atë ditë të gjitha kishat e Rusisë kishin lëshuar anathema kundër këtij “armiku të zotit dhe të perandorit”. Tolstoi atëherë ishte në Moskë. Atje po kalonte nëpër një rrugë kryesore. Menjëherë turma e njohu dhe e rrethoi me dashuri të madhe. Njeri prej tyre tha: – Po ky na paska qenë djalli me fytyrë njeriu?! Grumbulli i njerëzve e mbuloi me brohoritje dhe me thirrje: “Rroftë Tolstoi”. U desh ndërhyrja e xhandarmërisë për të shpërndarë grumbullin e madh të njerëzve.
* Ditën e shkishërimit, Tolstoi kaloi para pallatit të guvernatorit të përgjithshëm të Moskës. Kur e pa shkrimtarin grupi i ushtarëve, që bënin shërbimin e rojës para portës së guvernatorit, me një lëvizje të menjë-hershme, u vu në pozicion gatitu dhe për nder armë. Tolstoi iu kthye mikut që e shoqëronte dhe i tha duke qeshur: – Vështro more mik se si këtu te ne në Rusi, i bëjnë nderime ushtarake një krimineli të shtetit që është shkishëruar.
* Drejtori i “Gazetës zyrtare” shkruante në ditarin e tij: “Në Rusi tani kemi dy Carë: Nikollën II dhe Leon Tolstoin. Ky i dyti është ndoshta më i fuqishëm se i pari, sepse ndërsa Nikolla nuk mund të bëjë gjë kundër Tolstoit, ky minon çdo ditë e më shumë autoritetin e fronit të Nikollës II në Rusi”.
* Shumë punëtorë shkonin ta takonin Tolstoin që të bindeshin nëse ai vërtetë merrej me punë krahu. Një këpucar erdhi për të parë në se këpucët që kishte bërë Tolstoi ishin të punuara mirë dhe i dha disa këshilla profesionale shumë të vlefshme. Një herë tjetër u paraqit te Tolstoi një njeri i varfër, i zbehtë në fytyrë e me lot në sy. Ai i tregoi se gruan e kishte të sëmurë shumë rëndë nga tuberkulozi. Në pranverë do të vdiste pa tjetër: – E po, të lutem mjeshtër, të më shkruani një gisht letër dhe të më thoni a do të rrojë gjatë ime shoqe? E si të mos besojmë te Leon Tolstoi? Kështu të paktën ajo do të vdesë e qetë. Tolstoi u emocionua shumë. Ai ishte gati që ta shkruante letrën, por i tha vizitorit se kështu ai do të bënte një gënjeshtër kurse ai ishte mbrojtësi i së vërtetës absolute. I varfëri i kërkoi ndjesë. Kur u largua, Tolstoi psherëtiu i hidhëruar, duke menduar se nganjëherë gënjeshtra mund të ketë edhe anën e saj më të mirë.
* Tolstoi në vitet e fundit të jetës së tij ishte kundër artit për art dhe kundër metodave të mësimit të artit nëpër akademi dhe konservatorë. * Kur po bisedonte me disa miq për këtë temë një nga bashkëbiseduesit i tha: – E po mirë, le ta zemë se keni arsye dhe po mbyllën të gjitha institutet artistike. Po me çfarë do të zëvendësohen? Leon Tolstoi u përgjigj: – Vërejtja juaj është njësoj si kjo që do t’ju them tani: sikur ju të kini një ënjtje në faqe nga dhëmballa, vini tek unë dhe unë ua heq dhëmballën e sëmurë. Ju nuk do të kënaqeni me mua dhe do të më thoni: “Po kjo faqja ime që u shfry me se do të zëvendësohet?” – Me asgjë, nuk ka nevojë të zëvendësohet, – iu përgjigj bashkëbiseduesi.
* Leon Tolstoi hyri në sallon kur e shoqja po u lexonte fëmijëve një kapitull nga “Lufta dhe Paqja”. Ndenji në këmbë te praku i derës duke dëgjuar dhe kur kapitulli mbaroi tha papritur: – Sa i bukur që ishte!
