Më 22 mars të vitit 1832, në Gjermani, vdiq njëri ndër shkrimtarët më të njohur gjerman, Johan Volfgang Gëte.
Gëte, akoma vazhdon të njihet si ndër shkrimtarët më të mëdhenj të letërsisë botërore, shkruan KultPlus.
Sot, KultPlus ju sjell disa nga thëniet më të njohura të këtij shkrimtari të pavdekshëm.
“Fati na i plotëson pjesën më të madhe të dëshirave tona, por në mënyrën e tij, me qëllim që të na japë diçka përtej asaj që ne kemi projektuar në dëshirimet tona.”
“Njerëzit e angazhuar në politikë janë gjithnjë dinamikë, kërkojnë pareshtur mundësi të reja, hidhen nga njëra anë në tjetrën, siç përpëlitet i sëmuri në krevat, duke menduar se ashtu do të gjejnë rehatinë e munguar.”
“Do të parapëlqeja të mbetesha në gjykimin e një fëmije, sepse për të dalluar të vërtetën nga gënjeshtra, fëmijët janë një gur prove, ata nuk kanë ende nevojë për të vjetrit që të gënjejnë vetveten.”
“Del se një grumbull librash nuk janë shkruar që dikush të mësojë diç nga to, më shumë janë shkruar që njeriu të hetojë se shkruesi i tyre dinte aq shumë.”
“Bukuria, ajo që gjithnjë ka aftësinë të na magjeps, është manifestim i ligjeve sekrete natyrore, të cilat nëse nuk i qëmtojmë me ngulmin e një eksploratori, do të na fshiheshin ne përgjithmonë për të mbetur mister.”
“Mos iu nënshtro shumë ndjenjave. Një zemër tepër e ndjeshme është një pasuri e palumtur në këtë tokë gjithnjë kërcënuese.”
“Urrejtja është diçka e veçantë. Atë do ta gjeni më të fuqishmen, më të dhunshmen dhe të kahur deri në caqet e mizorisë atje ku shkalla e kulturës është më e ulëta.”
“Kush dëshiron të shpëtojë nga një e keqe, e di mirë se çfarë kërkon, kush kërkon diçka më të mirë nga ajo që e ka, priret të veprojë përherë verbërisht.” / KultPlus.com
Një tjetër shkollë 9-vjeçare në kryeqytet po ringrihet nga themelet, duke shënuar godinën e 48 arsimore të Tiranës që transformohet në një institucion të denjë me standarde europiane.
“Edith Durham”, një nga shkollat me tradita të kryeqytetit do të mirëpresë nxënësit e saj në vitin tjetër shkollor me një infrastrukturë të zgjeruar, që përfshin përveç klasave të dyfishuara edhe terrene të bollshme sportive, bibliotekë, laboratorë mësimorë për çdo lëndë, etj.
Për të inspektuar punimet në kantier ishte sot Kryeministri Edi Rama së bashku me Kryetaren e deleguar të bashkisë Anuela Ristani.
“Shkolla ‘’Edith Durham’’, një nga shkollat më krenari e kryeqytetit, e hapur që në 1945, me rekonstruksion në 2003 dhe që atëherë nuk ishte prekur shtesa sepse ka pasur shumë kërkesa.
Kapaciteti i nxënësve këtu ka qenë shumë i madh, nga 36 nxënës me dy turne. Ajo që bëjmë është që po rindërtohet e gjitha që nga kati -0 që do funksionojë për shërbimet teknike, deri tek 3 nivele, ku kapaciteti i klasave dyfishohet për të njëjtët numër nxënësish, por shmanget tërësisht turni i dytë.
Kjo shkollë funksionoi edhe si rezervë për gjithë rikonstruksionin e “Emin Durakut’’ këtu afër. Ajo që do të ndodhë është që këtu jemi në dy objektet e para, dhe pastaj do të vijojmë me objektin e tretë që do të krijojë gjithë këtë harkun që ju shikoni. Ajo që është e re, megjithëse numri i nxënësve nuk do të shtohet po të gjithë do të jenë në një turn.” – shpjegoi kryetarja e deleguar e Bashkisë Anuela Ristani – duke iu referuar projektit të shkollës, të ekspozuar në hyrje të kantierit.
Ajo tha ndër të tjera se mjediset e shkollës do të shfrytëzohen edhe për aktivitete të komunitetit në orët e pasdites.
“Numri i laboratorëve dyfishohet. Ka laboratorë çdo temë; laboratori i gjuhëve të huaja, fizikë, kimi, biologji. Ka dy salla polifunksionale për aktivitetet e shkollës, ka hyrje për ata me aftësi të kufizuar në nivelin e parë, ka dhe tualete që shërbejnë për personat me aftësi të kufizuar dhe hyrje në palestër edhe në sallat polifunksionale të nivelit të parë për komunitetin, kështu që do të shfrytëzohen edhe jashtë orarit të shkollës për aktivitete për komunitetin. Ne kemi programin e “Shkolla në komunitet’’ që bëjmë dhe kurse të fëmijëve po mund të ketë edhe kurse për të rritur dhe aktivitete të tjera përveç palestrës.
Hyrja do të vazhdojë të jetë nga krahu ku është dhe do të lirohet edhe pjesa e oborrit ku ajo barriera do të jetë pak shumë si shkolla “Sami Frashëri’’ që të mos krijojë mur me trotuarin. Standardet janë për hir të së vërtetës, shumë të mira, duke fillur që nga gjerësia e korridoreve deri tek ndriçimi i klasave. Në këtë shkollë si në asnjë shkollë tjetër kemi edhe ngrohje dhe ftohje kondicionimi. Dhe përveç atyre kemi dhe një sistem poshtë ku ndodhen të gjitha shërbimet; të ujësjellësit, të zjarrfikëseve. Ka 3 shkallë emergjence për daljen e fëmijëve në rast emergjence.
Do të ketë një sallë të veçantë për mësuesit. Do të ketë të gjitha hapësirat e bibliotekës. Si kjo klasë që po ju tregoj, do të ketë 33 të tilla. Po ta shikoni edhe pamja e klasave sheh nga rruga dhe nga pjesa e oborrit.” – u shpreh Ristani.
Nga ana e tij, Kryeministri Rama vlerësoi punën e bërë deri më tani, duke theksuar se duket shumë cilësore
“Këtu paskeni punuar shkëlqyeshëm këtu lart. Është një lloj pune me beton që është spektakolare. Shumë pastër. Është ambicioze shumë. Keni bërë një punë fantastike. Është shumë impresionuese.” – iu drejtua ai ndërtuesve./ KultPlus.com
Qeveria në detyrë e Kosovës mbajti dje mbledhje elektronike në të cilën mori disa vendime.
Mes tyre edhe emërimet e bordeve të KEK-ut dhe të Postës së Kosovës.
Të gjitha vendimet e Qeverisë:
1. Miratuar Rregulloren e Rezultateve në Punë në Sektorin e Shëndetësisë.
2. Emëruar Bordin e Drejtorëve të Ndërmarrjes Publike Qendrore “Korporata Energjetike e Kosovës/KEK Sh. A” me këtë përbërje:
i. Valdrin Krasniqi, kryesue;
ii. Merita Kasapolli, anëtare;
iii. Filloretë Gashi-Sadiku, anëtare;
iv. Shpetim Zharku, anëtar.
3. Emëruar Bordin e Drejtorëve të Ndërmarrjes Publike Qendrore “Posta e Kosovës Sh.A” me këtë përbërje:
i. Gëzim Paci, kryesues;
ii. Safije Beseni, anëtare;
iii. Sebahate Rexha, anëtare;
iv. Visar Nura, anëtar.
4. Aprovuar kërkesën e Ministrisë së Shëndetësisë për bartje të së drejtës së shfrytëzimit të parcelës sipas Shtojcës 1. të këtij vendimi, me qëllim të ndërtimit të objektit për Degën e Farmacisë – Universiteti i Prishtinës “Hasan Prishtina”.
5. Miratuar Dokumentin Strategjik dhe Planin e Veprimit për Ndërhyrjen në Fëmijërinë e Hershme – NFH 2025-2030.
6. Themeluar Ndërmarrjen Publike Lokale “Ekosistemi” Sh. A, Shtime. Kjo ndërmarrje themelohet me 100% aksione nga Komuna e Shtimes.
7. Miratuar nismën për lidhjen e Memorandumit të mirëkuptimit ndërmjet Republikës së Kosovës dhe Dukatit të Madh të Luksemburgut për zbatimin e marrëveshjes së tyre dypalëshe në lidhje me bashkëpunimin për zhvillim.
8. Miratuar nismën për lidhjen e Marrëveshjes së Përgjithshme të Sigurisë ndërmjet Republikës së Kosovës dhe Republikës së Kroacisë për shkëmbim dhe mbrojtje të ndërsjellë të informacionit të klasifikuar.
9. Miratuar nismën për lidhjen e Marrëveshjes së Përgjithshme të Sigurisë ndërmjet Republikës së Kosovës dhe Republikës së Hungarisë për shkëmbim dhe mbrojtje të ndërsjellë të informacionit të klasifikuar.
10. Themeluar komisionin Ad hoc për Vlerësimin Profesional për Pranim në Pozitën e lartë të Kategorisë Drejtuese: Drejtor i Përgjithshëm në Agjencinë e Punësimit të Republikës së Kosovës, me këtë përbërje:
i. Anita Kalanderi, Sekretare e Përgjithshme në Ministrinë e Drejtësisë, kryesuese;
ii. Fadile Dyla, Sekretare e Përgjithshme në Ministrinë e Arsimit, Shkencës, Teknologjisë dhe Inovacionit, anëtare;
iii. Venera Çerkini, Sekretare e Përgjithshme në Ministrinë e Bujqësisë, Pylltarisë dhe Zhvillimit Rural, anëtare;
iv. Kaltrina Dauti-Bytyqi, u.d. Udhëheqëse e Divizionit të Burimeve Njerëzore në MFPT, anëtare;
v. Valon Avdiu, ekspert i jashtëm, anëtar.
