Gjiganti kinez i teknologjisë, Xiaomi, më 23 maj do të prezantojë modelin e shumëpritur YU7, një SUV elektrik që analistët e cilësojnë si një sfidues serioz ndaj Tesla Model Y.
Sipas Reuters, CEO dhe themeluesi i kompanisë, Lei Jun, ka konfirmuar se YU7 do të prezantohet krahas edhe produkteve të tjera të reja, përfshirë smartfonin e ri Xiaomi 15S Pro dhe çipin mobil të zhvilluar vetë nga Xiaomi, Xring O1.
Sa i përket makinës luksoze, bëhet e ditur se YU7 – pasardhës i sedanit SU7 që u lançua vitin e kaluar – vjen si një tentativë për të rritur praninë e Xiaomit në tregun e automjeteve elektrike luksoze.
Kujtojmë se, SU7 ka pasur sukses komercial, duke tejkaluar në shitje edhe Tesla Model 3 që nga dhjetori, megjithatë pas një aksidenti fatal në mars, porositë kishin pësuar ulje.
Ndërkohë, raportohet se modeli i ri YU7 synon të rikthejë momentumin e markës dhe të rivalizojë drejtpërdrejt Model Y, makinën më të shitur të Tesla-s.
Në anën tjetër, në sektorin e teknologjisë mobile, Reuters shkruan se Xiaomi ka rindezur ambiciet për zhvillimin e çipave, duke nisur me çipin Xring O1 – rezultat i një investimi prej 1.87 miliardë dollarësh. Bëht e ditur se Xiaomi do të investojë edhe miliarda të tjera në zhvillimin e çipave për të krijuar një ekosistem të integruar, duke rivalizuar markat si Apple dhe Huaëei.
E me lançimi e YU7 dhe Xring O1, Xiaomi po sinjalizon se nuk e sheh më veten vetëm si një prodhues telefonash, por edhe si një aktor i fuqishëm në industrinë globale të teknologjisë dhe automjeteve./ KultPlus.com
-Radio Vatikani sjell një intervistë me kuratorin e botimit, publicistin Giovani Cederone, i cili veprën e Buxhovit të përkthyer në italisht e quan një momentum të rëndësishëm letrar që nxjerr në pah identitetin shpirtëror dhe kulturor shqiptar me rrënjë në antikitet. Por, ngaqë toka e tyre gjendet në pjesët e skajshme të perandorisë, i bën të papelqyeshëm si nga Osmanët ashtu edhe nga Perëndimi dhe për këtë arsye ata janë ndeshkuar. Ky fakt paraqitet mjaft mirë në këtë libër.
RADIO VATIKANI: Fotografia e ditës: Një vajzë e vogël me një prind përkulen për t’u mbrojtur nga sulmi me bomba. Ndoshta në Gaza, ndoshta në Izrael. Viktimat janë të gjitha njësoj ashtu si dhe luftërat, edhe atëherë kur zhvillohen kundër epidemive. Është pikërisht kjo tema që trajtohet në romanin e bukur të Jusuf Buxhovi. “Për ty toka ime”. Ngjarjet e romanit zhvillohen në tokën shqiptare në shekullin XVIII. Ky roman sapo u botua nga shtëpia botuese “Armando” në Romë. Për librin që ka zgjuar kureshtjen do flasim me kuratorin e botimit, publicistin Giovanni Cedrone. Në roman trajtohet një histori ambicioze ndodhur gjatë vitit 1747. Romani është botuar për herë të parë në vitin 1982. Ndërsa tash vjen i përkthyer në gjuhën italiane nga Liljana Cuka- Maksuti. Historia tregohet nga protagonisti Gjon Nikollë Kazazi, njeri i perëndisë, i cili kërkon të nxjerrë në dritë identitetin kombëtar të popullit të tij, por mund të thuhet se protagonisti i vërtetë i kësaj historie bëhet një epidemi, një epidemi murtaje që e sjellë këtë histori shumë afër me kohën tonë.
GIOVANI CEDRONE: Historia e këtij romani na kujton se qeniet njerëzore sa herë janë përballur me pandemi gjatë shekujve kanë mbajtur të njëjtën qëndrim, si ky që po mbajmë edhe ne me covidin aktualisht. Protagonisti i romanit, Gjon Nikollë Kazazi në fakt gjendet duke komentuar lajmin e epidemisë së murtajës, e cila, mund themi se për atë kohë nuk ishte një gjë aq e pazakontë, por perceptohet menjëherë si një armë, një armë biologjike që mund të themi është përdorur nga pushtuesit osmanë, në të vërtetë për të ndëshkuar një popullsi, sepse haptazi nuk ishte e përshtatshme për interesat osmane. Këtë pretendim e kanë të gjitha perandoritë e mëdha mbikombëtare. Ndër të tjera në librin e tij Buxhovit na tregon, se perandoria otomane synonte krijimin e një njeriu të ri perandorak, një njeri pa rrënjë krejtësisht e kundërta ma atë që ndihej Kazazi dhe miqtë e tij, ata ndiheshin thellësisht shqiptar, me kujtimet dhe gjuhën e tyre të shtrenjtë. Dokumenti i parë i shkruar i gjuhës shqipe është i vitit 1555, ku ekziston prova e shkruar. Të ballafaquar me këtë situata, kjo popullsi e provon mbi shpatullat e saj çfarë i ka sjellë posaçërisht Perandoria Osmane.
RADIO VATIKANI: Ne nuk duam të bëjmë komplotizëm për komplotizëm, por muajt e fundit kemi dëgjuar të flitet edhe për këtë, në një farë mënyre, por ky virus që po na shkatërron si një armë, si një gjest i kërkuar nga dikush, këtu në këtë roman ‘gjithashtu nxit të njëjtin dyshim’, madje edhe kur Protagonisti, një njeri i Zotit, ai është prift, rrethuar nga ankthi, ndërsa dokumenton sëmundjen, ai gjithashtu gjen edhe zgjidhjen, ai ka një ilaç me të vërtetë superior, i cili është i pagabueshëm?