* Leon Tolstoit i thanë se në të gjithë fshatin Jasnaja Poljana fshatarët e tij kishin vetëm tri lopata që nuk mjaftonin për punë. Ai nuk pranoi të blejë të tjera duke thënë: – Më mirë kështu! Fshatarët do t’ia huajnë njëri- tjetrit lopatat dhe do të mësojnë të ndihmojnë dhe të duhen ndërmjet tyre.
* Tolstoi e pati të shoqen një bashkëpunëtore të çmuar… Një mbrëmje ai i tha: – Merre këtë letër dhe më shkruaj të gjitha fjalët që të kam thënë kur të kërkova të bëheshe gruaja ime. Shpresoj se do të kujtohesh. E shoqja mori letrën dhe nisi të shkruante. E gjithë ajo që shkroi dhe që i shoqi e rikopjoi, ishte deklarata e fashme e dashurisë që gjendet te Ana Karenina.
* Një ditë Tolstoit i erdhi një zonjushe. Ajo kishte trashëguar një milion monedha të kushtueshme dhe kërkonte mendim se si t’i përdorte sa më mirë ato. – Digjeni atë fond, – e këshilloi Tolstoi. – Si thatë? Po me atë mund të ngrihet një azil për pleqtë ose një konvikt për fëmijët? – Dhe për këtë doni t’i shpenzoni? Jo, prindërit nuk duhet t’i çojnë prindërit në azil. Digjeni, më dëgjoni mua, është gjëja më e mirë që mund te bëni.
* Tolstoi hapi një shkollë për fëmijët e fshatarëve të tij ku zbatoi një sistem të ri mësimi. Mësimi nuk duhej të jepej mekanikisht dhe me pahir. Kur te nxënësit sbihte lodhje dhe mungesë dëshire për mësim e mbyllte shkollën. Pas një ndërprerje pak a shumë të gjatë ai dëgjoi të trokitnin në portën e tij. Zërat fëminore të nxënësve i thoshnin: – Ju lutemi hajdeni na bëni mësim, kemi dëshirë të studiojmë. / KultPlus.com
Rok grupi i njohur Elita 5 është një nga grupet më të preferuara në vendet shqipfolëse, të cilët i rezistuan kohës, shkruan KultPlus
Me të dëgjuar këngët e tyre, meloditë na kthejnë prapa në kohë. Sot po ju sjellim njërën nga perlat muzikore “E urrej shiun”.
Bashkangjitur gjeni videon dhe tekstin e këngës.
Në kitarë teli… i këputur ndali këngën më të bukur… por s’e ndali, shiun në këtë qytet.. Ku je buza e paputhur dashuria ime e humbur në mes të rrugës.. unë po lagem vetë..
I harruar si një letër e djegur… në këtë rrugë pa adresë kam mbetur E urrej… shiun kur bie… se njëherë ma fiku një zjarr.. një zjarr dashurie… I urrej.. lotët e mi… dhe pse ngjajnë me shiun që më ndau nga ti..
Dashuria ish dikur mbet kornizë pa pikturë që askund nuk e shoh në mur… I harruar.. si një leter.. e djegur… në këtë rrugë.. pa adrese kam mbetur…
E urrej shiun kur bie.. se njëherë ma fiku një zjarr një zjarr dashurie… i urrej.. lotët e mi… sepse ngjajnë me shiut.. (2x)
E urrej shiun kur bie.. se njëherë ma fiku një zjarr një zjarr dashurie… I urrej lotët e mi… dhe pse ngjajnë me shiun që më ndau nga ti..
Ti ndoshta ishe një rrufe që erdhe shpejt… dhe kur shkove, nuk e dita, as e di por këngën edhe shpresën i le të treten nëpër shi… / KultPlus.com
Boksieri kosovar të shtunën, më 22 gusht, do të rikthehet në ring pas një pauze të gjatë.
“Robin Krasniqi do të rikthehet këtë të Shtunë në Ring, pas një pauze 15-mujore. Ky është edhe rikthimi në kategorinë e mëparshme, në gjysmë të rëndë”, ka njoftuar Krasniqi në profilin e tij në Facebook.
Kundërshtari i Krasniqit është 31-vjeçari nga Çekia, Stanislav Eschner.
