Kriminelë budallenj, politikanë të pakujdesshëm, paaftësi në zgjidhjen e telasheve teknologjike dhe shumë veprime tjera të pamençura përshkuan fushën e sigurisë kibernetike gjatë 12 muajve të fundit.
Në mesin e këtyre gafave është futur edhe presidenti ynë, Hashim Thaçi, i cili, derisa po incizonte një intervistë televizive, shihet teksa shkruan fjalëkalimin e kompjuterit të tij të zyrës.
Nothing to see here, just the President of Kosovo unlocking his computer that certainly doesn't contain any sensitive information. pic.twitter.com/3rnmJSpqWg
Këtë përmbledhje e ka bërë portali britanik i njohur për lajme të sigurisë kibernetike, “The Daily Swig”.
Në kategorinë e “huqjes” së Thaçit, portali ka përmendur edhe ekspozimin e kodit të telefonit të Kanye Westit gjatë një konference për media në Zyrën Ovale pas takimit me Presidentin amerikan, Donald Trump. Reperi është kapur duke shkruar ‘000000’ për ta hapur iPhone-in e tij, raporton Koha.net.
Pas tij është edhe kongresisti Lance Gooden i cili gjatë muajit tetor bëri pothuajse të njëjtin gabim duke zbuluar se fjalëkalimi i telefonit të tij ishte ‘111111’ pasi e shkroi atë gjatë një seance të Kongresit.
Por, kongresisti republikan nuk është politikani i vetëm që është kapur nga kamerat duke shkruar fjalëkalime të ndjeshme.
Në muajin mars, një video u shpërfaq në Twitter që shfaqte Hashim Thaçin, presidentin e Kosovës, duke u kyçur në kompjuterin e tij me një fjalëkalim shumë, shumë të thjeshtë.
Fjalëkalimi mbetet një e keqe e domosdoshme edhe përkundër parashikimeve se po shkojmë drejt një të ardhmeje pa fjalëkalime.
Nothing to see here, just the President of Kosovo unlocking his computer that certainly doesn't contain any sensitive information. pic.twitter.com/3rnmJSpqWg
Festat e fundvitit sjellin gëzim e hare në familjen e çdokujt. Dhurata, gatime, ngrohtësi familjare është përshkrimi i ditëve të fundit të vitit. Për Vitin e Ri, ekzistojnë disa kuriozitete të cilat mund të shkaktojnë habi në opinionin publik, por janë të vërteta.
Dëshmitë më të lashta përsa u përket festimeve të Vitit të Ri janë gjetur në Babiloninë antike rreth 4000 vjet më parë.
Romakët festonin Vitin e Ri në muajin mars. Senati, në vitin 153 përpara Krishtit, fiksoi janarin si muajin e parë të Vitit të Ri. Në vitin 46 pas Krishtit, kalendari julian konfirmoi në mënyrë përfundimtare zgjedhjen e datës 1 janar, si Vitin e Ri (edhe data e Krishtlindjeve duket sikur derivon nga zakonet e tyre).
Në Vitin e Ri hahen disa ushqime që sjellin fat. Zgjedhja bëhet për gjithçka që ka formën e unazës. Unaza përfaqëson, në fakt, një cikël perfekt dhe mbylljen e vitit. Prandaj, gatuhen thjerrëza dhe bathë.
Në Spanjë, 12 sekonda përpara mesnatës konsumohen kokrra rrushi, një për çdo rënie kambane. Në vende të tjera, konsumohen shegë, edhe këto 12 kokrra, një kokërr për çdo muaj.
Keltët e festonin Vitin e Ri natën e 31 tetorit dhe 1 nëntorit. Ose më mirë në Halloween./shekulli / KultPlus.com
Ecja dhe ecnim drejt grykës
me sy bërë sa të kaut
me lot ndër sy e me lodhje trupi e dërrmim
rrëzohu e çohu e lëndohu
herë nana
herë gjyshja
herë motrat e herë unë
dhe pos nesh
edhe të tjerë mbanin në duar
foshnja
fëmijë
gra
pleq
edhe ndonjë qese me
ndonjë copë bukë e kripë e djathë
një loke
skaj rruge
e kërrusur dhe e lodhur
ishte ulur në një guri dhe me kule të mëndafshta
kishte mbështjellë një foshnje
dhe qante që nënën asaj ia kishin vrarë
ata që na vinin pas
me armë dhe artileri
dhe me egërsi
milici dhe ushtri serbe e gjithë fusha mbushur ishte
mbushur me ta ishte edhe i gjithë mali
edhe ato pak rreze dielli na kishin zënë me avionë
shpresë kishim vetëm te Zoti
se NATO s’shihej askund
o sa e keqe ishte dita që u bë natë papritur
nga tymi i djegies së shatorëve, traktorëve, veturave
era stërvinë vinte në gjithë grykën sa nga kafshët e mbytura
sa nga njerëzit e therur e të vrarë e të lënë mbi dhe
donin të më vrisnin edhe mua milicët
ma drejtuan 47-shin dhe vetëm një herë më thanë “Stoj”
menjëherë u çova nga shtrati si nga varri
i bërë akull
me luftën në mendje dhe trup
(Luftën e Kosovës, ndër të tjera, e kam përjetuar edhe në grykë të fshatit Vuçak të Drenasit. Edhe sot, pas kaq vjetësh të përfundimit të luftës, atë e kam përbrenda dhe e kujtoj më shpesh në këtë kohë që kam nisur t’i shkruaj poezitë dhe tregimet për luftën)./KultPlus.com
79 vjet më parë u shua poeti që për s’gjalli hyri në historinë e letërsisë shqipe, shkruan KultPlus.
Vepra e tij e bëni të pavdekshme gegnishten, të cilën me aq dashuri e ka shkruar. Si krijues Fishta, në radhë të parë ishte poet. Përkushtimin më të madh e pati ndaj epikës. “Lahutës së Malësisë”, veprës së jetës, ai i kushtoi 40 vjet punë.
Fishta lindi në fshatin e vogël Fishtë të Zadrimës më 23 tetor 1871. Jetën e filloi si barì. Por shumë shpejt , kur ishte 6-vjeçar zgjuarsia e tij i bie në sy famulltarit të fshatit, i cili e dërgon Fishtën në Seminarin Françeskan të Shkodrës.
Më 1880, kur hapet seminari në Troshan, ai vijon në këtë shkollë. Këtu ai shfaqi trillin poetik. Më 1886 dërgohet për studime në Bosnjë. Vitin e parë e kaloi në Guçjagorë afër Travanikut. Mësimet filozofike i mori në kuvendin e Sutidkës, ndërsa ato teologjike në kuvendin e Livnos. Të kësaj kohe janë edhe “Ushtrimet e para poetike”.
Më 1893 i kreu studimet shkëlqyeshëm. I formuar në periudhën e Rilindjes sonë kombëtare, poeti ynë Gjergj Fishta është një nga vazhduesit më autentikë dhe të drejtpërdrejtë të saj, shprehës i idealeve atdhetare dhe demokratike në kushtet e reja që u krijuan në shekullin e njëzetë.Mënyrat e pasqyrimit të jetës, në krijimtarinë e tij, janë vazhdim i natyrshëm i teknikës letrare të Rilindjes, ku mbizotëron romantizmi, realizmi dhe klasicizmi. Deri më, 1899 Fishta shkruajti në alfabetin shqip të françeskanëve.,
Poezinë e parë Fishta e botoi në “Albania”, më 1899, me pseudonimin “E popullit”. Gjatë veprimtarisë së dendur botuese, e cila, përveçse në librat u publikua edhe në 15 gazeta e revista të kohës brenda edhe jashtë vendit, veprimatia e tij përfshin 40 vjet të jetës, ai përdori 24 pseudonime.
Tonet e madhërishme heroike, burimësia e papërsëritshme e përfytyrimeve, shqiptarësia në dhënien e mjediseve, heronjve, rrethanave që kanë bërë që Fishta, si epik të quhej “Homer i Shqipërisë”.
Ndërthurjet e ndryshme të mitologjisë me realitetin, ashpërsia e stilit , mendimi i fuqishëm filozofik, dramaciteti i veprës kanë bërë që Fishta të krahasohet në këtë lëmë me Gëten e Danten.
Vdiq më, 30 dhjetor të vitit 1940 në spitalin civil të Shkodrës./KultPlus.com
Ju këtë vit keni pasur një përvjetor të rëndësishëm, 65 vjetorin e lindjes. A mund të na tregoni për fillimet tuaja në letërsi?
Pyetja për fillimet e mia është e vështirë për mua. Sepse nuk di kur ka filluar poezia tek unë. Nuk e gjej dot. Ndonjëherë dyshoj se poezia ime e parë mund të jetë shkruar duke fishkëllyer si fëmijë pas ndonjë fryrje zemre nga gëzimi a mallëngjimi në ndonjë udhë të fshatit ku linda. Mbase në ndonjë dasmë, apo vdekje të rëndë ku ne fëmijët morëm “mësimin” e parë se si çlirohet një zemër e rënduar nga një lëmsh ndjenjash të përziera. Por mbaj mend që aty nga mosha dhjetë vjeç fillova të shkruaja ca vargje që më dukeshin këngë. Atëherë as fjalën poezi nuk besoj se e pata dëgjuar ndonjëherë. Ishin ca imitime nga ato që kisha lexuar apo dëgjuar nëpër këngët e shumta të dasmave apo rasteve kur këndohej thjesht në dimër rreth zjarrit. Përreth gjëmonte një përrua i madh këngësh folklorike. Nuk e kam kuptuar dot as sot kthjelltësisht pse këndohej aq shumë në atë jetë varfanjake?! Mbase për ta kompesuar tërë atë dhembje që notonte përreth. Dhe nga që lexoja si një i uritur gjithfarë librash, që gjendeshin me zor, fillova të dehem nga fjalët, nga magjia e tyre. Shkruaja fshehuras marrëzirat e mia duke besuar se isha dhe unë një nga “ata” poetët që lexoja në librat e shkollës. Derisa një ditë, nuk e di prej çfarë rastësie fatlume, më botuan një vjershë në gazetën “Pionieri.” Them se atë ditë bota u anua e m’u tund e tëra prej gëzimit. Ajo ditë duhet të ketë qenë “dënimi” i gjithë jetës; të shkoja në këtë udhë, pas letërsisë. Është një lloj “infeksioni” që nuk ka asnjë mënyrë për ta shënuar më deri në fund të jetës. Dhe ja, letërsia bëhet gëzimi më i madh i jetës tënde. E po kështu, një mundim i bukur që fillon ta duash gjithmonë e më shumë.
Keni qenë mësues i letërsisë në shkollë të mesme. Sa e rëndësishme është për gjimnazistët të kenë një poet që t’u flasë për letërsinë. Po për ju si poet?
