Bill Clinton për Kosovën: E dua këtë vend dhe gjithnjë do e dua këtë vend

Ish-presidenti i Shteteve të Bashkuara së bashku me ish-sekretaren Madeleine Albright, kishin festuar para disa viteve, më 21 qershor, së bashku me kosovarët “Ditën e Çlirimit”, shkruan KultPlus.

Albright në fjalimin e saj, kishte treguar sa rëndë e kishte përjetuar robërimin e kosovarëve, më 1999.

“Një djalë i vogël aty mbante një letër në të cilën shkruante unë e dua Amerikën dhe unë dua të kthehem në Kosovë. U ndala dhe bisedova me nënën e tij e cila më tregoi se gjyshi i djaloshit kishte vdekur derisa gjyshja nuk dihet nëse është e gjallë ka ngelur në Prishtinë. Pastaj hyra edhe në një tend kishte fëmijë e gra dhe iu thashë keni durim sepse do të ktheheni në Kosovë dhe se NATO do iu ndihmojë të bëni jetë normale.Falë burrave dhe grave në KFOR ne e mbajtëm premtimin”, kishte deklaruar Albright.

E ndjera e kishte pranuar se liria nuk do të ishte e mundur pa shefin e saj, presidentin Clinton. Në natën më kritike, ky e kishtë marr në telefon.

“Presidenti Clinton donte të sigurohej që Kosova do jetë e sigurtë.Në natën kur nisën bombardimet më thirri në mes të natës dhe më tha Medllin avionët u nisën ne po e bëjmë veprimin e duhur. Unë ia ktheva po Zotëri President pajtohem plotësisht me ju”.

Në skenën që ishte bërë në formë të shenjës së NATO-s, për të nderuar intervenimin e aleancës në Kosovë, fjalën e kishte marrë edhe Clinton që më 1999 ishte presidenti 42 i SHBA-së.

“Faleminderit që na u bashkëngjitët. Falenderoj popullin e Kosovës për mikpritjen e mrekullueshme që më bëtë mua dhe Hillarit. E dua këtë vend dhe gjithnjë do e dua këtë vend, është nderi më i madh në jetën time që kam qendruar me ju për liri dhe kundër spastrimit etnik. Jam krenar që jam këtu me Madelaine dhe gjeneralin. Faleminderit që jeni me mua këto. Kam një poster të vogël në zyrën time në New York, është një pamje e Prishtinës pas luftës. Kam një fotot të Madaleine të Westler dhe Tony Bleir. Çdo ditë e shoh atë foto për t’i kujtuar vetes cili ka qenë qëllimi kryesor i politik. Më kujtohen fytyrat e qytetarëve që takova para 20 vitesh në shkollën filler në Ferizaj. 79 ditë të bombardimeve nga NATO e kanë fituar luftën, por vetëm qytetarët e Kosovës e kanë fituar Paqen. Pas 20 vitesh mund t’ju them se ju e keni fituar paqen. Në kohët e paqes, ne nuk dimë çfarë të vlerësojmë. Themi çfarë duhet të kishim bërë më parë. Por shikoni, kujtohuni pak për Murin e Berlinit. Shumë mendojnë se do të jemi miq, e shumë menduan se do të ndodhte ashtu, por ka shumë pak humbje dhe fitore në kohë paqeje. S’doja që shekulli i 20-të të përfundonte ashtu, prandaj u munduam të ndalnim dhunën në Bosnje”, ka thënë mes tjerash në fjalimin e tij Clinton. /KultPlus.com

Bill Clinton mbërrin sot në Tiranë, zbardhet agjenda

Presidenti i 42 i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Bill Clinton, viziton për herë të parë ditën e sotme tokën shqiptare, ku do të qëndrojë deri në 4 korrik, ditë që përkon me pavarësinë e SHBA.

Clinton do të pritet me ceremoni zyrtare nga kryeministri Edi Rama ndërsa do të dekorohet me dekoratën e lartë “Ylli i Mirënjohjes për Arritjet Publike”. Presidenti Clinton do të mbajë edhe një fjalim përgjatë Ceremonisë. Kjo është vizita e parë e presidentit të 42 të SHBA në Shqipëri./ KultPlus.com

Asht hana n’fytin tand

Erina Çoku

Asht hana,
përndryshe a do kishe duru’ shpirt?
Nji baticë, nji zbaticë e nji grusht ranë.


Asht hana,
përndryshe pse t’rrikam n’lukth?
Nji det, nji kohë, nji breg.

Asht hana,
përndryshe nuk kishe shpëtim.
Ditë, natë, e prapë njisoj.

Asht hana,
merr frymë, merr frymë.
Nuk hik, nuk hik, nuk hik./KultPlus.com

Shyqri Nimani : Nuk më dhanë kohë të mjaftueshme për Deklaratën e Pavarësisë, e kam brengë në zemër

Për 16 orë ka punuar në këmbë dhe me kurriz të lakuar, sepse ashtu ishin kushtet e punës. Artisti Shyqri Nimani, figura që ka kaligrafuar në pergamenë “Deklaratën e Pavarësisë”, më 16 shkurt të vitit 2008, për 16 orë kishte pirë vetëm ujë. Dhe në një intervsitë për KultPlus, ka treguar se si nuk ka guxuar të lëshohet as në gëzimin e pavarësisë, por ta përfundonte dokumentin e kërkuar. Ai tregon për ethet që i ka sjellë ky dokument, frikën që nuk do të arrinte ta përfundonte punën e kërkuar, sikurse që tregoi se po brenda atyre 16 orëve mori aritmi në zemër, pasoja që po i vuan tash e dhjetë vite.
“Me vete kam pas edhe Agonin, djalin tim. Për një moment më kujtohet që i jam drejtuar duke shpërfaqë frikën time se nuk do të mund t’ia dal. Mbaj mend se si më dha kurajo, duke më thënë se patjetër do t’ia dalim”, ka thënë ai.
Nimani ka treguar se 15 minuta para orës 15:00, atëherë, kryeministri Thaçi ka ardhë dhe e ka marë dokumentin, duke mbetur artisti i dërmuar në Zyrën e Kryeministrit. Përmend edhe dëshirën e djalit të tij që të shkonin edhe ata në ceremoninë e shpalljes së Pavarësisë së Kosovës. Por, Nimani tregon se si i dërmuar që ishte, ceremoninë e ka përcjellë nga televizori i Zyrës së Kryeministrit të Kosovës, duke kujtuar edhe atë, se nuk kishte vend për të gjithë në ceremoni. Ai ka kujtuar edhe një detaj tjetër, që për punën e tij, ai nuk është paguar nga Qeveria e Kosovës.

Ardianë Pajaziti

KultPlus: Kanë kaluar dhjete vite nga koha kur edhe e keni shkruar Deklaratën e Pavarësisë, dhe duke shikuar nga kjo distancë, si e kujtoni atë 16 orësh, që vlerësohet të ketë qenë kohë shumë stresuese për ju?
Shyqri Nimani:
 Ishte 16 shkurti i vitit 2008, një ditë para shpalljes së Pavarësisë së Kosovës. Atë kohë, më ftoi kryeministri i atëhershëm i Kosovës- Hashim Thaçi. Më kujtohet shumë mirë, ka qenë ora 21:00 kur ma dhanë tekstin e Deklaratës së Pavarësisë, ku kërkuan nga unë që ta kaligrafoja në pergamenë (lëkurë e viçit). Teksti që ma lëshuan në dorë ishte plot tri faqe të formatit A/4, secili që është artist e kupton shumë mirë stresin tim për ta rrumbullakuar atë punë për 16 orë.
Unë pata pasë një takim edhe më herët, ku ju pata shpjeguar që nëse do të ishte deklarata në formatin A/4, në vetëm një faqe, duhen gjashtë ditë pune që të përfundonte deklarata ashtu si duhej, kurse mua më dorëzuan këtë dokument me tri faqe të plota.
Në momentin e fundit e kuptova se sa shumë ka tekst, dhe u befasova shumë, pastaj teksti që ma dhanë kishte edhe gabime gjuhësore, sepse, teksti ishte përkthyer nga anglishtja, dhe mu desh që edhe me këtë problem të merrem, që tekstin fillimisht ta korigjoja. Sepse, kur fillon të shkruash në pergamenë, aty më nuk lejohet të gabosh.

KultPlus: Pikërisht për realizimin e Deklaratës së Pavarëisë, ju njërën nga zyret e kryeministrit të Koosvës e shndërruat në një atele pune për 16 orë, çfarë kërkese tjetër patën institucionet për përfundimin e Deklaratës së Pavarësisë?
Shyqri Nimani:
 Përpos që duhej ta përfundoja Deklaratën e Pavarësisë brenda 16 orëve, shefi i protokollit në atë kohë, Abedin Qupeva erdhi me propozimin se nëse mund të ishte edhe Qeveria e Kosovës bashkëautore e Deklaratës së Pavarësisë, sikurse që ma përmendi edhe kontratën.
Natyrisht në stresin e kohës që isha, ishte e pamundur të flisja për këso gjëra teknike. Unë duhej që të koncentrohesha në punë dhe ta përfundoja gjithë atë punë që kisha para vetës.
Edhe përkundër faktit se si popull shqiptar e kemi ëndrruar shumë atë ditë, shpalljen e pavarësisë, unë nuk kam pas kohë të mendoj se sa i lumtur do të jetë populli im, pikërisht kur do të lexohej ky dokumet që do t’ia kumtonte lajmin e shumë pritur, se vendi i tyre përfundimisht do të jetë i pavarur. Ne krejt e dijmë se sa shumë luftë politike, luftarake është dashur që të vijmë deri te ajo ditë e madhe.
Unë i kisha këto ndjenja të brendshme, por për ato 16 orë mu desh ti mbyllja, të mos mendoja, sepse më duhej të kompozoja krejt tekstin, krejt hapësirën, dhe për këtë fakt, fillimisht këtë tekst mu desh ta shkruaj në një letër të thjeshtë, që t’ia jepja kompozimin e më pas të filloja punën në pergamenë.

KultPlus: Padyshim, kjo punë e juaja është një punë historike, një punë që është e mbrojtur edhe nga Trashëgimia Kulturore, dhe një punë që vlerësohet lartë nga të gjithë. Por ju si autor, sa jeni i kënaqur me këtë realizim?
Shyqri Nimani:
 Do të më mbetet brengë për gjithë jetën, kam menduar që ta ilustroj mirë, sipas doktrinave mesjetare, të ketë inicialet, të ketë ilustrime, por e dija saktë që 16 orë nuk më lejonin këtë dëshirë. Më është dashur të shkruaj me një fond, me një stil, i cili është i bukur, subtil dhe që shkruhet më shpejt, dhe vendosa që ta shkruaja në stilin italik, të renesancës italiane, kur siç dihet, që me këtë fond është shkruar edhe “Formula e Pagëzimit”, dhe pikërisht për këtë fakt, desha ta bëja një ndërlidhje mes asaj periudhe dhe periudhës sonë.
Për 16 orë kam punuar në këmbë dhe me kurriz të lakuar, sepse ashtu ishin kushtet e punës, kam pirë vetëm ujë, dhe asgjë nuk kam menduar përpos që ta përfundoj. Për herë të parë në punën time artistike kam pas frikën që nuk do t’ia dal. Me vete kam pas edhe Agonin, djalin tim, i cili edhe ai është dizajner. Për një moment më kujtohet që i jam drejtuar duke shpërfaqë frikën time se nuk do të mund t’ia dal.
Mbaj mend se si më dha kurajo djali im, duke më thënë se patjetër do t’ia dalim. Kjo punë është shumë riskante, unë kam pas raste të shkruaj edhe më herët në pergamentë, por jo me kaq afat të shkurtër.

KultPlus: Dhe, kur përfundoi ky stres 16 orësh?
Shyqri Nimani: 
Deklaratën e Pavarësisë e kam përfunduar pesëmbëdhjetë minuta para orës 15:00. Mbaj mend që erdhi kryeministri Thaçi, e panë dhe e morën. Kurse unë mbeta i katandisur deri në fund, i rrënuar nga lodhja. Mbaj mend që djali im më pat kërkuar që të shkonim në sallën e Parlamentit të Kosovës, aty ku edhe do të shpallej pas pak Pavarësia e Kosovës.
I thashë që do ta përcjellë seancën nga kjo zyrë e kryeministrit, sepse edhe isha i lodhur, por edhe nuk isha veshur bukur, pastaj, edhe nuk kishte vend për të gjithë në atë seancë, kështu që e kam përcjellë këtë ceremoni sikurse krejt qytetarët e Kosovës, nëpërmjet televizorit.

KultPlus: Dhe, Deklarata e Pavarësisë u lexua më 17 shkurt të vitit 2008, por pas kësaj, kush mbeti autori i kësaj pune, u plotësua dëshira e Qeverisë së Kosovës që të jenë bashkëautorë të kësaj deklarate?
Shyqri Nimani: 
Kanë kaluar dhjetë vjet, dhe deri më sot, unë asnjëherë nuk kam nënshkruar asnjë kontratë për punën që bëra. Nëse nuk gabohem, atëherë janë ndarë 600 mijë euro për atë ditë, mjete që janë ndarë për shpenzimet. Kam dëgjuar që shumë autorë kanë marë mjetet për punët që kanë kryer, por unë që shkrova Deklaratën e Pavarësisë nuk mora mjetet. Unë kam dëgjuar se mjetet kanë qenë të ndara për këtë punë, por unë nuk shkova ti kërkoja, por as ata nuk erdhën të më kërkonin. Unë nuk besoj që Hashim Thaçi është në dijeni se nuk jam paguar për punën e bërë, pasi që, ai ka pasë tjera ngarkesa, por të tjerët kanë qenë në dijeni, apo edhe ndoshta mendojnë se jam paguar.

KultPlus: Megjithatë, ne si shqiptarë njihemi se si i lëmë punët për momentin e fundit, mendoni se kjo punë ka pas mundësi që të organizohej më mirë, që të kishe kohën e mjaftuar?
Shyqri Nimani:
 Deklarata ka pasë mundësi që të shkruhej më herët, por ka qenë edhe problemi te teksti, sepse Pavarësia e Kosovës ishte e kushtëzuar, dhe deklarata, unë mendoj, që nuk është shkruar pa miratimin e ndërkombëtarëve, andaj ka ardhë në momentin e fundit.
Por prapë mendoj se është mëkat, sepse është dashur të më tregonin dy javë më herët. Sepse as Thaçi, por as të tjerët nuk e kanë ditur se mke çfarë përkushtimi duhet të shkruhet në pergamenë.

KultPlus: E përmendët më lartë se nuk jeni i kënaqur me realizimin e Deklaratës së Pavarësisë, është një punë që nuk kthehet prapa, por keni ndonjë ide që do të doje të bëje diçka, që të tregoje se si do të duhej të ishte ky dokument?
Shyqri Nimani:
 Artisti duhet me qenë i sinqertë, unë i shoh të tjerët se si reagojnë në lidhje me punën time në Deklaratën e Pavarësisë, e lavdojnë, kanë fjalë të mëdha. Por unë vazhdoj ta kem brengë, edhe pse kam bërë shumë, sepse nuk kam pasë kohë më shumë, e sikur të kisha kohë më shumë, jam i sigurtë që do jepja më shumë.
Kushdo tjetër të ishte në vendin tim do ti ndodhte e njëjta, sepse nuk ka pasë kohë të mjaftueshme me atë çfarë kanë kërkuar.
Por unë gjeta ngushëllimin me një shtet shumë më të fuqishëm se ne. E njëjta gjë u ka ndodhur edhe Amerikës, atëherë kur e kanë shpallë pavarësinë.Edhe Deklarata e Pavarësisë së Amerikës është me vetëm një ngjyrë, ngjyrë të zezë, pa ilustrime, kjo pak më ngushllon, ma bën më të lehtë.
Por unë, edhe me kërkesë të bashkëshortes sime, do të realizoj edhe njëherë Deklaratën e Pavarësisë në pergamenë, por natyrisht pa nënënshkrimin e deputetëve. Do ta bëj në mënyrë time dhe do ta dorëzoj që të jetë pjesë e Muzeut të Pavarësisë së Kosovës, këtë gjë do ta bëj që vetëm të mos e kem peng mos arritjen e realizimit të Deklaratës së Pavarësisë në mënyrën më të mirë të duhur. Do ti blej vet pergamenët dhe do të filloj të punoj ngadalë, ashtu si kam dëshirë.

