Jul Cezari dhe shtatë parimet e lidershipit

Sot shënohet dita e lindjes së një personaliteti të madh botëror, i cili pavarësisht viteve kur ka jetuar, mbetet i paharruar në historinë e njerëzimit, shkruan KultPlus.

Gaius Iulius Caesar, i njohur shqip si Jul Çezari lindi më 12 korrik 100 p.e.s. në Romë dhe ka vdekur me 15 mars te 44 p.e.s..  Ai ishte ushtarak dhe burrë shteti i Perandorisë Romake, i cili u vra nga kundërshtarët e tij politik.

Gai Jul Çezari ka luajtur një rol të rëndësishëm në transformimin e Republikës Romake, në Perandorinë Romake. Marshimi romak ne Britaninë e Madhe, prej ushtrisë së Jul Çezarit, e shtriu botën romake deri në oqeanin Atlantik. Ai konsiderohet si një prej gjenive ushtarak, më të mëdhenj të kohës dhe një prej liderëve me te fortë.

1. Rëndësia e slloganeve

Udhëheqësit më të mirë jo vetëm bëjnë veprime sensacionale – ata dinë gjithashtu të ofrojnë një histori bindëse.

Pas një lufte të shpejtë kundër një farë Farnace, Mbret i Pontos, Çezari dërgoi në Romë një raport me detajet e pushtimit të tij. Biografi grek Plutarku dhe historiani romak Svetoni pajtohen se komandanti nuk hyri shumë në detaje, por thjesht shkroi: “Veni, vidi, vici” (“Erdha, Pashë, Fitova”).

Frazat ishte aq efikase, sa e kujtojmë edhe sot, pas shumë shekujsh.

Çezari mund të ishte zgjatur në aftësitë e tij ushtarake (ishte autor i shumë shënimeve të gjata ushtarake), por ai e kuptoi se një resht i vetëm do ta dërgonte mesazhin me shumë më tepër forcë.

2. Marrja e risqeve

Në Romën e lashtë, kalimi i Rubikonit me një ushtri përbënte një sfidë të vërtetë. Ishte e barazvlefshme me shpallje lufte, gjë që ishte e ndëshkueshme me vdekje.

Kur Jul Çezari kaloi lumin me legjionin e tij, luajti gjithçka për gjithçka. Tek “Jetët e Çezarëve”, Svetoni shkruan se Çezari, kur kaloi lumin, citoi një dramaturg të Athinës, duke shpallur “vdekja është tërhequr”.

Riskoi gjithçka dhe i shkoi mirë.

3. Nuk ka asgjë të keqe të fillosh me pak

Shpesh, për t’u bërë udhëheqës, duhet të fillosh si peshk i madh në një pellg të vogël.

Çezari e kishte kuptuar dhe ia doli të marrë një pozitë pushteti, edhe pasi kishte humbur trashëgiminë e tij në rini, në një grusht shteti.

Sipas Plutarkut në veprën e tij “Jetë Paralele”, gjenerali bëri një koment kurioz kur po kalonte një fshat të vogël alpin: “Unë ju siguroj se preferoj të jem më mirë i parë këtu, se sa i dytë në Romë”.

4. Asgjë nuk është definitive

Si gjeneral, Çezari e dinte se gjërat mund të ndryshonin në një moment. Sipas “Jul Çezari: Mësime lidershipi nga pushtuesi i madh” i Bill Yonne, Çezari shkroi se “në luftë, ngjarjet me rëndësi të madhe kanë origjinë të parëndësishme”.

Të flesh mbi dafina nuk është një ide e mirë – sepse gjërat gjithmonë mund të kthehen në më të keqen.

5. Kurrë mos gënje veten

Edhe nëse je një udhëheqës i suksesshëm, kurrë mos arri në pikën që të besosh marrëzitë e tua. Tek “Gali i bukur”, që përshkruan një gabim taktik nga galët, kundërshtarë të tij, Çezari përfundon: “Në shumicën e rasteve, burrat janë të gatshëm të besojnë atë që duan”.

Udhëheqësit më të mirë sillen në mënyrë racionale dhe nuk lejojnë që ndjenjat e tyre ose nocionet e paracaktuara, të dominojnë vendimet e tyre. Instinkti është shumë i rëndësishëm, por udhëheqësit më të mirë e përdorin atë së bashku me arsyen, jo si alternativë të saj.

6. Kurrë mos u relakso, që të ulësh vigjilencën

Nuk ka rëndësi se sa gjithçka duket në rregull, udhëheqësit më të mirë gjithmonë arrijnë të parashikojnë pasojat më të këqija. Gjithmonë tek “Gali i bukur”, Çezari shkruan: “Herë pas here, perënditë e pavdekshme kanë zakonin t’u japin begati më të madhe dhe pandëshkueshmëri më të gjatë, atyre që duan të ndëshkojnë për fajet e tyre, në mënyrë që ata të mund të vuajnë më keq, në rrethana negative”.

Në praktikë, nëse kaloni një fazë pozitive, jini të kujdesshëm. Çezari vetë do të kish bërë mirë që ta ndiqte këtë këshillë. Por, nën diktaturën e tij, ai lejoi që një konspiracion të çonte në vrasjen e tij të famshme.

7. Kurrë mos u nënvlerëso

Për të marrë komandën, duhet të keni besim në aftësitë tuaja. Një gjë që Çezarit nuk i mungonte, siç e tregon edhe një incident ku, mes shumë rreziqeve të tjerë, ishin përfshirë edhe piratët! Duke rrëfyer jetën e Çezarit, Plutarku shkruan që në moshë të re, Jul Çezari u rrëmbye nga piratë, që kontrollonin Detin Mesdhe.

“Piratët kërkuan 20 talente për lirimin e tij, dhe Çezari duke qeshur u tha se nuk dinin kë kishin kapur, dhe u ofrua të pagojë pesëdhjetë”. Më pas Çezari u premtoi që, pasi ta lironin, do i vriste personalisht. Me t’u kthyer në liri, organizoi një flotë për t’i ndjekur, dhe bëri atë që kishte premtuar./KultPlus.com

’Matilda ime e shtrenjtë, unë nuk dua të fle pa sytë e tu’

Poezi nga Pablo Neruda, kushtuar muzës së tij Matildes.

Po kërkoj qetësi
Tani më lini vetëm.
Mësoni të bëni pa mua.

Unë po mbyll sytë.

Dhe dua vetëm pesë gjëra,
Pesë rrënjët favorite.

E para është dashuria pafund.

E dyta është të shoh vjeshtën.
Unë s’mund të jem nëse gjethet
Nuk fluturojnë dhe bien në tokë.

I treti është dimri solemn,
Shiu që e doja, përkëdheljet
E zjarrit në dimrin e egër.

Në vend të katërt, vera
Rrumbullake sa një shalqin.

Gjëja e pestë janë sytë e tu.
Matilda ime, e shtrenjtë,
Unë nuk dua të fle pa sytë e tu,
Unë nuk dua të jem nëse ti nuk shikon në mua:
E jap pranverën
Që ti të vazhdosh të më shikosh mua.

