Poetika e dritës dhe shprehshmëria e ngjyrave në pikturën e impresionistit francez, Claude Monet

Unë pikturoj si një zog që këndon është shprehur ai. “Doja përsosmëri dhe shkatërrova atë që ishte e mirë, vijon ai. Mbase i kam borxh lule që jam bërë piktor”, përkufizon Monet në fjalët e tij që davarijnë mjegullën e shpërfaqin magjiken e kirjimit.

Claude Monet është konsideruar si “forcë shtytëse e Impresionizëm”. Vendimtare për artin e piktorëve Impressionistë, ishte kuptimi i efekteve të dritës në ngjyra lokale të objekteve, si dhe efektet e ballafaqimit të ngjyrave me njëra-tjetrën. E gjithë karriera e Clode Monet, si një piktor është dorzan këtij ngulmi. Krejtçka ai kumtoi rrekej në ndjekje të këtij qëllimi fondamental të artit, si akt sublim estetik, si mjet komunikimi dhe si doktrinë. Claude Monet i kushton jetën e tij kërkimit të hijeve të ngjyrës së qiellit, reve dhe shiut që kapi me penelatat e tij pa u shqetësuar të përfaqësojë realitetin ashtu siç është në të vërtetë, por më tepër sesi mund të shfaqet në një formë eterne shprehëse .

Monet besonte se vetëm pa e përpunuar figurën mund të rikthehen përshtypjet vizuale të perceptuara nga sytë tanë, atë të cilat rregullojnë në mënyrë efektive cilësinë e dritës në kanavacë, duke marrë parasysh sezonin, kohën dhe kushtet atmosferike.

Claude Monet u lind më 14 nëntor 1840 në Paris. Fëmijëria e tij rrjedh në portin e Le Havre, ku babai drejton një dyqan furnizimesh detare. Që kur ishte fëmijë ai tregon një talent të veçantë artistik dhe në moshën 15-vjeçare ai fillon të pikturojë, duke përdorur teknikën e lapsit dhe qymyrgurit, realizon disa karikatura të personaliteteve të njohura që ai u shet në dyqanin e të atit dhe i dhurojnë një reputacion të drejtë.

Ai do të vazhdojë të punojë në ato karikaturat, duke e pasuruar teknikën me futjen e efekteve të lehta dhe përdorimin e ngjyrave pastel. Më pas, vizatimet e karikaturave do të zëvendësohen me portrete që janë pasuruar nga një hetim psikologjik depërtues.

Në vitet që kaloi në Le Havre, ai u takua me piktorin Eugène Boudin i cili shënoi në mënyrë të dukshme stërvitjen artistike të Monetit, duke e inkurajuar atë të kuptojë gjallërinë dinamike të natyrës që mund të portretizohej vetëm në vend dhe për këtë arsye rekomandoi pikturimin ” en plein air”. Prekja spontane nuk mund të riprodhohet kurrë në një atelier. Ai e mëson atë se duhet të ketë gjithmonë në mend përshtypjen e parë që lind në të, në vizionin e temës që do të pikturohet dhe, vetëm më vonë, të marrë në konsideratë detajet e tjera, pa rënë kurrë në gabimin e futjes së sendeve të tjera.

Artisti duhet të vëzhgojë me kujdes natyrën dhe të kuptojë të gjithë pabarazinë e instancave. Në fund ai mund të hedhë në kanavacë të gjitha ndjenjat që janë ngritur nga thellësia e shpirtit të tij, të rrjedhura nga ky vëzhgim i përpiktë. Vetëm në këtë mënyrë subjekti i pikturuar mund të transmetojë gjallërinë e emocioneve të mbyllura në shpirtin e artistit.

Vetë mjeshtria e Monetit mund të konsiderohet pararendës i impresionizmit në pikturën e tij.

Kur Boudin, i goditur nga penelata ekspresive e djalit, kupton që nxënësi i ri e ka tejkaluar shumë zotërinë, i kërkon që të largohet nga Le Havre dhe të transferohet në Paris, për të qenë në gjendje të përballet me artistë të tjerë të rinj, në kërkim të formave të reja teknike .

Monet tashmë e kupton, një vit para se të shkonte në Paris, se ai filloi të “shihte” dhe “pikturonte”, asokohe ai citon: ” Në atë moment sytë e mi u hapën dhe unë fillova ta kuptoj vërtet natyrën”.

Ai ndjek këshillat e mësuesit të tij dhe në 1859 vendoset në Paris me një bagazh artistik që do të karakterizojë të gjithë prodhimin e tij të përqendruar në një rritje të vazhdueshme që vjen në jetë në përshtypjen e parë vizuale, ai shtjellon impulset përmes një filtri shpirtëror për të mundur të shtyhet më vonë kanavacë e imazheve të reja.

Dhe në kryeqytetin e kulturës, ku jeton në shtëpinë e një tezeje, merr pjesë në ” Brasserie des Martyrs” ku takohet me artistët më të rëndësishëm të kohës. Refuzoni mësimet akademike; temperamenti i tij, i lirë nga skemat e paracaktuara dhe që synon kapjen e momentit të fluturimit, e çon atë të refuzojë çdo studim të kiaroskuros i cili, sipas tij, zbrit direkt e emocionit vizual. Sidoqoftë, babai i tij kundërshton këtë zgjedhje dhe e detyron atë të ndjekë kurset e mbajtura në Akademinë Suisse dhe nga piktori Gleyre. Askush nuk do të përfitojë nga mësime të tilla, të vendosura të ndjekin ato që sugjerojnë instinktet e tij, por ai do të miqësohet me Pissarro, Renoir dhe Sisley.

Ai endet midis periferive pariziane dhe takon ata artistë të refuzuar nga Salloni me të cilët do të krijojë një lidhje të fortë njerëzore dhe artistike që do t’i bëjë ata më vonë për të krijuar së bashku në një pasurim të ndërsjellë të stileve dhe ideve pikturuese. Njeh gjithashtu piktorët Corot, Manet, Delacroix, Coubert dhe poetin Baudelaire.

Më 1860 u detyrua të ndërpresë veprimtarinë e tij artistike për shkak të luftës në Algjeri në të cilën ai ishte i hipnotizuar nga ngjyrat e vendit. Një vit më pas ai u la i lirë nga shërbimi dhe u kthye në Paris.

Pas kësaj, hapet një rrugë e hulumtimit ekspresiv që do të shoqërojë tërë jetën e artistit.

Chiaroscuro do të zhduket plotësisht së bashku me vizatimin perspektiv; rruga për në revolucionin impresionist tashmë është duke u zhvilluar. Paleta e tij do të fillojë të ndriçohet dhe vëmendja e artistit do të përqendrohet në studimin e dritës dhe kontrastit midis ngjyrave plotësuese. Ngjyrat që, kur vendosen krah për krah, përforcojnë njëra-tjetrën dhe krijojnë hije, duke arritur kështu një rezultat të shkëlqimit të madh.

Pa braktisur kurrë “en plein air”, Monet inkurajon piktorët e tjerë të eksperimentojnë me gjuhën pikturuese impresioniste, në mënyrë që të arrijnë të përftojnë peizazhe që nga statiku bëhen dinamike përmes përfshirjes së brendshme të artistit në ndryshimet e pandërprera të dritës, rrjedhën e vazhdueshme të jetës së përditshme kadenciale, nga një mori momentesh unike.

