Etiketë: Pink Floyd

Ish-basisti i Pink Floyd kritikohet në Këshillin e Sigurimit pas komenteve për Ukrainën

Posted on by Kult Plus

Komentet e bëra nga Roger Waters, bashkëthemelues i grupit legjendar të rokut Pink Floyd, u kritikuan ashpër nga Ukraina, më 8 shkurt, pasi muzikanti britanik i tha Këshillit të Sigurimit të OKB-së se agresioni i Rusisë ndaj fqinjit të saj “nuk ishte i paprovokuar”.

Ambasadori i Moskës në OKB e ftoi Waters, 79 vjeç, të fliste në një takim të Këshillit të Sigurimit për të diskutuar dërgimin e armëve në Ukrainë.

Waters ka ngjallur edhe më parë polemika me qëndrimin e tij për luftën, duke thënë se Perëndimi duhet të ndalojë ofrimin e armëve për Kievin.

Ish-basisti i Pink Floyd i tha Këshillit të Sigurimit se pushtimi i Ukrainës ishte i paligjshëm dhe ai e dënon atë “në mënyrën më të fortë të mundshme”. Por ai la të kuptohej se fajin e kishte edhe Kievi.

“Gjithashtu, pushtimi rus i Ukrainës nuk ishte i paprovokuar. Kështu që unë dënoj edhe provokuesit”, tha ai, duke iu drejtuar Këshillit nëpërmjet një video-lidhjeje.

“E vetmja mënyrë e arsyeshme e veprimit sot është thirrja për një armëpushim të menjëhershëm në Ukrainë”, shtoi Waters.

Ambasadori ukrainas në OKB, Serhiy Kyslytsya, u përgjigj duke iu referuar teksteve të një prej këngëve më të famshme të Pink Floyd, “Another Brick in the Wall” (në shqip: Veç një tjetër tullë në mur) të lansuar në vitin 1979.

“Sa e trishtë për ish-adhuruesit e tij që e shohin atë duke pranuar rolin e veç një tulle në mur, një mur i dezinformimit dhe propagandës ruse”, tha Kyslytsya.

Zëvendës ambasadori i SHBA-së në OKB, Richard Mills, pranoi “kredencialet mbresëlënëse të Waters-it si artist”, por tha se kualifikimet e tij për të folur mbi kontrollin e armëve ose çështjet e sigurisë evropiane ishin “jo aq të shquara”.

Ambasadori shqiptar në OKB, Ferit Hoxha, i tha Këshillit se Waters ishte “me fat që ishte në Nju Jork”, ku ai mund të thoshte mendimin e tij, “përfshirë për agresionin rus dhe sa e gabuar është kjo”.

Hoxha tha se nëse do të kishte qenë në Rusi, “me ato që tha, ai mund të përfundonte në paraburgim deri tani”.

Waters shkaktoi reagime në shtator kur shkroi një letër të hapur duke thënë se Perëndimi duhet të ndalojë ofrimin e armëve për Kievin, duke akuzuar presidentin Volodymyr Zelensky për lejimin e “nacionalizmit ekstrem” në Ukrainë dhe duke i kërkuar atij “t’i japë fund kësaj lufte vdekjeprurëse”.

Ai u shpall më pas persona non grata nga qyteti polak i Krakovit dhe koncertet e tij u anuluan atje. /REL/ KultPlus.com

Të fotografosh gjeniun e çmendur

Posted on by Kult Plus

Fotografi Mick Rock përshkruan momentin e realizimit të një fotografie ikonike me ish-liderin e grupit Pink Floyd, Syd Barrett, i cili për shkak të problemeve mentale ishte larguar nga grupi, e që më vonë do ta kalojë jetën në izolim.

Shkrimin e tij e gjeni më poshtë:

Duhej të shkoja të fotografoja Syd Barretin, lart në banesë, por kur e pash jashtë makinën e tij, thash: “Duhet ta bëjë edhe një foto me këtë”. Ishte si rekuizitë e mirë. Nëse mbaj mend saktë, ishte një Pontiac Parisienne, që hapej me sustë, me ngjyrë rozë. Mickey Finn, që luante bongon për grupin T-Rex, e kishte marrë në një ankand. Syd e këmbeu Minin e tij për të. Por, nuk kishte asnjë ide si ta ngiste këtë makinë masive amerikane, që në fakt nuk punonte. Mund të shihni se rrota e pasme ishte shfryrë. Mbase është tërhequr deri aty.

