Aplikacioni i mesazheve WhatsApp i kompanisë Meta aktualisht ka mbi 3 miliardë përdorues, bëri të ditur shefi i kompanisë Mark Zuckerberg gjatë një video-konference mbi rezultatet e tremujorit të parë të kompanisë.
Pasi arriti 2 miliardë përdorues aktiv mujor në vitin 2020, aplikacioni tani është ndër të paktët e zgjedhur, përveç Facebook-ut, po ashtu e kompanisë Meta, që tejkalon 3 miliardë përdorues.
Për shkak të bazës së madhe të përdoruesve, WhatsApp është një biznes i madh i kompanisë Meta, veçanërisht tani që kompania ka vendosur një pjesë të madhe të aksioneve në qasjen e saj të inteligjencës artificiale.
Aplikacioni, sipas kompanisë, është një nga kanalet e saj më të mëdha të shpërndarjes për shërbimet e inteligjencës artificiale.
“Ne shohim njerëz që angazhohen me inteligjencën artificiale të Meta-s në të gjithë familjen tonë të aplikacioneve”, tha gjatë video-konferencës Susan Li, drejtoreshë financiare e kompanisë.
Zuckerberg tha se edhe pse WhatsApp i bën aftësitë e inteligjencës artificiale lehtësisht të arritshme, kompanisë së tij i është dashur të miratojë një strategji ndryshe për të inkurajuar përdorimin e produkteve të saj të inteligjencës artificiale në vende si SHBA-ja, ku shumica e përdoruesve ende preferojnë të dërgojnë mesazhe me njëri-tjetrin përmes aplikacioneve standarde të porosive në telefonat e tyre.
“Shpresojmë të bëhemi lider me kalimin e kohës (në tregun e mesazheve në SHBA), por atje jemi në një pozicion ndryshe nga ajo si jemi në pjesën më të madhe të botës në WhatsApp”, tha Zuckerberg.
Sipas kompanisë META, WhatsApp Business, platforma komerciale e aplikacionit të mesazheve, po zgjerohet dhe po kontribuon ndjeshëm në 510 milionë dollarë të ardhura të gjeneruara nga familja e aplikacioneve të saj./KultPlus.com
Filmi ‘Mua besoj më shpëtoi portreti’ nga Alban Muja vazhdon udhëtimin në dy festivalet ‘Vienna Shorts’ dhe ‘Kurzfilm Festival Hamburg’, përcjell KultPlus.
Në festivalin ‘Vienna Shorts’ do të shfaqet më 31 maj, ndërkaq në festivalin ‘Kurzfilm Festival Hamburg’ do të shfaqet më 6 qershor.
Në vijim gjeni postimin e Qendrës Kinematografike të Kosovës:
Filmi ‘Mua besoj më shpëtoj portreti’ (I Believe the Portrait Saved Me) nga Alban Muja vazhdon udhëtimin e tij në dy festivale të mrekullueshme:
✨ Vienna Shorts (27 Maj – 1 Qershor 2025), ku do të jetë pjesë e programit tematik “Kur do të mësojnë ndonjëherë?”
✨ Kurzfilm Festival Hamburg (3 – 8 Qershor 2025), ku do të konkurrojë në Garën Ndërkombëtare./KultPlus.com
Libri i Psikoterapia e Kohezionit të Brendshëm nga Fitim Uka është pranuar zyrtarisht në Federatën Botërore të Psikoterapisë, përcjell KultPlus.
Federata Botërore e Psikoterapisë është organizata më e madhe dhe më e vjetër në botë në fushën e psikoterapisë, me mbi 30 mijë anëtarë nga të gjitha kontinentet.
Në vijim KultPlus ua sjell postimin e Fitim Ukës:
A jeni gati për superlajmin e dekadës?
Psikoterapia e Kohezionit të Brendshëm është pranuar zyrtarisht në Federatën Botërore të Psikoterapisë (WFP)!
WFP është organizata më e madhe dhe më e vjetër në botë në fushën e psikoterapisë, me mbi 30 mijë anëtarë nga të gjitha kontinentet. Ndërkaq, nga sot, Asociacioni i Psikoterapisë së Kohezionit të Brendshëm bëhet anëtar me të drejta të plota i kësaj federate ndërkombëtare.
A nuk është ky një lajm i jashtëzakonshëm?
Për ne, kjo përfaqëson kulmin e një suksesi të rrallë — të një psikoterapie që lindi vetëm tre vite më parë, që fillimisht foli shqip, por që sot njihet, pranohet dhe respektohet në mbarë botën.
Urime dhe mirënjohje të thellë për secilin prej jush që ka dhënë kontribut në konceptualizimin, zhvillimin dhe avancimin e kësaj qasjeje terapeutike që po prek e transformon jetët e njerëzve përtej kufijve.
Qendra e Studimeve dhe Publikimeve për Arbëreshët në 5-vjetorin e krijimit të saj, zhvilloi aktivitetin e promovimit të veprimtarisë dhe botimeve në mjediset e Bibliotekës së Universitetit “Aleksandër Xhuvani”.
Në hapje të këtij aktiviteti fjalën e mbajtën organizatorja e kësaj veprimtarie dr. Aurela Basha, më tej vijoi dekani i Fakultetit të Shkencave Humane, prof. as. dr. Ardian Lami, i cili falenderoi pjesëmarrësit në këtë aktivitet dhe ftoi qendrën në bashkëpunime të tjera në të ardhmen.