Vitet nga 1865 deri në 1866 janë jashtëzakonisht të paqarta; artisti krijon vepra interesante që janë të mirëseardhura nga publiku dhe pothuajse të gjithë kritikët.

Vitet që do të tregojnë pikën vendimtare impresioniste të Monet, fillojnë menjëherë pas martesës me Camille dhe në pikturat që piktori do të prodhojë nga viti 1870 e në vazhdim, do të jetë e mundur të kuptohet ai stil i pakuptueshëm i një piktori jashtëzakonisht volitiv, i gatshëm për të sfiduar jurinë e Sallonit./Albert Vataj/ KultPlus.com

Van Gogh dhe Monet tredimensional në Teatrin e Artit Dixhital në Dubai

Teatri i Artit Dixhital (ToDA) është një hapësirë ​​kulturore në Dubai për të apasionuarit pas teknologjisë dhe artdashësit. Vepra të famshme, mes tyre edhe të artistëve si Van Gogh dhe Monet janë shndërruar në peizazhe të projektuara 360 gradë mbi muret e një hapësire të artit bashkëkohor.

Daria Prodaevich, drejtoreshë  e ToDA, thotë se qëllimi është edukimi i audiencës për qasjen e teknologjisë ndaj artit.

“Ajo që i bën ekspozitat tona unike është se ne kemi një hapësirë ​​të mahnitshme që të përfshin,” thotë Prodaevich.

“Ne krijojmë përvoja nga arti dixhital bashkëkohor dhe jemi të vetmit në rajon që e bëjmë këtë.”

Në ToDA, veprat shfaqen në tre formate; ekspozita multimediale, instalime bashkëkohore dhe art në realitetin virtual. Ekspozitat përdorin pajisje audio-vizuale për t’i kthyer veprat e artit në një përvojë shumëshqisore me muzikë dhe animacione.

Për artistë si Serena Abou Daher nuk ka ndarje midis artit dhe teknologjisë. Vepra e Daherit, një NFT, është një vepër audiovizive.

“Arti dixhital po rritet”, thotë Daher dhe parashikon që artistët në të ardhmen do ta përdorin më shumë teknologjinë ​​për të bërë art.

Grupi ToDa ka çelur ekspozita në të gjithë botën, me hapësira të dedikuara në Dubai, Tajlandë, Gjermani, Zvicër, Arabinë Saudite dhe Rusi.

Ekspozita e parë, në vitin 2020, përfshinte vepra ikonike nga nëntë prej artistëve më të famshëm të botës, mes tyre Claude Monet, Vincent Van Gogh dhe Paul Cézanne./oranews/ KultPlus.com

Claude Monet, syri qëmtues i natyrës dhe shpirti shpërthyes i penelatave shprehëse të dritës

Albert Vataj

Claude Monet, ishte ndër më të njohurit francezë të tablosë, i cili përdorte artin e shfrimit emocional, shpengimit e koloritit, shkulmimit ndjesor, për të kapur momentet më të mira të jetës së tij të përditshme mbi kanavacë. Ai ishte jo vetëm një nga figurat më të spikatura, por edhe një frymëzim për shumë artistë, të cilët patën atë pikë referimi dhe shtysë për të penetruar vërshueshëm në kurmin e epshët të artit. Ndryshe nga shumë bashkëkohës të tjerë, Claude Monet është shquar për një vrojtim dhe përjetim të atypëratyshëm të mjedisit, rrethanë përshkuese që do të zinte vend në kanavacë.

Syve të tij, kërshërisë dhe sqimës që gjeneronte, ishte e pamundur t’i shpëtonte asnjë moment. Ai stampoi në vështrim dhe përjetësoi në tablo gjithë trajtat dhe shndrrimet. Puna e tij është i njohur dhe e identifikuar për përdorimin efektiv të dritës, asaj drite që mëkonte natyra dhe asaj që përthyhej në botkuptimin e tij shprehës shpirtëror. Një nga kontributet më të mëdha Claude ishte stili, ai stil i cili më vonë u quajt “Impresionizëm”. Ky term është shpikur për shkak të një prej veprave e tij të famshme, “Impression, Sunrise”.

Ndryshe nga pikturat e tjera, kjo pikturë dukej si një skenë e papërfunduar, gjë që e bën atë vërtetë të ndryshme, siç është vetë impresion mbi diçka. Megjithëse Clode Monet u konsideruar si një piktor i famshëm, për disa të tjerë nuk mund të ishte tamam kështu. Ata guxuan të vënë në diskutim aftësinë e tij. Dhe ai e kishte të pamudur t’i shpëtonte grackës së depresionit. Vendimi i tij për t’u bërë një artist i vuri përballë jo pak sfida, të cilat e tronditën keqas duke e degdisur në caqet e vetëvrasjes për shkak të krizës financiare që e kaploi.

Disa nga pikturat e Claude Monet janë shfaqur në muzetë e famshme në mbarë botën, edhe deri më sot, dhe të vazhdojë të frymëzojë admirues dhe të rrisë ushtrinë e dishepujve.

***

Claude Monet, u lind më 14 nëntor 1840 dhe u shua në moshën 86-vjeçare, më 5 dhjetor 1926. Ishte fëmija i dytë i çiftit Monet, një babai biznesmen dhe ëmës, këngëtare, me të cilën u lidh shumë, dhe ndarja me të e dërmoi rëndë. Si shumë të tjerë korifenj të artit, edhe Monet, do ta kaplonte zelli i një mospajtimi me atin e tij rreth zgjedhjes së rrugës së jetës. Babai Claude donte që ai të bëhet pjesë e ambicieve të biznesit familjar, menaxhimit të dyqanit të tyre ushqimor, por aspirata, ëndrra e gjeniut impresionist do të triumfonte mbi vullnetin trashëgimisë familjare, ai zgjodhi të bëhej Claude Monet, ai që njeh sot gjithë bota.

Më 1851, ndërsa studionte nisi të hidhte hapin e parë në ëndrrën e madhe të pikturës. Punët e tija me karbon, si biri i një tregtari, do ti këmbente me para. Njihen shumë syresh të tilla, përfshi dhe karikatura, të cilat në vetvete përbëjnë dhe hapim nistor të ngulmit në art.

Dhe vjen “prekja e fatit”, më 1856 ndërsa Claude kridhej përçartjeve në plazhet e Normandisë, njihet me atë që do ta quante mentorin e tij, është fjala për peizazhistin e famshëm francez, piktorin Eugene Brodin. Është ky njeri që do të zgjonte dhe ta lëshonte harbuar mes livadheve të pamat të impresionizmit, Claude Monet, këtë penelat të sqimët, këtë vëzhgues symprehtë e kumtues të ëndshëm. Prej fillimit e deri në të mbramë, Monet, i’u dha thekshëm peizazhit. Portretet, janë regëtima flakatare, të cilat gjithaq janë një derdhje e frymëmarrjes së një peizazhi në portret, në dritëhije dhe kolor.

Jo pa trazim, fytyra të vrenjtura e hakërri do të sendërtohej mëtimi i këtij personaliteti në rrugën e pavdeksisë. Kriza financiare që e kaploi më 1868 e zhyti atë në një depresion të thellë, duke e çuar verbtazi në rrugën e vetëvrasjes, të mbetur në tentativë. Dielli i tij i famës dukej dhe zhdukej në qiellin e Parisit. Dashuritë, sa e kridhnin në parajsën e dëshirimeve dhe përjetimeve të duhishme, sa e groposnin në terrin e humbjes së shpresës, deri në ndarjen e trishtë me Claude Camille, atë që ta bënte Monet, babain e dy fëmijëve.