Ca vite punova fshatrave të Tepelenës. Megjithëse i lodhur nga klasat e ftohta dhe mensat e tmerrshme të kooperativave të mbuluara me eternit, ato ndoshta kanë qenë vitet më të bukura të jetës sime. Nuk ndjeja kurrfarë vuajtjeje. Mësuesia më jepte aq shumë kohë të lirë për të lexuar e shkruar, sa gjithmonë më është dukur puna më e bukur në botë. Pastaj në gjimnaz, më shumë se sa mësues unë dhe shokët e mi poetë si Ilirian Zhupa e Qazim Shemaj padashur u bëmë ca predikues të magjisë së letërsisë. Shpesh tani mendoj se më shumë se sa mësues kam qenë një lloj prifti, që jepja “mesha” lavdërimi të gjata për vepra dhe shkrimtarë që i doja shumë, (Noli qe një ndër ata që i bëja përshpirtje të vluara adhurimi) pa u qëndruar shumë besnik programeve të ngrira që kishim përpara. Të jesh i ri, ta duash letërsinë plot pasion djaloshar dhe të besosh tek ajo si tek një fe e re që sapo e ke zbuluar, patjetër që kjo më bën të besoj se kam qënë një mësues i mirë. Akoma besoj se letërsia është dhe duhet të jetë lënda bazike në një shkollë të mesme. Akoma besoj se është ajo që i jep formë shpirtit të një adoleshenti, që u zbulon atyre kuptime jete, ëndrra të mëdha, kode që nuk i harrojnë më kurrë. Dhe që të kesh një mësues poet është patjetër një fat e kjo as që vihet në dyshim. Jo pse ta thonë më vonë qindra nxënës që janë burra të mençur e dinë çfarë thonë, por kështu është. Ata ndikojnë me gjithë qenien e tyre në klasë. Duken që së largu që kanë në sy flakën e saj, magjinë e fjalës. Le të jenë si të duan programet, autorët që mësohen. Poetët dinë se si të nxjerrin flori nga ajo që shpjegojnë. Janë një përzierje e çuditshme midis mësuesit, aktorit dhe klerikut të fesë së tyre, poezisë. Po të mundja e të isha shtetar do t’i detyroja me një ligj të veçantë arsimor tërë poetët e mirë të Shqipërisë të jepnin ca orë letërsie, mundësisht në çdo shkollë të këtij vendi… Duket si një gjë e marrë? E po shpesh marrëzi të tilla vlejnë shumë ndonjëherë.
Keni tërhequr vëmendjen e lexuesit që me librin e parë (1978) dhe të kritikës më 1982 kur u vlerësuat me çmimin “libri më i mirë poetik i vitit 1983” me vëllimin “Atdheu fillon tek zemrat”. Dhe më pas libri juaj i tretë “ Mirupafshim, hënë e vendlindjes!” vëllim, poezi, 1990. Si i shihni sot këto tre libra?
Po, librin e parë unë e botova relativisht i ri, isha 24 vjeç. Sot më vjen ta harroj dhe s’e kam hapur kurrë më në jetë. Nuk më pëlqen fare, sot më ngjan i zbehtë me përjashtim të nja dy-tri poezive. Po libri i dytë “Atdheu fillon tek zemrat” ka disa poezi nga të cilat nuk turpërohem as sot dhe shpesh i kam ribotuar. Ishte një libër me fat që më hapi rrugët, madje ish ai që më çoi drejt Kinostudios për të nisur rrugën e një kineasti. Megjithëse atëherë botohej me dhimbje, me peripeci, kthim libri për ta punuar këtë apo atë poezi, mungesë tematike etj. Megjithatë nuk hyj tek ata që dua të ankohem, përkundrazi. Kur mendoj se sa peshë kish një libër i mirë në atë kohë. A mund të mendohet sot që një libër mund të të ndryshojë tërë jetën, gjeografinë, miqtë, vetë jetën tënde dhe profesionin?
Libri i tretë u botua në një stinë tjetër të pazakontë, hyri në shtyp me “vapën” socialiste dhe doli nga shtypi në dimër, kur shteti po shprishej dhe i kishin dalë zorrët përjashta. Nëpër të kish ca poezi që guxonin të mërmërisnin nëpër dhëmbë zemërimin për një jetë astmatike që po na merrte shpirtin. I dua këto dy libra. Më saktë i respektoj, sepse asnjë libër i botuar nuk është më i dashur. Me të gjithë ke një mëri që nuk shërohet kurrë, një pendim që e vuan gjatë. Libri më i dashur është ai që do shkruash dhe që nuk është botuar akoma… Pa këtë dyshim e pakënaqësi të pashërueshme nuk ka letërsi e poezi të mirë asnjëherë.
Pas ’90 humbësi më i madh, në fushën tonë, sipas mendimit tim si botues, janë shkrimtarët shqiptarë. Madje, do të veçoja poetët e kanë pasur edhe më të vështirë. Si e keni përjetuar këtë kufi kohor në jetën tuaj krijuese?
Rëndë. Shumë më rëndë se sa ju botuesit, që tek e fundja gjetët ca çengela shpëtimi tek letërsia e madhe botërore e munguar. Tek kryeveprat e saj dhe shkrimtarët “borgjezë” që në socializëm kishim mallkimin e ndalimit tek ne. Për poezinë duket sikur nuk kish më lexues. I kish përpirë dheu. Aq sa ndonjëherë të kapte lemeria për ta braktisur njëherë e mirë poezinë.
Ishte vërtetë një zi jo dyzet ditëshe për letërsinë e sidomos poezinë po e gjatë si një zi dyzet vjetëshe. Dhe jo vetëm unë, po edhe shumë shokë të tjerë gati e braktisëm atë, nuk shkruam për vite tëra. Kjo ishte arsye që me mendjelehtësi u dorëzuam, nuk botuam për vite të tëra. Ishte ky dëshpërim që më detyroj ta botoj librin tjetër “Në zemër bie shi…” pas 13 vjetësh në vitin 2003. Dhe po kështu tjetrin, pas 15 vitesh më tej, këtë vit.
Natyrisht ishte një gabim, duhet ta kishim mposhtur tërë këtë trishtim të pafund po se mos e ka në dorë arsyeja këtë gjendje apo vendim kur është fjala për poezinë. Me sa duket është një gjë më e komplikuar për t’u shpjeguar qartë e me pak fjalë.
Librin e radhës e keni botuar pas dhjetë vjetësh (“Vërtitu, Kokë e prerë!” 2000). Përse pritët një dekadë? Aq më tepër që pikërisht në këtë dhjetë vjet ka qenë lehtësia më e madhe për të botuar dhe vërshuan me dhjetëra poetë me botimet e tyre të para e të njëpasnjëshme.
“Vërtitu, Kokë e prerë!” është një libër i vogël një poemë baladeske që lindi në vitin e zi 1997. Atëherë kur shteti shqiptar ra me kokëposhtë. Nuk e di pse në atë hutim e dëshpërim biblik më rrinte në kokë një psherëtimë e përjetshme etërish (edhe e babait tim) që fillonte e mbaronte me këto fjalë; po si nuk doli një burrë ta bëj Shqipërinë?” Është një pyetje sa naive aq edhe therëse deri thellë në zemër. Më kujtohet kur isha fëmijë, në fshatin tim një burrë këndonte një këngë të çuditshme që se kam parë kurrë të botuar në asnjë përmbledhje folklorike. Këndonte lart, me një zë koke këto vargje: “Vdes me zemër të helmuar/ vallë do bënet Shqipëria” Mbaj mend se ajo këngë më bënte për të qarë kur e dëgjoja. Madje dhe tani këtë ndjesi më jep sa herë mbyll sytë dhe e shikoj atë plakun që e këndonte në dasma…)
Këtë desh të shkruaja dhe gjeta si këndvështrim një ëndërr me Ali Pashë Tepelenën që më fanepset natën mua, poetit, t’i rrëmbente kokën nga Stambolli e ta binte në Tepelenë. Se ishim një vend pa kokë. Dhe ja atë bëra në një baladë të gjatë, solla kokën e tij në Tepelenë bashkë me Thanas Vajën dhe Marko Boçarin. Një çetë e pazakontë hajdutësh që ecin nëpër natë me një kokë të vjedhur. Shkurt desha të shkruaja 97-tën në mënyrën time. Më vonë kjo poemë-balade u inskenua në Teatrin Kombëtar si një teatër poetik dhe u prit mjaft mirë.
Ndërsa për librin tuaj të fundit “Shami të zeza qiellore”, i cili shënon dhe kulmin e krijimtarisë tuaj, pritët 15 vjet.
Po, plot 15 vjet. Dhe sikur të mos kish qenë miku im i dashur Pëllumb Kulla, i cili këmbënguli fort do ta mbaja akoma. Nuk kisha kurrfarë nxitimi. Vjen një moshë pjekurie në poezi, (në se ajo vjen!) dhe nuk ke kurrfarë ngutje të botosh. Dyshimi nëse një libër është bërë, është pjekur, bëhet një zakon, një frikë e bukur e patjetërsueshme. Kam ndenjur gjatë mbi të. Dhe është koha ajo që vendos se kur një libër botohet, ajo dikton. Libri besoj që u prit shumë mirë në se duhet t’i besoj edhe dëshmisë që u shit shpejt i gjithi, brenda një muaji. Miq dhe shokë të mirë më japin kurajën e mjaftueshme ta besoj se kam shkruar një libër të bukur. Ashtu qoftë! Ndoshta! Fjala “ndoshta” për një krijues është madhështore dhe shpëtimtare.
Shumë kolegë tuaj, poetë të njohur, ndërkohë kanë shkruar edhe romane. Keni pasur një tundim të tillë? A është kjo diçka e natyrshme që të shkruhen romane nga poetët, apo kjo shihet si orvatje për të tërhequr vëmendjen e lexuesit, duke e ditur që poezia e ka rrugën më të vështirë sot të shkojë tek lexuesi?
Pyetje e vështirë për mua. Nuk e di! Sido që t’i përgjigjesh shpjegimi mbetet evaziv dhe mund të të keqkuptojnë me të drejtë të gjitha palët, “fanatikët” e poezisë apo të tjerët. Dihet që proza është më shpëtimtare për çdo krijues sepse të lehtëson tërë ato rrugë e sidomos hapësirën e të shprehurit. Poezia si një matricë arti doemos është më e vështirë, më sfilitëse dhe po kështu më pak e lexuar. Duke qenë më elitare dhe me më pak lexues ajo nuk e ka kurrë njohjen e prozës, lexuesit e saj të shumtë. Poezia ka pas gjithmonë një “popull” shumë të vogël, në se lexuesit e saj janë një popull. Por le ta themi pa pikë droje, është një popull i zgjedhur prej zotit, i shënuar të jetë gjithmonë më i miri dhe i lakmuari.
Thonë që poezia ka pak lexues në Shqipëri. E vërtetë, po jo dhe e saktë sa për t’u dëshpëruar. Unë e ndjej nga lexuesit e mi se Shqipëria i ka të paktën nja dymijë “të marrë” që lexojnë poezi, janë sëmurur prej virusit të saj. Pse pak janë? Kaq kanë dhe kombet e mëdhenj. Gati e njëjta përqindje lexuesish lëviz gjithandej për poezinë, paçka se ne jemi një vend i vogël në raport me të tjerët.
Ndërkohë, profesioni apo vokacioni tjetër i juaji është skenari. Që me filmin e parë “Eja”, ju sollët një temë krejt të pazakontë për atë kohë. Trishtimi dhe dhimbja në atë film kontraston me kinse harenë dhe lumturinë e filmave me temën e ditës. Sepse ishit poet, a mos ndoshta kjo ju veçoi nga skenaristët e tjerë?
Kinemaja ishte një “aksident” i bukur në jetën time. Nuk ishte se kisha ndonjë pasion të veçantë për të më parë. Por ajo ndodhi në jetën time. Dhe unë u dashurova me të. Se dihet, ndonjëherë dhe dashuria “mësohet.” Unë e dua shumë filmin dhe shkrova një numër të madh skenarësh për të gjitha gjinitë filmike, gati pesëdhjetë e kryesisht për filma dokumentarë. Në filmin “Eja” që ish skenari im i parë artistik vërtet unë dhe tërë ekipi guxuam të themi ca të vërteta të jetës. Po ishim dhe me pak fat. Ishte viti ’87 dhe ndjenim më pak frikë tek po shikonin se si shteti po anohej si Kulla e Pizës. Ishte koha e tij “hiq e mos këput” derisa pas tre-katër vitesh ra me rrapëllimën e llamarinave të propagandës. Pastaj në këtë kohë deledash për kinemanë, fillova të xhiroj dhe vetë si regjisor dy-tre filma artistikë, po sidomos një numër jo të vogël dokumentarësh. Por me kinemanë unë nuk pata fat. Kur unë fillova punën si kineast, ajo kish marrë të tatëpjetën si tërë shteti, që ish producenti i saj. Pas 7-8 vjetësh, pikërisht kur unë u ndjeva i sigurt me të dhe mund të xhiroja mbase filma të mirë, ajo pushoi së qeni. U mbyll pothuajse njëherë e mirë dera e saj. Se kjo mbajtja e saj gjallë kështu me projekte (tendera artistikë) ku merr ca buxhete qesharakë, filma pothuajse qesharakë do të sjellë në ekran. Sidoqoftë ndjehem mirë që kam bërë një dokumentar shumë të mirë dhe të vetmin për Kadri Roshin, për historinë drithëruese të Himnit të Flamurit , vëllezërit Manaki, Viktor Gjikën, Mumtaz Dhramin etj, duke arkivuar ca emra të mëdhenj të kulturës shqiptare. Akoma nuk kam hequr dorë nga filmi. Po më shumë prej inati dhe sedre se sa prej mundësish reale.
