Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave (DPA) në bashkëpunim me Bashkinë e Delvinës, prezantoi ekspozitën “Delvina në dokumentet e AQSH-së”.
Ekspozita u prezantua me rastin e zhvillimit të Panairit “Traditë, Kulturë, Shije Delvinjote”.
Në çeljen e kësaj ekspozite dokumentare dhe fotografike shfaqur në sheshin “Sulejman Delvina”, qenë të pranishëm drejtori i përgjithshëm i Arkivave, Ardit Bido, kryebashkiaku i Delvinës, Besmir Veli, kryetari i Qarkut Vlorë, Ervis Moçka, dashamirës të historisë dhe qytetarë të shumtë.
Publiku vendas dhe pushues të shumtë sezonalë, patën mundësinë të mësonin mbi historikun e Delvinës dhe veprimtarinë atdhetare të disa prej figurave të rangut lokal. Mes dokumenteve të përzgjedhura, bënin pjesë: Të dhëna nga kërkimet arkeologjike në rang krahinor; Shënime të Imamit Zejnel Hamza rreth kontributit të tij në përhapjen e alfabetit shqip në krahinën e Çamërisë; Të dhënat mbi personalitetet, shkrimtarët, mirëbërësit dhe gratë e shkolluara në rang krahinor; Telegrame nga Himara dhe Vunoi dërguar kryeministrit dhe Ministrit të Drejtësisë H. Delvina, prej të krishterëve të këtyre zonave, që e falënderonin për ringritjen e Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë; Njoftime të Kishës Autoqefale për çështje të ndryshme; Pamje nga qyteti Delvinës dhe zonat përreth.
Promovimi i pasurisë dokumentare të kombit është një nga pikërëndesat në veprimtarinë e DPA-së./ KultPlus.com
Historia na ka dhënë pjesën e saj të mirë të letrave thellësisht prekëse të këshillave atërore, ndër to gurë të çmuar në xherdanin e magjisë epistolare mbeten ato të Sherwood Anderson, Ted Hughes, F. Scott Fitzgerald, John Steinbeck dhe babai i Jackson Pollock. Por mbështetuni dhe konsiderojeni atë çfarë mëton Charles Dickens (7 shkurt 1812–9 qershor 1870) për të ngritur në sublimitet me butësi dhe mençuri të pashoqe këshillimin, predikimin e një shpirti që pa thellë në botën e fëmijëve siç i ngërtheu egërsisht rrënjët në botën e ashpër të kapërcyellit të epokave.
Kur djali i tij më i vogël dhe i preferuar, Edward Bulwer Lytton – i mbiquajtur Plorn dhe referuar shpesh nga babai i tij si “fisniku Plorn” dhe “Plorn i dashur” – u nis për në Australi, më 26 shtator 1868 për të ndjekur universitetin, Dickens pati një ndijim spazmik të fortë dhe të papritur. Ishte reagim emocional ndaj largimit të tij, ndarjes së djalit nga babai. Në një letër drejtuar gruas së tij, e gjetur në Letrat e Charles Dickens, ai i rrëfen së shoqes skenën e ndarjes me të birin:
Mund të ju them, sinqerisht se ai u largua, i gjori i dashur, si dhe mund të pritej. Ai ishte i zbehtë dhe kishte qarë, dhe (tha Harri) ishte dërrmuar në vagonin e hekurudhës, gjë e cila u konstatua pasi doli nga stacioni i Higham; por vetëm për një kohë të shkurtër.
Pak para nisjes së trenit ai qau shumë, por jo me dhimbje. … Këto janë gjëra të vështira, të vështira, por ato mund dhe duhen bërë pa mjete apo ndikim, dhe atëherë do të ishin shumë më të vështira. Zoti e bekoftë!
Më 4 tetor, Dickens vështirë se mund ta përmbajë trishtimin në një letër drejtuar mikut të tij të mirë Charles Fechter:
Por Plorn ka shkuar në Australi. Ishte një ndarje e vështirë në fund. Ai m’u duk se u bë edhe një herë fëmija im i vogël, më i vogël dhe i preferuar, me afrimin e ditës dhe nuk e mendoja se mund të isha tronditur kaq shumë.
Dhe më 11 tetor, ai ankohet:
E gjej veten duke menduar vazhdimisht për Plorn.
Përfundimisht, në ditën e Krishtlindjeve të atij viti, ai shkruan djalit të tij Plorn këtë letër të bukur dhe të përjetshme këshillimi si një at’ i lartë misioni:
Plorni im më i dashur,
Unë e shkruaj këtë shënim sot sepse largimi juaj është shumë në mendjen time dhe sepse dua që ju të keni disa fjalë ndarëse nga unë për t’i menduar herë pas here në momente të qeta. Nuk kam nevojë të të them se të dua shumë dhe më vjen shumë, shumë keq që të ndahem me ty. Por kjo jetë është gjysma e përbërë nga ndarje dhe këto dhimbje duhen përballuar. Është ngushëllimi im dhe bindja ime e sinqertë që ju do të provoni jetën, për të cilën jeni më i përshtatshëm. Mendoj se liria dhe egërsia e jetës, janë më të përshtatshme për ju, se çdo eksperiment në një studim apo zyrë; dhe pa atë trajnim, nuk mund të kishit ndjekur asnjë profesion tjetër të përshtatshëm.
Ajo që keni dashur tashmë deri më tani ka qenë një qëllim i vendosur, i qëndrueshëm dhe konstant. Prandaj ju këshilloj që të këmbëngulni në një vendosmëri të plotë për të bërë gjithçka që duhet të bëni sa më mirë që mund ta bëni. Unë nuk isha më i rritur sa ju jeni tani, kur më duhej të fitoja bukën e gojës për herë të parë dhe ta bëja këtë nga kjo vendosmëri, dhe që atëherë nuk jam lodhur kurrë në të.
Asnjëherë mos përfitoni nga fatkeqësia e dikujt, në asnjë transaksion dhe kurrë mos jini të ashpër me njerëzit që janë më të dobët se ju. Mundohuni t’u bëni të tjerëve, ashtu siç do të dëshironit të bënin me ju dhe mos u dekurajoni, nëse ndonjëherë dështojnë këto sipërmarrje virtyti. Është shumë më mirë për ju që ata të dështojnë në respektimin e rregullit më të madh të vendosur nga Shpëtimtari ynë, sesa ju.
Unë vendosa një Testament të Ri midis librave tuaj, për të njëjtat arsye, dhe me të njëjtat shpresa, që më bënë të shkruaj një rrëfim të lehtë për të, për ju, kur ishit fëmijë; sepse është libri më i mirë që ka qenë ose do të njihet ndonjëherë në botë, dhe sepse ai ju mëson mësimet më të mira, me të cilat mund të udhëhiqet çdo krijesë njerëzore, që përpiqet të jetë e vërtetë dhe besnike ndaj detyrës. Ndërsa vëllezërit tuaj janë larguar, një nga një, unë i kam shkruar secilit fjalë të tilla që po ju shkruaj tani juve dhe i jam lutur të gjithëve që të udhëhiqen nga ky libër, duke lënë mënjanë interpretimet dhe shpikjet e njerëzve.