Drejtoresha e Qendrës së Studimeve dhe Publikimeve për Arbëreshët (QSPA), prof. Diana Kastrati bëri prezantimin e punës 4-vjeçare të qendrës dhe tre hullive kryesore në të cilën zhvillohet puna që janë studimet, publikimet dhe aktivitetet kulturologjike.
Më pas u ndal në prezantimin e FEL-it, revistës Continuum, kolanës kushtuar prof. Ernest Koliqit dhe veprës “Jeronim De Rada- Vepra historike dhe filologjike”, e kuruar nga profesor Jup Kastrati”./KultPlus.com
Dhuna tiranike e quajtun “proletare”, e ushtrume ditë e natë gjithkund e papushim, pa dallue fshat, as qytet, e shoqnume me britmat e sloganet papagal dhe torturat çnjerëzore, me rrenat e kaçarrenat e njerëzve servilë o t’paguem: mbas gjithë atyre pushkatimeve të përgjakshme, burgimeve e shpërnguljeve të dhunshme masive, ia dulen me e përkulë popullin e lirë të Shqipnisë dhe kështu dhuna partizane iu duel me u ba Qeveri.
Më 9 Maj 1945 ra Gjermania. Erdhi urdhni për më u ra të gjithë kumbonëve. Për botën duhej t’ishe gëzim i madh. Por nuk kje për ne. Fitues kishte dalë Stalini. Atij i këndohej ndër të gjitha rrugat nga gupet e repareve partizane.
“Bijt e Stalinit jemi ne, që çlirojmë botën anë e m’anë, e do t’valojë përmbi dhe flamuri i kuq, flamuri parizant.”
Mbas darke , sic mblidheshim, tue folë për ngjarjet e ditës njani tha: ndigjoni fjalët e kangës; aman, sa shumë djelmët i paska pasë ky Stalini në këtë dhenë tonë! – Lene ma,- iu përgjigj nji plak,- se këtu baba Sulltani e kushdo që të na sundojë na e thrrasim babë o xhajë. – Pse po interesohesh ti? Sikur t’ishin këta të rijt hajde de, por ti… Para njizet vjetësh sigurisht që jo. – – Un, – tha, – mendoj që Çurçilli nuk se si e duron Stalinin që ka zabtue gjysën e Europës, prandaj së shpejti angalzët e rusët do të jenë në luitë. – Anglia ka paktin njëzetvjeçar të miqsisë me Bashkimin Sovjetik dhe ajo i mban paktet se e zen lepurin me qerre. – Nuk ashtu punë paktesh,- tha një tjetër, – por Çurçilli vetë për më shkatërrue Gjermaninë ja u ka shitë Europën me gjithë kolonitë biznesmenëve të Amerikës e gjysen tjetër rusve. Gjatë historisë shofim se shumë ngjarje të mëdha të politikës i cakton vetëm trilli personal i udhëheqsave. Me këtë rasë ky i gëzohet vetëm titullit të naltë: “Strategu politik e luftës së dytë botnore” pamvarësisht se gjysën e Europës e ka hjedhë në skllavni e gjysën tjetër copë e zhel në rrugë të madhe me lypë nji copë bukë prej jankive. – Ai qe ban, din shka ban,- tha plaku.- Un mendoj që ai bashkë me Ameriken nuk kanë me e lanë gjatë komunizmin në Europë. – Po ti, Pater Gjon,- pveti nji tjetër,- shka mendon. – Un ndryshoj,- tha At Gjon Shllaku.- Kjo luftë asht ba për më i sjellë botës nji ekpokë të re, atë të “Kombeve të Bashkueme”. Karta e Kasablankës na çontë nji bashkëpunim i të gjitha kombeve. – Ajo nuk asht gja tjetër, por nji version i ri i Lidhjes së Kombeve të presidentit Uilson: ajo ma shumë e nxit luftën se e kundërshton. – Kjo lufta e dytë, – tha At Gjoni, – u ba luftë ideologjike. Në njanen anë demokracitë kapitaliste bashkë me komunizmin dhe me tjetrën fashizmi e nazizmi që fliteshin për nji rend të ri. Kështu ky bashkëpunim ka më i përpunue njerëzit që hem kapitalistat të përqafojnë idetë e socializmit, edhe komunizmit ka me u ba demokratik e dikur e do të jetojnë bashkë. – Kurgja nuk po na thue Pater Gjon, – tha persëri plaku. Komunizmi e demokracia janë krejt dy shjetana të kundërt dhe nuk mund aviten kurr bashkë. Hori e pasaniku jeton veç me fitue, ndërsa komunizmi asht si ai djali që kur rrin pa punë çohet e rrahë e mbyet fëmijën e vet. Mjerisht ne na ka përfshi ky e na do vuejmë deri të na lshojë. Ky nuk na lshon, por deri të vijë një tjetër me e hjekë qafet…