GIOVANNI CEDRONE: Po, ai ka një ilaç metafizik,që është shpresa. Kazazi thotë se nëse heqim dorë, ne kemi vdekur që në fillimi prandaj ne duhet të kemi shpresë, për të mos u asgjësuar nga kjo epidemi në radhë të parë, dhe pastaj ata madje të fillojnë të kërkojnë një lloj anti-litteram, në se mund ta themi ata kërkojnë vaksinën. Dhe ata kanë edhe metodën e saj, të cilën Kazazi e sipas përkthimit letrar e quan “gërvishtje”, por në thelb është një inokulim i virusit brenda njerëzve të shëndetshëm. Sigurisht këtu kemi të bëjmë me një roman, ku mbi të gjitha shpresa te njerëzit theksohet fuqishëm. Kazazi duke qenë një njeri i kishës, dhe konkretisht ai është peshkop ka përgjegjësi ndaj besimtarëve të tij. E gjejmë atë të ndodhet në një udhëkryq: duhet të kundërshtojë urdhërat e sovranëve osmanë pushtues, apo tu nënshtrohet vullnetit të tyre? Ata që do të lexojnë këtë libër do të mësojnë se çfarë zgjidhje gjen peshkopi Kazazi.
RADIO VATIKANI: por ekziston edhe një element tjetër që ndihmon protagonistin dhe miqtë e tij, botën e tij për t’i rezistuar kësaj katastrofe kundër epidemisë dhe sugjerohet nga vetë nëntitulli, kur përmendëm identitetin kombëtar, hulumtimin dhe ruajtjen e identitetit kombëtar, pikërisht ndërgjegjen etnike-kulturore shqiptare, kjo vëmendje ndaj gjuhës që kthehet shpesh nuk është rastësi, që romani ka si nëntitull “Për ty toka ime” ne jemi në zonën shqiptare, Jusuf Buxhovi njihet si eksponent i entitetit kosovar, a mund të na ndihmoni për të kuptuar përfundimisht në këtë drejtim kufirin kulturor- gjuhësor midis Kosovës dhe Shqipërisë?
GIOVANNI CEDRONE: Në realitet, kosovarët dhe shqiptarët të gjithë ndihen pjesë e një populli të madh, pikërisht atij shqiptar, padyshim që mund të ketë dallime shumë të vogla, por me pak fjalë ata ndihen i njëjti popull që flasin të njëjtën gjuhë. Në libër motivohet plotësisht ky fakt. Një poet i madh shqiptar është shprehur: ” Feja e shqiptarit është shqiptarizmi”. Libri e pasqyron këtë fakt në Kosovë, por i njëjti fenomen ekziston edhe në Shqipëri. Papa Françesku në vizitën e tij në Shqipëri disa vite më parë, ndër të tjera tha: “Shqipëria është një shembull i bashkëjetesës së besimeve”, pikërisht për këtë arsye, domethënë, bashkëjetesa e besimeve është vetë një element dallues i popullit shqiptar, në libër këtë e gjejmë si “Polikromi fetare”, ne e quajtëm në këtë mënyrë disi ekzotike nëse duam, por gjejmë këtë bashkëjetesë edhe në familjet e tyre, mund të themi edhe në të njëjtin person. Toka e tyre ndodhet në ekstremet e perandorisë, si i tillë duhet parë dhe analizuar, ky element që i bënë ata të papëlqyeshëm si nga Osmanët ashtu edhe nga Perëndimi në një farë mënyre dhe për këtë arsye ata janë të penalizuar, ky fakt pasqyrohet mjaft mirë në këtë libër.
RADIO VATIKANI: dëshira e tyre për ndërgjegjesim të identitetit kombëtar, veçanërisht sot që nacionalizmat shihen me dyshim, nuk është kjo një veçori që i bënë ata të jenë të papëlqyeshëm dhe të shikohen me dyshim si nga lindja ashtu dhe nga perëndimi?
GIOVANNI CEDRONE: është shumë e vërtetë,por ne duhet të kontekstualizojmë botën ballkanike e cila është një botë shumë e veçantë, akoma më tepër Kosova ka një histori vuajtjesh, të cilën ne e tashmë e njohim shumë mirë, që çoi në rezultatin e bombardimeve të Serbisë në vitin 1999, sigurisht nuk kemi të bëjmë me një libër me pretendime nacionaliste, por gjejmë thjesht një pretendim kulturor, në realitet.
(Radio Vatikani, ditari, më 18.05.2021)./ KultPlus.com
Qendra Kinematografike e Kosovës ka ngritur përsëri shtandin në Marketin e Festivalit të Filmit në Kanë për vitin 2025, përsëri së bashku me Shqipërinë.
Kryeministri Albin Kurti ka thënë se shumë vite punë në prapaskena kalohen në bashkëpunim, rrjetëzim, ngritje fondesh, përshtatje vizioni artistik për distribuim dhe promovim ndërkombëtar e vendor, në mënyrë që produkti kinematografik një orësh e gjysmë të shfaqet i përfunduar në ekranin e madh. Sipas tij, këtë vit, QKK me kineastët tonë gjenden në Kanë për të kryer pikërisht disa nga këto punë.
Më poshtë gjeni postimin e plotë:
Qendra Kinematografike e Kosovës ka ngritur përsëri shtandin në Marketin e Festivalit të Filmit në Kanë për vitin 2025, përsëri së bashku me Shqipërinë. Mirëmbajtja e bashkëpunimeve të vjetra e fillimi i atyre të rejave është synimi. Ndërsa, për kineastët, Samir Karahoda, Kaltrina Krasniqi dhe Sami Mustafa, ky edicion i Kanës shërben për të shtyer përpara zhvillimin e projekteve të tyre filmike, respektivisht, “Imazhe të Humbura”, “Bleach” dhe “Symphony of Season”.
Shtandin e QKK-së në festivalin e Kanës mund ta vizitoni në International Village Riviera, Pavijoni numër 137, deri të mërkurën, me 21 maj 2025./ KultPlus.com
Presidentja e Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen, deklaroi se kjo javë do të jetë vendimtare për krijimin e kushteve që mund t’i japin fund luftës së Rusisë kundër Ukrainës.
Deklarata u bë gjatë një takimi trepalësh në Romë mes saj, kryeministres italiane Giorgia Meloni dhe zëvendëspresidentit të Shteteve të Bashkuara, J.D. Vance. Takimi u fokusua në sfidat globale, përfshirë agresionin rus në Ukrainë.
“Do të doja të ngrija edhe temën e Ukrainës. Ajo që na bashkon është dëshira për një paqe të drejtë dhe të qëndrueshme. E di sa shumë jeni të angazhuar në përfundimin e kësaj lufte, dhe ju falënderoj për këtë”, tha Von der Leyen, duke iu drejtuar zëvendëspresidentit amerikan.
Ajo shtoi se momenti aktual kërkon veprim dhe vendosmëri: “Ajo që është sigurisht e rëndësishme tani është të shtyjmë përpara që gjërat të ecin drejt zgjidhjes. Mendoj se java e ardhshme do të jetë vendimtare në këtë drejtim.”