Ju do të mbani mend se nuk jeni lodhur kurrë në shtëpi, për ritet fetare apo thjesht formalitetet. Gjithmonë kam qenë në ankth, që të mos i lodh fëmijët e mi me gjëra të tilla, para se të rriten mjaftueshëm, për të krijuar mendime duke i respektuar ata. Prandaj, do ta kuptoni më mirë që unë tani ju lartësoj në mënyrën më solemne të vërtetën dhe bukurinë e fesë së krishterë, siç erdhi nga vetë Krishti, dhe pamundësinë për të gabuar shumë, nëse e respektoni atë me përulësi, dhe me gjithë forcën e zemër.
Vetëm një gjë më shumë në këtë kokë. Sa më shumë të jemi të zellshëm për ta ndier atë, aq më pak jemi të prirur të rendim përpara për të. Mos e braktisni kurrë praktikën e shëndetshme të thënies së lutjeve tuaja private, në darkë dhe në mëngjes. Unë kurrë nuk e kam braktisur atë vetë dhe e ndjej komoditetin e saj, atë frymë të shenjtë që përshkon dhe më mbush.
Shpresoj se do të mund të thuash edhe kur të jem më, se ke pasur një baba të sjellshëm. Ju nuk mund të tregoni dashurinë tuaj për të aq mirë, ose ta bëni atë aq të lumtur, sa duke bërë detyrën tuaj.
World Aquatics, i njohur më parë si FINA, është federata ndërkombëtare e njohur nga Komiteti Olimpik Ndërkombëtar për administrimin e garave ndërkombëtare në sportet ujore, dhe së fundmi i është bashkuar zyrtarisht “United Nations’ Sports for Climate Action Framework”, një iniciativë që synon të inkurajojë komunitetin global të sporteve për të kontribuar në qëllimet e veprimit klimatik në mbarë botën, përcjell KultPlus.
Njoftimi u bë disa ditë më parë në një ngjarje të veçantë në Avenue des Champs-Élysées gjatë Lojërave Olimpike Paris 2024.
Për të shënuar rastin e nënshkrimit nga “World Aquatics”, Lindita Xhaferi-Salihu, drejtoresha e angazhimit të biznesit për veprimin global të klimës së OKB-së, mbajti një fjalim kryesor.
U mbajt gjithashtu një panel diskutimi, i udhëhequr nga Marie Sallois, drejtore e Korporatës dhe Zhvillimit të Qëndrueshëm në IOC dhe me finalistët e 2023 IOC Climate Action Awards 2023. Paneli ofroi një platformë tërheqëse për dialog të hapur, duke theksuar nevojën për veprim kolektiv dhe zgjidhje inovative për të mbrojtur të ardhmen e sporteve ujore.
Ngjarja njoftoi gjithashtu finalistët e IOC Climate Action Awards 2024. Këto çmime njohin qasjet frymëzuese, inovative dhe krijuese për të ofruar një botë më të mirë. Finalistët përfaqësojnë një gamë të larmishme projektesh që po udhëheqin rrugën për përgjegjësinë mjedisore nga atletët olimpikë, Komitetet Olimpike Kombëtare dhe Federatat Ndërkombëtare.
Duke folur për nënshkrimin, presidenti botëror i Aquatics Husain Al-Musallam tha: “Sportistët tanë garojnë në ujë. Ruajtja e deteve, lumenjve dhe liqeneve është thelbësore për mbijetesën e planetit tonë dhe të sportit tonë. Është e domosdoshme që ne të gjithë të punojmë së bashku në të gjithë komunitetin sportiv global – dhe më gjerë – për këtë çështje kritike.”
Një numër atletësh ujorë, duke përfshirë Anthony Ervin dhe Pernille Blume, morën pjesë në ngjarje dhe diskutuan dhe shprehën mbështetjen e tyre për qëllimet e World Aquatics. Prania e tyre tregoi njohjen në rritje midis atletëve për rëndësinë e mbrojtjes së planetit.
Nënshkrimi nga World Aquatics shënon një hap të rëndësishëm në mbrojtjen e sporteve ujore dhe të botës. Me mbështetjen e atletëve dhe ekspertëve, World Aquatics është përkushtuar që të ketë një ndikim të qëndrueshëm në këtë fushë.
Me sportet ujore të lidhura fort me mjedisin natyror, rëndësia e kërcënimeve që vijnë nga ndryshimet klimatike janë të mëdha. Për të përmbushur sfidën, World Aquatics po zhvillon përpjekjet për qëndrueshmëri me krijimin e një strategjie ambicioze të qëndrueshmërisë e cila mbështet objektivat e zhvillimit të qëndrueshëm të OKB-së dhe mbulon çështjet mjedisore, sociale dhe të qeverisjes.
World Aquatics do të harmonizohet me aktorët e saj për të siguruar që janë ndërmarrë përpjekje sistematike si në afat të shkurtër ashtu edhe në atë afatgjatë për të promovuar përgjegjësi më të madhe mjedisore, për të edukuar rreth veprimit klimatik, për të promovuar konsum të qëndrueshëm dhe të përgjegjshëm dhe për të avokuar për veprimin klimatik përmes komunikimit.
Është bërë përparim rreth programeve të fokusuara në shoqëri, si programi Discover Water (i nisur gjithashtu në Paris, në Ditën Botërore të Parandalimit të Mbytjes – 25 korrik) i cili synon t’u sigurojë fëmijëve të vegjël anembanë botës edukimin dhe aftësitë e nevojshme për të shijuar në mënyrë të sigurt sportet ujore. Ky program është i lidhur thelbësisht me mbrojtjen e mjedisit, duke kuptuar se cilësia e ujit mund të ndikojë në sigurinë dhe biodiversitetin.
Sot janë bërë 10 vite nga vdekja e aktorit të njohur amerikan, Robin Williams, shkruan KultPlus.
Aktori komedian Robin Williams lindi me 21 korrik të vitit 1951, dhe vdiq në moshën 63-vjeçare në vitin 11 gusht të vitit 2014. Ai u vetëvra në shtëpinë e tij në Kalifornia, pasi vuante nga sëmundja e Parkinsonit dhe depresioni i rëndë.
Disa nga rolet dhe filmat që ai mori pjesë janë: Mork në ‘Mork and Mindy’, Xhenin në ‘Aladdin’, Daniel Hillard në ‘Znj. Doubtfire, John Keating në ‘Dead Poets Society’ Sean Maguire në ‘Good Will Hunting’ dhe shumë e shumë të tjerë.
Me rolet e tij ikonike ai ishte fitues i pesë çmimeve Grammy, katër Golden Globes, dy Emmy dhe një Oscar./KultPlus.com
Hapet për herë të parë pas 32 vjetësh porta e tunelit të fortifikuar të Porto Palermos.