Kjo, miq është gjithë ç’dua.
Gati asgjë dhe pothuaj gjithçka.

Tani ju mund të shkoni nëse dëshironi.

Unë jetova aq shumë sa një ditë
Ju do të më harroni
Do të më fshihni nga dërrasa e zezë:
Zemra ime shkoi përgjithmonë.

Por sepse po kërkoj qetësi
Mos mendoni se po shkoj të vdes.
Përkundrazi:
Ndodh që po shkoj të jetoj.

Kështu do të jetë vetëm brenda meje
Që gruri do të rritet,
Së pari filizat çajnë përmes
Tokën të shohin dritën,
Se nënë toka është e errët:
Unë jam si një pus në ujrat e të cilit
Nata lë yjet e saj
Që të shkojë e vetmuar përmes fushave.

Sepse jetova kaq shumë
Unë dua të jetoj dhe aq më shumë.

Kurrë nuk jam ndjerë kaq kumbues,
Kurrë nuk kam pasur kaq shumë puthje.

Tani, si gjithmonë, është shpejt.
Drita fluturon me bletët e saj.

Më lini vetëm me ditën.
Kërkoj lejë të lind./KultPlus.com

Kur Pablo Neruda i thurte vargje Shqipërisë

Poezi nga Pablo Neruda

S’kam qenë asnjëherë në Shqipëri,
në tokën e ashpër, plot dashuri,
peisazheve bjeshkatare me barinj trima.
S’kam qenë, po ja
që sot kam shpresë
të vij
ashtu si festat apo dasmat popullore,
për të pare i etur diellin e madh
që praron fuqishëm muskujt viganë
të vargmaleve të saj epikë!
Si zambaku i ri dhe i freskët që shpërthen mes shkrepave
shpërthen nga gjiri i saj kultura,
arti, librat, ndërsa përpara bujkut
e punëtorit ngrihet nderimi i epokës,
përmendorja e dashurisë
e virtuti lulëzon
viset e lashta!
O Shqipëri e vogël, por sa e fortë!
E vendosur e patundur e fjalëmbël.
Tingulli i kitarës tënde
është i gjallë e i çeliktë
e vjen e i shtohet me dinjitet melodive
të historisë,
këngës së epokës që s’ka të heshtur! Është një zë malesh,
ndërtimesh të pafundme e të bardha,
kjo është kënga e njerëzve dhe bjeshkëve
e zogjve të pranverës dhe drurëve të mollëve
plot lule të porsaçelura
e erërave e valëve të detit.
Qëndresa, pamposhtmëria dhe lulet e tua Shqipëri
janë dhurata që po i sjell
vetë ndërtimit të jetës së re mbi botë.

/Shqipëroi Moikom Zeqo / KultPlus.com

Dy vite nga vdekja e Milan Kundera

Shkrimtari me origjinë çeke Milan Kundera, autor i romanit “Lehtësia e padurueshme e qenies” ka vdekur më 12 korrik 2023. Ai ishte 94 vjeçar.

“Milan Kundera vdiq dje në Paris pas një sëmundjeje të gjatë”, kishte thënë Anna Mrazova, zëdhënëse e Bibliotekës Moraviane (MZK).

Kundera lindi në qytetin çek të Brno-s, por emigroi në Francë në 1975 pasi u përjashtua për kritikat e pushtimit sovjetik të Çekosllovakisë në vitin 1968.

Ai fitoi vlerësime për stilin e tij që përshkruante tema dhe personazhe që lundronin midis realitetit të zakonshëm të jetës së përditshme dhe botës së lartë të ideve, shkruan Reuters, transmeton KultPlus.

Ai rrallë jepte intervista, duke besuar se shkrimtarët duhet të flasin përmes punës së tyre.

Romani i tij i parë “Shakaja” u botua në vitin 1967 dhe ofroi një portret të ashpër të regjimit komunist Çekosllovak.

Puna ishte një hap i parë në rrugën e Kunderës nga anëtar partie në disident në ekzil.

Ai i tha të përditshmes franceze Le Monde në vitin 1976 se t’i quash veprat e tij politike do të thoshte thjeshtim i tepërt, dhe për rrjedhojë errësimi i rëndësisë së tyre të vërtetë./ KultPlus.com

Erdh Hana mramë te unë

Poezi nga Hafiz Shirazi

Shqipëroi: Pupëza

Erdh Hana mramë te unë
me nji pytje shumë simpatike. M’tha:
Dielli u kanë dashnori jem besnik për miliona vjet.
Sa herë ia dho trupin,
drita t’mrekullushme rrjedhin prej zemrës ‘tij…
O Hafiz, a asht e saktë që na krejt kena me u ba Dritë?

I thashë:
E dashtun Hanë,
tash që dashnia jote o’ ka pjekët,
na duhet me u ulë bashkë qishtu pak ma shpesh
që me mujt me t’kshillu qysh me u ba
qajo çka je. / KultPlus.com

Atë Shtjefën Gjeçovi, njeriu që hapi shkollat e para shqipe pas pavarësisë

Shkruan: Andreas Dushi

Poliedrija, apo ndryshe gjithëdija e personaliteteve shqiptare, kufizon ndjeshëm dëshirën e atyre që duan të shkruajnë për to, pasi sikurse thonin grekët e lashtë, është e vështirë që të vdekshmit të shkruajnë për të pavdekshmit. Çfarë sot po marr guximin të bëj, në përvjetorin e lindjes së figurës së shquar të shqiptarisë Atë Shtjefën Gjeçovit, është pikërisht kjo: Një i vdekshëm po shkruan për një të pavdekshëm.

Kur pata fatin të vizitoja disa prej trevave të zonës së Dukagjinit, më bëri shumë përshtypje që në çdo shkollë apo godinë që dikur përdorej si shkollë kishte pllaka të mermerta ku shkruhej emri i një njeriu që nuk ishte edhe emri i shkollës. Në Prekal, fjala bie, ishte emri i Atë Shtjefën Gjeçovit si i pari që çeli një shkollë shqipe atje.

Duke vijuar më tej, këtë emër e shoh të shkruar edhe sa e sa herë, ndër sa e sa pllaka çka pa frikë më bëri të kuptoj diçka: Dukagjini, një trevë e quajtur “e prapambetur” nga dashakeqësit e saj, ka një fat që shumë krahina të tjera të Shqipërisë nuk e kanë: Prej 100 vjetëve ka arsim.

Ky fat, i cili buron nga prania e etërve françeskanë si të vendosur të përhershëm apo vizitues të herë pas hershëm falë programeve të misioneve shëtitëse (të përmendura nga Atë Zef Valentini apo Atë Domenico Pasi në librat e tyre “Misionet Shëtitëse” botuar nga “Plejad”), akoma edhe sot vazhdon të tregojë të mirat që ka sjellë.