Ndërkohë, është paralajmëruar se të hënën, më 19 maj, ish-presidenti amerikan Donald Trump pritet të zhvillojë një bisedë telefonike me presidentin rus Vladimir Putin, e më pas edhe me presidentin ukrainas Volodymyr Zelensky.
Ky zhvillim ngjall shpresa për lëvizje të reja diplomatike në përpjekje për t’i dhënë fund konfliktit që ka tronditur Evropën dhe botën prej më shumë se dy vitesh./ KultPlus.com
Teatri Kombëtar i Kosovës këtë muaj do të risjellë në skenë shfaqjen “Makbethi” të William Shakespeare, me regji Qëndrim Rijanit, shkruan KultPlus.
Shfaqja “Makbethi” vjen e realizuar në bashkëpunim me Filharmoninë e Kosovës. Reprizat e shfaqjes shfaqen më 22, 23 dhe 24 maj.
Aktorët të cilët luajnë në këtë shfaqje janë: Adrian Morina, Gresa Pallaska, Shkelzen Veseli, Luan Jaha, Shkumbin Istrefi, Ilire Vinca, Semira Latifi, Faris Berisha, Ermal Sadiku, Tristan Halilaj, Flaka Latifi, Fiona Abdullahu, Basri Lushtaku, Shpejtim Kastrati, Ismet Azemi dhe Yzeir Meha.
Pjesa tjetër e stafit është si në vijim: Dramaturge: Zoga Çeta Çitaku, Skenograf: Valentin Sfetozarev, Kostumografe: Maca Papuçevska, Kompozitor: Trimor Dhomi, Orkestra: Filharmonia e Kosovës, Koreograf: Artan Ibërshimi, As. Regjisor: Erleta Regjepi, Video: Rehan Abdulovski, Operator i audios: Arben Aliu, Video operator: Bujar Bekteshi, Inspicente: Nazmije Krasniqi dhe Dizajni i dritave: Mursel Bekteshi.
Ministrja e Ekonomisë, Artane Rizavnolli përmes një postimi në rrjetin social në Facebook ka bërë të ditur se “5G i Vala” tani do të jetë funksional edhe në “Samsung”.
Ajo theksoi se “5G” është aktivizuar për disa modele te telefonave të Samsung, ndërsa për të tjerët do të aktivizohet gjatë ditëve e javëve në vazhdim.
“5G i VALA tani edhe në telefon Samsung, pas çertifikimit nga Samsung pasi kanë përfunduar analizat teknike të sigurisë kibernetike.
5G është aktivizuar për disa modele të telefonëve të Samsung, ndërsa për të tjerët do të aktivizohet gjatë ditëve e javëve në vijim. Krejt çfarë duhet është të përfundoni përditësimin e rregullt të telefonit.
Vazhdojmë me rimëkëmbjen e Telekomit të Kosovës me teknologji moderne 5G e 4G+ në tërë territorin e Republikës së Kosovës”, shkroi ajo./ KultPlus.com
Dikur dojsha me u rritë E me i hângër krejt frutat e botës
E kam andrru krejt jetën, rritën Sa herë jam gjend nën at’ pemë, Nisun nga nji tregim i fëminisë Aty e kam pre qiellin.
I kam dashtë ato lulet e pranverës Që mbushnin stinën në mars. Të tillë (kështu) e kam mendu jetën Të tillë (ashtu) kam dashtë me e pasë.
Fletat e shpresës ranë, Pema e ambël u bâ pemë vjeshte. E thatë, e zhveshun, e vyshkun, N’vend t’petaleve – acar. As dimër jo, se nuk shoh kurrgjâ t bardhë.
Pema u pre, qysh prehen shpresat Andrrat, qejfet, e çdo merak Frutat e jetës, dardhat e pemës i shijuem fare pak
Trungu i saj, që mban kujtime Me t’qeshuna e vajtime që s’kishin fund Ka me u djegë n’stufë pa u kursye T’pakursyem qysh na pa jeta, Krejt jetën!/ KultPlus.com
Kur një vend fiton Eurovisionin, nuk është thjesht një trofe i bukur që zbukuron zyrat e televizionit kombëtar. Fitorja sjell një sërë avantazhesh të mëdha që ndikojnë në shumë aspekte të jetës së një vendi – nga ekonomia e deri te imazhi ndërkombëtar. Le t’i hedhim një sy përfitimeve më të rëndësishme:
1. Mundësia për të organizuar spektaklin e ardhshëm
Fitorja në Eurovision nënkupton se vitin tjetër, vendi fitues është mikpritës. Kjo është një ngjarje gjigante: qindra mijëra vizitorë, delegacione nga e gjithë Evropa dhe miliona sytë e botës drejtuar te vendi pritës.
2. Turizëm në rritje dhe reklamë falas për vendin
Të gjithë duan të jenë aty ku ndodh “show”-u. Qyteti ku mbahet Eurovisioni kthehet për disa javë në qendrën më të gjallë të Evropës. Hotelet, restorantet dhe bizneset lokale përjetojnë një bum të vërtetë. Dhe, sigurisht, mediat ndërkombëtare flasin për vendin në mënyrë pozitive.
3. Ekonomia merr frymë thellë
Organizimi i një eventi të tillë kërkon shumë duar pune: ndërtues, teknikë, artistë, sigurim, marketing. Kjo do të thotë më shumë punësim dhe më shumë të ardhura për ekonominë lokale. Në pak fjalë: para që qarkullojnë brenda vendit.
4. Vendi prezantohet para botës në dritën më të mirë
Eurovisioni është një mënyrë e shkëlqyer për të treguar anën më të bukur të një vendi – kulturën, historinë, mikpritjen dhe potencialin modern. Është një mjet i fortë i asaj që quhet “diplomaci kulturore”.
5. Një trampolinë për artistët vendas
Fitorja rrit interesin për muzikën e atij vendi. Artistët lokalë kanë më shumë mundësi për të dalë në skenë, për të bashkëpunuar me talente ndërkombëtare dhe për të fituar audiencë të re.
Prandaj Eurovisioni nuk është vetëm këngë dhe drita. Është një mundësi e artë për të ndërtuar një imazh të ri, për të tërhequr turistë, për të gjallëruar ekonominë dhe për të përforcuar krenarinë kombëtare. Një fitore në këtë skenë, është shumë më tepër se një trofe i artë.
Një ndjer mendjet më të mëdha të politikës ekonomike, Adam Smith është ende sot referencë e mënyrës sesi pasuri e botës krijohet, shkëmbehet e zhvendoset.