11. Themeluar komisionin Ad hoc për Vlerësimin Profesional për Pranim për Pozitat e larta të Kategorisë Drejtuese për pozitat si vijon: Drejtor i Përgjithshëm i Institutit të Kosovës për Administratë Publike, Drejtor Ekzekutiv i Agjencisë së Regjistrimit Civil, Drejtor i Përgjithshëm i Akademisë së Kosovës për Siguri Publike, Drejtor i Përgjithshëm i Agjencisë për Shoqërinë e Informacionit, Drejtor Ekzekutiv i Agjencisë për Siguri Kibernetike dhe Drejtor Ekzekutiv i Agjencisë së Kosovës për Forenzikë, me këtë përbërje:
I. Afërdita Beka, Drejtore Ekzekutive e Agjencisë Kosovare për Krahasim dhe Verifikim të Pronës, kryesuese;
II. Fadile Dyla, Sekretare e Përgjithshme e Ministrisë së Arsimit, Shkencës, Teknologjisë dhe Inovacionit, anëtare;
III. Naim Gashi, Drejtor i Përgjithshëm i Agjencisë së Kosovës për Akreditim, anëtar;
IV. Ahmet Gashi, u.d. i Udhëheqësit të Njësisë për Menaxhimin e Burimeve Njerëzore në Ministrinë e Punëve të Brendshme, anëtar;
V. Besnik Aliu, ekspert i jashtëm, anëtar.
12. Themeluar komisionin Ad hoc për vlerësimin Profesional për Pranim në Pozitën e lartë të Kategorisë Drejtuese: Sekretar i Përgjithshëm në Ministrinë e Mjedisit, Planifikimit Hapësinor dhe Infrastrukturës, me këtë përbërje:
i. Naim Bardiqi, Sekretar i Përgjithshme në Ministrinë e Shëndetësisë, kryesues;
ii. Anita Kalanderi, Sekretare e Përgjithshme në Ministrinë e Drejtësisë, anëtare;
iii. Ilir Muçaj, Sekretar i Përgjithshëm në Ministria e Punëve të Jashtme dhe Diasporës, anëtar;
iv. Lindita Osaj, Udhëheqëse e Divizionit të Burimeve Njerëzore në Ministrinë e Mjedisit, Planifikimit Hapësinor dhe Infrastrukturës, anëtare;
v. Lulzim Aliu, ekspert i jashtëm, anëtar.
13. Themeluar komisionin Ad hoc për Vlerësimin Profesional për Pranim në Pozitën e lartë të Kategorisë Drejtuese: Drejtor i Përgjithshëm i Autoritetit Civil të Kosovës, me këtë përbërje:
i. Jeton Qela, Sekretar i Përgjithshëm në Ministrinë e Administrimit të Pushtetit Lokal, kryesues;
ii. Anita Kalanderi, Sekretare e Përgjithshme në Ministrinë e Drejtësisë;
iii. Ilir Muçaj, Sekretar i Përgjithshëm në Ministria e Punëve të Jashtme dhe Diasporës, anëtar;
iv. Safete Selmani, Udhëheqëse e Divizionit të Burimeve Njerëzore në Autoritetin e Avicionit Civil të Kosovës, anëtare;
v. Lulëzim Aliu, ekspert i jashtëm, anëtar.
14. Miratuar vendimin për shqyrtimin e mëtejmë të kërkesës për shpronësim për interes publik të pronave të paluajtshme ish-shoqërore “Mekanizmi” që menaxhohen dhe administrohen nga AKP, shpronësimi i të cilës është i nevojshëm për realizimin e projektit: Ndërtimi i ndërtesave të banimit të përballueshëm dhe social për Komunën e Podujevës.
15. Miratuar vendimin për shqyrtimin e mëtejmë të kërkesës për shpronësim për interes publik të pronave të paluajtshme të pronarëve dhe zotëruesve të interesit, të cilat preken nga realizimi i Projektit: Qarkorja e Vjetër e Qytetit të Gjilanit.
16. Miratuar vendimin për shqyrtimin e mëtejmë të kërkesës për shpronësim për interes publik të pronës së paluajtshme “Pasuri shoqërore Kombinati i Drurit Ferizaj, Seksioni i Pyjeve Gjilan”, që menaxhohet dhe administrohet nga AKP, shpronësimi i të cilës është i nevojshëm për realizimin e projektit: “FLOËS” i financuar nga Banka Botërore dhe Ndërmarrja Rajonale për Ujësjellës “ Hidromorava” Sh.A.
17. Miratuar projektet kapitale si projekte shumë-vjeçare, sipas Ligjit për Ndarjet Buxhetore për buxhetin e Republikës së Kosovës për vitin 2025, si në vijim:
I. Renovimin e Stadiumit të Qytetit në Gjakovë;
II. Stadiumi i Qytetit në Suharekë;
III. Renovimi i objekteve kulturore.
18. Ndryshuar dhe plotësuar Vendimin e Qeverisë Nr. 24/251 të datës 12 mars 2025.
19. Ndarë 350,000 euro për realizimin e projekteve përmes marrëveshjeve me trupat e Organizatës së Kombeve të Bashkuara.
20. Miratuar Kontributin Kombëtar të Përcaktuar të Kosovës./ KultPlus.com
Gisèle de Lestrange, piktore franceze, dhe Paul Celan u takuan për herë të parë më 9 nëntor 1951, me të cilën u martua një vit më vonë
LETRA E PARË
Café Kléber,
Trocadéro, [Paris]
11 dhjetor 1951
I shtrenjti im,
Jam ende shumë afër teje, kujdesit tënd, syve të tu, sinqeritetit tënd të bukur dhe dashurisë tënde.
Jam shumë e lumtur të të tregoj se sa qetësisht rashë të fle dje. Dhe dëshira ime e vetme është të di se edhe ti je po ashtu rehat. Është kjo qetësi ajo që më shqetëson, ti e di, nuk është e natyrshme për mua – nuk është fare e natyrshme për mua, e ti je aq që ma dhe tash. Ende s’po mund ta kuptoj. Mos më pyet se çka mendoj, ngase nuk mund ta di ende.
Do të doja ta kuptoja.
Do të doja ta pranoja.
Do të doja ta njihja.
Të të njoh ty më lirshëm, por kjo më frikëson po ashtu – psataj, është kaq e ëmbël të të dua ty, përtej çdo logjike.
Do të doja të jesh i lumtur dhe unë po ndihem bukur larg teje, kaq e papërsosur për ty. Kjo gjithsesi është bukur shqetësuese.
Duhet të jetë tepër e vështirë të Duash një poet, një poet të pashëm. Ndihem aq e pavlefshme për jetën tënde, Poezinë tënde, Dashurinë tënde – dhe gjithçka që nuk është ti tashmë duket të mos ekzistojë për mua.
I dëgjoj fjalët e tua dhe ndihem bukur afër teje. Ma ka ëndja të jem edhe më afër. Më pëlqen të të shikoj – duke e ditur se je aty, duke të të parë të heshtur dhe të përqendruar, më jep vetëbesim, më qetëson në mënyrë të pabesueshme –
I dashuri im i shtrenjtë –
Më duket se një jetë e re tashmë ka filluar për mua – se ti tashmë ke krijuar brenda meje një lule jete që unë zor se mund ta shoh, por që tashmë është duke e imponuar veten bukur butësisht dhe me këmbëngulje.
E mbaj brenda meje, e frymoj me xhelozi gjithë ditën kur nuk mund të të shoh dhe tashmë ka zënë një vend bukur të mirë, bukur të pakuptueshëm. Jam shumë e ngadaltë në kuptimin e asaj që prapëseprapë e ndiej tashmë bukur fuqishëm.
I dashur, më duhet të të lë tash, do të jem e lumtur po gjete qoftë edhe gëzimin më të vogël, qoftë edhe vetëm për një sekondë, duke i parë këto radhë, sado që të shkruara keq. Më fal që s’di fjalë të bukura si ti – barti, i dashur Poet, në muzikën tënde të mrekullueshme.
E mërkurë – ishte pa asnjë fije dyshimi dëshira të të shihja ajo që më bëri të sajoja këtë premierë në La Hune – e cila nuk është deri te premten – dhe kjo është arsyeja pse po e lejoj veten të të shkruaj sot. Veç po deshe diçka tjetër, ma ha mendja se mund të shihemi të premten në orën 6:30 te La Hune. Sa larg – po do të jetë edhe më e ëmbël!
Puno, dashuria ime, dhe mos mendo për mua shumë – nëse kjo të shpërqendron. S’do ta doja këtë.
Do të punosh edhe të mërkurën po ashtu – dhe unë, në shtëpi, do të pikturoj, besoj – dhe kështu do të jemi shumë afër njëri-tjetrit.
Po t’i dërgoj mendimet e mia më të buta dhe shikimin tim që është i gjithi i yti, ngase ti po thua se të pëlqen
Gisèle
LETRA E DYTË
[Paris,]
12 dhjetor 1951
Dashuria ime, si mund të të rrëfej gëzimin që ndjeva këtij mëngjesi kur gjeta letrën tënde? Duhej të ishte edhe më i madh, ky gëzim, derisa frika, edhe pse e pranishme kur zemra befasohet, ishte rrezikshëm e përzier me atë gëzim –
Pra s’do të të takoj deri të premten… por të shtunën po ashtu, ma thuaj, dhe mbase edhe të dielën…
Po të shikoj, e shtrenjta ime, po të shikoj tashmë mbrapa kësaj mjegulle që shpresa, a s’mendon edhe ti kështu, s’do të lodhet se davarituri
Paul
LETRA E TRETË
[Paris,]
7 janar 1952], në orën dhjetë
Maïa, dashuria ime, do të doja të dija si të ta them sa shumë dëshiroj që e gjithë kjo të mbetet, të mbetet e jona, të mbetet e jona përgjithmonë.