Ky është hapi i parë i një projekti të Ministrisë së Mbrojtjes për rijetësimin dhe rehabilitimin e të gjithë kompleksit infrastrukturor në Gjirin e Panormës për funksione ushtarake dhe civile.
Projekti synon miradministrimin e zonës, e cila ka nisur të jetë një destinacion turistik i privilegjuar, duke respektuar normat mjedisore dhe duke ofruar kushte sa më të larta sigurie lundrimore.
Hapi tjetër do të jetë përshtatja joinvazive e objekteve të kompleksit që nuk gëzojnë më funksione ushtarake, me qëllim krijmin e një atraksioni turistik të qëndrueshëm.
Projekti synon gjithashtu të rikthejë në gatishmëri teknike këto asete të çmuara të Forcës sonë Detare, të cilat mund të shërbejnë për qëllime stërvitjesh kombëtare dhe ndërkombëtare.
Hapja e tunelit është kryer nën drejtimin e stafit inxhinierik te Batalionit të xhenios dhe kaloi pa asnjë problem pavarësisht mbi 3 dekadave mosaktivizim.
Tuneli shërbente si një bazë autonome për strehimin dhe kalimin e sigurt të mjeteve detare të marinës ushtarake të kohës, brenda gadishullit të Porto Palermos.
Hapja e portës prej çeliku e këtij tuneli ujor të veshur me betonarme ka vënë për herë të parë në lëvizje pas shumë kohësh mekanizmin e saj.
Ndërtimi i këtij tuneli nisi në 1969 dhe zgjati deri në vitin 1988. Ai shërbente për strehimin dhe kalimin e sigurt të mjeteve detare të marinës ushtarake të kohës, duke shërbyer njëkohësisht si një bazë e fuqishme dhe e mbrojtur./ KultPlus.com
Më 11 gusht 1997 përfundonte një nga misionet më të mëdha të zhvilluara nga forcat e ndryshme ushtarake në Shqipëri, i cili njihet me emrin “Operacioni Alba”.
Operacioni Alba ishte një forcë paqeruajtëse shumëkombëshe e dërguar në Shqipëri në vitin 1997. I udhëhequr nga Italia, operacioni synonte të ndihmonte qeverinë shqiptare të rivendoste ligjin dhe rendin gjatë rebelimit të vitit 1997.
Të gjendur pas klimës së pasigurisë me ngjarjet e ndodhura gjatë atij viti, qeveria shqiptare e pa të udhës të kërkonte ndihmën e një force shumëkombëshe për të kryer operacione humanitare në vend.
Kërkesa iu drejtua OKB-së më 27 mars 1997 nga pala shqiptare dhe Këshilli i Sigurimit e miratoi atë, duke i hapur udhë një kontingjenti prej 3000 ushtarësh nga Franca, Turqia, Greqia, Spanja, Rumania, Austria dhe Danimarka.
Shteti koordinues i kësaj trupe do të ishte Italia, e cila u përzgjodh të drejtonte këtë mision. Bazat operacionale të trupave ishin në Tiranë, Durrës, Vlorë dhe Fier.
Gjatë këtij operacioni janë zhvilluar rreth 1700 operacione, ku mendohet se në dobi të popullatës janë shpërndarë rreth 5700 tonë ndihma në ushqime, ilaçe, veshje etj.
Trupa ushtarake gjatë gjithë kohës monitorohej nga programi i OSBE-së./ KultPlus.com
Manastiri i Shën Julitës dhe Qirikut në Dhuvjan të Gjirokastrës, së shpejti do t’i nënshtrohet restaurimit. Projekti do të financohet nga Departamenti Amerikan i Shtetit, Fondi i Ambasadorëve për Ruajtjen e Trashëgimisë Kulturore, të SHBA dhe Ambasada e SHBA në Shqipëri, përmes CHwB Albania.
Organizata CHwB Albania (Trashëgimia Kulturore pa Kufij) dhe njoftimin për pjesëmarrje në tender: Ndërhyrje Konservuese në “Manastirin e Shën Julitës dhe Qirikut”, (Monument i Kategorisë së Parë).
Trashëgimia Kulturore pa Kufij fton kompani që janë të licencuara në zbatimin e punëve restauruese në fushën e trashëgimisë kulturore të dorëzojnë oferta financiare, të vlefshme për punë në një objekt kulti, Monument i Kategorisë së Parë, për projektin: “Ndërhyrje Konservuese në “Manastirin e e Shën Julitës dhe Qirikut”, në Dhuvjan, në Gjirokastër”.
Manastiri është një mrekulli arkitekturore e Mesjetës, ndërtuar në vitin 1588. Kjo perlë e rrallë shfaq zgjuarsinë e ndërtuesve mesjetarë, me nefin e saj në formë kryqi të kurorëzuar nga një kube madhështore.
Gjashtë kolona tërheqin sytë nga kupola mbresëlënëse, një dëshmi e aftësisë së epokës në krijimin e strukturave të forta por elegante. Jashtë, kisha magjeps me përmasat e saj harmonike dhe arkitekturën e detajuar me përpikëri, duke ofruar një vështrim në të kaluarën.
Me historinë e saj të pasur dhe arkitekturën e jashtëzakonshme, Kisha e Shën Julitës dhe Qirikut në Dhuvian nuk është thjesht një vend adhurimi, por një thesar i së kaluarës mesjetare të Shqipërisë: një ndalesë e paharrueshme për adhuruesit e historisë dhe të apasionuarit e arkitekturës./ KultPlus.com
Sot në mëngjes u zgjova me shi mbi qelq. Dhe kuptova se prej kohësh tashmë kam zgjedhur të kalburën kur mund të bëja tjetërsoj. A përndryshe, thjesht më të lehtën e mundshme. Përballë të virtytshmes. Apo të zorshmes. Mendime të këtilla më vijnë kur kaloj ditë me radhë në vetmi. Si tani. Orë që shpenzoj në shoqëri të vetes gojëkyçur. Orë e orë të tëra njësoj si një dhomë e vogël. Me veç një rrip tapeti ku mund të ecësh./ KultPlus.com
Ministri i Kulturës, Hajrulla Çeku, pas përmbylljes së festivalit “Doku Fest” ka thënë se përgjatë këtyre nëntë ditëve vizitorët kanë pasur mundësi të shohin filma dokumentar cilësor në nëntë kinematë e hapura në qytetin e Prizrenit.
Ministri Çeku më tej u shpreh se kurimi i të gjitha kategorive të filmave nga viti në vit ka rritur cilësinë e festivalit, duke i siguruar vend të rëndësishëm në skenën ndërkombëtare të filmit.
Vizitorë e qytetarë të vendit patën mundësi të shijojnë atmosferën e mrekullueshme që krijohet në qytet përgjatë këtij festivali.
Pata kënaqësinë që në mbrëmjen përmbyllëse të ndaj çmimin e Kategorisë Kombëtare, e cila edhe këtë vit prezantoi filma që dëshmojnë përparimin e kinematografisë sonë. Si gjithmonë, kurimi i të gjitha kategorive u dallua për përkushtim dhe profesionalizëm, duke i dhënë festivalit identitet unik dhe vend të rëndësishëm në skenën ndërkombëtare të filmit.