Ndërkaq ndër të gjitha qytetet administrata erdh tue u forcue pak a shum filloi me i sistemue edhe forcat deri atëherë partizane. Disa i veshi me uniformë policie e disa tjerë me ngjyrë tjetër. Filluen me u dukë bile edhe oficera të veshun me uniforma të bukura, por që nuk dihej se të cfarë ushtrije mund të ishin. Edhe nëpër zyre filloi me marrë punën në dorë ndonji njeri që ishte me mjaft shkollë, megjithëse pak kush të kryente punë, por të dërgojshin herë te ai o te nji tjetër deri që të shumtën e herës të përcjellshin pa gja. – U shpallën ligjë financiare e monetare me udhnesa drakoniane: Vulosën karmonedhat dhe vunë tatime luftet, superfitimit e fitimit dhe e mblodhën gjithë florinin e ruejtun me shekujndër qypa. Ndër komisjonet e tatimit emnuen edhe shumë tregtarë, për me u dukë se janë të ndershëm, por ata të shkretët as nuk i pveste kush e ma vonë ranë edhe në burg, Së fundmi banë edhe shumë reforma e filluen diskutimet për ligjin elektoral, i cili vazhdoi gjatë. Në këtë kohë u zhvilluen edhe veprimtari të rëndësishme kulturore. Shumë njerëz edhe filluen të mendojnë se këta e kishin mbarë e përnjimend me vullnet të mirë se ishin djelm të mirë që dojshin me i dhanë nji zhvillim të vërtetë gjendjes sociale të popullit shqiptar aq të mbrapambetun. Por shumë prej njerëzve të ditun e kishin kuptue gjendjen. N’at kohë në Kishën Franceskane kishim nji kujdestar. Kishte që ishte shumë i ndershëm e besnik, por edhe jepte shejet e nji te mbete mendore dhe kushdo që e shifte tallej me të me dashuni. Ashtu vepronte edhe At Gjon Shllaku. Sa herë që e shiftë n’oborr të Kuvendit apo në kjoster e merrte mrapa tue qeshë e i thonte “O more Mark sa i lumtun je ti sot! Të gjithë duhet të kishin kokën tande se shka ndodh. Hajde t’i ndrojmë krenat bashkë”! Maarku ikte si fëmija se ndoshta mendonte se koka mund ndrrohen më të vërtetë.
Deri aty kish vojtë puna: më i pas lakmi nji të marri.
(Pjesë e shkëputur nga libri i At Zef Pllumit “Rrno vetëm për më tregue”)/ KultPlus.com
Papa i ri i Kishës Katolike, Leo XIV, mbajti meshën e tij të parë këtë të premte në Kapelën Sistine, më pak se 24 orë pas zgjedhjes së tij si pontifi i 267-të dhe pasardhësi i Papa Françeskut.
Ish-kardinali Robert Prevost, amerikani i parë që ngjitet në fronin papnor, u shfaq i qetë gjatë meshës së kremtuar në mesin e kardinalëve që e zgjodhën atë.
I veshur me petka të thjeshta të bardha e të arta, Papa Leo, i lindur në Çikago dhe ish-misionar për dy dekada në Peru, foli fillimisht shkurtimisht në anglisht, për të vazhduar predikimin në italisht të rrjedhshëm.
Në homelinë e tij, Papa 69-vjeçar theksoi vizionin për një Kishë që shërben si “administratore besnike” për të gjithë besimtarët.
Ai paralajmëroi për pasojat e mungesës së besimit në botën moderne, duke përmendur “humbjen e kuptimit të jetës, shpërfilljen e mëshirës, shkeljet tronditëse të dinjitetit njerëzor dhe krizën e familjes”, raporton Reuters, transmeton Klankosova.tv.
Zgjedhja e një amerikani si papë ishte e papritur, pasi shumë mendonin se një “superfuqi” si SHBA nuk do të mund të drejtonte Kishën botërore.
Megjithatë, Leo XIV mban edhe shtetësinë peruviane dhe ka kaluar pjesën më të madhe të jetës së tij në shërbim të të varfërve në Amerikën Latine, veçanërisht si ipeshkëv në qytetin Chiclayo nga viti 2015 deri në 2023.
Qytetarët e Chiclayo-s dolën në rrugë për të festuar zgjedhjen e “njërit prej tyre”, ndërsa kambanat e kishave kumbonin në shenjë gëzimi.
Zgjedhja e emrit “Leo” është e ngarkuar me simbolikë. Papa i fundit me këtë emër, Leo XIII (1878-1903), ishte i njohur për angazhimin e tij ndaj drejtësisë sociale dhe për përpjekjet për ta sjellë Kishën më pranë punëtorëve dhe të varfërve, një vizion që duket se Papa i ri synon ta vazhdojë.
Meshë inaugurale për Papa Leo XIV do të mbahet të dielën, më 18 maj, në Sheshin Shën Pjetër. Janë ftuar liderë botërorë dhe fetarë në këtë ngjarje madhështore, që shënon nisjen zyrtare të papatit të tij. Inaugurimi i Papa Françeskut në vitin 2013 tërhoqi mbi 200,000 besimtarë.
Papa i ri do t’i mbajë përkohësisht në detyrë zyrtarët aktualë të Vatikanit, përpara se të marrë vendime për ndryshime eventuale. Ai trashëgon një Kishë me sfida të shumta: nga mungesa në buxhet, ndarjet për çështjet LGBT dhe rolin e grave, e deri te përgatitjet për Vitin e Shenjtë, që do të sjellë miliona pelegrinë në Romë.
Pavarësisht profilit të tij të ulët publik, Leo XIV ka qenë një figurë kyçe në Vatikan, sidomos në zgjedhjen e ipeshkëve të rinj në mbarë botën. Kjo e bën atë një figurë me ndikim të madh, dhe të shumëpritur për t’u parë në veprim.
Filatelia e Postës së Kosovës ka vënë në qarkullim postar emisionin e ri të pullave postare nga tema Evropa të titulluar “Zbulimet kombëtare arkeologjike – Ulpiana 2023”.