Siç po e sheh, kam përshtypjen, duke ardhur drejt teje, se po lë botën, se po i dëgjoj dyert të përplasen mbrapa meje1, derë pas dere, ngase janë të shumta, dyert e kësaj të ndërtuara nga moskuptimi, qartësive të rreme, përtalljes. Me gjasë ka edhe dyer të tjera për mua, me gjasë ende nuk e kam përshkuar gjithë hapësirën në të cilën është përhapur kjo rrjetë e shenjave që nuk na udhëheqin drejt – por po vij, dëgjo, po të avitem, ritmi – po e ndiej – po ngadalësohet, dritat mashtruese po fiken njëra pas tjetrës, gojët gënjeshtare po mbyllen nga vetë jargët e tyre2 – s’ka fjalë më, s’ka zhurma më, asgjë më nuk i shoqëron hapat e mi –
Do të jem aty, pas teje, në një çast, në një sekondë që do ta inaugurojë kohën Paul
Paul
LETRA E KATËRT
[Paris]
28 janar 1952 — 17:00h
Maïa, dashuria ime, po të shkruaj, siç të kam premtuar – po si do të mund të mos të të shkruaja – po të shkruaj të të them se ti nuk resht se qeni këtu, bash mbrapa meje, se ti më shoqëron ngado që shkoj, se kjo botë është e jotja, vetëm e jotja, dhe e cila përhapet dhe e i ka vënë themelet, falë teje, e një dimensioni të ri, një koordinatë e re, të cilës para pak kohësh ndava mendjen t’i përgjigjem, që nuk është më ajo vetmi e pashueshme që më shtynte çdo çast të qëroj këdo që më dilte përpara, të gjuaj vetveten – ngase doja të jem korrekt dhe të mos ndaj askënd! – se gjithçka ndryshon, ndryshon, ndryshon përposh shikimit tënd –
E dashura ime, do të të telefonoj menjëherë, në orën shtatë, pasi të dal nga ora e mësimit3. Por s’do të resht së menduari për ty para se të të telefonoj – jam përherë në merak, pak më pak se dje, sigurisht, edhe më pak se pardje, por gjithmonë jam në merak siç nuk kam qenë kurrë në merak për ndokënd – por ti e di, s’është nevoja të ta them –
Atë që kam dashur deri tash, e kam dashur që të jem në gjendje të të dua ty
Paul
Shënime:
1) Ky imazh do të përdoret përsëri nga Celani në epitafin e shkruar në kujtim të birit të tij, “Grab-schrift für François,” Paul Celan, Die Gedichte: Neue kommentierte Gesamtausgabe in einem Band, ed. Barbara Wiedemann (Berlin: Suhrkamp, 2018;), p. 75: “Die beiden Türen der Welt / stehen offen: / geöffnet von dir / in der Zwienacht. / Wir hören sie schlagen und schlagen” [Që të dy dyert e botës/ janë të hapura:/ të hapura nga ti/ në muzg./ I dëgjojmë të përplasen, të përplasen.].
2) Celani i referohet relacionit të tij konfliktuoz me Vlaire Goll, e veja e poetit të ri Yvan Goll, e cila e kishte akuzuar rrejshëm Celanin se e kishte plagjiatizuar burrin e saj të ndjerë dhe, në gusht të vitit 1953, kishte filluar një fushatë përgojimesh, të cilës Celani i ishte referuar me ‘Infamie’. Mes shumë ngjarjeve shqetësuese, në mars të vitit 1956, Celani kishte marrë një letër anonime, pa dyshim të shkruar nga Claire Goll, në të cilën zbulomte deklaratat e supozuara të një shkrimtari nga Berlini lindor, Georg Maurer, duke e paraqitur Celanin si “mjeshtër të plagjiatit” (Meisterplagiator). Më 3 maj 1960, Celani u bë i vetëdijshëm për letrën përgojuese të titulluar “Unbekanntes über Paul Celan”, të botuar nga Claire Goll në një revistë të vogël të Munihut, ‘Baubudenpoet’. Këto shpifje do të përhapeshin shumë shpejt në shumë gazeta me qarkullim më të madh: me këtë, afera Goll do të hynte në një fazë virale.
3) Me qëllim që të fitonte para për ta mbajtur veten (si një shtesë e domosdoshme të ndihmës që merrte, si person pa shtet, nga Entr’aide universitaire française), Celani jepte mësime gjermanishteje dhe frëngjishteje dhe punonte si përkthyes.
/Marrë nga Paul Celan, ‘Letters to Gisèle’, New York Review Books, 2025/ KultPlus.com
Natyra e qyteteve shqiptare shpalos diversitetin në mënyra të mrekullueshme.
Fshati i Krrabës që ndodhet në pjesën juglindore të Tiranës dhe është një nga zonat me bukuri të veçanta natyrore që ofron destinacione të shumta e mjaft të lakmuar për t’u vizituar nga turistët.
Ministrja e Bujqësisë dhe Zhvillimit Rural, Anila Denaj ishte në Krrabë ku takoi me Eglin, Klismanin, Kudretin dhe Sokolin, 4 djem të rinj të apasionuar pas alpinizmit që promovojnë përmes rrjeteve sociale bukuritë natyrore të zonës së tyre.
Denaj shprehet se “me pasion dhe përkushtim ata nuk rreshtin së promovuar thesaret natyrore të Krrabës, Syrin e Ciklopit, Shpellën e Mbytjes dhe Lumin Katarak”.
“Zëri i tyre dhe dashuria për vendlindjen, janë ftesa më e bukur për ta kthyer Krrabën në një destinacion turistik gjithnjë e më të njohur”, thekson ministrja.
Njëri prej të rinjve tregoj se, ndër atraksionet më të bukura të zonës është Syri i Ciklopit, që përveç pamjes mahnitëse ai krijon mundësinë të notohet gjatë ditëve të nxehta të verës.
Më pas është Shpellën e Mbytjes që është një atraksion i ri për tu eksploruar nga vizitorët dhe Lumin Katarak që është shumë i aksesueshëm nga turistët.
Denaj theksoi se, kjo është një zonë që ka potencial të madh për të zhvilluar bujtinat me zonjat që gatuajnë prodhime tradicionale të zonës duke e kthyer fshatin e Krrabës në destinacion të turizmit gjithëvjetor. /atsh/ KultPlus.com
Thënie ngaJohan Volfgang von Gëte (Johann Wolfgang von Goethe):
Çfarëdo mendon të bësh, apo e ke ëndërr, filloje. Guximi ka gjenialitet, pushtet dhe magji brenda!
Besoji vetvetes dhe do të dish të jetosh!
Pasuria është diçka që mund të ndihmojë në jetë, por jeta nuk është diçka që kalohet për të grumbulluar para!
Idetë e guximshme janë si lëvizjet e shahistëve që mund të sjellin humbjen e lojës, por krijojnë rastin për të filluar një lojë të re, e cila mund të fitohet!
Sjelljet e një njeriu janë një pasqyrë ku ai e sheh portretin e vet!
Njeriu fisnik i bën për vete njerëzit fisnikë, dhe di si të mbështetet tek ata!
Një jetë e padobishme është një vdekje e hershme!
Mosha na tregon sa fëmijë kemi mbetur!
Të gjitha mendimet inteligjente janë menduar tashmë; e vetmja gjë e nevojshme është të përpiqemi t’i mendojmë prapë!
Dijet që kam unë mund t’i ketë çdo njeri, por zemra ime është vetëm e imja!
Sundoje atë! Bëje botën t’i shërbejë qëllimit tënd, por mos i shërbe asaj!
Tregohu i njerëzishëm dhe përdor fjalë të mira, sidomos për ata që nuk janë të pranishëm!
Të jesh brilant nuk ka asnjë vlerë nëse t’i nuk respekton asgjë!
Disa defekte janë të domosdoshme për hir të individualitetit!
Karakteri formohet nëpër shtrëngatat e botës!
Karakter, në gjërat e vogla apo të mëdha, do të thotë të marrësh përsipër ato gjëra që ti ndihesh i zoti t’i bësh!
Mirëkuptimi është gjenia e njerëzimit!
Korrektësia luan shumë rol, por guximi më tepër!
Një përgjigje korrekte është si një puthje e ëmbël!
Fati na i plotëson dëshirat, por në mënyrën e tij, me qëllim që të na japë diçka përtej dëshirave tona!
Përça dhe sundo, bërtasin politikanët; bashko dhe prijë është kryefjala e mençurisë!
Mos iu nënshtro shumë ndjenjave. Një zemër tepër e ndjeshme është një pasuri e palumtur në këtë tokë të lëkundur!
Dyshimi rritet sa më shumë që të dimë!
Mos ëndërro ëndrra të vogla, sepse ato nuk kanë fuqi t’i vënë në lëvizje zemrat e njerëzve!
Gabimi është i pranueshëm për ne sa kohë që jemi të rinj; por ai nuk duhet gërmuar në pleqëri!
Çdo ditë ne duhet të dëgjojmë të paktën një këngë të vogël, të lexojmë në poezi të bukur, të shohim një pikturë të arrirë, dhe, nëse është e mundur, të flasim sa më pak fjalë!
Të gjithë duan të jenë dikush; askush nuk do që të rritet!
Vajzat dashurohen për ato që janë; djemtë për çfarë premtojnë të jenë!
Shkoni në vendet e huaja dhe do të arrini të njihni gjërat e mira që i ke në atdhe!
Urrejtja është aktive, zilia është pasive; por ka vetëm një hap midis zilisë dhe urrejtjes!
Është i vdekur në këtë botë, ai që nuk beson në një botë tjetër!
Është më i lumturi, mbret apo bujk qoftë, ai që gjen paqe në shtëpinë e vet!
Unë mund të të them ty, mik i ndershëm, se kujt t’i besosh: besoji jetës; ajo të mëson më mirë se libri ose oratori!
Njihe veten? Nëse do ta njihja veten, do t’ia mbathja me të katra. Mos o Zot që ta njoh!
Dëgjoji bindjet e të gjithëve, por dyshimet e tua mbaji për vete!
Nëse fillon të mendosh për gjendjen tënde fizike apo morale, zakonisht e gjen se je i sëmurë!
Në fushën e ideve çdo gjë varet nga entuziazmi… në botën reale gjithçka qëndron mbi këmbënguljen!
Më mirë të mashtrohesh nga miqtë, se t’i mashtrosh ata!
Secili ta pastrojë derën e vet dhe e gjithë bota do të jetë e pastër!
Disa njerëz nuk kujdesen për paratë e tyre derisa iu mbarohen, të tjerët bëjnë të njëjtën gjë me kohën e tyre!
Asgjë nuk është më e vlefshme se dita e sotme!
Pasionet janë vese ose virtyte në kulmet më të mëdha të fuqisë së tyre!
Burracakët kërcënojnë vetëm kur janë të sigurt!
Gjëja më e vështirë për t’u parë është ajo që ke para syve!
Njeriut të zgjuar i duket çdo gjë qesharake, njeriut të ndjeshëm i duket çdo gjë e rëndë!
Ai që zë vendin e parë, rrallë e luan rolin kryesor!
Fotografi i famshëm, Ugo Borsatti, fotografitë e të cilit pasqyruan historinë prej disa dekadash të qytetit të Triestes në Itali, ka vdekur në moshën 98-vjeçare, sipas “InTrieste”.
Arkivi i tij me më shumë se 350,000 negativë, i vendosur në koleksionin e tij Foto Omnia, shërben si një rekord vizual i pashembullt i transformimeve politike dhe kulturore të qytetit.
Puna e Borsatti dha dëshmi për disa nga momentet më përcaktuese të Triestes, duke përfshirë trazirat e vitit 1953 dhe kthimin e shumëpritur të qytetit në Itali në 1954.
Fotografitë e tij kapën jo vetëm trazirat e historisë, por edhe jetën e përditshme të qytetarëve në Trieste, duke ruajtur një kujtesë kolektive për brezat që do të vijnë.