KultPlus: Pikërisht në këtë përvjetor, pas dhjetë viteve, edhe qytetarët e Kosovës do të kenë rastin ta shohin Deklaratën e Pavarësisë nga afër, pasi që do të ekspozohet në ekspozitën e Muzeut të Kosovës, si ndjehesh?
Shyqri Nimani:
 Po, tash do të ekspozohet Deklarata e Pavarësisë dhe njerëzit do të kenë rastin ta shohin më afër këtë deklaratë, punë që më ka sjellë edhe aritmi në zemër, dhe këtë problem e barti tash e dhjetë vite.

KultPlus: A të kanë ftuar të jeshë i pranishëm në hapje të kësaj ekspozite?
Shyqri Nimani:
 Jo, nuk më ka ftuar askush.

KultPlus: Gjithë kjo punë, përpos që ta ka ‘dhuruar’ aritminë e zemrës, të ka lënë edhe ndonjë dhuratë tjetër, ke ndonjë gjë në shtëpinë tuaj që të kujton këto momente?
Shyqri Nimani:
 Të gjitha materialet që i kam përdorë atë ditë i kam në shtëpi, kaligrafet e ndryshme, ngjyrat dhe disa copa të pergamanëve, sikurse që i kam edhe tri faqet A/4. Një ditë do ti dhuroj edhe këto kujtime.

KultPlus: Dhe krejt për fund,një paralele në mes karrierës suaj 55 vjeçare dhe punës në Deklaratën e Pavarësisë, kjo e fundit të ka bërë të famshëm në nivel popullor, por puna artistike është për një pjesë më të ngushtë. Ju personalisht, cilën lartësoni më shumë?
Shyqri Nimani:
 Po më vjen mirë për këtë pyetje, nuk ma bëri askush për këto dhjetë vite. Unë vitin e kaluar pata 75 vjetorin e lindjes dhe asnjë televizion nuk më ftoi që të bëj diçka rreth karrierës sime artistike. Kurse për këtë përvjetor, që dy javë jam duke dhënë intervista për medie të ndryshme, duke përfshirë edhe të huajat.
Për mua, asnjë rëndësi nuk paraqet fakti që kam shkuar Deklaratën e Pavarësisë, njëjtë do të mendoja edhe sikur mos ta shkruaja. Sepse, unë jam artist, jam pedagog universitar, me rëndësi janë monografitë e mia, karriera ime artistike. Por puna në Deklaratën e Pavarësisë është punë historikë, punë që lë gjurmë dhe punë që ka bërë jehonë më shumë./KultPlus.com

Marsela Çibukaj e ftuar speciale në Festivalin Folklorik Kombëtar të Gjirokastrës

Festivali Folklorik Kombëtar i Gjirokastrës është në vlug të përgatitjeve për realizimin e këtij festivali që mbledhë shumë ansamble kombëtare, shkruan KultPlus.

Në këtë edicion si e ftuar speciale është këngëtarja Marsela Çibukaj, e cila do të jetë e pranishme në këtë festival më 1 korrik.

Më poshtë po ju sjellim të plotë njoftimin e organizatorëve.

Si një nga zërat më të mirë dhe të veçantë të muzikës shqiptare,

e vlerësuar si “Ambasadore e gjuhës dhe kulturës italiane në Shqipëri”,

e magjishmja Marsela Çibukaj vjen në Gjirokastër si e ftuar speciale në natën e 8️⃣të Festivalit Folklorik Kombëtar.

🗓️1 Korrik

📍Gjirokastër

Një natë për të mos u humbur!/ KultPlus.com

Sibel Halimi: Murali dhe mbishkrimi patriarkal i kryetarit të Gjilanit

Komuna e Gjilanit ka përuruar së fundi një mural të realizuar nga “MuralFest” e që për titull ka “Forca e Gruas”, dhe si të tillë e ka prezantuar edhe kryetari i Komunës së Gjilanit, Alban Hyseni në përurimin e këtij murali, shkruan KultPlus.

Për këtë mural ka reaguar sociologia Sibel Halimi, e cila edhe muralin por edhe mbishkrimin e kryetarit Hyseni i ka vlerësuar si patriarkal.

KultPlus ju sjell të plotë reagimin e Sibel Halimit, sikurse që bashkëngjit edhe postimin e kryetarit Hyseni.

Murali dhe mbishkrimi patriarkal i kryetarit të Gjilanit!

Murali i prezantuar si “Forca e Gruas” nuk ka të bëjë fare me fuqizimin e grave, por me robërimin e tyre.

Mural në hapësirë publike, pa fuqi figurative, ajo na shfaqet si besimtare e verbër dhe pa asnjë qëllim jetësor pos familjes.

Gabimi tjetër i pafalshëm, është kur kryetari i Gjilanit, Alban Hyseni përpiqet që këtë model të gruas së prezantuar ta paraqesë me një status në Facebook, si pamje të barazisë gjinore, fuqizim të grave dhe politikave më miqësore për familjen!?

Ky është version tipik patriarkal i konceptimit të forcës së gruas, që ka veç një qëllim në jetë: rritjen e fëmijëve!

Një shembull se si koncepti i familjes vihet në shërbim të pushtetit politik patriarkal.

Shtrohet çështja, si mund të reflektojë një vajzë e re derisa vështron muralin. Lidhja e verbër me botën patriarkale dhe me mbajtje fëmijësh, pa vizion për lirinë, pra pa të ardhme./ KultPlus.com

Hykolli: Drama “Thyerja”, vepër me vlera të mëdha

Vështrim

Qasje kritike

Shkruan: Atdhe Hykolli

Ilir Muharremi (1983) tashmë me kontributin e tij prej shkrimtari gjithnjë e më shumë po lë gjurmë në shkrimtarinë tonë Shqiptare me krijimet letrare: në dramë, romane, poezi, kritikë dhe monografi. Prandaj, në saje të të gjitha këtyre prurjeve të tij, ku shquhet intuita e tij prej krijuesi të veçantë, tashmë kur shpërblimet e njëpasnjëshme arsyetojnë për të arriturat në krijimtarinë e tij të shumanshme, emri i Ilir Muharremit lakohet në vazhdimësi, duke e radhitur në kolanën e krijuesve më të afirmuar tek ne në Kosovë e më gjerë, çka jep për t’u kuptuar dhe shpresuar se nga ky krijues priten rezultate edhe më të shumta dhe më të gjithanshme, meqë deri më tash ka bërë emër pothuajse në të gjitha zhanret letrare, ku shkrimtaria e tij merr përmasa më të gjëra.

Në këtë rast, duke bërë fjalë për opusin letrar të Ilir Muharremit, lypset që t’i zëmë ngoje të gjitha veprat e tij të botuara tek ne: dramat (Van Goghu kosovar, Unë me veten, Kafeneja, Thyerja); romanet (Psyeho I, Psyeho II, Ti); poezi (Djalli në qytetin tim, Dera e fundit e çmendurisë); kritikë (Moskuptimet) dhe monografi (Dramat, shfaqjet dhe pikturat).

Duke e marrë për bazë moshën e këtij krijuesi dyzetvjeçar jep për të kuptuar se kemi të bëjmë me një krijues të gjithanshëm dhe të veçantë, meqë veprat e tij (deri më tash 10 sosh) janë krijime të zhanreve të ndryshme, ku shquhet talenti i tyre prej krijuesi të njëmendët, meqë secila syresh arriti që të zgjojë kureshtjen e kritikës letrare, ku edhe u vlerësuan me çmime të shumta. Kjo, po ashtu, jep për t’u kuptuar se Ilir Muharremi ka sens, përgatitje profesionale dhe intuitë prej krijuesi të përkushtuar. Prandaj, pikërisht për këto prurje letrare, nga viti në vit, shpërblimet adresohen në emeër të këtij krijuesi i cili aktin e krijimit e ka kuptuar më për së mbari, gjë që krijimtarinë e tij të begatë e ka shpërfaqur pothuajse në të gjitha zhanret letrare. Në këtë rast përqendrimi ynë do të vihet në pah vetëm me krijimtarinë dramatike, pikërisht për dramën “THYERJA”.

Drama “THYERJA”, e autorit tashmë të afirmuar Ilir Muharremi, SHB “Lena”, Prishtinë, 2023, vjen pas dy dramave të lartpërmendura, krahas veprave të tjera në poezi, prozë e shkrimeve diskursive të botuara tek ne në Kosovë, që nga viti 1996 e tëhu.

Krijuesi Ilir Muharremi, profesor universitar, përkatësisht në Fakultetin e Edukimit si dhe në Fakultetin e Arteve, po ashtu në Prishtinë, i shpërblyer sa e sa herë me sa e sa shpërblime, më shumë se në cilindo zhanër letrar, siç duket talenti i tij shquhet në dramarturgji, gjini kjo e cila e tërhoqi dhe e bëri për vete, duke dhënë kontributin e tij në artin skenik, tashmë edhe në dramën “THYERJA”, vepër kjo që u mirëprit nga lexuesit e që do të pëlqehet edhe nga shikuesit, herëdokur që të vëhet në skenë.

Drama “THYERJA”, e autorit Ilir Muharremi, me recensentët prof. dr. Haqif Mulliqi dhe prof. dr. Hazir  Sh. Haziri (njerëz autoritativë në fushën e dramaturgjisë), tashmë edhe më shumë po e dëshmon pohimin e kritikës letrare se ky krijues, gjithnjë e më i përgatitur po shpërfaqet para lexuesve me vepra të tilla të arrira si drama për të cilën do të shpërfaqim bindjet tona.

Që në fillim të mbarështrimit të kësaj teme kemi theksuar se ky autor me krijimet e deritashme të tij u dëshmua për talentin që ka , meqë shkrimtaria e Ilirit mori përmasa të gjera falë prurjeve të tij letrare në zhanreve të ndryshme, për çka edhe mori sa e sa shpërblime të njëpasnjëshme, në poezi, prozë dhe dramë. Prandaj, pohimi ynë është përqëndruar në të dhënat kritikës letrae, dhënë autorit tonë, tanimë që ka bërë emër, falë kontributit të tij letrar.

Autori i dramës”THYERJA” (Ilir Muharremi) strukturimin e kësaj vepreje letrare e konceptoi në katër akte skenike: akti i parë nisi me gjashtë skena, akti i dytë  me pesë skena, akti i tretë me pesëmbëdhjetë skena dhe akti i katërt dhe i fundit me dhjetë skena.

Kjo do të thotë se brendapërbrenda këtyre katër akteve (lexuesi e më vonë shikuesi do të ballafaqohet me 36 (tridhjetë e gjashtë) skena me personazhe: Dana, Anabla, Bella, Cece, Indis, Niki, Asenga, Polici 1, Polici 2, Ronnie.

Në këtë rast, vlen për t’u theksuar pohimi i autorit, i cili vë në dukje në fillim të fillimit thënien: “…bazuar në ngjarje të vërtetë” u hartua dhe u mbarshtua kjo dramë, e cila ngërthen në vete thyerjet ( në këtë rast një thyerje) që ka ndodhur tek ne (pse jo edhe diku tjetër…) në cilindo mjedis shoqëror, ku fenomeni i thyerjes shenjohet nga autori i dramës, duke i tipizuar personazhet e kohës sonë në të cilën edhe ne po e përjetojmë.

Po ashtu, vlen të theksohen edhe dy veçanti: e para nga Kintia Muharremi, e bija e autorit, e cila pohon “E dua babin shumë” dhe pohimi i Bella Wates ”Babi im është hero”-thënie gnomatike që jepen nga dy vajza, të cilat shprehin dashurinë e pakufishme për etërit e tyre, ku e para thotë se babain e saj e do shumë, kurse e dyta e shpall hero. Prandaj, lexuesi e më vonë shikuesi i shfaqjes së dramës do të shohë e përjetojë dy dashuritë e paskajshme për etërit (baballarët) e tyre edhe në trazirat e kohës kur edhe ndodhin thyerjet siç paraqet thyerjen në dramën “THYERJEN”, në rastin e pikërishëm autori Ilir Muharremi. Prandaj, të shkruhet për thyerjet që kanë ndodhur nuk është diç e vështirë, meqë autori këtë e ka pasqyruar  bindshëm, duke bërë tipizimin e personazheve sipas karaktereve të tyre në situata tejet dramatike.

Pra, drama “THYERJET” është një pasqyrë identifikuese e ngjarjeve të ditëve të sotme, ku ndodhin sa e sa të papritura, në këtë katrahurë të jetës sonë bashkëkohore./ KultPlus.com

Panairi i Librit i Prishtinës, një traditë dhe vlerë e shtuar për letërsinë shqipe

              

Pak ditë më parë, saktësisht ditën e diel, më datë 11 qershor, do të mbyllej Panairi i Librit i Prishtinës, që në vitin 2023, shënoi edicionin e vet të 23-ë.