E kush i shpëtoi kësaj kurbe, që të mund të mbetej jashtë saj edhe ky shpirt i ndjeshëm e zemër delikate. Gjithçka që ai kumtoi ishte krejtçfarë ai mrunte në brendinë e kurmit të tij. Punët, ata më të njohurat, kalonin nëpër një sëri ripunimesh. Pamjaftueshmëria e përthithjes së çdo rrezeje impresioni të atij momenti e rrugëtonte penelatën e Monet nga njëra telajo në tjetrën. Por edhe papajtueshmëria për të përmbushur me penel atë çka shpirti i gufonte, tundonte përnga një ngulm rraskapitës i piktorit për ta para dhe riparo, bërë dhe ribërë, në ditët gri e ato të shpërthimeve adh, në muzgjet melankolike e agimet përdëlluese.

Monet është përshkruar si “forcë shtytëse e Impresionizëm”. Vendimtare për artin e piktorëve Impressionist ishte kuptimi i efekteve të dritës në ngjyra lokale të objekteve, si dhe efektet e ballafaqim te ngjyrave me njëri-tjetrin . E gjithë karriera e Clode Monet, si një piktor është dorzan këti ngulmi, krejtçka ai kumtoi rrekej në ndjekje të këtij qëllimi fondamental të artit, si akt sublim estetik, si mjet komunikimi dhe si doktrinë.

Një nga veprat Claude e cila e ka bërë atë një nga artistët legjendar të të gjitha kohërave është “Impression, Sunrise”. Kjo pikturë tregon se si duket ‘Harbor Havre-it’ gjatë mjegull mëngjesore. Puna dukej si një skemë jo e plotë, krahasuar me pikturat e tjera të atyre ditëve. Kjo punë e Monet-së, u konsiderua e pazakontë nga shumë kritikë, i cili solli një mandat të ri për këtë lloj arti, i njohur si “impresionizmi ‘

Claude Monet në shumë momente krize dhe depresive, të cilat ia sëmbuan thekshëm shpirtin e shtynë atë në akte vdekatare arti, të panjohura përnda përmasat. 500 është numri i punëve që ai ka shkatërruar për të mbushur boshin që grryente gjëndja e tij e rënduar, gropa të terrta në të cilat ra shpesh.

Një nga pikturat e tij të famshme është padyshim “Falaises Pres de Dieppe”, e cila ishte vjedhur dy herë. Edhe pse u gjet për herë të parë, ajo rividhet përsëri në vitin 2007 për të mbetur derimtash e pariatdhesuar pranë galerisë së Clode Monet.

Poetika e dritës dhe shprehshmëria e ngjyrave në pikturën e impresionistit francez, Claude Monet

Unë pikturoj si një zog këndon është shprehur ai. “Doja përsosmëri dhe shkatërrova atë që ishte e mirë, vijon ai. Mbase i kam borxh lule që jam bërë piktor, përkufizon Monet në fjalët e tij që davarijnë mjegullën e shpërfaqin magjiken e kirjimit.


Claude Monet është konsideruar si “forcë shtytëse e Impresionizëm”. Vendimtare për artin e piktorëve Impressionistë, ishte kuptimi i efekteve të dritës në ngjyra lokale të objekteve, si dhe efektet e ballafaqimit të ngjyrave me njëra-tjetrën. E gjithë karriera e Clode Monet, si një piktor është dorzan këtij ngulmi. Krejtçka ai kumtoi rrekej në ndjekje të këtij qëllimi fondamental të artit, si akt sublim estetik, si mjet komunikimi dhe si doktrinë. Claude Monet i kushton jetën e tij kërkimit të hijeve të ngjyrës së qiellit, reve dhe shiut që kapi me penelatat e tij pa u shqetësuar të përfaqësojë realitetin ashtu siç është në të vërtetë, por më tepër sesi mund të shfaqet në një formë eterne shprehëse .
Monet besonte se vetëm pa e përpunuar figurën mund të rikthehen përshtypjet vizuale të perceptuara nga sytë tanë, atë të cilat rregullojnë në mënyrë efektive cilësinë e dritës në kanavacë, duke marrë parasysh sezonin, kohën dhe kushtet atmosferike.
Claude Monet u lind më 14 nëntor 1840 në Paris. Fëmijëria e tij rrjedh në portin e Le Havre, ku babai drejton një dyqan furnizimesh detare. Që kur ishte fëmijë ai tregon një talent të veçantë artistik dhe në moshën 15-vjeçare ai fillon të pikturojë, duke përdorur teknikën e lapsit dhe qymyrgurit, realizon disa karikatura të personaliteteve të njohura që ai u shet në dyqanin e të atit dhe i dhurojnë një reputacion të drejtë.
Ai do të vazhdojë të punojë në ato karikaturat, duke e pasuruar teknikën me futjen e efekteve të lehta dhe përdorimin e ngjyrave pastel. Më pas, vizatimet e karikaturave do të zëvendësohen me portrete që janë pasuruar nga një hetim psikologjik depërtues.
Në vitet që kaloi në Le Havre, ai u takua me piktorin Eugène Boudin i cili shënoi në mënyrë të dukshme stërvitjen artistike të Monetit, duke e inkurajuar atë të kuptojë gjallërinë dinamike të natyrës që mund të portretizohej vetëm në vend dhe për këtë arsye rekomandoi pikturimin ” en plein air”. Prekja spontane nuk mund të riprodhohet kurrë në një atelier. Ai e mëson atë se duhet të ketë gjithmonë në mend përshtypjen e parë që lind në të, në vizionin e temës që do të pikturohet dhe, vetëm më vonë, të marrë në konsideratë detajet e tjera, pa rënë kurrë në gabimin e futjes së sendeve të tjera.

Artisti duhet të vëzhgojë me kujdes natyrën dhe të kuptojë të gjithë pabarazinë e instancave. Në fund ai mund të hedhë në kanavacë të gjitha ndjenjat që janë ngritur nga thellësia e shpirtit të tij, të rrjedhura nga ky vëzhgim i përpiktë. Vetëm në këtë mënyrë subjekti i pikturuar mund të transmetojë gjallërinë e emocioneve të mbyllura në shpirtin e artistit.
Vetë mjeshtria e Monetit mund të konsiderohet pararendës i impresionizmit në pikturën e tij.
Kur Boudin, i goditur nga penelata ekspresive e djalit, kupton që nxënësi i ri e ka tejkaluar shumë zotërinë, i kërkon që të largohet nga Le Havre dhe të transferohet në Paris, për të qenë në gjendje të përballet me artistë të tjerë të rinj, në kërkim të formave të reja teknike .