Atë Shtjefën Gjeçovi, figura e jashtëzakonshme e kulturës së shqiptarisë, i lindur në Janjevë të Kosovës është ai i cili meriton jo respektin e gjithkujt, pasi me sa e njoh mes shkrimeve të të tjerëve ai nuk synonte të ishte i “gjithëdashur”, por të paktën njohjen nga gjithkush pasi ai qe i pari në shumëçka dhe, për fat të keq, edhe i fundit si punues serioz në thuajse çdo fushë që lëvroi./ KultPlus.com

Parku i Drilonit, oaz qetësie dhe bukurie natyrore që të magjeps

Në skajin juglindor të Shqipërisë, vetëm pak minuta larg qytetit të Pogradecit, ndodhet një nga perlat më të çmuara të turizmit natyror: Parku i Drilonit.

Ky vend i rrallë është kthyer prej vitesh në një nga destinacionet më të preferuara për vizitorët vendas dhe të huaj, falë gjelbërimit të dendur, burimeve të kristalta dhe faunës së pasur ujore.

Sapo hyn në park, ndjen menjëherë qetësinë që mbizotëron. Rrugicat e shtruara me gurë kalojnë nën hijen e plepave shumëvjeçarë, ndërsa zhurma e lehtë e gjetheve që përplasen nga era krijon një atmosferë të veçantë çlodhjeje.

Burimet natyrore të Drilonit, të cilat furnizojnë direkt liqenin e Pogradecit, përshkojnë parkun përmes kanaleve të qeta ku notojnë shpendët dhe mjellmat e bardha.

Turistët ndalen shpesh për të fotografuar këtë bukuri natyrore, ndërsa fëmijët ndjekin me sy zogjtë që lëvizin lirshëm mbi ujë.

Prania e kafeneve tradicionale buzë kanaleve të liqenit e bën përvojën edhe më të këndshme për vizitorët që duan të shijojnë një pije nën freskinë e pemëve dhe zërat e natyrës.

Driloni është një destinacion që çdo vit tërheq mijëra vizitorë që kërkojnë pak qetësi, bukuri dhe frymëzim. Për ata që duan të largohen për pak nga zhurma e qyteteve, Driloni mbetet një zgjedhje ideale për relaks dhe kontakt të drejtpërdrejtë me natyrën e paprekur të Shqipërisë juglindore.

Pranë Drilonit është edhe fshati Tushemisht me “Zonjën nga qyteti”, i cili së bashku me Parkun natyror të Drilonit janë shndërruar në një pol të ri ekoturistik jo vetëm për Pogradecin, por edhe për Korçën.

Driloni apo Voloreka siç e quajnë pogradecarët, vetëm 6 km larg Pogradecit, është një nga mrekullitë natyrore dhe një nga atraksionet më të bukura në vendin tonë, ku investimet e realizuara me ndërtimin e rreth 4 mijë metra rrugica për këmbësorët që kanë zgjeruar sipërfaqen e parkut, kanë nxjerr më në pah potencialin turistik të kësaj zone.

Driloni është një burim karstik që përbëhet nga tri vija uji që rrjedhin për t’u derdhur disa dhjetëra metra më tej, në bregun juglindor të liqenit. Njëri prej tyre, ai më kryesori, krijon një basen të madh ujor, ku mund të shëtitësh, vozitësh me varkë, të shijosh bukuritë e florës dhe faunës së pasur.

Rrugicat e ndërtuara lidhin të gjithë sipërfaqen nga burimet e Drilonit në fshatin Gurras, deri në shëtitoren përgjatë liqenit të Ohrit.

Sipërfaqja ku shtrihet shëtitorja e Tushemishtit dhe Parku i Drilonit është shumëfishuar në 150 hektarë, e gjitha në funksion të turizmit, me 13 ura të reja, shëtitore, korsi biçikletash, 8 mijë pemë të mbjella, 5 km gjatësi e lundrueshme me varkë./atsh/KultPlus.com

151 vjet nga lindja e At Shtjefën Gjeçovit, ‘babai’ i studimeve folklorike shqiptare

Më 12 korrik 1874, në Janjevë të Kosovës, lindi Shtjefën Mëhill Konstantin Gjeçi-Kryeziu, i njohur si At Shtjefën Gjeçovi, prifti katolik, etnologu dhe folkloristi shqiptar, i cili konsiderohet si babai i studimeve folklorike shqiptare.

Ai u shkollua nga françeskanët në Bosnje (nën kontrollin e Austro-Hungarisë) dhe u shpërngul në Shqipëri në vitin 1896, pasi u bë prift, dhe kaloi vitet midis 1905 dhe 1920 midis fiseve malësore shqiptare, duke mbledhur literaturë gojore, ligj fisnor, arkeologji dhe folklori.

Kryevepra e tij, Kanuni i Lekë Dukagjinit, është përmbledhja e ligjit zakonor shqiptar, e cila u botua pas vdekjes së tij, në vitin 1933.

Atdhetar shqiptar dhe studiues i zellshëm i gjithçkaje që lidhet me të kaluarën shqiptare, ai ishte i urryer nga popullata serbe dhe autoritetet lokale. Ai u vra nga nacionalistët serbë më 14 tetor 1929, në fshatin Zym afër Prizrenit, Kosovë (në atë kohë pjesë e Mbretërisë Jugosllave), ndërsa shërbente si prift dhe mësues vendas.

Për nder të tij ka monumente si në Zym ashtu edhe në Janjevë, ndërsa shtëpia ku ai lindi u bë muze. Varri i tij ndodhet në fshatin Karashëngjergj jo shumë larg Zymit. Emrin e tij e mbajnë disa shkolla në Kosovë dhe Shqipëri.

“Gjurmët e Gjeçovit” është një aktivitet vjetor që mbahet në vendlindjen e tij Janjevë që nga viti 2000, për të përkujtuar dhe promovuar veprën dhe trashëgiminë e tij. / KultPlus.com

121 vite nga lindja e nobelistit Pablo Neruda

12 korriku i vitit 1904 është data e lindjes së njërit prej poetëve më të famshëm të shekullit të 20-të, Pablo Nerudës, karriera e të cilit nuk u shua me vdekjen e tij, por vazhdon jehonën edhe në kohën e sotme.

Në një moshë shumë të re hyri në botën e shkrimit, për të vazhduar atë gjer në frymën e fundit. Si një 13 vjeçar, miksoi një sërë stilesh, duke përfshirë poema surrealiste, manifesta politike, epika historike si dhe poema dashurie.

Neruda u shqua si poet, diplomat, politikan si dhe përkthyes në shumë gjuhë të botës, me qëllim të promovimit të gjuhës së tij kiliane.

Veprimtaria e tij poetike u përmblodh në 19 vëllime, shumica prej të cilave u përkthyen në gjuhë të ndryshme të botës, përfshirë edhe gjuhën shqipe.

Disa nga këto vëllime poetike janë: ‘100 sonete për dashurinë’, ‘Fundi i botës’, ‘Mirëseardhja në atdhe’, ‘Unazat’,  “Oda elementare’ dhe ‘Duart e ditës’.

‘20 poezi dashurie dhe një këngë dëshpërimi’ është libri i Neradës i publikuar në moshën 20 vjeçare, me anë të se cilit u konsiderua si një ndër poetët më premtues të rinj të asaj periudhe.