Dueli do të zhvillohet në Magdeburg, në ambientet e hapura të “Seebühne Elbauenpark”.
Mariah Carey ka konfirmuar albumin e saj më të ri “The Rarities”.
Përmes rrjeteve sociale ajo ka bërë të ditur se albumi do të publikohet më 2 tetor, transmeton KOHA.
“Kjo është për ju, fansat e mi”, ka shkruar Carey në Twitter. “Është për të festuar dhe për t’iu falënderuar për vitet e dashurisë së pastër dhe mbështetjen. U jam shumë mirënjohëse. Albumi ‘The Rarities’ lansohet më 2 tetor”.
Albumi do të përmbajë 32 këngë, disa prej të cilave nuk janë lansuar asnjëherë, siç është ajo me Lauryn Hill e quajtur “Save the Day”.
Gjithashtu aty përfshihen edhe disa prej hiteve të saj, siç janë “Always Be My Baby” dhe “Hero”.
Në ditëlindjen e 74-të ish presidentit Bill Clinton ju sjellim fjalimin e 24 marsit të vitit 1999, Clintoni tha se brutaliteti serb ndaj kosovarëve nuk po ndalej, transmeton KultPlus.
“Sot forcat tona iu bashkuan NATO-s kundër forcave serbe që janë përgjegjëse për brutalitetin në Kosovë. Po veprojmë për t’i mbrojtur mijëra njerëz të pafajshëm në Kosovë nga ofensiva ushtarake, po veprojmë për ta parandaluar një luftë më të gjerë”, tha ai.
Ai shpjegoi për audiencë botërore se Serbia agresore ishte mospërfillëse edhe kur liderët kosovarë,gjatë kohës kur kosovarët po vriteshin, ishin pajtuar për paqe.
“Për vite me radhë kosovarët ishin munduar paqësisht që të rifitonin të drejtat e tyre…kur Millosheviqi i dërgoi trupat e tij që t’i shtypte, kjo përpjekje u bë e dhunshme. Ne propozuam një marrëveshje të paqes që liderët kosovarë e nënshkruan, megjithëse nuk i dha gjithçka që donin ndërsa serbët refuzuan edhe të diskutojnë. Kjo nuk ishte luftë në kuptimin tradicional, ishte sulm me tanke e artileri ndaj njerëzve që në masë të madhe ishin pa mbrojtje, liderët e të cilëve u pajtuan për paqe”, shton Clinton. KultPlus.com
Dr. Fetije Daciq nga Prishtina është njëra nga punëtoret shëndetësore e cila po kontribuon në repartin e Infektivës në QKUK në përballjen e Kosovës me Pandeminë COVID-19.
Fetije Daciq tashmë është pjesë e rubrikës ‘Falem’nerës’ së KultPlus-it për promovimin publik të punëtorëve shëndetësor në Kosovë në shenjë vlerësimi dhe solidariteti për punën e tyre tash e sa muaj.
KultPlus, edhe më tutje fton të gjithë punëtorët shëndetësor pa dallime dhe nga të gjitha vendbanimet të na i dërgojnë të dhënat e mëposhtme dhe ne do i publikojmë ato në faqen tonë në Facebook.
1.Emri dhe mbiemri: 2.Qyteti: 3.Një fotografi me uniformë mjekësore dhe të jetë fotografi profili 4.Një mesazh për qytetarët (E preferuar por jo e domsodoshme)
Papa Françesku ka thënë se do të ishte shumë keq nëse njerëzit e pasur do të ishin prioritet për të marrë vaksinën ndaj koronavirusit.
“Pandemia është krizë. Ju nuk dilni njëjtë nga ajo – ose jeni më mirë ose më keq”, ka thënë ai para besimtarëve në meshën në Vatikan. “Duhet të dalim më mirë” nga pandemia, ka shtuar ai.
Ai ka thënë tutje se bota s’mund t’i kthehet lehtë normalitetit nëse normaliteti i ri nënkupton pabarazi sociale.