Ky emision i pullave postare prezanton një nga zbulimet më të rëndësishme arkeologjike në Kosovë, në parkun arkeologjik të Ulpianës.
Motivet e pullave postare mbartin imazhe kushtuar themelimit të Iustiniana secunda (Justinianës së dytë), e përshkruar si një urbs Dardaniae nga perandori Justinian dhe gruaja e tij Theodora (535-545 AD), si dhe të zogut houbara bustard (outis), një zog shtegtar, në dyshemenë mozaik të bazilikës episkopale të Iustiniana secunda (535-545 AD), zbuluar nga A. Hajdari, C.J. Goddard dhe M. Berisha.
Ndërkaq, blloku filatelik paraqet “Representation of a houbara bustard (outis), a migratory bird”, pranë një shatërvani në dyshemenë mozaik të bazilikës episkopale të Iustiniana secunda (535-545 AD), zbuluar nga A. Hajdari, C.J. Goddard dhe M. Berisha.
Realizimi i emisionit të pullave postare është mundësuar me përkrahjen e Ministrisë së Kulturës, Rinisë dhe Sportit, ndërkaq pamjet e këtij emisioni janë siguruar nga vet zbuluesit, në kuadër të bashkëpunimit ndërinstitucional me Institutin Arkeologjik të Kosovës, Universitetin e Prishtinës dhe ENS.
Emisioni i pullave postare përbëhet nga dy pulla postare, blloku filatelik dhe Zarfi i Ditës së Parë (ZDP), ndërkaq në qarkullim postar do të jetë deri në konsumimin e saj të plotë.
Kryeministri në detyrë, Albin Kurti, ka bërë homazhe pranë varrezave të heronjve Ilir Konushevci e Hazir Malaj në 27 vjetorin e rënies së tyre. Kurti e quajti Konushevcin pasardhës të denjë të Zahir Pajazitit . Ai tha se Konushevci ishte shpirti i Ushtrisë Çlirimtare.
“Ishte shpirti i UÇK-së meqë ishte në krye të logjistikës dhe furnizimit, në një kohë të vështirë kur UÇK-ja po përballej me një ushtri që ishte shumëfish më e pajisur me armatime, municion, mirëpo me vullnetin e çeliktë të luftëtarëve të paepur si puna e Ilir Koushevcit, edhe ajo që ishte e paimagjinueshme bëhej e mundur. UÇK-ja jo vetëm që merrte pjesë ne beteja, por edhe ngadhënjente aty”tha Kurti.
Kreu në detyrë i qeverisë tha se Konushevci kishte nisur veprimtarinë e tij shumë më herët, saktësisht me 1 3maj të vitit 1992. “Atëherë kur u formua organizata e fshehtë politike, “Shqiponjat”, dhe prej asaj dite nuk u ndal asnjëherë për shtimin e radhëve të UÇK-së”.
Kurti tha se, pa njerëz si Iliri nuk mund të kishte luftë çlirimtare pa të cilën nuk mund ta kishte as liri e as shtet.
“Andaj homazhet tona që i bëjmë tek varret e dëshmorëve e martirëve gjatë kësaj pranvere e në veçanti sot te Ilir Konushevi e Hazir Malaj, shprehim mirënjohjen e thellë për punën e sakrificën e tyre, por shprehim edhe përkushtimin tonë që të vazhdojmë rrugën e tyre e cila sot e ka kuptimin e një Republike të pavarur demokratike e sidomos me furnizim të ushtrisë sonë, me forcim të FSK-së, ashtu që të kemi ushtri që i del zot atdheut edhe Republikës edhe popullit të Kosovës”, tha tutje kryeqeveritari në detyrë në këtë ditë përkujtuese për heronjtë Konushevci e Malaj.
Sipas tij, Ushtria e Kosovës sot është më e pajisur e më e madhe se kurdoherë.
“Me gëzim themi se krenaria jonë për Ilir Konushevcin e Hazir Malën është në të njëjtën kohë edhe realitet i ri, sepse Kosova anë e mbanë posaçërisht rrotull kufirit me Serbinë ka më shumë forca se kurdo herë më parë dhe në këtë mënyrë brezi i ri do të mund të punojnë, studiojnë e flenë të qenë në mënyrë që asnjëherë të mos përsëritet që mund t’i përngjajë agresionit të Serbisë në të kaluarën”, tha ai./rtk/ KultPlus.com
Komuniteti artistik në vend është hidhëruar nga lajmi i ndarjes së parakohshme nga jeta të Hermon Madhit.
Hermon Madhi ishte mësues i artit pamor, në Liceun Artistik “Jordan Misja”. Dhimbjen për ndarjen si edhe ngushëllimet për familjen Madhi, i ka shprehur edhe ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja.
“Si shok klase në Lice, e kujtoj për stilin e tij unik, për mendimin e lirë dhe frymën moderne, për shpirtin rebel, por mbi të gjitha, për zemrën e tij të mirë. U prehsh në paqe Hermon”, shkruan ministri Gonxhja në rrjetet sociale.
Hermon Madhi ishte profesor i pikturës dhe historisë së artit, nip i piktorit Guri Madhi. /atsh/ KultPlus.com
U përurua zyrtarisht pavijoni shqiptar në Bienalen e 19-të Ndërkombëtare të Arkitekturës në Venecia, një nga ngjarjet më prestigjioze të artit dhe arkitekturës në botë.