Ishte vjeshta e vitit 1969. Ndodhesha në Earls Court duke u përpjekur për të bërë fotografi për albumin e parë solo të Sydit, “The Laughs Madcap”. Kishte një dukje të mahnitshme: një roker i dërrmuar. Mendoj se ai dukej më mirë se kur ishte në Pink Floyd. Ndoshta ishte gjëja më hipi aty. Ishte zgjuar nga shtrati, shkundi kokën dhe u vesh. Nuk kishte stilistë, as asistentë. Kush kishte para për këtë? “Iggy the Eskimo” bëri grimin që kishte nevojë rreth syve. Mendoj se kjo është arsyeja pse shumë foto nga vitet 1960-70 duken kaq autentike: se nuk janë stilizuar nga askush.

Duhet ta kujtoni atë kohë. Po flasim për ditët e hipikëve, të revolucionit seksual, të rinjve rebelues. Gjithçka ishte LSD, hashash dhe dashuri. Kjo periudhë prodhoi inovacione e karaktere kreative, dhe jam i sigurt se LSD-ja kishte të bënte me këtë. Unë sigurisht se nuk do të isha bërë fotograf po të mos kisha marrë LSD. Isha në mes të një udhëtimi acidik kur për herë të parë e kam kap fotoaparatin. Doli se nuk kishte film brenda, por ishte përvojë mahnitëse që më frymëzoi të merresha me fotografinë.

Isha 19 vjeç, por të gjithë ishin të rinj atë kohë. Nuk mendoj se dikush prej nesh njihte dikën mbi 25 vjeç. Ishte një botë krejtësisht e ndryshme: ideja e Mick Jaggerit që kërcen në skenë si 75 vjeç do të dukej qesharake atëherë, madje edhe për të.

Syd ishte piktor i vërtetë. Ishte në shkollën e artit. Kjo është arsyeja pse muzika e tij ishte aq unike, sepse mendonte si piktor – dhe vazhdoi të bënte piktura gjatë tërë jetës së tij. Një nga arsyet pse njerëzit e duan kaq shumë është sepse i njohin faktet e dala në shesh për jetën e tij, meqë ka dhënë pak intervista. Unë në fakt e kam bërë të fundit me të në vitin 1971, e pastaj u tërhoq përsëri në shtëpinë e nënës së tij në Kembrixh.

Njerëzit mendojnë se ai u çmend, por unë jo. Ishte shumë origjinal dhe kjo e shton mistikën. Por, ishte edhe djalë shumë i ëmbël dhe shoku im. / KultPlus.com

“Nëse anën time t’errtë ta shfaq, a ki me m’përqafu n’kët’ natë?”

Posted on by Kult Plus

George Roger Waters është një muzikant, kantautor dhe kompozitor anglez. Në vitin 1965, ai bashkëthemeloi grupin rok Pink Floyd. Sot ai feston 79 vjetorin e lindjes, shkruan KultPlus.

Nga: Roger Waters (“The Final Cut”/Pink Floyd – 1983)
Përktheu: Agron Shala

Përmes thjerrzave t’shtremta t’syve me lotë
Menxi e përkufizoj trajtën e k’tij momenti n’kohë
Edhe pse s’po fluturoj nalt n’qiellin e haptë blu
Po fundosna n’vrimë, n’tokën ku jam strukë

Nëse i shmangë n’hyrje fushat e minës
I mundë qentë, e sensortë e ligë i mashtron
E nëse i ikë edhe pushkës n’korridor
Fute kodin, hape odën sekrete
Nëse aty jam, mrapa murit t’kallxoj se ç’a ka

Aty ásht nji fëmijë qí ka shumë vegime
Se si ban seks me femnat e revistave
Me fenë tande t’re pyet a po flen
A mundet me dashtë dikush até?
Apo ásht veç nji andërr e trentë?