“Pandemia ka nxjerrë në shesh situatën e vështirë të të varfërve dhe pabarazinë e madhe që mbizotëron në botë. Dhe virusi, teksa s’bën përjashtime te njerëzit, ka gjetur rrugën e vet të shkatërrimit, pabarazisë e diskriminimit”, është shprehur ai. “Do të ishte shumë e trishtueshme nëse njerëz të pasur do të ishin prioritet për vaksinën kundër COVID-19. Do të ishte keq nëse vaksina do të bëhej pronë e ndonjë shteti dhe jo pasuri universale për të gjithë”.
Disa kompani farmaceutike kanë avancuar në punën e tyre për prodhimin e vaksinës anti-Covid. Deri tash në gjithë botën, 22.1 milionë njerëz janë infektuar me COVID-19. 781 mijë persona kanë vdekur si pasojë e koronavirusit.
Nxënësit e klasave të para deri në të pestën, të cilët nuk kanë mundur të ndjekin mësimin në distancë apo kanë punuar pjesërisht në shtëpi gjatë periudhës mars – qershor për shkak të situatës se koronavirusit do të rikthehen në bankat e shkollës në 31 gusht deri më 11 shtator.
Në çdo klasë që nuk duhet të ketë më shumë se 10 fëmijë në të e ku distanca nga banka në bankë do të jetë 1.5 metra do të zhvillohen 40 orë mësimore për dy javë. Gjysma e orëve për lëndën e gjuhës shqipe e gjysma tjetër për matematikën. Mësimi do të nis në orën 8, ndërsa një orë do të zgjasë 45 minuta.
Sipas sondazheve të Ministrisë së Arsimit për pjesëmarrjen e nxënësve në procesin mësimor online me mbylljen e institucioneve arsimore rezultoi që afërsisht 10.000 fëmijë nga arsimi parauniversitar nuk ishin prezent në mësim për shkak te zonave të thella gjeografike ku jetonin apo pasi ishin pjesë e shtresave vulnerabël.
Megjithatë sërish, drejtorët e shkollave në bashkëpunim me mësuesit e arsimit fillor po hartojnë listën e nxënësve që kanë humbur orët mësimore për të llogaritur shkollat që duhet të hapin dyert për dy javë.
Më tej do të caktohet stafi pedagogjik që do të japë mësimin plotësues dhe do të njoftohen prindërit e nxënësve mbi qëllimin e këtij programi, që veç detyrimit për t’u siguruar të gjithë nxënësve të drejtën për t’u arsimuar, synon jo vetëm arritjet e nxënësve, por edhe mirëqenien emocionale të tyre për të qenë pranë mësuesve dhe shoqërisë së klasës.
Megjithatë, mësimi gjatë kësaj kohë nuk do të ketë vlerësim me notë. Ndërsa do të jenë zyrat vendore arsimore në komunikim me bashkinë që do të bëjnë dhe dezinfektimin e ambienteve.
Si dhe do të hartohet një rregullore e thjeshtë për shmangien e grumbullimeve dhe kushteve higjiene-sanitare, që mund të shërbejë edhe për fillimin e vitit të ri shkollor më 14 shtator./tch
Në vijim të gërmimeve arkeologjike të një viti më parë, Këshilli Kombëtar i Trashëgimisë Kombëtare miratoi vijimin e kërkimeve arkeologjike në terracën në jug të agorasë helenistike dhe në sektorin lindor në qytetin antik të Finiqit.
Lajmi u bë i ditur sot nga ministrja e Kulturës, Elva Margariti, e cila theksoi se “Finiqi e Butrinti, këto pasuri të trashëgimisë sonë kulturore, kanë ende shumë për të na treguar”.
“Nëntoka e tyre e pasur mban fshehur, me siguri, fakte të vlefshme për historinë tonë. Ndaj, në vijim të gërmimeve arkeologjike të një viti më parë, Këshilli Kombëtar i Trashëgimisë Kombëtare miratoi vijimin e kërkimeve arkeologjike në terracën në jug të agorasë helenistike dhe në sektorin lindor”, tha ajo.
Ndërsa në Parkun Kombëtar të Butrintit, Margariti tha se “gjatë këtij viti do të vijojë rilevimi i mureve rrethuese, veçanërisht i traktit që kalon mbi Sanktuarin e Asklepit dhe sondazhet e nisura në vitin 2019, në zonën e akropolit”.