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Monet tashmë e kupton, një vit para se të shkonte në Paris, se ai filloi të “shihte” dhe “pikturonte”, asokohe ai citon: ” Në atë moment sytë e mi u hapën dhe unë fillova ta kuptoj vërtet natyrën”.
Ai ndjek këshillat e mësuesit të tij dhe në 1859 vendoset në Paris me një bagazh artistik që do të karakterizojë të gjithë prodhimin e tij të përqendruar në një rritje të vazhdueshme që vjen në jetë në përshtypjen e parë vizuale, ai shtjellon impulset përmes një filtri shpirtëror për të mundur të shtyhet më vonë kanavacë e imazheve të reja.
Dhe në kryeqytetin e kulturës, ku jeton në shtëpinë e një tezeje, merr pjesë në ” Brasserie des Martyrs” ku takohet me artistët më të rëndësishëm të kohës. Refuzoni mësimet akademike; temperamenti i tij, i lirë nga skemat e paracaktuara dhe që synon kapjen e momentit të fluturimit, e çon atë të refuzojë çdo studim të kiaroskuros i cili, sipas tij, zbrit direkt e emocionit vizual. Sidoqoftë, babai i tij kundërshton këtë zgjedhje dhe e detyron atë të ndjekë kurset e mbajtura në Akademinë Suisse dhe nga piktori Gleyre. Askush nuk do të përfitojë nga mësime të tilla, të vendosura të ndjekin ato që sugjerojnë instinktet e tij, por ai do të miqësohet me Pissarro, Renoir dhe Sisley.
Ai endet midis periferive pariziane dhe takon ata artistë të refuzuar nga Salloni me të cilët do të krijojë një lidhje të fortë njerëzore dhe artistike që do t’i bëjë ata më vonë për të krijuar së bashku në një pasurim të ndërsjellë të stileve dhe ideve pikturuese. Njeh gjithashtu piktorët Corot, Manet, Delacroix, Coubert dhe poetin Baudelaire.
Më 1860 u detyrua të ndërpresë veprimtarinë e tij artistike për shkak të luftës në Algjeri në të cilën ai ishte i hipnotizuar nga ngjyrat e vendit. Një vit më pas ai u la i lirë nga shërbimi dhe u kthye në Paris.
Pas kësaj, hapet një rrugë e hulumtimit ekspresiv që do të shoqërojë tërë jetën e artistit.
Chiaroscuro do të zhduket plotësisht së bashku me vizatimin perspektiv; rruga për në revolucionin impresionist tashmë është duke u zhvilluar. Paleta e tij do të fillojë të ndriçohet dhe vëmendja e artistit do të përqendrohet në studimin e dritës dhe kontrastit midis ngjyrave plotësuese. Ngjyrat që, kur vendosen krah për krah, përforcojnë njëra-tjetrën dhe krijojnë hije, duke arritur kështu një rezultat të shkëlqimit të madh.
Pa braktisur kurrë “en plein air”, Monet inkurajon piktorët e tjerë të eksperimentojnë me gjuhën pikturuese impresioniste, në mënyrë që të arrijnë të përftojnë peizazhe që nga statiku bëhen dinamike përmes përfshirjes së brendshme të artistit në ndryshimet e pandërprera të dritës, rrjedhën e vazhdueshme të jetës së përditshme kadenciale, nga një mori momentesh unike.
Vitet nga 1865 deri në 1866 janë jashtëzakonisht të paqarta; artisti krijon vepra interesante që janë të mirëseardhura nga publiku dhe pothuajse të gjithë kritikët.
Vitet që do të tregojnë pikën vendimtare impresioniste të Monet, fillojnë menjëherë pas martesës me Camille dhe në pikturat që piktori do të prodhojë nga viti 1870 e në vazhdim, do të jetë e mundur të kuptohet ai stil i pakuptueshëm i një piktori jashtëzakonisht volitiv, i gatshëm për të sfiduar jurinë e Sallonit. /KultPlus.com

Gratë nga Krusha e Madhe sollën vjeshtën në “Monet” përmes punimeve të qeramikës

Alberina Haxhijaj

Sonte në galerinë Monet Art & Books është hapur ekspozita me punime të qeramikës të cilat i kanë realizuar gratë nga Krusha e Madhe, shkruan KultPlus.

Në fillim të këtij muaji Blerta Surroi dhe Veli Blakçori për një javë kanë punuar së bashku me gratë nga Krusha e Madhe në punëtorin e qeramikës të realizuar nga koordinatorja Vala Blakçori. Pjesëmarrëset e kësaj punëtori janë prezantuar për herë të parë me këtë formë arti dhe kanë punuar punime të ndryshme nga qeramika. Këto punime sonte erdhën të ekspozuara pikërisht në Monet për të gjithë të interesuarit që dëshironin t’i blinin ato.

Punimet veçoheshin për ngjyrat të cilat ishin përdorur, ato të vjeshtës me të cilat ishin ngjyrosur pasi që ishin pjekur. Në këto punime mund të gjeni edhe elemente të tjera të kësaj stine që ishte edhe tema e kësaj punëtorie duke përfshirë këtu edhe gjethin, gjurmët e të cilit mund ti gjeni të printuar në anën e jashtme të punimeve.

Zahrije Hoti, arsimtare e gjuhës shqipe e cila ishte pjesë e kësaj punëtori dhe kishte të ekspozuar dy prej punimeve të saj tregoi se më parë nuk kishte punuar asnjëherë me qeramikë. Ajo rastësisht e kishte parë lajmin për të marrë pjesë në këtë punëtori dhe pastaj i kishte pëlqyer shumë kjo punë. Sipas saj përveç që kishte mësuar diçka të re ajo edhe është relaksuar gjatë kohës që ka kaluar në punëtori.

“Jemi ndarë shumë të kënaqur me këtë punëtori. Aty na kanë tregu sesi të punojmë dhe sonte këtu kam dy punime. Gratë që kanë marrë pjesë ishin të moshave të ndryshme duke filluar prej nxënësve në shkollë fillore e deri të ato me të moshuara. Si ide kjo ka qenë shumë e mirë pasi që siç e dini fshati jonë ka nevojë për aktivitete të tilla për fuqizimin e grave. Më ka pëlqyer shume sepse jam fokusuar në punë dhe nuk kam menduar për diçka tjetër, ka qenë shumë relaksuese”, u shpreh ajo për KultPlus.

Blerta Surroi e cila ka punuar së bashku me gratë të cilat ishin pjesëmarrëse në këtë punëtori u shpreh se arti është formë e komunikimit që i lidhë njerëzit, kështu ata si artistë kanë menduar që atë që e bëjnë më së miri vet ta ndajmë edhe me të tjerët.

“Ideja ka qenë që ta bëjmë një punëtori të qeramikës me idenë dhe qëllimin që të krijomë ura komunikimi që përmes artit të bëhemi së bashku dhe të ju mësojmë punën e qeramikës. Ideja ka qenë që kjo ekspozitë me punime nga kjo punëtori të jetë edhe shitëse në mënyrë që fondet që mblidhen të ju shkojnë pikërisht autoreve si një shpërblim për to dhe për punën që kanë bërë”, u shpreh Surroi.

Tutje ajo ka treguar se kanë qenë shumë të gëzuar si organizatorë që pjesëmarrësit kanë qenë të moshave të ndryshme dhe që kanë shprehur
interesim për këtë artizanat. Sipas saj kjo është shumë e rëndësishme pasi që puna me qeramikë është në zhdukje në ditët e sotme dhe hapja e punëtorive të reja është e mirëseardhur, veçanërisht nëse ndodh nga gratë që ishin pjesëmarrëse në punëtori.

Kjo punëtori është financuar nga Culture for Change dhe pjesë e kësaj punëtori kanë qenë: Donjeta Duraku, Zahrije Hoti, Tringa Duraku, Fjolla Zenuni, Malvesa Malsori, Qamile Dellova, Hana Hoti, Zana Hoti, Siena Ramdani, Egzona Krasniqi, Drenusha Dellova dhe Iliriana Ramadani./ KultPlus.com

Sonte në Monet lexim dhe diskutim me shkrimtarin bullgar Yordan Slaveykov

Sonte prej orës 18:00 në galerinë Monet në Prishtinë, Qendra Multimedia organizon lexim dhe diskutim me shkrimtarin bullgar Yordan Slaveykov, shkruan KultPlus.