Disa prej thënieve të tij janë:
Ne nuk e presim darkën tonë nga kasapi, prodhuesi i birrës apo bukëpjekësi, ngaqë ata janë dashamirës, por ngaqë ata i shërbejnë interesit të tyre vetjak. Ne nuk i drejtohemi humanizmit të tyre, por dashurisë që ata kanë për veten dhe nuk u flasim kurrë për nevojat që kemi ne, por për avantazhet që kanë ata.
Qeveria civile, për aq sa është krijuar për sigurinë e pronës, është në të vërtetë e krijuar për mbrojtjen e të pasurve kundër të varfërve, ose të atyre që kanë ndonjë pronë kundër atyre që nuk kanë fare.
Gjëja e parë që duhet të njihni është vetvetja. Një njeri që e njeh veten mund të dalë jashtë vetes dhe të shikojë reagimet e tij si një vëzhgues.
Asnjëherë mos u anko për diçka nga e cila është në dorën tënde të shpëtosh prej saj.
Nuk ka asnjë art që një qeveri e mëson më shpejt nga një tjetra, përveç atij të zhvatjes së parave nga xhepat e njerëzve.
Mëshira ndaj fajtorëve është mizori ndaj të pafajshmëve.
Asnjë shoqëri me siguri nuk mund të jetë në lulëzim dhe e lumtur, për sa kohë që pjesa më e madhe e saj është e varfër dhe e mjerueshme.
Taksa që çdo individ është i detyruar të paguajë duhet të jetë fikse, dhe jo arbitrare. Koha e pagesës, mënyra e pagesës, sasia që duhet paguar, të gjitha duhet të jenë të qarta dhe të ditura për kontribuesin, dhe për çdo person tjetër.
Çdo taksë duhet të merret në atë kohë, dhe në atë mënyrë e cila është më e përshtatshmja për kontribuesin që ta paguajë.
Nuk është shumë e paarsyeshme që të pasurit të kontribuojnë në shpenzimet publike, jo vetëm në proporcion me të ardhurat e tyre, por diçka më shumë sesa në atë proporcion.
Virtyti është për t’u patur frikë më tepër sesa vesi, sepse teprimet e tij nuk i nënshtrohen rregullimit të ndërgjegjes.
Ambicia individuale shërben për të mirën e përbashkët.
Kudo që ka prona të mëdha, ka pabarazi të madhe.
Çdo njeri jeton duke shkëmbyer.
Njeriu është një kafshë që bën pazare: asnjë kafshë tjetër nuk e bën këtë – asnjë qen nuk shkëmben kocka me një tjetër.
E gjitha për veten tonë, dhe asgjë për njerëzit e tjerë, duket se në çdo epokë të botës, kanë qenë maksima e poshtër e zotërve të njerëzimit.
Të diturit injorojnë provat e shqisave të tyre për të ruajtur koherencën e ideve të imagjinatës së tyre.
Përmirësimi më i madh i fuqive prodhuese të punës dhe pjesa më e madhe e aftësisë, zotësia dhe gjykimi me të cilat drejtohet apo zbatohet duket se janë rrjedhojë e ndarjes së punës.
Ajo që është maturi në sjelljen e çdo familje private mund të jetë e pakuptimtë në atë të një mbretërie të madhe./shkollaesuksesit/KultPlus.com
Papa Leone XIV bëri thirrje për unitet më të madh global dhe dënoi dëmet e kapitalizmit dhe pushtetit të pakontrolluar – gjatë meshës inauguruese sot në Sheshin e Shën Pjetrit – përpara dhjetëra mijëra njerëzve, përfshirë të ftuarve shtetërorë.
“Ne ende përjetojmë shumë mosmarrëveshje, shumë plagë të shkaktuara nga urrejtja, dhuna, paragjykimet, frika nga të tjerët dhe një model ekonomik që shfrytëzon burimet e Tokës dhe margjinalizon më të varfrit”, tha Papa i ri në Vatikan.
Papa Leone, ish-kardinali 69-vjeçar Robert Francis Prevost i Çikagos, tha se shpresonte që Kisha Katolike të mund të bëhej një forcë për shërim dhe pajtim.
Mesha inauguruese shënon fillimin zyrtar të tij si Papa i Vatikanit.
Që nga zgjedhja e tij si Papa i 267-të më 8 maj, ai u ka bërë vazhdimisht thirrje udhëheqësve botërorë të punojnë për t’i dhënë fund konfliktit global.
Kohët e fundit, Papa Leone XIV ofroi Vatikanin si një vend për negociata paqeje midis Ukrainës dhe Rusisë.
Papa Leone konsiderohet si një ndërtues urash i moderuar, i cili mund të ndërmjetësojë midis kampeve të ndryshme brenda Kishës.
Besohet, gjerësisht se kjo është një nga arsyet pse ai u zgjodh nga konklava e kardinalëve.
Në mesazhin e tij inaugurues, Papa Leone tha se do të punonte për unifikimin e Kishës – dhe se ky kohezion mund të shërbente si shembull për të tjerët. /atsh/ KultPlus.com
Edhe kur kujtesa ime e lodhur Ashtu si ato tramvajet e pasmesnatës Vetëm në stacionet kryesore do të ndalojë, Une ty s’do të harroj.
Do të kujtoj Mbrëmjen e heshtur, të pafund të syve të tu, Dënesën e mbytur, rrëzuar mbi supin tim Si një dëborë e pashkundshme.
Ndarja erdhi Po iki larg teje… Asgjë e jashtëzakonshme, Veç ndonjë nate Gishtat e dikujt do të mpleksen në flokët e tu Me të largëtit gishtat e mi, me kilometra të gjatë…/ KultPlus.com
Në një epokë ku errësira përpiqej të mbytte gjithçka njerëzore, historia e Alice Herz-Sommer ngrihet si një dritë që nuk u shua kurrë, një himn i heshtur, i luajtur në tastierat e një pianoje mes tmerrit në ferrin nazist.
E lindur në Pragë në vitin 1903, në një botë që i jepte frymë kulturës dhe mendimit, Alice u rrit në një familje intelektuale ku muzika nuk ishte thjesht zbavitje, por frymëmarrje. Ajo shquhej si një pianiste klasike me një ndjeshmëri të rrallë, dhe pa e ditur, përgatitej për të përballuar një stuhi që do ta fuste njerëzimin në kapitullin më të errët të historisë së tij moderne.