Ndër imazhet e tij më të famshme është Bacio (Puthja), një fotografi ikonë që mishëron historitë njerëzore të ndërthurura me të kaluarën e qytetit.
Ndër imazhet e tij më të famshme është Bacio (Puthja), një fotografi ikonë që mishëron historitë njerëzore të ndërthurura me të kaluarën e qytetit.
I lindur në Trieste në vitin 1926, Borsatti zhvilloi një pasion për fotografinë në rininë e tij, duke themeluar përfundimisht Foto Omnia, një studio që do të bëhej sinonim i fotografisë dokumentare në rajon.
Gjatë dekadave, puna e tij u shtri përtej fotoreporterizmit duke prekur fotografinë e rrugës dhe portretet, gjithmonë me një ndjeshmëri të thellë ndaj njerëzve dhe vendeve që fotografonte.
I njohur si dekani i fotografëve të Triestes, Borsatti mori vlerësime të shumta gjatë karrierës së tij dhe imazhet e tij janë ekspozuar gjerësisht, duke ofruar një dritare në zemrën e një qyteti të formuar nga ndryshimi i kufijve dhe identiteteve.
Vdekja e tij shënon humbjen e një tregimtari mjeshtëror pamor, fotografitë e të cilit mbeten një dëshmi e paçmuar e qëndrueshmërisë dhe karakterit të Triestes. /atsh/ KultPlus.com
Shqiptari Joe Haliti është shpall “Qytetar i Vitit” për vitin 2025 në Houston.
Çmimi Halitit iu dorëzua të shtunën e kaluar, duke u nderuar për bujarinë e tij, pasi ai servon vakte për festa si Krishtlindjet dhe Falënderimet dhe gjatë fatkeqësive natyrore.
Në tetor 2020, ai arriti qëllimin e tij për të shërbyer 50,000 vakte falas gjatë pandemisë COVID-19, dhe qëllimi i tij i radhës është 100,000 vakte të dhuruara, transmeton Klankosova.tv.
Pasi mori çmimin, ai tha se është tejet falënderues për dashurinë dhe mezi pret të shërbejë për qytetin edhe viteve në vijim.
“Faleminderit për mbështetjen dhe dashurinë që na keni treguar. Ne mezi presim t’i shërbejmë këtij qyteti për shumë vite që vijnë”, u tha ai të mbledhurve.
Shqiptari Joe mbërriti në New Jersey në fund të viteve 1980 si emigrant nga Shqipëria. Ai filloi të punojë në restorantet e familjes Haliti me të mbërritur në ShBA.
Teatri Kombëtar ka vënë në skenë për herë të parë dramën “15 ditë prilli”, e bazuar në romanin me të njëjtin titull të autores Anisa Markarian, një emër i njohur i kinematografisë shqiptare dhe jo vetëm.
Me regji të Driada Dervishit, ky dramatizim i gërshëtuar me situata groteske dhe humori është mirëpritur nga artëdashësit në Sallën Central në ArTurbina.
“15 Ditë Prilli” është një vepër që ngërthen dramën, emocionin dhe reflektimin mbi jetën dhe historinë. Kalimi i saj nga faqet e romanit në skenën e teatrit sjell një dimension të ri, duke i dhënë publikut mundësinë të përjetojë nga afër historinë e saj të fuqishme.
Vepra po interpetohet nga një kast i njohur aktorësh, mes të cilëve Yllka Mujo, Hervin Çuli, Alesia Xhemalaj, Romir Zalla, Suela Bako, Mimoza Marjanaku, Amos Zaharia, Adelina Muça, Sanie Hoti, Xhuliano Brisku, Aleksandër Seitaj dhe Jaho Guma.
Me një ekip të talentuar krijues, përfshirë kompozitoren Rona Castrioti, kostumografen Desantila Lika, skenografin Beqo Nanaj dhe koreografen Valentina Myteveli, shfaqja premton një qasje artistike të thellë dhe të ndjerë e cila do vijojë të shfaqet edhe gjatë kësaj fundjave duke ofruar një eksperiencë unike për artdashësit.
Romani “15 Ditë Prilli” i Anisa Markarian, rrëfen ngjarje të një kohe që duket si e pakohë, por që i referohet qartë kohës së një sistemi totalitar, siç ishte Shqipëria e një të shkuare të afërt: nëpërmjet elementeve bashkëkohore përfshirë nga autorja vendngjarja mund të ishte Shqipëria, po edhe cilido vend tjetër i një kohe të përjetshme, ku e tashmja dhe e shkuara bashkëjetojnë e përsëriten fatalisht.
NgaMerita Mehmeti (Recension i librit “Ama dorën” të autores Dije Demiri-Frangu)
Hyrje
Bota fëmijërore ka qenë dhe do mbetet një ndër themelet kryesore të formimit të njeriut në të gjitha trajtat, ku prek ato copëza të krijuara nga imagjinata dhe poashtu ngritet në nivelin jetësor të ballafaqimit të realitetit, që domosdo do realizojnë ëndrrat në të ardhmen. Kjo padyshim që prek hapat kryesor të formimit të personalitetit ku çdo fëmijë kalon nëpër një lojë. Lojë të njohjes, lojë të të mësuarit, të analizuarit dhe padyshim të përjetuarit emocional, ku reflekton mbi botën imagjinare të një mendjeje të lirë dhe të pafajshme që në thelb na ofrojnë momente argëtuese.
Dije Demiri-Frangu, përmes poezive të saj në librin “Ama dorën”, përveç paraqitjes së botës fëmijërore, nuk i mungon të shprehurit e botës së saj për natyrën, përjetimet e lagjes, reflektime shpirtërore dhe paraqitje të përvojave të ndryshme jetësore ku shfaq episode të ndryshme dhe ndonëse edhe qesharake që përcillen herë-herë me një ton kritik, ku na përfytyron një ambient real në versionin e saj.
Motivet në këto poezi, përplasen me njëra-tjetrën jo për të paraqitur ndonjë qëllim dinamik apo diçka që është e paarritshme, por për të paraqitur situata të cilat janë të njëtrajtshme me qëllim që të krijojë vetëbesimin tek fëmijët, rëndësinë e ndikimit të tyre në jetën tonë, dhe në thelb paraqitjen e formës edukative në mënyrë që faji mos të ndikojë negativisht tek ta, me përqendrim që raporti kryesor në formimin e tyre është me të rriturit dhe këtë e hasim qysh në hyrje të librit, ku Dija shpreh gëzimin e saj si gjyshe për nipin.
Ballafaqimet e para të fëmijës me botën dhe reflektime emocionale
Poezitë fillojnë me lumturi, vazhdojnë me argëtim dhe përmbyllen me dhimbje dhe mallëngjim për humbjen e një personi shumë të dashur, duke reflektuar ndjenja të fuqishme njëkohësisht që na krijon një univers mendimesh dhe duke konkretizuar faktin që dinamikat e jetës janë të pashmangshme.
Pjesa e parë e veprës quhet “Kur isha mbret”, ku përfshin poezitë për fëmijë, ku autorja paraqet një art mendimesh e veprimesh inspiruese e atraktive, ashtu siç duhet të jetë një botë e fëmijëve, që nga të qarit e tij të parë e deri në momentet kur ata kapin frerët e jetës. Ata kalojnë në një botë të pasuruar me personazhe kafshë e insekte si dhe aktivitete me lodra, ku lë të nënkuptojmë se nuk kemi të bëjmë me tema që imponohen veprimet por me situata të cilat edhe ne jemi mësuar në jetën e përditshme.
Kjo pjesë e parë shfaq haptazi kuptimin e ndjesisë fëmijërore nga Dija, sepse të jesh fëmijë, është sikur të jesh mbret sepse nuk adresohen gabimet e tyre, papjekuria, relacionet me botën e jashtme dhe shumë tjera ku ky fakt ngritet në diskurs real duke e larguar artin nga bota e tyre.
Poezitë e saj janë një shprehje direkte, konkrete të diçkaje që ajo sheh dhe jep mendimin e përvojave interesante me qëllim që të jenë të kapshme për lexuesit por që të fshihet edhe mesazhi në to. Poezitë janë përzierje emocionale të mendimeve, parimeve jetësore ku merr si subjekt natyrën, dashurinë familjare dhe i trajton ato me elemente të buta artistike, por që patjetër kemi edhe pjesë kritikuese të reflektimeve emocionale të saj.
Bota fëmijërore është gjithmonë e dashur dhe këtë e hasim në poezinë “Dëshira e një vogëlushi”, ku shprehet;
“Një djalosh ka një dëshirë fantastike,
Të hynte si zog/Në një anije kozmike,
Të udhëtojë natën/Të udhëtojë ditën,
Dhe në hënë/Ta dërgojë frikën”.
Këtu hasim përjetimin e ëndrrave imagjinare të një fëmije ku mund të inspirohet nga një vizatim, fotografi, që ngritë dëshirën e tij për të sfiduar veten që të mposhtë uraganin e tij të brendshëm, qoftë ndjenjë zemërimi, frike apo gëzim duke përvetësuar karakter të posaçëm që të jetë në gjendje të realizoj idetë e tij dhe ambiciet.
Mes dhimbjesh, Dija shpreh edhe periudhën e luftës në Kosovë tek poezia “Fëmijëve të vrarë në Kosovë”, me vargjet;
“Ju kaherë në qiell e bëni lojën,
Fshiheni pas diellit,
Yjet i ndiqni në vend të fluturave”.
Kemi të bëjmë me ëndrra të lëna në gjysmë, një shpërthim emocional kujtimesh për Kosovën tani të lirë që për ta u ndalë jeta sepse çdo fëmijë meriton të bëj lojën e tij, të manifestojnë lirinë shpirtërore, një jetë aktive për zhvillimin e tyre me qëllim që të krijoj një improvizim optimist.
Bota e fëmijëve njihet të jetë analizuese dhe interesante në letërsi, kështu që Dija, diti të trajtoj me mjeshtëri portretizimin e insekteve e kafshëve, ku hasim në poezinë “Merimanga është mjeshtre”, dhe shprehet;
“Kur merimanga gjyshe punon/Ta pengojë askush nuk guxon,
Di fort të pickojë/Se punën me rrjetë nuk e zë lojë”.
Portretizimi i merimangës, ndonëse si gjyshe, nënkupton mundin e bërë me vite, në kuptim figurativ, që të ndihet krenare për punën e saj të palodhur të ndërtimit të pëlhurës, specifikisht shtëpisë ku çdokush do ruante mundin e vet dhe madje edhe të sulmoj nese dikush e pengon në universin e saj, por duke e theksuar gjithmonë si punëtore e cila nuk rri kot.