Në prani të kuratorit të këtij edicioni, Carlo Ratti, u përurua pavijoni ynë me temën “Building Architecture Culture”, kuruar nga Anneke Abhelakh. I pranishëm ishte edhe ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja.
Pavijoni shqiptar ofron një reflektim të thellë mbi arkitekturën si një gjuhë shoqërore, një mjet për dialog, përfshirje dhe transformim.
Një moment i veçantë i përurimit ishte prania e disa prej emrave më të njohur të arkitekturës botërore si Bjarke Ingels, Winy Maas, si dhe përfaqësues të disa prej studiove më të njohura ndërkombëtare, një dëshmi e rritjes së vëmendjes që po tërheq Shqipëria në arenën globale.
Pavijoni shqiptar do të jetë i hapur për publikun nga data 10 maj deri më 23 nëntor 2025./ atsh/ KultPlus.com
Presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani, ka pritur në takim ambasadorin e Mbretërisë së Bashkuar në Kosovë, Jonathan Hargreaves.
Në këtë takim u diskutua për zhvillimet e fundit politike në vend, me fokus të veçantë në nevojën për konstituimin sa më të shpejtë të institucioneve pas zgjedhjeve të 9 shkurtit.
Presidentja Osmani dhe ambasadori Hargreaves rikonfirmuan përkushtimin e ndërsjellë për forcimin e raporteve bilaterale ndërmjet dy vendeve dhe thellimin e bashkëpunimit në fusha me interes të përbashkët si ekonomia dhe mbrojtja, ashtu siç edhe ka patur dakordim gjatë vizitës së fundit në Kosovë të Sekretarit të Jashtëm britanik, David Lammy.
Një pjesë e takimit iu kushtua Procesit të Berlinit, të cilën kësaj radhe do ta organizojë Mbretëria e Bashkuar. Presidentja Osmani ritheksoi nevojën që në agjendën e këtij procesi të prioritizohet çështja e personave të zhdukur me dhunë, si një detyrim moral dhe ligjor që nuk mund të injorohet në kuadër të paqes së qëndrueshme në rajon.
Gjithashtu, u theksua rëndësia e bashkëpunimit të mëtejshëm në kuadër të agjendës për Gratë, Paqen dhe Sigurinë (WPS), duke parë mundësitë për një rol edhe më aktiv të Mbretërisë së Bashkuar në mbështetje të rolit të grave në proceset paqësore dhe vendimmarrëse.
Presidentja Osmani shprehu mirënjohje për përkrahjen e vazhdueshme të Mbretërisë së Bashkuar ndaj Kosovës, si dhe për kontributin e saj në avancimin e proceseve demokratike dhe integrimin në organizata ndërkombëtare./ KultPlus.com
Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave në bashkëpunim me organizatën “Active Mobility” dhe partnerë të tjerë në lëmin e arkivave, çeli një ekspozitë fotografike, e cila ilustron përdorimin e biçikletës në Shqipëri, përgjatë shekullit të kaluar.
Në çeljen e kësaj ekspozite pranë instalacionit “Reja”, ishin të pranishëm anëtarë të komunitetit të çiklistëve, qytetarë dhe dashamirës të shumtë të dyrrotakut.
Materialet arkivore të ekspozuara hedhin vështrimin në historikun e biçikletës, që ndër vite u shndërrua në një mjet transporti mjaft popullor. Mes të tjerash, kjo narrativë fotografike dëshmon se ngarja e biçikletave në Shqipëri u përqafua së pari nga qyteti i Shkodrës, për të gëzuar më pas pëlqimin e mbarë vendit.
Ekspozita do të qëndrojë e hapur deri më datë 15 maj. Ky aktivitet pati mbështetjen e Bashkisë Tiranë, Agjencisë së Parqeve dhe Rekreacionit, Fototekës/Muzeut Marubi, Ministrisë së Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, si edhe të një grupi koleksionuesish të pavarur. /atsh/ KultPlus.com
Galeria e Artit Bashkëkohor Tirana (“GOCAT”) vijon të mbajë dyert e hapura për ekspozitën e artistit nga Kosova, Faton Kryeziu – “Jeta dhe Vdekja”. Kjo galeri, dhuratë e Fondacionit Mane për komunitetin artistik, sjell 25 vepra në harmoni me njëra-tjetrën, por edhe me vetë hapësirën, në sajë të përkujdesjes nga kuratorja dhe studiuesja e artit, Suzana Varvarica.
Varvarica, tashmë njihet prej më shumë se 10 vitesh me piktorin. E njeh të gjithë krijimtarinë e tij; çfarë e frymëzon dhe e ngacmon Fatonin, por edhe çfarë e bën të jetë një piktor i talentuar. Për kuratoren, ekspozita “Life & Death” sjell botën simbolike dhe njëherazi racionalitetin e artistit, pikërisht me idenë e të përçuarit ndjesitë e përftuara para, gjatë dhe pas periudhës së luftës në Kosovë.
***
Njohja juaj me punën e artistit nga Kosova, Faton Kryeziu, daton herët. Në ekspozitën “Life & Death”, tensioni dhe emocioni janë ndjesi që e shoqërojnë artdashësin përgjatë gjithë vizitës. Janë këto ndjesi që Fatoni i sjell vetëm përmes kësaj ekspozite?
