Ka vdekur aktori Milto Profi

Ka ndërruar jetë në moshën 80-vjeçare, aktori i teatrit të Durrësit, Milto Profi.

Homazhet në nderim të artistit, që realizoi dhjetëra role në skenën e teatrit “Aleksandër Moisiu” do të zhvillohen të enjten në ora 10.00 paradite në hollin e këtij teatri. Milto Profi është një nga aktorët më të dashur të skenës durrsake në vitet 1960 – 1980. Mjaft i njohur, veçanërisht për rolet e tij me karakter komik, ai është pjesë e plejadës së artistëve, që kontribuuan në teatrin “Aleksandër Moisiu” të qytetit bregdetar në periudhën më intensive të veprimtarisë kulturore në Durrës.

Në vitin 1953, kur u themelua teatri “Moisiu” në skenën e tij u ngjit si profesionist edhe Spiro Urumi, djali i hallës së tij, por edhe Vera Vreshtazi, që shumë shpejt u bë bashkëshortja e Pipit, siç njihej nga durrsakët Spiro Urumi. Sapo përfundoi shkollën e mesme në Durrës, Milto Profi u regjistrua në Liceun artistik “Jordan Misja”. Po niste edhe një herë shkollën e mesme, për hir të artit. Pa i përfunduar ende studimet Milto Profit i kërkohet të përgatisë një shfaqje në Estradën e Shtetit. Misioni i Milto Profit në skenat e kryeqytetit përfundon në vitin 1967, katër vjet pas diplomimit për tu kthyer në qytetin e Durësit. Milto Profi, ishte 30 vjeç, kur filloi të punojë si actor në teatrin e Durrësit. Fillimisht me role në pjesët “Prefekti” e “Martesa”, “Mulliri I Kostë Bardhit”, “Njerëz mbi shkëmb”, “Çështja e inxhinjer Saimirit”, Milto i rikthehet përkohësisht regjisurës me dramatizimin për fëmijë “Kështjella dhe helmi” me libret të Ismail Kadaresë, e më pas edhe një shfaqje varieteje.

Ai gjen një mënyrë tjetër për të mos u larguar nga regjia, që mund të konsiderohet “dashuria e tij e parë”. Milto Profi drejton trupat amatore të ndërmarrjeve, duke u bërë bashkë me të rinjtë pasionantë fitues i mjaft flamurëve dhe vendeve të para në festivalet teatrore të ndërmarrjeve. Mesi i viteve 70 nënvizon në teatër disa aktorë të talentuar, dhe thuajse njëherazi edhe i godet padrejtësisht ata. Në 1975-n Haxhi Rama vuri në skenë komedinë e tij “Kartela e verdhë” dhe dyshja Teli e Foni, që krijuan bashmë me kolegun Mirush Kabashi, u bë mjaft e njohur. Tamam në atë periudhë Milto Profin e largojnë nga teatri. Milto Profi punoi me të njejtin seriozitet për 18 muaj në fabrikën e Gomës dhe bëhet një nga mjeshtrit e repartit. U kthye përsëri në teatër ku edhe vazhdoi karrierën artistike.

Gjuha Shqipe

Poezi nga ISMAIL KADARE
(1936)

Kur në sulm hodhën turqit
Hordhitë e pambaruara,
Kështjellat e sintaksës
S’ i muar, që s’ i muar.

Në bedena poemash
Popullore mbetën
Kufoma divanesh e
Kufoma bejtesh.

Kur panë se gjuhës
S’ i hodhën dot prangat,
Lëshuan drejt saj
Gjithfarë merimangash.

Parashtesa e pjesëza
E lidhëza së prapthi
Të bukurën gjuhë
Ta bënin lesh arapi.

Në përçartje ta kthenin,
Në delir në jerm.
Shin vite të rënda,
Ishin shekuj plot helm.

Të të bënin ty, donin,
Shqipëri memece,
Por ja, erdhi Naimi,
Si yll mbi ty ecte.

Dorën e zbehtë
Mbi ballë të vuri,
Të të hiqëte zjarrllëkun
Prej të sëmuri.

Dhe vdisnin pjesëzat,
Thaheshin merimangat,
Ndriste si perlat
Poezia e madhe.

Kjo gjuhë, që provoi
Akrepët e shkretëtirës,
Ç’ do të thotë përçartje
E di, oh,e di mirë.

E di ç’ do të thotë
Kllapi, hermetizëm
Qoftë e ardhur nga Roma,
Qoftë e ardhur nga Parisi.

Kjo gjuhë martire,
Lehonë e përjetëshme,
Që lindi mes dhembjesh
Art të pavdekshëm.

Ministri pa nga afër përgatitjet për “Ekspozitën bazë” të Pavarësisë

Ministri i Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Kujtim Gashi, ka vizituar sot Muzeun e Kosovës për të parë nga afër përgatitjet që po bëhen për ‘Ekspozitën Bazë’ e cila është e paraparë në kuadër të aktiviteteve të 10-vjetorit të Pavarësisë së Kosovës dhe në të cilën do të ekspozohen artefakte dhe koleksione të objekteve të trashëgimisë dhe historisë së vendit tonë.

“Ekspozita Bazë” në Muzeun e Kosovës shpërfaq kronologjinë historike dhe narrativat tematike. Për secilin pavijon janë identifikuar tema emblematike, të cilat materializohen në formë të eksponateve dhe vijave të përcaktuara të prezantimit.

Eksponatet që do të prezantohen në këtë ekspozitë datojnë që nga koha e Neolitit deri me shpalljen e pavarësisë së Republikës së Kosovës në vitin 2008. Të gjitha këto janë artefakte të trashëgimisë së luajtshme kulturore të Kosovës dhe pasqyrojnë identitetin kulturor dhe historike të Kosovës.

Ministri Gashi ka pranuar dhe shpalosur eksponatet e heroit kombëtar Isa Boletini nga Muzeu Kombëtar i Republikës së Shqipërisë, ndër to revolverin, shpatën, xhamadanin, orën dhe pipën.

Objektet e heroit do të jenë të ekspozuara për publikun në kuadër të ‘Ekspozitës Bazë’ në një afat të përkohshëm deri në muajin maj.

Ministri Gashi e ka vlerësuar punën që është bërë në përgatitjen e ekspozitës duke e cilësuar si një ngjarje jashtëzakonisht të rëndësishme e cila mundëson sjelljen para opinionit një kujtesë që nga lashtësia e deri në kohët moderne të historisë e të kaluarës sonë.