Për këtë arsye, autorja shpesh del dhe kritikuese në momente të veçanta ku nuk heziton të shpalosë mendimet e saj qoftë edhe për familjen apo persona të njohur që ka kaluar në jetën e saj.
Nëse merimanga është një punëtore edhe pse insekt, atëherë Dija na paraqet faktin që çdo kund ka një Don Kishot, dembel ku portretizimi është shumë real në aspektin krahasues, ku këtë detaj e hasim në poezinë “Don Kishoti i lagjes time”, ku shprehet;
“Provojnë të bëjnë atë që s’bëhet dot,
Mendojnë se një punë e vështirë,
Kryhet lehtë e mirë”.
Kjo liri shprehëse paraqet jo një filozofi të ndërlikuar, sepse kritikat e Dijes, prekin realitete të sotme por që gjithmonë kanë qëllime edukative. Këtë e shohim më së miri tek poezia “Asnjeri nuk mbet fëmijë”, ku fatkeqësisht kjo kohë e re ka ndikuar në mënyrë të padobishme tek gjeneratat e reja, ku edukativ konsiderohet telefoni sesa një libër të cilin mund ta kapësh kurdo, prandaj shprehet me një pasthirrmë;
“O në këto rrjete sociale,
Më shumë po hamë nervozë/Sesa po pimë bozë,
Si po rriteni kështu pa diell, o medet,
Më asnjë fëmijë nuk mbet, o medet”.
Motivi i dashurisë dhe mund të themi edhe i lojës, shprehet me ide dhe fjalë ku krijojnë herë afri dhe herë kritikë ku autorja individualizon me qasje origjinale, meqë rast përmbushen të tëra si poezi urbane, sepse loja që trajton konsiderohet psikologjike që ndikon tek audienca e sidomos tek fëmijët që psikologjia e tyre konsiderohet sipërfaqësore pa pasur qëllim emocionet negative.
Motivet gërshetohen duke prekur natyrën dhe botën e brendshme që i zgjeron në kontekste të ndryshme, sepse shpirti për Dijen, është vendi ku takohen ndjenjat e pashmangshme të xhelozisë, urrejtjes dhe inatit, dhe ajo që ka kufij të pa përcaktuar si zemra, ku shprehet në mënyrë ironike;
“Vetëm njerzit e këqinj,
E kanë zemren minus 1000,
Kurr s’kam pasur ethe,
Unë kurr nuk kam ngri”.
Motivi i dashurisë më tej, vazhdon edhe tek pjesa e dytë e veprës “Dashuria është kontinent”, ku në këto poezi ajo e tregon forcën e dashurisë përmes së cilës i shpreh me ndjenja të kontrolluara, ku ajo e universalizon më tej edhe tek qeniet tjera duke ngritur pikëpyetjen se pse nuk shkruhet edhe per dashurinë e tyre, këtë e vërejmë tek poezia “Kur dashuron foka dridhet toka”.
Në këtë pjesë poezitë shprehen si pëshpëritje intime, dhe jo siç jemi mësuar të dëgjojmë shpesh dashurinë mes njerzve, prap e universalizon aktin intim të natyrës, pra puthjen, si puthja e valës me bregun, flutura lulen, zogu zogun, bilbili kanarinën dhe të tjera.
Poezia “Fjala të dua”, bart emocionet e pa lëkundshme për dashuritë e përhershme për babain, për nënën, shokun e miken, për fat të mirë e mbushur në të gjitha format dhe që për të shpërndarë pozitivitet, ndihet nevoja që ta shpreh tërë kohën;
“Ngado që ecë fjalën TË DUA, e them
Shumë herë në ditë e atëroj,
Ka të tjerë që fare se thonë/Disi me sy provojnë ta tregojnë”.
Kapërcimi i trajtës së motivit në aspektin e nostalgjisë
Pjesa e tretë “Lagjja që s’flet”, ka në thelb të trajtuar motivin e vdekjes, kryesisht vdekjen e gjyshes ku këtu hasim dhimbjen e madhe dhe raportin e afërt me të, ku vazhdimisht kujton veprimet e saj me dashuri.
Lagjja që s’flet nënkupton varrezat, ndjenjën e vetmisë dhe mendimeve që nuk kanë zhurmë, ndarje të gjata nga jeta duke i konsideruar me kohën si dhimbje të vjetra, ku qaset me një shpërthim emocional;
“Varret janë përrallë vetë,
O gjithë ai gaz i gjyshes/Ku mbet ku u tret,
Ajo shkoi/Në lagjen që s’flet”.
Nostalgjia për të, nuk është kujtimi i përkohshëm i cili zbehet me kalimin e viteve, por harresa edhe pse si fjalë ka kuptimin e fuqisë së zhdukjes, shfarosjes së imazheve jetësore, është po aq e fuqishme sa të rikthejë nga një detaj i vogël çdo gjë që lidhet me kujtimet edhe pas ca vitesh, prandaj;
“Harresa ngjan të jetë si era”.
Poezia e Dijës manifeston liri shpirtërore të jetës aktive të njeriut duke dhënë mundësinë të bashkëndjejmë çiltërsinë e lojës së fëmijës, duke improvizuar imazhe reale, ndonëse kritikuese por që në thelb ka qellim edukativ.
Paraqitja figurative ka qenë një përzierje e kjartë ku të lë përshtypjen se Dija ka depërtuar nëpër ato mendje, ku merr element natyrën, kafshët, insektet, problemet e falshme të fëmijës, përvojat e veta të jetës duke i trajtuar në mënyrë kronologjike proceset e jetës, ashtu siç e fillon me poezitë për fëmijë, duke kaluar në reflektimet e mendjes së saj dhe duke mbaruar veprën me kujtimin e vdekjes së gjyshes, duke lënë të kuptojmë nga vetë titulli se “Ama dorën”, i asocion procesit të jetës, të njohjes, të përjetimit dhe kërkimit në labirintet e errësirës dhe të lumturisë.
Shënim; Punimi është prezantuar në lëndën Letërsi aktuale shqipe, tek prof. dr. Sali Bashota, në nivelin e studimeve; Master, Dega e Letërsisë Shqipe, Fakulteti i Filologjisë, Prishtinë./ KultPlus.com
Dëshironi të keni pushime të paharrueshme pranverore në 2025 pa hyrë në borxhe?
Ekzistojnë të paktën pesë destinacione ndërkombëtare që turistët amerikanë mund të vizitojnë me çmime buxhetore, shkruan Heather Taylor në një artikull të botuar në “GOBankingRates”.
Këto vende ofrojnë ushqime të shijshme, mundësi të shumta aktivitetesh kulturore për të marrë pjesë dhe pamje mahnitëse që mund t’i përjetoni vetëm gjatë stinës së pranverës.
“GOBankingRates” iu drejtua dy ekspertëve të udhëtimeve, të cilët renditën destinacionet kryesore – ku turistët rekomandohen të shkojnë këtë pranverë.
Mos e humbisni mundësinë për të planifikuar udhëtime në këto pesë destinacione ndërkombëtare, Shqipëri, Portugali, Japoni, Austri, Republikën Dominikane.
Shqipëria
Shqipëria është renditur ndër pesë vendet më të përballueshme për të pushuar në vitin 2025.
Turistët që nuk mund të përballojnë pushime pranverore në Greqi këtë vit, duhet të mendojnë të vizitojnë Shqipërinë fqinje.
Ata do të jenë në gjendje të përjetojnë më të mirën e të dy botëve: pamje të bukura natyrore në një peizazh magjepsës që nuk kushton aq shumë sa mund të imagjinoni.
“Shqipëria krenohet me peizazhin e saj të larmishëm, nga plazhet e bukura përgjatë deteve Jon dhe Adriatik deri te malet e thepisura të Alpeve Shqiptare,” tha Kendra Guild, nënkryetare e “Solos Holidays”.
“Përballueshmëria e bën atë një destinacion të arritshëm për të shijuar më të mirat e detit Adriatik me çmime dukshëm më të ulëta”, shtoi ajo.
Sipas “Kayak” – motori i kërkimit për shërbimet e udhëtimeve – Tirana renditet e shtata ndër destinacionet kryesore në trend për pushime pranverore në 2025.
Udhëtimi me linjë ajrore për në kryeqytetin shqiptar, Tiranë kushton rreth 764 dollarë. /atsh/ KultPlus.com
Biblioteka Kombëtare ka çelur një ekspozitë në ambientet e Qendrës “Sotir Kolea” me dorëshkrimet personale të shkrimtarit Naum Prifti.
Takimi u moderua nga zv. Drejtorja e Bibliotekës Kombëtare, Majlinda Toçi ku e pranishme ishte edhe vajza e shkrimtarit, Julika Prifti e cila përshëndeti gjithashtu çeljen e ekspozitës, duke falënderuar të pranishmit dhe organizimin e takimit.
“Një ekspozitë e re, e paparë më parë. Babai kishte 100 dosje të ruajtura në shtëpi dhe në çdo gjë kishte të detajuar çfarë përmbante dosja. Babai ka gati po aq shumë gjëra të pabotuara sa ka të botuara. Janë një mori filmash…”, u shpreh Julka Prifti.
Për të pranishmit u shfaq edhe dokumentari “Porosia e përjetësisë ” nga producenti Mumin Jashari, Media Film Production, Prishtinë mbi amanetin e shkrimtarit Naum Prifti për t’ia sjellë hirin në Shqipëri.
Artistet e nderuara Justina Aliaj dhe Violeta Trebicka interpretuan pjesë të krijimtarisë së Naum Priftit; “Lisi plak”dhe “Pse Shqipëria ka male shumë”.
Në përfundim të takimit, miq, kolegë dhe bashkëpunëtorë të Naum Priftit ndanë kujtimet dhe mbresat e tyre nga e kaluara me shkrimtarin, mes të cilëve Paskal Milo, Sadik Bejko, Dhimitër Haxhimihali, Çerçiz Loloçi dhe Kryetari i Shoqatës së Shkrimtarëve në Nju-Jork, Adnan Mehmeti.
Dorëshkrimet e ekspozuara kanë një vlerë të veçantë, sepse përmbledhin historikun e krijimtarisë letrare dhe kinematografike të Naum Priftit, si dhe ndajnë detaje interesante nga jeta e tij personale dhe natyra kurioze që shkrimtari ka pasur.
Naum Prifti ka lindur në Rehovë të Kolonjës, ku kreu shkollën fillore. Më pas, në Ersekë, atë 8-të vjeçare. Në 1953, mbaroi Politeknikumin Mjekësor në Tiranë dhe punoi një vit si ndihmësmjek në Sanatoriumin e Korçës. I pasionuar pas letërsisë vazhdoi studimet për Gjuhë e Letërsi Shqipe në Universitetin Shtetëror të Tiranës. Gjatë viteve 1954-1960 ka shërbyer si redaktor në revistën Hosteni. Ndërsa nga 1960-67 si redaktor në revistën “Ylli”.