Ne botojmë një shkrimtare të re argjentinase, Samanta Schweblin e cila ka studiuar për skenariste. Tregimet e saj kanë një veçori që kritika e shpjegon me përvojën e saj si skenariste. A gjeni ndonjë paralelizëm në ndikimin që në skenarët tuaj të shumtë ndjehet poeti?
Besoj se mekanizmi i ndërlikuar i skenarit e ndihmon shumë një krijues të shkruaj tregime. Sepse i mëson kursimin e domosdoshëm që ka tregimi me fjalën, përshkrimin e ngjeshur dhe situatat. Skenari është një shkollë e madhe lakonizmi për tregimin. E sa për poezinë; skenari të mëson shumë shijen për një poezi të imazhit. Poezia e imazhit është ndër më të bukurat dhe që nuk harrohet kurrë sapo ta kesh lexuar njëherë. Imazhi ka një fuqi tronditëse kur tretet mirë në poezi dhe krijon emocione të fuqishme. Vetë poezia është një film që sapo e ke parë në pak vargje. Mua gjithmonë më ka tronditur për fuqinë e imazhit p.sh poeti i madh grek Janis Ricos. Tërë poezia e madhe botërore e ka të pranishëm imazhin, madje ndonjëherë është pikërisht ai që krijon big bang-un emocional më shumë se sa mesazhi që sjell tërë poezia. Shokët dhe miqtë e mi të afërt ma thonë shpesh që në poezinë time filmi ka pasur ndikimin e tij. Mbase… Ndonjëherë thjesht duhet ta besojmë një gjë edhe pa qenë të bindur.
Meqenëse keni botuar në dy periudha, a mund t’ju pyes për diçka që ka të bëjë me atmosferën krijuese? Si e shihni sot dallimin dhe a ka ndikuar kjo në ecurinë letërsisë shqipe? Ose më thjesht: a janë të përçarë, të vetmuar, të pashoqërueshëm me njeri tjetrin krijuesit shqiptarë? Mungesa e një klubi shkrimtarësh, sikundër ishte dikur, si do të ndikonte?
Oh, jo, sot atmosfera krijuese është rralluar si ajri në planetet pa atmosfeë, Nuk e di pse ndodhi. Dihej që struktura e dikurshme do troshitej, po jo deri në këtë shkallë. Nuk ka asnjë mekanizëm të tillë bashkimi të artistëve tashmë në Shqipëri që të funksionojë. Gjithçka i është lënë rrjedhës, spontanitetit. Nuk di të them nëse kjo është një gjë që duhet përjetuar si një dramë, por që të mos ketë asnjë klimë bashkëpunimi as kjo nuk është për të gëzuar. Se artistët kanë nevojë për një klimë, sidomos të rinjtë, se pas të dyzetave shkrimtari do e kërkojë vetë murgërinë, tërheqjen, manastirin. Por mund ta themi pa frikë se po, sot shkrimtarët janë të përçarë, të vetmuar. Deri këtu nuk ka ndonjë gjë për t’u trishtuar shumë. Madje për t’u trishtuar është shpesh e kundërta, kur bashkohen herë- herë në ca klane të improvizuar mbi një “manifest” që ka qëllime të këqija përfitimesh imorale, për ca ndarje çmimesh të sajuara në emër të ministrisë së kulturës dhe ku çmimet i marrin me radhë një e nga një anëtarët e klanit. E me që na dolën para çmimet, tek ne shpesh i marrin përjetësisht njerëzit e “fisit” politik pranë pushteteve, me ca lidhje tejet të pista interesash jashtë-letrare. Mos kujtoni se nuk kemi ende ca lista si ato të tmerrshmet,t ë socializmit ku pesë gjashtë emra nuk i lëvizte kurrë askush për dyzet vite me radhë. Janë dhe sot listat e rreme, por ato kanë vlerë vetëm për ata që nuk lexojnë. Lexuesit kanë listën e tyre në kokë, ndryshe nga ajo e shtetit, bordeve të jurive e të tjera gjëra si këto. Po ç’dreqin duhet që të flasim për këtë gjë kaq të parëndësishme dhe kalimtare!
Tani që jeni më i lirë nga detyrimet e përditshme, a mund ta dimë se cilat janë planet tuaj në të ardhmen?
Nuk kam plane të qarta. Kam vetëm ca sinjale të vagullta për ato që dua të shkruaj. Ka kohë që jam marrosur pas baladave dhe legjendave të moçme shqiptare. Është kuturisje e madhe të merresh me to, por po ashtu si fëmijët, poetët e kanë qejf zjarrin që djeg. Mbase së afërmi do botoj një libër me balada. Mbase! Por këtu duhet heshtur se ku i dihet se ç’trille luan edhe për letërsinë fati./KultPlus.com
Lexova shkrimin e z. Artan Gjyzel Hasanit me titull “Abuzim katundaresk me gegnishten” tё postuem nё faqen e grupit tё Pro Gegnishtes… nё tё cilin u pranonte se vendimi i Kongresit gjuhёsor tё vitit 1972, kishte qenё nji vendim politik nё dam tё gegnishtes, poe meqenёse asht ba… dhe sot kemi nji gjuhё zyrtare qё gёzon norma gjuhёsore tё unifikueme nuk ka ma kuptim qё me kёrkue ndryshimin i atyne vendimeve, pra shqiptarёt tё vazhdojnё me gjuhёn e standartit dhe nё tё njajtёn kohё tё zhvillojnё dialektet e tyne qё nё zonёn gegfolёse janё tё shumta.
Çdo kush ka tё drejtё me shkrue dhe me mbrojtё mendimin e tij pёr temёn shumё delikate dhe tё ndijshme qё lidhet me gegnishten dhe sa ma shumё mendime qё tё shkruhen nё kёtё “Grup…” aq ma mirё asht, sepse kёshtu mund t’i afrohemi ma afёr zgjidhjes optimale qё dёshirojmё.
Z. Hasani due me i kujtue se mendimi im dhe i shumё tё tjerёve, tё cilёt mё kanё pёrkrahё gjatё kёtyne dy viteve qё jemi sё bashku nё Grup s’asht hedhja poshtё nё total e vendimeve tё Kongresit politik gjuhёsor tё vitit 1972, me synim hegjemon tё gegnishtes, po rishikimi i tij nё pёrmirёsimin e gjuhёs sё njisueme shqipe tue ndёrhye n’ato segmente ku gegnishtja ka aftёsi konstruktive.
Rishikimi i gjuhёs zyrtare, asht nji veprim normal qё me kalimin e kohёs bahet nё tё gjitha vendet e botёs pёr arsyen tejet tё thjeshtё, sepse gjuha si formё e komunikimit midis individёve mbrenda shoqnisё njerёzore evulon me kalimin e kohёs!
Nё rastin e gjuhёs shqipe kёrkesa pёr rishikimin e kongresit gjuhёsor tё vitit 1972, bahet imperative, sepse ne ndryshim me vendet e tjera tё botёs, ashtu si pranoni edhe ju z. Hasani, mbi gjuhёn gege u zbatue dhuna politike pёr zhbamjen e saj.
Evolucioni kёrkon rishikimin e vendimeve tё kongresit tё vitit 1972, dhe pёr me rifitue kohezionin, bashkimin shpirtnor tё shoqnisё shqiptare gegnishtja kёrkon vendin e vet nё Gjuhёn e njisueme Shqipe./KultPlus.com
“Le Matin” ka botuar, të mërkurën e 2 prillit 1913, në faqen n°3, një shkrim në lidhje me opinionin e Ismail Qemalit mbi çështjen e Shkodrës, të cilin, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :
Opinioni i
Ismail Qemalit për çështjen e Shqipërisë
Nga
korrespondenti i veçantë i “Matin” (Me telefon).
Ismail Qemal
beu, kreu i Qeverisë së Përkohshme të Shqipërisë, mbërriti sot në Romë. Ai
erdhi nga Brindizi, pas një udhëtimi nga Vlora në këtë port, në jahtin e Dukës
së Montpensierit.
Ismail Qemal
beu, në lidhje me çështjen e Shkodrës, tha :
“Duket se
çështja e Shkodrës tashmë është zgjidhje e sipër. Qëndrimi i Malit të Zi nuk më
duket se ka gjetur një sukses. Arsyet pse qyteti i Shkodrës duhet të jetë
shqiptar janë shumë të njohura, dhe fuqitë tani kanë rënë dakord që ta ftojnë
Malin e Zi të nënshtrohet.”
Nën patronatin e kryetarit të komunës së Skenderajt Bekim Jashari, ka filluar edicioni i 15-të i festivalit të përvitshëm gjithëkombëtar ‘’Rapsodia Shqiptare’’, ku për tri ditë grupe e rapsodë nga trevat shqiptare do të garojnë me këngët e tyre folklorike, shkruan Ekonomia Online.
Hapjen e këtij festivali e bëri kryetari i komunës, Bekim Jashari i cili vlerësoi se ky festival është i një rëndësie të veçantë sepse sipas tij këtu në një frymë konkurruese pasqyrohen këngë të shumta burimore si vlerë e trashëgimisë sonë kombëtare.
“Ruajta dhe kultivimi i kulturës sonë tradicionale është detyrë e secilit nga ne sepse duke ruajtur dhe promovuar kulturën tonë jo materiale ne nderojmë historinë tonë të lavdishme”, ka deklaruar kryetari Jashari.
Tutje Jashari ka thënë se kultura jonë tradicionale e ruajtur me fanatizëm me shekuj të tërë duhet të këtë një kujdes e vëmendje më të madhe institucionale, një promovim më të madh edhe nga mediat sepse kjo është historia dhe identiteti jonë kombëtar.
Ai ka falënderuar rapsodët pjesëmarrës që me veprat e tyre po madhështojnë këtë festival.
Kryetari Jashari, për kontributin dhënë në zhvillimin e folklorit ka ndarë një mirënjohje post mortum për rapsodin tashmë të ndjerë, Kadri Duraku.
Pjesën garuese të festivalit sonte, me këngën e tij e hapi fituesi i vitit të kaluar, Qëndrim Ajazi.
Festivali ‘’Rapsodia Shqiptare’’ do të zgjasë tri ditë, me mbajtjen e natës finale në të cilën do të shpallet fituesi i festivalit.
Kujtojmë që ky festival organizohet në kuadër të festave të nëntorit, mirëpo këtë vit për shkak të tërmetit që ndodhi në Shqipëri, grupi organizativ vendosi që të shtyhet për datat 28,29 dhe 30 dhjetor 2019. /KukltPlus.com
Papa Françesku të dielën ka lutur njerëzit që të flasin me njëri-tjetrin gjatë ngrënies në vend që të përdorin telefonat e tyre celularë, duke cituar Krishtin, Mërinë dhe Jozefin si shembull që duhet ndjekur familjet.