Falënderojmë të gjithë që kontribuan për ta bërë edhe këtë edicion të paharrueshëm”, ka thënë ai./ KultPlus.com
Aeroporti Barcelona-El Prat ofron alternativa vërtet ekonomike për një arratisje në destinacionet e reja – për të zbuluar një kulturë tjetër, një gastronomi tjetër ose thjesht për të pushuar, sipas një artikulli të publikuar në të përditshmen spanjolle “Mundo Deportivo”.
Fluturimet drejt Shqipërisë janë të përballueshme. Udhëtimi nga Barcelona në Tiranë kushton 50 euro.
Disa zgjedhin të pushojnë në shtator, pasi resortet nuk janë të mbipopulluara me turistë dhe temperaturat janë pak më të ulëta.
Por, cilido muaj që të jetë, ajo që kërkojmë kur udhëtojmë janë destinacione të reja që na ofrojnë eksperienca të reja.
Një nga destinacionet më të rekomanduara – bazuar nga përballueshmëria – është Shqipëria.
Riviera Shqiptare është cilësuar si “Karaibet e Evropës” nga ekspertët e udhëtimeve.
Nga kryeqyteti i Shqipërisë, Tirana, në më pak se një orë me makinë do të gjendeni në bregdetin magjepsës shqiptar.
Vendi i vogël evropian nuk krenohet vetëm me plazhet mahnitëse – por ofron edhe qytete mesjetare, mundësi për aktivitete të tilla si rafting dhe hiking.
Nëse keni kohë, mund të vizitoni edhe shtetet fqinj si Kosova, Maqedonia e Veriut apo Mali i Zi.
Cilat vende të vizitoni në Shqipëri?
Ksamili, plazhi më i vlerësuar në Shqipëri.
Berati, i njohur si “qyteti i një mbi një dritareve” dhe një nga qoshet më të bukura të Shqipërisë. Përveç kësaj, është vendi i përsosur për të bërë rafting.
Parku Kombëtar i Luginës së Valbonës, për adhuruesit e natyrës dhe maleve.
Gjirokastra, qendra e saj historike është një sit i Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s.
Syri i Kaltër, një burim uji – i formuar nga një liqen i vogël që i ngjan një pishine me nuanca të bukura të blusë në të gjelbër.
Tirana, kryeqyteti i Shqipërisë ofron modernitetin e vendit, ku mund të shihni bunkerët antibërthamor në periferi – dhe të merrni teleferikun për të parë të gjithë kryeqytetin nga Mali i Dajtit. /atsh/ KultPlus.com
Mbrëmjen e së shtunës është përmbyllur Festivali i 23-të Ndërkombëtar i Filmit të Shkurtër dhe Dokumentar, “Dokufest”, i organizuar si çdo herë në Prizren.
Në kuadër të festivalit, i cili zgjati nga data 2-10 gusht, për artdashësit u prezantuan rreth 250 filma të shkurtër dhe dokumentarë nga vende të ndryshme të botës, në 8 kinema të ndryshme të qytetit.
Të ftuar të shumtë morën pjesë në ceremoninë e ndarjes së çmimeve, të mbajtur në kinemanë e hapur Lumbardhi.
Filmi që zyrtarisht u nominua për Akademinë Europiane të Filmit nga “Doku Fest” u bë “The death of a hero” nga Karin Franz Korlof.
Çmimin kombëtar e mori Norika Sefa me “Like a sick yellow”. Në kategorinë e filmave ballkanik ka fituar filmi “Another Day” nga Eneos Çarka, ndërkaq “special mention” shkoj për “Stray Bodies” nga Elina Psykou.
Çmimin e publikut e mori filmi “Afterwar” i Birgitte Stærmose.
Çmimi i distribuimit ka shkuar për “reMemBer2.human” nga Durim Klaiqi, teksa çmimin “Talent doc” e ka marrë “Worker’s wings” nga Ilir Hasanaj.
Në kategorinë e filmave të shkurtër “special mention” e ka marrë “Dreams like paper boats” nga Samuel Suffren, ndërkaq kryesorin “History is written at night” nga regjisori Alejandro Alonso Estrella.
Ndërkaq në kategorinë Green Dox çmimin kryesor e mori “Apple cider vinegar” nga Sofie Benoot, ndërkaq çmimi “special mention” për “Lichens are the way” nga Ondřej Vavrečka.
Në “Truxh Dox Award” ka triumfuar “23 mile” nga Mitch McCabe, ndërkaq në filmat e kategorisë për të drejtat e njeriut u shpërblye me çmim filmi “Silence of reason” nga Kumjana Novakova.
“A fidai film” nga Kamal Aljafari u bë laureati i kategorisë së filmave ndërkombëtar, ndërkaq “special mention” e mori “What did you dream last night, parajanov?” nga Faraz Fesharaki.
Nuk është abuzive të thuash se erotizmi përfaqëson një hop të lartë të civilizimit dhe është një nga përbërësit vendimtar të tij. Për të ditur sesa primitiv është një komunitet apo sa ka përparuar ai në procesin e vet civilizues, asgjë nuk është më e dobishme sesa të kapërcesh të fshehtat e dhomës së gjumit e të vësh re si bëhet dashuria.
Megjithatë, erotizmi nuk ka vetëm këtë funksion pozitiv dhe fisnikërues për të zbukuruar kënaqësinë fizike dhe për të hapur një spektër të gjerë ndikimesh e mundësish që i lejojnë qeniet njerëzore të kënaqin dëshirat dhe fantazitë e tyre të veçanta. Erotizmi është gjithashtu ai që nxjerr mbi ujë ato fantazma të fshehura në irracionalitet, të cilat janë të natyrës destruktive dhe vdekjeprurëse.
Frojdi e ka quajtur prirje fanatike, e cila lufton me instinktin jetik dhe krijues – Erosin – kondicionin human (kushtin e të qenit njeri). Të çliruar nga vetvetja, pa kurrfarë freri, ato monstra të pavetëdijes, që ngrihen dhe kërkojnë të drejtën qytetare në jetën seksuale, në qoftë se nuk do të ishin të frenuara në një farë mënyre, mund të shkaktonin zhdukjen e species. Prandaj erotizmi jo vetëm gjen te ndalimi një nxitje voluptuoze, por gjithashtu edhe një kufi të dhunuar, i cili sjell vuajtje dhe vdekje./Hejza/ KultPlus.com
Kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama është shprehur falënderues ndaj Chermen Valiev, i cili ia fitoi vendit medaljen e parë olimpike.
Rama përmes një postimi në Facebook, u shpreh se Shqipërisë jo vetëm që nuk i ikin më talentet sportive, po talente të lindura gjetkë e zgjedhin si atdheun e dytë për t’u stërvitur në kushte optimale e për t’u ngjitur në majat e botës, përcjell Klankosova.tv.