Në vitin 1943, në një kohë kur e gjithë Evropa përgjaket nga makineria naziste, Alice, vetëm 18-vjeçare, deportohet në Auschwitz. Por, në vendin ku gjithçka ishte ndërtuar për të zhveshur njeriun nga dinjiteti, ajo gjeti një mënyrë për të mos e humbur kurrë thelbin e vet, muzikën.
U bë pjesë e Orkestrës së Grave në kamp, një ansambël i përdorur nga nazistët për qëllime propagandistike. Muzikantet përshëndetnin me melodi të burgosurit që hynin drejt seleksionimit dhe vdekjes, një ironi tragjike, që në vend të heshtjes së natyrshme të dhimbjes, mbulonte mizorinë me nota. Por në këtë absurditet, Alice e ktheu çdo performancë në një akt mbijetese.
Për të, tastiera nuk ishte thjesht një vegël: ishte rruga për të mos u bërë asnjëherë robe e kampit. Çdo tingull që nxirrte ishte një kundërshtim i heshtur ndaj shfarosjes.
“Muzika më shpëtoi jetën”, do të thoshte më vonë. Dhe në ato orë të errëta, ajo nuk luante vetëm për të kënaqur rojet, por për të kujtuar vetes, dhe të tjerëve, se bukuria ekziston ende, se shpirti mund të këndojë edhe kur trupi është nën peshën e persekucionit dhe panikun e asgjesimit.
Pas çlirimit, ajo nuk u kthye kurrë në një jetë të zakonshme, sepse ajo nuk kishte qenë kurrë një qenie e zakonshme. E shpërngulur në Izrael dhe më pas në Londër, ajo vijoi të mësonte, të luante, të jetonte. Në çdo nxënës që i mësonte piano, i dhuronte një copëz nga ajo dritë që ajo kishte ruajtur gjallë në errësirën e Auschwitzit.
Në vitet e vona të jetës, historia e saj preku mijëra zemra përmes dokumentarit “The Lady in Number 6”. Alice nuk fliste për urrejtje; ajo fliste për bukuri, për muzikë, për falje dhe për dashuri ndaj jetës, edhe kur ajo kishte qenë shpirtrobëruar.
Vdiq në vitin 2014, në moshën 110-vjeçare, si më e moshuara e të mbijetuarve të Holokaustit. Por në të vërtetë, ajo nuk vdiq kurrë, ajo vazhdon të jetojë në çdo frymë që beson te muzika si shërim, në çdo njeri që zgjedh të mos i nënshtrohet errësirës.
Sepse historia e Alice Herz-Sommer nuk është vetëm një rrëfim i mbijetesës, është një simfoni e shpirtit njerëzor, që nuk pranon të heshtë.
Hafsa Zyberi është këngëtare shqiptare e cila i takon brezit të Fitnete Rexhës, Nexhmije Pagarushës, Vaçe Zelës, Fatime Sokolit, etj.
Gjatë karrierës së saj këndoi dhe kultivoi me një pasion të madh këngët e Shqipërisë së Mesme.
Disa prej këngëve të cilat ajo i këndoi ndër vite janë: Hajde Moj Malenake, S’paske Pas Një Pikë Mëshirë, Si Më Ke Sytë Më Ke Vetullat, Të Du Moj Goce E Vogel, Ti Pelqeva Ato Sy, Unë Ty Moj Të Kam Dashte, Kënga E Shoqënisë, Balluket E Tuja, Çohuni Djema Shaloni Atin, Këngë Për Kajo Karafilin, Kumuri Qafëbardhë, Kur Ke Qenë Një Herë E Re, Lum E Lum Se Ja Mërrina, Më Shikon Më Buz Në Gaz, Moj Thëllënxa Mitare, Mun Te Ara Kë Tagjia, Në Bash Të Qejfit E T’muhabetit, Rrallë Kam Pa Ksoj Bukurie etj.
KultPlus ju sjell një interpretim të saj “Rrallë Kam Pa k’so Bukurie”:
Ndërsa shumë turistë zgjedhin të vijnë në Shqipëri për të zbuluar bukurinë e plazheve mesdhetare pa turma vizitorësh, ju gjithashtu mund të përjetoni një qëndrim vërtet magjepsës në qytetin e lashtë të Gjirokastrës, shkruan Mina Elwell në revistën amerikane të udhëtimeve “Islands”. Besohet se njerëzit kanë banuar në këtë qytet që nga viti 2000 p.e.s.
Ndërsa jeni duke ecur nëpër qytet – do të keni ndjesinë e kthimit pas në kohë, pasi të eksploroni muret e Kalasë së shekullit VI, xhaminë osmane – të ndërtuar në vitet 1400 – dhe Pazarin historik që daton pothuajse tre shekuj më parë.
Shqipëria është një nga destinacionet më të përballueshme në Evropë dhe Gjirokastra nuk bën përjashtim.
Mënyra më e lehtë dhe zakonisht më e lirë për të shkuar në Gjirokastër me linjë ajrore – është të fluturoni për në Korfuz, të merrni një traget për në Shqipëri (zakonisht kushton rreth 35 dollarë) dhe pastaj të merrni autobusin nga Saranda në Gjirokastër (rreth 5 dollarë). Nëse po udhëtoni nga kryeqyteti, Tirana, do t’ju duhen rreth tre orë e gjysmë me makinë ose autobus për të arritur në Gjirokastër.
Gjatë sezonit veror, Gjirokastra frekuentohet nga një numër i madh turistësh. Temperaturat mund të arrijnë mbi 37 gradë Celsius. Rekomandohet të vizitohet gjatë vjeshtës, për të shijuar atmosferën e qetë të “Qytetit të Gurtë”.
Turistët do të kenë mundësinë të marrin pjesë në Festivalin Kombëtar të Folklorit – i cili mbahet çdo pesë vjet – pasi vera në Gjirokastër ofron shumë muzikë, valle dhe ushqim.
Si është të vizitosh “Qytetin e Gurtë” të Gjirokastrës?
Lart në male, qyteti i Gjirokastrës është një vend unik, plot me arkitekturë osmane, rrugë me kalldrëm dhe një Kala madhështore – që pothuajse duket sikur është rritur natyrshëm nga shkëmbinjtë shkëmborë shqiptarë.
Harqet prej guri të Kalasë dhe pamjet e maleve ia vlejnë të vizitohen. Sapo të hyni brenda, do të shihni edhe dy muze historikë interesantë. Vizita në Kalanë e Gjirokastrës kushton rreth 5 dollarë dhe rreth 3 dollarë shtesë për të parë muzetë.