Ata “janë lutur, kanë punuar dhe kanë komunikuar me njëri-tjetrin”, u tha Papa një grupi besimtarësh të mbledhur në Sheshin Shën Pjetri gjatë adresimit të tij javor, raporton Reuters.
“Ju pyes nëse ju, në familjet tuaja, dini si të komunikoni apo jeni si ata fëmijët në tavolinat e ngrënies ku të gjithë shkruajnë në telefonat e tyre mobilë… ku mbretëron një qetësi sikur në meshë por që s’ka komunikim”, tha Papa, transmeton Koha.net.
“Duhet t’i kthehemi komunikimit në familjet tona. Baballarë, prindër, fëmijë, nipër e mbesa, vëllezër e motra, kjo është detyra që duhet ta merrni sot, në ditën e Familjes së Shenjtë”, ka thënë Papa Françesku. / KultPlus.com
Sot mbushen 28 vjet nga sulmi i parë i forcave të armikut kundër familjes së komandantit legjendar Adem Jashari në Prekaz.
28 vjet më parë, forca të shumta serbe fillojnë një sulm të armatosur ndaj familjes Jashari në Prekaz, por pas një rezistence të fuqishme të kësaj familje, ato u detyruan të tërhiqen.
Për të shënuar këtë ditë, nga ora 11.00 do të bëhen homazhe te varrezat e dëshmorëve në Kompleksin Memorial në Prekaz./ KultPlus.com
Përmes tre komponentëve të rëndësishëm: aktrim, balet dhe këngë, erdhi mbrëmë premierëdrama “Erveheja” në Teatrin Kombëtar të Kosovës, me autor Ahmet Qirezin dhe regji të Drita Begollit, shkruan KultPlus.
“Erveheja” është vepër, rrëfimi i së cilës daton qysh në periudhën e gjysmës së shekullit XVIII dhe në fillim të shekullit XIX, kur Muhamet Çami – Kyçykun e dërgoi Ali Pashë Tepelena në studime në Kairo. Ai prej atje e mori rrëfimin dhe pastaj e vjershëroi.
Në vitin 1888 Jani Vreto, faktikisht nuk e inskenoi, por ia heqi barbarizmat dhe e solli në gjuhën shqipe të pastër. Ndërsa në vitin 1966, këtë vepër e dramatizoi Ahmet Qirezi dhe në vitin 1967 u luajtë në Teatrin Kombëtar të Kosovës.
Në atë kohë, për Teatrin Kombëtar të Kosovës ishte një ngjarje historike dhe pastaj kaloi një kohë e gjatë kur askush nuk e solli në skenë dhe tash regjisorja Drita Begolli arriti që dashurinë, migrimin, besnikërinë, përmes kësaj drame ta sjellë përsëri në Teatrin Kombëtar të Kosovës.
Pra, lajtmotivet dhe motivet e kësaj drame ndërtohen mbi bukurinë, dashurinë dhe besnikërinë e personifikuar në personin, luftën jetësore dhe fatin e një gruaje. Drama karakterizohet me dinamikën e ngjarjeve të përshtatura për skenë duke qenë se autori ishte edhe aktor, si dhe me emërtimin e personazheve sipas funksionit.
“Erveheja” arriti të mbledhë shumë njerëz në Teatrin Kombëtar, të cilët ishin shumë të interesuar dhe të kënaqur me shfaqjen e aktorëve. Mes dashurisë, sakrificës dhe përkushtimit, në palcën e saj, kjo dramë përmban fatin e një femre
Regjisorja Drita Begolli ishte shumë e kënaqur me interesimin e publikut për ta parë shfaqjen dhe tha se që përmes kësaj drame ka dashur ta sjellë një emocion dhe t’i tregojë audiencës së kjo dramë nuk e ka humbur peshën e saj.
“Duke njohur krijimtarinë time si regjisore, ku protagoniste janë femrat, kam dashur ta sjellë këtë dramë për të përshkruar një emocion për gjeneratat e reja dhe me pa se si kjo vepër nuk e ka humbur peshën, sepse këtu trajtohen një mori temash”, tha ajo. Tutje Begolli tha se fillimisht këtë dramë ka dashur ta sjellë si ”muzikal”, por për shkak të rrethanave financiare nuk ka mundur.
Shfaqja u mbyll nën tingujt e muzikës së Bashkim Shehut, vepra e të cilit nuk shfaqet në Kosovë që një kohë të gjatë.
Të gjitha mjetet e grumbulluara kanë shkuar për donacion./KultPlus.com
Viti 2019, padyshim ishte një vit që kishte ngjarje pa fund.
Në vijim ju sjellim disa nga fotografitë të cilësuara si ato që “fiksuan” momentet më të rëndësishme e të veçanta të këtij viti.
Një një-vjeçare meksikane në pritje të radhës së saj për të kërkuar azil në SHBA me nënën e saj është parë përpara portave në Urën Ndërkombëtare Gateway në Matamoros.
Një grua mbulon fytyrën e saj nga një rrugë afër qytetit kurd të Sirisë Ras al-Ain, përgjatë kufirit me Turqinë. Pas saj, zjarret e gomave janë ndezur për të ulur shikimin për aeroplanët luftarakë turq.
Zjarrfikësit punojnë për të kontrolluar zjarrin e Marisë, në Santa Paula, Kalifornia, në nëntor. Gati 100,000 hektarë (400 km katrore) janë djegur nga zjarret dhe mijëra njerëz u është dashur të largohen nga shtëpitë e tyre.
Një burrë i maskuar me kokën e mbuluar me tela me gjemba merr pjesë në një protestë në Srinagar në tetor.
Protestat në Hong Kong
Greta Thunberg
Paradë parashutash në Francë
Festivali i 10-të i luftës së domates, Tomatina, u zhvillua në Sutamarchan, Kolumbi, në qershor, për të shënuar fundin e korrjes së domates.
Presidenti Trump takoi liderin e Koresë së Veriut, Kim Jong-un
Studentja Alaa Salah, 22 vjeç, u quajt Mbretëresha Nubiane pasi një video e thirrjeve të saj kryesore kundër ish presidentit sudanez Omar al-Bashir u bë virale në prill.
Arkivolet janë çuar në një varr gjatë një funerali masiv në Kishën e Shën Sebastianit në 23 Prill në Negombo, Sri Lanka. Një valë bombardimesh që shënjestruan kishat dhe hotelet la më shumë se 250 njerëz të vdekur dhe shumë më të plagosur.
Është i pakuptimtë fakti që njeriu si objekt të krijimtarisë dhe veprimtarisë së tij sendërtuese shumë rrallë e merr vetveten, unin e tij, shkruan Virtual Sophists.
Në të shumtën e rasteve krijimtari çmohet shprehja e vetvetes në botën e jashtme ( e konkretizuar përmes ndonjë gjësendi apo thjesht veprimi ) kurse bërja e vetvetes harrohet apo, më keq, nuk është fare e vetëdijesuar. Njeriu vetveten e çmon si akt të kryer, si diçka krejt në përputhje me qëllimin, kurse si problem kryesor (shpeshherë edhe të vetëm) gjen dallimet dhe mospuqjen e vetes së tij me botën e jashtme ( me Natyrën dhe me njerëzit tjerë ).
Duke patur këtë qasje, moslumturia dhe pësimet e tij shumë shpesh do të vijnë si pasojë e kësaj mendësie gjysmake dhe verbane. Përveç kësaj, tek ai qenëson edhe një tjetër moskuptim vetëdëmtues. Edhe po qe se pranon të vërtetën se duhet pjesërisht të vetëndryshohet, ai këtë vijimësi (proces) e sheh si diçka që duhet të vijë nga jashtë ( bota e jashtme ) e jo nga brenda tij (vullneti vetanak). Kështu, ai e kthen (rikthen) vetveten në një send, i cili duhet vetëm të pasqyrojë rrezatimet nga jashtë. Me joveprimtarësinë e tij ai, në të vërtetë, nuk arrin të ndryshojë shumëçka, së paku jo në një mënyrë thelbësore.
Mirëpo, në të vërtetë, njeriu si vepër krijuese duhet ta shoh edhe vetë vetveten e tij, ku ai do ta shkrinte në Një edhe ndjeshmërinë edhe fuqinë e bërjes të së resë. Dhe në këtë shteg, mundësisht, duhet të ecë sa më i vetmuar. Dhe detyrimisht, të dalë ballëhapur në krye të udhës, fuqishëm dhe me plot afsh bërjeje! Jo të ngjajë në një qaraman që shtrin prore dorën për ndihmë! KultPlus.com
Shkrimtari i njohur italian i cili vdiq vitin e kaluar ka thënë diçka për jetën dhe letërsinë, politikën dhe kohët moderne.
Umberto Eco nëse për asgjë tjetër, do të mbahet mend edhe për thënien e tij legjendare për internetin.
“Mediat sociale u kanë dhënë të drejtën e fjalës budallenjve”.
Janë fjalët e Umberto Eco që sulmon në këtë mënyrë internetin në ceremoninë e dhënies së diplomës së tij honoris causa në Universitetin e Torinos për merita në çështje të komunikimit, kulturës dhe medias.
“Më përpara ata flisnin vetëm në bare pas një gote me verë, pa e dëmtuar komunitetin. Ua mbyllnin menjëherë gojën, ndërsa tani kanë të njëjtën të drejtë fjale me një fitues të çmimit Nobel. Është pushtim nga budallenjtë”.
Për Eco, interneti është një dramë e vërtetë sepse promovon “budallain e fshatit si mbajtës të së vërtetës”.
Struktura e internetit sipas Eco favorizon përhapjen e atyre që propagandojnë budallallëqe.
Në këtë pikë sipas tij, roli i gazetave është shumë i rëndësishëm sepse “duhet të filtrojë me ekipe specialistësh informacionet që vijnë nga interneti sepse askush nga ne nuk është i aftë të kuptojë sot nëse një informacion është i besueshëm apo jo”.
Për të bërë këtë sipas tij “gazetat duhet tu dedikojnë të paktën 2 faqe analizave dhe kritikave mbi faqet online, njëlloj si mësuesve u duhet tu mësojnë nxënesve si të përdorin të dhënat për të ndërtuar një çështje”.
Para studentëve ai tha se ishte hera e dytë që vinte në këtë universitet, pasi në vitin 1954 ishte laureuar në filozofi.
“Do të doja të isha laureuar në fizikën bërthamore ose në matematikë”, tha me shaka Umberto Eco. KultPlus.com
Menjëherë pasi Albert Kamy gjeti vdekjen në aksident trafiku në vitin 1960, miku i tij i hershëm Zhan Pol Sartre ia drejtoi atij një letër emocionuese. Edhe pse kishin kohë që nuk flisnin me njëri tjetrin në këtë letër, që këtu po e sjellim shkurtimisht, Sartre shkruan për karakterin e heshtur dhe kontradiktor të Kamys.
Pjesët e shkëputura nga kjo letër mund t’i lexoni më poshtë:
“Gjashtë muaj më parë, madje edhe së fundi, njerëzit pyesnin: Çka do të bëjë ai tani? Për një kohë, ai kishte zgjedhur heshtjen, i shtyrë prej kontradiktave që duheshin respektuar. Por ai ishte prej atyre njerëzve të rrallë që edhe pritja i’a vlente. Bëhet fjalë për njerëz që i bëjnë zgjedhjet me maturi dhe që mbesin fanatik të asaj që zgjedhin. Një ditë ai edhe do të flasë, por ne nuk guxojmë ta themi se çfarë mund të jetë ajo. Ne vetëm mund të mendojmë se ai ka ndryshuar me botën, sikurse të gjithë ne; kaq na mjafton që ta ndiejmë praninë e tij. Heshtja e tij ishte njerëzore, pavarësisht se shpesh e kam konsideruar kaotike dhe të bezdisshme.