 Ndërkaq, kohë me vonë doli në pah edhe libri ‘Deti dhe këmbana’, e njohur ndryshe edhe si kryevepra e Nerudës, brenda së cilës autori krijon një kontradiktë mes së bukurës dhe së keqes, të butës dhe të egrës, vdekjes dhe pathyeshmërisë.

Kujtojmë që viti 1971 e gjeti Neruden si fitues të çmimit Nobel për Letërsi. / KultPlus.com

Rrotullimi magjik “Tanoura”, Egjipti çel javën kulturore në Shqipëri

“Tanoura-n”, një vallëzim tradicional i Egjiptit çeli Javën Kulturore Egjiptiane në Shqipëri. Një valle e frymëzuar nga rrotullimi sufi solli një shfaqje plot magji duke krijuar një paraqitje hipnotizuese të lëvizjes, muzikës dhe shprehjes muzikore.

“Është një vallëzim tradicional mysliman, ku burri rrotullohet rreth vetes që të lidhet me Zotin. Ai përpiqet të largojë nga vetja të gjitha gjërat materiale dhe të lartësohet drejt Zotit, por në fund bie përtokë, se të gjithë njerëzit i përkasin tokës”, tha , Mahdy Emara, artist.

“Kjo javë kulture reflekton marrëdhëniet miqësore të rrënjosura thellë mes Egjiptit dhe Shqipërisë, të lidhura nga gjeografia, historia dhe kultura. Këtë vit ne jemi të lidhur edhe nga Alexandria dhe Tirana, pasi të dy qytetet janë kryqendra mesdhetare të kulturës dhe dialogut. Për këtë javë kemi zgjedhur tre aktivitete të veçanta”, tha Ambasadori i Egjiptit në Shqipëri, Hassan Shawky.

Kjo javë do të sjellë një sërë aktivitetesh vallëzimi e arti performativ, kuzhinë autentike dhe kinematografi bashkëkohore.

“Kultura mes dy vendeve tona është e lidhur përmes historisë, por edhe gjeografisë, pasi na lidh Mesdheu. Kemi shumë gjëra të përbashkëta që na lidhin dhe shpresojmë do t’i prezantojmë përmes këtyre aktiviteteve”, shtoi Ambasadori Shawky.

Krahas këtyre aktiviteteve, publiku shqiptar mund të njihet edhe me kinemanë bashkëkohore egjiptiane përmes shfaqjes së dy filmave.

I pari, “The blue elephant” është një thriller psikologjik, i cili ka bërë jehonë në kinemanë arabe, ndërsa filmi tjetër, “Diamond dust” ka në qendër të tij një farmacist i cili vendos të hakmerret pasi zbulon vrasjen brutale të babait të tij.

‘Mos u përpiq të jesh si dikush tjetër, sepse ti tashmë je një kryevepër’

Thënie nga Osho

  1. Mundo të përfitosh nga çdo gjë e re në jetë. Jetoje jetën në çdo mënyrë të mundshme, me gjithë të mirat dhe të këqijat e saj. Mos ki frikë nga eksperiencat e reja, sepse sa më tepër eksperienca të kesh në jetë, më shumë do të fitosh pjekuri.
  2. Ji vetvetja. Mos u përpiq të jesh si dikush tjetër, sepse ti tashmë je një kryevepër. Nuk mund të jesh më i mirë se kaq. Thjesht të duhet ta pranosh këtë gjë.
  3. Mos e merr jetën tepër seriozisht. Është e kotë ta ndalosh veten së përjetuari, apo së provuari gjëra të reja në jetë, pasi kështu nuk përfiton asgjë prej saj. Jeta duhet shijuar ashtu siç vjen.
  4. Lëre të ikë atë që e do. Është njësoj si një lule, të cilën e pëlqen. Më mirë mos ta këpusësh atë, sepse nëse e këput, ajo do të vyshket dhe do të ndalojë së qenuri ajo që ti e pëlqen.
  5. Dëgjoje instinktin tënd. Dëgjoje qenien tënde, sepse ajo të jep vazhdimisht këshilla. Mos e ngri zërin kundër vetes, sepse vetëm duke qenë i qetë, do të mund të ndjesh zërin tënd të brendshëm.
  6. Zgjedhja për të qenë i lumtur ose i trishtuar të përket vetëm ty. Askush tjetër nuk është përgjegjës për këtë gjë. Mos e lejo asnjë të të mërzisë dhe lejo këdo të të bëjë të lumtur.
  7. Dhuro dashuri. Kushdo ka nevojë për pak dashuri në përditshmërinë e tij, ndaj mos ngurro të jesh ti personi që mund t’u falë të tjerëve dashuri. Nuk duhet shumë. Dashuri dhuron dhe një buzëqeshje.
  8. Çdokush është unik në mënyrën e vet. Askush nuk është superior dhe askush nuk është inferior. Të gjithë jemi njësoj dhe të gjithë jemi unikë, në mënyrën tonë. Duhet thjesht të zbulosh cilësitë e tua më të mira dhe të mendosh se vetëm ti i ke ato. Kështu do të ndihesh më mirë me veten.
  9. Dashuria për veten duhet të jetë më e madhja nga të gjitha format e dashurisë. Parimi është tepër i thjeshtë. Nuk mund t’i duash dot mjaftueshëm të tjerët, nëse nuk do veten tënde. / bota.al/ KultPlus.com

‘Wanderlust in Albania 2’, Rama ndan pamje nga perëndimi në plazhin e Golemit

Shqipëria është kthyer në një destinacion me turizëm gjithëvjetor, ku turistë të huaj dhe pushues vendas zgjedhin që të vizitojnë vendet më të bukura, nga plazhet, te Alpet apo parqet me peizazhe mahnitëse.

Kryeministri Edi Rama ndau sot në rrjetet sociale videon me pamje nga një perëndim dielli në plazhin e Golemit.

Videoja e realizar nga Leonard Barko me titull “Aty ku dielli puth detin”, është prezantuar në Konkursin Ndërkombëtar të Fotografisë dhe Videove Reels “Wanderlust in Albania 2”.

Kryeministri Rama shprehet se “”Wanderlust in Albania 2″ sjell qiellin e artë mbi Adriatik, filmuar nga Leonard Barko për Konkursin Ndërkombëtar të Fotografisë & Video Reels.

“Me titull “Aty ku dielli puth detin”, pamja i përket plazhit të Golemit, që dhuron ndër perëndimet më të bukura të verës”, u shpreh Rama në një postim në rrjetet sociale.

Konkursi Ndërkombëtar i Fotografisë dhe Videove Reels “Wanderlust in Albania” u rikthye për të dytin vit, pas suksesit të edicionit të parë, duke zbuluar bukuritë e Shqipërisë përmes syve të vetë udhëtarëve dhe vizitorëve me fotografi dhe video reels që ata kanë realizuar gjatë udhëtimeve të tyre në Shqipëri. /atsh/ KultPlus.com

Franca heton platformën X të Elon Musk për manipulim të të dhënave dhe mashtrim

Prokurorët francezë kanë nisur një hetim për manipulim të të dhënave dhe mashtrim që përfshin platformën e medieve sociale X, të Elon Musk, sipas AP.