Është e vërtetë! E njoh Fatonin prej më shumë se 1 dekade. Në fillim, më ngjallte kureshtje se si një djalë i ri kishte vendosur të mbetej te piktura; kishte plot forma të tjera të artit bashkëkohor…Kështu, me kureshtje e interes, u takova me të. Tek Fatoni pashë një artist krejt të veçantë nga ato që unë isha mësuar të shikoja këtu në Shqipëri. Mes të dyve lindi menjëherë një komunikim i afërt për artin dhe nuk vonoi momenti kur Fatoni më propozoi që të kujdesesha për librin e tij “Tension & Emocion” – libër ky që përmbledh afërsisht 150 vepra. Më duhej të ndiqja në studio mënyrën se si ai punonte, se çfarë mendonte gjatë procesit, dhe pas njëfarë kohe lindi edhe libri i Fatonit; një emocion shumë i fortë i imi kundrejt punës së tij, që më nxiti ta titulloj “Tension & Emocion”.
Po ta ndiqni Fatonin duke punuar në studio, do të shikoni që është plotësisht jashtë vetvetes. Atë e mbulojnë emocionet për ngjyrën dhe është gjithë kohës në tension, që këto telajo të mëdha që ka edhe këtu (në hapësirën e Galerisë “GOCAT”), të arrijnë jo të mbushen, por të kenë një lloj simbolike të fuqishme për publikun që do të zgjedhë t’i shohë.
Sa rëndësi ka individualiteti dhe personaliteti artistik në suksesin e një ekspozite – në pranimin e saj nga audienca e gjerë dhe jo vetëm nga kritikë të artit?
Piktori nuk punon thjesht për kritikën, për kolegët e tij, nuk punon për të bërë konkurrencë sepse konkurrenca gjendet së brendshmi. Piktori, punon për t’u shkëputur si individ dhe artist. Nëse ai nuk shkëputet individualisht si një artist, atëherë ai mbetet si të thuash në sheshin e shumë artistëve të tjerë, të cilët mund të kenë një emër të përgjithshëm, por nuk kanë atë që është më tipike. Unë mendoj që Faton Kryeziu është shkëputur duke përdorur simbolikën brenda artit figurativ, brenda një pikture figurative që përfshin si të thuash një univers të tërë brenda sipërfaqes së saj. Kjo është çka e bën Faton Kryeziun të jetë i veçantë – simboli që lindi si rezultat i ndjesisë së barazuar me idenë. Pra, nuk kemi ndjesi pa ide dhe ide pa ndjesi, pavarësisht se të gjithë artistët e artit pamor tentojnë të thonë se “nuk nxitemi nga mendimet, por nxitemi vetëm nga emocioni”. Nuk është e vërtetë! Nuk mund të bësh absolutisht asgjë pa patur një ide në kokë. Çfarë mund të themi është se tek artistët ndjesia është shumë më e fuqishme se sa ideja, por jo se kjo e fundit nuk ekziston. Ideja ndryshon rrugës duke pikturuar, duke bërë një vepër arti…Ideja mund të ndryshojë, mund edhe të ketë një shkëndijë që të sjellë një ide tjetër.
Për ju, që gjithë jetën ia keni kushtuar artit, ekspozita e Faton Kryeziut duket se ju ka prezantuar më nga afër me ambientet e Galerisë “GOCAT”. Si e shihni këtë hapësirë të re të artit bashkëkohor në Tiranë për të gjitha ekspozitat e ardhshme që pritet të mbajë?
Kjo galeri është një nga galeritë më të bukurat që ka Tirana dhe e vlerësoj si të tillë sepse i jep ndjesi emocionale jo vetëm artistit, por edhe kuratorit; jo vetëm kritikës, por edhe vizitorëve. E them me bindje këtë gjë, se nuk është se kam parë pak galeri në botë. “GOCAT” funksionon me parametrat e një galerie private në New York, dhe kjo është diçka që më lumturon pamasë. Dua shumë që kjo galeri të bëhet e njohur edhe për të rinjtë e botës së artit, por edhe për ata të rinj që nuk merren me art, qofshin ato mjekë apo inxhinierë të së ardhmes, që e shohin atë si mundësi për të patur një perspektivë ndryshe për jetën./ KultPlus.com
Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, ka pritur në takim njoftues ambasadorin e ri të Misionit të OSBE-së në Kosovë, Gerard McGurk, të cilit i uroi mirëseardhje të përzemërt dhe suksese në mandatin e tij të ri.
Gjatë takimit, Presidentja Osmani shprehu mirënjohje për partneritetin e gjatë dhe të qëndrueshëm që OSBE-ja ka ndërtuar me institucionet dhe qytetarët e Kosovës, njofton Klankosova.tv.
Në një postim në Facebook, ajo theksoi rolin kyç që ky mision ka pasur në forcimin e demokracisë, promovimin e qeverisjes së mirë dhe avancimin e sundimit të ligjit në vend.
Presidentja ritheksoi përkushtimin e institucioneve të Kosovës për bashkëpunim të ngushtë me OSBE-në, veçanërisht në procesin e reformave, transparencës institucionale dhe mbrojtjes së të drejtave të njeriut.
Më tej, Osmani theksoi se pret që OSBE-ja do të vazhdojë t`i mbështesë prioritetet kyçe të Kosovës, përfshirë barazinë gjinore dhe përkrahjen e grupeve të margjinalizuara.
Vera “Made in Albania” po bëhet gjithnjë e më shumë e njohur në tregjet e huaja.