Atë mund ta shmangësh ose ta luftosh. Ai ishte i pashmangshëm në këtë tension që e bën jetën intelektuale të jetë ajo që është. Heshtja e tij e madhe këto vitet e fundit, kishte diçka pozitive: Ky ‘Dekart i Absurdit’ refuzoi të largohej nga ‘rruga e sigurtë’ e moralitetit dhe rrezikut, për disa shtigje të pasigurta të prakticitetit”./KultPlus.com
“Jam buzë Oqeanit Atlantik, është Qendra Botin pas meje. E dini çfarë ka qenë më parë këtu? Ka qenë një hapësirë me garazhe peshku, një asgjë, hiç. Derisa u krijua Qendra Botin, nga Banka Santander, me ndihmën e njërit prej zërave më të rëndësishëm të dizajnit botëror, Renzo Piano. Ai që ka bërë Pompidoun, ai bëri edhe Qendrën Botin. Dhe ka bërë një mrekulli, duke e futur në hartë Santanderin, në hartën e artit bashkëkohor ndërkombëtar”, thotë Anri Sala.
Ekspozita personale që ka sjellë Anri Salën në Qendrën Botin, e ka kthyer në një pikë takimi për galeristët më në zë në botë. Kështu mund të kthehet një qytet, në qytetërim, nëpërmjet artit. Këtë bën arti, të fut në hartë. Anri Sala është i tillë. Është artisti që na futi në hartë, në hartën e artit ndërkombëtar bashkëkohor. Si djali nga Tirana që shkëlqen kudo ekspozon. Si zëri më i rëndësishëm i momentit, ai vjen në një rrëfim të rrallë për emisionin “Shqiptarët e Mrekullueshëm”, në News24.
Rudina Xhunga: Ku jemi tani, te ky tuneli i pazakontë i Qendrës Botin?
Anri Sala: Ky është një tunel në hapësirë, por edhe në kohë, në kuptimin që, në kohë që ne e përshkojmë, tuneli vetëpërshkohet edhe nga këta filma, video që vijnë gjithmonë në çift. Është çifti, ku dy filma kompletojnë njëri-tjetrin. Aktualisht filmi që po shohim quhet “Take Over”, ku është një raport midis Marsejezës dhe Internacionales, por gjithashtu midis një pianisti edhe një pianoje mekanike që luan vetë. Pra është ky tensioni midis dy këngëve që në gjenezë të tyre janë këngë revolucionare, por që interpretohen në mënyra të ndryshme, sipas pozicioneve politike të dëgjuesve. Një francez kur dëgjon Marsejezën, nuk krijon ato ndjesi si një njeri që jeton në Algjeri, Marok, apo vendet që kanë qenë koloni franceze, për ta nuk është më kënga e revolucionit, por mund të jetë himni i atyre që i kanë kolonizuar. Ka një pjesë të historisë së përbashkët, sepse pasi u shkruan fjalët e Internacionales, për 17 vjet nuk kishte muzikë për të, kështu që u luajt me muzikën e Marsejezës. Dhe në momentin kur u vendos se ishte shumë e rëndësishme që të kishte muzikën e vet, sepse filloi të përhapej gjithmonë edhe më shumë, në lëvizjet punëtore, në botë, u pajtua me pagesë një kompozitor që kompozoi muzikën që njohim ne sot të Internacionales. Vetvetiu kanë një kërthizë të përbashkët, por edhe shumë tensione që i ndajnë nga ana tjetër. Është edhe ky momenti që po shohim tani, ku duket raporti, ku në një film pianisti luan Marsejezën, ndërkohë që piano luan Internacionalen. Kurse në anën tjetër është e kundërta.
Rudina Xhunga: Sa kohë t’u deshën për të sjellë këtë ekspozitë?
Anri Sala: Përgatitjet kanë qenë shumë të gjata. Ishte në një formë paksa ndryshe. Pjesën qendrore të ekspozitës, pra puna që quhet “As you go”, që përmbledh tri punë që kanë ekzistuar më përpara: “Ravel, Ravel”, “Take Over”, “If and only if”, e kam shfaqur në Castello di Rivoli, në Itali. Por për këtë hapësirë, ekspozitë e rikompozova raportin koreografik midis filmave.
Ne Torino ishte shumë më i shkurtër. Këtu ti dëgjon një zë që vjen nga afër, në lidhje me një kadencë që vjen nga afër, ndërkohë që i sheh filmat duke iku apo ardhur, që nga larg. Kurse në Torino ti e dëgjoje një film para se ta shihje sepse, duke qenë në dhoma të ndryshme ti nuk e shihje akoma dot një film që vinte nga një dhomë tjetër.
Rudina Xhunga: Edhe kjo më ngacmoi Anri, pjesa e dytë e titullit, “As you go”, (Châteaux en Espagne).
Anri Sala: Natyrisht ka pak humor, por ka edhe një të vërtetë brenda. Châteaux en Espagne është një shprehje franceze që në shqip do të thotë “Kështjella në rërë”. Ndërsa në anglisht, në italisht do të thotë të ndërtosh kështjella në ajër. Ne i ndërtojmë në rërë, ndërsa francezët i ndërtojnë në Spanjë. Është një shprehje shumë e vjetër, ka atë idenë e një projekti që është utopik, por mbase i parealizueshëm. E ëma i thoshte shpesh Charles Baudelaire, që nuk ishte shumë i zoti për shumë gjëra të tjera, por ishte mjeshtër i kështjellave në rërë. Luan pak edhe me idenë e vendit ku jemi. Është një ndërtesë e Renzo Pianos, Centro Botin, që është një hapësirë publike, por që është qendra kulturore, apo muzeu i bankës Santander, që konceptualisht bankat janë pak kështjella rëre. Pra është pak një lojë midis kuptimeve të ndryshme.
Rudina Xhunga: Si është axhenda jote? Unë para një viti u lajmërova që të jem në ekspozitën tënde. Po shikoja El Pais apo gjithë gazetat kryesore spanjolle shkruanin për zërin më të rëndësishëm të artit ndërkombëtar të momentit.
Anri Sala: Një ndër zërat. Vitet e fundit kam pasur shumë ekspozita në muze, diku 3 apo 5 në vit, që është shumë për ta përgatitur. Në rastin e kësaj ekspozite ka pasur më shumë punë, sepse bëra një punë të re. Kjo pjesa e koreografisë mori shumë përgatitje në studio. Ishte përvoje e re, sepse në fakt ishte shumë e vështirë të montoje lëvizjen e filmave në hapësirë, nuk është si të montosh një film tjetër, kërkon një lloj tjetër imagjinate. Aq më shumë që një film do të ikë, do të kalojë përtej murit, do të kalojë nga ana tjetër. Është e pamundur, aq më shumë në kushtet e një studioje, e cila sado e madhe të jetë, nuk mund të jetë aq sa hapësira reale. Kështu që unë krijova një sistem, quhet maping, përdoret një sistem serveri database që ti lëviz filmin mbi mur. Dhe gjithë ekspozitën e bëra në një realitet virtual, hapësirë virtuale. Pra mund ta shihja ekspozitën para se të vija këtu dhe mund ta përmirësoja montazhin sa herë që avancoja në punë. Gerard Kose është një violinist me famë botërore, një nga të paktët për të cilët janë kompozuar pjesë dhe ka një nga violat më të vjetra në botë, diku 1560-vjeçare, nëse nuk gaboj. Unë desha që ai të performonte elegjinë e Stravinskit për Viola, që është një muzikë solo, pa shoqërim, por i shoqëruar nga udhëtimi i kërmillit. Gjatë kësaj kohe kërmilli fillon një udhëtim nga fillimi e deri në fund të harkut të violës. Mënyra sesi e konstruktuam muzikën, apo sesi ai do të ballafaqonte këtë situatë, sesi do të inkurajonte kërmillin në momente lodhjeje, është që gjithsesi kërmilli të këtë arritur në fund të harkut. Pra ka disa përkime të përbashkëta, është udhëtimi i kërmillit, kohëzgjatja e muzikës dhe filmit janë të njëjta. Kërmilli është shumë i ndjeshëm ndaj dritës dhe ne nëpërmjet saj e shtymë në drejtimin që deshëm, drejt errësirës. Kështu që, në momente kur ka shumë pak ndriçim, bëhet shumë e vështirë për të filmuar, sepse duhet të jesh shumë me sensibël me fokusin, ndjekjen e tij.
Rudina Xhunga: El Pais shkruante për ty: “Ai e tregon veten në një mënyrë tjetër, pa politikë”.
Anri Sala: Ishte pjesë e pyetjeve, ishte interesante si nga El Pais ashtu edhe nga El Mundo. E kuptoj si pyetje, por nuk jam dakord. Sepse në botën ku jetojmë kam përshtypjen se njerëzit, gjithnjë edhe më shumë e shohin politikën te përmbajtja. Unë nuk e shoh te përmbajtja, por te struktura, te sintaksa. Për herë të parë kuptova rëndësinë e sintaksës, sepse në atë kohë, t’i thoshe gjërat siç duheshin thënë ishte shumë e kontrolluar përmbajtja sesi do të shprehej brenda normave politikë, pa marrë asnjë risk, pa dalë nga ajo autostrada e kuptimit. Por nga ana tjetër kur dëgjon fjalimet e asaj kohe sot, duken sikur ka diçka që nuk shkon në strukturën e gjuhës, sepse ishte shumë e tkurrur brenda një sistemi që e përdorte politikisht. E njëjta gjë mund të thuhet edhe për rastin e anglishtes, nëse marrim rastin e aksentëve, që gjithmonë tregojnë jo vetëm prejardhjen, por edhe ku je në piramidën shoqërore, sidomos në disa vende më shumë sesa të tjera. Pra aksenti është pjesë e sintaksës, jo e përmbajtjes të komunikimit. Raportet e forcës, ndonjëherë janë të futura më shumë në formë, sesa në përmbajtje. Kështu që në këtë kuptim unë jam interesuar, mua nuk më duket se puna është bërë më pak politike, aq më shumë kur japim rastin e filmit “Take Over”, midis Marsejezës dhe Internacionales. Apo Ravel, Ravel ku është raporti midis dy pianistëve që luajnë të njëjtin koncert, të kompozuar nga Ravel, vetëm për dorën e majtë, pasi kjo ishte kërkuar nga një pianist që humbi dorën e djathtë gjatë Luftës së Parë Botërore. Në atë kohë pati shumë kompozime për dorën e majtë që janë bërë gjatë dhe pas Luftës së Parë Botërore, që tregojnë edhe për shumë njerëz që humbën kryesisht dorën e djathtë gjatë luftës në llogore. Ka një lidhje direkte midis ekzistencës së repertorit për dorën e majtë dhe historisë së konflikteve botërore. Nuk është se i jam larguar politikës, por politika ka shkuar nga paraskenë, në prapaskenë. Por në fund të fundit në prapaskenë krijohen gjithë ato gjëra që bëhen të dukshme para perdes. Pra politika ka shkuar nga pozicioni para perdes, në atë pas perdes.
Rudina Xhunga: Nënën tënde e telefonova për ta intervistuar, por nuk pranoi sigurisht. Më tha: “Jo unë nuk jap intervista, nuk kam dhënë asnjëherë”. Pastaj u kujtova që ajo e ka dhënë Intervistën e saj, në punën tënde kryesore. Intervista.
Anri Sala: Po është e vërtetë. Për mua ka qenë një film që është si kërthiza nga ku kanë buruar pastaj shumë punë të tjera dhe vazhdojnë të burojnë.
Rudina Xhunga: Ishe student atëherë?
Anri Sala: Po isha viti i dytë, isha në Paris.
Rudina Xhunga: Kjo është “No window, no cry”. Ka qenë e ekspozuar për herë të parë në Qendrën Pompidou. Por duket në Qendrën Botin, është në vendin e vet. Janë të gjitha dritare që shohin në oqean. Dhe pa dritare nuk ka lot.