Nëse anën time t’errtë ta shfaq
A ki me m’përqafu n’két’ natë?
E nëse zemrën ta hap
Anën e dobtë me ta diftu
Qysh ki me vepru?

A ia shet rrëfimin revistës “Rolling Stone”?
A ke me i marrë fmijtë me vete
E fillikat me m’lanë?
Me buzën n’gaz
Kur n’telefon m’pëshpëritë
A ki me m’largu?
Apo n’shpi ki me m’çu?

Mendova se duhet me ta hap zemrën
Mendova se duhet me e hjek perden
Me duert qí dridhen briskun e kam mbajt
Ama telefoni cingëroi kur gati isha me e bá
E kurrë ma s’guxova fundin me ia dhanë. / KultPlus.com

Pink Floyd po publikon këngën e parë pas tri dekadave për të mbledhur para për Ukrainën

Posted on by Kult Plus

Pink Floyd po publikon muzikën e parë të re në pothuajse tre dekada për të mbledhur para për popullin e Ukrainës, njoftoi grupi të enjten, përcjell KultPlus.

“Hey Hey Rise Up” përfshin anëtarët e Pink Floyd, David Gilmour dhe Nick Mason, me vokal nga këngëtari ukrainas Andriy Khlyvnyuk i grupit BoomBox.

Kënga paraqet Khlyvnyuk duke kënduar një këngë patriotike ukrainase nga një klip që ai regjistroi përpara Katedrales së Shën Sofisë në Kiev dhe e postoi në mediat sociale.

Gilmour, i cili performoi me BoomBox në Londër në vitin 2015, tha se videoja ishte “një moment i fuqishëm që e bëri atë ta rikthejë edhe në muzikë”.

Pas pushtimit të Rusisë, Khlyvnyuk ndërpreu një turne në SHBA për t’u kthyer në Ukrainë dhe për t’u bashkuar me një njësi të mbrojtjes territoriale.

Kënga do të publikohet të premten dhe grupi thotë se të ardhurat do të shkojnë për Fondin e Ndihmës Humanitare të Ukrainës.

Pink Floyd u themelua në Londër në mesin e viteve 1960 dhe ndihmoi në krijimin e skenës psikedelike në Mbretërinë e Bashkuar përpara se të publikonte albumet me ndikim të viteve 1970, duke përfshirë “The Dark Side of the Moon”, “Wish You Were Here” dhe “The Wall”.

Anëtari origjinal Roger Waters u largua në 1985, dhe anëtarët e mbetur të Pink Floyd regjistroi për herë të fundit së bashku për albumin e vitit 1994 “The Division Bell”. /KultPlus.com

Pink Floyd i ka hequr këngët nga shërbimet muzikore në Rusi dhe Bjellorusi

Posted on by Kult Plus

Bendi legjendar britanik Pink Floyd i ka hequr këngët nga shërbimet muzikore në Rusi dhe Bjellorusi, si pasojë e luftës që rusët e kanë nisur në Ukrainë.

Këtë e kanë bërë të ditur me një njoftim të shkurtër në llogaritë e tyre në rrjete sociale.

“Duke qëndruar me botën në dënimin e pushtimit të Ukrainës nga Rusia, krijimet e Pink Floyd, nga 1987 e tutje, si dhe të gjitha incizimet solo të David Gilmourit, po hiqen nga shërbimet digjitale muzikore në Rusi dhe Bjellorusi.” / KultPlus.com

Të fotografosh gjeniun e çmendur

Posted on by Kult Plus

Fotografi Mick Rock përshkruan momentin e realizimit të një fotografie ikonike me ish-liderin e grupit Pink Floyd, Syd Barrett, i cili për shkak të problemeve mentale ishte larguar nga grupi, e që më vonë do ta kalojë jetën në izolim.

Shkrimin e tij e gjeni më poshtë.