Zyra e prokurorit të Parisit, njoftoi sot në një deklaratë, hapjen e hetimit.

“Hetimi po shqyrton dy vepra të dyshuara penale – manipulim të organizuar në funksionimin e një sistemi të automatizuar të përpunimit të të dhënave dhe mashtrim në nxjerrjen e organizuar të të dhënave nga një sistem i automatizuar i përpunimit të të dhënave, sipas deklaratës.

Zyra e prokurorit nuk dha detaje mbi shkeljen e dyshuar.

Gjithashtu, do të hetohen si platforma ashtu edhe njerëzit, pa i emëruar ata ose pa thënë se çfarë roli mund të kenë brenda platformës X.

Zyra e prokurorit tha se po vepronte mbi informacionin që dy persona i kanë dhënë në janar – njësisë së së krimeve kibernetike.

Njëri prej tyre është anëtar i parlamentit dhe tjetri është një zyrtar i lartë në një institucion qeveritar francez.

Të dy personat hodhën akuza për përdorimin e dyshuar të algoritmit të X për qëllime të ndërhyrjeve të huaja.

Deklara nuk detajoi ndërhyrjen e supozuar ose se si u përdor algoritmi.

Pasi kreu “verifikimet” dhe mori informacione shtesë nga studiues francezë dhe institucione të ndryshme publike, zyra e prokurorit vendosi të hapë hetimin këtë javë. /atsh/ KultPlus.com

Justin Bieber publikon albumin ‘Swag’

Këngëtari Justin Bieber ka publikuar albumin e tij të parë të ri në katër vjet, të titulluar “Swag”.

Albumi me 21 këngë u publikua si një surprizë dhe e gjen këngëtarin duke reflektuar mbi përvojat e tij si bashkëshort dhe baba, pas spekulimeve rreth martesës së tij me Hailey Bieber.

Ky album vjen pasi 31-vjeçari filloi të postonte njoftime paraprake në Instagram mbrëmë, ndërsa tabela misterioze u shfaqën në të gjithë botën, duke e përshkruar albumin e ri si “një nga krijimet e tij më personale muzikore”.

Në maj të këtij viti, Hailey, vajza e aktorit amerikan Stephen Baldwin dhe e martuar me Bieber që nga viti 2018, i tha ”Vogue” se jeta pas lindjes kishte qenë “shumë e vështirë”, duke i përshkruar thashethemet e vazhdueshme online si një “jetë të çmendur për t’u jetuar”.

Ajo tha se ”lindja e djalit të çiftit, Jack Blues Bieber, në gusht të vitit të kaluar ishte një nga gjërat më të vështira që ka bërë ndonjëherë pas një lindjeje 18-orëshe”.

Titujt e këngëve nga albumi i ri përfshijnë “Therapy Session”, “Dadz Love” dhe “Devotion”.

Kënga “Swag” vjen pas albumit të saj të vitit 2021 “Justice”, i cili përfshinte këngët “Hold On”, “Peaches” dhe “Anyone”, dhe u krijua në bashkëpunim me Carter Lang, Dylan Wiggins, Daniel Caesar, Dijon, mk.gee, Daniel Chetrit, Eddie Benjamin dhe Knox Fortune./ atsh/ KultPlus.com

Carlos Cardoso me rolin e Don José në operën ‘Carmen’ të Georges Bizet

Opera e Kosovës ka njoftuar sot se artisti Carlos Cardoso do të prezantohet me rolin e Don José në operën “Carmen”, të Georges Bizet.

Cardoso ka lindur në Tarouquela, Portugali. Ka studiuar këndim me Paulo Ferreira në Shkollën Beira Interior. Ka qenë anëtar i studios së Operës së Teatrit São Carlos në Lisbonë dhe, nga viti 2011 deri në 2013, i Accademia del Teatro alla Scala në Milano, ku interpretoi, ndër të tjera, rolin e Don Ramiro në La Cenerentola.

“Që nga sezoni 2017/18 është anëtar i ansamblit të Aalto Theater Essen, ku ka interpretuar rolet e Dukës së Mantovës (Rigoletto), Ismaele (Nabucco), Alfredo (La traviata), Rodolfo (Luisa Miller), Don José (Carmen), Rodolfo (La bohème), Pinkerton (Madama Butterfly), Narraboth (Salome), Edgardo (Lucia di Lammermoor), Riccardo (Un ballo in maschera), Adorno (Simon Boccanegra) dhe Pollione (Norma)”, thuhet në njoftimin e Operës së Kosovës.

Ka performuar gjithashtu në Rossini Opera Festival në Bad Wildbad, Gran Teatre del Liceu në Barcelonë, Teatro Verdi di Busseto, La Monnaie në Bruksel, Landestheater Salzburg, Teatro São Carlo në Lisbonë, Stadttheater Klagenfurt, Operën Kombëtare të Lituanisë në Vilnius dhe Teatro Verdi di Trieste.

Opera “Carmen” e Georges Bizet do të mbahet më 22 dhe 24 korrik, në ora 20:30, në AMC Hall./ KultPlus.com

Pro Peace, QKRMT dhe YIHR përkujtojnë 30 vjetorin e gjenocidit të Srebrenicës

Organizata Pro Peace ka organizuar një akt simbolik përkujtimor dhe solidarizues me rastin e 30 vjetorit të gjenocidit të Srebrenicës.

Ky organizim erdh në bashkëpunim me organizatat partnere Qendrën Kosovare për Rehabilitimin e të Mbijetuarve të Torturës (QKRMT), Nismën e të Rinjve për të Drejtat e Njeriut (YIHR) si dhe aktivistë të shoqërisë civile.

 Ky akt simbolik u mbajt në hapësirat e Bibliotekës Kombëtare të Kosovës “Pjetër Bogdani” në Prishtinë./ KultPlus.com

Vikena Kamenica me rolin kryesor ‘Carmen’ në operën e Georges Bizet

Opera e Kosovës ka njoftuar se Vikena Kamenica do të prezantohet me rolin e Carmen në operën “Carmen” të Georges Bizet, që do të mbahet më 22 dhe 24 korrik, shkruan KultPlus.

Vikena Kamenica është një prej solokëngëtareve më të njohura shqiptare në fushën e muzikës operistike dhe koncertale. E lindur në Tiranë, ajo është diplomuar në Akademinë e Arteve të Bukura në degën e Këndimit Lirik, ku ka studiuar me profesorë të njohur të muzikës shqiptare.

Menjëherë pas diplomimit, Kamenica u bë pjesë e trupës së Teatrit Kombëtar të Operës dhe Baletit në Tiranë, ku ka interpretuar një repertor të gjerë rolesh operistike.

“Është e njohur veçanërisht për interpretimin e roleve kryesore në opera si Carmen (Georges Bizet), Rosina në Il Barbiere di Siviglia (G. Rossini), Dorabella në Così fan tutte (W. A. Mozart), si dhe për pjesëmarrje në opera shqiptare, duke kontribuar në promovimin e repertorit kombëtar”, thuhet në njoftimin e Operës së Kosovës.