Me Anri Salën, në Qendrën Botin, në Santander, në Spanjë, në një ngjarje të mrekullueshme për artin ndërkombëtar dhe shumë krenari për shqiptarët.
Anri Sala: Është interesante për mua, sepse ngaqë është dritare, ka lidhje shumë me transparencën. Ti nuk mban mend xhamin, por pamjen. Në Pompidou, pamja ishte shatërvani i Niki de Saint Phalle, ishte përtokë, në nivelin e rrugës, me njerëzit që kalonin. Ajo që është interesante këtu dhe që më pëlqeu është pozicioni ku ndodhet instrumenti dhe manivela që luan, është fiks niveli i horizontit. Përkon mirë me lartësinë, me katin.
Rudina Xhunga: Kjo është “Jo dritare, jo lot”?
Anri Sala: Po. Është pak në stilin e Bobe Marley, “No women, no cry”, “No window, no cry”.
Ne e nisëm me “As you go”, e cila është pjesa qendrore, dhe anash janë dy kllapat. Është një lloj ruloni që përdorej para 150 vjetësh për të printuar letrat e murit. Dhe unë gjeta dy të tilla që i kam bërë bashkë, me idenë për të krijuar muzikën e këtij takimi, midis dy motiveve, por që janë edhe dy shije të ndryshme, që të lënë të imagjinosh dy interiore të ndryshme, dikur mes dy njerëzve të ndryshëm, që i përzgjodhën ato. Pra është një imazh, që kalon nga një motiv pamor, në një akustik, të zërit. Të dyja këto kllapat kanë atë ndjesinë e rrotullimit, por që luajnë vetë ashtu si boksi i muzikës nga ana tjetër. Por mundon trupi, mungon prania personit që luan. E ndërkohë, gjithë pjesa tjetër e ekspozitës As You Go, është kundërta. Është e mbushur me duar, me praninë e qenies, që luan instrumentet muzikore.
Rudina Xhunga: Shqipen e ke merak, do patjetër që ta thuash ç’mendon, në shqipen e duhur?
Anri Sala: Për mua është e rëndësishme. Nuk mungojnë fjalët. Kam përshtypjen që shumë shpesh, sa herë që flas për artin bashkëkohor, gjithmonë e kam kthyer një a dy herë kur kam qenë në Akademi, apo kur kam bërë prezantim publik, për mua është me rëndësi të gjej fjalët në shqip. Në fakt nuk mungojnë fjalët, por historia e përdorimit të tyre, për kontekste që janë të reja për ne, në Shqipëri, siç është arti bashkëkohor, ku për të shpjeguar një ide, që ka lidhje me këtë, duhet të thuash shumë fjalë bashkë që të krijosh . Dhe jam i bindur që për 20-30 vjet do të flitet më shumë për këto gjëra dhe një fjalë e vetme do të mund të mbajë peshën e të gjithë fjalisë që përdorim. Ndodh edhe në frëngjisht, apo anglisht. Unë natyrisht shprehem më kollaj në shqip sesa në gjuhët e tjera, por kur vjen puna për të folur në intervistë për artin bashkëkohor flas në anglisht apo frëngjisht. Është ndoshta më lehtë, jo se e kam unë vështirë të gjej fjalët në shqip, sepse janë togfjalësha, apo fjali, nocione në anglisht apo frëngjisht që kanë një histori më të vjetër pas tyre.
Mjafton që pak t’i çukitësh ato nocione dhe personi tjetër, dëgjuesi e kupton për çfarë po flet. Është normale që nuk është mungesa e shqipes, por e realitetit përreth këtyre fjalëve që kanë lidhje me kulturën bashkëkohore, e që janë rrugës.
Rudina Xhunga: Kjo godinë është një mrekulli dhe unë po mendoja, sikur gjithë ky qytet rrotullohet rreth kësaj qendre. Kjo ndërtesë ishte jeta e qytetit.
Anri Sala: Po. Mesa kam parë edhe gjatë këtyre ditëve kur kam qenë duke instaluar, është interesante se nuk ka pasur ekspozita hapur, por vetëm koleksioni te kati më poshtë, dhe vijnë shumë njerëz. Pjesën poshtë e frekuentojnë shumë, është një lloj vendi që i tërheq njerëzit.
Rudina Xhunga: Arti mund t’ia dalë. Për shembull përmende Renë, kur ishim te tuneli i filmave. Reja ka krijuar identitet aty, ti nuk thua më: “Do të shkoj te Galeria.”, por “Takohemi te Reja!”. Arrin arti të të sjellë në mënyrën e vet, të pandjerë.
Anri Sala: Janë disa vende arti, arkitektura që janë instrumentale, që kur i vendos në vendin e duhur, krijojnë një lloj akustike, nuk bëhet fjalë vetëm për atë të zërit. Pra krijon një lloj akustike në qytet, në raportin midis njerëzve, kthehet në një lloj koordinate për njerëzit. Është e vërtetë. Reja e pati shumë shpejt këtë mundësi, në Tiranë. Mesa thuhet është një nga këto rastet më flagrante, sesi arkitektura kthehet në një nga instrumentet për të ndryshuar imazhin e qytetit, pra kthehet në një destinacion për ta bërë më të dukshëm përtej banorëve të vet.
Rudina Xhunga: Këtë po mendoja rrugës ndërsa po vija, nga Bilbao në Santander. Një panoramë që nuk e ke të panjohur, e ke parë. Por këto vende janë në hartë, siç ne nuk jemi dot. Ajo që besoj unë në të vërtetë është sesi, qendra të tilla mund t’i ndryshojnë jetën qyteteve.
Anri Sala: Po natyrisht.
Rudina Xhunga: S’di si mund të ndryshohet jeta e atyre që janë brenda në Tiranë, apo në qytetet tonat qe duken të humbura. Çfarë kanë më shumë këta këtu, sesa ne? Është pyetja që i bej vetes?
Anri Sala: Unë kam përshtypjen që këtu e kanë kaluar atë momentin e tranzicionit. Edhe Spanja ka pasur momente që ka kaluar tranzicion, e ka kaluar nga një tjetër lloj diktature, ajo e djathtë, në sistemin demokratik. Por natyrisht është edhe një kulturë tjetër politike e trashëguar që më përpara. Kultura është gjithmonë një nga mënyrat më efikase, në kuptimin total, jo atë ekonomik, janë të lidhura bashkë. Fakti që e nxjerrin një qytet në hartë, e bën qytetin pjesë të udhëtimeve të njerëzve. Këtu në Sandander, për shembull, kanë një lloj konkurrence shumë të madhe me Bilbaon, sepse janë shumë afër. Natyrisht që Bilbao është më i njohur. Por nga ana e programit, që është vërtet bashkëkohor, më shumë bashkëkohor sesa muzeu i Bilbaos, e bën me një lloj networku programesh, që janë edhe në kohën e tyre, por edhe në pararojë me të tashmen.
Rudina Xhunga: Në marrëdhënie me Shqipërinë, je përsëri afër, apo ke më pak kohë tani?
Anri Sala: Jo njëlloj ka qenë, të paktën këto 10 vjetët e fundit. Nuk vij për shumë gjatë, por vij shpesh. Më shumë i kam dhënë avantazh të ardhurit më shpesh, sesa të qëndruarit gjatë. Para një viti isha te Festivali i Resë. Ndihmova me idenë e Resë sesi të vinte kjo strukturë, nga Londra, në Tiranë të qëndronte për ca kohë. Jo nuk më duket fare që jam i shkëputur.
Rudina Xhunga: Si është tani, Tirana e “Dammi i colori”, si është tani, çfarë emri ka tani?
Anri Sala: Ka kaluar në një fazë tjetër, nuk është me te faza e ngjyrave si diçka për sytë. Natyrisht është bërë një qytet më kompleks, me shërbime më komplekse, me probleme që vazhdojnë të jenë komplekse. Por nuk është më ai momenti i aksioneve të forta, radikale. Tani është një qytet ku aksioni është më i shpërndarë, në nivele të ndryshme. Është pjesë e një qyteti që po gjen atë kompleksitetin që i takon.
Rudina Xhunga: Besoj në çdo medie që tregohet për ty, të lidhin me Edi Ramën, profesori, pedagogu, që tani është kryeministri.
Anri Sala: Po është pjesë e fakteve, e shoqërisë, pjesë e të qenit një person që ka qenë i rëndësishëm për mua që herët. Kur ishte pedagog në Akademinë e Arteve, por edhe më përpara, sepse nuk kam qenë direkt student i Edi Ramës, por i Edi Hilës, në Akademi. Por që ka qenë një person shumë i rëndësishëm, sikurse ka qenë edhe një pedagog i rëndësishëm, në atë momentin e hapjes së syve, në ato vitet që të gjithë po nuhasnin se diçka po ndryshonte. Nga ana e diskutimeve, e horizontit, e të qenit prezent, nga mënyra sesi arrinte të fliste për artin, ato pjesët e ndaluara, por në një mënyrë që prapë e bënte të mundur, dhe natyrisht zgjeronte horizontin e studentëve. Dhe këto jo në lidhje vetëm me mua, por edhe me studentë të tjerë.
Rudina Xhunga: Në kohën që ty t’u hapën sytë, ti ju dhe krijimit. Ajo që ndodh në Shqipëri, është se ata që u hapen sytë, duan të ikin.
Anri Sala: Në fund të viteve ’90, nuk ishte krijuar akoma tisi i cinizmit, lodhjes, që gjërat nuk arrihen ndershmërisht, e të tjera, ca të vërteta, e ca të pavërteta. Shpesh janë edhe justifikime për të mos i shkuar deri në fund luftës personale, në lidhje me jetën. Kam përshtypjen se ka pasur shumë energji në fillim fare, por nuk ka pasur mundësi siç janë sot për t’u shprehur artistikisht. Unë mbaj mend videoja e parë që bëra kur isha student, m’u desh të aplikoja te fondacioni Soros, për të pasur një kamera, në përdorim, një ditë. Kështu e kam bërë videon e parë në akademi. Duke ditur që e kisha kamerën vetëm për një ditë dhe do ta xhiroje filmin duke e montuar, sepse nuk i kishim mundësitë e montazhit. Do të thosha që ka shumë mundësi tani, në Tiranë, sesa ka pasur atëherë. Mbase atëherë ishte dëshira për ta bërë një gjë, e cila ishte e ndaluar për një kohë të gjatë, ishte një lloj lirie shprehjeje. Me kalimin e kohës, me tranzicionin, me lodhjen, një pjesë e humbi besimin se edhe kështjellat në ajër, mund të bëhen realitet. Dy-tri vjetët e fundit në Tiranë shoh që ka një skenë gjithmonë e më të artikuluar, artistë që mbështesin njërit-tjetrin.
Nga njëra anë unë nuk mund ta di më mirë se njerëzit që janë atje, po nga ana tjetër distanca është avantazh, të krijon një lloj qartësie që nuk e ke në të përditshme.
Rudina Xhunga: Na e trego pak me ngjyra qytetin tonë!
Anri Sala: Ka filluar të marrë ato tiparet e një skene, të një kurioziteti. Ka të rinj që mendojnë sesi të bëjnë një program ekspozitash brenda një viti, të rinj që lëvizin që shohin Bienalet. Në një farë mënyre kjo po ndihmon që njerëzit edhe kur janë konkurrentë me njëri-tjetrin, sepse çdo vend i vogël e ka pak më problematike konkurrencën, por ajo që shoh unë është konkurrencë që me kalimin e kohës po i tërheq njerëzit për më sipër, ndërkohë që më parë i mbante njerëzit nga poshtë. Këto ndryshime sipas ndjesisë sime po ndodhin këto tre-katër vitet e fundit.