Duhej të shkoja të fotografoja Syd Barretin, lart në banesë, por kur e pash jashtë makinën e tij, thash: “Duhet ta bëjë edhe një foto me këtë”. Ishte si rekuizitë e mirë. Nëse mbaj mend saktë, ishte një Pontiac Parisienne, që hapej me sustë, me ngjyrë rozë. Mickey Finn, që luante bongon për grupin T-Rex, e kishte marrë në një ankand. Syd e këmbeu Minin e tij për të. Por, nuk kishte asnjë ide si ta ngiste këtë makinë masive amerikane, që në fakt nuk punonte. Mund të shihni se rrota e pasme ishte shfryrë. Mbase është tërhequr deri aty.

Ishte vjeshta e vitit 1969. Ndodhesha në Earls Court duke u përpjekur për të bërë fotografi për albumin e parë solo të Sydit, “The Laughs Madcap”. Kishte një dukje të mahnitshme: një roker i dërrmuar. Mendoj se ai dukej më mirë se kur ishte në Pink Floyd. Ndoshta ishte gjëja më hipi aty. Ishte zgjuar nga shtrati, shkundi kokën dhe u vesh. Nuk kishte stilistë, as asistentë. Kush kishte para për këtë? “Iggy the Eskimo” bëri grimin që kishte nevojë rreth syve. Mendoj se kjo është arsyeja pse shumë foto nga vitet 1960-70 duken kaq autentike: se nuk janë stilizuar nga askush.

Duhet ta kujtoni atë kohë. Po flasim për ditët e hipikëve, të revolucionit seksual, të rinjve rebelues. Gjithçka ishte LSD, hashash dhe dashuri. Kjo periudhë prodhoi inovacione e karaktere kreative, dhe jam i sigurt se LSD-ja kishte të bënte me këtë. Unë sigurisht se nuk do të isha bërë fotograf po të mos kisha marrë LSD. Isha në mes të një udhëtimi acidik kur për herë të parë e kam kap fotoaparatin. Doli se nuk kishte film brenda, por ishte përvojë mahnitëse që më frymëzoi të merresha me fotografinë.

Isha 19 vjeç, por të gjithë ishin të rinj atë kohë. Nuk mendoj se dikush prej nesh njihte dikën mbi 25 vjeç. Ishte një botë krejtësisht e ndryshme: ideja e Mick Jaggerit që kërcen në skenë si 75 vjeç do të dukej qesharake atëherë, madje edhe për të.

Syd ishte piktor i vërtetë. Ishte në shkollën e artit. Kjo është arsyeja pse muzika e tij ishte aq unike, sepse mendonte si piktor – dhe vazhdoi të bënte piktura gjatë tërë jetës së tij. Një nga arsyet pse njerëzit e duan kaq shumë është sepse i njohin faktet e dala në shesh për jetën e tij, meqë ka dhënë pak intervista. Unë në fakt e kam bërë të fundit me të në vitin 1971, e pastaj u tërhoq përsëri në shtëpinë e nënës së tij në Kembrixh.

Njerëzit mendojnë se ai u çmend, por unë jo. Ishte shumë origjinal dhe kjo e shton mistikën. Por, ishte edhe djalë shumë i ëmbël dhe shoku im. /telegrafi/ KultPlus.com

Nënë

Posted on by Kult Plus

Nga: Pink Floyd
Shqipëroi: Bujar Meholli

Nënë, thuamë, bombën a do ta hedhin?
Nënë, thuamë, këtë këngë a do e pëlqejnë?
Thuamë, nënë, a do të më shkërmoqin?
Oh, nënë, më thuaj a duhet murin ta ndërtoj?

Nënë, thuamë, a duhet të garoj për president?
Qeverisë a duhet t’i besoj, nënë?
Pa më thuaj moj nënë, a do të më pushkatojnë?
Apo e gjithë kjo s’është veçse humbje kohe?

Vogëlushi im, të qash nuk bën assesi,
gjithë makthet tua e jotja nënë do t’i largojë tani,
edhe frikën gjithashtu
dhe do të të mbajë në krah, këtu.
Nëna në krahun e saj do të të mbajë,
të fluturosh nuk do të të lejojë,
por t’ia thuash këngës ajo do të të lejojë.
Nëna gjithmonë do të të mbajë të sigurtë
dhe të ngrohtë…

Oh, i vogli im, vogëlushi im, oh,
natyrisht që nëna do të të ndihmojë
atë mur ta ndërtosh.