Përkundër reshjeve thuajse të vazhdueshme të shiut, nganjëherë shtrëngatave dhe diellit të paktë, me pikatore, prishtinasit iu përgjigjën jehonës së këtij panairi masivisht, si përherë, duke i mbushur rruginat e ngushta midis stendave të shtëpive të shumta botuese të pranishme në këtë ngjarje kaq madhore letrare, përditë, njerëz të të gjitha moshave dhe shtresave shoqërore, nga kryeqyteti i Kosovës, por edhe nga qytete të tjera kosovare, dhe gjithashtu nga viset e tjera shqiptare, matanë Morinës dhe përtej Hanit të Elezit.
Pata fatin që në këtë panair të isha i pranishëm në cilësinë e mbrothët të dyfishtë, të shkrimtarit, me romanin tim të ri, HEMISFERAT E SERENËS, duke gëzuar mundësinë të takohesha, shkëmbeja mendime, bisedoja dhe të frymëzohesha nga lexues të panumërt, miq e kolegë të botës së letërsisë, nga të gjitha trojet ku shqiptarët banojnë e lëvrojnë letrat shqipe.
Gjithashtu isha i pranishëm në këtë panair me plot libra e romane të rinj të përkthyer nga disa gjuhë të huaja në shqip (nga anglishja, frëngjishtja dhe rusishtja), sidomos me veprat e nobelistit të katërt të letërsisë të përkthyer nga unë, domethënë të madhit Rudyard Kipling (përfshirë novelën e parë të shekullit XIX, kushtuar Kalashëve ilirë të Pakistanit, me titullin “Njeriu Që Donte Të Bëhej Mbret”, ku për herë të parë bota u rinjoh me këta pasardhës ilirë të Aleksandrit të Madh, të mbetur rrëze Himalajeve prej dy mijëvjeçarësh, akoma paganë dhe të pamposhtur në kulturën dhe gjuhën e tyre).
Gjithashtu pata kënaqësinë të sjell në shqip edhe Volterin gjenial, Dostojevskin e mahnitshëm, por veçanërisht bestseller-in mbarëbotëror kushtuar Holokaustit, “Njeriu Më I Lumtur në Botë”, (Botimet JETA) të autorit tashmë të ndjerë, Eddie Jaku, ku tregohet në vetën e parë mbijetesa epike e këtij hebreu gjerman, nëpër të gjitha kampet e shfarosjes naziste, një libër i përkthyer brenda më pak se dy vitesh, në plot dyzet gjuhë nga anglishtja, përfshirë tanimë edhe shqipen, me përkthimin tim.
Në këtë pozitë fatmirësisht “të privilegjuar”, gjithsesi do të bëhesha dëshmitar i krejt veprimtarive të shumëllojshme dhe të larmishme që do të zhvilloheshin gjatë ditëve të panairit, nga e marta e hapjes së tij solemne, me praninë e shkrimtarit të shquar Ismail Kadare, por edhe të kryeministrit Kurti (gjithnjë i gjendur pranë librit në ngjarje të tilla madhore), dhe disa krerëve të tjerë institucionalë të Kosovës, përfshirë kreun e komunës së Prishtinës, Rama, gjer në ditën e tij të fundit.
Shtëpi të shumta botuese, nga Kosova, Shqipëria, por edhe më gjerë, do të ofronin botimet e tyre më të reja, me një fond të gjerë autorësh të huaj dhe shqiptarë, me një përzgjedhje të kryer përgjithësisht me sqimë të theksuar dhe orientim të mirëfilltë letrar, për t’i sjellë lexuesit shqiptar, kudoqoftë, letërsinë me të vyer, në formë përkthimi apo botimesh burimore në gjuhën tonë shqipe.
Për të mirën thelbësore të botimeve shqipe, sa vjen e barazohet, bashkërendohet dhe drejtpeshohet dallimi cilësor midis botimeve letrare në Shqipëri dhe Kosovë, gjithashtu edhe midis dy kryeqendrave tona kulturore shqiptare, Tiranës dhe Prishtinës, teksa tashmë cilësisht barasvlefshmëria mbizotëron në gjykimin tim, mes dy anëve të Morinës në fushën e botimeve, mbi të gjitha, vitet e fundit, për shkak të frymës së konkurrencës së mirëfilltë dhe prirjes për t’i përkryer sa më tepër botimet në çdo këndvështrim, të botuesve nga Kosova, me dëshirën për t’i djegur etapat në afrimin me fushën e botimeve në Tiranë dhe Shqipëri.
Ky përafrim i tillë i tregut letrar, i botimeve në shqip dhe i botës letrare shqiptare në përgjithësi, vetëm e përmirëson më tutje shijen e lexuesit shqiptar, duke përbërë një shembull të çmuar njësimi, të paktën në fushën e letërsisë dhe kulturës, që do të duhej të merrej si shembull edhe nga ana institucionale nga qeveritë tona politikisht, ekonomikisht e mirëfilli njerëzisht, mes shqiptarësh.
Ishte kënaqësi të merrja pjesë në disa promovime letrare të Botimeve Armagedoni, për të dëgjuar lidhur me veprën e autorëve të paraqitur mjeshtërisht përmes fjalëve dhe leximit shkoqitës të Adem Gashit e Emin Eminit, por gjithashtu pata nderin të moderoja promovimin e librit me novela të mikut tim, shkrimtarit të ri (dhe me shumë të ardhme) prishtinas, Andrin Kabashi, “Qyteti Pa Lumë”, kushtuar kujtesës së Prishtinës së moçme, që po venitet ngadalë, i botuar në Tiranë nga Botimet Onufri, që krahas veprës së plotë të Ismail Kadaresë, gjen kohën të mbështesë edhe shkrimtarët e rinj, për më tepër në Kosovë, si në rastin e Andrinit.
Mes mbresave për punën e palodhur të mikut tim, Shpend Hoxha, gjithmonë në vijimësi të paepur të trashëgimisë së të atit, autorit të shquar të letërsisë për fëmijë në Kosovë e më gjerë, Rexhep Hoxhës, po ashtu edhe punës së palodhur botuese të Botimeve “Jakup Ceraja”, me plot tituj klasikë e botime të reja bashkëkohore, apo të Botimeve Tenda që kremton edhe 25 vjetorin e themelimit këtë vit, përkufizimi im i këtij panairi, sigurisht kurorëzohet me imazhin e Botimeve PEMA, gjithnjë në pararojë të botimeve cilësore në Prishtinë e Tiranë.
Një fjalë përgëzimi meritojnë patjetër edhe për organizatorët e këtij panairi, të cilët, megjithëse kushtet vijojnë të mangëta lidhur me godinën ku zhvillohet kjo ngjarje madhore letrare (Pallati i vjetër i Rinisë), kishin arritur të krijonin hapësirat e duhura që botues e lexues të gjendeshin sa më mirë këto ditë.
Shihemi në Panairn e ardhshëm të Prishtinës.

ELVI SIDHERI
Shkrimtar e përkthyes letrar shumëgjuhësh./ KultPlus.com

‘Se jam këtu kur s’kish njeri, kur s’kish kufi as fqinjëri as shkja të zi’

Nga Mitrush Kuteli

Kënga e parë: Qëndrimi

Jam kosovar
pra jam shqiptar:
Zot e krenar,
– Zot e bujar
mbi këtë Dhe
q’e e kam si fe;

E kam Vatan!
e kam Atdhe!
Që gjysh stërgjysh,
që brez pas brezi,
që gjithëmon!

Ti shkja thërret,
ti shkja bërtet,-
gjer lart në retë;
se jam barbar.

Jo, s’jam!
si bërtet ti,
si buçet ti,
ti Mal i Zi.

Po Vendin tim e dua,
lirinë e dua,-
e s’dua
zot
mbi mua.

Se jam këtu kur s’kish njeri,
kur s’kish kufi
as fqinjëri,
as shkja të zi.

Se jam këtu kur Mal i Zi
ish Iliri;
Kur nga një det në tjatrin det
Isha zot vet!

Unë jam këtu nga moti
kur vetë Zoti
e bëri fushën fushë
e malin mal.

Unë jam këtu e do të jem
-dem baba dem-
sa mali të bëhet hi
e hiri mal përsëri!

Kënga e dytë: Durimi

Ma thonë emrin Asim Qerim
mbetur jetim
që vogëli.

Jam si më sheh
e si më njeh;
kësulë-bardh e krye-lidh,
krye-lidh me një shami,
me tri shami;
për trimëri!

Jam eshtër-madh,
i vrazhdë jam
e bojalli-
jam’ plot shkëndi,
si batërdi.
Dhe kam uri
-Si s’ka njeri-
Për drejtësi
e për Liri!

Si gjithë Asimët
e gjith Qerimët
e Vendit tim.

Ma thonë emrin Asim Qerim,
mbetur jetim
që vogëli;
Se babën tim ma vranë
naçallnikët,
podporuçnikët
dhe gllavnikët.

ma vranë,
Se urdhër dha Vojvodi
e Krali- vetë;
Të vritet.
Se ishte Kosovar!
Dhe se ish zot
mbi këtë Dhe!

Dhe tokën që kisha nga Baba
nga Gjyshi
– rrënjë pas rrënje-
prej qindra vjet,
prej mijra vjet!
ma muarr. Ah!
ma muarr Vatanin
q’e desha si xhanin!

Ma muarr
me armë në duar,
– me gjak nëpër duar-
Agrarët!
Xhandarët!
Tyxharët!
Të gjithë tok,
u bënë shokë;
si sorrat!
për kërmë!

Oborrin ma muarr
gjer në shtëpi
dhe ngrehnë për vete shtëpi
në sytë e mi!

Dhe unë,
ja, unë!
që isha zot
që qëmot;
mbeta pa dhe,
– bujk pa dhe,
bari pa kope-
këtu,
në dherin tim.

Dhe plori m’u ndryshk,
Hambari m’u myshk…
……………………………
Po shpresa s’m’u vyshk! Durova,
durova,-
Sa nuk duron njeri,
as perëndi!

Më thanë të shkruhem vojnik
e mynafik
i Kombit tim.

Më dhanë armë të vras
vëllanë
sipas kanunit
të gjakut…,
Po s’desha!
Dhe në e bëra,
ma falni;
Se jam gjaknxehtë.

Më thanë të ngrihem të ik
ku qielli puthet me dhenë;
Stamboll,
Anadoll,
e më tej!
Se vetëm andej
paska për ne
-Popull pa zot-
vend boll…

Po malli i Tokës s’më la,
po malli i Fushës s’më la,
as gjaku i babës s’më la.

Dhe mbeta këtu,
i huaj,
– si qen!-
në vendin tim,
të Babës tim…

Mbeta raja,
ndënë raja
si për hata;

në uri
në qesëndi,
në skllavëri
të shkjaut të zi.

Më thanë të ik n’Allbani,
– Vatan i ri
i Kombit tim-
si shkoi Selmani,
Hasani
e Dani.

Po dot nga toka s’u ndava,
Dhe mbeta të jem,
ku jam
e ku do të jem!

Më thanë të shkoj në sheher
të shkjaut të madh
me sharrën më krah,
me kryet përdhe,
jaban
e beter;
portë më portë
derë më derë
i mjerë
e zemër- sterrë;
për një kotherrë
bukë,

Po malli i Vendit s’më la
e mbeta këtu,
raja
ndënë raja
të ha
një bukë- zeher
lagur me lot,
njomur me vrer
dhe të pres!
një tjatër mëngjes.

E dit për dit,
e net pas net,
e vjet pas vjet
rrojta
e vojta
kaba
ndënë shkjash;
raja
ndënë raja,
si në hata
si tjatër s’ka!

Po prita
dhe prita
të vijë dhe për mua
dita!

Tani,
tani,
Liri!

Kënga e tretë: Sulmi

Ta shemba shkjah kufinë
që ngrite ti
në Vendin tim
e përmbi varr
të Babës tim.

Ta shemba
ta dogja;
me zjarrin e shpirtit
të vojtjes
dhe të urrejtjes.

Me zemërim
me vrull të madh,
e bubullim
që s’ka mbarim.

Se vjete ti më çave
më ndave
më vrave!
armik- lugat!
armik- xhelat!

Ti bëre azape:- s’u tremba,
Ti ngrite kufire me gjemba
fortesa ti ngrite;
t’i shemba!

Tani,
tani!
atje ku ti
o Mal i Zi!
ngrite kufi
që ndanin
e çanin
vëllazëri;
Hej!

sot!
shkon,
e valon
parmenda!

T’i bëra të gjitha rrëmujë
dhe ty
gjurma t’u zhduk
si në ujë.

Ta shemba armik kufinë
-derë burgu-
dhe është tani
si ish!
-si do të jetë;-
përjetë;
Lëndinë!

Kënga e katërt: Ndërtimi

I bje arës mes për mes
e gjer në brez,
e përmbi brez
humbas
me gas
në grurin tim,
të Dheut tim,
të Babës tim,
të Birit tim;
sot e përpjet,
jetë pas jet!

Dhe ndje qysh flet
me zë të qet
im Atë vet
nga balta posht;

Të mbroni Dhenë
ku eshtrat kam,
ku hi e tokë
e pluhur jam…

Të mbroni Dhenë
që e ushqe’
dhe sot si dje;
me kurmin tim…

Ta mbroni Dhenë,
me zjarr ta mbroni,
me gjak ta mbroni.
Të derdhni gjakun
me grushte plot-
po kurrë lot!
as sot, as mot!….

Se loti është robëri,
Gjaku: Liri!

Jam eshtër-madh
e bojalli
e me japi,
si më sheh ti,
si më njeh ti.

Po kam një zemër
në gjoksin tim
që pa pushim
më rreh
si Drim.
Dhe Babën tim kur e kujtoj
Lotoj….
Të pash të vrarë, or Baba,
e pa qefin si për hata,
rreth e përqark me xhandërma.

Desha të qaj e s’qava dot,
e të bërtas, s’bërtita dot.
pa asnjë lot, pa asnjë lot.

Dhe prita sot të derdh një lot.

Kënga e pestë: Qëndrimi

Tani,
tani,
unë jam gati!
të vdes që sot-
se rroj përmot;
mbytyr me gjak
por jo me lot,
për këtë Dhe
që e kam si fe
e përmbi fe.
E kam Vatan!
E kam Atdhe!

Hej!
po buças me zë kaba
sa të dëgjohet në qiell la
sa të dëgjojë fund e krej
kush gjak shqiptari ka në dej.

Shaban- vëlla!
Destan- baba!
Hej!

Komb i lirë kosovar,
ti komb shqiptar,
ti Zot krenar
ti djalëri- ti pleqëri
bëju gati!
Bëhu gati
për vrull të ri;
ta djegësh botën
ta bësh hi;
për Liri!
Për Shqipëri!

Tani
tani!
-O Mal i Zi-
ja un,
ja ti!
Po un- jo ti,
se jam këtu kur s’kish njeri
dhe as kufi
as fqinjëri…

Un jam këtu kur Mal i Zi
Me Shumadi,
Me Dallmati-
Sa mban e gjitha Shqehëri,
Ish Iliri!
Kur nga një det në tjatrin det
isha Zot vet!

Se jam këtu nga moti
kur vetë Zoti
e bëri fushën – fushë
e malin mal.

Un jam këtu
e do të jem
– dem baba dem-
Sa mali të bëhet hi
E hiri mal përsëri!

1943. / KultPlus.com

Fjalimi i plotë i presidentes Osmani në Parlamentin Evropian: Kosova është Evropë, dhe të jesh kosovar do të thotë të jesh evropian

Fjalimi i Presidentes Vjosa Osmani në Parlamentin Evropian

Liri, Pavarësi, Demokraci

Freedom, Independence, Democracy

Liberté, Indépendance, Démocratie

E nderuar Presidente Metsola,

Të nderuar deputetë të Parlamentit Evropian,

Këto tri fjalë të fuqishme, nuk ishin vetëm fjalë të shqiptuara me pasion dhe në vazhdimësi nga Ati themeltar i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova. Këto në fakt kanë qenë vizion i popullit të Kosovës.

Sot ai vizion i Rugovës, heronjve tanë dhe popullit tonë është realitet.

Kosova sot është e lirë.

Kosova sot është e pavarur.

Dhe Kosova sot është një fener i demokracisë.

25 vjet më parë, këtu në Strasburg, lideri ynë vizionar, Presidenti Rugova u nderua me çmimin Saharov nga Parlamenti Evropian. Atë ditë ai u prezantua nga Presidenti i atëhershëm i Parlamentit si “një njeri që është zëri i popullit të tij, një popull zëri i të cilit rrallë mund të dëgjohet”.

Presidenti Rugova e konsideroi çmimin si njohje të sakrificës së popullit të Kosovës dhe luftës së tij për liri, por më e rëndësishmja ai përdori pikërisht këtë platformë për të kërkuar mbështetjen e deputetëve të atëhershëm për t’u bashkuar në emër të vlerave të cilat ky Union (Bashkimi Evropian) i përfaqëson. Ai kërkoi që Evropa të bashkohej në mbrojtje të një populli të shtypur.

Në mes të luftës, teksa tanket hynin në vendlindjen time në Mitrovicë, unë isha vetëm 15 vjeçe në atë kohë dhe mbaj mend se si ai moment, ai fjalim, na dha aq shumë shpresë. Më në fund po dëgjoheshim. Evropa jo vetëm që ia kishte hapur dyert Presidentit Rugova, por kishte hapur zemrat dhe mendjet e saj për një popull të shtypur sistematikisht.

Sot, duke qëndruar këtu në Strasburg, kam nderin të jem Presidentja e parë e Republikës së pavarur të Kosovës që do të flas para Parlamentit Evropian, për t’ju falënderuar për kontributin e pamasë dhe të vazhdueshëm që ky institucion ka dhënë për lirinë, demokracinë tonë dhe pavarësinë.