“Është ky një përkushtim dhe premtim i yni si ministri dhe si Qeveri e Kosovës në tërësi që trashëgiminë kulturore të vendit tonë ta trajtojmë ashtu siç duhet dhe e kemi mbështetur fuqishëm realizimin e ekspozitës në fjalë dhe dua të shpreh falënderimin e mirënjohjen për të gjithë ata që janë angazhuar për ta arritur një punë të këtillë të mrekullueshme”, tha ministri.

‘Ekspozita Bazë’ në Muzeun e Kosovës, solemnisht do të hapet më 23 shkurt 2018, ku nga ana e kryetarit të Kuvendit të Kosovës, Kadri Veseli do t’i dhurohet Muzeut të Kosovës edhe Deklarata e Pavarësisë, e cila do vazhdojë të jetë e prezantuar më ambientet e Muzeut të Kosovës./ KultPlus.com

Kundër mallkimit të Gjuhës Shqipe

Poezi nga Petro Nini Luarasi (1865-1911)

Si shqiptarë që jemi
Shqip ne duhet të mësojmë
Dhe Zotin, të drejtë kemi,
Ne gjuhën shqipe ta lëvdojmë.

Epo ju gjuhën tonë
Doni ta humbisni fare
Dhe me mallkim e me nëmë
Shprehni ta shpini në varre.

S’më vjen rëndë nga priftërinjtë
Që s’ dinë ç’ bëjnë e ç’punojnë,
I urdhërojnë të zinjtë
Që gjuhën shqipe ta mallkojnë.

Po krye-priftërinjtë e tyre
Nëkëmbës t’ orthodoksisë
Shumë punë prej mynxyre
Bëjnë kundër Shqipërisë!

Të mallkojnë njerëzinë
Të nëmosin gjuhën tonë,
Të përçajnë Shqipërinë,
Zoti mos e pastë thënë!

Thonë s’ ditka Krishti shqip
Dhe shqip-fjalë s’ pret prej nesh,
Vetëm në gjuhën greqisht
Të dëgjon e të mban vesh!

Këto e shumë të tjera,
Që dëgjon në kishë brenda
Dhe na mallkojnë për hera
Gjuhën tonë që s’ ua k’ ënda.

S’ kanë frikë as turpërohen
Që përçmojnë Perendinë,
Po mburren edhe lëvdohen
Sepse shërbejnë Grejqinë!

Gjuhën e kemi tonë
Të vjetër dhe të vyer,
Nga Perendia ish thënë
Që ta ruajmë të çkëlqyer./KultPlus.com

Letra e vogëlushes prek Ermal Metën: Shkruaj një këngë për jetimët si unë

Para pak ditësh Ermal Meta së bashku me Moron ishin të ftuar në programin “C’è posta për të” nga një burrë i cili kishte kaluar një sëmundje të rëndë dhe donte të falënderonte të shoqen dhe vajzat për kujdesin që kishin treguar.

Ai ftoi dy këngëtarë që ato i donin shumë dhe prezenca e Ermalit dhe Moros i emocionoi pa masë. I prekur nga historia, Ermali deklaroi se do të bënte një këngë. Por tashmë Ermalin shikohet si një “babadimër këngësh” për të cilat njerëzit kanë nevojë.

Një vogëlushe 10-vjeçare i ka nisur atij një letër ku i tregon se mbeti jetime dhe i kërkon të bëjë një këngë për këta fëmijë që të mund të gjejnë edhe ata një nënë e një baba.

KultPlus ju përcjellë letrën e dhjetëvjeçares, Elmirës:

“Jam Elmira, 10 vjeç, në Itali kam ardhur me mamin, babain dhe vëllain kur isha 4 vjeç. Kur isha 2 vjeç nëna ime ruse vdiq dhe kam jetuar në jetimore në Rusi deri sa prindërit erdhën të më merrnin. Doja të të kërkoja të shkruash një këngë për fëmijët si unë, sepse ndoshta në këtë mënyrë fëmijët e mbetur në jetimore do të mund të gjejnë një nënë dhe një baba. Ermal faleminderit, të dua shumë”./KultPlus.com

Dorëshkrimi në të cilin Rugova e korrigjon“ Priština” me “Prishtina”(FOTO)

Presidenti historik, Ibrahim Rugova gjithnjë është shquar për veçantinë e tij të dhuratave e nderimeve për miqtë nga mbarë bota, shkruan KultPlus.

Në një dorëshkrim të publikuar nga Blerta Kllokoqi- Rugova, ajo shpalos pamjen e një dorëshkrimi të Presidentit Rugova me rastin e vizitës së publicistit dhe politikanit Otto von Habsburg më 18 Shtator 2004 në Prishtinë.

Përveç mirënjohjes që Rugova shprehte për miqtë e Kosovës, ministrin austriak Alois Mock dhe Otto von Habsburg, këtë dorëshkrim e veçon një detaj lidhur me emrin e vendit të dorëshkrimit. Emrin e shënuar “Priština” në letrën e paraprintuar, Rugova e korrigjon me dorëshkrimin e tij dhe e shkruan “Prishtina”.

“Ai ishte entuziast dhe adhurues fanatik i ndërkombëtarizimit edhe te shkronjave, fjalëve e shprehjeve shqipe”, shkruan në postimin e saj, Blerta Kllokoqi- Rugova./KultPlus.com

Sonte në Rockuzinë do të performojë Grupi NA

Performanca e këtij bendi në Rockuzine do të fillojë prej orës 21:00.

Grupi Na është një grup artistësh i njohur.

Emri “NA” dmth (NE). Edhe pse është emër i shkurtër, historia e suksesit të këtij rok bendi është shumë e gjatë. NA lindi në tetorin e pasluftës të vitit 1999. Duke perfomuar bashkë, treshja së shpejti zë vend si bend i shkëlqyeshëm i klubeve dhe ndejave. Sot ata kanë një orar të ngjeshur javor të ftesave nëpër Kosovë dhe jashtë saj.
Anëtarët e grupit janë: Kreshnik Koshi, Bekim Këpuska, Blerat Këpuska dhe Klodian Rexhepaj./ KultPlus.com

Gjuha Jonë

Poezi nga Naim Frashëri.
Vëllezër shqipëtarë!
Të prekim urtësinë,
Të zëm’ udhën e mbarë,
Të ngjallim Shqipërinë.