Nënë, thuamë, e gjithë kjo a është e mirë për mua?
Nënë, thuamë, mos është tërë kjo e rrezikshme?
Oh, nënë, kjo vogëlushin tënd a do ta dërmojë?
Dhe, oh nënë, zemrën atij a do t’ia copëtojë?…

Eja tani vogëlush, thaji ata lotë,
ëma jote gjithë të dashurat e tua do t’i kontrollojë
asnjë të përdalë afër teje nuk do ta lejojë,
nëna do të të pres gjersa të kthehesh,
nëna gjithmonë do ta dijë se ku ke qenë,
ty djalo, ajo gjithmonë do të të mbajë të shëndetshëm…

Oh, djali im i vogël, vogëlushi im,
po, ti gjithmonë për mua vogëlushi im do të mbetesh.

Nënë, thuamë, ky mur a duhet të jetë kaq i lartë?

Tekstin e ka shkruar: Roger Waters /KultPlus.com

Muzikë me gjësendet e shtëpisë

Posted on by Kult Plus

Pas suksesit të papritur e marramendës me albumin “Dark Side of the Moon”, fama u shndërrua në problem për grupin Pink Floyd.

Duke menduar për albumin e radhës, muzikantët që eksperimentonin vite me radhë me tingujt e pazakontë, vendosën të bëjnë muzikë pa instrumente, por me mjetet që i ka çdo shtëpi.

Kështu nisi projekti “Household Objects” i grupit Pink Floyd. Për “instrumente” u përdorën gotat e verës, poçet elektrike, lapsat, gomat, gazetat, sharrat, çekanët, llastiqet.. Dhe, u realizuan temat “The Hard Way” dhe “Wine Glasses”. Kjo e dyta do të inkorporohet në pjesën e parë të këngës “Shine on You Crazy Diamond”, të albumit të radhës “Wish You Were Here”, sepse grupi heq dorë nga ky projekt jo veç i çuditshëm po edhe i vështirë. /Telegrafi/

https://www.youtube.com/watch?v=Qu3Jm03hsaY&feature=youtu.be

Pink Floyd – Koha

Posted on by Kult Plus

Duke i lënë pas çastet e një ditë monotone
I harxhojmë orët papërfillshëm
Duke bredhur këtij qyteti 
Teksa presim për dikë a diçka të na hapë sytë.

Je lodhur nga drita e diellit 
Rri në shtëpi dhe shiun që bjen shikon 
Je i ri, ke gjithë jetën përpara
Dhe sot ke mjaft kohë që atë ta çosh dëm.
Pastaj ashtu kalimthi një ditë 
që i ke lënë 10 vite prapa shpinës e kupton.
Askush nuk të tregoi vrapin kur ta fillosh
Duke humbur kështu çeljen tënde.

Dhe pastaj ti vrapon e vrapon që ta zësh diellin
Por ai fundoset… dhe del përsëri prapa teje.
Dielli është po ai mirëpo ti je vjetëruar
Tash ke më pak frymëmarrje
Tash çdo ditë e më tepër 
vdekjes je duke iu afruar. 
Çdo vit duket se po bëhet më i shkurtër
Po kurrë s’ka për të ngjarë të gjesh më kohë.
Planet që ose nuk ekzistojnë hiç 
ose janë thjesht disa vargje shkarravinë
Janë të mbytura qetë në pikëllim. 
Koha iku, 
Mbaroi kënga, 
Mendoja që kisha më shumë për të dhënë.

Në shtëpi, përsëri në shtëpi
Sa të mundem të jem këtu më pëlqen
Është mirë t’i rreshkë eshtrat pranë zjarrit
Kur të jem i lodhur dhe kur nga të ftohtit trupi më kërcen.

Larg atje, përskaj fushave
një këmbanë e hekurt tingëlloi
i thërret besimtarët të bien në gjunjë
Butësinë e fjalëve magjike ta dëgjojnë.