Qyteti i lashtë i Finiqit përbën një vlerë të madhe historike dhe arkeologjike, pjesë e pa ndarë e trashëgimisë tonë kulturore. Qyteti antik i Foinikës mori statusin Park Arkeologjik Kombëtar në vitin 2005.
Ai ndodhet në një kodër 283 m të lartë mbi nivelin e detit, 9 km në lindje të qytetit të Sarandës. Në park mund të shkohet me çdo mjet transporti, duke ndjekur rrugën kombëtare Sarandë-Gjirokastër dhe duke u kthyer në fshatin e Finiqit.
Krahas monumenteve në brendësi të mureve fortifikuese, kodra e Finiqit ofron për vizitorët një eksperiencë të jashtëzakonshme, falë pozicionit gjeografik nga ku mund të kundrohet ultësira e Bistricës, liqeni i Butrintit dhe gjithë pellgu i Delvinës.
Sot ky park është një destinacion i mirëfilltë turistik, ku vizitorë të shumtë njihen aty me historinë dhe antikitetin. atsh / KultPlus.com
Ganimete Ferati nga Istogu është njëra nga punëtoret shëndetësore e cila po kontribuon në përballjen e Kosovës me Pandeminë COVID-19.
Ganimete Ferati tashmë është pjesë e rubrikës ‘Falem’nerës’ së KultPlus-it për promovimin publik të punëtorëve shëndetësor në Kosovë në shenjë vlerësimi dhe solidariteti për punën e tyre tash e sa muaj.
“Jemi çdo ditë ballë për ballë me rrëzikun, por edhe këtë mes te tjerash e kemi premtuar kur jemi betuar për këtë profesion të shenjtë. Ju, rrini sa me shumë brenda në shtëpi, shijoni gëzimin dhe harenë që sjellin momentet kur familja bëhet bashkë; pini ujë, hani fruta, pastroni duart dhe fytyrën; flisni fjalë të ëmbla por përqafimet leni për më vonë. Kaq pak po iu kërkohet. Ne e bëjmë pjesën tjetër, të madhe. Mbajmë para duarsh shëndetin tuaj.
Punoj dhe lutem për ju me shpirt”, thuhet në mesazhin e saj dërguar për KultPlus-in.
KultPlus, edhe më tutje fton të gjithë punëtorët shëndetësor pa dallime dhe nga të gjitha vendbanimet të na i dërgojnë të dhënat e mëposhtme dhe ne do i publikojmë ato në faqen tonë në Facebook.
1.Emri dhe mbiemri: 2.Qyteti: 3.Një fotografi me uniformë mjekësore dhe të jetë fotografi profili 4.Një mesazh për qytetarët (E preferuar por jo e domsodoshme)
Kryeministri i Kosovës Avdullah Hoti ka bërë një dedikim ndaj të gjithë atyre që gjenden në vijë të parë të frontit në përballje me pandeminë e koronavirusit.
Ky mesazh i Hotit për ta, vie me rastin e Ditës Ndërkombëtare të Humanizmit, njofton Klan Kosova.
”Sot, në Ditën Ndërkombëtare të Humanizmit, u jemi mirënjohës të gjithë profesionistëve shëndetësorë, policëve e inspektorëve, për kontributin e jashtëzakonshëm që po japin në përballje me pandeminë Covid-19”.
Më tej ai ka apeluar që secili të respektojë masat duke lehtësuar punën e profesionistëve shëndetësorë, duke vendosur maskën, njofton Klan Kosova.
”Edhe pas pothuajse 6 muajsh punë, duke e rrezikuar shëndetin e tyre, ata vazhdojnë të besojnë dhe t’i shtojnë përpjekjet për t’u dalë në ndihmë të sëmurëve. #Respekt #vendosemasken”
Magbule Elezi nga Prishtina është njëra nga punëtoret shëndetësore e cila po kontribuon në repartin e Infektivës në QKUK, në përballjen e Kosovës me Pandeminë COVID-19.
Magbule Elezi tashmë është pjesë e rubrikës ‘Falem’nerës’ së KultPlus-it për promovimin publik të punëtorëve shëndetësor në Kosovë në shenjë vlerësimi dhe solidariteti për punën e tyre tash e sa muaj.