Karriera e saj përfshin edhe turne dhe koncerte ndërkombëtare në Itali, Francë, Gjermani, Kosovë, Maqedoni të Veriut e vende të tjera, ku ka përfaqësuar denjësisht artin shqiptar. Ajo njihet për timbrin e ngrohtë, teknikën e saktë vokale dhe interpretimin emocional që përcjell në skenë.

“Përveç veprimtarisë së saj si soliste, Vikena Kamenica është angazhuar edhe në mësimdhënie dhe mentorim të brezave të rinj të këngëtarëve, duke dhënë një kontribut të çmuar në edukimin artistik në Shqipëri. Me një karrierë të pasur e të qëndrueshme, Vikena Kamenica mbetet një nga figurat më të rëndësishme të skenës operistike shqiptare”, thuhet në njoftim.

Opera “Carmen” e Georges Bizet do të mbahet më 22 dhe 24 korrik, në ora 20:30, në AMC Hall./ KultPlus.com

Leslie’s (1916) / 200.000 gra dhe fëmijë shqiptarë kanë vdekur nga uria — Nisma e amerikanit për t’i ardhur në ndihmë Shqipërisë

Nga Aurenc Bebja*, Francë – 11 Korrik 2025

Gazeta javore amerikane “Leslie’s” ka botuar, me 2 nëntor 1916, në faqen n°18, një shkrim asokohe rreth gjendjes së mjerueshme të bashkëkombasve tanë dhe apelit për t’u ardhur në ndihmë, të cilin, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :

Mijëra shqiptarë po vdesin nga uria

Burimi : Leslie’s, 2 nëntor 1916, faqe n°18
Burimi : Leslie’s, 2 nëntor 1916, faqe n°18

Mbi rrënojat e djegura të Luftës së fundit Ballkanike, diplomatët e Evropës krijuan një shtet të ri — Shqipërinë. Revolucioni shpërtheu shpejt, froni i paqëndrueshëm u lëkund dhe ra dhe pastaj, me luftën e tyre të tmerrshme në duar, ndërtuesit e Shqipërisë lanë që vepra e tyre e brishtë në Adriatik të zhdukej. Populli i Shqipërisë po vdes me mijëra për shkak të mungesës së nevojave më të thjeshta të jetës, — 200.000 gra dhe fëmijë kanë vdekur nga uria.

William Willard Howard ka marrë përsipër detyrën e shpëtimit të këtij shteti jetim dhe që po vdes duke iu drejtuar “fair-play-it” amerikan.

Tragjedia e Shqipërisë — thotë zoti Howard — është se një komb po vdes nga uria, ndërsa populli i Shteteve të Bashkuara, i ngarkuar me dhurata për pjesën tjetër të Evropës dhe për Turqinë, kalon anash saj.

A është e drejtë — a është njerëzore — që gratë dhe fëmijët e pafajshëm të Shqipërisë, të cilët nuk i kanë bërë kurrë keq askujt, të shkelen me këmbë dhe të lihen të vdesin, në një kohë kur të gjithë të tjerët janë të ushqyer ?

A është ky fair-play amerikan ?

Pasi u kam bërë thirrje veshëve të shurdhër të shtresave të larta, tani po u drejtohem njerëzve të zakonshëm, burrave dhe grave me mirëbesim të cilët nuk do ta linin një qen të ngordhte nga uria, pavarësisht nga raca e tij. Dua të kthehem në Shqipëri me një varkë të mbushur me furnizime. Kam rezervuar një anije  një anije të re amerikane, të sapo lëshuar në det dhe të pajisur për në det. Anija është gati dhe po pret.

Disa njujorkezë të shquar, kryesisht klerikë dhe redaktorë gazetash, do të marrin pjesë në një apel për një dërgesë ndihme për anijen. Arkëtari i caktuar për të marrë donacionet është kleriku Frederick Lynch, Doktor i Teologjisë, redaktor i Christian Work dhe sekretar i Unionit të Paqes së Kishës Carnegie. Donacionet e çdo shume  nga çmimi i një buke e lart  mund të dërgohen në Fondin e Ndihmës për Ballkanin, 70 Fifth Avenue, New York./ KultPlus.com

Edicioni i 8-të i MIK Festival në Korçë/ Muzikë, kulturë dhe emocione ndërkombëtare

Në qytetin e Korçës ka nisur edicioni i 8-të i MIK Festival, një nga ngjarjet më të rëndësishme të verës që sjell bashkë më shumë se 100 artistë nga vende të ndryshme të botës. Pianistë, orkestrantë, këngëtarë operistikë, balerinë dhe instrumentistë të njohur janë pjesë e këtij festivali që do të zgjasë katër ditë dhe që ka si thelb bashkimin përmes muzikës.

Koncerti hapës i festivalit solli një bashkëpunim të veçantë mes artistëve shqiptarë dhe atyre nga Kina, duke shënuar një moment të rrallë ndërkulturor në skenën shqiptare.

Kompozitori i njohur Genc Tukiçi u shpreh se ishte i nderuar të rikthehej në Korçë, të cilën e quajti “djepi i kulturës shqiptare”. Ai theksoi se muzika është gjuha universale që tejkalon kufijtë dhe i bashkon njerëzit, duke përmendur emocionin e interpretimit të përbashkët të muzikës kineze dhe shqiptare në skenën korçare.

“Jam shumë i nderuar që jam në Korçë, që është djepi i kulturës shqiptare. Në koncertin e sotëm ka një veçanti, është Kina e ftuar dhe do të ketë muzikë shqiptare dhe kineze që ne do ta luajmë me gjithë zemër. Kur themi Kinë mendojmë largësinë, por muzika i tejkalon kufijtë, i bashkon njerëzit dhe është gjuhë universale. Vajza kineze do këndojë në shqip, dy këngë shkodrane dhe disa këngë shumë të bukura kineze. Do të këndojë edhe këngën ‘Valsi i lumturisë’, i kompozitorit të madh që është dhe babai i udhëheqëses artistike Inva Mula. MIK Festival është një organizim perfekt ku muzikanti e ndien veten shumë mirë kur vjen këtu”, tha Genc Tukiçi. 

Pjesë e festivalit ishte edhe sopranoja kineze Xia Wang, e cila për herë të parë viziton Shqipërinë. Ajo interpretoi disa këngë shqiptare dhe kineze, duke i dhënë një domethënie të veçantë shkëmbimit kulturor. Wang tha se performimi në gjuhën shqipe ishte sfidues, por i rëndësishëm për të, ndërsa falënderoi maestro Tukiçin për ndihmën gjatë përgatitjeve.

“Është patjetër kënaqësi të jesh këtu. Është hera ime e parë dhe ndihem e nderuar të jem në Korçë në një qytet kaq të bukur dhe të jem pjesë e këtij festivali. Do të interpretojmë dy këngë franceze, këngë kineze dhe tri këngë shqiptare. Këngët shqiptare ishin sfiduese, sigurisht dua të kem një performancë të përkryer në diksion pasi të këndosh këngë shqip në Shqipëri është shumë domethënëse dhe shkëmbimi i kulturës në këtë vend të mrekullueshëm është shumë i rëndësishëm për mua. Përgatitjet kanë qenë të vështira për mua, por jam e lumtur që jam ndihmuar nga maestro Tukiçi”, u shpreh  sopranoja kineze Xia Wang.