Ndërsa Presidenti Rugova po e përmbyllte fjalimin e tij, ai përmendi fjalën e urtë të vjetër shqiptare, duke thënë: “Shtëpia nuk mbahet pa miq”. Kjo ishte e vërtetë për ne gjatë viteve ’90, por është po aq e vërtetë edhe sot, ndërsa ne kërkojmë të forcojmë aleancat tona dhe një ditë t’ju bashkohemi këtu në këtë familje kombesh.

Sot jam këtu për të shprehur mirënjohjen më të thellë të popullit të Kosovës për mbështetjen tuaj të palëkundur dhe në këtë moment kritik, t’ju bëj thirrje që të qëndroni të palëkundur pranë nesh. Jo vetëm se jemi pjesë e familjes së kombeve që formojnë kontinentin tonë, por sepse vlerat që përfaqëson ky Union janë pjesë themelore e historisë sonë. Vlerat evropiane janë thurur thellë brenda indeve të shoqërisë sonë.

Ne, populli i Kosovës, kemi ecur krah për krah me institucionet evropiane, të lidhur nga një trashëgimi e pasur. Ne vazhdojmë të ecim krah për krah ndërsa luftojmë për të mbrojtur vlerat tona të përbashkëta. Dhe ne do të qëndrojmë krah për krah gjersa e udhëheqim kontinentin tonë drejt arritjes së një Evrope të bashkuar, të lirë dhe në paqe.

Sot, unë qëndroj para jush jo vetëm si Presidente e një populli të përbetuar evropian dhe e një vendi të orientuar kah BE-ja, por edhe si Presidentja e evropianëve më të rinj. Vendi ynë është vatër e energjisë së pashterrur, talentit të jashtëzakonshëm dhe entuziazmit të zjarrtë evropian.

Kosova është Evropë, dhe të jesh kosovar do të thotë të jesh evropian. Republika jonë e re lindi nën ritmin dhe tingujt e Evropës. Kur Kosova shpalli pavarësinë më 17 shkurt 2008, në mungesë të himnit shtetëor, himni evropian jehoi në institucionet, sheshet dhe rrugët e vendit tim.

Ashtu si shpirti i patrembur i një Republike të sapolindur, himni “Ode of Joy” rezononte me ndjenjat që mbartnim në zemrat dhe shpirtrat tanë, duke adhuruar dhe përqafuar idealet e lirisë, paqes dhe solidaritetit. Të vendosur për t’iu bashkuar familjes evropiane të kombeve dhe të frymëzuar nga Bashkimi Evropian, gjetëm prehë dhe unitet në gjuhën universale të muzikës.

Ky akt shkoi përtej simbolizmit; ishte deklarata jonë për botën se Bashkimi Evropian ishte destinacioni ynë i drejtë dhe një thirrje për institucionet evropiane që të përqafojnë aspiratat tona të palëkundura.

Në moshën 15 vjeçare, Republika e Kosovës mbetet vendi më pro BE-së në rajon dhe më gjerë. Mbi 90% e njerëzve tanë shprehin dëshirën e tyre të pakompromis për t’iu bashkuar këtyre institucioneve, që përmbledhë orientimin tonë strategjik historik.

I gdhendur edhe në kushtetutën tonë, integrimi euroatlantik mbetet destinacioni ynë i parë dhe i vetëm. Integrimi euroatlantik nuk është vetëm ambicie e jona; jam e bindur se së shpejti do të jetë e ardhmja jonë.

Vlerat evropiane dhe fryma e BE-së janë të ngulitura thellë në ADN-në tonë. Janë këto vlera që formësuan të kaluarën tonë, që e frymëzojnë të tashmen dhe na udhëheqin drejt një të ardhmeje ku Kosova lulëzon si fener i idealeve evropiane.

Zonja dhe zoterinj,

Të nderuar anëtarë të Parlamentit Evropian,

Republika e Kosovës qëndron si testament i qëndrueshmërisë, vendosmërisë dhe shpirtit të palëkundur të qytetarëve të saj, të luftës sonë çlirimtare, si dhe mbështetjes së aleatëve dhe partnerëve, siç është ky institucion i rëndësishëm.

Vetë ekzistenca e vendit tonë dëshmon se çfarë mund të arrijnë demokracitë kur qëndrojnë në krah të të shtypurve; kur qëndrojnë pranë atyre që luftojnë për drejtësi dhe barazi dhe kur të gjithë së bashku qëndrojmë kundër tiranisë, diktaturës dhe gjenocidit.

Kur qëndrojmë së bashku si evropianë, liria triumfon, demokracitë forcohen, barazia vihet në jetë, prosperiteti rritet dhe aleanca të pathyeshme krijohen. Jam e bindur se i njëjti unitet dhe vendosmëria për të ardhmen euroatlantike do të vazhdojë ta udhëheqë Ukrainën deri në fitore.

Në kohë pasigurishë dhe trazirash të mëdha në Evropë, veprimet që ne ndërmarrim tani – së bashku – do ta përcaktojnë të ardhmen tonë në mënyra thelbësore. Mbase më e rëndësishme do të jetë mënyra se si ne përgjigjemi sesa vetë sfida.

Sfidat morale si ajo me të cilën përballemi sot në tokën evropiane, me agresionin e Rusisë kundër Ukrainës, nuk duhet të kenë nevojë për debate të gjata filozofike apo politike, sepse përgjigja duhet të jetë e mënjëhershme dhe e qartë. Nuk ka rrugë gjysmake drejt demokracisë dhe lirisë. Nuk duhet të ketë zonë gri në qëndrimet tona ndaj autokracive dhe tiranive.

Uniteti evropian deri më tani ka qenë i paprecedentë dhe ndoshta historik, por ne duhet të shkojmë një hap më tej për të siguruar fitoren e Ukrainës dhe një paqe të drejtë. Ky moment, pikërisht tani, kërkon që liderët e Evropës dhe të botës të bashkohen, të imagjinojnë një botë më premtuese dhe të marrin vendime edhe më të guximshme. Kjo nuk do të jetë e lehtë. Do të duhet guxim, vizion dhe më e rëndësishmja, një bashkëpunim edhe më i madh. Pa marrë parasysh se a flasim për kombe të mëdha apo të vogla, neve duhet të na bashkojnë vlerat në të cilat besojmë. Çdo vend, secili prej jush, secili prej nesh, mund dhe duhet të luajë një rol.

Fjalët ‘kurrë më’ nuk ishin vetëm një moto për popullin e Kosovës. Këto fjalë nuk duhet të jenë thjesht një sllogan për askënd. Por vetëm dy dekada më vonë, ne edhe një herë jemi dëshmitarë të një shkatërrimi të plotë në tokën evropiane ndërsa Putini zhvillon luftën e tij të paligjshme dhe të pamëshirshme.

Populli i Kosovës nuk ka nevojë ta imagjinojë dhimbjen dhe vuajtjen e Ukrainës, ne tashmë e kemi përjetuar atë.

Ne nuk kemi nevojë ta imagjinojmë humbjen e tyre, sepse edhe sot e kësaj dite zemrat tona gjakosin për miqtë dhe anëtarët e familjes që humbëm gjatë luftës, shumë prej të cilëve ende janë të zhdukur me dhunë.

Ne nuk kemi nevojë ta imagjinojmë pikëllimin dhe zhgënjimin e tyre përballë padrejtësive të rënda sepse e ndjejmë edhe ne.

Pra, kur ne, populli i Kosovës themi se ne qëndrojmë me Ukrainën, ne jo vetëm që e themi, por ne e ndjejmë me çdo qelizë të qenies sonë. 24 shkurti 2022 ishte një ditë e zezë për Evropën dhe një ditë e paimagjinueshme dhe e dhimbshme për popullin e Ukrainës. Për ne, ishte një kujtim i rijetuar. Një gjë që shpresonim të mos e përjetojmë kurrë më.

Në ditët tona më të errëta, ju qëndruat pranë nesh. Sot, ndërsa qëndrojmë krah për krah me Ukrainën, bashkërisht po forcojmë vetë themelet e Evropës. Kjo është dëshmi e unitetit tonë të palëkundur, solidaritetit tonë të pathyeshëm dhe përkushtimit tonë të qartë për paqen dhe demokracinë. I detyrohemi Ukrainës, i detyrohemi Evropës – kjo është koha jonë për të dëshmuar unitet, solidaritet dhe mbështetje të cilën ju ia dhuruat me dashamirësi popullit tim në kohën kur ne kishim nevojë. Kosova mund të jetë një vend i vogël, por ne jemi të gatshëm të bëjmë gjithçka që duhet për të mbështetur miqtë tanë ukrainas.

Ne ishim vendi i parë në rajon që vendosëm sanksione ndaj Rusisë dhe vazhdimisht kemi kërkuar mënyra efektive dhe përmbajtësore se si të ndihmojmë: nga trajnimi i ukrainasve në fushën e deminimit, në mënyrë që të sigurohemi që të shpëtojmë sa më shumë jetë nga gjurmët e tmerrshme të luftës që Rusia po lë pas, deri tek puna për të mbështetur të mbijetuarat e dhunës seksuale, si dhe themelimi i një programi të dedikuar për të mbështetur gazetarët ukrainas që të vazhdojnë të raportojnë të vërtetën. Jemi gati të bëjmë edhe më shumë.

Zonja Presidente,

Të nderuar anëtarë të Parlamentit Evropian,

Të dashur miq,

Gjatë gjithë historisë sonë, ne jemi përballur me sfida të panumërta dhe kemi tejkaluar situata të pakapërcyeshme për të qëndruar me krenari si një shtet i pavarur. Në të vërtetë, vetë rrugëtimi ynë drejt lirisë, pavarësisë dhe lufta jonë për vetëvendosje, rezonon me vetë themelin mbi të cilin u ndërtua Bashkimi Evropian – një Union i ndërtuar mbi parimet e paqes, demokracisë, të drejtave të njeriut, si dhe njohjës së sovranitetit të njëri tjetrit. Po kështu, edhe mbi parimet e rëndësishme të drejtësisë tranzicionale dhe të ballafaqimit me të kaluarën.

Që nga shpallja e pavarësisë në vitin 2008, njerëzit dhe institucionet e Kosovës kanë nisur një rrugëtim të jashtëzakonshëm të transformimit, rritjes dhe prosperitetit të vazhdueshëm. Ne kemi punuar pa u ndalur për të forcuar institucionet tona, për të nxitur rritjen ekonomike dhe për të konsoliduar demokracinë tonë.

Popullsia jonë e re dhe dinamike, së bashku me një fuqi punëtore të mirëarsimuar, jo vetëm që e bën vendin tonë një nga vendet më vibrante në Evropë, por gjithashtu formon një bazë solide për rritje të qëndrueshme dhe prosperitet.

Sundimi i ligjit qëndron si themel i çdo demokracie funksionale dhe angazhimi ynë ndaj drejtësisë është i palëkundur. Ne mbetemi të vendosur në angazhimin tonë për të luftuar krimin dhe korrupsionin dhe për të rritur transparencën, si dhe jemi absolutisht të vendosur në përpjekjet tona për të siguruar që drejtësia të vihet në vend dhe që të gjithë individët, pavarësisht nga pozicioni apo ndikimi i tyre, të mbahen përgjegjës për veprimet e tyre.

Si një popull që ka përjetuar mizori të dorës së parë dhe shkelje të rënda të të drejtave themelore të njeriut, ne kemi dalë më të fortë, më të qëndrueshëm dhe thellësisht të përkushtuar ndaj kauzës së drejtësisë. Sot, ne nuk flasim vetëm për të drejtat e njeriut, ne veprojmë sipas tyre. Ne qëndrojmë si kampionë të palëkundur, të vendosur për të mbrojtur dhe promovuar këto të drejta për çdo qytetar të Republikës sonë të re, pa marrë parasysh përkatësinë e tyre etnike, fetare apo përkatësi tjetër.

Në këtë frymë të gjithëpërfshirjes, u bëj thirrje të gjithë serbëve që jetojnë në Kosovë që të shfrytëzojnë të drejtat e avancuara që ua garanton Kushtetuta e Kosovës. Republika e Kosovës është shtëpia juaj. Dhe ne do të bëjmë gjithçka në fuqinë tonë për t’u siguruar që ju të ndiheni të përfshirë, të barabartë dhe të dëgjuar.

Ndërtimi i një shoqërie gjithnjë e më diverse mbetet angazhimi ynë i përditshëm. Këto përpjekje qëndrojnë në themelet e kushtetutës sonë, e cila është një nga kushtetutat më progresive në tokën evropiane.

Por, përpjekjet tona në këtë drejtim do të ishin të kota nëse nuk do të përqendroheshin gjithashtu në avancimin e barazisë gjinore dhe promovimin e fuqizimit të grave në të gjitha sferat e jetës. Bindja dhe angazhimi im i përhershëm, e sidomos prej se jam në krye të Zyrës së Presidentes është të krijoj mundësi të barabarta për vajzat dhe gratë dhe ta transformoj Kosovën një vend më të barabartë dhe më të mirë për të gjithë. Të pandalshme në luftën e tyre për të ndjekur drejtësinë, të vendosura për të krijuar një të ardhme më të mirë për të gjithë, të vendosura në angazhimin e tyre për t’i udhëhequr shoqëritë tona drejt lartësive të reja dhe të përkushtuara për të thyer tavanet e qelqit historikisht këmbëngulëse, vajzat dhe gratë e Kosovës, janë një përkujtues e fortë dhe një motivimi i përditshëm për të mos u ndalur kurrë së luftuari për atë që është e drejtë.

Dhe, ndërsa navigojmë në këto kohë të trazuara dhe nëpër kapituj modernë të historisë së karakterizuar nga paqartësi të mëdha, duhet të mos harrojmë rolin përcaktues të grave në proceset e paqes dhe sigurisë. Duhet të kujtojmë se paqja e qëndrueshme kërkon gjithëpërfshirje dhe se paqja dhe siguria lulëzojnë në themelet e demokracive gjithëpërfshirëse.

Të dashur anëtarë të këtij institucioni të nderuar,

Historinë e Kosovës e dini të gjithë. Disa prej jush e kanë vizituar, disa e kanë studiuar, disa prej jush kanë luajtur rol në rrugëtimin tonë drejt lirisë dhe pavarësisë. Por historia e vërtetë e Kosovës, siç them gjithmonë, është historia e njerëzve të saj.

Një vend dhe një demokraci nuk është më e fortë për shkak të ndonjë individi apo lideri, apo ndonjë reforme të caktuar. Forca e një vendi vjen nga forca kolektive e popullit të tij.

Historitë individuale të gati 2 milionë njerëzve, e bëjnë Kosovën suksesin që është sot.

Me mua sot është një delegacion që është përfaqësimi i vërtetë i Republikës sonë të dashur – përfaqëson historinë e saj të rëndë dhe sfiduese, si dhe frymën e qëndrueshmërisë, këmbënguljes dhe vendosmërisë që është një premtim për një të ardhme më të mirë.

Sot me mua është Vasfije Krasniqi Goodman. Ajo ishte vetëm 16 vjeçe, kur forcat e Millosheviqit e hoqën nga krahët e nënës së saj në shtëpinë e saj për ta çuar në një vend që do të shënonte momentin më të errët dhe orën më të errët të jetës së saj. Atë ditë, ajo u mbajt nën kërcënimin e armëve dhe u përdhunua. Dhe më pas, u përdhunua përsëri.

Por ishte Vasfija ajo që e kuptoi se plagët thellohen në heshtje. Kështu që ajo e ngriti zërin. Ajo e ngriti zërin për drejtësi dhe kundër stigmës dhe arriti të mbledhë një popull të tërë pas vetes. Ajo jo vetëm që ia kushtoi jetën drejtësisë, por sot ajo është zëri i mijëra të mbijetuarve të dhunës seksuale të kohës së luftës në Kosovë.