Shqipëria ka qënë
Edhe po do të jetë,
Po sot në ditët tënë
Të metë të mos ketë.

E ka nderuar zoti
Gjithënjë Shqipërinë,
Ish fort mirë qëmoti,
Do bëhet dhe taninë.

Sa ishte trimëria
N’atë kohë të vjetrë,
Kish emrë Shqipëria,
Sa s’kish nonjë vënt tjetrë.

Sa burra kordhëtarë
Ka nxjerrë Shqipëria
Më pastaj e më parë,
Q’i shkruan istoria!

Ajo ish koh’ e zjarrtë
Dhe kish mundime tepër,
Po sot pëndë dhe kartë
Na duhet, nukë tjetër.

O burra, shqipëtarë,
Të marrim dituritë,
Se s’është koh’e parë,
Tani lipsetë dritë.

Të shkruajm’ gjuhën tënë,
Kombinë ta ndritojmë,
Gjithë ç’është e ç’ka qënë
Ngadalëzë ta msojmë.

pa shihni ç’gjuh’ e mirë!
Sa shije ka e hije,
ç’e bukur’edh’e lirë,
Si gjuhë perëndie.

Shum’e bardhë kjo ditë
Për gjithë shqipëtarët,
Do na sjellë një dritë,
Që s’e kishin të parët.

Kjo dritë do na bjerë
Të gjitha mirësitë
Dhe gjithë do t’i ngrerë
Dëmet e marrëzitë.

Si lum kush zë të mbjellë,
Lum kush vë këtë pemë!
Se kjo ka për të pjellë,
S’mbulohetë me remë./KultPlus.com

Kumbaro uron dy drejtorët e rinj të Apollonisë dhe Butrintit

Ornela Durmishaj e Pandi Zhonga janë dy drejtorët e rinj që janë emëruar nga Ministria e Kulturës, përkatësisht për parqet e Apollonisë dhe Butrintit, shkruan KultPlus.

Ministrja e Kulturës, ka bërë të ditur për dy drejtorët e rinj të dy parqeve arkeologjike. Ornela Durmishaj është drejtorja e re në Parkun Kombëtar të Apolonisë dhe Pandi Zhonga drejtori i ri në Parkun Kombëtar të Butrintit.

“Punë të mbarë dy drejtorëve të rinj të dy Parqeve kombëtare arkeologjike, Apolloni dhe Butrint”, ka shkruar ministrja e Kulturës, Mirela Kumbaro./ KultPlus.com

Gjuha shqipe

Poezi e shkruar nga Ndre Mjeda.

Përmbi za që lshon bylbili,
gjuha shipe m’ shum gullon,
përmbi erë që jep zymbyli,
pa da zemrën ma ngushllon.

Ndër komb’tjera, ndër dhena tjera,
ku e shkoj jetën tash sa mot,
veç për ty m’rreh zemra e mjera,
e prej mallit derdhi lot.

Nji kto gjuhë që jam tue ndie,
janë të bukura me themel,
por prap kjo, si diell pa hije,
për mue t’ tanave iu del.

Geg’ e Toskë, Malsi jallia,
janë nji komb m’ u s’ duron,
fund e maje nji a Shqipnija,
e një gjuhë t’gjith na bashkon.

Qoft mallkue kush qet ngatrrime,
ndër kta vllazën shoq me shoq!
kush e ndan me flak’ e shkrime
ç’ ka natyra vetë përpoq!

Robert Elsie: Gjuha shqipe flitet prej më shumë se gjashtë milionë njerëzish

Gjuha shqipe flitet prej më shumë se gjashtë milionë njerëzish në jugperëndim të Gadishullit Ballkanik, kryesisht në Republikën e Shqipërisë dhe në vendet fqinjë të cilët përbënin pjesë të ish-federatës jugosllave (Kosovë, Maqedoni, Mali i Zi dhe Serbi). Në Shqipëri, gjuha shqipe përdoret nga tërë popullata prej 3.087.159 banorëve (regjistrimi i prillit 2001), duke përfshirë edhe disa pakica etnike dygjuhësore (grekë, romë, sllavë).