Programi gjerman për zhvillimin e qëndrueshëm rural në Shqipëri bën të ditur se, një nga prodhuesit e verës në rajonin e Vlorës, është kantina e parë shqiptare që i është bashkuar Raisin, platformës më të madhe globale për verën natyrale.
Kjo platformë ka mbi 500,000 ndjekës dhe frekuentues nga më shumë se 60 shtete.
“Vera natyrale është më shumë se një produkt është një histori që nis nga toka, një përkujdesje ndaj natyrës dhe një mundësi për të çuar përpara enoturizmin shqiptar”, shprehen ekspertët e këtij programi. /atsh/ KultPlus.com
Presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani, ka kujtur heroin Ilir Konushevci, luftëtarin e UÇK-së, në misionin për lirinë e atdheut dhe mjekun Hazir Malaj.
“Sot, kujtojmë me respekt heroin Ilir Konushevci, luftëtarin e pathyeshëm të UÇK-së, në misionin për lirinë e atdheut. Bashkë me mjekun Hazir Mala, ata ishin të palëkundur në përkushtimin e tyre për liri, teksa hovi i tyre u ndërpre pabesisht në një pritë të organizuar, në kohën kur Ushtria Çlirimtare e Kosovës po shtrihej dhe organizohej me vrull për ta çuar deri në fund misionin e saj çlirimtar. Vrasja e tyre ishte një humbje e rëndë për UÇK-në, por edhe një gur themeli për lirinë tonë dhe për shtetin për të cilin ranë, ndaj drejtësia për ta është obligim. Ata ranë bashkë, por u ngritën përjetësisht në kujtesën kombëtare si simbol i përbashkimit të dijes dhe armës, i guximit dhe humanizmit, i lirisë dhe sakrificës. Kujtimi për Ilir Konushevcin dhe mjekun Hazir Malaj është zotim i përhershëm për ta ruajtur lirinë e fituar me gjakun e tyre dhe për të jetësuar me dinjitet amanetin që ata lanë pas. Lavdi e përjetshme jetës dhe veprës së tyre”, tha Osmani.
Në kuadër të Memorandumit të Mirëkuptimit mes Institutit Kombëtar të Trashëgimisë Kulturore dhe Agjencisë Italiane për Bashkëpunim e Zhvillim, në Bylis u zhvillua një takim në terren me përfaqësues të IKTK, AICS, Njësitë e Administrimit dhe të Koordinimit të Parqeve Arkeologjike Apoloni-Bylis dhe konsulentët e kontraktuar.
Takimi kishte si qëllim koordinimin e punës për hartimin e projektit të Qendrës Multifunksionale dhe Planit të Konservimit të Parkut Arkeologjik të Bylisit.
Ky projekt përbën një hap të rëndësishëm në zbatimin e Planit të Menaxhimit të parkut, të cilin IKTK mbështet dhe ndjek me përkushtim, në funksion të ruajtjes dhe promovimit të trashëgimisë kulturore.
Parku arkeologjik i Bylisit shtrihet në zonën e Mallakastrës, rreth 1.5 km larg fshatit të Hekalit dhe rreth 8 km larg qytetit të Ballshit. Parku Arkeologjik i Bylisit dhe rrënojat arkeologjike të Klosit paraqiten sot si përfaqësuesit më tipikë të qytetërimin ilir në shekullin V-I p. Kr., dhe gjithashtu si një pol i ri për zhvillimin e turizmit kulturor me potencialin për të pasuar ndikim në zhvillimin e qëndrueshëm të krahinës së Mallakastrës. / atsh/ KultPlus.com
Dita e Evropës në Kosovë është festë zyrtare, derisa shënohet edhe me aktivitete të ndryshme. Deklarata e 9 majit e vitit 1950 është koha kur u hodh hapi i parë drejt krijimit të asaj që sot njihet si Bashkimi Evropian.
Ministri i atëhershëm i Jashtëm i Francës, Robert Schuman, lexoi për shtypin ndërkombëtar një deklaratë ku i bënte thirrje Francës, Gjermanisë dhe vendeve të tjera evropiane për t`i bashkuar prodhimet e tyre të qymyrit dhe çelikut, që do të ishte themeli i parë konkret për një federatë të ardhshme evropiane.
Schuman propozoi që anëtarët themelues të komunitetit – Franca, Gjermania, Italia, Holanda, Belgjika dhe Luksemburgu – do të bashkonin prodhimet e tyre të qymyrit dhe çelikut dhe të krijonin një treg të përbashkët duke hequr taksat e importit dhe eksportit.
Ideja ishte pjesërisht me bazë ekonomike, propozimi i Schumanit vinte vetëm pesë vite pas fundit të Luftës së Dytë Botërore e cila la pas pasoja shkatërrimtare në kontinentin Evropian.
Vendet të cilave u drejtohej thirrja kishin dalë të rrënuara materialisht dhe moralisht nga konfliktet me njëra tjetrën. Ajo që propozonte Schuman ishte krijimi i një institucioni evropian mbikombëtar, i cili do të administronte industrinë e prodhimit të qymyrit dhe çelikut, sektor i cili në atë kohë ishte baza e fuqisë ushtarake.