Ajo është një heroinë e vërtetë e gjallë, do të thoni. Dhe, nuk mund të pajtohesha më shumë. Por, atëherë më duhet t’ju them se ne jemi të rrethuar nga heroina të panumërta në baza të përditshme në vendin tim, përfshirë Fahrije Hotin. Ajo vjen nga fshati Krushë, ku pothuajse të gjithë burrat u vranë gjatë luftës, duke përfshirë edhe shumë të zhdukur me dhunë. Në mesin e tyre edhe sot e kësaj dite është edhe bashkëshorti i Fahrijes.

E mbetur vetëm, e pandihmë dhe në kërkim të bashkëshortit të saj të dashur, Fahrija mund të kishte zgjedhur të dorëzohej, por ajo zgjodhi të luftonte. Ajo e ktheu pikëllimin në motivim; ajo e ktheu dhimbjen në vendosmëri. Sot, Fahrije Hoti zotëron Kooperativa Krusha, një vend fuqizimi që nisi zhvillimin ekonomik dhe fuqizimin e grave përmes angazhimit të tyre aktiv në fuqinë punëtore në një fshat në Kosovë. Por, më e rëndësishmja, Kooperativa Krusha u kthye në një vend shprese, duke eksportuar tashmë ajvarin e saj të famshëm dhe produkte të tjera në të gjithë Evropën.

Veprimet e saj jo vetëm që shpëtuan jetën e qindra grave në fshatin e saj, por historia e saj frymëzoi edhe filmin debutues të regjisores sonë brilante Blerta Basholli, filmi ‘Hive’. Blerta, e cila është poashtu sot me mua, në vitin 2021 në festivalin Sundanc u bë artistja e preferuar e të gjitha kohërave. Filmi që përshkruan me mjeshtëri jetën e Fahrijes dhe grave të Krushës së Madhe, u bë filmi i parë që fitoi të tre çmimet kryesore në një nga garat më të njohura kinematografike botërore. Ajo ka përshkruar në mënyrë të përsosur se si pjesët më të errëta të historisë mund të shndërrohen në një burim të përjetshëm të qëndrueshmërisë, forcës dhe shpresës për të ardhmen.

Dhe teksa flas për një të ardhme më të mirë, nuk mund të mos mendoj për Hana Qerimin, e cila po më shoqëron në këtë vizitë. Ajo është bashkëthemeluese e Digital School dhe StarLabs, të cilat filluan si dy kompani të vogla në kryeqytetin tonë Prishtinë, fillimisht me vetëm dy punonjës – atë dhe bashkëshortin e saj. Sot, startup-et e tyre janë rritur e shndërruar në marka globale me 500 vendndodhje në mbarë botën. Si shumë biznese të tjera në këtë sektor, ata po e bëjnë Kosovën lider në rajon si qendër teknologjike.

Ndërsa suksesi i kompanisë filloi të kapërcejë kufijtë dhe oqeanet, Hanës i është dashur të kapërcejë sfida pothuajse të pamundura gjatë rrugës. Për shkak të proceseve të vështira dhe burokratike, ajo shpesh do të humbiste mundësinë të gëzonte suksesin e saj e po kështu do të humbiste mundësinë e saj të ardhshme për zhvillimin e biznesit, pasi vizat e saj të lëshuara nga BE-ja do t’i skadonin para se të mund të udhëtonte. Ajo duhej të aplikonte dhe riaplikonte disa herë në vit.

Jeni ju, ky Parlament, që prej vitesh luftoni bashkë me ne për kauzën e liberalizimit të vizave për Kosovën. Dua të falënderoj secilin prej jush për mbështetjen tuaj të zëshme dhe për votën më të fundit përmes së cilës i dhatë Hanës dhe të rinjve të tjerë të shkëlqyer dhe ambiciozë në vendin tim mundësinë për të lulëzuar ashtu si bashkëmoshatarët e tyre në të gjithë Bashkimin Evropian.

Jam e sigurt që, si të gjithë ne, do të jeni të lumtur të mos dëgjoni më kurrë fjalët liberalizimi i vizave dhe Kosovë në të njëjtën fjali.

Në të vërtetë, historitë e këtyre njerëzve janë mishërimi i asaj që ne e quajmë qëndrueshmëri. Ata përqafuan të kaluarën dhe e kthyen atë në një forcë shtytëse për të ndihmuar vendin dhe shoqërinë tonë të lulëzojë. Por, duke e bërë këtë, ata gjithmonë kujtojnë rëndësinë e kthimit të së mirës me të mirë. Kjo është mënyra jonë modeste për t’u thënë ‘faleminderit’ aleatëve dhe miqve tanë që na qëndruan pranë në kohët më të errëta dhe na mbështetën gjatë gjithë rrugës teksa po e rindërtonim vendin.

Egzon Syla, nga kontingjenti i Kërkim-Shpëtimit në FSK e di më së miri se çfarë do të thotë të kesh mundësi ta kthesh të mirën me të mirë. Egzoni, i cili është me mua sot, ka udhëhequr ekipin në përpjekjet e shpëtimit nga pasojat e tërmetit shkatërrues në Turqi. Sot, një 2-vjeçare si dhe shumë të tjerë janë ende gjallë për shkak të Egzonit dhe ekipit të tij. Përkushtimi dhe profesionalizmi i tyre tregon shpirtin e vërtetë të popullit të Kosovës: atë që nuk dorëzohet kurrë dhe që jep gjithmonë.

Ndërsa flas për rëndësinë e kthimit, shikoj Liudmyla-n. Liudmyla Makei ishte gazetarja e parë ukrainase që u prit në Kosovë si pjesë e Programit të Gazetarëve në Rezidencë në Kosovë të nisur nga institucionet tona në mbështetje të kauzës së tyre për të mbrojtur të vërtetën.

Kur mbërriti për herë të parë, Liudmyla tha se zgjodhi Kosovën si destinacion sepse donte ta shihte me sytë e saj jetën në një vend të pasluftës. Ajo e dinte se populli i Kosovës do ta kuptonte më së miri për shkak të përvojave tona të përbashkëta. Por, populli im e njeh edhe ndjenjën e pakrahasueshme të lirisë dhe paqes. Dhe, shpresoj se populli i Ukrainës së shpejti do t’i përjetojë këto ndjenja ndërsa e fiton luftën ndaj agresionit të Rusisë.

Kur e përjeton shkatërrimin e plotë, fitorja është e çmuar, paqja është qenësore, jeta është e shtrenjtë dhe mundësitë që të ofrohen shfrytëzohen në maksimum. Kjo ndoshta shpjegon përse si pjesëmarrëse dy herë në olimpiada verore, xhudistet tona – Majlinda, Distria dhe Nora – na kanë kanë nderuar me privilegjin e pashoq të së qenurit një vend me 3 medalje të arta; ose ndoshta pse Dua Lipa dhe Rita Ora janë jo vetëm emra të njohur në Kosovë; por edhe në mbarë botën që kryesojnë top listat muzikore botërore; ose pse futbollistët e jashtëzakonshëm kosovarë, burra dhe gra, shkëlqejnë si lojtarë të shquar për shumë nga klubet dhe ekipet kombëtare në vendet tuaja; dhe pse matematikanët tanë të rinj dhe shkencëtarë të tjerë të rinj të shkëlqyer vazhdojnë të na bëjnë krenarë me sukseset e tyre në mbarë botën.

Sa herë që njerëzve tanë u jepen mundësi të barabarta, ne jo vetëm që i tejkalojmë pritshmëritë, ne bëjmë histori dhe vendosim rekorde botërore. Mos harroni këtë, të nderuar deputetë të këtij parlamenti: ne nuk jemi vetëm një vend i atyre që besojnë, ne jemi një vend i atyre që edhe e arrijnë suksesin.

Dhe të gjithë anëtarëve të delegacionit tim, dua t’u them faleminderit. Faleminderit për atë që jeni dhe që e keni bërë Kosovën një vend më të mirë secilën ditë e më shumë. Një vend më të mirë për njerëzit e saj, një vend më të mirë për miqtë tanë, një aleat dhe partner më të mirë për të gjithë.

Për shkak të këtyre individëve të jashtëzakonshëm dhe shumë të tjerëve në vendin tim kam besim se një ditë do të jemi pjesë e këtyre institucioneve.

Sot këtu është edhe një delegacion nga Lugina e Preshevës. Atyre dua t’u them: ne do të qëndrojmë me ju! Ju nuk jeni vetëm! Ju nuk jeni vetëm gjersa ballafaqoheni me shkelje të rënda të të drejtave të njeriut, siç është njohur nga ky Parlament me rezolutën e fundit.

Të nderuar deputetë,

Përkundër mungesës së drejtësisë dhe vuajtjeve të mëdha ndër vite, Republika e Kosovës dhe populli i saj vazhdojnë të shikojnë nga e ardhmja – e ardhmja evropiane. Ne ua kemi shtrirë dorën e bashkëpunimit të gjithë fqinjëve tanë dhe këtë e kemi bërë në masë të madhe sepse njerëzit tanë meritojnë një të ardhme më të ndritur, që do të thotë gjithashtu bashkëpunim më të fortë brenda rajonit tonë.

Dhe për aq sa na takon neve, mund të them me besim të plotë se njerëzit dhe institucionet e Kosovës duan paqe të bazuar në drejtësi dhe stabilitet. Paqe të qëndrueshme duke e pas drejtësinë në themel të saj dhe stabilitet të përqëndruar në respektim të sovranitetit, integritetit territorial dhe marrëdhënieve të mira fqinjësore.

Por sigurisht, në këtë proces, ne kemi nevojë për një lidership të fortë evropian – i cila dëshmohet kaq shpesh në këtë Parlament – në çdo institucion. Kjo do të kërkojë një udhërrëfyes proaktiv, të besueshëm dhe të drejtpërdrejtë drejt së ardhmes së rajonit tonë në familjen evropiane.

Përparimi ynë në rrugëtimin e anëtarësimit në Bashkimin Evropian do të shërbente si një katalizator për paqen dhe pajtimin në një rajon ku forcat keqdashëse, siç kanë bërë historikisht, vazhdojnë të mbjellin përçarje.

Edhe pse vendi im përballet me sfida të vazhdueshme të sigurisë, jam i sigurt se e vetmja mënyrë për t’i kapërcyer ato është përmes partneriteteve dhe aleancave.

Vetë ekzistenca e BE-së dhe vlerat që ajo përfaqëson janë të pazëvendësueshme. Por këto vlera në rajonin tonë, pa një perspektivë të qartë, rrezikojnë të zbehen.

Mungesa e integrimit të vendeve demokratike të Ballkanit Perëndimor në BE përbën një kërcënim të madh sigurie për të gjithë Evropën, pasi që e lë rajonin të pambrojtur nga kërcënimet dhe aktorët keqdashës. Integrimi i rajonit tonë nuk është vetëm i një rëndësie të madhe, por është edhe i një rëndësie strategjike.

Jam e sigurt se të gjithë do të pajtoheni se anëtarësimi i Sllovenisë dhe Kroacisë në BE vetëm sa e forcoi pozitën e BE-së, nuk e dobësoi atë. Anëtarësimi i Shqipërisë, Maqedonisë së Veriut dhe Malit të Zi në NATO vetëm sa e forcoi paqen dhe stabilitetin rajonal, nuk e dobësoi atë.

Unë e di se për shumë prej jush, siç e thotë një shprehje, unë tashmë po u predikoj të konvertuarve. Por, Parlamenti Evropian, si organ vërtet demokratik i këtyre institucioneve, si mbrojtës i vullnetit të evropianëve në të gjithë këtë Union, jam e bindur se do të vazhdojë të ketë një rol jetik drejt nxitjes së integrimit tonë.

Kosova nuk është një vend i largët. Është pjesë integrale e Evropës. Ballkani Perëndimor nuk është thjesht një “lagje”, është një pjesë e natyrshme e Evropës – dhe një interes strategjik për paqen dhe stabilitetin e qëndrueshëm në këtë kontinent. Kjo është arsyeja pse vitin e kaluar aplikuam për anëtarësim në BE dhe shpresojmë që institucionet dhe shtetet anëtare të BE-së do ta mbështesin aplikimin tonë.

Ne llogarisim në lidershipin dhe vendosmërinë që tregon kaq shpesh ky Parlament. Dhe në këmbim, dua t’ju siguroj se durimi ynë nuk do të shuhet. Nuk do të largohemi kurrë nga rruga jonë euroatlantike. Ne kurrë nuk kemi parë në ndonjë drejtim tjetër dhe as nuk do ta bëjmë kurrë.

Ka ardhur koha që Kosova të bëjë hapa domethënës përpara në rrugën e saj drejt BE-së. Udhëtimi ynë është shënuar nga sakrifica, vendosmëria dhe një besim i palëkundur në vlerat që lidhin kombet tona së bashku.

Është koha për vendime të guximshme, jo për masa gjysmake, në aspektin e integrimit. Kosova dhe vendet demokratike të Ballkanit Perëndimor meritojnë më mirë. Ne jemi këtu pranë jush dhe jemi pjesë e kësaj familjeje, sepse një Evropë e tërë, e lirë dhe në paqe është e mundur vetëm kur jemi të gjithë këtu, në këtë Parlament, si të barabartë, duke promovuar dhe mbrojtur Evropën kolektivisht.

Ne i njohim sfidat që na presin në rrugën tonë drejt anëtarësimit në BE. Por Kosova asnjëherë nuk ka kërkuar dhe nuk do të kërkojë t’i bie rrugës së shkurtër. Ne besojmë në një proces të bazuar në merita, për vendet që me të vërtetë respektojnë dhe veprojnë sipas asaj që përfaqëson BE-ja. Sepse, ne nuk mund të kemi unitet evropian, pa vlera evropiane.

Ne nuk mund të kemi paqe, stabilitet dhe prosperitet, pa anëtarë që janë të gatshëm t’i promovojnë këto vlera brenda vendeve të tyre dhe t’i mbrojnë ato kolektivisht kur ato sulmohen.

Ne jemi të gatshëm t’i bashkojmë forcat me ju, për të kontribuar për një Evropë më të fortë, më të begatë dhe të bashkuar.

Na lejoni të kemi mundësinë të shfaqim atë që kemi arritur; na lejoni të kemi mundësinë të begatojmë jetën e qytetarëve tanë ndërsa ndërmarrim reforma në rrugëtimin tonë drejt BE-së; na lejoni të japim edhe ne kontributin tonë për anëtarët e kësaj familjeje kombesh e cila na ka dhënë kaq shumë.

Le ta shfrytëzojmë të gjithë së bashku këtë mundësi historike dhe duke e bërë këtë, të riafirmojmë përkushtimin për një Bashkimi Evropian të drejtë, të barabartë dhe solidar. Vendi i merituar i Kosovës në familjen e BE-së jo vetëm që do t’i fuqizoj qytetarët tanë, por gjithashtu do të forcojë vetë themelet mbi të cilat u ndërtua Bashkimi Evropian dhe do të forcojë kontinentin tonë përmes unitetit gjithnjë e më të madh.

E nderuara Presidente Metsola,

Të nderuar deputetë të Parlamentit Evropian,

Të dashur miq të Kosovës,

Fjalimin tim sot e nisa me Presidentin Rugova dhe dua ta përfundoj me një tjetër fitues të çmimit Saharov nga Kosova, Adem Demaçin, i cili kaloi gati 3 dekada të jetës së tij në burg për shkak të luftës së tij për një Kosovë të lirë ku respektohen të drejtat e njeriut, për të gjithë. Duke folur me rastin e marrjes së çmimit në vitin 1991, ai tha: “Duke më nderuar mua, ju po nderoni popullin e Kosovës, një popull paqedashës dhe liridashës që po kalon vuajtje të mëdha”.