| Robert Elsie | AL Art | AL History | AL Language | AL Literature | AL Photography | Contact |Webdesign J. GrossShtrirja gjeografike English | DeutschGjuha shqipe flitet prej më shumë se gjashtë milionë njerëzish në jugperëndim të Gadishullit Ballkanik, kryesisht në Republikën e Shqipërisë dhe në vendet fqinjë të cilët përbënin pjesë të ish-federatës jugosllave (Kosovë, Maqedoni, Mali i Zi dhe Serbi). Në Shqipëri, gjuha shqipe përdoret nga tërë popullata prej 3.087.159 banorëve (regjistrimi i prillit 2001), duke përfshirë edhe disa pakica etnike dygjuhësore (grekë, romë, sllavë).Në Kosovë, ku ende nuk ka statistika të sigurta, gjuha shqipe flitet nga pothuajse tërë popullata prej rreth dy milionë banorëve, duke përfshirë disa pakica dygjuhësore: boshnjakë, goranë, turq, kroatë, romë dhe ashkali. Në kohën e Jugosllavisë, serbët etnikë të Kosovës (tani rreth pesë përqind të popullsisë), në një masë të madhe, nuk mësonin ose flisnin shqip, por qëndrimi i tyre mund të ndryshohet me zbutjen e emocioneve dhe problemeve etnike. Llogaritet se në Republikën e Maqedonisë ka rreth një gjysëm milion shqiptarë, dmth. rreth njëzetepesë përqind të popullsisë së përgjithshme, megjithëse nuk ka statistika të sigurta. Popullsia shqiptare gjindet në Shkup dhe rreth tij ku është pakicë, në Kumanovë, dhe në veçanti në Maqedoninë perëndimore nga Tetova, Gostivari dhe Dibra deri në Strugë, ku është shumicë.Në Malin e Zi gjindet një pakicë shqiptare prej rreth 50.000 personave, kryesisht afër kufirit shqiptar (Ulqin, Tuz, Guci). Ka gjithashtu të paktën 70.000 deri 100.000 shqiptarë në jug të Serbisë, kryesisht në Luginën e Preshevës afër kufijve të Maqedonisë dhe të Kosovës. Në Greqi, ka ngulime të vjetra të dialektit çam në Epir (Pargë dhe Gumenicë). Me gjithë luhatjet e kufirit dhe shpërnguljet për në Shqipëri, mund të ketë ende deri 100.000 shqiptarë në këtë rajon, megjithëse janë të greqizuar në masë të madhe. Në Greqinë qendrore, gjuha shqipe, e njohur këtu si arbërisht dhe në greqisht si arvanitiká, mbijeton në rreth 320 fshatra, kryesisht në Viotía (Boiotía), veçanërisht rreth Levadhiasë, në jug të ishullit Évia (Euboia), Atikë, Korinth, dhe në veri të ishullit Andros. Këtu jetojnë pasardhësit e migrantëve shqiptarë të cilët erdhën në Greqi në Mesjetën e vonshme. Nuk ka statistika të sigurta për ata. Shqipja që flitet këtu është mjaft konservatore si dialekt. Në jug të Italisë ka një pakicë të vogël por të qendrueshme shqipfolëse që quhen arbëreshët. Ata janë pasardhësit e refugjatëve të cilët ikën nga Shqipëria pas vdekjes së Skënderbeut në vitin 1468. Janë rreth 90,000 persona dhe jetojnë kryesisht në fshatrat malore të Kosenzës në Kalabri dhe rreth Palermos në Siçili. Arbëreshët flasin një variant mjaft arkaik të shqipes, i cili ndryshon dukshëm nga shqipja që flitet në Ballkan, kështu që komunikimi me ata bëhet i vështirë nëse arbëreshët nuk dinë gjuhën standarde. Ngulime të vjetra shqiptarësh gjinden tek-tuk edhe në vendet e tjera të Ballkanit: në fshatin Arbanasi në jug të Zarës në bregdetin kroat, në disa fshatra të Sanxhakut dhe në krahinën kufitare mes Bullgarisë, Greqisë dhe Turqisë, në mënyrë të veçantë në fshati bullgar Mandrica. Ka edhe disa fshatra shqiptare, kryesisht të asimiluara, në Ukrainë, në veçanti në krahinat e Metropolit dhe të Odesës. Nga kolonitë e dikurshme të shqiptarëve në Perandorinë Osmane ka mbetur pak. Pakica shqiptare në Egjipt u shpërbë, por ka ende bashkësi të dukshme shqiptarësh në Turqi (Stamboll, Bursa dhe gjetiu) dhe në Siri, kryesisht Damask.Që prej fundit të viteve 1980 në Kosovë dhe që prej hapjes së Shqipërisë në vitet 1990-1991, shumë shqiptarë kanë emigruar në vende të tjera, kryesisht në Greqi dhe në Itali. Sot ka shumë shqipfolës në Evropën perëndimore, veçanërisht në Gjermani, Zvicër, Skandinavi dhe Londër, si dhe në Amerikën e Veriut (Nju Jork, Boston, Detroit, Toronto).Prejardhja dhe zhvillimi i gjuhës shqipeGjuha shqipe është anëtare e familjes gjuhësore indoevropiane dhe kështuka lidhje ‘fisnore’ me pothuajse tërë gjuhët e Evropës. Për karakterin indoevropian të gjuhës shqipe u botua për herë të parë në vitin 1854 prej gjuhëtarit gjerman Franc Bop (Franz Bopp, 1791-1867). Brenda familjes indoevropriane shqipja përbën një degë me vete.Me gjithë afërsinë gjeografike të
Greqisë, shqipja e vjetër – nëse mund ta quajmë kështu – duket se nuk ka patur kontakte të dendura me greqishten e vjetër, por ngulimet romake në bregdetin ilir dhe përfshirja e Shqipërisë në Perandorinë Romake, nga ana e tyre, kanë lënë gjurmë të thella në gjuhën shqipe. Huazimet nga latinishtja për shumë shekuj kanë qenë kaq të shumta sa që ndryshuan vetë strukturën e gjuhës shqipe. Kontaktet kulturore me sllavët (bullgarët dhe serbët), turqit dhe italianët kanë lënë gjithashtu shtresime tepër të dukshme fjalësh në gjuhën shqipe.Jo vetëm në fjalor, por edhe në morfologji dhe në sintaksë, gjuha shqipe ka shumë elemente të përbashkëta me gjuhë të tjera të Ballkanit dhe kjo për shkak të ndikimit të mundshëm të gjuhëve të vjetra substrate (ilirishtja, trakishtja, dakishtja) dhe si pasojë të shekujve të zhvillimit të përbashkët. Ndër këto tipare janë: nyja shquese në fund të fjalës; mbaresa të njëjta për rasën gjinore dhe dhanore; fjalëformimi i numrave 11-19 bazuar në teknikën “një mbi dhjetë, dy mbi dhjetë” e kështu me radhë; mungesa e paskajores gramatikore; dhe formimi i kohës së ardhme me foljen “dua”.