Poezia nga Roger Waters
Përshtati: Nuhi Sadiku & Ardian Batusha

Përse 140 artistë kërkuan bojkotimin e Eurovizionit?

Posted on by Kult Plus

Gjatë shtatorit që lamë pas, afro 140 artistë kanë kërkuar bojkotimin e Eurovizion, shkaku ishte sipas tyre, brutaliteti që Izraeli ka treguar ndaj palestinezëve.

“Vetëm pak ditë pas fitores izraelite të Eurovizion-it, në maj të 2018-ës, ushtria izraelite ka vrarë 62 palestinezë të paarmatosur, që protestonin kundër burgimit të tyre në Gaza. Mes të vrarëve ka pasur edhe fëmijë. Po në këtë kohë, presidenti izraelit Benjamin Netanzahu ka shprehur gëzimin e tij për faktin se Netta Barzilai, këngëtarja fituese, ishte për Izraelin ambasadorja më e mirë në botë.

Ne artistët suedezë që kemi firmosur këtë kërkesë, nuk mund të bëjmë sikur nuk ka ndodhur asgjë, ndërkohë që Izraeli përdor Eurovizionin për të fshehur krimet kundër popullit palestinez. Derisa Izraeli, me politikën e tij të “apertheid” do t’u mohojë palestinezëve të drejtat themelore të njerëzimit, dhe të heqim dorë nga çdo pjesëmarrje dhe shkëmbim kulturor në Izrael”. Po gjatë kësaj periudhe apelit për të bojkotuar edicionin e 2019-të të Eurovizionit ju bashkua edhe Roger Waters, legjenda e Pink Floyd dhe e rrokut botëror, që përmes “Guardian” i kërkoi Madonna-s të refuzojë ftesën për të performuar në këtë event (për disa miliona dollarë): “Madonna është ende në kohë për ta rimenduar, nëse beson në të drejtat njerëzor. Le ta bëjë diçka të tillë për arsye etike dhe politike. Disa nga kolegët e mi muzikantë kanë performuar kohët e fundit në Izrael duke thënë se e bëjnë diçka të tillë për të krijuar ura dhe për të inkurajuar paqen. Borçkulla!

Të performosh në Izrael, është një marrëveshje fitimprurëse, por në këtë mënyrë artistët kontribuojnë për të normalizuar pushtimin, pastrimin etnik, masakrën e manifestuesve të paarmatosur e fakte të tjera të tmerrshme”. Këtij apeli i janë bashkëngjitur edhe dhjetëra personalitete britanike, mes të cilëve muzikanti Peter Gabriel dhe regjisori Ken Loach. Ndërsa nga ana e Izraelit u përgjigjën përmes fitueses së Eurosong 2018 Netta Barzilai, e cila është shprehur se të bojkotosh konkursin “nuk është përgjigje” e që “nëse drita bojkotohet, përhapet errësira”./shekulli/KultPlus,com

Sikur të ishe këtu! (VIDEO)

Posted on by KultPlus

KultPlus ju sjellë tekstin e këngës “Wish you were here“ nga Pink Floyd , sjellë në shqip nga Valton Marku

Pra, ti mendon se e dallon Parajsën nga Ferri,
Dhe qiejt blu nga dhimbja?
A e di dallimin mes një shine çeliku dhe një fushe të blertë?
Po të një buzëqeshje nga një shtirje?
A mendon se mund t’a gjesh?
A nuk të shtynë ata që t’i shkëmbeje heronjtë me fantazma?
Hirin përvëlues me pemë? Ajrin e nxehtë me flladin?
Rehatinë e ftohtë me ndryshimin?
Dhe a nuk e shkëmbeve një rol figuranti në luftë për t’u dukur i parë në kafaz?
Sa do doja, sa do doja të ishe këtu.
Ne ishim dy shpirtra të humbur që pluskonim në akuarium, vit pas viti,
Që vraponim te i njëjti shesh i njohur – çfarë gjetëm?
Po ato frikëra të vjetra.
Sikur të ishe këtu! /KultPlus.com