Sot, zonja Presidente, të nderuar deputetë, dua t’ju falënderoj që më keni dhënë nderin e madh të jem zëri i popullit të Kosovës para këtij institucioni të çmuar.

Shpresoj që kjo seancë plenare të ketë shërbyer si një takim mendjesh, një ribashkim miqsh dhe një testament për atë që ne përpiqemi të bëhemi. Ndërsa synojmë për një të ardhme më të mirë dhe më të ndritshme për të gjithë, nuk duhet të harrojmë kurrë se nga kemi ardhur. Duhet të kujtojmë gjithmonë se si arritëm këtu dhe kush na qëndroi pranë në kohë gëzimi dhe pikëllimi.

Zgjodha të flas edhe për të kaluarën tonë, sepse ajo ka formësuar të tashmen tonë dhe mbetet jetike teksa krijojmë të ardhmen tonë.

Zgjodha të flas për vlerat e BE-së, sepse janë këto vlera që shërbejnë si busullë morale e jona dhe na udhëheqin ne dhe njerëzit tanë drejt majave më të larta të arritjeve njerëzore.

Unë kam folur sot se sa shumë ndajmë me BE-në – si Kosova ashtu edhe Ukraina – sepse dy vendet tona, pavarësisht distancës, ndajnë një histori pikëllimi në tokën e përbashkët evropiane, por një të ardhme me potencial dhe mundësi të mëdha në familjen e përbashkët evropiane.

Asgjë nuk e ilustron këtë më fuqishëm sesa ngjyrat e përbashkëta të flamujve tanë – e kaltërta dhe e verdha. Dy ngjyra që tregojnë një histori.

Qielli blu dhe dielli i verdhë.

Së bashku, këto ngjyra përfaqësojnë shpresën për një agim të ri.

Për Ukrainën dhe për Kosovën, ai agim i ri është një paqe e drejtë dhe anëtarësim në Bashkimin Evropian.

Për Evropën, është forca e shtuar nga aleancat e reja dhe uniteti.

E kaltra dhe e verdha, ngjyrat e Kosovës, ngjyrat e Ukrainës, ngjyrat e Evropës, ngjyrat e lirisë.

Faleminderit./ KultPlus.com

EP Plenary session – Formal Sitting – Address by Vjosa OSMANI-SADRIU, President of Kosovo

Presidentja Osmani me figura emblematike në Parlamentin Evropian, mes tyre edhe Vasfije Krasniqi, Fahrije Hoti e Blerta Basholli

Presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani në adresimin e saj në seancë plenare në Parlamentin Evropian ka rrëfyer historinë e Kosovës nëpërmjet fateve personale të: Vasfije Krasniqit, Fahrije Hotit, Blerta Bashollit, Egzon Sylës, Hana Qerimit dhe gazetares ukrainase Liudmyla Makei, të cilët janë pjesë e delegacionit të Presidentes në këtë adresim.

“Historitë individuale të gati 2 milionë njerëzve, e bëjnë Kosovën suksesin që është sot”, ka theksuar Presidentja Osmani.

Presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani në adresimin e saj në seancë plenare në Parlamentin Evropian ka rrëfyer historinë e Kosovës nëpërmjet fateve personale të: Vasfije Krasniqit, Fahrije Hotit, Blerta Bashollit, Egzon Sylës, Hana Qerimit dhe gazetares ukrainase Liudmyla Makei, të cilët janë pjesë e delegacionit të Presidentes në këtë adresim.

“Historitë individuale të gati 2 milionë njerëzve, e bëjnë Kosovën suksesin që është sot”, ka theksuar Presidentja Osmani. Gjatë prezantimit të delegacionit, Presidentja Osmani, spikati të kaluarën, të tashmen dhe të ardhmen e Kosovës nëpërmjet rrëfimeve jetësore të anëtarëve të delegacionit.

“Ky është përfaqësimi i vërtetë i Republikës sonë të dashur – që përfaqëson historinë e trishtë dhe sfiduese të Kosovës, si dhe frymën e qëndrueshmërisë, këmbënguljes dhe vendosmërisë që është një premtim për një të ardhme më të madhe”, ka theksuar ndër të tjera Presidentja Osmani. Presientja Osmani tha se Vasfije Krasniqi Goodman ishte ajo që e kuptoi se plagët thellohen në heshtje.

“Sot ajo është zëri i mijëra të mbijetuarve të dhunës seksuale të kohës së luftës në Kosovë”, tha ndër të tjera Presidentja Osmani. Më tej, në adresimin e saj, Presidentja Osmani shpalosi edhe fatin jetësor të znj.Fahrie Hoti.

“Ajo e ktheu pikëllimin në motivim, ajo e ktheu dhimbjen në vendosmëri”, shtoi presidentja Osmani. Veprimet e saj, sipas Presidentes Osmani, jo vetëm që shpëtuan jetën e qindra grave në fshatin e saj, por historia e saj frymëzoi edhe filmin “Zgjoi”, të regjisores Blerta Basholli.

Duke folur për një të ardhme më të mirë, Presidentja veçoi rrëfimin e suksesshëm të Hana Qerimit, bashkëthemeluese e Digital School dhe StarLabs, dy kompani, të cilat janë etabluar në tregun evropian me punën që bëhet në Kosovë. Historitë e këtyre njerëzve, sipas Presidentes Osmani janë mishërimi i qëndrueshmërisë.

Në këtë kontekst, Presidentja përmendi angazhimin e Egzon Sylës, nga kontingjenti i Kërkim-Shpëtimit në FSK, i cili ka udhëhequr ekipin në përpjekjet e shpëtimit nga pasojat e tërmetit shkatërrues në Turqi. “Sot, një 2-vjeçar si dhe të tjerë janë ende gjallë për shkak të Egzonit dhe ekipit të tij. Përkushtimi dhe profesionalizmi i tyre tregon shpirtin e vërtetë të popullit të Kosovës: atë që nuk dorëzohet kurrë dhe që jep gjithmonë”, tha Presidentja Osmani.

Në fjalimin e saj, Presidentja prezantoi edhe rrëfimin e Liudmyla-n. Liudmyla Makei, gazetarja e parë ukrainase që u prit në Kosovë si pjesë e Programit të Gazetarëve në Rezidencë në Kosovë të nisur nga institucionet kosovare në mbështetje të kauzës së tyre për të mbrojtur të vërtetën. “Populli im e njeh edhe ndjenjën e pakrahasueshme të lirisë dhe paqes. Dhe, shpresoj se populli i Ukrainës së shpejti do t’i përjetojë këto ndjenja ndërsa e fiton luftën ndaj agresionit të Rusisë”, ka thesuar ndër të tjera Presidentja Osmani./ KultPlus.com

Kryeministri Rama anulon mbledhjen me Qeverinë e Kosovës në Gjakovë

Kryeministri Edi Rama në një konferencë për mediat pasditen e sotme ka njoftuar anulimin e mbledhjes ndërqeveritare me Kosovën, që ishte planifikuar për t’u zhvilluar ditën e nesërme në Gjakovë.

Kreu i qeverisë tha se i ka kërkuar Kurtit një takim më formal dhe i ka dhënë kohë mjaftueshëm për t’u menduar, por kryeministri i Kosovës, sipas tij e ka refuzuar. Gjithashtu Rama paralajmëroi vendosjen në fuqi të sanksioneve për Prishtinën zyrtare nga ana e bashkësisë Euroatlantike, në rast se nuk ka përpjekje për të zbutur tensionet në Veri me ndryshim kursi.

Fjalimi i Ramës

Është një komunikim i jashtëzakonshëm i cili lidhet me takimin e nesërm të dy qeverive në Gjakovë. Në kushtet e agravimit me orë të marrëdhënieve të Kosovës me krejt bashkësinë Euroatlantike, ky takim nuk mund të mbahet në formatin e parashikuar. Pasi kam folur pasdite me shefin e  diplomacisë evropiane Josep Borell i kam kërkuar Albinit për t’u takuar nesër në Gjakovë, me një format më të ngushtë, përkatësisht me Ministrat e Jashtëm dhe të Mbrojtjes.

Në një pikë të paimagjinueshme, kur kjo e fundit ka vënë gishtin faktikisht në butonin që do të vërë në lëvizje planin e sanksioneve ndaj shtetit që ka krijuar vetë., Për fat të keq dhe me shumë keqardhje duhet të them se nuk kemi pasur dakordësi me kryeministrin Kurtin për një ndryshim të formatit. Ai ka kërkuar që mbledhja të bëhet normalisht dhe më pas të diskutojmë edhe për këtë, por kjo nuk është e mundur sepse nuk është një moment për të krijuar një pasqyrë të rreme të asaj që në fakt ndodh me realitetin e Kosovës sot.

Mbase nuk është një përgjigje përfundimtare nga ana e kryeministrit. Shpresoj shumë të takohemi për të ballafaquar opinionet kur jemi në prag të vënies në zbatim të planeve për masa shtrënguese të një shteti të krijuar nga ata që qartësisht janë në kushtet e sosjes së durimit.

Kam bërë një përpjekje për t’ju kërkuar edhe pak kohë, e kam marrë edhe pak kohë, por nëse nuk e shfrytëzojmë për një sens të përbashkët mes të gjithëve, atëherë kam shumë frikë se plani që është një plan realisht shumë i rëndë për Kosovën, do vihet në lëvizje/ KultPlus.com

“Transformimi i ri i sferës publike dhe politika deliberative” të Jurgen Habermas po flet shqip nëpërmjet Blerta Ismajlit 

Libri “Transformimi i ri i sferës publike dhe politika deliberative” i autorit Jurgen Habermas  dhe u përkthyer nga Blerta Ismajli është një libër që flet për rrjetet sociale, kulturën politike, kulturën liberale, barazinë sociale, lirinë duke mos iu nënshtruar shtresave kapitale, kritikën ndaj sferës publike, mediatike…, e që për lexuesin kosovar u prezantua edhe nëpërmjet Panairit të Librit në Prishtinë, e që në këtë Panair e ka sjell Shtëpia Botuese “Dukagjini” shkruan KultPlus.

Bekim Baliqi, profesor i Shkencave Politike në Fakultetin Filozofik, foli për takimin me Habermasin, kontributin e Blertës në përkthimin e këtij libri në gjuhën shqipe, sikurse edhe për përshtatjen e këtij libri. 

“Takimin e parë me Jurgen Habermas e kam pas si student në Universitetin e Vjenës. Leximi i Habermasit në gjermanisht nuk ka qenë aspak i lehtë. Kështu që e përgëzoj Blertën për përgjegjësinë që e ka marrë për përkthim”, ka thënë mes të tjerash Baliqi, i cili e vlerëson se këtë libër tashmë mund ta kenë në bibliotekat e tyre edhe lexuesit shqiptarë.  

Më pas, sipas tij libri i Habermasit ka një rëndësi të madhe për komunikimin, informimin dhe racionalizimin e kohës së sotme.

Kurse përkthyesja e këtij libri, Blerta Ismajli ka treguar qysh në fillim për ndjesinë e përgjegjësisë në raport me këtë libër.

“E kam ndjerë peshën e përgjegjësisë jo vetëm kur e kam përkthyer por edhe kur ka dalë në botim. Kompoziteti i përmbajtjes dhe stili i tij kërkonin një përqendrim të madh”, ka thënë mes tjerash Ismajli, e cila krejt këtë rrugëtim e ka vlerësuar si një sfidë në vete, pasi që në këtë libër ka shumë nocione dhe terem akademike e shkencore.

Kurse shkrimtari Ag Apolloni në këtë promovim libri ka potencuar faktin se lexuesi shqiptar vonë ka filluar të interesohet për librat filozofik. Ndërkohë, duke iu referuar vështirësive të përkthyeses Ismajli gjatë procesit të përkthimit, Apolloni ka potencuar se Blerta ka pas vështirësi në përkthim, por sipas tij lexuesi nuk do të kenë vështirësi në lexim.

“Transformimi i ri i sferës publike dhe politika deliberative” i Jurgen Habermasit u botua nga Sh.B. “Dukagjini”, dhe sikurse librat e tjerë të prezantuar në këtë panair, edhe y libër mund të merret me çmim më të ultë se në rrethanat e zakonshme./ KultPlus.com

Romani “Rikthimi” i Entela Kasit sjell një përrallë të ndjeshme në Panairin e Librit në Prishtinë

Romani “Rikthimi” i Entela Kasit u promovua në  Panairin  e Librit që po mbahet në Amfiteatrin e Pallatit të Rinisë në Prishtinë, shkruan KultPlus.

Një libër që shtjellon konfliktet e së shkuarës në aktualitetin botëror. 

Romani “Rikthimi” i botuar nga Shtëpia Botuese “Buzuku” është një libër ku në përmbajtje ka reporterë lufte, shkrimtarë, përkthyes, diplomatë, artistë dhe gazetarë  që shfaqen në mënyrë të pazakonshme në një ekspozitë fotografike si personazhe të saj. Lufta që trashëgohet dhe traumat e saj tashmë janë të rrezikuara të përsëriten. Humbja e lirisë dhe sigurisë së jetës, është një prej çështjeve të këtij romani, ndërsa fati i personazheve është dramatik për arsye të kaosit në të cilin janë të përfshirë dhe që i shoqëron ata prej fillimit. 

Autorja përveç që foli për tematikën, përmbajtjen, formën ndër të tjera vuri në pah edhe një kontribut të madh të shqiptarëve.

“Kam dashur të paraqes një të vërtetë të madhe, e që është shpëtimi i hebrenjve gjatë Holokaustit, shpëtim që e bën shqiptarët, jo vetëm të Shqipërisë por edhe ata të Kosovës”, ka thënë mes të tjerash Kasi.  

Gjithçka që ka ndodhur me Evropën e pas Luftës së Dytë Botërore si edhe me Ballkanin e mbetur midis Lindjes dhe Perëndimit, rikthehet jo thjesht përmes kujtesës si element i dëshmimit të historive në të cilën personazhet kanë qenë pjesë e ngjarjeve, por edhe përmes ngjarjeve më dramatike të dokumentuara prej tyre. 

“Personazhi Hanna K. është një fotoreportere që prezanton ekspozita për luftën në Kosovë, sikurse edhe për gjenocidin në Bosnjë” shtoi tutje. 

Romani “Rikthimi” i autores Kasi tashmë është përkthyer në shumë gjuhë dhe vazhdon të jetë një libër mjaft i kërkuar./ KultPlus.com

Diana Çuli  sjell “Të pandarat” nga Simone de Beavoir në Panairin e Librit në Prishtinë  

Romani “Të pandarat” i Simone de Beavoir, ishte një tjetër roman që mblodhi adhuruesit e librit në Panairin e Librit që po mbahet në Prishtinë, dhe për këtë libër në panelin e diskutimit ishte vet përkthyesja e këtij libri  Diana Çuli, e cila ishte e shoqëruar edhe nga drejtuesit e këtij Panairi, Edon dhe Besian Zeneli, shkruan KultPlus.

Çuli  qysh në fillim ka treguar se ky roman është një roman me figurë simbolike të feminizmit dhe barazisë gjinore. 

“Është një roman i shkurtë autobiografik, me histori personale, ku dy shoqe të vogla në mes të dy luftërave botërore,  Andrea dhe Silvia përballen me paragjykimet, seksizmin, rrethanat e vështira kohore të cilat ishin prezent në atë kohë në Evropë”, u tha mes të tjerash në këtë takim letrar. 

Shtjellimi i radikalizmit katolik të familja e Andreas, një familje ekstreme katolike, ku  askush nuk guxon të dalë jashtë kontestit fetar dhe trysnia e nënës së Andreas por me butësi, duke e kushtëzuar në mënyre të tërthortë e bëjnë këtë vepër akoma më shumë të dëshiruar për lexim, edukim dhe luftën kundër dhunës, radikalizmit e paragjykimeve në baza gjinore. 