Rudina Xhunga: Kjo është e vërtetë, që njerëzit duke e parë nga jashtë edhe nga larg e ndjejnë më shumë sesa e shikojnë. Ndërsa rutina e përditshme të merr me vete.
Anri Sala: Ndonëse në Shqipëri ka gjëra për të cilat mund të ankohemi, sepse jeta është shumë më e vështirë krahasuar me vendet e tjera, natyrisht varet edhe nga mundësitë e gjithsecilit, por ne e presim edhe të përditshmen më me ngjyra. E kemi pjesë të natyrës sonë, sikurse edhe në vendet afër nesh. Kur shkon në vendet pak më lart. Në Berlin, nuk ka ato pritshmëri njeriu, ka më shumë fokus. Ne për nga natyra jemi më up and doën, do të thoshte psikologu nëse do të shkonim të vizitoheshim të gjithë. Pritshmëritë shumë të mëdha, krijojnë zhgënjime të mëdha.
Rudina Xhunga: Shqipërisë i mungojnë edhe gjërat bazike, nuk i mungon vetëm eksitimi për të jetuar, por edhe mundësia për të jetuar.
Anri Sala: Nuk mendoj se i mungon eksitimi për të jetuar, por mbase ka një mungesë balance midis eksitimit dhe mundësisë.
Rudina Xhunga: Ti i ke gjetur balancat në jetën tënde?
Anri Sala: Kur je në një profesion krijues është më e vështirë për ta ndarë pjesën e punës, të krijimtarisë, të problemeve, të gëzimeve që të krijon nga të njëjtat gjëra, gëzime, probleme, strese në jetë. Nuk është e thënë që i kam zgjidhur këto. Është si t’i thuash dikujt që i ka zgjidhur njëherë e mirë të gjitha balancat midis shqetësimeve dhe gëzimeve. Ndërkohë që është pjesë e jetës edhe nëse nuk i ke zgjidhur akoma, sepse vihet gjithnjë në pikëpyetje një mënyrë sesi e ke zgjidhur diçka përkohësisht, është pjesë e motorëve të brendshëm që vënë në lëvizje ecjen përpara.
Rudina Xhunga: I ke zgjidhur apo jo, Anri Sala e rëndësishme është se ti je njëri prej atyre personazheve që bën krenarë shqiptarët në këtë moment, sepse nuk i përket të kaluarës. Je tani. Njeriu që sa herë që flitet në çdo gazetë të rëndësishme ndërkombëtare, në medie, apo kudo ku vetëm Anri Sala, djali i lindur në Tiranë që kreu Fakultetin e Arteve të bukura dhe pastaj vazhdoi studimet në Francë dhe jeton në Berlin. Të falënderoj gjithmonë që më jep kënaqësinë të të intervistoj.
Anri Sala: Shumë faleminderit! Në fakt gjithë kjo pjesa e problemeve që ne flasim, problemet të lindura brenda një konteksti, me problematika më të mëdha se te vendet e tjera, në rastin tim është kthyer në një mjet, në një vlerë të shtuar, dhe natyrisht në një lloj ndjeshmërie. Antena bën lidhjen midis realiteteve, eksperiencave shumë të ndryshme, që vijnë edhe për arsye historike, politike, sistemesh të ndryshme, që kthehet në një gjë që është më shumë, dhe jo më pak në punën time. Fakti nga jam dhe fakti që është gjithmonë e qartë, nuk është për gjithkënd dhe për mua në radhë të parë është pjesë jo vetëm e një krenarie, përkatësie, por edhe brumit që vazhdon të më gatuajë mua përditë. Vërtet nuk jam në Tiranë gjithë kohën, por mbase duke mos qenë atje, nuk kam atë lodhjen e përditshme dhe i ndjek gjërat me më shumë kureshtje. Ndërkohë që po të kisha qenë brenda kontekstit do të kishte qenë shumë e vështirë për të luftuar atë të përditshme që krijon një lloj kolapsi psikologjik, por që kam përshtypjen se po ndryshon. Gjithmonë e më shumë po tretet dhe po i jep mundësinë njerëzve të dalin nga ky lloj tisi që i ka mbajtur nën.
Rudina Xhunga: Ashtu qoftë, sepse jemi në dhjetor, në fund të një viti, po vjen tjetri. Unë këtë u uroj atyre që na ndjekin. Mbarofshin këto lloj problemesh që na mbajnë brenda, fillofshin të tjera probleme, ato që na nxjerrin në sipërfaqe.
Anri Sala: Qofshin, probleme interesante!
Rudina Xhunga: Paçim probleme interesante! Me këtë urim po e mbyll nga Qendra Botin, në Santander, në Spanjë, e një shqiptari të mrekullueshëm, Anri Sala.
Poezi nga Liridona Bytyçi. Poezia është në mesin e dhjetë poezive finaliste të konkursit mbarëkombëtar të poezisë ‘KultStrofa’ organizuar nga KultPlus.
Unë eci, Eci përmbi burrat Me fjalët që m’i kanë ngjitë nëpër trup.
Eci përmbi burrat, Që janë jargu Kur unë kom përshku afër rrugëve të tyne
Eci përmbi burrat, Që më kanë sha e më kanë dashtë. Unë eci përmbi ta,
Po nuk i shtypi. Eci përmbi çdo fjalë: “Zemër, shpirt, ma e mira e botës”
Eci e i shtrydhi fort. Eci e s’i kallxoj veshit se çka më folin ata aty poshtë! Unë eci përmbi burra Eci vetë, o s’i shkeli.
Poezi nga Vlora Kozhani. Poezia është në mesin e dhjetë poezive finaliste të edicionit të tretë të konkursit ‘KultStrofa’, organizuar nga KultPlus – gazeta e parë shqiptare online vetëm për art e kulturë.
Qetas, marr vetën si zonjë e rëndë në botë qullnash që kanë gatuar burrat ma zi e ma keq (mazamakeq) Heshtas, tërheq llëret e pres rrënjët prej konopësh që përditë i trashën e i përdrodhën mustaqokët
Pa zë, pres zërin tim të brendshëm të mosbesimit shkoj tutje duke drejtuar qafën time që kaherë më mbante kokën ulur, kërrusur, për dënesje Shtruar, hedh prapa krahëve suflerët që jargojnë kaptinat e qindshekujve
kanunore e profkash Profanët shitën shumë mend, vranë mendësi, ndalën kohën e ziejtën me dekada fasulen e njëjtë veç shtonin ujin Pritëm gjatë në tigane kavërdisjesh për ta egzaltuar vetën tonë.
Poezi nga Adela Kale. Poezia është në mesin e dhjetë poezive më të mira në edicionin e tretë të konkursit ‘KultStrofa’, i cili organizohet çdo vit nga KultPlus.
Dikush do të të thotë një ditë patjetër Yt atë, një mik dhe do të më kujtosh, Të çmendur, dërrmuar e pamë “miken e vjetër”, E trotuarit të më ndalësh prapë do kërkosh.
Dikush do të të thotë një ditë patjetër, Se në kafenenë në qendër s’më pa si dikur, E ti veten do pyesësh: ‘Ç’u bë “mikja e vjetër”? Ku është ajo që më lutej si një ikonë në mur?’
Dikush do të të thotë patjetër një tjetër ditë, Kur shiu i nëntorit të të lagë flokun e artë, “Miken” se kemi parë, u bënë disa ditë, Ku vajti ndjenja, malli i zjarrtë?
Nje natë kur hëna të jetë zhdukur, Dhe shiu rrëmbyeshëm të varet litar, Kur ti në shtrat mendueshëm të jesh strukur, Ndoshta duke menduar për të shenjtin altar.
Një natë kur mes puthjesh të harrohesh, E ndoshta harruar do jesh me një tjetër, Për lumturinë tënde u lut dikush, do kujtohesh: E vogla, lozonjarja, “mikja e vjetër”.
Nga Enes Lekiqi. Poezia është në mesin e dhjetë poezive finaliste të konkursit mbarëkombëtar të poezisë ‘KultStrofa’, edicioni i tretë.
Vjeshtërisht Harroji krejt gjethet, vjeshtë. Ti ke parë mjaftueshëm njerëz tek ngrijnë nga të ftohtët si të humbur, e të pashpresë kanë pritur stinën e pestë. Stinën që shpikëm vetë.
Harroji shtresat e akullit, të holla sa vija që ndan jetën dhe vdekjen, aty ku shumë prej nesh rrëshqasin çdo ditë të lume pa e pritur.
Harroji ditëlindjet, vjeshtë, ato që i festuam me qirinj nëpër skutat e shpirtit kur drita e dhimbjeve na verbonte ballin, me letra të zbrazëta mbushnim shishet e thyera e det të vetëm kishim largësinë mes kapakëve të syrit dhe faqeve.
Harroje vetveten, vjeshtë, veç për një çast që koha mos të të shohë, nëntorët mbaji si rrasa të gurit nën krye kur jeta e këtejme të ta ketë kthyer shpinën, njëjtë siç i largoje ata që kërkonin ashkla druri për t’u ngrohur.
Nga Afrim Deimiri. Kjo është njëra nga dhjetë poezitë finaliste të edicionit të tretë të konkursit mbarëkombëtar të poezisë ‘KultStrofa’, organizuar nga KultPlus.
Ustallart’ ia gdhendshin gurt’ Shpisë e folshin ndër dhambë mes veti Se gurë nuk janë ata që nji fytyrë nuk e kanë
Unë ia vnojsha emnin e pesë motrave t’mia katër të vdekunave e nji të gjalle I bekojsha me emnin e t’vetmit vlla e pastaj babën n’sy e kqyrsha
Si kec kcejsha gur m’i gur Hapat e mi t’vegjël i muros’sha n’temel t’saj si guralecë
Unë dhe Shpija mocanikë ishim Iu g’zojshim reve pa e ditun çfarë rrebeshe do t’reshnin m’i ne
Në qerpiqt’ e lloqit trumcakët i lejshin fërkemt’ e gishtave të kamës e unë të dorës Dielli i piqte si simitet e nanës E nga qiella i zbritshim dritaret dhe Shpija bahej me shpirt
Nis’sha ia lyjsha muret me qyreq si faqet e nanës me t’bardhë t’zhivës Në qeremide vizatojsha plepin me lejlek e kur kulmit ia ndajtëm pikën n’dysh e oxhaqeve u vumë pllumba t’teneqes Shpija filloi t’i ngjajë babës
si në foton me kapelë e me cigare n’buzë t’varun n’baski në dhomën e mysafirëve
Tash baba nana dhe Shpija nuk janë ma E unë flas me hijet e tyne Shkruej numrin 67 Dhe kambtë marrin udhë drejt tyne.
Poezi nga Flutur Mustafa, një prej dhjetë më të mirave në edicionin e tretë të konkursit mbarëkombëtar të poezisë ‘KultStrofa’, organizuar nga KultPlus.com
Unë t’erdha i dashtun Qysh vijnë kamb’t tua pas nji nate t’shfrenueme n’pragun e derës teme. Ashtu t’erdha unë.
Unë t’erdha i dashtun Qysh vijnë ato t’pergjumunat n’shtratin tem me t’kerkue ty. Ashtu t’erdha unë.
Une t’erdha i dashtun Si relikë e vjetër e lanun n’harresë Qi ty tu pat tekë n’qafë me ia vnue asaj. Ashtu t’erdha unë
Une t’erdha i dashtun Si dora jote n’qafen teme mbasi qi ke thy e sakatu shishe, Mu n’therrime. Ashtu t’erdha unë
Unë t’erdha i dashtun Qysh vjen paqja me rrajt thellë n’gjak Pa ditë qysh marr frymë n’lirinë e rreme . Ashtu t’erdha unë.