“Medalja e Parë Olimpike në historinë tonë është një lajm që flet shumë për punën e Komitetit të Rilindur Olimpik Shqiptar nën drejtimin e Fidel Yllit; për të vërtetën që Shqipërisë jo nuk i ikin më talentet sportive të lindura këtu, po talente të lindura gjetkë e zgjedhin si atdheun e dytë për t’u stërvitur në kushte optimale e për t’u ngjitur në majat e botës; si edhe për fillimin e një historie të re, që në vite do të sjellë fryte të tjera të gëzueshme falë lëvizjes masive sportive për fëmijët dhe investimeve masive në palestra e në infrastrukturë sportive që do të vazhdojnë. Faleminderit Kampion”, shkruan kryeministri shqiptar.
Shqipëria asnjëherë më parë përgjatë historisë së saj në Lojrat Olimpike nuk kishte fituar ndonjë medalje, por tani, me ditën e sotme të 10 gushtit, historia po rishkruhet.
Në Përmet u çel festivali “Nona”, festa e gjysheve shqiptare.
Atmosfera e krijuar në qytet ishte mbresëlënëse. Pjesëmarrëse në këtë festën, që po kthehet në një traditë tanimë, janë gjyshe nga e gjithë Shqipëria dhe jo vetëm Përmeti.
Përmes rrjeteve sociale, bashkia e Përmetit ka publikuar foto nga momentet festive ku fëmijë, të rinjtë e të rejat, por edhe të moshuar, shijuan atmosferën e krijuar.
“Nën një atmosferë të magjishme plot muzikë argëtim, surpriza, gatime tradicionale, produkte lokale. Përmeti dhe gjyshet përmetare mirëpritën çdo vizitor dhe qytetar. Atmosfera festive vazhdoi deri në mesnatë duke sjellë argëtim për Përmetin që këto ditë vere është plot”, shkruan bashkia në postim në rrjetet sociale.
Bashkia e Përmetit fton qytetarët nga qytete të ndryshme të marrin pjesë në mbrëmjen e 2-të, e cila premton edhe më shumë argëtim.
Ky është edicioni i pestë i festivalit “Nona”, ku janë planifikuar tre netë festive, Nata e parë u zhvilua të premten , sot është nata e dytë dhe të dielën nata e fundit.
Shqipëria ka fituar medaljen e parë historike në një Olimpiadë, kjo falë fitores së mundësit Valiev në finalen e medaljes së bronztë kundër mundësit nga Taxhikistani, Rassadin.
25-vjeçari rus që zgjodhi të përfaqësonte ngjyrat kuqezi fitoi medaljen e Bronztë në peshën 74 kg stil i lirë, duke mundur 6-2 taxhikistanezin.
Kjo është medalja e parë e Shqipërisë në historinë e saj në Lojërat Olimpike, e cila erdhi pas një performance fantastike nga Valiev, teksa shpresat qëndrojnë dhe për një medalje tjetër të bronztë me mundësin çeçen Islam Dudaev, i cili rikthehet në garë pas fitores së iranianit Amouzadkhalili në gjysmëfinale.
Valiev do të ngjitet kështu në podium si vend i tretë, së bashku me amerikanin Dake si dy fituesit e medaljeve të bronzta, teksa medalja e artë u fitua nga mundësi nga Uzbekistani, Zhamalov, që mposhti në finale japonezin Takatani.
Susan Wojcicki, e cila udhëhoqi YouTube-n në një nga periudhat e tij më të trazuara dhe me rritjen më të shpejtë, ka vdekur në moshën 56-vjeçare.
Wojcicki vdiq pas një beteje dyvjeçare me kancerin në mushkëri, njoftoi bashkëshorti i saj, transmeton Klankosova.tv.
Ajo ishte shefe ekzekutive e YouTube që nga viti 2014 derisa u largua vitin e kaluar. Para kësaj, ajo ka punuar në kompaninë Google.
“Me pikëllim të thellë ndaj lajmin për ndarjen nga jeta Susan Wojcicki. Gruaja ime e dashur prej 26 vitesh dhe nëna e pesë fëmijëve tanë na la sot pas dy vitesh jetese me kancer të mushkërive me qeliza jo të vogla”, tha Dennis Troper, bashkëshorti i Wojcickit, në një postim në Facebook.
“Gjatë dy viteve të fundit, edhe pse u përball me vështirësi të mëdha personale, Susan iu përkushtua për ta bërë botën më të mirë përmes filantropisë së saj, duke përfshirë mbështetjen e kërkimeve për sëmundjen që përfundimisht i mori jetën”, tha Shefi Ekzekutiv i Google, Sundar Pichai në një postim, transmeton Klankosova.tv/ KultPlus.com
66 instrumentistët nga 17 vendet e ndryshme të Evropës kanë performuar mbrëmjen e së premtes në skenën e teatrit “Aleksandër Moisiu “, nën drejtimin e dirigjentit, Desar Sulejmani. Duke e cilësuar si një sfidë, Maestro Sulejmani thotë ndër të tjera se dëshira është ta kthejnë në traditë këtë aktivitet.
Edhe për instrumentistët rrugëtimi nuk ka qenë i lehtë. Megjithëse është hera e parë që marrin pjesë në këtë koncert janë të bindur se do t’ia dalin, pasi muzika i ka bërë bashkë, pavarësisht vendeve që përfaqësojnë.
Ndërthurja e muzikës klasike me atë moderne ishte e veçanta e këtij koncerti, që edhe këtë vit u mirëprit nga artdashësit durrsakë që mbushën sallën e teatrit “Aleksandër Moisiu ” mbrëmjen e së premtes./ balkanweb/ KultPlus.com
Kryeministri i Kosovës, Albin Kurti ka kujtuar dëshmorët Bekim Berisha – Abeja, Bedri Shalën, Elton Zherkën dhe Përmet Vulën, në 26-vjetorin e rënies së tyre.
Kurti, përmes një postimi në llogarinë e tij në Facebook, shprehet se këta dëshmorë ishin luftëtarë të paepur, që u dhanë shembull të gjithë atyre që u rreshtuan më pas vullnetarisht në radhët e UÇK-së.
“Sot në 26 vjetorin e rënies së tyre, i kujtojmë dëshmorët e lirisë së Kosovës: Bekim Berisha – Abeja, Bedri Shala, Elton Zherka dhe Përmet Vula. Më 10 gusht të vitit 1998, këta katër luftëtarë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës ranë dëshmorë duke luftuar me forcat serbe në zonën e Junikut. Duke u vrarë në muajt e parë të luftës në Kosovë, Bekimi, Bedriu, Eltoni dhe Përmeti ishin luftëtarë të paepur që me aktivitetin dhe luftën e tyre, u dhanë shembull të gjithë atyre që u rreshtuan më pas vullnetarisht në radhët e UÇK-së. Lavdi Bekim Berishës – Abejës, Bedri Shalës, Elton Zherkës dhe Përmet Vulës, mes dëshmorëve të rënë për lirinë e Kosovës!”, shkruan i pari i qeverisë.