Ju mund të mësoni gjithçka rreth historisë së qytetit dhe Kalasë – e cila shërbeu si një burg i tmerrshëm për të burgosurit politikë. Gjithashtu, mund të vizitoni disa shtëpi të mrekullueshme prej guri.
Eksploroni “Shtëpinë e Zekatëve” të viteve 1800 për të zbuluar tavanet e saj të përpunuara, muret e pikturuara dhe dritaret mbresëlënëse prej qelqi me ngjyra. Mund ta vizitoni për më pak se 5 dollarë.
Mos humbisni një shëtitje në Urën e Ali Pashës. Dikur, kjo urë e lartë prej guri ishte pjesë e sistemit të ujësjellësit të qytetit, por sot është një shteg që vizitorët mund ta eksplorojnë.
Do t’ju duhet të ecni për rreth gjysmë ore për të arritur atje. Kjo është mënyra perfekte për të shijuar peizazhin përreth qytetit.
Shijoni kuzhinën vendase të Gjirokastrës
Ekzistojnë shumë ushqime të shijshme për të provuar në Gjirokastër, por mezja që nuk duhet të humbisni është Qifqi, Qoftet me oriz kanë një aromë menteje dhe janë një specialitet i qytetit. Gjithashtu, provoni byrekun e mbushur me mish dhe djathëra; mishin e pjekur në skarë dhe çajin e malit.
Për një vakt të paharrueshëm në Gjirokastër, shkoni në Pazarin e Vjetër, në qytetin e vjetër, ku do të gjeni shumë restorante dhe kafene.
Shumë hotele dhe bujtina me mëngjes në Gjirokastër ofrojnë vakte të shijshme falas në mëngjes si pispili, reçel fiku dhe ëmbëlsira.
Shumë prej tyre janë të drejtuara nga familjarët, dhe aty mund të shijoni një vakt të gatuar në shtëpi, duke ju mundësuar një nga përvojat më autentike të kuzhinës mesdhetare gjatë udhëtimit tuaj./euronews/ KultPlus.com
Në skenën e Eurovision 2025 në Bazel mbrëmjen e djeshme, Shqipëria u përfaqësua nga grupi ‘Shkodra Elektronike’ që interpretoi këngën “Zjerm”, një krijim unik që bashkoi elementë të muzikës elektro-pop me motive tradicionale shqiptare.
Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja reagoi me një postim në rrjetet sociale, në të cilin u shpreh se “Shkodra Elektronike rrëmbeu zemrat e publikut anembanë, duke u votuar si një nga performancat më të preferuara të këtij Eurovisioni”.
“Beatriçe dhe Kolë sollën në skenë jo vetëm muzikë, por një valë të pastër emocionesh që preku zemrat e miliona shikuesve duke e ngritur artin shqiptar në nivelet më të larta! Për ne, ata janë fituesit sepse nderuan Shqipërinë përgjatë gjithë këtij rrugëtimi, me dinjitet, pasion dhe klas! Bravo! Krenohemi me ju”, u shpreh Gonxhja.
Austria u shpall fituese e Eurovision 2025, ndërsa Shqipëria u rendit e 8-ta me 218 pikë, nga të cilat 173 pikë erdhën nga publiku./atsh/ KultPlus.com
Katër vite më parë ka vdekur kompozitori i shquar shqiptar dhe ish-profesori i Universitetit të Prishtinës, Fahri Beqiri, në moshën 85-vjeçare.
Fahri Beqiri u lind në vitin 1936 në qytetin e Mitrovicës. Rrugëtimin e tij profesional e filloi në shkollën e mesme të muzikës në Prizren për t’i vazhduar studimet në Akademinë e Muzikës në Beograd. Në vitin 1970 Beqiri diplomoi në drejtimin e kompozimit, me poemën e tij të njohur simfonike “Skënderbeu”, vepër debutuese simfonike jo vetëm për krijimtarinë e këtij kompozitori por në tërë krijimtarinë e re simfonike kosovare e shqiptare në përgjithësi.
Si përfaqësues i gjeneratës së dytë të kompozitorëve shqiptarë të Kosovës dhe ndër kompozitorët e parë profesionist në vend, kontributi i tij i menjëhershëm lidhet me punën pedagogjike fillimisht në Shkollën e Lartë Pedagogjike, ku pjesë përbërëse e saj ishte edhe Dega e Muzikës e më pas me hapjen e Fakultetit të Artit Muzikor kaloi atje dhe deri në vitin 2011 ishte i angazhuar në procesin e mësimdhënies.
Fahri Beqiri, kompozitor i veprave korale si Erdh Misiti, Migjenit, Kënga e rinisë, Madrigali i Ibrit plak, Moj e mira, Shkoj e vij flutrim si zogu, këngë këto të cilat i gjejmë edhe në repertorin e zhanreve të tjera muzikore, duke rritur edhe më tepër popullaritetin e tyre.
Beqiri kompozitori i Scherzo’s, Allaturka-s e më pas edhe i veprave si kuinteti frymor dhe sonatës për klarinetë të cilat së bashku me poemën simfonike “Skënderbeu” u emëruan nga muzikologjia kosovare si vepra me vlerë antologjike. Në tërë opusin e tij krijues, fokus kryesor Beqiri kishte transformimin kreativ artistik të idiomit kombëtar.
Krahas punës së suksesshme krijuese më vlera artistike të ngritura e të qëndrueshme në kohë, Fahri Beqiri shquhet për aktivizmin e pashoq në jetën muzikore në Kosovë.
Ishte drejtues i institucioneve më të rëndësishme të kulturës në vend, nga Shoqata e Kompozitorëve të Kosovës tek Radio Prishtina e ansambli nacional i këngëve dhe valleve “Shota”. Ai është themelues i festivaleve si “Takimet e talentëve të Kosovës”, “Akordet e Kosovës” dhe “Kosovarja këndon”, kryeredaktor në Radio Prishtinë, dirigjent i korit dhe orkestrës frymore në Mitrovicë, tërë aktiviteti i tij është i lidhur ngushtë me organizimin, promovimin e muzikës në vend. Padyshim, dominimi i vlerave të trashgëmisë sonë shpirtërore dallojnë Beqirin për fanatizmin e tij të jashtzakonshëm në ruajtjen dhe promovimin e vlerave të muzikës sonë autoktone – shqiptare dhe ngritjen e saj në nivelin më të lartë artistik.