“Çdo herë kam kërkuar t’i respektoni rregullat, kjo na duhet sot më shumë se kurrë kjo i bashkangjitet shpresës për jetë dhe shpëtimit të jetëve të njerëzve tonë, familjarëve e qytetarëve, atyre që më së paku meritojnë vuajtje, mundime dhe përfundime të tilla”, ka shkruar ajo në mesazhin dërguar KultPlus-it.
KultPlus, edhe më tutje fton të gjithë punëtorët shëndetësor pa dallime dhe nga të gjitha vendbanimet të na i dërgojnë të dhënat e mëposhtme dhe ne do i publikojmë ato në faqen tonë në Facebook.
1.Emri dhe mbiemri: 2.Qyteti: 3.Një fotografi me uniformë mjekësore dhe të jetë fotografi profili 4.Një mesazh për qytetarët (E preferuar por jo e domsodoshme)
Qyteti i Shkupit e ka rregulluar Pllakën përkujtimore të Nënë Terezës në qendër të Shkupit, gjegjësisht në Sheshin Maqedonia, pasi që me vendosjen e parkut, u pamundësua qasja e njerëzve që për së afërmi ta vizitojnë apo të vendosin lule, për çka Instituti i Trashëgimisë Shpirtërore dhe Kulturore të Shqiptarëve (ITSHKSH), disa herë doli me kërkesë që të zgjidhet çështja. Për dallim prej të vjetrës, pllaka e re përkujtimore është në tri gjuhë, maqedonase, shqipe dhe angleze.
“Pllaka përkujtimore e Nënë Terezës në Shkup, me zgjidhje të re dinjitoze. Qasje deri te pllaka e re në Sheshin Maqedonia”, shkroi në Facebook kryetari i Qytetit të Shkupit, Petre Shilegov.
Ai publikoi edhe disa fotografi nga fondamenti i ri i vendosur, ndërkaq komentuesit janë të ndarë në lidhje me këtë çështje. Derisa disa e urojnë për punën e kryer, disa të tjerë e kritikojnë duke i thënë “mjaft më me përmendore për Nënë Terezën”.
ITSHKSH vlerësonte se me ndryshimet e bëra në Sheshin Maqedonia, janë mbuluar gjurmët e shtëpisë së Nënës Terezë, ndërsa me parkun e vendosur para pllakës përkujtimore praktikisht është mbyllur rruga që të vendosen lule edhe te pllaka. Departamenti i ITSHKSH-së për Mbrojtjen e Trashëgimisë së Gonxhe Bojaxhiut – Nënës Terezë, ka shprehur indinjatë dhe habi të thellë për këtë veprim të papërgjegjshëm të Qytetit të Shkupit.
“Në kohën që e gjithë bota mburret me emrin dhe veprën e Nënës Terezë dhe ajo është bërë identiteti dhe letërnjoftimi i vendit tonë, të mbulohen gjurmët e shtëpisë së saj dhe të pengohet mundësia e vendosjes së luleve në pllakën përkujtimore nuk ka si lexohet ndryshe, pos si një veprim i papërgjegjshëm dhe i dëmshëm për qytetin tonë, por edhe për gjithë vendin tonë”, deklaruan nga ITSHKSH. / Portalb.mk. / KultPlus.com
Në Ditën Ndërkombëtare të Fotografisë, ministrja e Kulturës Elva Margariti përkujtoi sot disa nga ata fotografë, që themeluan dhe i dhanë jetë këtij arti në Shqipëri.
Ministrja Margariti tha se “fundi i shek. XIX dhe fillimi i shek. XX numëron emra të mëdhenj fotografësh, madje u ngritën në këmbë edhe dinasti, të cilët na kanë dhënë mundësi të shohim sot të paprekur Shqipërinë e atyre viteve: peizazhe, portrete, mënyra jetese, veshje… Shqipëria që nuk është më, ka ngrirë në celuloid”.