Prifti punoi më pas si arsimtar nga 1967-70 në Divjakë të Lushnjës. Në 1970-72 ka pasur përgjegjësinë si redaktor përgjegjës për buletinin “Skena e fëmijëve”, pranë Shtëpisë Qendrore të Krijimtarisë Popullore, Tiranë dhe si inspektor teatri në Ministrinë e Arsimit dhe të Kulturës gjatë 1974-76.
Në këto vite shërbeu edhe si pedagog i jashtëm për Letërsinë Shqipe në Universitetin e Tiranës. Në vitin 1991, emigron në Amerikë (Neë York), ku vazhdoi të jepte ndihmesën e tij për komunitetin shqiptar dhe për letërsinë shqipe. Në vitin 1995 u zgjodh sekretar i Federatës Panshqiptare Vatra.
Ka fituar shumë çmime për veprat letrare si vëllime me tregime, novela, letërsi për fëmijë, humor dhe skenarë filmash.
Krijimtaria e tij letrare është e larmishme dhe shtrihet në disa gjini: tregime, drama, komedi, novela, skenarë filmash, pjesë për teatrin e kukullave, skenarë për filma vizatimorë, biografi, artikuj kritikë, publicistikë, etj.
Janë thuajse 100 vepra letrare, më shumë se vite jete dhe dyfishi i një gjysmëshekulli krijimtarie. Mijëra e mijëra faqe të shkruara me dorë, të shtypura me makinë të thjeshtë shkrimi dhe të hedhura në kompjuterin e ditëve tona, qindra e qindra analiza, diskutime, letërkëmbime, biseda, që mund t’i quash pa frikë-publicistikë, për nga idea dhe mesazhi që mbartin dhe përcjellin.
Tregimi: “Dimri i Urisë” ka fituar çmim Nderi (Honour Prize), në Konkursin Letrar Ndërkombëtar të Maison Naaman pour la Culture, 2004-2005./atsh/ KultPlus.com
Revista rumune “Oglinda Lumii” ka botuar, me 9 janar 1932, në faqen n°192, një ndodhi të veçantë për Aleksandër Moisiun në Gare du Nord, në Paris, të cilën, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :
Si e humbi adresën Moisiu
Burimi : Oglinda Lumii, 9 janar 1932, f.192
Pak muaj më parë, Moisiu erdhi në Paris për të kaluar dy-tre ditë dhe qëndroi në një hotel shumë modest pranë Gare de Nord. Pasi la valixhet në dhomën e tij, aktori i madh doli në qytet për të blerë dy-tri gjëra.
Në mesnatë, duke u kthyer në shtëpi dhe duke mbërritur në Gare de Nord, Moisiu vuri re se kishte harruar të shkruante emrin dhe adresën e hotelit.
Kulmi i fatkeqësisë : hotelet, shumë të shumtë në këtë lagje, i ngjajnë të gjithë njëri-tjetrit. Më në fund, pas një shëtitjeje të gjatë, Moisiu vuri re një, hyrja e të cilit dukej e njohur.
— Zotëri, nuk e di, a banoj këtu ? — pyeti ai derëtarin (rojen) me sinqeritet.
— Jam i lodhur nga shakatë në këtë orë ? — u përgjigj ai me inat dhe përplasi derën.
Moisiu provoi fatin më pas në hotelin fqinj.
— A jeton këtu zoti Moisi ? — pyeti ai me ndrojtje.
Si përgjigje, portieri e mori me forcë në krahë, e futi në ashensor dhe në katin e dytë ia besoi shërbëtorit :
— Vendoseni në shtrat menjëherë; Është krejtësisht i dehur./ KultPlus.com
Jack Lilley, i njohur për rolet e tij në “Little House on the Preirie”, ka vdekur. Ai ishte 91 vjeç.
Djali i tij, Clint Lilley, konfirmoi për Fox News Digital se babai i tij kishte vdekur “i qetë në gjumë”, në shtëpinë e të moshuarve të Fondit të Filmit dhe Televizionit në Calabasas, të mërkurën më 19 mars.
“Ai ishte i veçantë në llojin e tij”, tha Clint ndërsa tregoi se sa krenar ishte që ishte pjesë e tre brezave në Hollywood.
Johann Wolfgang Goethe (shqiptohet: Johan Volfgang Gëte) lindi më 28 gusht 1749 në Frankfurt am Main dhe vdiq më 22 mars 1832 në Weimar të Gjermanisë. Në vitin 1782 atij ju dha titulli noblesk “Johann Wolfgang von Goethe”. Gëte ishte jo vetëm një penë e zjarrtë e poezisë gjermane, por dhe një dramaturg e publicist i disa veprave letrare me tematikë shkencore. Pas vitit 1776 Gëte mori përsiper edhe detyra politike dhe organizative në oborrin e Weimarit.
Krijimtaria letrare e Gëtes përmban një numër të konsiderueshëm me poezi, drama, tregime e novela. Perveç tyre ai ka publikuar dhe një numër të shumtë dorëshkrimesh autobiografike, estetike, artistiko-letrare, si dhe shkrime me përmbajtje nga fusha e shkencave natyrore. Një rëndësi të konsiderueshme për letërsinë kanë dhe korespondencat apo shkëmbimet e letrave, gjë të cilën ai e bënte me shumë pasion. Ne krijimtaritë fillestare letrare spikasin idetë e tij demokratike të iluminizmit.
Vlerat e tij si shkrimtar i talentuar u thelluan tek romani i shumëlexuar “Stuhi e vrull”, për shkrimin e të cilit Gëte dha kontributin kryesor. Kurse si talent i romantizmit ai u bë gjerësisht i njohur në mbarë Evropën në vitin 1774 me romanin “Vuajtjet e djaloshit Verter”. Më vonë Gëte ndryshoi stilin e shkrimeve të tij duke ju referuar idealeve të antikes. Pas viteve 1790 së bashku me Friedrich Schiller ata u bënë përfaqsuesit më të denjë të epokës klasike të Weimarit. Gëte njihet edhe sot si një nga figurat më të shquara të letërsisë gjermane dhe asaj botërore.
Krijimtaria letrare Poezi, këngë dhe balada Geistesgruß (Poezi”Përshëndetje Shpirtit”), 1774 Burg Lahneck In allen guten Stunden (Në të gjitha orët e mira), 1775 Der Erlkönig (Baladë “Mbreti ERL”), 1782 Xenien (Poezi , së bashku me Friedrich Schiller), 1796 Die erste Walpurgisnacht (Baladë, nga Felix Mendelssohn Bartholdy në formë të kantateve për soli, kor dhe orkestër), 1799 Vom Sänger hat man viel erzählt (Poezi kushtuar një këngëtarit”Për këngëtar tregojn shumë”), 1815 Wenn die Liebste zum Erwidern (Poezi kushtuar heshtjes), 1816 West-östlicher Divan (Poezi”Divani lindor-perëndimor), 1819
Drama Die Laune des Verliebten, shkruar më 1768, u shtyp më 1806 Die Mitschuldigen , u shkrua më 1769, u shtyp më 1787 Götz von Berlichingen mit der eisernen Hand , 1773 Prometheus (Poezi), 1774 Neueröffnetes moralisch-politisches puppenspiel, 1774 Ein Fastnachtsspiel von Pater Brey, 1774 Jahrmarktsfest zu Plundersweilern, 1774 Götter, Helden und Wieland, 1774 Clavigo , 1774 Egmont, u shkrua më 1775, në shtyp 1788 Erwin und Elmire, 1775 Stella, 177 Der Triumph der Empfindsamkeit , 1777 Iphigenie auf Tauris, formë proze më 1779, u shtyp më 1787 Torquato Tasso, prej 1780, u shtyp më 1790 Faust. Një fragment, 1790 Der Groß-Cophta , 1792 Der Bürgergeneral , 1793 Faust. Një tragjedi ( përputhet me pjesën e parë të Faustit), prej 1797, u shtyp nën këtë titull më vitin 1808 Mahomet, përkthimi dhe përpunimi i tragjedisë nga Volteri më vitin 1802. Die natürliche Tochter, 1804 Pandora (Festspiel), u shkroi më 1807/08, u shtyp më 1817 Faust II. (Pjesa e dytë e Faustit), 1833
Romane dhe Novela Die Leiden des jungen Werthers (Roman-letre), 1774, Botimi i dytë 1787 Wilhelm Meisters theatralische Sendung (Roman), prej 1776, u shtyp më 1911 Unterhaltungen deutscher Ausgewanderten (Kuadër rrëfimi), 1795 Wilhelm Meisters Lehrjahre, 1795/96 (Tekst) Novelle, prej 1797 Wilhelm Meisters Wanderjahre (Roman), prej 1807, u shtyp më 1821, ribotim më 1829 (Tekst) Die Wahlverwandtschaften, 1809 (Tekst)
Përkthime Das Leben des Benvenuto Cellini (Përkthim), 1797 Mahomet, Përkthim dhe përpunim të tragjedisë nga Volteri, 1802
Përkthime në shqip Vuajtjet e djaloshit Verter, (Die Leiden des jungen Werthers) Onufri, 2004 Fausti, INFOBOTUES Kënga e udhëtarit në shtërngatë, (The Song of Walker on the Storm), Johan V. Gëte, TOENA
Shënime dhe aforizma Maximen und Reflexionen, 1833
Shkrime estetike Über Kunst und Altertum (6 Vëllime, së bashku me Johann Heinrich Meyer), 1816–32
Shkrime shkencore Über den Zwischenkiefer der Menschen und der Tiere, 1786 Beiträge zur Optik (2 Vëllime), 1791/92 Zur Farbenlehre , 1810
Fjalime Einleitung zu den Trauerreden (freimaurerische Trauerrede zum Ableben des Meisters vom Stuhl Ridel), 1821 Rede zum brüderlichen Andenken Wielands (freimaurerische Trauerrede), von Goethe vorgetragen am 18. Februar 1830 Dem würdigen Bruderfeste: „Fünfzig Jahre sind vorüber“ (poetischer Dank für eine Ehrenurkunde seinesfünfzigjährigen Maurerjubiläums), 1830
Proza autobiografike Aus meinem Leben. Dichtung und Wahrheit (4 Vëllime), 1811–33 Italienische Reise, 1816/17 Kampagne in Frankreich (Raport), 1822
Të tjera Römische Elegien, 1788–90 Venezianische Epigramme, 1790 Die guten Weiber, 1817/ KultPlus.com
Më 22 mars shënohet Dita Botërore e Ujit, e cila është përcaktuar me rezolutën e OKB-së në dhjetor të vitit 1992.