Ai ka lindur në Vratsa, Bullgari në vitin 1976. Njihet si regjisor i teatrit, ligjërues, dhe shkrimtar e dramaturg. Ka diplomuar si regjisor i teatrit nga Akademia Kombëtare e Teatrit dhe Filmit në Sofie në vitin 2001.

Në vitin 2008 ka diplomuar si aktor në Moskë në Akademinë e Dytë Verore Ndërkombëtare të Teatrit. Dramën e tij të parë “Marimanga” e shkroi në vitin 2011, performancë që u shfaq në festivale në Moskë, Shën Petersburg, Nju Jork, Bruksel, etj.

Novela e tij e parë “Hapi i fundit” u botua nga shtëpia botuese Janet 45 në vitin 2015. Kjo novelë fitoi dy çmime kombëtare të letërsisë në vitin 2016.

Në Prishtinë ai do të lexojë pjesë nga novela e tij “Hapi i fundit”. Diskutimi do të jetë në gjuhën angleze me përkthim në gjuhën shqipe./ KultPlus.com

Përmes portreteve në kërkim të identitetit, Saranda Xhemajli shpalosi ekspozitën e parë personale (FOTO)

Gili Hoxhaj

Me ngjyra të errëta e vjeshtore ishin veshur shumica e portreteve që i kishin dhënë një pamje krejtësisht tjetër Galerisë “Monet”, ani pse autorja nuk ka përdorur fare ngjyrën e zezë, atë e ka bërë të pranishme përmes kombinimit të ngjyrave.

Ekspozita e parë e Saranda Xhemajlit erdhi me personifikimin e vetes e portretit të femrës që nuk i përket veç një moshe. Portretet e vajzave të vogla që të shikojnë drejtë në sy japin një shikim të bindshëm për të qëndruar më gjatë duke parë imazhet e tyre të pikturuar nga Xhemajli. Femra si figurë kryesore, diku paraqitet me flokët e zbuluara, e diku të mbështjella e që përkufizohen nën petalet e trëndafilave e kurorave, të cilat janë elementet kryesore me anë të të cilave Xhemajli zbërthen konceptet e saj.

Saranda Xhemajli në këtë ekspozitë ka punuar për gati një vit ndërsa portretet e saj nuk i përkasin botës fiktive. Portretet e atyre që e kanë rrethuar, ajo i ka vendosur në kornizat e pikturës. Pamja e tyre fillimisht e ngrirë përmes fotografisë e më pas i është besuar artistes që t’i vendos në kornizat e pikturës.

Kushdo që e sheh Albana Xhemajlin në ekspozitë, e identifikon lehtë praninë e saj në njërin nga portretet e varura në mur. Ajo është pjesë e dy punimeve të artistes, në portret dhe në nudo. Në një bisedë me KultPlus, ajo tregon se momentin që ka parë pikturën e përfunduar, është ndjerë tejet e emocionuar.

“Është kënaqësi ta shoh veten dhe të jem e pikturuar nga një piktore si Saranda Xhemajli. Edhe pse nuk e kam shikuar në proces, kam ndjerë emocione kur e kam parë pikturën të finalizuar. Jam shumë e lumtur që Saranda zgjodhi dy portrete të mija të jenë pjesë e ekspozitës së saj të parë”, tregon për KultPlus Albana.

Përveç në portret, Albana Xhemajli është pjesë edhe e një punimi tjetër që ndodhet në qendër të ekspozitës e që titullohet “Naked blond in red dres”, i cili është i vetmi përmes të cilit autorja është përpjekur ta paraqes nudizmin.

Kuratori i ekspozitës, Genc Rezniqi thotë që vepra të njohura nga piktorët më të famshëm trajtojnë nudizmin, piktorja Saranda Xhemajli mund ta trajtojë në shumë aspekte e si fenomen social mund të jetë ngulitur tek ajo si pasojë e zhvillimeve të shoqërisë, si shoqëri në tranzicion apo si muze për të krijuar diçka, të cilën ajo e krijon nga ndërdija.

Ai tutje thotë se ajo i tejkalon paragjykimet duke i thyer tabutë dhe përmes botës femërore ajo mundohet ta paraqes kuptimin utopik të jetës së pashpresë, frikën nga ardhmëria, konfuzionin e botës njerëzore pra metafizikën e lebetisë, ku shpresa dhe gëzimi marrin kuptimin e njëjtë, ku harmonia dhe çiltërsia, e bukura dhe e brishta identifikohen me njëra-tjetrën.

Përveç pikturave të tjera, autoportreti i saj është i përgjysmuar, duke zbuluar veç një pjesë të vështrimit. Kjo ekspozitë për autoren është edhe një zbulim i identitetit të saj artistik. Ajo tha se duke qenë artiste figurative në punimet e saj mbizotëron femra ndërsa në këtë ekspozitë është përpjekur që të paraqesë më shumë portrete.

“Përmes portretit jam përpjekur ta paraqes një gjendje të femrës që është e padjallëzuar dhe e çiltër. Besoj që femrat në Kosovë kanë shumë brenda dhe e kam ndjerë këtë dhe duke qenë se këto janë imazhe të jetës time, jam përpjekur që atë kujtim ta paraqes dhe me ndihmën e modeleve, shoqeve dhe mbesave. Fillimisht i kemi realizuar fotot mandej i kam krijuar punimet”, tregon artistja Xhemajli.

Krejt në fund, ajo tha se këtë ekspozitë e ka titulluar “Identity” apo “Identitet” pasi që kjo është ekspozita e saj e parë personale me anë të së cilës të tjerët mund të njoftohen me punën e saj. E po ashtu “Identitet” pasi që përmban imazhe nga përditshmëria e saj.

Të gjithë ata që duan ta shohin ekspozitën e Saranda Xhemajlit, punimet e saj do të qëndrojnë në muret e Galerisë “Monet” edhe për dy javë, deri më 30 shtator./ KultPlus.com

Saranda Xhemajli nesër sjellë ekspozitën e saj personale në Galerinë “Monet”

Saranda Xhemajli është artistja e radhës që nësër do të prezantojë punimet e saj në “Galerinë Monet”, shkruan KultPlus.

Saranda Xhemajli është një artiste e re figurative, në pikturat e saja zakonisht mbizotëron femra. Ajo tenton të paraqesë disa karakteristika te veçanta njerëzore, me të cilat synon harmoninë e personazheve të saj.

Ne ekspozitën e saj do te trajtohet portreti me trëndafila dhe kurora përmes të cilave, Xhemajli zhvillon edhe konceptet e saj.

Ekspozita do të hapet nesër në Galerinë “Monet” duke filluar nga ora 19:00 dhe do të qëndrojë e hapur për dy javë, deri më 30 shtator të këtij viti./ KultPlus.com

Lyra Zajmi, shpalosi punimet e gjashtë cikleve të punës së saj në Monet (FOTO)

Gili Hoxhaj

Galeria “Monet” mbrëmë ishte mbushur nga veprat e autores Lyra Zajmi, e përballë këtyre veprave vinin jo dhe pak vizitorë. Gjashtë cikle të punës së saj ndër vite erdhën të përmbledhur në këtë ekspozitë. Ajo kishte zgjedhur një numër të caktuar të punimeve për secilin cikël të saj.