Nuk mund të vërtetojmë me siguri nëse gjuha shqipe është pasardhëse e gjuhës ilire sepse nuk disponojmë shumë të dhëna të shkruara ilirisht. Megjithatë, sot pranohet gjerësisht teoria e prejardhjes ilire.Përshkrim i shqipes së sotmeGjuha shqipe ndahet në dy njësi dialektore: gegërisht në veri dhe toskërisht në jug. Vija ndarëse midis të dy dialekteve ndodhet afërsisht në lumin Shkumbin në Shqipërinë qendrore. Këtu në një zonë me një gjerësi prej dhjetë deri njëzet kilometrash ka dialekte kalimtare. Ndër tiparet e dialektit geg janë: prania e zanoreve hundore, ruajtja e bashkëtingullores më të vjetër n për r në toskërisht – p.sh., gegërisht venë (latinisht vinum), toskërisht verë; gegërisht Shqypnia, toskërisht Shqipëria – si dhe disa tipare morfologjike. Gegërishtja mund të ndahet më tej në disa nëndialekte: gegërishten veriperëndimore (Shkodër dhe përreth), gegërishten verilindore (Shqipëria verilindore dhe Kosovë), gegërishten qendrore (zona midis lumenjve Ishëm dhe Mat dhe në drejtim të lindjes Maqedonia, duke përfshirë Dibrën dhe Tetovën), dhe gegërishten jugore (Durrës, Tiranë). Në vijat e përgjithshme, toskërishtja është më homogjene, megjithëse mund të flitet për disa ndarje: toskërishten veriore (nga Fieri në Vlorë dhe pjesa më e madhe e
Shqipërisë së jugut në veri të Vjosës), variantin lab (në jug të Vjosës deri në Sarandë) dhe variantin çam (cepi jugor i Shqipërisë dhe Epiri grek).Gjuha e sotme letare, e përkufizuar në Kongresin pë Drejtshkrimin në Tiranë më 20-25 nëntor 1972, bashkon të dy dialektet kryesore, por bazohet kryesisht mbi variantin tosk. Ajo pranohet gjerësisht në Shqipëri dhe gjetiu si standard, megjithëse ekziston një lëvizje koha e fundit për të rivlerësuar gegërishten letrare. Në strukturën e saj, gjuha shqipe është një gjuhë sintetike si të gjitha gjuhët e tjera indoevropiane. Emrat kanë gjini, numër, rasë dhe gjithashtu mund të jenë në trajtë të shquar dhe të pashquar. Pjesa më e madhe e emrave janë në gjininë mashkullore ose femërore, megjithëse ekzistojnë edhe pak raste të emrave asnjanëse të cilët aktualisht po përdoren gjithnjë e më shumë si emra mashkullore në njëjës dhe femërore në shumës. Në lidhje me numrin, shumica e emrave janë në njëjës ose në shumës, po ashtu si edhe në gjuhët e tjera evropiane. Ekzistojnë afërsisht 100 formime të shumësit, përfshirë prapashtesat, “umlaut-i”, ndryshime bashkëtingëlloresh dhe kombinime.Gjuha shqipe ka pesë rasa: emërore, gjinore, dhanore, kallëzore dhe rrjedhore. Mbaresat e gjinores dhe dhanores janë gjithmonë të njëjta. Rasat gjinore lidhen me emrat e përcaktuara nëpërmjet një sërë lidhëzash i, e, të, së, të cilat shpesh reflektojnë mbaresën e emrit që paraprin psh. “bulevardi i qytetit”, “bukuria e bulevardit të qytetit”. Trajta e shquar dhe e pashquar përcaktohen prej nyjës/mbaresës shquese ose mungesës së saj në fund të emrit. Pra lakimi i emrave karakterizohet nga mbaresat e shquara dhe të pashquara. Mbiemrat vijnë menjëherë pas emrave ose kanë përpara një lidhëz psh “djali nervoz”, “djali i vogël”.Foljet në shqip karakterizohen prej tri vetave, dy numrave, dhjetë kohëve, dy trajtave dhe gjashtë mënyrave. E pazakontë është mënyra habitore e cila përdoret për shprehjen e habisë/befasisë së folësit.

Fred Frith sonte me koncert ne Shkup

Multi-instrumentisti, kompozitori dhe improvizuesi anglez Fred Frith sonte do të mbajë koncert në Filarmoninë e Maqedonisë.

Frith do të performojë në Shkup në kuadër të turneut të tij evropian, ndërsa koncerti është në organizim të Xhaz Festivalit të Shkupit për shkak të obligimeve që i ka si profesor në Mils kolexhin në Ouklend, Kaliforni. Ai është inovator kulti, kitarist, kompozitor dhe improvizues.

Anglezi, i cili tre dekada e udhëhiqte grupin “Henry Cow”, në vitet e vona të shtatëdhjeta të shekullit të kaluar u shpërngull në SHBA dhe filloi të bashkëpunojë me muzikantë të njohur eksperimentues të Nju-Jorkut. Pas editimit të albumit “Guitar Solos” në vitin 1974, Frith siguroi vend shumë me ndikim në skenën improvizuese në botë, jo vetëm si performues i njohur solo, por edhe në shoqëri të muzikantëve si Bill Lasuell, Brajan Ino, Derek Bejli, Han Benink, Kris Katler, Lol Koksil, Robert Vajat, Tom Kora, Zina Parkins, Rezidents…Ka punuar me numër më të madh të përbërjeve, ndërsa emri i tij haset në më shumë se 400 editime diskografike.

“Unë jam autor, kompozitor, multi-instrumentist dhe improvizues i cili prodhon muzikë kryesisht i permutacioneve të ndryshme në kitarë elektrike dhe akustike. Ndonjëherë përdor edhe disa instrumenta me tela të bëra në shtëpi të cilët janë fryt i imagjinatës time”, thotë për veten Frit.

Një franceze mahnitet me bukurinë dhe mistikën e Apollonisë në Shqipëri

“E njoh shumë mirë Shqipërinë, por çdo herë arrin të më habisë. Parku arkeologjik i Apolonisë është një nga më interesantët dhe parku i ruajtur më mirë i vendit (dhe të gjithë rajonit të Ballkanit) që ia vlen ta përfshish në itenerarin shqiptar. Në një largësi prej dy orësh nga kryeqyteti Tirana ka një kosto hyrjeje (200 lekë rreth 1,80€), prandaj nëse keni kohë në dispozicion ju këshilloj të merrni Apolloninë në konsideratë si një udhëtim dite”.

Kështu e nis shkrimin e saj gazetarja dhe udhëtarja e palodhur, Francesca Masotti, të publikuar në blogun e saj “Francesca on the top World”.

E pasionuar pas vendeve të Evropës Lindore dhe në veçanti udhëtimet në Ballkan, Masotti në shtatë vitet e fundit, ka udhëtuar në shumë qytete dhe zona turistike në Shqipëri, të cilat i konsideron si një nga përvojat më të bukura të jetës së saj.

Parku

Apolonia gjendet rreth 15 minuta me makinë nga Fieri, një qytet i industrializuar , një orë larg nga qyteti i njohur i Vlorës.
Udhëtimi që bëhet për të arritur aty paralajmëron veçantinë e parkut: Fieri është një qytet me shumë trafik (është një prej rrugëve kryesore në Shqipëri) dhe kaotik, por vetëm pak km nga qendra, duke kaluar në një rrugicë të qetë, të rrethuar vetëm nga natyra dhe të frekuentuara nga barinjtë dhe delet që kullotin, ju mund të arrini direkt në hyrje të parkut arkeologjik.
Gjëja e parë që godet është paqja që mbretëron në këtë cep të Shqipërisë: duket sikur është në një lloj universi paralel. Ndjehet menjëherë unikja e vendit: parku është një kombinim i përsosur i kulturës dhe natyrës dhe karakterizohet nga një atmosferë e qetë. Parku arkeologjik është i ruajtur mirë dhe më i bukuri i zonës, pa dyshim, Tempulli i Apollonisë, edhe Odeoni dhe cisterna. Pak njerëz e dinë se Apollonia dikur ishte një nga qendrat më të rëndësishme ekonomike dhe tregtare të Mesdheut: këtu studioi edhe perandori i ardhshëm romak Ottaviano Augusto.