Diana Çuli, më pas tregoi se ky libër është libri i tretë me radhë që ka përkthyer nga krijimtgaria e Simone de Beavoir.

“Është libri i tretë i Simones  që është përkthyer nga unë. Simone de Beavoir shënoj fillimin e valës së dytë të feminizmit. Një libër që flet për miqësinë dhe barazinë gjinore”, ka shpejguar Çuli.  

Diana Çuli është shkrimtare, përkthyese dhe studiuese e njohur e letërsisë shqipe, e vlerësuar me çmime në konkurset kombëtare dhe ndërkombëtare 

Libri “Të pandarat” u promovua në Afmiteatrin e Pallatit, hapësirë kjo që ka grumbulluar shumë shkrimtarë, përkthyes e lexues në një vend të vetëm tash e sa ditë./ KultPlus.com

Në Panairin e Librit në Prishtinë u diskutua për romanin “Gruaja e kolonelit”, për gruan e shtypur nga dashuria

Romani “Gruaja e kolonelit” ishte një ndër romanet që u promovua gjatë ditës së sotme në Panairin e Prishtinës që po mbahet tash e sa ditë, dhe se për këtë roman përpos që u diskutua në pika të shkurtëra për përmbajtjen e librit, Petrit Ymeri foli edhe për rëndësinë dhe rolin e lexuesit, shkruan KultPlus.

Drejtori i Shtëpisë Botuese “Dituria” që edhe ka nxjerrë këtë libër ka thënë para të pranishmëve se “Lexuesi është edhe subjekti edhe objekti ” 

Ndërkohë, për romanin “Gruaja e kolonelit” nga Rosa Liksom,  u tha se është një libër që na rrëfen për çështjen e një gruaje që dashurohet në burrin e gabuar.

“Ajo dashurohet në një kolonel komunist, i vrazhdë, “playboy”.  Lufta botërore, dhuna e kolonelit të pasur, Finlanda e shtrydhur në mes Rusisë dhe Gjermanisë, të gjitha këto shtjellohen në këtë roman”, u tha para të pranishmëve në promovimin e këtij libri.  

“Figura e kolonelit është një mishërim tipik i kohës, i nacionalizmit-nazist. Një personazh me një natyrë të egër dhe të vrazhdë, shfrytëzon dashurinë e sinqertë të një gruaje të thjeshtë për dhunë dhe kënaqësi vetjake. Në roman ka edhe elemente të tjera si përshkrimi i natyrës, përfshirja e problemeve dhe nevojave të shoqërisë , jo vetëm në rrafshin individual por edhe në atë kolektiv, që shoqërohet me një degradim moral e psikik, duke e shtyrë të kërkojë një fat tjetër të jetës, një djalë të ri”, u tha më pas rreth këtij romani.  

 “Gruaja e kolonelit” është një roman tërheqës i retrospektivës dhe kogja edukues për perspektivën. / KultPlus.com

UNI-Universum International College ofron standarde amerikane të studimit në partneritet me Arizona State University


Universum, po ndryshon arsimin në Kosovë përgjithmonë! UNI – Universum International College fuqizohet dhe menaxhohet nga Arizona State University, Universiteti më i madh publik në SHBA. 

Të gjithë studentët të cilët diplomojnë nga Universum International College – UNI, do të pajisen me diplomë “Fuqizuar nga Arizona State University”.

Partneriteti i ri bashkëpunues i Universumit me ASU-në do të sigurojë që studentët dhe mësimi të mbeten në qendër të fokusit të universitetit, duke hapur dyer të reja për studentët që të kenë qasje në ato që ofron kurrikula e ASU-së, mundësitë kërkimore-shkencore, si dhe mundësitë e reja për bashkëpunim dhe mësim të ndërsjellë për profesorët dhe stafin e UNI. Përveç ofrimit të programeve me diploma të dyfishta për studentët, gjithashtu do të krijohet një lidhje më e gjerë me industrinë dhe ndërmarrësinë globale.

Përmes këtij partneriteti, mund të përfitojnë edhe studentët nga institucionet tjera të cilët i TRANSFEROJNË studimet në Universum dhe të marrin diplomë të fuqizuar nga Arizona State University.
Transfero të gjitha provimet nga universiteti paraprak përfito 30% zbritje & shkëmbim semestral në njërin nga 221 Universitetet Partnere në 26 shtete të BE-së me BURSË të plotë. 

Shiko programet e akredituara https://bit.ly/uni_asu
ASU për të tetin vit radhazi, renditet në vendin e parë për inovacion nga US News & World Report, duke dalë para MIT, Stanford dhe Harvard.
Për më shumë informata ndiqni faqen në facebook, kontaktoni në [email protected] apo telefononi në +383 44 144 062./ KultPlus.com

“Qyteti i shpirtrave” i autorit kroat Nedjelko Shpillek vjen në kroatisht dhe shqip

Në Bibliotekën Kombëtare të Kosovës, së fundi është mbajt promovimi i librit me poezi “Qyteti i shpirtrave” të autorit nga Kroacia, Nedjelko Shpillek.

Shkëlzen Maliqi, filozof dhe kritik arti, tha se “botimi i poezive të Shpillek në kroatisht dhe shqip është një raritet historik. Për më shumë është botim premierë, edhe në kroatisht libri sheh dritën për herë të parë.

Botimi është bërë nga shtëpia botuese KNKUB haritage, poezitë i ka përkthyer Bekim Shala, kurse ilustrimet i ka bërë Bujar Kabashi.

Lidhjet ekonomike, politike dhe sociale ndërmjet Kroacisë dhe Kosovës kanë qenë të ngushta që nga shekulli i 20-të, dhe edhe sot na lidhin të njëjtat ideale dhe vlera, andaj çdo akt shkëmbimi të vlerave kulturore është i çmuar, kontribuon në ruajtjen dhe forcimin e lidhjeve.

Nedjelko Shpillek (Nedjeljko Špilek) është poet i thjeshtësisë. Në përmbledhjen “Qyteti i shpirtrave”, thjeshtësia është thelbësore, poezitë janë të thjeshta për nga motivi dhe tematika, secila thuajse njëqelizore, pa fjalë të tepërta dhe metafora e dekor retorik e stilistik tjetërfare. Mënyra e thurjes së poezive është gjithashtu e thjeshtë, autori ato i bën me tre ose katër strofa, që kanë nga dy deri në gjashtë vargje, më rrallë një varg të vetmuar në funksion të kadencës, kështu që vëllimi i poezive të tij varion nga 6 në 16 vargje dhe rrallë u shtohet edhe një strofë tjetër e shkurtër.

Te Shpileku thjeshtësia është një përcaktues i qëllimshëm dhe thelbësor i imagjinatës dhe aftësisë së tij poetike:

Rrjedhë e shpejtë rrymon nëpër qytet

Miliona njëjtit si ne

Lundrojnë përkryer rresht

Duke kërkuar ndriçim

errësirën e qytetit

Kemi goditur muret

Duke kërkuar ndriçim

Ndjenim zbrazësi

shqetësuar nga kalimi i kohës

Duke kërkuar ndriçim

Humbëm frymën

mëdha thellësi

Duke kërkuar ndriçim

hartën e kaosit tonë

Gjetëm kuptimin

thjeshtësi

Parimi i strukturës së reduktuar e bën poezinë e Nedjeljko Špilek të krahasueshme me poezinë tradicionale japoneze haiku, që karakterizohet me një komponim rreptësishtë të paracaktuar. Me fjalë të tjera, poezia haiku duhet ta ketë gjithmonë të njëjtën strukturë, përbëhet nga tre vargje me fjalët që i kenë numrat e kufizuar të rrokjeve. Poeti haiku i ka në dispozicion 17 rrokje, të cilat duhet ti ndajë në tre rreshta me proporcionin gjithnjë të njëjtë: 5 + 7 + 5 rrokje. Poezia e Shpilekut nuk e ka këtë lloj kufizimi të formalizuar strukturor. Ajo krijohet mbi parimin e vargut të lirë modern evropian, me ritëm spontan dhe pa rimë, shmang fjalë të tepërta, metaforat, përsëritjet, krahasimet si dhe dekorimet në përgjithësi.

Lehja

mëngjes

shpejt

ndërpret

gjumin

Imazhet

shpejt

kalojnë

me aromën

e kafesë

Gjegjësisht, ndërsa poezia haiku më së shpeshti karakterizohet me përqendrim tek përvojat gjallëruese të natyrës dhe ndryshimin e stinëve, poezia e Shpilekut vendoset në rrëfenjëzat mbi jetën moderne të qytetit, ku është i pashmangshëm regjistrimi i një game të gjerë simptomash të gjendjeve psikologjike, nga vetmia dhe zbrazëtia e jetës shoqërore të vrojtuara dhe komentuara me disponim pothuajse solipsist, deri te përpjekjet që, megjithatë, shpresa dhe dashuria të bëhen ndriçuese të ekzistencës.

Për disponimin solipsist karakteristike janë vargjet:

Kur nëpër dritare mjegulluara

dhomës sime

Shikoj qiellin

Yjet përsëri janë këtu për mua

Ndriçimi polar

mijëra-mijëra ngjyra

Kalon përmes meje

Imazhe nga thellësia lëshon

atë shkëlqim

Kristalet e vendosura

E gjitha yjeve

murin e dhomës qëndrojnë

Intonimet bazë të përmbledhjes së poezive të Nedjelko Shpilek anojnë drejt pesimizmit. Jeta në qytetin modern nuk është e lehtë, përkundrazi:

qetësinë e ditës

rrugëve zbrazëta

qytetit

Tjetërsimi

ndan shtëpinë nga shtëpia

Dhe nuk ka emocion

atë

qytetin tonë pa shpirtra

Por shumica e poezive të tij flasin për dashurinë, të cilën poeti e barazon me të qenurit:

Trashëgimia e harruar

e profetëve pamëkatë

si dhuratë

papritur

jetë na kthen

Kortezhi i gëzimit

me pikëza drite

tret shikimin

deri pikën e fundit

ekzistencës sonë

Dashuria si qenie

Vjersha e fundit e koleksionit, numri 66, na kujton se Nedjeljko Špilek aktualisht banon në Kosovë, ai është punonjës i Ambasadës së Republikës së Kroacisë në Prishtinë. Dhe kjo poezi pasqyron gjendjen themelore të librit, të karakterizuar nga pesimizmi dhe melankolia që autori do të donte të

kapërcente:

E para dhe e fundit

Darkë

E vendosur

Me përpjekje mëdha

Me dëshirën e sinqertë

vazhdoj

Nuk shkoje tutje

Nga deserti

Vetëm klithma

E sorrave Prishtinës

Shkëlzen Maliqi

Filozof dhe kritik i artit./ KultPlus.com

Faik Konica: Shqiptarët kur i lë treni, kurrë nuk thonë u vonuam, por na iku

Faik Konica lindi më 15 mars të vitit 1875 në Konicë. Ai ishte zë i çështjes kombëtare, studiues i historisë kombëtare dhe i gjuhës shqipe, botues, publicist dhe diplomat shqiptar.

Ky “njeri me kulturë të lartë” (Noli), “enciklopedi shëtitëse” (G. Apolineri), eseist i shkëlqyer, stilist i përkryer, themelues teorik dhe praktik i kritikës letrare shqiptare, veprimtar politik me orientim perëndimor, siç ishte kultura e popullit që i takonte, poliglot, solli një model të ri në mendësinë shqiptare.

Ndër thëniet e Konicës, sot po veçojmë këtë:

“Shqiptarët kur i lë treni, kurrë nuk thonë u vonuam, por na iku”.

Konica vdiq më 15 dhjetor të vitit 1942 në Washington./ KultPlus.com

Parada shqiptare në Nju Jork, Albanian Excellence: Nderim suksesit shqiptar kudo është

Flora Nikolla

Nju Jork, 3 qershor/AE/-Pjesmarrja e Albanian Excellence në Paradën shqiptare në Nju Jork më 10 qershor Manhattan  NYC, ka një mision fisnik për faktin  se qënësinë e saj në këtë aktivitet  palcërisht shqiptar,  kjo qëndër ia kushton nderimit të suksesit shqiptar kudo- është si simbol i  vitalitetit të kombit tonë.

“ Ne duam të japim një mesazh falenderimi dhe mirënjohje për të gjithë shqiptarët kudo janë,  duam të nderojmë dinjitetin dhe punën e  shqiptarëve si të barabartë mes të barabartëve kudo jetojnë e punojnë , në këtë  aktivitet të organizuar çdo muaj qershor  nga Albanian Roots-Rrënjët shqiptare në një nga rrugët kryesore në Manhattan”, u shpreh Andis Gjoni,  drejtor ekzekutiv i Albanian Excellence, piktor, skenograf, regjisor  me një aktivitet të spikatur jo vetëm në USA por edhe në  Shqipëri.

“Si pjesë  integrale e Paradës shqiptare në Nju Jork, Albanian Excellence, ka kontributin e saj  në këtë aktivitet të përvitshëm kur në një nga aveniutë kryesore të Manhatannit,  vishet kuq e zi dhe ku këndohen e interpretohen valle shqiptare  dhe ku jepen mesazhe për më shumë mbarësi e  bashkim mes shqiptarëve”, cilësoi Gjoni i cili ka konceptuar prej disa vitesh  edhe prezatimin,  Albanian Excellence në këtë parade (karrocën dhe banderolën ) ku spikasin figura të shquara të kombit si Nënë Tereza, Rauf Fico,  Ismail Kadare, Inva Mula etj  .

 Duke patur parsysh që në thelb të misionit të kësaj qëndre, është   suksesi shqiptar, si një  tribunë e vlerave të vërteta të mbarë shqiptarisë. bordi i Albanian Excellence vendosi që këtë herë, pjesmarrjen e saj në Paradën shqitare, t’ia kushtojë suksesit shqiptar kudo është . Për t’i  dhënë edhe më shumë vlerë , Albanian Excellence ka  vendosur të nisë po këtë vit edhe një traditë të re në këtë paradë, duke ftuar të jenë pjesë e saj dhe personalitete shqiptare nga fusha të ndryshme që prezantojnë me jetën e tyre histori suksesi .

Këtë vit u vendos të  ftohej, aktorja e njohur  shqiptare, Rita Gjeka, aktualisht  Drejtore e Teatrit Migjeni në Shkodër si  dhe zonja Angela Paparizo, manaxhere e art dhe kulturës në bashkinë e Burlingtonit, qytet pranë Torontos, Kanada, dy shëmbuj suksesi  dhe dinjiteti njerëzor dhe profesional.

“Jam e nderuar që të jem pjesë e paradës së shqiptarëve në  Nju Jork dhe të festoj kulturën dhe trashëgiminë e pasur të popullit tim. Është një moment krenarie për mua, të përjetoj prezantimin e traditës dhe historinë tonë, dhe te bashkohem me miqte e mi të komunitetit shqiptar, si përfaqesuese e Albanian Excellence”, u shpreh me këtë rast  Paparizo,   e cila punon plot pasion  në fushën e artit  duke dëshmuar për kreativitetin  artistëve dhe të talentit të tyre.

 Por Albanian Excellence si  pjesë e  Paradës  shqiptare në Nju Jork, përgëzon njëherazi organizatorët e këtij aktiviteti të përvitshëm si dhe mbështet idenë që këtë vit Parada i është  kushtuar, 145 vjetorit të Lidhjes së Prizrenit,  lëvizja e parë e shqiptare e organizuar në mënyrë administrative, politike dhe ushtarake nga koha e Skënderbeut, kur shqiptarët të detyruar nga rrethanat e vitit 1878,  thirrën një Kuvend Mbarëkombëtar, i cili synonte bashkimin e Shqipërisë.