Punimet e saj janë përmbledhje e punës së artit aplikativ, ndërsa në mesin e punimeve janë të vendosura disa postere, fotografi digjitale, grafikë digjitale. Figura e Nënës Terezës qëndron në hyrje, para të gjitha punimeve të tjera, më pas publiku ndeshej me një “Memorybox”, dhe me një sy që të tërheq për shkak të figuracionit e ngjyrës së tij, e poshtë mban mbishkrimin “Therra në sy”.

Në fotografinë e saj nuk mungonin as krijimet tipografike, nënjërën nga punimet, disa herë njëtrajtshëm përsëritet “There’snothing permanent exceptchange”, thënia e njohur e filozofit të lashtë Heraklitit që në shqip nënkupton “Asgjë nuk është e përhershme përveç ndryshimit”. Po ashtu aty nuk mungonin as homazhet që autorja u ka bërë disa nga autorëve më të njohur, pikërisht aty del më shprehës kreativiteti i saj krijues. Punimet e saj vijnë të punuara me një precizitet e teknikë të përvetësuar, veçmas sa i përket aspektit digjital të saj.

Autorja Lyra Zajmi tregoi se është befasuar me pjesëmarrjen e njerëzve që kishin ardhë ta shohin ekspozitën e saj ndërsa tregoi për KultPlus se punimet e saj përfshijnë kryesisht dhjetë vitet e fundit të punës së saj.

“Siç duket kjo ekspozitë ju pëlqen shumë njerëzve sepse nuk është vetëm një cikël dhe ka teknika të ndryshme. Jam e habitur me pjesëmarrjen e njerëzve sonte dhe pjesëmarrja e grup moshave e bën edhe më të veçantë pasi që këtu po shoh studentë të mi dhe njerëz më të moshuar, njerëz që nuk i kam parë një kohë të gjatë”, u shpreh Lyra Zajmi.

Me një stil modern, përmes abstraktes e reales, ajo tha se dizajni është vet mesazhi andaj edhe ajo përpiqet që me punimet e saj të komunikoj vet mesazhin.

“Gjithmonë një gjë ua them edhe studentëve të mi, të jeni të qartë në punimet e juaja, të komunikoni se çfarë doni të thoni me atë që e keni punuar”, tregoi Lyra Zajmi për KultPlus.

Kuratori i ekspozitës, Astrit Salihu tregoi se me kënaqësi e përcjellë punën e Lyres dhe arsyeja përse me kënaqësi mundohet të reflektoi mbi punimet e Lyra Zajmit është fakti që Lyra sjellë provokime vizuele në eksplorimin e artit optik.

“Sado që duket në shikim të parë e formalizuar, megjithatë brenda punimeve kemi eksplorime të sferave të reja në art, sidomos në tendencat e reja të artit digjital, artit fraptal të gjenerimit kompjuterik. Natyrisht këto kërkime janë vetëm në nismë sepse po shohim zhvillimet e teknologjive të reja por kjo nuk flet aspak për atë se këto teknologji të reja po absorbojnë artin përkundrazi kreativiteti i artistit mundet t’i instrumentalizoi këto teknologji”, tha kuratori Salihu ndërsa shtoi se punimet e saj nuk janë vetëm repiticione por edhe ironizomë që flasin për utopinë liberale të një shoqërie sa më ironike dhe këto reputicione mbajnë vulën e origjinalitetit sidomos dhe në referencat e veprave të kaluara.

Lyra Zajmi ka diplomuar në Universitetin e Prishtinës, Fakulteti i Arteve, drejtimi i Disenjit Grafik. Studimet pasdiplomike – master i vijoi në Universitetin e Beogradit, Fakulteti i Arteve Aplikative, në lëmin e Komunikimeve Grafike si dhe në Universitetin e Prishtinës, Fakulteti i Arteve, në lëmin e Komunikimeve Vizuale. Është anëtare e shoqatave profesionale në Kosovë dhe Kroaci. Nga ekspozitat individuale dhe kolektive veçohen ato në Kroaci (Zagreb), Kosovë (Prishtinë, Prizren, Pejë) dhe në Shqipëri (Tiranë, Berat, Shkodër, Fier). Është fituese e çmimit “Marketing DistinctionAward” të ColumbusPress-it për Komunikim promotiv. Ligjëron në Fakultetin e Arteve të Bukura në Prishtinë.

Ata që duan t’i shohin punimet e artistes dhe profesoreshës, Lyra Zajmi, kjo ekspozitë do të qëndroi e hapur deri më 2 maj në Galerinë “Monet”./ KultPlus.com

Hapet ekspozita shitëse me punime në qeramikë, kushtuar Shën Valentinit (FOTO)

Këtë të mërkurë do të hapet ekspozita e parë shitëse me punime në qeramikë, në galerinë Monet Art & Books, shkruan KultPlus.

Kjo ekspozitë i kushtohet festes se Shën Valentinit. Në këtë ekspozitë do të marrin pjesë autorët nga Shqipëria, Sadik Spahija dhe Merita Selimi, si dhe artistë vendorë Laura Sllamniku Kryeziu dhe Veli Blakcori. / KultPlus.com

Blerta Surroi: Përpiqem të jem regjisore e mirë e familjes dhe punës time

Arbër Selmani

KultPlus: Do ta nisim këtë intervistë me projektin që është kaq afër zemrës tënde, Galerinë MONET. Na trego pak për idenë se si erdhi deri te krijimi i një hapësire të tillë?
Blerta Surroi:
Duke pasur suksese të shumta personale si artiste, në mënyrë të natyrshme erdhi ideja të bëj diçka për vete dhe për komunitetin artistik. Në muajin maj 2017 bashkë me Vala Blakçorin ishim rreth të njëjtës ide, të hapnim një galeri, një hapësirë kulturore ku mund të bëhen aktivitete të ndryshme kulturore e artistike, promovime të librave, ndeja që kanë për qëllim takimin e artistëve, një pikë reference në Prishtinë për artdashësit – Galerinë ‘Monet art&books’. Fillimi nuk ishte i lehtë, por që nga koha kur e kemi hapur Galerinë kemi pasur disa ekspozita personale të emrave të njohur të artit figurativ, kemi pasur shumë promovime të librave. Ekspozita shitëse ka qenë në fund të vitit, ne si Galeri mblodhëm 22 artistë që ti ekspozojmë punimet e tyre, duke qenë se ishin festat e fundvitit, menduam ti bëjmë dhuratë artin, njerëzve, për të gjithë ata që dëshirojnë të blejnë piktura me një çmim të lirë, prej 99 euro e poshtë. Ajo çka unë e quaj të suksesshme, pos që e kam afruar distancën e krijuar prej kohësh mes blerësit dhe artit, është energjia pozitive që kam arritur me e shpërnda mes komunitetit artistik dhe mes qytetarëve. Çdo ekspozitë e kam përjetuar si të ishte e imja, me shumë emocion, kam pasë emocion aq sa artisti, cilido artist që e ka hapë ekspozitën këtu.