Puna e tij pedagogjike, artistike dhe krijuese, është dekoruar me dhjetëra mirënjohje komunale, krahinore, federative dhe së fundmi është nderuar me medaljen Presidenciale të meritave si dhe çmimi kombëtar për vepër jetësore “Niketë Dardani”. / KultPlus.com
Kur dashuroheshim në kohën tonë, Kur tretesha dhe digjesha për ty, Nga njeri-tjetri letrat vinin vonë, Kalonte dhe një muaj apo dy. Po ndofta dashuria mbahej gjallë, Se zjarrin mbanin letrat në udhëtim Me bicikletë a mushkë apo me kalë Në vapë e shi, dëborë dhe thellim. Kur dashuroheshim në kohën tonë Me zor na vinin letrat fshat-qytet Nuk kishim nëpër dhoma telefonë Dhe në ëndërr s’kishte faks dhe internet. Megjithatë më mirë që nuk kishte As telefon as internet, as faks, Se fjalë e nisur shpejt dhe mund ta vriste Një dashuri të vjetër për një çast./ KultPlus.com
Rruga rreth e rrotull zjente e zhurmonte. Veshur në të zeza në dhimbje madhështore, një grua shkoi duke tundur plot salltanet, kindet e dantellat e fustanit të saj të gjatë
Po pija në mejhane i përhumbur, tapë e ekstravagant kur ajo kaloi para meje, me kembë prej statuje e fisnike si shqiponjë. E, thellë në sytë e saj, qiell gri ku lind urugani, pashë embëlsinë që magjeps e epshin që vret…
Ish një vetëtimë verbuese e pastaj u bë… natë! O bukuri kalimtare që më bëre të fluturoj me krahë, vallë, s’do të shoh më, në këtë jete a në eternitet?
Ajo iku e humbi mes turmës! S’do t’a shihja kurrë! Nuk dija ku vinte e as ajo s’dinte ku shkoja unë. Por, oh, qeshë i bindur! Po, qeshë i sigurtë! Ajo do ish gruaja që do të kisha dashuruar…/KultPlus.com
Pashë në ëndër gjenezën time nën djersët e gjumit, duke çpuar Lëvoren që rrotullohej, të fortë si muskuli I një motori në trapano, duke u transportuar Te shëmbëllimi dhe te trari i nervit.
Prej gjymtyrësh të bëra me përmasa krimbi, i hequr qafe Prej mishit kryeneç, i limuar Nga të gjitha veglat e barit, metal Prej diejsh në natën që njerëzit shkrin.
Trashëgimtar i venave ku valon pika e dashurisë, E shtrenjtë në kockat e mia një qenie, unë Bëra xhiron e globit të trashëgimisë sime, udhëtim Në klasë të parë, te njeriu që u ingranua gjatë natës.
Pash në ëndër gjenezën time dhe prapë vdiqa, shrapnel I ngulur në zemrën në lëvizje, e grisur Në plagën e qepur dhe erë e mpiksur, vdekje Me maskë në gojën që gëlltiti gazin.
Esnaf në vdekjen time të dytë dallova lartësitë, Vjelje thikash dhe bimësh helmuese, ndryshk Gjaku im mbi të vdekurit e temperuar, duke forcuar Luftën time të dytë për tu shkëputur nga bari.
Dhe në lindjen time ishte infektues pushteti, i dyti Rresureksion i skeletit dhe Veshje e re për shpirtin lakuriq. Virilitet Rrodhi nga e dhimbshmja dhimbje.
Pashë në ëndër gjenezën time nën djersët e vdekjes, i rënë Dy herë në detin që ushqen, jo më i freskët Në ujin e kripur të Adamit derisa, shëmbëllim I një force të reje njerëzore, unë të kërkoj diellin.
“Pos brengave të mundshme, një nga shkaqet më njohura të palumturisë, është zilia. Zilia, do të thosha, është njëra ndër pasionet më të përgjithshme dhe më të thella të njeriut.
Ajo mund të hetohet lehtë te fëmijët para se të mbushin një vit dhe çdo pedagog kësaj duhet t’i kushtojë kujdesin më të hollë. Në shfaqjen më të vogël të afrisë ndaj një fëmije në dëm të tjetrit, hetohet menjëherë dhe nuk durohet. Kushdo që ka punë me fëmijë, duhet domosdo që kur ndan, të jetë i drejtë deri në fund, i përkryer, i ashpër dhe i pandryshueshëm.
Mirëpo fëmijët vetëm pak më tepër e zbulojnë lakminë dhe xhelozinë e tyre se sa të rriturit. Ky emocion është njësoj mbizotërues midis fëmijëve dhe të rriturve.
Midis damave mesatare të çmuara, zilia luan një rol jashtëzakonisht të madh. Nëse uleni në metro dhe ndodh që pranë vagonit të kalojë ndonjë grua e bukur e veshur mirë, shikojini sytë e grave të tjera. Do ta vëreni se secila prej tyre, me përjashtim të mundshëm të atyre që janë të veshura më mirë, e vështrojnë atë grua me shikim smirëzi dhe do të përpiqen të gjejnë diçka që është nënçmuese për të.
Dëshira për skandale është shprehje e kësaj smire të përgjithshme: edhe çfarëdo tregimi kundër gruas tjetër besohet menjëherë pa fakt bindës. Moralizimi i shumëfishtë i shërben po këtij qëllimi: u’a kanë zili atyre që bëjnë mëkat, kurse në të njejtën kohë e konsiderojnë se është virtyt të dënohen ato për mëkatet e tyre. Ky lloj i veçantë i virtytit është sigurisht shpërblim i vetvetes.
Saktësisht po kjo gjë, ndërkaq, mund të vëheret plotësisht edhe ndër burra, me përjashtim se gratë i konsiderojnë rivale të gjitha gratë e tjera, kurse burrat si rregull e kanë këtë ndjenjë vetëm ndaj burrave të profesionit të njejtë.”/filozofia.al
Ndërsa shumë turistë zgjedhin të vijnë në Shqipëri për të zbuluar bukurinë e plazheve mesdhetare pa turma vizitorësh, ju gjithashtu mund të përjetoni një qëndrim vërtet magjepsës në qytetin e lashtë të Gjirokastrës, shkruan Mina Elwell në revistën amerikane të udhëtimeve “Islands”.
Besohet se njerëzit kanë banuar në këtë qytet që nga viti 2000 p.e.s.
Ndërsa jeni duke ecur nëpër qytet – do të keni ndjesinë e kthimit pas në kohë, pasi të eksploroni muret e Kalasë së shekullit VI, xhaminë osmane – të ndërtuar në vitet 1400 – dhe Pazarin historik që daton pothuajse tre shekuj më parë.
Shqipëria është një nga destinacionet më të përballueshme në Evropë dhe Gjirokastra nuk bën përjashtim.