Vite më vonë, në Samitin e Milanos në 1985, krerët e BE-së vendosën që data 9 maj të shpallej dhe festohej si Dita e Evropës./rtk/ KultPlus.com
Papa Leo XIV kremton Meshën e tij të parë të premten pas zgjedhjes së tij historike si papa i parë i Amerikës së Veriut, duke u takuar me kardinalët që e zgjodhën atë për të udhëhequr Kishën Katolike dhe për të ndjekur hapat e Papa Françeskut, i cili ishte i prirur drejt reformave.
Leo, misionari augustinian i lindur në Çikago, Robert Prevost, e habiti botën të enjten kur doli në lozhën e Bazilikës së Shën Pjetrit, duke kapërcyer ndalimin tradicional kundër një pape nga Shtetet e Bashkuara, transmeton Klankosova.tv.
69-vjeçari mbante pelerinën tradicionale të kuqe – të cilën Françesku e kishte shmangur në zgjedhjen e tij në vitin 2013 – dhe zbukurime të papatit, duke sugjeruar një kthim në një farë mase të ndjekjes së rregullave pas papatit joortodoks të Françeskut, raporton Associated Press, transmeton Klankosova.tv.
Por duke e quajtur veten Leo, papa i ri mund të ketë dashur gjithashtu të sinjalizojë një linjë të fortë vazhdimësie: Vëllai Leo ishte frati i shekullit të 13-të, i cili ishte një shoqërues i shkëlqyer i Shën Françeskut të Asizit, emnakut të të ndjerit papë.
Yllka u vra bashkë me disa bashkëluftëtarë dhe ushtria serbe, për të fshehur gjurmët, trupin e Yllkës bashkë me trupat e tjerë të vrarë, i dërguan në një varrezë masive në Batajnicë, për t’u gjetur e rivarrosur më 23 dhjetor 2003 në Kodrën e Çabratit, në Gjakovë.
Në kohën kur ajo u vra, ishte në vitin e fundit të shkollës së mesme “Mazllom Këpuska” dhe nuk arriti ta përjetonte diplomimin e saj. Por, Yllka ishte shumë më tepër se kaq. Ajo ishte poete që premtonte të sillte një frymë të re në poezinë shqiptare.
Në vijim, KultPlus ju sjell poezinë ”Kënga e pranverës”, poezi kjo e cila ishte botuar edhe në New York Times Magazine” nga Chris Stephen.
Nuk do të jemi bashkë, jetërave tona po u afrohet fundi. Nuk do të njihemi, bashkë nuk do të takohemi, do të derdh lot, duhet ta dish se nuk ka shpresë më për mua, e kam dashur shpirtin tënd më tepër se veten. Shkrova për ty kujtimin që të mund të gjesh prehje. / KultPlus.com
Oh, do të kisha dashtë shumë që edhe ti t’kujtoje ditët e lumtuna të dashnisë tonë. Sa e bukur ishte jeta, e sa djegës ishte dielli. Me pirgje bijn gjethet e vdekuna. A e sheh: nuk kam harrue, gjethet e vdekuna bijn me pirgje si kujtimet e keqardhjet, dhe era e veriut merr gjithçka me vedi në natën ma të ftohtë që harron. A e sheh: nuk e kam harrue kangën që më ke këndue…/ KultPlus.com
Ai ishte një prej figurave më të ndritura që ka njohur albanologjia. Lindi me 25 shkurt 1877 në Bzenec, apo siç njihet ndryshe Bisenz, në jug të Moravisë dhe vdiq në rrethana tragjike, në maj të vitit 1942. Përveçse si albanolog, ai pati një kontribut të çmuar edhe si studiues i filologjisë balto-sllave dhe si bibliotekar i Universitetit të Vjenës.
Admirues i madh i Fishtës, Konicës, Skiroit, Naimit dhe traditës bektashiane, njohës i De Radës dhe i arbëreshëve, simpatizues i Shantojës dhe i Koliqit, Jokli pati një letërkëmbim të dendur me shumë personalitete kulturore dhe politike shqiptare.
Është meritë e tij që, qysh në vitin 1914, u kryen në Vjenë regjistrimet e para të zanoreve në gjuhën shqipe me subjekte shqipfolës. Ai njihet si autor i shumë studimeve që trajtojnë kryesisht probleme etimologjike dhe çështje letrare të gjuhës shqipe.
Jokli ia kushtoi jetën e tij gjuhës shqipe që, sipas Çabejt, është pasuria e vetme dhe më e çmuar që kemi si komb.
Fundi i jetës së tij ishte tragjik. Ai u arrestua nga Gestapoja më 4 mars 1942 në banesën e tij. Si datë e vdekjes së Norbert Jokl konsiderohet 6 maji i vitit 1942. / KultPlus.com
Faik Konica është një nga personalitetet më në zë të kulturës dhe letërsisë shqiptare. Prozator dhe poet, publiçist dhe estetist, kritik letrar dhe përkthyes, ai me veprën e tij të shumanshme pasuroi dhe ngriti në lartësi të reja fjalën shqipe dhe mendimin letrar shqiptar.
Po shkëpusim një pjesë ku Faik Konica tregon për shqiptarët se si dhe sa i duan paratë.
Një tipar karakteristik i shqiptarëve është dashuria për paratë; ata janë gjithnjë të gatshëm t’u hyjnë aventurave më të rrezikshme, po të jetë se e shohin që del fitim. Në kohët e Perandorisë Turke të vjetër, turqit tregonin një histori: “E pyetën shqiptarin: a do të shkosh në ferr?” Ai u përgjigj: “Sa të paguajnë atje?”./ KultPlus.com