KultPlus: Do të kthehem dy dekada më pas, në vitet 90-të, kur Blerta u zgjodh Miss Kosova dhe kur ishte një kohë tjetër, ajo që ti e quan kohë pa kohë. Nga një vajzë 17-të vjeçare, e bukur, sa ishte problematike ose jo për ty më pas të zgjoheshe në këmbë dhe të krijosh një karrierë tënden artistike?
Blerta Surroi:
Kur kthehem të mendoj, më duket shumë larg ajo kohë. Kanë qenë vitet e 90-të, saktësisht viti 1995. S’kishim televizor, s’kishim radio, ishim komplet në një izolim. Rinia jonë ishte shumë fatkeqe asokohe, gjenerata ime i takon një periudhe shumë fatkeqe, adoleshencën e kemi pasë para dhe pas luftës, gjithmonë prej prindërve na është thënë – kjo kohë pa kohë. Si i ri ke nevojë me e shpërfaqë talentin tënd .. kam vizatuar që e vogël, kam qenë e dëshmuar në shkollë, por edhe në grupet recitatore të dramës në shkollë. Kohë e vështirë. Atëherë si 17-të vjeçare, periudhë e izolimit total, ajo që shihje përtej televizorit dukej sikur ishte prej një planeti tjetër, kaq e largët nga ti. Çdo i ri kishte shpresa, kishte ëndrra për të ardhmen e vet, ëndërronim edhe Hollivudin, unë edhe shoqet e mia, e kemi menduar, e kemi pasë ëndërr, qejf, dëshirë. Marrja pjesë në këto kompeticione ka qenë ndoshta një mundësi, shansë, për një dalje, për me prekë, me ja dhanë vetes shansin. Ishim gjeneratë e pafat, e izolimit, sot për gjeneratën e re, është gjithçka më e lehtë, bota është më e afërt. Kam qenë vajzë me shumë talente, të tjerët kanë besu në talentin tim, i kam studiuar paralelisht aktrimin dhe artin figurativ. Në artin dramatik jam dëshmuar, me role të ndryshme, tani jam më aktive ne artin figurativ. Jam në një moshë më të pjekur, dhe pjekuria është ajo që e bën një artist më të mirë, më të balancuar.

KultPlus: A do të thotë kjo se Blerta do të kthehet në artin dramatik, në shfaqje të teatrit apo në film, apo pati një pikë kur Blerta veç ndaloi të jetë një artiste e skenës?
Blerta Surroi:
Unë jam artiste e skenës dhe e artit pamor, dhe me këto dyja do të vazhdoj të merrem. Gjithmonë e kam ndjekur vlerën artistike. Unë kam çka të jap, dhe nuk jam rastësisht në art, e di që nuk më takon ta them por puna ime është vlerësuar edhe me çmime. Tani përpiqem ta ruaj dhe ta shtoj vlerën e punës sime. Në anën tjetër, jam e fokusuar në artin figurativ sepse ky art të jep lirinë e plotë që ti të bësh gjithçka, ti je aktor, je regjisor i punës tënde. Kur e hap një ekspozitë, është vetëm emri dhe puna ime. Është monodramë, ku pos aktrimit edhe tekstit, skenografia, dritat, të gjitha i bën vet. Në artin dramatik është një ekip i tërë, dhe suksesi ose dështimi është i përbashkët.


KultPlus: Në familjen tënde, në anën tjetër, arti ka qenë gjithmonë i pranishëm. Babai yt, Xhevat Syla, është një shkrimtar për fëmijë dhe shumë i pëlqyer. Je rritur në një frymë të tillë, me libra përreth vetes, dhe sa ka ndikuar kjo në formimin tënd të mëvonshëm, me këtë prapavijë prindërore?
Blerta Surroi:
U emocionova shumë, me këtë pyetje. Babi është shkrimtar për fëmijë ndërsa nëna profesoreshë e muzikës, jam rritur me një frymë të artit në shtëpi. Me tingullin e makinës së shkrimit. Gjithmonë rreth meje ka pasur libra. Drejtshkrimi, gjuha shqipe në përgjithësi, kanë qenë të mbjella thellë në fëmijët e familjes tonë. Kam qenë shumë e mirë në këtë fushë, gjithmonë duke marrë lëvdata për drejtshkrimin, dhe në një formë nuk pata kah t`ikë prej këtij ndikimi, sepse gjithmonë kam qenë e afërt me gjuhën. Në vitin ‘99 kam pasur ditar të luftës, i cili më pas edhe ishte botuar në një prej të përditshmeve tona. Edhe ditarin e studimeve që ka pasë ardhë si inspirim nga ditari i Stanisllavskit, e patën pëlqyer shumë artistë e dramaturgë të cilët e kanë lexuar. Kam shumë shkrime të ruajtura edhe sot, ndërsa kam botuar vjersha qysh në klasën e dytë në shkollë fillore, më vonë kam bërë edhe ilustrime për revistën ‘Pioneri’. Djali i madh më ka kushtuar një poezi, dhe po e shoh se po e trashëgon këtë talent, po vizaton, ka dëshirë të jetë piktor si mami dhe shkrimtar si babai. E shoh se e kam transmetuar tek ai një frymë artistike, për çka më vjen mirë dhe jam shumë e lumtur.

KultPlus: Nëse dashuria për letërsinë dhe gjuhën ka qenë kaq e madhe, dhe vazhdon të jetë, a mund të jetë Blerta në të ardhmen edhe një poete, shembull?
Blerta Surroi:
Po e kujtoj një moment. Profesor të gjuhës shqipe dikur e kam pasur të ndjerin Ahmet Kelmendi – një profesor veteran i gjuhës shqipe në Fakultetin Filologjik. Kur i lexonte esetë e mia, më luste që ta lija dramën dhe aktrimin dhe ti përkushtohesha komplet gjuhës shqipe. Shkrimet e mia i pëlqenin dhe kjo me kënaqte sepse as unë vet nuk e dija sa talente kisha brenda meje.

KultPlus: Para se ta mbyllim intervistën, po kthehemi pak te Veton Surroi, bashkëshorti juaj. Më përmendët se ndoshta ka qenë problematik ndonjëherë fakti që jeni burrë dhe grua, dhe ka mundur të ketë ndërhyrje mes njërit a tjetrit. Është ndihmesë për ty si artiste fakti që Vetoni dikur është marrë me politikë dhe sot është shkrimtar ?
Blerta Surroi:
Në një vend si Kosova, është njëfarë tendence mos me ti njoftë vlerat. Tendenca që suksesin në punën time e lidhin me faktin se jam gruaja e Vetonit nuk është fort e pëlqyeshme nga ana ime. Do të doja që për hir të së vërtetës meritat ti takojnë punës sime. Jam dëshmuar prej kohësh në fushën e artit, me kritika pozitive nga njerëz eminentë të fushave në të cilat punoj dhe veproj. Vetonin e kam burrë dhe shok të mirë, një partner të mirë, me të cilin e ndajmë jetën. Kur jemi takuar, kemi qenë të dytë të dëshmuar në fushat tona dhe kemi vendosur të mos i pengojmë njëri tjetrit, vetëm të kemi ndihmë e stimulim. Megjithatë, fakti që jemi të bashkuar më ka ndikuar prej punës në Fakultet e deri këtu në Galeri.

KultPlus: Meqë jemi në këtë territor, si është jeta me Vetonin, me një figurë sa të lexuar aq edhe kontroverse?
Blerta Surroi
: As me fjalët më të bukura të shkrimtarëve më të mëdhenj botërorë nuk mund të përshkruhet jeta me Vetonin. Ajo thjesht përjetohet. Jemi të pandashëm e të lidhur fort nga shikimi e takimi i parë e deri më sot.