Albanian  Excellence faktor i rëndësishëm në jetën e komunitetit të suksesit amerikan

Në fakt Albanian Excellence, ka ditur të jetë një faktor i rëndësishëm në jetën e komunitetit të suksesit shqiptar në Nu Jork. Shumë personazhe nga Nju Jork por edhe shtete të tjera të Amerikës, ishin të pranishëm në  librin historik , “100 histori suksesi në 100 vjetorin e Pavarësisë , dhe njëherazi dhe në aktivitetet dhe në mbrëmjen Gala që u organizua në sallën e Teatrit të Operas dhe Baletit në Tiranë, në prani të personaliteteve më të larta të vendit.  Ky aktivitet , ishte i pari në rradhë që në mënyrë të organizuar dhe zyrtare u nderuan shqiptarët e suksesit, duke hapur më pas siparin edhe aktiviteteve të këtij lloji. Nga SHBA ishin të paktën 20 personazhe që nderuan me pjesmarrjen  e tyre në libër por edhe në mbrëmjen Gala.

Më pas do të vijonim të lançonim e të tregonim për suksesin shqiptar në Nju Jork e në rreth tij në librin , “121 histori suksesi në 121 foto “ botuar ne një libër e mishëruar në një ekspozitë fotografike  e cila u prezantua me shumë sukses në një mbrëmje të vecantë në selinë e Presidentit të Republikës së asaj kohe, zotit Ilir Meta. Por më pas kjo ekspozitë dhe ky libër do të  prezantoheshin  në ekspozita të veçanta në   Shqipëri (Pogradec, Tiranë, Patos), në Maqedoninë e Veriut(  Strugë),  Sërbi(Preshevë),  Kosovë( Prishtinë),  Mali i Zi(Uqin), duke qënë në këtë mënyrë një tribunë shumë e rëndësishme dhe reale e suksesit shqiptar  dhe duke marrë iniciativa konkrete kudo që shkonim.

Por gjithkush kujton edhe sot aktivitetin që Albanian Excellence , zhvilloi në shtator të vitit 2016. U pagëzua  nga ideatorët jo pa qëllim,   “Zonjat shqiptarë në Nju Jork”,  kurorëzuar me një mbremjë Gala të paharruar  në sallën Symphony  Space në Manhattan, ku u nderuan zonjat shqiptare të të gjitha trojeve kombëtare që jetojnë në Nju Jork dhe rreth tij, me regji dhe skena nga Andis Gjoni e skenar nga Flora Nikolla.

Në këtë mbrëmje Gala, u promovua  libri “Zonjat shqiptare në Nju Jork”, me intervista të  realizuara nga Flora Nikolla dhe Kozeta Zylo .

Qershia mbi tortë ?  Nënshkrimi nga të gjithë të pranishmit, i Memorandumit , me firmën e parë të Presidentit Nishani,  “Të qënit grua në shekullin e XXI”.  I gjithë aktiviteti u organizua nën kujdesin personal të Presidentit të Republikës në atë kohë, të ndjerit z.Bujar Nishani.

Por në vijim të detyrave që u parashtruan në këtë memorandum  në qershor 2018, në Nju Jork u nënshkrua në kuadrin e këtij memorandumi, “Peticioni në mbeshtetje të grave të dhunuara në Luftën e Kosovës ne vitin 1999” i  nënshkruar deri më tani nga përafërsisht nga 13.000 persona.

Dëshira Ahmeti , sopranoja e njohur shqiptare që jeton në Nju Jork, sopranoja e parë shqiptare në Teatrin Kombëtar të Maqedonisë  së Veriut, ishte e pranishme me zërin  e saj në krijimin e orkestrës së Albanian Excellence në vitin 2018 në Tiranë, një koncert solemn që u organizua nën kujdesin e Presidentit të asaj kohe, zotit Ilir Meta. Dëshirës ju dorëzua personalisht nga Presidenti Meta, diploma e anëtares së nderit të Albanian Excellence, duke qënë nga ai moment një pjesë e rëndësishmë e kësaj qëndre e cila vetëm i jep zë vlerave të shqiptarëve kudo janë.

Dy vite më parë kur pandemia botërore e Covid 19 ishte mes nesh, baritoni i njohur Kreshnik Zhabjaku,  do të ftohej në Shqipëri në një tur koncertor në juglidje të Shqipërisë përfshirë dhe Dibrën e Madhe . Së bashku me sopranon e parë të Teatrit të Operas dhe Baletit, Eva Golemi, shoqëruar nga kuinteti i Albanian Excellence, drejtuar nga maestro Smerald Spahia, spala e orkestres Palma de Mayoca –Spanjë, Kreshniku,  do të interpretonte në katër koncerte duke marrë duatrokitje  të merituara nga  publiku në Pogradec, Korçë, Dibër e Madhe por edhe  duatrokitje nga fëmijët romë  dhe fëmijët e korpusit Nehemia , ku dhanë një koncert enkas për ta.

Regjistruar nga Televizoni Shqiptar, ky  koncert me këngë të juglindjes së vendit dhe zonës së Dibrës të risjella në një frymë të re nga Shpëtim Saraçi , është një dëshmi e gjallë  se kur ekziston dëshira e mirë dhe mëndja e hapur, mund të organizohen bashkëpunime të tilla të suksesit me shqiptarët kudo janë, këtej apo andej kufirit, duke ndihmuar për të qënë sa më pranë.

Por dy këngëtarët e njohur me banim në Nju Jork, sopranoja Dëshira Ahmeti dhe  baritoni , Kreshnik Zhabjaku së bashku me  orkestrën Albanian Excellence në fund të vitit 2020 , ne kohën e Pandemisë Covid 19 , realizuan në Manhattan këngën e njohur Silent Night, si nje mesazh miresie dhe paqe, ndersa disa  muaj më parë, Dëshira Ahmeti, interpretoi po me orkestrën Albanian Excellence,  këngën  “Lule borë”, si një mesazh falenderimi për të gjithë personelin mjeksor kudo në botë që ishin në luftë Covid 19.

Albanian Excellence e vijon misionin  e saj të evidentimit, nderimit të suksesit shqiptar kudo në botë, si me tituj ashtu me çmimet e themeluara në nder të njerëzve që bëjnë historinë e kombit tonë,  ashtu edhe në botimin deri më tani të të paktën 13 librave të cilat janë padyshim enciklopedia e suksesit shqipta.

 Ky është mision fisnik  aq edhe njerëzor i Albanian Excellence, i pranueshëm nga të gjithë si në  ditën e 10 të të qershorit të vitit 2023 , kur me flamurin kuq e zi do të nderojmë suksesin e bashkëkombasve tanë në zemër të qëndres së botës në Manhattan –NYC/ KultPlus.com

146 staf i UNI-Universum International College ligjërojnë dhe trajnohen në Universitete Evropiane

UNI- Universum International College po vendos Kosovën në hartën e botës. Ndërkombëtarizimi i Universum i mundëson stafit akademik dhe administrativ të ligjërojnë apo ndjekin punëtori në universitet më prestigjoze në Evropë.

Aktualisht 146 staf akademik dhe administrativ të Universum, po qëndrojnë në 116 Universitete në Evropë në vende si Belgjika, Gjermania, Latvia, Spanja, Polonia, Finlanda, Lituania, Danimarka, Italia, Greqia etj. Gjatë këtij shkëmbimi ata po mësojnë më tepër për praktikat e ndërkombëtarizimit si dhe të prezentojnë punën e #UNI dhe Kosovën.

Përveç stafit të Universum që kanë përfituar shkëmbim në Universitete Evropiane, gjatë muajit maj 72 profesor nga 41 universitete evropiane nga 18 shtete të Evropës dhe Turqisë qëndruan në UNI-Universum International College, organizuan ligjerata/takime me studentët dhe stafin e UNI.
UNI – Universum International College po vendos Kosovën në hartën e botës. Kërko informata https://universum-ks.org/kerko-info/
#UNI është institucion lider no#1 në Ballkan për mundësitë për studime jashtë vendit.
Për më shumë informata rreth mundësive për studime dhe shkëmbim në Universitete Evropiane përmes UNI, kontaktoni në: [email protected] apo telefononi në +383 44 144 062. / KultPlus.com

Ibrahim Rugova: Kokën mund të ma ndërrojnë, por mendimin kurrë

Sjellim dhjetë thënie nga presidenti historik Ibrahim Rugova, shkruan KultPlus.

Arti është si jeta, secili e gjen kuptimin e tij për vete.

Kosova është një vend i vogël, por ka aq shumë pasuri që ia ka falur Zoti.

Kokën mund të ma ndërrojnë, por mendimin kurrë.

Kosova sot është më pranë Evropës se vendet e tjera të rajonit të Evropës Juglindore.

Si president i Kosovës, unë jam shumë i shqetësuar në lidhje me situatën aktuale të punësimit, në rreth 70% të popullsisë, e cila është e re, me potencial të madh, flet shumë gjuhë të huaja dhe që janë ekspertë në shumë fusha.

Nuk mund të merrem me letërsi kur shoh se nëpër rrugë vdesin njerëzit e mi.

Ne kemi euron monedhë, çka do të thotë shumë. Ajo nuk e ka stabilizuar vetëm situatën në Kosovë politikisht dhe ekonomikisht, por i ka lehtësuar edhe kontaktet e drejtpërdrejta që kemi me Europën.

Sa i përket shqetësimit që shpreh Serbia, ajo nuk ka të drejtë për të ndikuar në privatizimin apo të kërkojë ndonjë pronë, sepse Kosova është një ish-anëtare e Republikës Federale të Jugosllavisë.

Shqiptarët nuk i bashkon vetëm feja apo ideologjia. Qysh në shekullin e nëntëmbëdhjetë, në kohën e Rilindjes kombëtare, gjuha, kultura dhe tradita ishin elemente lidhëse kombëtare, kurse feja nuk ishte forca absolute e bashkimit.

Vizioni im është që të kemi një Kosovë të pavarur, demokratike, me një shoqëri politikisht tolerante dhe me një ekonomi solide, e integruar në BE dhe NATO; si dhe të vazhdojmë marrëdhëniet tona të mira me SHBA. / KultPlus.com

Asdreni – poeti, rilindasi, shkrimtari dhe autori i Himnit të Flamurit

Më 11 prill 1872 në Drenovë të Korçës lindi Aleksandër Stavre Drenova, më i njohur me emrin e tij të stilografit Asdreni, një nga poetët më të njohur shqiptarë, përcjellë KultPlus.

I mbetur jetim qysh në fëmijëri ai u detyrua të braktiste shkollën e mesme dhe të mërgonte në Rumani më 1889. Bëri punë të ndryshme dhe kaloi një jetë me vështirësi. Mori pjesë gjallërisht në përpjekjet e kolonisë së shqiptarëve të Bukureshtit në luftën për çlirimin kombëtar dhe u shqua si veprimtar i saj. Nisi të shkruante poezi dhe publicistikë nga fillimi i shek. XX. Në krijimet e para poetike, të cilat i përmblodhi në librin “Rreze dielli” (1904), Asdreni vijoi traditat e poezisë së Naim Frashërit, lartësoi dashurinë për atdheun, nxiti bashkatdhetarët të rreshtoheshin në luftën për çlirim nga zgjedha turke. Vepra më e rëndësishme e Asdrenit, “Ëndrra e lotë” (1912) shquhet për pasurinë e motiveve, frymën demokratike dhe nivelin e denjë artistik. Në krijimet e këtij vëllimi poeti demaskoi ashpër pushtuesit e huaj, i këndoi heroizmit të masave popullore në kryengritjet e armatosura të viteve 1911-1912, fshikulloi parinë frikacake dhe oportuniste, e cila iu resht detyrës ndaj atdheut («Zëri i kryengritësve», «Krerëve tradhëtorë», «Çpërblimi»). Te ky vëllim u përcaktuan tiparet themelore të krijimtarisë së Asdrenit: fryma luftarake, karakteri demokratik, interesimi për problemet shoqërore, notat e ligjërimit të gjallë. Ajo shënoi një hap në kalimin nga romantizmi te realizmi në letërsinë shqiptare. Në krijimtarinë e Asdrenit motivi i luftës për çlirim kombëtar u ndërthur me idenë e luftës shoqërore, në shumë vjersha gjeti pasqyrim pakënaqësia e njeriut të thjeshtë ndaj shoqërisë borgjeze të kohës, është gjithashtu autor i Himnit të Flamurit, një himn kombëtar për të gjithë shqiptarët.

Ngjarja që pasoi, shembja e shtetit të lirë kombëtar, shkaktuan tek poeti një dëshpërim të thellë, që u shpreh në krijimet e periudhës 1914-1920 («Shqipëria më 1914» etj.). Në gjysmën e parë të vitit 20, nën ndikimin e lëvizjes demokratike, poezia e Asdrenit përjeton një hov të ri. Në një sërë veprash të kësaj kohe poeti shprehu aspiratat e masave popullore për drejtësi shoqërore. Në heroin e poemës “Burri i dheut” (1920), Asdreni mishëroi përfaqësuesin e vegjëlisë që derdhi gjakun më 1920 për dëbimin e pushtuesve italianë dhe për një të ardhme më të mirë. Në këtë periudhë poeti shkroi një radhë vjershash të rëndësishme si «Hymni i festës», «Fisnikët e Shqipërisë», «Republika shqiptare», në të cilat demaskoi forcat e vjetra shoqërore dhe antipatriotike, që përvetësuan frytet e sakrificave të masave popullore në luftën për çlirim dhe nisën të sundojnë vendin sipas interesave të tyre. Dështimi i Revolucionit Demokratikoborgjez të qershorit 1924 e forcoi frymën e pesimizmit dhe të fatalizmit në krijimtarinë e Asdrenit (Psallme murgu, 1930, dhe një varg krijimesh poetike të viteve 30). Herë-herë poeti u përpoq të çlirohej nga ndikimet moderniste: në poemën «Trashëgimi» (1935) kritikoi qeverinë për krizën ekonomike e cila në atë kohë kishte përfshirë thuajse mbarë rruzullin. Vëllimin e vet të katërt Kambana e Krujës nuk e botoi dot me gjallje. Në vjershat e viteve të fundit të jetës përshëndeti ngadhënjimin e revolucionit popullor në Shqipëri.

Poeti, publicisti dhe patrioti shqiptar, Asdreni, vdiq më 1947 në Bukuresht, Rumani. / KultPlus.com

Shpallja “qytet-muze” e Gjirokastrës, Beratit, Krujës e Durrësit

Më 2 qershor 1961, Gjirokastra, Berati, nëntoka e Durrësit dhe pazari i vjetër i Krujës u shpallën qytete-muze.

Bazuar në këtë vendim të Këshillit të Ministrave u ngarkua Universiteti Shtetëror i Tiranës (USHT) që të kryente studimin dhe projektimin për zonifikimin e këtyre qyteteve.

Ndërkohë këto qytete duhet të mirëmbaheshin, të restauroheshin dhe të administroheshin në përputhje me dispozitat e Rregullores së qytetit-muze të Beratit dhe me udhëzimet e veçanta të Universitetit Shtetëror të Tiranës.

Sipas Rregullores së përmendur, qyteti i Beratit ndahej në zonën muze, në zonën e mbrojtur dhe në zonën e lirë. Zona muze ruante monumente të kategorisë së I-rë dhe të II-të, në dallim nga zona e mbrojtur ku gjenin vend vetëm monumente të kategorisë së I-rë.

Ndërsa, në zonën e lirë bënin pjesë vetëm monumente të izoluara të kategorisë së I-rë, në pjesën e mbetur të qytetit pa pikëprerje me dy zonat e tjera. /Ata