Me shënimin e kësaj dite, OKB-ja ka për qëllim të rrisë rëndësinë e mbrojtjes së ujërave dhe mungesën e ujit të pijshëm në shumë vise të botës. Gjithashtu, nga viti 2005 deri 2015 është shënuar decenia e ujërave. Kështu shënimi i kësaj dite ka rëndësi më të madhe gjatë këtyre viteve.
Dita e parë Botërore e Ujit është shënuar më 22 mars 1993, me qëllim të tërheqjes së vëmendjes për kujdesin ndaj ujit të pijshëm dhe me qëllim të apelimit te të gjithëve që të ndihmojnë me administrimin dhe menaxhimin e burimeve të ujit të pijshëm.
Për çdo vit në Ditën Botërore të Ujit theksohen aspektet specifike të ujit të pijshëm siç janë: uji për qytete, kualiteti i ujit, ujerat ndërkufitare, uji dhe kultura etj.
Sipas vlerësimeve deri në vitin 2025, dy të tretat e popullsisë botërore do të jenë të goditura me kërkesë të madhe për ujë të pijshëm, shkruan Kosova Press, transmeton Klan Kosova.
Ekspertët kanë vlerësuar që rreth 1.1 miliard njerëz nuk kanë qasje në ujë të pijshëm, ndërsa 2.5 miliardë njerëz nuk i kanë të siguruara kushtet elementare higjieno-sanitare.
Parashikimet e Kombeve të Bashkuara janë mjaft të errëta. Në raportin e tyre theksohet se burimet e ujit do të zvogëlohen vazhdimisht për shkak të rritjes së numrit të popullsisë, ndotjes dhe ndryshimeve klimatike.
Kombëtarja shqiptare luajti ndeshjen e parë kualifikuese ndaj Anglisë, e vlefshme për Kupën e Botës 2026.
Në stadiumin “Wembley” triumfuan të zotët e shtëpisë me rezultatin 2-0. Pavarësisht disfatës, Shqipëria zhvilloi një ndeshje dinjitoze përballë një prej skuadrave më të mira në botë.
Trajneri Silvinjo e nisi ndeshjen me këtë formacion titullar: Thomas Strakosha (GK), Naser Aliji, Berat Gjimshiti (C), Arlind Ajeti, Ivan Balliu, Kristjan Asllani, Ylber Ramadani, Qazim Laçi, Nedim Bajrami, Jasir Asani dhe Myrto Uzuni.
Minutat e para nisën me Anglinë në sulm, megjithatë Shqipëria ishte vendosur mirë në prapavijë, duke shmangur rrezikun.
Anglia mori avantazhin në minutën e 20-të me Lewis-Skelly.
Rasti më i mirë i Shqipërisë ishte në minutën e 27-të, kur topi i devijuar nga Burn goditi traversën. Pjesa e parë u mbyll 1-0.
Fraksioni i dytë nisi pa ndryshime për kuqezinjtë, megjithatë në minutën e 63-të trajneri Silvinjo aktivizoi Brojën.
Sulmuesi kuqezi ishte menjëherë protagonist, duke u shfaqur rrezikshëm në portën kundërshtare.
Momenti më i mirë ishte në të 69-ën, kur Broja pasoi mirë për Asanin, i cili nga brenda zonës nuk e goditi topin.
Anglia shënoi golin e dytë në minutën e 77-të me Harry Kane.
Trajneri Silvinjo kreu dy ndryshime të tjera, duke aktivizuar Adrion Pajazitin dhe Arbër Hoxhën. Ndërsa në minutën e 82-të doli nga loja për arsye dëmtimi Thomas Strakosha dhe në portë u fut Elhan Kastrati.
Deri në fund asgjë nuk ndryshoi në rezultat dhe sfida u mbyll 2-0 për Anglinë.
Shqipëria do të luajë ndeshjen e dytë kualifikuese më 24 mars ndaj Andorrës, në stadiumin “Arena Kombëtare”, në orën 20:45.
Festivali i pianos “Chopin Piano Fest” në Prishtinë, ka publikuar probramin e edicionit të 15-të, përcjell KultPlus.
Festivali fillon nga 8 maji deri më 9 qershor 2025, ku pritet të festohen 15 vite muzikë me gjithsej 15 koncerte ku perfomojnë artistë të njohur, ansamble kamertale, Orkestra e Filharmonisë së Kosovës me soliste dhe koncertet e dedikuara per talentët e rinj premtues.
Ky edicion jubilar do mbahet në Amfiteatrin e Ri, Biblioteka Qendrore Universitare Prishtinë./ KultPlus.com
Sot, për nder të Ditës Ndërkombëtare të Sindromës Down, në sheshin e Kaçanikut u organizua një aktivitet sensibilizues në mbështetje të personave me sindromën Down, në mbështetje të aftësive, forcës dhe qëndrueshmërisë së tyre unike.
Në këtë aktivitet u përçua mesazhi se së bashku mund të ndërtohet një shoqëri ku të gjithë vlerësohen dhe pranohen për atë që janë.
“Ne mund t’i dëshmojmë vlerat tona humane vetëm kur tregojmë solidaritet dhe mbështetje ndaj personave me nevoja të veçanta. Ata janë pasuri e madhe shoqërore e kulturore. Ata asnjëherë nuk janë barrë”, kanë thënë organizatorët.
Në këtë aktivitet të organizuar me mbështetjen e doktorit dhe stomatologut nga Kaçaniku, Dr. Astrit Sokoli nga “Mici Dent”, dhe bashkëpunëtorëve “Shigjeta”, morën pjesë edhe shumë përfaqësues dhe personalitete të njohura.
Në koordinim me Policinë e Kosovës, u realizua një parakalim i fëmijëve me sindromën Down të cilët kishin veshur uniformën e policisë. Ata shpërndanë kartolina, vallëzuan së bashku dhe ndanë shumë momente të mira mes vete, ku komuniteti i Kaçanikut tregoi një solidaritet në rritje, pasi për herë të parë u organizua diçka e tillë në këtë komunë./ KultPlus.com
Një ditë, të dy do të shuhemi, larg njëri-tjetrit, e askush s’do të kujtohet për ne. Askush. Askush s’do ta mbajë mend kohën që kaluam bashkë, kaq të shkurtër, kaq përjetësisht të shkurtër, sa të ngjante një jetë e tërë. Një ditë, nuk do të jemi më, e kush do të kujtohet për ne? Për ditët tona të para, për ty, e bardhë dhe brishtë, dhe për mua, që më mirë të mos e zëmë ngoje? Asnjë. Një ditë, kjo është e sigurt, nuk do të jemi më këtu, e kujt do t’i bjerë në hatër për të voglën botën tonë? Kaq e ngrohtë, e prapë kaq e ftohtë, kaq e lehtë, e prapë kaq e vështirë, për t’u hequr qafe? Asnjë. Vetëm unë dhe ti, tani, mund të kujtohemi, pas nesh, askush. Dhe zëre se s’kemi qenë kurrë këtu.
“Deadline”, titullohet baleti bashkëkohor nga koreografi Sead Vuniqi, që mbrëmë audiencën e Ateliesë në Pallatin e Rinisë dhe Sportit e dërgoi brenda vorbullës së perfeksionit. Ka qenë një botë magjepsëse që rrallëherë vjen e trajtuar në këtë formë. Balerinët e Baletit Kombëtar të Kosovës kanë shpalosur historitë e një redaksie gazete e cila ka qenë në kulmin e epokës së artë të shtypit rreth viteve 1920 në një metropol evropian, shkruan KultPlus.
Pak para se ora të shënonte 20:00, të pranishmit pritnin jashtë sallës në të cilën pas murit sipër ishte e kapur një fletëz e gjatë që vazhdonte gjerë në hyrje të sallës brenda, porsi një gazetë e letrës që shpaloset lehtë. Me mbishkrime si “Rilindja 1945”, tregoheshin fakte të asaj kohe që ishin të mbledhura në fletën e bardhë. Kjo atmosferë i mirëpriti të pranishmit që u ulën në vendet përkatëse dhe mbushën sallën plot.
Një mjegull drite në ngjyrë ari qe piktura që priste për ringjallje në prapaskenë. Reflektorët u gjallëruan fiks në orën 20:16, duke paraqitur kështu në skenë gjithsej tetë tavolina pas të cilave ishin të ngjitura tetë makina shkrimi. Tavolinat ishin lëvizëse dhe lëvizja sipër tyre apo rreth tyre është kufizuese por kjo nuk vlente aspak në rastin e mbrëmshëm. Figurat e balerinëve nisën lojën me akte aktrimi dhe eleganca e tyre ishte mbresëlënëse. Ata lëviznin si boja ngjyrë zezë sipër letrës së bardhë. Ajri në atmosferë të jepte ndjesinë e një urgjence, një tensioni që të shtynte të lëvizje këmbën vetë. Pëshpëritjet e lajmeve të fundit, shushurima e faqeve në tokë që binin nga makina e shkrimit dhe shikimet e shkëmbyera portretizonin garën me kohën dhe shpalosnin pasojat që vijnë kur ky afat nuk respektohet.
Pos tetë tavolinave, ishte një tavolinë e drurit ajo kryesorja në të cilën portretizoheshin mbledhjet kryesore. Trupat e balerinëve lëkundeshin si pikëpyetje, si pikëçuditëse, si presjet e mendimit të ndërprerë. Secili balerin ishte një gazetar, i pasionuar pas arritjes, secila balerinë – poete e kohës. Kostumet e tyre në anën tjetër, i jepnin një hijeshi të paparë lojës. Tregonin seriozitet, ashpërsi, autoritet, por në fund të fundit, ishin pikërisht trupat e tyre që tradhëtonin. Gjymtyrët e gjatë, të hollë e të trashë, shkrepnin fotografi lëvizjesh nga çasti në çast. Balerinët e BKK-së rikthyen pulsin tashmë të pangopshëm për audiencën e Prishtinës. Fuqia e tyre jepte ndjesi lakmitare.
Koreografi i këtij baleti, Sead Vuniqi, i cili njashtu është balerin i Baletit Kombëtar të Kosovës, ka shpalosur një gjuhe lëvizjeje dinamike dhe ekspresive duke pasqyruar energjinë dhe përkushtimin e këtij mjedisi të gjallë, ku bashkëpunojnë gazetarë dhe fotoreporterë, gazetarë të rinj, një magnat i shtypit, punëtorë, stenografistë dhe sekretare.