James Cameron ka njoftuar titullin e filmit të ri Avatar, “Fire And Ash”.
“Avatar: Fire and Ash” është filmi i ardhshëm epik fantastiko-shkencor amerikan i drejtuar, shkruar, bashkëprodhuar dhe bashkë-edituar nga James Cameron.
Ai është filmi i tretë në ekskluzivitetin e Cameron’s Avatar dhe një vazhdim i Avatar: The Way of Water (2022).
Regjisori bëri një paraqitje surprizë në D23, eventi i fansave të Disney në Kaliforni, së bashku me yjet e filmit Zoe Saldana dhe Sam Worthington për setin e tretë të filmit për vitin 2025.
Epika e fantashkencës vjen pas “Avatar” të vitit 2009 dhe vazhdimin e tij “Avatar: The Way Of Water” të shfaqur për publikun e gjerë në 2022.
“Filmi i ri nuk është ai që prisni, por padyshim ai që dëshironi”, tha Cameron para audiencës prej 12,000 personash.
“Ne nuk do të shfaqim pamje sot, është shumë shpejt, por do të ndajë me ju – një koncept arti të mrekullueshëm për të ngacmuar imagjinatën tuaj, i cili shfaq personazhet në qiell dhe të rrethuar nga zjarri”, tha 69-vjeçari.
Ai gjithashtu foli rreth një personazh të ri që audienca do të “pëlqejë ta urrejë”.
“Ka kultura, mjedise dhe krijesa të reja dhe biome të reja”, tha Cameron.
“Do të shihni shumë më tepër nga Pandora, planeti, që nuk e keni parë kurrë më parë”, shtoi ai.
Filmi pritet të dalë në 19 dhjetor 2025. /atsh/ KultPlus.com
Njerëzit në Romë po kërcënojnë të braktisin qytetin e tyre përgjithmonë për shkak të veprimeve “të egra” të turistëve.
Carlo Verddone, një regjisor italian, është i tmerruar nga pamja e turistëve të dehur në Romë që lëshojnë pantallonat për të urinuar publikisht për shkak të mungesës së madhe të tualeteve publike.
Së bashku me trafikun e pandërprerë, mbeturinat në rritje dhe mbishkrimet e shfrenuara, këto çështje po e shtyjnë Carlon, një romak që nga viti 1950, ta mendojë largimin përgjithmonë.
“E mendoj, vërtet, dy-tri herë në javë. Më lër të shpëtoj”, ka rrëfyer ai për mediat. “Nuk jam vetëm unë. Kam shumë miq që po mendojnë konkretisht të largohen nga Roma. Është hera e parë që ndodh”, tha ai më tej, shkruan Daily Star, transmeton Klankosova.tv.
Carlo e kritikoi sjelljen si “të turpshme” dhe “të paimagjinueshme” për një kryeqytet normal evropian, duke u bërë thirrje autoriteteve të vendosin më shumë tualete publike. Roma, e cila pati një rekord prej 35 milionë turistësh vitin e kaluar, nga 32 milionë në 2022, po përballet me këtë çështje.
Ka qenë një fundjavë e jashtëzakonshme artistike ajo që lamë pas për banorët e Bashkisë Prrenjas.Në sheshin qëndror të këtij qyteti është zhvilluar edicioni i parë i eventit lokal më të madh folklorik të mbajtur ndonjëherë i titulluar “Prrenjasi, Fest -Folk”.
Në këtë event morën pjesë dhjetra artistë e instrumentistë të njohur të zonës të cilët kanë arritur suksese të shumta në festivalet e zhvilluara në qytete të ndryshme të vendit tonë ku janë nderuar edhe me çmime si fitues. Pjesmarrës ishin edhe të ftuar specialë nga qytetet e tjera si edhe artistë nga zona që aktualisht jetojnë jashtë.
Edicioni i parë i “Prrenjasi ,Fest-Folk” krahas vlerave, lokale, rajonale e kombëtare folklorike synon që duke e kthyer në një traditë të përvitshme këtë event synon të ruajë e promovojë më së miri vlerat e traditës, folklorit dhe etnografisë shqiptare. Bashkia e Prrenjasit me këtë event tregoi përpjekjet e para serioze të pushtetit vendor për mbrojtjen, ruajtjen dhe popullarizimin e trashëgimisë folklorike të zonës së saj me tradita dhe mjaft të pasur në këtë aspekt e cila duhet të merret si shembull frymëzimi nga të gjitha bashkitë dhe sidomos nga Ministria e Kulturës. Nga ana e tij Kryetari i Bashkisë Prrenjas, Nuri Belba garantoi mbështetjen maksimale të pushtetit vendor për kthimin në traditë të këtij eventi. Kjo trevë e meriton organizimin e një festivali folklorik pasi është plot thesare në këtë fushë dhe çdo Gusht në Prrenjas do “gjëmojë” daullja dhe do kumbojnë këngët e vallet shqiptare.
Ndërkohë sipas Koreografit, Valter Hana, Bashkia e Prrenjasit dhe e gjithë treva është një nga më të pasurat me folklor, tradita, rituale, trashëgimi kulturore. Prrenjasi si trevë e trashëgimisë kulturore e folklorike duhet të mbrohet dhe të promovohet në të gjitha mënyrat për vlerat e shumta që ka në këtë aspekt.
Sipas koreografik Hana eventi “Prrenjasi, Fest -Folk” do të jetë promovues dhe zhvillues i Trashëgimisë Kulturore dhe potencialeve qe ka kjo zonë. Edicioni i parë i këtij Festivali ishte promovues valleve e këngëve të kësaj treve të cilat janë një thesar i folklorit shqiptar. Ky edicion ishte festival gjithëpërfshirës në trevën tonë me artistë të zonës por vitin tjetër do e kthejmë në një festival më te zgjeruar ku do kemi grupe dhe ansamble nga e gjithë Shqiperia. Bashkia Prrenjas synon që gjatë zhvillimit të edicionit të dytë të këtij festivali të organizohet edhe Panair Etnografik ku të gjithë artizanët që do të marrin pjesë të promovohen.
Festivali do të mbahet gjatë muajit Gusht të vitit 2025 .Është gjykuar që ky event folklorik të mbahet në këtë periudhë për arsye se dhe një pjese e emigranteve që vijnë për pushime në vend lindje të kenë mundësinë të prekin nga afër atmosferën e tij
Ky festival duke filluar nga edicioni i rradhës do të ketë karakter konkurues dhe fituesit do të nderohen me çmime ndërsa pjesmarrësit me çertifikata mirënjohje.