“Pikërisht kjo ditë na nxiti, që çdo mëngjes ta nisnim me një shkrepje aparati, që ka bërë histori. Ndonëse i trajtuar si një art i dorës së dytë, para viteve ’90 të shek. XX, në ndryshim nga artet e tjera pamore, fotografia ka qenë pararojë. Ajo është zhvilluar thuajse paralelisht si në vendet e tjera të Europës, ku nisi të zhvillohej fotografia për së pari”, – nënvizoi Margariti.
Ministrja Margariti u shpreh se “sot, në Ditën Ndërkombëtare të Fotografisë nderojmë disa nga ata fotografë, që themeluan dhe i dhanë jetë këtij arti, në Shqipëri”.
Fotografia i ka fillimet te shpikja e Dagerrotipit (Daguerreotype), një proces fotografik i zhvilluar nga Joseph Nicephore Niepce dhe Louis Daguerre në vitin 1837, që më vonë u patentua nga qeveria franceze dhe shpikja u prezantua si “dhuratë për botën”, më 19 gusht të 1839, ndaj kjo ditë sot njihet si Dita Botërore e Fotografisë.
Me kalimin e viteve dhe me ndihmën e jashtëzakonshme të teknologjisë, fotografia ka evoluar shumë dhe sot pothuajse të gjithë janë të pajisur me një kamerë përmes të cilës mund t’i ‘ngrijnë’ momentet.
Në historinë e fotografisë shqiptare fototeka “Marubi” përfshin fotografi të vjetra 150 vjet, e të cilat ruhen në Shkodër. /atsh/ KultPlus.com
Aktori Ben Cross, i cili ishte më i njohur për interpretimin e atletit Harold Abrahams në filmin “Chariots of Fire”, ka vdekur në moshën 72 vjeçare, shkruan BBC, transmeton KultPlus.
Përfaqësuesit e tij thanë se ai vdiq “papritmas” pas një sëmundjeje të shkurtër. Vajza e tij Lauren shkroi në Facebook se ishte “me zemrën e thyer” se “babai i saj i dashur” kishte ndërruar jetë. Ajo tha se ai kishte qenë “i sëmurë për një kohë”, por kishte pasur një “rënie të shpejtë gjatë javës së kaluar”.
Përfaqësuesit e tij thanë se ai sapo kishte mbaruar xhirimin e filmit horror The Devil’s Light dhe më vonë këtë vit do të shfaqet në një rol kryesor në filmin romantik dramë Last Letter From Your Lover. Cross, i cili vdiq në Vjenë, la pas dy fëmijë, Lauren dhe Theo. Aktori njihet për rolin e tij në filmin “First Knight”. / KultPlus.com
Presidenti Trump ka falur aktivisten Susan B. Anthony, e cila luftoi për të drejtën e votës për gratë amerikane dhe u shpall fajtore se kishte votuar në mënyrë të paligjshme në vitin 1872.
Gjatë komenteve të martën në një ceremoni në Shtëpinë e Bardhë me rastin e ratifikimit të Amendamentit të 19-të, që u dha grave amerikane të drejtën e votës, presidenti tha se do të nënshkruante një “falje të plotë“ për zonjën Anthony.
Susan B. Anthony ishte një figurë qendrore e lëvizjes për të drejtën e votës për gruan. Ajo votoi për herë të parë në vitin 1872 në qytetin e saj, Roçester të Nju Jorkut dhe u arrestua, u nxor në gjyq dhe u shpall fajtore për votim të paligjshëm. Zonja Anthony nuk e pagoi ndonjëherë gjobën prej 100 dollarësh, mbi 2000 dollarë në vlerën e sotme.
Presidenti tha gjatë ceremonisë se zonja Anthony kishte luftuar për të siguruar falje për gra të tjera që protestonin kundër diskriminimit në baza gjinore, por ajo vetë nuk luftoi kurrë për të siguruar faljen për vete.
mGjashtë vjet pas dënimit, zonja Anthony dhe aktivistja tjetër, Elizabeth Cady Stanton, punuan për të paraqitur në Kongres projekt-amendamentin e 19-të që u ratifikua më 18 gusht të vitit 1920. Për punën e saj, ky dokument i rëndësishëm njihet në gjuhën popullore si Amendamenti i Susan B. Anthony-t./VOA/ KultPlus.com