Një tjetër emër ndërkombëtar që u ngjit në skenën e MIK ishte Guo Gan, instrumentisti i famshëm që luan në erhu, një instrument tradicional kinez dhe që është dëgjuar në shumë filma të njohur si “Kung Fu Panda”. Ai shprehu gëzimin që ishte për herë të dytë në Shqipëri, duke theksuar dëshirën për të bashkëpunuar me muzikantët shqiptarë dhe për të eksploruar bashkimin e stileve muzikore.

“Jam shumë i lumtur që do të luaj në MIK Festival këtu në Korçë. Është hera ime e dytë në Shqipëri, herën e parë kam luajtur në Tiranë, kam takuar shumë muzikantë dhe jam shumë i lumtur që do të luajmë bashkë. Quhem Guo Gan, jetoj në Paris, dhe më pëlqen muzika e vjetër, më pëlqejnë miksimet. Instrumenti që luaj është erhu, ndoshta e keni dëgjuar më parë nëpër filma si p.sh. te filmi ‘Kung Fu Panda’, të cilin e kam luajtur unë. Më pëlqen të punoj me muzikantët shqiptarë si në studio, filma apo të miksoj muzikën dhe jam shumë i lumtur”, tha Guo Gan.

Drejtuese artistike e festivalit, sopranoja e mirënjohur Inva Mula, u shpreh se përmes muzikës së sjellë nga Kina dhe Shqipëria, festivali përcjell mesazhin e paqes dhe miqësisë. Ajo nënvizoi se këtë vit për herë të parë festivali ka në fokus një dialog të tillë artistik me pjesëmarrje të shkëlqyer kineze.

“Sonte jemi në këtë vend që është magjik për mua dhe kemi sjellë muzikën shqiptare e atë kineze. Artistë shqiptarë që do të intepretojnë muzikën kineze, artistë kinezë që do të këndojnë shqip. Është emocioni në themel të çdo miqësie dhe paqeje. Këtë duam ta sjellim me muzikën kineze, të një populli me një kulturë të madhe dhe është hera e parë që e kemi një gjë të tillë me artistë të shkëlqyer”, u shpreh artistja Inva Mula.

Mbrëmjet e ardhshme do të vijojnë me një program të pasur. Të premten, në teatrin “Andon Zako Çajupi” do të zhvillohet një mbrëmje në nder të tenorit të madh Gaqo Çako, ndërsa të shtunën artistët do të ngjiten në skenën natyrore të Drenovës, për të nderuar 200-vjetorin e lindjes së Johann Strauss, në një interpretim të veçantë ku do të marrë pjesë edhe Eno Peçi, balerini i njohur i Vienës.

“Nesër vijmë në teatrin ‘Andon Zako Çajupi’ me një ngjarje shumë të rëndësishme. Biri juaj që ka lindur në Korçë në 1935, Gaqo Çako, Artist i Popullit, Nder i Kombit, i cili ka dhënë një kontribut të shkëlqyer, do të jetë një mbrëmje e paharruar në teatër. Për të ardhur më pas në fushën e Drenovës, një vend i mrekullueshëm, në 200-vjetorin e lindjes së Johan Shtraus, ne do ta luajmë veprën e tij në një kontekst tjetër, duke ftuar Eno Peçin, yllin e baletit vjenez. Për herë të parë vjen në Korçë bashkë me artistë të tjerë të mrekullueshëm.”

E diela mbyll festivalin me dy koncerte. I pari në Kishën e Vithkuqit, ku do të interpretohen arie kishtare dhe vepra antike të përzgjedhura, në një atmosferë ku ndërthuren kultura, kulinaria dhe tradita. Koncerti final do të mbahet në kupolën e Themistokliut, ku do të rikthehet atmosfera e serenatave të dikurshme, me një program të titulluar “Retro Passion”.

“Ditën e diel e kemi lënë dy koncerte, ku në koncertin e parë shkojmë për herë të parë në Kishën e Vithkuqit, me qëllimin për të qenë pranë kulturës e traditës së Korçës dhe rreth saj. Atje do të intepretojmë ariet e bukura antike, ato kishtare që janë me shumë shpirt, por edhe me një panair të kulinarisë e punimeve me dorë. Kemi dhe një koncert në kupolën e Themistokliut, ku janë kënduar shumë serenata dhe ne do ta sjellim të quajtur “Retro Passion”.

Festivali MIK, si çdo vit, po e kthen Korçën në një pikë takimi të kulturave, ku arti nuk njeh kufij dhe ku tingujt ndërkombëtarë përqafojnë shpirtin vendas./oranews/ KultPlus.com

Bienalja e Venecias, shpallet konkursi për përzgjedhjen e përfaqësimit shqiptar

Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja njoftoi sot shpalljen e konkursit publik për përzgjedhjen e përfaqësimit shqiptar në edicionin e 61-të të Bienales Ndërkombëtare të Artit në Venecia.

Kjo bienale do të mbahet nga 9 maj deri më 22 nëntor 2026.

Tema e Bienales 2026, kuruar nga Koyo Kouoh, titullohet “In the Eye of the Storm – Chronicles of the Minor Key”.

Gonxhja tha se “kjo është një ftesë për të eksploruar narrativat e heshtura, kujtesat e shtypura dhe gjuhët artistike që burojnë nga skajet, si një formë poetike e rezistencës dhe reflektimit ndaj historive të papërfaqësuara”.

Presidentja Osmani: Në rrugën euroatlantike të Kosovës, mbështetja e partnerëve është jetike

Presidentja Vjosa Osmani ka bërë të ditur se gjatë vizitës në Washington të Shteteve të Bashkuara të Amerikës pati një tryezë diskutimi me diplomatë dhe ekspertë lidhur me synimet strategjike të politikës së jashtme të Kosovës.

Në një postim në Facebook, ajo ka thënë se aty u diskutua përfshirë anëtarësimin në NATO, si dhe përkushtimin për forcimin e aleancës me Shtetet e Bashkuara.

“Në rrugën e Kosovës drejt institucioneve euroatlantike, mbështetja e partnerëve e aleatëve tanë është jetike”, ka thënë Osmani. 

Gonxhja: Emërimi i Jonid Jorgjit, mbështetje për filmin shqiptar dhe industritë kreative

Jonid Jorgji është emëruar kryetar i Qendrës Kinematografike Shqiptare.

Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja, përshëndeti emërimin e Jonid Jorgjit në krye të Qendrës Kinematografike Shqiptare, një figurë e njohur për përkushtimin ndaj zhvillimit të industrisë së filmit dhe mbështetjes së artistëve të rinj.