Manastiri i Shën Marisë

Parku gjithashtu strehon një manastir të bukur me një kishë të këndshme, Kishën e Santa Maria, e cila është aktualisht pjesë e një muzeu arkeologjik ku mblidhen objekte nga zona. Apollonia, në të vërtetë, ishte në të kaluarën një nga qendrat më të rëndësishme fetare të Shqipërisë. Nuk ka rëndësi të jesh besimtarë për të kuptuar se sa vend mistik dhe magjepsës është, një manastir i këndshëm i rrethuar nga gjelbërimi dhe nga mbetjet arkeologjike të epokës ilire, greke dhe romake. Ata që besojnë se vende të tilla janë një mirazh, nuk duhet të bëjnë tjetër përveçse të shkojnë në Shqipëri. e.r./dita

Dua Lipa, ndezë skenën e BBC Radio 1 me performancë Live (VIDEO)

Dua Lipa mbrëmë ka bërë një interpretim të mahnitshëm të këngës së saj të fundit “IDGAF”, në BBC Radio 1Live Lounge në Los Angelos, shkruan KultPlus.

Dua është shoqëruar edhe nga zërat e një supergrupi të përbërë nga – Charli XCX, Zara Larsson, MØ, Alma.

“Ne e bëmë një performancë të veçantë live në BBC Radio 1, derisa ishim në Los Anxhelos. Jam me fat që këndova IDGAF me vajzat e mija, Zara Larsson MØ ALMA Charli XCX! Dita e BIRTS!”

Po ashtu kujtojmë se sot do të mbahet ceremonia e Brits Awards 2018, ku Dua Lipa dominon në mesin e këngëtareve më të nominuara. Ajo është e nominuar në pesë kategori si artistja më e mirë femër, artistja më e mirë debutuese, kënga më e mirë me “New Rules”, albumi më i mirë anglez dhe videoklipi më i mirë anglez./KultPlus.com

“Pra mallkue njai bir Shqyptari, qi këtë gjuhë të Perëndis’, trashigim që na la i pari, trashigim s’ia len ai fmis”

Poezi e shkruar nga Gjergj Fishta.

Porsi kanga e zogut t’verës,
qi vallzon n’blerim të prillit;
porsi i ambli flladi i erës,
qi lmon gjit e drandofillit;
porsi vala e bregut t’detit,
porsi gjâma e rrfès zhgjetare,
porsi ushtima e nji tërmetit,
ngjashtu â’ gjuha e jonë shqyptare.

Ah! po; â’ e ambël fjala e sajë,
porsi gjumi m’nji kërthi,
porsi drita plot uzdajë,
porsi gazi i pamashtri;
edhè ndihet tue kumbue;
porsi fleta e Kerubinit,
ka’i bien qiellvet tue flutrue
n’t’zjarrtat valle t’amëshimit.

Pra, mallkue njai bir Shqyptari,
qi këtë gjuhë të Perëndis’,
trashigim, që na la i Pari,
trashigim s’ia len ai fmis;
edhe atij iu thaftë, po, goja,
që përbuzë këtë gjuhë hyjnore;
qi n’gjuhë t’huej, kur s’asht nevoja,
flet e t’veten e lèn mbas dore.

Në gjuhë shqype nanat tona
qi prej djepit na kanë thânun,
se asht një Zot, qi do ta dona;
njatë, qi jetën na ka dhânun;
edhe shqyp na thanë se Zoti
për shqyptarë Shqypninë e fali,
se sa t’enden stina e moti,
do ta gzojn kta djalë mbas djali.

Shqyp na vete, po pik’ mâ para,
n’agim t’jetës kur kemi shkue,
tue ndjekë flutra nëpër ara,
shqyp mâ s’pari kemi kndue:
kemi kndue, po armët besnike,
qi flakue kanë n’dorë t’shqyptarëvet,
kah kanë dekë kta për dhè të’t’Parvet.

Në këtë gjuhë edhe njai Leka,
qi’i rruzllim mbretnin s’i a, xûni,
në këtë gjuhë edhe Kastriota
u pat folë njatyne ushtrive,
qi sa t’drisë e diellit rrota,
kanë me kênë ndera e trimnive.

Pra, shqyptarë çdo fès qi t’jini,
gegë e toskë, malci e qyteta,
gjuhën t’uej kurr mos ta lini,
mos ta lini sa t’jetë jeta,
por për tê gjithmonë punoni;
pse, sa t’mbani gjuhën t’uej,
fisi juej, vendi e zakoni
kanë me u mbajtë larg kambës s’huej,

Nper gjuhë shqype bota mbarë
ka me ju njohtë se ç’fis ju kini,
ka me ju njohtë për shqyptarë;
trimi n’za, sikurse jini.
Prandaj, pra, n’e doni fisin,
mali, bregu edhe Malcija
prej njaj goje sod t’brohrisim:
Me gjuhë t’veten rrnoftë Shqypnia!

Tallagani i gruas ulqinake, i ruajtur mrekullisht ndër shekuj (FOTO)

Tallagani i gruas ulqinake (myslimane) është një element dhe një pasuri i muzeut etnografisë. Kjo lloj veshje tregon shumë për jetën dhe stilin e femrave të Ulqinit.

Tallagani, ose zhguna e leshit, siç dëshmohet edhe në fotot e shekullit të XIX nga Marubi, është një element identifikues për femrat e Ulqinit.

Naimi Flamuri ka postuar këto foto, ku tregon edhe një tallagan të ruajtur në mënyrë perfekte në muzeun etnografik në Cetine e cila tregon më shumë detaje rreth veshjes kombëtare.

“Zhguna Leshit (shajak i trash)Tallagan e Gruas Ulqinakes (pallto setra pelerinë hyrka mbrojtse) shekulli 19, foto e pare nga Marubbi orgjinale, e dyta Pelerina mbrekullisht e ruajtur ne muzeun etnografik ne Cetine. Bukuria dhe elementet origjinale kanë te bene me eksponat mbishekullor i Veshjes Kombëtare. Hera pare qe kemi ngjyrat, fal një puntori malazez qe ia dërgoj vëllait Sammi Dulcigno kete foto.”-shkruan Naim Flamuri./ KultPlus.com

Sot shënohet Dita Ndërkombëtare e Gjuhës Amtare

Që nga viti 1999 kur UNESCO kishte shpallur 21 shkurtin Ditë Ndërkombëtare të gjuhës amtare, çdo vit në gjithë botë organizohen aktivitete me qëllim të ruajtjes dhe promovimit të gjuhëve amtare. Në vitin 2007, e njëjta ditë është pranuar nga Asambleja e Kombeve të Bashkuara.