KultPlus: Jemi gati në fund të intervistës, dhe për fund ndoshta do të ishte mirë të flisnim pak për planet artistike në vitin 2018?
Blerta Surroi:
Është viti i katërt që jam profesoreshë në Fakultetin e Arteve, dhe jap lëndën e Vizatimit Aplikativ. Jam e përkushtuar tej mase, sepse është sfidë për mua të jem profesoreshë. Megjithatë, jam pedagoge më ndryshe, jo klasike, për faktin se jam edhe aktore, dhe këtë ma kanë dëshmuar gjeneratat dhe kuadrot që kanë dalë këto katër vite sa jam aty. Kam një relacion shumë të afërt me studentët e mi, dhe kjo më bën të ndihem mire,e plotësuar. Nuk më mjafton puna vetëm brenda studios, është ndryshe kur kam interaktivitet me studentët e mi.
Përpiqem të jem regjisore e mirë e familjes time dhe punës time. Një regji e mirë në film, me aktorët e mirë e garanton suksesin. Vazhdimisht punoj në fushën e artit figurativ, kam në plan ekspozita personale vitin e ardhshëm, e kam një skenar filmi shumë të mirë në duar. Jam nënë e përkushtuar, grua e përkushtuar. Duke qenë e mbushur me dashuri reflektoj dashuri e gëzim në jetë dhe në punë . Po i rris dy fëmijë shumë të mirë. Vepra më e rëndësishme në jetë. / KultPlus.com

Artistët shqiptarë shesin piktura me çmime të lira në ekspozitën shitëse në MONET

Arbër Selmani

E tërë hapësira ekspozuese e galerisë është e mbushur me piktura të ndryshme. Formatet janë të ndryshme, ngjyrat janë trullosur prej tërmetit që ka shkaktuar lëvizjen e vijave brenda cdo pikture. Disa janë më abstrakte, disa më të errëta e herë më të dritësuara. Ka edhe vajza me kokën e ngjyrosur në ngjyrë rozë.

Genta Gola shëtitet nëpër Monet – Art & Books, ndërsa është në emocione sepse ka vendosur ta blejë njërën prej pikturave. Sonte në këtë galeri në Prishtinë po mbahet një ekspozitë shitëse. Emra artistësh si Rron Qena, Eshref Qahili, Zake Prelvukaj, Shqipe Kamberi, Adriana Puleshi, Arlinda Hajrullahu e artistë tjerë kanë sjellë pikturat që ato të shiten. Asnjëra nuk kushton 100 euro, disa prej tyre janë 99 euro dhe çmimet tjera veç sa shkojnë drejt numrave më të vegjël.

Genta e zgjodhi pikturën e saj, ndërsa aty për aty bëri edhe pagesën.

“Pikturat që mua më pëlqejnë janë zakonisht të shtrenjta, prandaj sonte ishte mundësia me ardhë dhe me marrë pikturë me çmim të volitshëm. Aktivitete si kjo i duhen kryeqytetit dhe publikut, me e pasuru shtëpinë me art cilësor të këtyre artistëve” tregon Genta.

“Pata problem për pikturën, sepse u konsultova edhe me një shoqe me të cilën e kemi shijen e njëjtë, ajo është vetë piktore, prandaj u nguta dhe e bleva pikturën. Por jam e lumtur që e bleva” tregon Genta.
Pikturat gjithandej dukej sikur rrinin të gatshme ti dorëzoheshin secilit që do të paguante për to. Shijet e ndryshme puthen me stilin e ndryshëm të artistëve.

Rron Qena, punët e tij i pati te ekspozuara në hyrje të MONET, derisa pak më larg vetë Blerta Surroi pati punimet e saj. Nën tingujt e muzikës, ngjyrat e Afrora Ukës dhe fotografia e Burim Myftiut poashtu patën çmimin e lirë për tu shitur. Mjellma Goranci solli vajzat e bukura të pikturuara tanimë në një stil që e veçon atë. Dikush edhe e bëri për vete njërën nga pikturat e saj, të vogla por simpatike.

Mjellma tregon se me dëshirën më të madhe bëhet pjesë e nismave të tilla ku pikturat vijnë me çmime më ultë se zakonisht.

“Unë për vete jam mirë me shitjet e veprave të mia artistike, por iniciativat e tilla janë tepër të nevojshme për artistin dhe për publikun në Kosovë. Në këtë mënyrë njerëzit kanë qasje tek veprat e artistëve dhe janë më afër tyre. Një artist e përcakton vlerën e artit të vet, dhe ky aktivitet i sotëm më pëlqeu shumë” tregon piktorja Mjellma Goranci.

Blerta Surroi, vetë artiste dhe pjesë e Monet – Art & Books, tregon se një ide e tillë dëshiron ta thyejë distancën e krijuar në mes të artistit dhe blerësit.

“Kjo është e para ekspozitë e këtij lloji në Monet, ndërsa është menduar ta afrojë këtë distancën e krijuar në mes të veprave artistike dhe qytetarëve. Neve na gëzon fakti që ende pa u hapë ekspozita ka filluar shitja e punimeve” tregon Blerta Surroi për KultPlus.

20 për qind e shitjes shkon për vetë Galerinë ndërsa pjesa tjetër shkon për artistin, si formë stimulimi për vazhdimin e krijimit të punëve artistike.
“Ekspozita do të qëndrojë e hapur deri në mesin e janarit, prandaj njerëzit kanë mundësi të vijnë dhe të blejnë veprat që ata duan. Ideja është që diçka e tillë të organizohet më së paku tre herë gjatë vitit, herën tjetër besoj me karakter bamirës, gjithmonë me synimin kryesor që blerësin dhe veprën e artit ta sjellim më afër njëri tjetrit. Ka humbur tradita e blerjes së punëve artistike, askënd nuk e sheh duke e blerë një vepër arti” tregon Blerta Surroi. / KultPlus.com

Sonte në Monet, vjen ekspozita e 22 autorëve shqiptarë

Sonte më 7 dhjetor në Monet Art & Books, vjen ekspozita shitëse me 22 autor, shkruan KultPlus.

Kjo është ekspozita e parë shitëse kushtuar festave të fundvitit ku do të mund të blini punime origjinale vetëm deri në 99 euro.

22 autorë do te ekspozojnë punimet e tyre ndërsa ekspozita hapet më fillim nga ora 19:00./ KultPlus.com

Rron Qena sonte hap ekspozitën personale

Veprat e tij konsiderohen shumë të veçanta dhe pikërisht magjia e tyre është rrumbullakuar në një ekspozitë personale të artistit Rron Qena, shkruan KultPlus.

Qena sonte do të prezantohet me ekspozitën personale në Galerinë Monet në Prishtinë duke filluar nga ora 19:00. Datat për këtë ekspozitë janë rezervuar prej 21 nëntorit deri më 4 dhjetor. Kjo ekspozitë është titulluar “Fading”./ KultPlus.com

Bardha Buza me ekspozitë personale në ‘Monet’

Artistja Bardha Buza më 25 shtator vjen me një ekspozitë personale, shkruan KultPlus.

Kjo ekspozitë do të hapet në galerinë dhe librarinë ‘Monet’ të hapur muaj më parë në kryeqytetin kosovar.
Ekspozita personale e piktores Bardha Buza hapet më 25 shtator me fillim nga ora 18:00./ KultPlus.com