Pjesë e festivalit në të ardhmen synojmë që të bëhen edhe mjaft nga artistët e mirënjohur zonës së Prrenjasit , të cilë janë këngëtarë ,piktorë,muzikantë etj.Ky Festival ka si qëllim ruajtjen me fanatizëm e trashëgimisë kulturore e folklorike por edhe të motivojë moshat e reja për të marrë pjesë në të tilla evente me karakter foklorik për të mbajtur gjallë dhe ta pasirojmë traditën duke zbuluar talente dhe të kemi sa më shumë interpretime folklorike . Evente të tilla folklorike kanë impak pozitiv në komunitet dhe ndikojnë në edukimin e tij me vlerat e folklorit e kulturës sonë kombëtare si edhe nxisin artistët konkurues për të kontribuar për të ardhmen e këtij zhanri.Edicioni i parë i “Prrenjasi, Fest-Folk” i ndjekur nga të paktën 10 mijë qytetarë tregoi qartë se sa shumë e do folklorin komuniteti i bashkisë së Prrenjasit , zonë e cila shquhet për llojshmëritë e pasurive folklorike e që mbi të gjitha identifikohet me “Vallen e Rrajcës” një nga perlat e folklorit koreografik. Në Prrenjas tashmë besojnë shumë që folklorit në të ardhmen do i jepet rëndësia e merituar. Një grup i madh artistësh të kësaj treve po kanë dhënë dhe do japin kontributin e tyre për ti dhënë dimensione të tjera kësaj pasurie folklorike. Mes tyre spikasin këngëtarët valltarët e Qendrës Kulturore Prrenjas, instrumentistët Bashkim
Turtulli e Çelnik Cani, këngëtarët , Ilir Turtulli, Lorenc Balla , Tani Bogdani , Klanirentisti Denis Bogdani e Elton Turtulli, Kompozitori dhe Organisti Olsi Laçka .Ndërkohë një mirënjohje e jashtëzakonshme për risinë e sjellë gjatë kësaj vere në jetën kukturore e artistike në Prrenjas komuniteti i ka shprehur Ardit Facja i cili së bashku me dhjetra të rinj e të reja kontribuan në organizimin e shkëlqyer të edicionit të parë të “Prrenjasi , Fest-Folk”/ BalkanWeb/ KultPlus.com
André Gide ishte një autor francez dhe fitues i Çmimit Nobel në Letërsi (në 1947).
Ai është autor i më shumë se pesëdhjetë librave. Gazeta “The Neë York Times” e kishte përshkruar atë si “njeriu më i madh bashkëkohor i Francës në letra”.
Për lexuesit tanë sjellim këtë koleksion me thëniet më të bukura të tij:
Të dish të lirosh veten nuk është asgjë; gjëja e mundimshme është të dish çfarë të bësh me lirinë e dikujt.
Njeriu nuk mund të zbulojë oqeane të reja, nëse nuk ka guximin të harrojë bregun.|
Besojuni atyre që kërkojnë të vërtetën. Dyshoni tek ata që e gjejnë.
Ji besnik ndaj asaj që ekziston brenda vetes.
Gjithçka është thënë tashmë, por meqenëse askush nuk po dëgjonte, ne duhet të fillojmë përsëri.
Ngjyra e së vërtetës është gri.
Vetëm ato gjëra janë të bukura të cilat janë të frymëzuara nga çmenduria dhe të shkruara nga arsyeja.
Hipokriti i vërtetë është ai që pushon së perceptuari mashtrimin e tij, ai që gënjen me sinqeritet.
Ju lutem mos më kuptoni shumë shpejt.
Të kesh zili për lumturinë e një njeriu tjetër është çmenduri; nuk do të dinit çfarë të bënit me të nëse do ta kishit.
Ai që dëshiron një trëndafil duhet ta respektojë gjembin e tij.
Vetëm budallenjtë nuk e kundërshtojnë vetveten.
Ka shumë gjëra që duken të pamundura për aq kohë që dikush nuk i provon ato.
Frika nga tallja lind frikacakun më të keq.
Guxo të jesh vetvetja.
Atëherë ju mendoni se dikush mund të mbajë një dashuri të pashpresë në zemrën e tij për aq kohë sa? … Dhe se jeta mund të marrë frymë mbi të çdo ditë, pa e shuar atë?
Ji besnik ndaj asaj që ekziston askund tjetër veç te vetja jote – dhe kështu bëhu i domosdoshëm.
Urtësia nuk vjen nga arsyeja por nga dashuria.
Eshtë më mirë të të urrejnë për atë që je sesa të të duan për atë që nuk je.
Si do të ishte një rrëfim i lumturisë? E tëra që mund të përshkruhet është se çfarë e përgatit atë, dhe pastaj çfarë e shkatërron atë.
Veprimet më vendimtare të jetës sonë – dua të them ato që ka më shumë të ngjarë të vendosin gjithë rrjedhën e së ardhmes sonë – janë, më shpesh , të pamenduara.
Ne duhet ta shijojmë këtë verë, lule më lule, sikur të ishte e fundit që do të shohim.
Të lexosh një shkrimtar është për mua jo thjesht të marr një ide se çfarë thotë ai, por të shkoj me të dhe të udhëtoj në shoqërinë e tij.
Çdo çast i jetës sonë është në thelb i pazëvendësueshëm: duhet ta dini këtë në mënyrë që të përqendroheni në jetë.
Unë nuk dëshiroja asgjë përtej buzëqeshjes së saj dhe të ecja me të kështu, dorë për dore, përgjatë një dielli të ngrohur, në shtegun e luleve.
Trishtimi nuk është pothuajse kurrë asgjë, por një formë e lodhjes.
Kapaciteti për të fituar falas nuk është asgjë; aftësia për të qenë i lirë është detyra.
Gjërat më të rëndësishme për të thënë janë ato që shpesh nuk i mendoja të nevojshme t’i thosha – sepse ishin shumë të dukshme.
Mirëpriteni gjithçka që ju vjen, por mos dëshironi për asgjë tjetër.
Arti fillon me rezistencën – në pikën ku rezistenca kapërcehet. Asnjë kryevepër njerëzore nuk është krijuar kurrë pa punë të madhe.
Arti është një bashkëpunim midis Zotit dhe artistit, dhe sa më pak që bën artisti, aq më mirë.
Në mënyrë që të jem plotësisht i lumtur, e vetmja gjë e nevojshme është të përmbahem nga krahasimi i këtij momenti me momentet e tjera në të kaluarën, të cilat shpesh nuk i shijoja plotësisht, sepse i krahasoja me momentet e tjera të së ardhmes.
Më shpesh njerëzit kërkojnë situata të jetës për të këmbëngulur në mendimet e tyre sesa për të arsimuar veten e tyre.
Rrugët më të rrahura janë sigurisht më të sigurtat, por mos shpresoni të fitoni shumë me to.
Kam ndërmend t’ju sjell forcë, gëzim, guxim, zgjuarsi, sfidë.
Novelisti nuk ka shumë dëshirë ta shohë luanin duke ngrënë bar. Ai e kupton që i njëjti Zot krijoi ujkun dhe qengjin, pastaj buzëqeshi, “duke parë që puna e tij ishte e mirë”.
Ata krijojnë dallime dhe rezerva të cilat unë nuk mund t’i zbatoj për vete, sepse ekzistoj vetëm si një i tërë; I vetmi pretendim im është të jem i natyrshëm dhe kënaqësinë që ndiej gjatë një veprimi, e marr si shenjë se duhet ta bëj.