Mënyra më e lehtë dhe zakonisht më e lirë për të shkuar në Gjirokastër me linjë ajrore – është të fluturoni për në Korfuz, të merrni një traget për në Shqipëri (zakonisht kushton rreth 35 dollarë) dhe pastaj të merrni autobusin nga Saranda në Gjirokastër (rreth 5 dollarë).
Nëse po udhëtoni nga kryeqyteti, Tirana, do t’ju duhen rreth tre orë e gjysmë me makinë ose autobus për të arritur në Gjirokastër.
Gjatë sezonit veror, Gjirokastra frekuentohet nga një numër i madh turistësh. Temperaturat mund të arrijnë mbi 37 gradë Celsius.
Rekomandohet të vizitohet gjatë vjeshtës, për të shijuar atmosferën e qetë të “Qytetit të Gurtë”.
Turistët do të kenë mundësinë të marrin pjesë në Festivalin Kombëtar të Folklorit – i cili mbahet çdo pesë vjet – pasi vera në Gjirokastër ofron shumë muzikë, valle dhe ushqim.
Si është të vizitosh “Qytetin e Gurtë” të Gjirokastrës?
Lart në male, qyteti i Gjirokastrës është një vend unik, plot me arkitekturë osmane, rrugë me kalldrëm dhe një Kala madhështore – që pothuajse duket sikur është rritur natyrshëm nga shkëmbinjtë shkëmborë shqiptarë.
Harqet prej guri të Kalasë dhe pamjet e maleve ia vlejnë të vizitohen. Sapo të hyni brenda, do të shihni edhe dy muze historikë interesantë.
Vizita në Kalanë e Gjirokastrës kushton rreth 5 dollarë dhe rreth 3 dollarë shtesë për të parë muzetë.
Ju mund të mësoni gjithçka rreth historisë së qytetit dhe Kalasë – e cila shërbeu si një burg i tmerrshëm për të burgosurit politikë.
Gjithashtu, mund të vizitoni disa shtëpi të mrekullueshme prej guri.
Eksploroni “Shtëpinë e Zekatëve” të viteve 1800 për të zbuluar tavanet e saj të përpunuara, muret e pikturuara dhe dritaret mbresëlënëse prej qelqi me ngjyra. Mund ta vizitoni për më pak se 5 dollarë.
Mos humbisni një shëtitje në Urën e Ali Pashës. Dikur, kjo urë e lartë prej guri ishte pjesë e sistemit të ujësjellësit të qytetit, por sot është një shteg që vizitorët mund ta eksplorojnë.
Do t’ju duhet të ecni për rreth gjysmë ore për të arritur atje. Kjo është mënyra perfekte për të shijuar peizazhin përreth qytetit.
Shijoni kuzhinën vendase të Gjirokastrës
Ekzistojnë shumë ushqime të shijshme për të provuar në Gjirokastër, por mezja që nuk duhet të humbisni është Qifqi,
Qoftet me oriz kanë një aromë menteje dhe janë një specialitet i qytetit.
Gjithashtu, provoni byrekun e mbushur me mish dhe djathëra; mishin e pjekur në skarë dhe çajin e malit.
Për një vakt të paharrueshëm në Gjirokastër, shkoni në Pazarin e Vjetër, në qytetin e vjetër, ku do të gjeni shumë restorante dhe kafene.
Shumë hotele dhe bujtina me mëngjes në Gjirokastër ofrojnë vakte të shijshme falas në mëngjes si pispili, reçel fiku dhe ëmbëlsira.
Shumë prej tyre janë të drejtuara nga familjarët, dhe aty mund të shijoni një vakt të gatuar në shtëpi, duke ju mundësuar një nga përvojat më autentike të kuzhinës mesdhetare gjatë udhëtimit tuaj./atsh/KultPlus.com
“Dashuria është shumë më tepër se sa dëshira për marrdhënie seksuale; ajo është mjeti kryesor për të ikur nga vetmia e cila i prek meshkujt dhe femrat përgjatë pjesës më të madhe të jetës së tyre.”
“Jeta e mirë inspirohet nga dashuria dhe udhëhiqet nga dija.”
“Shpresat ekstreme janë të lindura nga mjerimet ekstreme.”
“Njerëzit janë të lindur injorantë, jo budallenjë. Ata i bënë budallenjë edukimi.”
“Dehja është vetvrasje e përkoshme.”
“Martesa për gruan është mënyra më e zakonshme e jetesës dhe sasia e përgjithshme e seksit të padëshiruar, e duruar nga gruaja, me shumë gjasë është shumë më e madhe në martesë se sa në prostitucion.”/KultPlus.com
Nën ritmet e muzikës, këngëve dhe valleve, si edhe me pjesëmarrjen e jashtëzakonshme të disa prej artistëve më të njohur shqiptarë dhe grupeve të huaja artistike, qyteti bregdetar i Vlorës çeli dje zyrtarisht, sezonin turistik 2025.
Në një koncert madhështor, ku performoi këngëtari Ylli Limani, por edhe grupe artistësh nga e gjithë bota, qytetarë të shumtë, turistë të huaj, por edhe artdashës ishin të pranishëm në shëtitoren në Lungomare ku ishte ngritur edhe skena e koncertit.
Kryebashkiaku i Vlorës, Ermal Dredha, u shpreh se aktivitetet hapëse të sezonit turistik nisin me “Miss Summer World”, ku përpos koncertit madhështor i cili u mbajt të shtunën në mbrëmje, janë parqshikuar edhe plot aktivitete të tjera përgjatë gjithë Lungomares.
“Ndaj, mos mungoni, eja të gjithë të bashkohemi dhe të festoni me ne”, tha Dredha.
Në Vlorë, turizmi gjithëvjetor është karakteristikë kryesore e zhvillimit të këtij qyteti bregdetar, ku vizitorë të shumtë vendas dhe të huaj shijojnë kulinarinë e qytetit bregdetar, por edhe peizazhet e mrekullueshme të Labërisë.
Edhe ditën e sotme, në Vlorë do të vazhdojnë aktivitetet artistike në kuadër të çeljes zyrtare të sezonit turistik për këtë vit, ndërsa pjesë e ofertës turistike janë edhe muzetë, kultura, kulinaria dhe tradita në të gjitha dimensionet e saj.
Koncerti i mbrëmjes së djeshme kulmoi me një spektakël të jashtëzakonshëm fishekzjarresh, ndërsa surpriza të tjera i presin sot qytetarë vlonjatë dhe turistët e shumtë që ndodhen në këtë qytet bregdetar./atsh/KultPlus.com