Baleti “Deadline” trajtoi vështirësitë e kohës së viteve 1930-1940 në krahasim me realitetin e sotëm. Në atë periudhë, gazetat ishin një pjesë thelbësore e jetës së qytetit, ndërsa sot ato janë në zhdukje. “Deadline” është një term që e përcakton qartë ritmin e shfaqjes dhe ndjesinë e urgjencës që ndiejnë personazhet. Harqet e balerinëve patjetër që kanë shpuar audiencën me precizitetin dhe ndjenjën e ankthit.
Nga secili qosh, hijet e tyre qëndronin si vëzhgues të heshtur, redaktorë skeptikë, fantazma të historive të kaluara, të mbetura, të patreguara. Dritat e vëmendjes herë binin në tërësi, herë fokusoheshin në dy apo katër balerinë, varësisht kombinimeve dhe akteve performuese. Baleti Kombëtar i Kosovës kësaj here ka frymuar më ndryshe. Me “Deadline”, ata vulosën aftësinë e vallëzimit kontemporan, një frymë që sa vjen e shtohet akoma më shumë. Ndriçimi i ulët që i ngjasonte dritës së llambës ishte pika kryesore nëpërmjet së cilës dalloheshin lëvizjet e kyçeve të dorës dhe këmbëve. Dalloheshin edhe kthesat më të imëta. Balerinët e BKK-së shpërfaqën britmat e heshtura të atyre që luftojnë për t’u dëgjuar. Në atë redaksi të artë, historia nuk shkruhej – kërcehej.
Koreografi Sead Vuniqi në një prononcim për KultPlus ka treguar se është ndarë i kënaqur me suksesin e baletit “Deadline”.
“Jam jashtëzakonisht i lumtur dhe krenar për suksesin e mbrëmshëm të baletit Deadline. Ishte një natë magjike, ku BKK arriti të sjellë një performancë në nivelin më të lartë të mundshëm. Publiku u përfshi dhe u magjeps nga dinamika, intensiteti dhe estetika e kësaj shfaqjeje, duke përjetuar çdo moment me emocion dhe kuriozitet. Për mua, ka qenë një privilegj i madh të kem mundësinë të krijoj këtë shfaqje, dhe për këtë falënderoj drejtorin e BKK-së, Sinan Kajtazi, i cili më dha hapësirën dhe besimin për ta realizuar këtë projekt. Gjithashtu, mirënjohja ime më e thellë shkon për të gjithë balerinët, të cilët me përkushtim dhe profesionalizëm e sollën këtë vepër në jetë”, thotë Vuniqi.
Ai tutje ka falënderuar ekipin krijues: asistentja Diletta Antoni, për mbështetjen dhe kontributin e saj të çmuar, kompozitorin Phil Von, i cili me muzikën e tij i dha shfaqjes një dimension të thellë emocional, dramaturgen Eva Wagner, për qasjen e saj artistike dhe ndihmën në ndërtimin e strukturës dramaturgjike, kostumografen Elva Bela, për krijimin e një identiteti vizual të fuqishëm përmes kostumeve, skenografin Berat Hansi, për ndërtimin e një hapësire skenike që i dha jetë atmosferës së shfaqjes.
Po ashtu, balerini Fatmir Smani për KultPlus ka thënë se shfaqja është realizuar për një kohë rreth 4 javë.
“Shfaqja Deadline është projekti i fundit i përgatitur nga kolegu Sead Vuniqi. Kjo shfaqje është realizuar për një kohë rreth 4 javë. Bashkëpunimi me Seadin ka qenë tejet i mirë, duke e pasur parasysh që edhe në muajt e kaluar kemi pas mundësinë të bashkëpunojmë në projektet Terminal dhe Hope. Seadi si koreograf është mjaft kërkues dhe kjo e ka bërë që shfaqja të përthekohet në maksimum ku dhe rezultati u pa në premierë pasi që publiku e priti mjaft mirë. Poashtu asistentja Dileta e ka bërë një punë të mrekullueshme. Mesazhi i shfaqjes ka qenë i fokusuar tek krahasimi i gazetarisë në kohërat e vjetra dhe në të tashmen ku lajmi dhe oraret për të depërtuar ka qenë mjaft i vështirë dhe ka marr shumë kohë ndërsa sot gjithçka bëhet virale shumë shpejt”, thotë Smani.
Po ashtu, Isa Gjocaj, balerini i ri i cili tashmë është pjesë e përhershme e institucionit të BKK, dhe i cili pati një paraqitje dukshëm të bukur, për KultPlus ka thënë se periudha gjashtë javore e provave ka qenë mjaft intensive dhe po aq sfiduese.
“Si zakonisht, kemi pas problemet me te cilat ballafaqohemi për një kohë të gjatë tani siç janë mungesa e sallës së ushtrimeve dhe një vendi adekuat si teatri për shfaqjen e projekteve tona, si rrjedhim i të cilave hasim në probleme tjera si orari dhe koha e shkurtër për përgatitjen e shfaqjeve. Por e gjithë trupa bashkë me koreografin, asistenten e tij dhe pjesën tjetër të ekipit teknik kemi punuar me pasion dhe përkushtim maksimal për një rezultat sa më të mirë. Puna me Seadin është gjithmonë shumë e veçantë dhe produktive. Seadi është një krijues dhe koreograf shumë i talentuar, dhe besoj se kjo ka dal në pah përmes kësaj shfaqjeje”, thotë Gjocaj.
Sipas tij, “Deadline” ka sjellë një koncept unik në dallim me shfaqjet e tjera, duke e vendosur historinë në atmosferën e një redaksie të gazetës së viteve 1920-30.
“Thelbi ka qenë tek pasqyrimi i përkushtimit dhe pasionit të atyre që punojnë në industrinë e shtypit, duke sjellë në skenë sfidat, rivalitetet, intrigat dhe bashkëpunimin mes gazetareve, fotoreportereve, dhe stafit mbështetës, duke na rikujtuar rëndësinë e gazetarisë në shoqëri. Përmes lëvizjeve tona ritmike dhe lidhjes së personazheve, shpresojmë ta përçojmë idenë dhe konceptin tek publiku”, ka thënë ai.
Sonte, po ashtu është luajtur repriza e parë e “Deadline” në Sallën e Ateliesë në Pallatin e Rinisë dhe Sportit./ KultPlus.com
Komiteti për buxhet i Gjermanisë ka hapur rrugën për paketën e re të ndihmës ushtarake për Ukrainën në vlerë prej 3 miliardë eurosh, pasi Friedrich Merz – kancelari në ardhje –po shtyn përpara rritjen e investimeve në mbrojtje.
Të dy dhomat e Parlamentit gjatë kësaj jave miratuan planin e konservatorëve të Merzit dhe Socialdemokratëve, të cilët po zhvillojnë bisedime për formimin e Qeverisë së re gjermane.
Planet e Merzit për shpenzime të miratuara nga Dhoma e Lartë e Parlamentit më 21 mars mundësojnë krijimin e një fondi prej 500 miliardë eurosh për shpenzime në infrastrukturë dhe lehtësim të rregullave të huas, duke mundësuar shpenzime më të larta në mbrojtje.
Ndërkaq, vendimi i Komitetit për buxhet u konfirmua nga ministrja e Jashtme, Annalena Baerbock.
Në paketën prej 3 miliardë eurosh përfshihen 2.547 miliardë nga Ministria e Financave që do t’i jepen Ukrainës këtë vit, të plotësuara edhe nga kontribute tjera, përfshirë një rimbursim nga Mekanizmi Evropian i Paqes.
Ministria gjermane e Financave po ashtu planifikon të autorizojë 8.252 miliardë euro për ndihmë ushtarake për Ukrainën për periudhën nga viti 2026 deri më 2029, duke bërë që totali i ndihmës të arrijë në 11 miliardë euro.
“Ishte koha” që Komiteti parlamentar të hapte rrugën për përdorimin e fondeve dhe Gjermania tani po vendos ritmin për mbështetjen e Evropës për Ukrainën, tha Baerbock përmes një deklarate.
“Situata ushtarake e Ukrainës është bërë më e vështirë në muajt e fundit”, shtoi ajo.
Anëtarët e Bashkimit Evropian, udhëheqësit e të cilëve u mblodhën këtë javë për të diskutuar ndihmën për Ukrainën, janë nën presion që të shfaqin angazhimin e tyre për Ukrainën e cila po përballet me pushtimin rus, pasi pasiguria po rritet lidhur me të ardhmen e garancive të sigurisë nga Shtetet e Bashkuara nën udhëheqjen e Donald Trumpit. /REL/ KultPlus.com
Rudina Xhunga prezantoi në Londër dokumentarin “Në besë të shqiptarëve” një prodhim historik i Dritare TV.
Një histori e jashtëzakonshme e fjalës së dhënë, premtimit të mbajtur, e virtytit të shqiptarit autokton, Besës.
Një realizim i mbështetur jo vetëm në materiale arkivore të huaja, por dhe dëshmitë e njerëzve të fundit mbetur gjallë nga vitet e një ngjarjeje unike në tokën tonë.
Dokumentari pas prezantimit në Tiranë, ka rrugë për të bërë, për t’u shfaqur në qendrat kryesore të Diasporës./ KultPlus.com
Pranvera Hyseni, astronomja shqiptare nga Kosova, ka përfaqësuar vendin në njërën nga konferencat më të mëdha të shkencës planetare në Houston, Teksas, ku mbi 2 mijë shkencëtarë dhe studentë nga e gjithë bota ndajnë kërkimet e tyre më të fundit.
Së fundmi, Hyseni ka treguar se tashmë ajo është zyrtarisht kandidate për doktoratë. Ajo ka kaluar me sukses provimin e kualifikimit për doktoratë dhe zyrtarisht ka avancuar në fazën e kandidaturës.
Më poshtë gjeni postimin e saj të plotë:
Zyrtarisht Kandidate për Doktoratë!!!!
Pas tri orëve intensive, nën trysninë e pyetjeve të njëpasnjëshme e tejet sfiduese nga komisioni im, sot e kalova me sukses provimin e kualifikimit për doktoratë dhe zyrtarisht avancova në fazën e kandidaturës! E veçanta është se pikërisht në këtë ditë, tre vite më parë, diplomova me Master nga Universiteti i Kalifornisë në Astronomi Planetare. Sot, jam një hap më afër për t’u bërë Dr. Hyseni.
Rruga përpara mbetet e gjatë, por sot ishte një ditë për t’reflektu dhe për tu ndje shumë mirënjohëse për këtë rrugëtim. Faleminderit nga zemra për mentorët dhe komisionin tim për mbështetjen dhe besimin që kanë pasë në mua./ KultPlus.com