Vetë gjërat që më ndanin dhe më dallonin nga njerëzit e tjerë ishin ato që kishin rëndësi; gjërat që askush tjetër nuk do të donte dhe nuk mund të thoshte, këto ishin gjërat që unë kisha për të thënë.
Krijimet më të bukura të burrave janë vazhdimisht të dhimbshme. Cili do të ishte përshkrimi i lumturisë?./KultPlus.com
10-të gushti i këtij viti shënon 36 vjetorin e vdekjes së poetit të njohur shqiptar, Havzi Nela. Poet ky, i cili ra viktimë e diktaturës komuniste në Shqipëri, duke u varur midis qytetit, shkruan KultPlus.
Havzi Nela padyshim mund të konsiderohet si ndër të paktët shkrimtarë disidentë që ka pas Shqipëria e periudhës komuniste.
E gjithë jeta e tij ka kaluar mes peripecirash të panumërta, midis burgut, internimeve, arratisjen për një kohë të shkurtër në Kosovë nën ish-Jugosllavi, kapjes nga policia jugosllave dhe rikthimit në burgjet komuniste në Shqipëri, dhe në fund dënimi me varje në mes të qytetit të Kukësit. Por, pavarësisht të gjithave, poeti shpirtlirë i “brezit të humbur” të periudhës së zezë komuniste shqiptare, asnjëherë nuk iu nënshtrua këtij regjimi, dhe e luftoi me të gjitha mënyrat që kishte mundësi.
Që kur ishte adoleshent në shkollë të mesme në Kukës, Havzi Nela shfaqi kundërshtitë e para ndaj regjimit komunist në Shqipëri. Ndër varfërisë ekstreme në të cilën jetonte dhe persekutimit, ai arriti të gjente punë si mësues në shkollën fillore të Planit të Bardhë, një fshat i vogël në rrethin e Matit. Por, nuk do kalonte shumë kohë që Havzi Nela të dëbohej edhe nga ky fshat si armik për shkak të “aktivitetit të tij të dyshimtë” duke qënë se i lexonte vjersha të ndaluara nxënësve të tij. Me datë 26 prill 1967, Havzi Nela dhe gruaj ae tij rrezikuan jetën e tyre duke kaluar ilegalisht kufirin midis Shqipërisë dhe Kosovës (nën Jugosllavi atë kohë), ndërsa me pezmatim në zemër për ditët e errëta që kalonte atdheu i tij nën regjimin komunist, ai do të linte një letër në të kaluar të kufirit:
“”Lamtumirë, atdhe i dashtun, po të la, por zemërplasun…” duke e vendosur në degën e një peme.
Por, fati tragjik e ndjek poetin kuksian dhe gruan e tij edhe në Kosovë, ku vetëm pak ditë pas kalimit të kufirit, ato arrestohen nga policia jugosllave, të cilët do t’i rikthenin sërish në Shqipërinë komuniste. Menjëherë pas rikthimit, poeti dënohet me plot 50 vite burg. Por, Havzi Nela kurrë, edhe në burgjet famëkeqe komuniste, nuk u përthye dhe nuk rreshti kurrë së urryeri “Partinë” dhe kriminelat e saj. Në vitin 1988, poeti shpirtlirë kuksian u dënua me varje dhe kjo ndodhi në mes të qytetit të tij të lindjes.
Më poshtë gjendet një nga poezitë më të bukura dhe të ndjera të tij, si një trashëgimi për periudhën e zezë komuniste të Shqipërisë së atyre ditëve. Në atë kohë, sic kishte edhe një shprehje në Shkodër, “të gjithë ishin të vde,kur; ndaj atyre që vdi,snin u thonin se ato thjesht kishin ndërruar jetë”.
Kur të vdes
Kur të mësoni se kam vde.kë, Kur të thoni: “Ndjesë pastë!” A e dini se çfarë kam hjekë Unë, poeti zemërzjarrtë?
Kur të pyesni: “Ku e ka vorrin?” Kur t’kërkoni me ma gjetë. Thoni: “Ai urreu mizorin”. Thoni: “Dheu s’ka me e tretë”.
Thoni: “Ai e deshi jetën, Jeta n’vuetje e dërmoi”. Thoni se ka mbrojtë të drejtën, Grusht tiranësh nuk duroi.
Thoni: “Desh, kërkoi lirinë, Si skifter në fluturim, Provoi prangat, t’errtë qelinë, Për të mjerët lëshoi kushtrim”.
Thoni: “Dritë ai kërkoi, E vetë dritë nuk pa me sy” Thoni: “Për njerëzinë këndoi, E për vete mbajti zi”.
Thoni se e qërroi terri Thoni: “Dielli nuk u ngrohu”. Thoni se e trishtoi tmerri E të shtypunit i tha: “Çohu!”
Kur të vijë, të çelë pranvera, Kur bilbili nis me këndue. Mbi vorr tim me gur’e ferra, Nji tufë lule me ma lëshue.
Prekni vorrin, mos ngurroni, Kush ka lindë, ai ka me vdekë, Veten ju kur t’a ngushëlloni, Thoni:”Gjallë kurkush s’ka mbetë!” / KultPlus.com
Organizatorët e Olimpiadës në Paris kanë thënë se Franca ka qenë “e bashkuar” dhe e “lumtur” përgjatë dy javëve të mbajtjes së Lojërave Olimpike Verore, ndonëse kanë dilema sa do të zgjasë gëzimi.
“Franca e ka prezantuar veten në botë me një mendësi shumë, shumë të mirë: e bashkuar, e ngrohtë, mikpritëse”, ka thënë shefi i komitetit organizativ të Olimpiadës, Tony Estanguet.
Estanguet ka thënë se është krenar për organizimin.
Në Olimpiadën e këtij viti është thënë se ka pasur shitje rekorde të biletave.
“Është sukses kolektiv i jashtëzakonshëm. Franca i ka bërë këto Lojëra të suksesshme dhe jam shumë krenar”, ka thënë ai.
“E shohim Francën të lumtur, shohim francezët të lumtur, dhe kjo nuk duhet nënvlerësuar kur bëhet fjalë për trashëgiminë e këtyre Lojërave”.
Lojërat Paralimpike do të nisin më 28 gusht, megjithatë Estanguet, ka thënë se është i vetëdijshëm që më përfundim të Olimpiadës dhe pushimeve të verës, do të ketë edhe ndryshim atmosfere.
“Do të jemi në një tjetër periudhë, i kthehemi punës, rikthehet jeta politike. Duhet të adaptohemi me të”.
Presidenti francez, Emmanuel Macron, ka bërë thirrje për “armëpushim në politikë” përgjatë Olimpiadës, pas zgjedhjeve parlamentare që janë mbajtur para nisjes së Lojërave.
Thirrja është respektuar, mirëpo shteti ka mbetur pa një qeveri të re, prej korrikut, dhe partitë politike janë thellësisht të ndara, kur bëhet fjalë për vendime të mëdha./REL/ KultPlus.com