Profesoresha e Universitetit të Prishtinës, Nerimane Kamberi, tha se në dekadën e fundit ka pasur shumë lëvizje për gjuhët në Kosovë.

“Gjuha shqipe ka qenë temë diskutimi për shkak të rrethanave që ishin në Kosovë nën administrimin ndërkombëtar”, tha sot ajo në televizionin publik. Sipas saj, diaspora shqiptare duhet të kujdeset të ruajë gjuhën shqipe. “Është gabim kur mërgimtarët tanë që jetojnë në perëndim thonë se duhet të mësohet vetëm gjuha e huaj”, theksoi ajo.

Kamberi vlerësoi se arsimi është ai që duhet të ketë rolin për gjuhën. “Gjuha është baza e mësimit, pa gjuhë nuk mund të shkohet askund”, tha ajo. Sipas saj, aq më shumë gjuhë që flet njeriu është më mirë.

“Nëse dimë gjuhën amtare, do të kemi mundësi të qasemi më shumë në gjuhë të huaj. Unë shoh se ka shumë të rinj që kanë mësuar gjuhë të huaj nga serialet, por gjuha amtare është element identiteti”, tha ajo.

Data 21 shkurt është caktuar për të përkujtuar vitin 1952, ku ndodhi vrasja e disa studentëve të Universitetit Dhaka me origjinë Bengali, të cilët qenë vrarë nga policët pakistanezë derisa protestonin për të drejtën e gjuhës së tyre bengaleze./ KultPlus.com

Kënga e Sias kolonë zanore e filmit të ri të Disneyt

Kënga më e re “Magic” e këngëtares së famshme nga Australia, Sia, është përzgjedhur të jetë kolona zanore e filmit më të ri të kompanisë së njohur e filmave vizatimor, Disney.

Disney së shpejti do të mbajë premierën e filmit më të ri të saj, “A Wrinkle in Times”, transmeton Koha.net. Ndërkaq, kënga e Sias, “Magic” – e cila ende nuk është publikuar, është përzgjedhur të jetë kolonë e zanore e këtij filmi.

Këtë njoftim e ka bërë të ditur vetë këngëtarja australiane përmes një postimi në Facebook.

“Kënga e re ‘Magic’ e Sias do të jetë kolona zanore për filmin e Disneyt ‘A Wrinkle in Time’! Shikoni filmin dhe merreni albumin në mënyrë digjitale më 9 mars. Ekipi i Sias”, ka shkruar këngëtarja./ KultPlus.com

Dua Lipa s’ka pasur ftesë zyrtare për Ditën e Pavarësisë

Dua Lipa nuk ka pasur ftesë zyrtare nga institucionet e vendit që të performojë në Prishtinë në Ditën e Pavarësisë. E për më tepër, as që është biseduar për ndonjë kosto që ajo t’i përgjigjej ftesës.

Këtë e kanë konfirmuar stafi i këngëtares së njohur botërore ashtu sikurse edhe Presidenca e Kosovës. Kjo e fundit ka thënë se ka tentuar ta sillte edhe Lipën dhe këngëtaren tjetër me prejardhje shqiptare Bebe Rexha, por krejt këto kanë mbetur në nivel bisedash pasi një gjë e tillë paraprakisht ka qenë e pamundur.

Dukagjin Lipa, pjesë e stafit menaxherial dhe njëherësh babai i këngëtares që po arrin majat në skenën botërore, i ka thënë “Kohës Ditore” se të gjitha diskutimet janë bërë në lidhje me kohën dhe orarin e saj, por edhe këto biseda kishin qenë jozyrtare.

“Të gjitha diskutimet që i kemi bërë për ardhjen e mundshme të Duas në Prishtinë kanë qenë lidhur me kohën dhe orarin e saj, por edhe këto biseda kanë qenë në forma miqësore, krejtësisht jozyrtare. Prandaj nuk është i vërtetë as pretendimi e as shuma e cila është përfolur në këto portale, pasaktësi për të cilën ne ndiejmë keqardhje”, ka thënë Lipa./ KultPlus.com

A janë shqiptarët aq të vjetër sa mendojnë ata? Ja citimet e të huajve…

Maurico Druon, sekretar i Akademisë frënge: “Shqiptarët i përkasin popujve më të vjetër se vet historia. dhe gjyshërit e shqiptarëve merrnin pjesë në luftën e Trojes, të udhehequr nga Akili (në njërën anë) dhe Hektori (në anën tjetër)”.

Nikolla Jorga: “Populli shqiptar së bashku me baskët, janë më të vjetërit në Evropë”.

Maximilian Lambertz: “Historia e vërtetë e njerëzimit do të jetë e shkruar, vetëm kur ajo do të shkruhet me pjesëmarrjen e shqiptarëve”.

Lamartini: “Ky komb e ky popull nuk merret nëpër këmbë… Kjo është toka e heronjve të të gjithë kohërave… Homeri aty gjeti Akilin, grekët Aleksandrin e Madh, turqit Skënderbeun, njerëz këta të së njëjtës racë, të të njëjtit gjak”.

M. Huacunthe Hecquard: “Në asnjë vend të botës femrat nuk janë më të respektuara dhe nuk ushtrojnë një veprimtari më të fuqishme se shqiptaret dhe disa nëna shqiptare kanë përzënë prej shtëpisë bijtë e vet pasi ata ishin larguar nga fronti i luftës. Ato i kishin kthyer në fushën e betejës”.

Lord Bajroni: “Shqiptarët me kostumet e tyre bëjnë një peizazh më të mrekullueshëm në botë… Shqiptarët janë raca njerëzore më e bukur që ekziston, trima më të fortë se kështjellat e tyre”.

Henry Noel Brailsford: “…Shqiptari ‘primitiv’, në fakt është ‘Mbinjeriu’ për të cilin Nietzsche ëndërronte”.