Jonid Jorgji ka ndjekur studime në fushën e Filmit dhe ka mbi një dekadë përvojë në media, kinema dhe menaxhim kulturor. Prej vitit 2009, është President i Shoqatës së Kineastëve të Rinj Shqiptarë, ku ka qenë i angazhuar në fuqizimin e artistëve të rinj dhe në nxitjen e krijimtarisë së tyre. Në vitin 2016 themeloi EJF Production, një kompani prodhimi audioviziv që ka realizuar filma, dokumentarë, reklama dhe projekte multimediale.

Nga viti 2022, Jonidi ka drejtuar Agjencinë e Industrive Kreative pranë Bashkisë së Tiranës, duke mbikëqyrur projekte kyçe si Qendra e Artit Agimi, Kinemaja Maks Velo, Tirana Film Office, MicroFolie Tirana dhe Rezidenca Nomade e Artit.

Ministri Gonxhja u shpreh se, nën drejtimin e Jonid Jorgjit, këto nisma janë kthyer në pika referimi për zhvillimin e industrive krijuese dhe ekonomisë kulturore në kryeqytet.

“Kombinimi i përvojës menaxheriale, sjell në këtë rol një vizion të qartë për të forcuar skenën filmike shqiptare, për të mbështetur prodhimet vendase dhe për ta çuar më tej bashkëpunimin ndërkombëtar në fushën e kinematografisë dhe industrive kreative”, u shpreh kreu i MEKI-t.

Ky emërim vjen në një moment të rëndësishëm për zhvillimin e industrisë kreative në vend, në kuadër të procesit gjithëpërfshirës të nisur nga MEKI për hartimin e Strategjisë Kombëtare për Ekonominë Kreative, në bashkëpunim me aktorë kombëtarë e ndërkombëtarë. Në fokus të këtij procesi janë rishikimi i kuadrit ligjor për sektorin kinematografik dhe audiovizual, rritja e mbështetjes publike për krijimtarinë vendase, krijimi i mekanizmave lehtësues për zhvillimin e tregut dhe nxitjen e investimeve në fushën e prodhimit audiovizual./atsh/KultPlus.com

Ato si unë

Poezi nga Alda Merini

Shqipëroi: Elida Buçpapaj

Ato si unë të dhurojnë ëndrra, madje edhe kur rrezikojnë të mbeten pa to.
Ato si unë të japin shpirtin,
sepse një shpirt i vetmuar është si një pikë në shkretëtirë.
Ato si unë të shtrijnë dorën e të ndihmojnë të ringrihesh,
duke marrë para sysh rrezikun që mund të bien vetë,
Ato si unë shohin përpara,
edhe pse zemra u mbetet gjithmonë disa hapa pas.
Ato si unë  kërkojnë sensin e jetës dhe,

kur e gjejnë atë,
përpiqen t’jua mësojnë atyre që vetēm mbijetojnë.
Ato si unë, kur duan, duan përgjithmonë,
dhe kur heqin dorë të duan kjo vetëm për shkak se
fragmente të vogla të qënies luajnë pa krahë me duart e jetës.
Ato si unë ndjekin një ëndërr
që t’i duan për atë që janë
dhe jo për atë që do të mund të kishin qenë.
Ato si unë bredhin nëpër botë në kërkim të atyre vlerave që, tani,
kanë rënë në harresën e shpirtit.
Ato si unë do të dëshironin të ndryshonin,
po të ndodhte, do të bënte që të lindnin përsëri.
Ato si unë këlthasin në heshtje,
sepse zëri i tyre nuk ngatërrohet me lotët.
Ato si unë janë ato që ti gjithmonë arrin t’jua thyesh zemrën,
sepse ti e di që ato të lenë të shkosh pa të kërkuar gjë.
Ato si unë dashurojnë marrezisht, duke e ditur se në këmbim
nuk do të marrin veç thërrime.
Ato si unë ushqehen me fare pak, dhe për fat të keq, aty e bazojnë ekzistencën e tyre.
Ato si unë kalojnë pa u vënë re.
por janë të vetmet që me të vërtetë do të të donin.
Ato si unë janë të vetmet që, në vjeshtën e jetës tënde
do të ndjesh keqardhje
për të gjitha ato që mund të kishin dhënë ty dhe …
që ti nuk ke dashur kurrë./KultPlus.com

95 vjetori i vdekjes i revolucionait të letërsisë shqipe Andon Zako Çajupit

Andon Zako Çajupi, (27 mars 1866 – 11 korrik 1930), ishte poet i shquar, veprimtar patriot dhe demokrat revolucionar shqiptar. Andon Zako Çajupi lindi në Sheper të Zagorisë. Jetoi dhe vdiq ne Egjipt. Mbiemri i tij i mesem i vërtetë ishte ÇAKO mirepo per arsye te panjohura me kohe i mbeti ZAKO.

Në Nivan kreu mësimet gjysmë të mesme, të cilat i plotësoi në një lice francez në Egjipt, ku jetonte i ati. Më 1887, pasi bëri një vizitë në Sheper, që ishte e fundit për të, Çajupi shkoi në Zvicër, atje kreu studimet e larta dhe mori titullin e doktorit të drejtësisë.

Nga fundi i shek. XIX mori pjesë gjallërisht në lëvizjen patriotike shqiptare dhe mbajti krahun e saj më të përparuar. Në rrethet e gjera atdhetare u bë i njohur me një artikull që shkroi në kuadrin e diskutimit rreth çështjes së alfabetit në të cilin doli kundër adoptimit të alfabetit grek për gjuhën shqipe. Më 1919 u zgjodh kryetar i shoqërisë “Vëllazëria” me qendër në Kajro.

Qe frymëzuesi dhe njëri nga hartuesit e memorandumit që shqiptarët e Egjiptit i dërguan Konferencës së Paqes më 1919 në mbrojtje të tërësisë territoriale të Shqipërisë. Më 1920 themeloi “Shoqërinë e Miqve”, e cila në vitin 1928 e ngriti zërin kundër shpalljes së monarkisë nga Ahmet Zogu.

Vepra letrare e Çajupit njihet si ndër të parat vepra satirike me botimin e “Baba Musa Lakuriq”. Më 1902 botoi librin “Baba Tomorri”, një nga veprat më të shquara të letërsisë së Rilindjes Kombëtare. Me këtë përmbledhje që dallohet nga fryma luftarake patriotike, demokratike dhe fryma popullore në brendi dhe në formë, Çajupi solli një ndihmesë të çmuar në pasurimin e letërsisë kombëtare. Në pjesën e parë dhe të dytë të librit janë vendosur me radhë vjershat patriotike dhe ato me temë dashurie; vjershat me karakter shoqëror dhe fabulat e shqipëruara janë përfshirë në pjesën e tretë të librit, që përmbyllet me komedinë e njohur “Përrallë nga e kaluara”.

Në historinë e letërsisë shqiptare Çajupi zuri vend edhe si dramaturg. Rëndësi të veçantë kanë sidomos komeditë e tij: Përralle nga e kaluara, Pas vdekjes dhe “Katërmbëdhjetë vjeç dhëndërr”, me të cilat solli një ndihmesë me vlerë në zhvillimin e këtij lloji në letërsinë tonë./ KultPlus.com