Unë t’erdha i dashtun Qysh vjen akulli n’lkurë mbasi gjaku mpikset e çdo gja fiket.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Jeta Zymberi
Poezi, muzikë e shumë dashni shpërndaheshin në ambientin e KultPlus Caffe Gallery, në mbrëmjen e së hënës, ku kjo mbrëmje mblodhi edhe shumë fytyra nga arti e kultura, për të shënuar ceremoninë e edicionit të tretë të konkursit mbarëkombëtar “KultStrofa”.
I organizuar
nga KultPlus, ky është ndër konkurset më të arrira letrare shqiptare.
181 poezi ishin nisur në adresën e KultPlus për t’u adresuar tutje tek juria profesionale të cilët mbrëmë kishin sjell vendimin e tyre përmes anëtarit të jurisë, akademik Bardh Rugova.
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Jeta Zymberi
Poezi, muzikë e shumë dashni shpërndaheshin në ambientin e KultPlus Caffe Gallery, në mbrëmjen e së hënës, ku kjo mbrëmje mblodhi edhe shumë fytyra nga arti e kultura, për të shënuar ceremoninë e edicionit të tretë të konkursit mbarëkombëtar “KultStrofa”.
I organizuar
nga KultPlus, ky është ndër konkurset më të arrira letrare shqiptare.
181 poezi ishin nisur në adresën e KultPlus për t’u adresuar tutje tek juria profesionale të cilët mbrëmë kishin sjell vendimin e tyre përmes anëtarit të jurisë, akademik Bardh Rugova.
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Jeta Zymberi
Poezi, muzikë e shumë dashni shpërndaheshin në ambientin e KultPlus Caffe Gallery, në mbrëmjen e së hënës, ku kjo mbrëmje mblodhi edhe shumë fytyra nga arti e kultura, për të shënuar ceremoninë e edicionit të tretë të konkursit mbarëkombëtar “KultStrofa”.
I organizuar
nga KultPlus, ky është ndër konkurset më të arrira letrare shqiptare.
181 poezi ishin nisur në adresën e KultPlus për t’u adresuar tutje tek juria profesionale të cilët mbrëmë kishin sjell vendimin e tyre përmes anëtarit të jurisë, akademik Bardh Rugova.
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Jeta Zymberi
Poezi, muzikë e shumë dashni shpërndaheshin në ambientin e KultPlus Caffe Gallery, në mbrëmjen e së hënës, ku kjo mbrëmje mblodhi edhe shumë fytyra nga arti e kultura, për të shënuar ceremoninë e edicionit të tretë të konkursit mbarëkombëtar “KultStrofa”.
I organizuar
nga KultPlus, ky është ndër konkurset më të arrira letrare shqiptare.
181 poezi ishin nisur në adresën e KultPlus për t’u adresuar tutje tek juria profesionale të cilët mbrëmë kishin sjell vendimin e tyre përmes anëtarit të jurisë, akademik Bardh Rugova.
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Jeta Zymberi
Poezi, muzikë e shumë dashni shpërndaheshin në ambientin e KultPlus Caffe Gallery, në mbrëmjen e së hënës, ku kjo mbrëmje mblodhi edhe shumë fytyra nga arti e kultura, për të shënuar ceremoninë e edicionit të tretë të konkursit mbarëkombëtar “KultStrofa”.
I organizuar
nga KultPlus, ky është ndër konkurset më të arrira letrare shqiptare.
181 poezi ishin nisur në adresën e KultPlus për t’u adresuar tutje tek juria profesionale të cilët mbrëmë kishin sjell vendimin e tyre përmes anëtarit të jurisë, akademik Bardh Rugova.
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Jeta Zymberi
Poezi, muzikë e shumë dashni shpërndaheshin në ambientin e KultPlus Caffe Gallery, në mbrëmjen e së hënës, ku kjo mbrëmje mblodhi edhe shumë fytyra nga arti e kultura, për të shënuar ceremoninë e edicionit të tretë të konkursit mbarëkombëtar “KultStrofa”.
I organizuar
nga KultPlus, ky është ndër konkurset më të arrira letrare shqiptare.
181 poezi ishin nisur në adresën e KultPlus për t’u adresuar tutje tek juria profesionale të cilët mbrëmë kishin sjell vendimin e tyre përmes anëtarit të jurisë, akademik Bardh Rugova.
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Jeta Zymberi
Poezi, muzikë e shumë dashni shpërndaheshin në ambientin e KultPlus Caffe Gallery, në mbrëmjen e së hënës, ku kjo mbrëmje mblodhi edhe shumë fytyra nga arti e kultura, për të shënuar ceremoninë e edicionit të tretë të konkursit mbarëkombëtar “KultStrofa”.
I organizuar
nga KultPlus, ky është ndër konkurset më të arrira letrare shqiptare.
181 poezi ishin nisur në adresën e KultPlus për t’u adresuar tutje tek juria profesionale të cilët mbrëmë kishin sjell vendimin e tyre përmes anëtarit të jurisë, akademik Bardh Rugova.
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Jeta Zymberi
Poezi, muzikë e shumë dashni shpërndaheshin në ambientin e KultPlus Caffe Gallery, në mbrëmjen e së hënës, ku kjo mbrëmje mblodhi edhe shumë fytyra nga arti e kultura, për të shënuar ceremoninë e edicionit të tretë të konkursit mbarëkombëtar “KultStrofa”.
I organizuar
nga KultPlus, ky është ndër konkurset më të arrira letrare shqiptare.
181 poezi ishin nisur në adresën e KultPlus për t’u adresuar tutje tek juria profesionale të cilët mbrëmë kishin sjell vendimin e tyre përmes anëtarit të jurisë, akademik Bardh Rugova.
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Jeta Zymberi
Poezi, muzikë e shumë dashni shpërndaheshin në ambientin e KultPlus Caffe Gallery, në mbrëmjen e së hënës, ku kjo mbrëmje mblodhi edhe shumë fytyra nga arti e kultura, për të shënuar ceremoninë e edicionit të tretë të konkursit mbarëkombëtar “KultStrofa”.
I organizuar
nga KultPlus, ky është ndër konkurset më të arrira letrare shqiptare.
181 poezi ishin nisur në adresën e KultPlus për t’u adresuar tutje tek juria profesionale të cilët mbrëmë kishin sjell vendimin e tyre përmes anëtarit të jurisë, akademik Bardh Rugova.
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Jeta Zymberi
Poezi, muzikë e shumë dashni shpërndaheshin në ambientin e KultPlus Caffe Gallery, në mbrëmjen e së hënës, ku kjo mbrëmje mblodhi edhe shumë fytyra nga arti e kultura, për të shënuar ceremoninë e edicionit të tretë të konkursit mbarëkombëtar “KultStrofa”.
I organizuar
nga KultPlus, ky është ndër konkurset më të arrira letrare shqiptare.
181 poezi ishin nisur në adresën e KultPlus për t’u adresuar tutje tek juria profesionale të cilët mbrëmë kishin sjell vendimin e tyre përmes anëtarit të jurisë, akademik Bardh Rugova.
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Jeta Zymberi
Poezi, muzikë e shumë dashni shpërndaheshin në ambientin e KultPlus Caffe Gallery, në mbrëmjen e së hënës, ku kjo mbrëmje mblodhi edhe shumë fytyra nga arti e kultura, për të shënuar ceremoninë e edicionit të tretë të konkursit mbarëkombëtar “KultStrofa”.
I organizuar
nga KultPlus, ky është ndër konkurset më të arrira letrare shqiptare.
181 poezi ishin nisur në adresën e KultPlus për t’u adresuar tutje tek juria profesionale të cilët mbrëmë kishin sjell vendimin e tyre përmes anëtarit të jurisë, akademik Bardh Rugova.
Mbrëmjen
finale të konkursit e hapi moderatori Arbër Selmani i cili u shpreh që ky
konkurs ka një peshë të veçantë për organizatorët dhe rëndësia e tij po vihet në
pah çdo ditë e më shumë.
Pa humbur
kohë, fjalën nisën ta marrin poetët për të shprehur emocionin përmes poezisë së
tyre.
Dhjetë
poezitë më të mira të këtij konkursi nisën të lexohen me radhë nën dritën e një
qiriu e nën tingujt e lehtë të kitarës së Endrit Rexhepi. Poetja Flutur
Mustafa, ishte e para që shpalosi gjithë emocionin e saj e teksa lexonte ajo,
emocionohej edhe publiku.
Nën
duartrokitjet e publikut, edhe finalistët e tjerë të konkursit si: Liridona
Bytyçi, Uresa Ahmeti, Afrim Demiri, Plator Gashi, Vlora Kozhani, Enes Lekiqi
dhe Rudina Çupi sollën poezitë konkurruese, duke mos lënë hapësirë tjetër pos
miratim për përzgjedhjen dhe duartrokitje.
Adela Kale
dhe Merita Bërdica, për arsye personale nuk ishin të pranishme, por poezitë e
tyre nuk u lanë nën hije, ato u lexuan me kujdesin më të madh për të sjell
emocionin dhe artin e këtyre poezive, që ishin dërguar nga larg.
Leximi i poezive pasoi me një fjalë rasti nga anëtari i jurisë, Bardh Rugova. Ai u shpreh se 181 poezi nuk janë pak për t’u vlerësuar, por bashkë me anëtarët tjerë, Mirela Kumbaron dhe Anton Berishajn, kanë arritur të përputhen lehtë në përzgjedhjen e dhjetëshes dhe tre finalistëve.
Të gjashtë finalistët u ftuan në skenë për të iu ndarë mirënjohje e për të ju lënë vend 3-shës finaliste.
Kësaj radhe, juria kishte vendosur që vendi i tretë të shkoj për dy nga finalistët, ai u nda në mes të Uresa Ahmetit dhe Plator Gashit të cilët u ftuan në skenë për të marrë plaketat e tyre. Vendi i dytë iu nda Rudina Çupit, ndërsa vendi i parë shkoi për poeten Merita Berdica e cila nuk ishte e pranishme dhe lajmin do ta marr sot përmes këtij shkrimi që iu po e lexoni njëjtë si ajo.
Pas këtij
momenti, fjalën e mori themeluesja e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoi
të 181 poetët që konkurruan në “KultStrofa” dhe u shpreh shumë e kënaqur me përkushtimin
e jurisë për vlerësimin e këtyre poezive.
Ajo gjithashtu falënderoi stafin e KultPlus-it për punën e madhe që e bëjnë, e me këtë rast kishte vendosur që të shpërblejë gazetarin më të mirë të vitit për angazhimin në KultPlus.
Çmimi iu nda gazetares- redaktores Jeta Zymberi e cila u ftua në skenë për të marrë çmimin, çmim i cili i është ndarë më motivacionin “Për performancë të shkëlqyer në vitin 2019”.
Tutje të
pranishmit vazhduan të takohen e të vazhdojnë festën nën ritmet e shtuara të
muzikës nga Endriti i cili bëri që të gjithë të kërcejnë e këndojnë njëzëri
këngët, përderisa disa nga poetët prezentë, nënshkruanin librat e tyre për të
pranishmit, dhe njiheshin me krijimtarinë e njëri tjetrit.
Me këtë event, KultPlus përmbylli një vit tejet të suksesshëm për t’i lënë hapësirë vitit të ardhëm, por deri atëherë, ju vazhdoni t’i pritni intervistat e fundvitit që do të vijnë më të përmbledhura se asnjëherë, me personazhë tejet interesantë që shënuan vitin me sukseset e tyre./ KultPlus.com
Ideuar nga KultPlus, nata do të sjellë dhjetë poezitë dhe autorët më të mirë nga gjithsej 181 poezi që aplikuan në këtë edicion të tretë të festivalit.
Presim të na bashkangjiteni në këtë natë ku do të lexohet poezi, do të dëgjohet muzikë e do të kultivohet art e kulturë e letërsi. Ju presim në KultPlus Caffe Gallery, ngjarja është e hapur për të gjithë!