Gjusepe Katapangu: “Atllantida e cila është zhdukur para 12.000 vjetësh, ishte tokë e Ilirëve (pellazgëve), të cilët shpëtuan nga përmbytja e Atlantidës dhe filluan civilizimet e reja në të gjitha kontinentet, sidomos në Evropë, Afrikë dhe Azi të vogël”!

Agostino Ribeco: “Te drejtat mijëvjeçare të shqiptarëve, etnografike dhe gjeografike, shtrihen prej kohërave të vjetra në Iliri, Maqedoni dhe Thesali”.

Braisllav Nusic: “Shqiptarët janë autoktonë, të cilët gjatë të gjitha dyndjeve të popujve, e ruajtën tipin dhe karakterin e vet në mënyrë të theksuar. Ata u bënë ballë sulmeve të romakëve, mësymjeve të dendura të sllavëve, të cilët ua pushtuan të gjitha fushat, ultësirat, dhe lumenjtë”.

Dushko H. Konstantinov: “Shqiptarët janë banorë më të vjetër të Gadishullit Ballkanik dhe pasardhës të drejtpërdrejtë të ilirëve të vjetër, të cilët kishin ndërtuar shtetin më të fuqishëm në Ballkan”.

Edvin Jasques: “Ilirët ose shqiptarët, këta bijë të paeupur, ishin luftëtar të shqipes, trashëgimtarë të denjë të Akilit, Filipit, Aleksandrit të Madh dhe Piros së Epirit…”.

Edvin Pears: “Shqiptarët janë pasardhës të racës më të vjetër të Gadishullit Ballkanik, gjegjësisht të racës arjane, duke e nxjerrë këtë fjalë nga dy rrënjët e fjalëve shqipe: Ar dhe Anë, që d.m.th. Njerëz të arit të pastër”.

Maks Myle: “Emrat e mjaft popujve të njohur rrjedhin nga fjala e vjetër shqipe ‘Ar’. Kjo vlen edhe për mjaftë vende të botës.”

Fanulla Papazogllu: “Dardania është njëra nga krahinat antike të Ballkanit ku popullata autoktone është ruajtur më së miri”.

Gos Xhen: “Origjina e shqiptarëve ngjitet deri te koha e pellazgëve dhe kanë origjinë parahelene”.

Gustav Majer: “Shqiptarët janë Ilir të rinj”.

Georg Hahn: “Shqiptarët janë pasardhës të Ilirëve, ndërsa ilirët janë pasardhës të pellazgëve… Shqiptarët janë stërnipërit e Pellazgëve”.
-Haki Pasha: “Po doli në shesh historia e shqiptarëve, Perandorinë Osmane e merr lumi”.

Harold Whitehal: “Hieroglifet egjiptiane, të krijuara para 4.000 vjetësh kanë domethënie shqipe”.

Henri Braisford: “Në Maqedoni, vetëm shqiptarët janë popull autokton”

Johan Georg Fon Han: “Shqipja rrjedh nga ilirishtja dhe ilirishtja nga pellazgjishtja”.

Jovan Cvijiq: “Sllavët e jugut, pas ardhjes në Ballkan, aty gjetën shqiptarët, të cilët nën trysninë e tyre (sllavëve) u tërhoqën jugu dhe në vendet më malore, ku i hasim edhe sot”.

Konstandin Paparigopulos: “Vetëm shqiptaret konsiderohen si pasardhës të racës ilire”./njekomb

Wiwiblogs: Ky është këngëtari shqiptar që do të fitojë Eurovizionin

Eugent Bushpepa, Ermal Meta dhe Eleni Foureira janë tre këngëtarët që do të përfaqësojnë tri shtete të ndryshme në Eurovizion, por që të tre janë shqiptarë, shkruan KultPlus.

Bushpepa me këngën “Mall”, do të përfaqësojë Shqipërinë, Ermal Meta me “Non mi avete fatto ninete”, do të përfaqësojë Shqipërinë, kurse Qipron, këngëtarja shqiptare Eleni Foureira me këngën “Fuego”.

“Wiwibloggs”, ka bërë tashmë një sondazh, dhe kënga që do të përfaqësojë Italinë, nga Ernal Meta dhe Fabrizio Moros ka marrë 3.559 vota, e Bushpepës 1.415 vota, kurse Eleni Foureira nuk ka zënë një vend për këtë top 12-është./KultPlus.com

Thaçi: Askush nuk mund ta refuzojë dekoratën pa qenë i dekoruar

Në tavolinën e punës kam hiq më pak se 500 emra të personaliteteve dhe organizatave kombëtare dhe ndërkombëtare, të propozuar, por edhe të vetëpropozuar për marrjen e Medaljes Presidenciale të 10 Vjetorit të Pavarësisë.
Deri më tani kam shqyrtuar jo më shumë se 20 propozime, 13 prej të cilave tanimë janë refuzuar dhe 7 janë aprovuar. Të tjerat do t’i shqyrtoj në ditët dhe javët në vijim.
Disa deklarata të individëve janë të pasakta. Askush nuk mund ta refuzojë dekoratën pa qenë i dekoruar.
E kuptoj frustrimin e disave, por sipas kritereve të mia, nuk mund të jesh i dekoruar edhe nga shteti i Serbisë për kontributin e dhënë për Jugosllavinë dhe ai i Kosovës njëkohësisht.
Do t’i zbatoj me përpikëri kriteret kushtetuese, ligjore dhe kombëtare, dhe sa për sqarim, propozimet nuk janë dekorim.
Të refuzuarit nuk do të marrin përgjigje publike, sepse nuk dua t’i lëndoj. Të dekoruarit do të njoftohen zyrtarisht. HTH./KultPlus.com

Kënga për Kosovën që përloti miliona njerëz në mbarë Botën (VIDEO)

Në vitin 1999 e tërë Bota ishte solidarizuar me tragjedinë e kosovarëve.
Ishte grupi Kelly Family që bëri këngën “Children of Kosovo”, një këngë që kishte pushtuar majat e top-listave në shumë vende të Botës

“Children of Kosovo” ishte njëra prej këngëve që kishte pushtuar shumicën e ekraneve të kanaleve të muzikës në Botë pas bombardimeve të Serbisë.

Kjo këngë ishte shndërruar një hit në shumicën e vendeve nëpër Botë, sidomos në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, nga vjen edhe grupi.

Por, e çuditshme është se asnjëherë Kosova nuk u kujtua për të ftuar për një koncert këtë grup, edhe pse fama e tyre është më e madhe në Europë se në SHBA.